장음표시 사용
301쪽
LIερσαι γῆ κρυπτουσι. Μαγοι δὲ κεχωρίδατο πολλὸν τῶν τε αλλων ανθρωπων καὶ των ἐν Αἰγυπτω ἱρέων. οἱ μὲν γαραγνευουσι εμφυχον μηδὲν κτείνειν, εἰ μη οσα θυο1 σι, οἱ δὲ
γῆ κρυπτουσιJ i. o. in terra reponunt . condunt. Eodem modo I
npnd Sophoclem ταν ' κρDψαι in Antigon. 182. 957. In seqq. ndsormiim perseeti Ionieam κεχωρι- δατυι eotis. II. si ot Bredov. p. 328. or δὲ δη μαγοι αυτοχειρι η πάν-Tα - vet ινουσιJ Explicanda linoe sunt ex doctrina Magorum ae Persarum do dirobus geniis, bono uno Orm uad). altoro pravo Ahriman), quorum illo omnium bonorum, hie Omnium mniorum sons ni tuo principium. Illo bonis adost hominibus, hie pravos rogit ot ad suum arbitrium dueit. Illo bona sibi Iahet animalia, ad utilitatem hominum procroata, hie malis prae . ost hostiis, soris humano gonorin eivis damnumquo plurimum in-
orontibus. Cum vero unum quem quo hominoni oportoni honiam gonium formit ad 3 sequi, ipsumque indo probum fiori, omnia isto ngat
nocesso est, omnibus ino oporaridobet, quibus pravi duemonia reis gnum minuatur, oin doniquo vis in ros mundanas ne torrestres coercentur. Somper, qui probus ac foro boatus sori velit, vigilare do-hot semperquo esse intonius, nEe uri sunm socordino nut ignavias deditiis i somper persequntur m nin
qu no mali genii vis proeroavit at quo ni nit, semper insidiotur pravis bestiis, no illi do bonis dotrahant regnum vo pravi sui conii adaugoniit. Sod Magis, qui proximi sunt det interprotes atque cultores, Ρrne ceteris Par est, exstirpatis omnibus pravis animalibus, quae ad Ahrimani portinoant romum, istudiΡsum pro viribus minuero niat ad melius transponere. Conser Creu- Eori Sumbolie. I. p. 218 seqq. ed. teri.
et potissimum Plutaret, . Moral. II pne. anu F. 5az A. Et cons. quoquo Boliten: Ind. I. p. 249 se l.
Sic, uti hoc utar, serpentes, ficorpionos . ni in id genus in Aeeta no- eiva ad Ahrimnia I regnum portinent, quae ideo exprossim hie nominari minimo mirum, eum in ipsis litiris Zotidicis talia common orentur: cs. Κlou ker. l. supra l. pag. 22. Nooth. I. I. p. 424. Cotiun ea nisad bona animni in portinet, reser turquo ad mortem atque immorinlitalom. ne alia dienm, quibus hoceo animal in signo esse voluerunt votoros Persae Mastivo; vid. Crsu Eor. l. i. png. 251. et potissimum Rooth. I. I. pag. 425 ot noti. p. 289.
III. a2. IV, 127. V. tu. VI. a M. Atia dabit Matthino Gr. Gr. 3. 58a
302쪽
Ιωνες δὲ καὶ Αἰολέες, ως οἱ Λυδοὶ ταχιστα κατεστραφατο 14l70 υπο Περσέων, ἔπεμπον ἀγγέλους ἐς Σαρδις παρα Γυρον, ἐθέλοντες ἐπὶ τοῖσι αυτοῖσι εἶνω τοισι καὶ Κροισω ησαν κατῆκοοι ο δὲ ακουσας αυτων τα προισχοντο, ελεξέ σφι λογον, υνδιγα,
φας, αυλητὴν, ἰδοντα ἰχθυς ἐν τῆ θαλάσσst, αυλέειν, δοκi-οντα σφεας ἐξελευσεσθαι ἐς γῆν. ως δὲ ψευσθῆναι τῆς ἐλπίδος, λαβείν ἀμφιβληστρον, καὶ περιβαλε ιν τε πλῆθος πολλόντων ἰχθυων καὶ δες ει ρυσαι. ἰδοντα δὲ παλλοιμένους, εἰπεῖν αρααυτον προς τους ἰχθυς' II αυεσθε μοι Ορχεόμενοι, ἐπεὶ οὐδ'
rodol. I, 9. Iv, 159. Ae vel propius hue pertinent, quae loguntur II, 28: τα)ῖτα μευ νDν ὐστω Ac ἔστι τε καὶ ως αρχὴν ἐγενετο; quae imitatus Pausanias VIII, 38, 5 seripsit: irsetis M sesi καὶ αὐχῆς. Pro ναὶ vir do eius in Classical Ionrnal nr. XLIV. p. 375 seribi voluit viae'. Vidotur
Horodotus his verbis indiearo velle,so rationem huius moris, quo insignitor ab Aegyptiis sae ordotibus difforant Magi . uti quo nescire, nee ullam ipso proferre posso talem quae morito et ipsi et reliquis, ad quos seribit, satisfaciat. Car. CXLI.
ως οι Λυδοὶ ταχιστα κατεs τρα- τατοJ Vulgo κατεστρετατο, minus ad Ionum loquendi morem. Cons. I, 27. 166 et Bredov. p. 328. In seqq. ἐπὶ totai αυτοῖσι est: stiliisdem eonditionibus. Sie ἐπὶ supra
I, 22. 60 ot in fino huius ipsius apitia: ἐπ' or σι. Add. V 65. VI, 75.
Nomini κατήκοος hie ot III, 88 dativum adstruxit, mox I. I ia
gonitivum, ut alias plerumque: I, 72. 17 l. V. 10. Do quo usu consor Matth. g. 362 not. 1. 2. p. 677. τα προrσχο ντ oJ I. e. quae po- altilahant, proponebant. Si e I, 3,
ubi vid. I, 164. III, 137. VI, D.
86. Malo hie vulgo προεσχοντο.
logum. Dhulam notat, ut in Xenoph. Memorab. II, 7, 13; unde Aesopus
pro vulg. o υκ e pluribus libris reduximus eum Sehweigh. et Gaias. Est onivi Oh,δ' hie nostrum: aueantest. Ad argumentum verborum apte comparat Schweigh. saeraescripturae verba in Evangel. Matth. XI. v. 17: ηυλήσαμεν νμῖν καὶ Ουκ ωρχήσασθε. Nam Ooχει σθω
stillandi vocabulum do piscibus diei ex Oppiani Cynoget. 1, 50. 61 monot Larelierus. Do piscibus, qui eantu illieiuntur, Aelianus nonnulla seribit Hist. Animal. I. as. Ao portinet huc quoquo nona tabula Ba-brii nupor vulgati, quas inscribitur,1ιεος αυχων et quas soluta orations invenitur inter sabularum Assopi earum collectiones: vid. sabb. Assopi c. coli. ex roco . C. Hal-
tum s. v. subulo. pag. 30s Od.
Muollor dixit: - subulo quondam marinas propter adstabat plagas
liqq. p. LXXXIII seqq. et p. 161. Ipsam imaginem a Cyro adhibitam ad Porsas quod rosorri voluit Edd-Iestand du Merit sPoosios in editos du moyon Age p. 18), ad Lydos Curtius Arebaeolog. Zei tune XI. p. 151ὶ, spectantem illam qnidem
303쪽
ἐμέο αυλέοντος ἐθέλετε ἐκβαίνειν ορχεομενοι. Κυρος μεν του - τον τον λογον τοίσι Iou3ι καὶ τοῖσι Αἰολευσι τῶνδε εινεκα ε λεξε οτι δὴ οἱ Ἱωνες προτερον, αυτου Κυρου δεηθεντος δἰ αγγέλων ἀπίστασθαί σφεας απὸ Κροίσου, ουκ ἐπείθοντο ' τοτε δὲ
κατεργασμένων των πρ=ηγιμάτων, ζσαν ετοῖμοι πείθεσθαι Κυρω.
ὁ μὲν δὴ ὀργῆ ἐχόμενος ἔλεγέ σφι τάδε. γωνες δὲ, ως ῆκου
σαν τουτων ἀνενειχθεντων ἐς τας πολιας, τείχεα τε περιεβαλλοντο εκαστοι, καὶ συνελέγοντο ἐς IIανιώνιον οἱ εἱλλοι πλὴν ΜιλησίωW προς μουνους γὰρ τουτους ὁρκιον Κυρος ἐποιήσατο, ἐπ οἷσί περ ὁ Λυδός. τοῖσι δὲ λοιποισι γωσι εδοξε κοι - νω λογω πωπειν αγγέλους ἐς Σπαρτην, δεησοαενους Ioocul 42τιιμωρέειν. οἱ δὲ Ιωνες ουτοι, των καὶ το LMνιώνιον ἐστι, του μὲν ουρανου καὶ των ώρεων ἐν τω καλλίστω ἐτυγχανον ἱδρυ-
ad tibiarum eantua in Dianao Gygnono sacris ad laeum Gygaoum nudiri solitos, sequid om pari iuro ad Graecos in maris ora habitanistos rovocaro posso mihi videor Horodotoa haee attigit Theo in Progymnasm m. II, 2. Ανρος ειεν τουτον τον χυγονεῶν31 1 ε--Hoc loco ου - τος ad antecedontia, O3s ad so-quentia speetnt. Cons. ad I, larinit. Pro δι' ocγγελων pravo in quibusdam δι ' αγγελον. Sed vid. supra I, I6. 99 et potissimum I,
tionem eximit ipso Noster 1, 14ssia. et Pausanias VII, 5 si δὴ
Consor I, 32. II, 4. 77. III, 10u. IV, 199. Alios loeos adite it Unl-ckotiarius. Cr. addit insignem Nippocratis loeuin, de aer. nq. et liae. g. 83 et seqq. , longiorem tamen quam qui hue deseribatur. Loquitur un do ea Asinu region , qu ni a Ioniam esse nemo intelligens dubitaro potest, summam quo eius sortilitatom et Inudat et iisdem docausis repetit, quibus Hor dolus, adeo ut in singulis propo verbis eonvertini. Tu vid. COraoni intor-prol. p. 204-2m. Πerodoti ossatum do Ioniau praestantia eonfirmat Proheseb. Erinnorungg. nuri Aegypt. u. Κleinas. III. p. 1 seqq. item quo Ludov. Iloss, qui Dropter
hane ot coeli et torrao praesta N-tinm nostratibus porsundoro studuit, ut Ox Germnnia mitterent colonos in has regiones, nunc qui- dona desolatos minimeque se urns adsoque Oh DPgloctnm ngrorum eulturam insanas ex parto, quibus hi ot sortilitatem et sanitatem restituerent : vid. Eloinnsien u. Deutseli
seq. Veterum testimonia do Ionia
304쪽
disquisivit et eum iis, quae recentiores scriptoros attulorunt, eon
rocenti. edd. formani πυωμιενα neutiquam sollicitandam, cum No-μtor eonstanter hae verbi forma usus sit Doque πιεζευ μενος scripserit, quod euin in quibusdam libris
Horodotois III, 146. VI, 10η. VIII, 42) roperiatur indeque otiam in
ditionos irrepserit, in nitoram sor-
dov. p. 367 itemque Dindors Prao sat. p. XXIII. Attieis posterioris notatis, Plutarcho praesertim. haud infroquens πιεζεω pro πιέζω): quado Yo dix: ad Plutareh. Alcib. pag. η2 seqq. eoll. 66.
Rar. in Aeschyl. Ch oph. 05. Haud n litor Horodotus II, 42. IV, 183.
Stephantis, probanto schweighaon- soro . Agitur enim hie do quatuor formis diversis, in quas Ionum lingua abierit, quasque in fino huius eapitis voeat χαρακτῆρας eons. Irogor. Corintli. pag. si seq. . Ε - doni hie appellat παραγωγας, i. E.
deflexiones, mulationum genera, va
dona praeterea, eodem sensu eadem in re a Gregorio Corinthio et Ioanno Grammatico vid. Gregor. Corinth. p. 490. 4s l) diei παρατροπην. quod pravo illie mutatum fuerit in περιτροπήν. Itaque iii
lectus, qune et ipsa Vocatur γλωσσαγας s. Iωνική. Plura Fischer. ad Wollor. Grain m. Spe . I. p. 38. Μίλητος μεν αυτῶν πρώτη v. T.
λ .i αυτων hie reseripsi pro αυ-
τεων, prohanto Brodov. p. 24 I. Bekkor. , quem sequitur Diotseli, αυτίων rotinuit. Mox dodi cii δε
leti autem Nolous, Ioniam s. Atho aliensium dux, consedisso sertur, expulsis iis gentibus barbaris iuno olim hane regionem tenuerant ses. I, 149 . Qui Nelous cum tros uria bos condidisso perhiboatur praetor Milo tum, vix dubium est, illas suisso Myvnsem et Prienen. Unde oti m illis tribus commvno in linguam misso nemo mirabitur. De Mytin te praetor Herodoti loeos V, 36 ot VI, 8 vido reli inos volt. JO- eos apud Forbigor. Handb. d. ait. Geogr. II. p. 2la seq., praseipue Pausan. VII, 2. g. I, qui parvum in agro Myusio maris sinum suisso seribit, a Maeandro fluvio in sta
gnum tin conversum, ut urbis ineolae, Ob ingentem culleum vim opaludibus ortam robus suis omnibus asportatis Miletum migrarint: additquo sua notato nihil Myunto Oxstitisse nisi Dionysi templum. CLotiam hae do ro Raoul Rochoito Hist. do i Utablisa. dos col. Greeq. T. III. p. 8b soq. Lo inerti Dosood. Ionie. p. 4 seq. Ac tota rogiono indo a Pausanino notate vel magis mutata per Maeandri in maro
305쪽
αtπων πρώτη κέεται πολις προς μεσαμβρίην, αετα δὲ Μυους τε καὶ IIρι νὶ νη αυτω μὲν ἐν τῆ Καρι κατοίκηνται, κατατωπα διαλεγοιμεναί σφι. αῖδε δὲ ἐν τῆ ΛυδίI' Eφεσος, Κολο
so offundentis stagnaquo ossi elontis
terram suo aggorentis cursum, eo
disse ilius nune loeum ipsum veteris urbis constituas: quam ad vi- eum hodiornum Palatscha salso rotulisso ot Mannertum Googr. d. Gr. v. usim. VI, 3. p. 263 seq.)atque Forbigorum I. l. iam supra monuimus ad I, 17. ubi ad hune ipsum vicum rotulimus Miletum. Nee ningis placet, quod Chandior cap. 42J votorem Myuntem nd urbem Horae eam in ora Latmiei sinus collocari vult: roetius opinor
Comos do Choiseul do eo loco cogitavit, qui ad septentrionem huius sinus proisse Maeandrum triginta sorino stadiis a inare rumotus prope
ipsam Mileti urbom indicatur in mappa, quae Soldani s ommoniat. Not r. Miloss. est additar quem ipsum vi do neeuratius do hae rodi putantem p. 38 soqq. Do Priener . IIorod. I, 15. Issi. VI. 8; reliquos votorum loeos dabit Forbigor. l. l. p. 212 seq. coli. Soldati p. 19. Lobneri l. l. Septentri nona versus a Miloto sub ipso Mycales monte si in adhue ruinaη quasdam prnebotilla urbs propo locum, eui nunc nomen Samson Κώlasi. Add. Boee h. Corp. Inscripit. Gr. I. Dr. 2904 seqq. et uoss l. l. p. 139..
quisitiones. Borolini 1830 ot quasnlia assori C. F. IIormanti: Gripeti. Ninnisaltorth. g. 77. not. II seqq. Od. quart. Ghestis. quao primo loco hic nominatur et quas ronpso longum per tempus omnium Grao- earum per Asiam urbium suit illu strissima, multum anto Ionum adventum iam Oxstitisse sortur; quam
in rem multa disputat Baoul Rochotto l. I. III. p. 87 seqq. Quae
si vora sunt. Evidens Est Andro
elum, Codri filium . qui Ionum eo. loniam Ephesum duxisso dieitur, id potius seeisso, ut indigenis eiectis eorum sodes colonis suis assignaret. Ephesum Noster commemorat I, 26. I 47. II, 10 M. V, 54: templum Dianao Ephosium II 148, ubi vid. noti. Alios veterumloeos indieavit Forbigor l. l. p. l88, inscriptiones graecas B Oeckh. Corp. Inscr. Gr. nr. 2968 - 2992. Plura qui cupiat vid. Walt Copl. Porry, qui do rebus Ephes. scripsit Gotting. 18a . p. 10 seqq. et potissimum Ernest. Gulit: Ephe
seqq. Letineri l. I. g. 6. Nune
paucas tantum urbis olim splendidissimas superesso ruinas prope lo- eum , qui nune voeatur Mainaiah, testantur recentiores, a Forbi gero
I. p. 287. Ruinarum eonspectum
exhibet Findon Landseap. Illustr. os tho Bibl. Part. X. Noe aliter soro atquo do Ephos o do Colophonestati iit s l. l. p. 90ὶ Raoul Iroeliotio, quippe quo Ionum coloni proseia eti Crotonsos in his regionibus habitantos oloeorint. Et illi ipsi Ionos Mileto egressi videntur indeque Colophon pro Mileti eolonia habenda. De Colophono Nostor dixit I, 14. 147. 150. eoll. BOOekh. Corp. Inser. Gr. nr. 3031. Itoliqua dabunt Forbigor l. l. p. 187 seq. et praeeipuo Peria. Colophon n. Gotting. 18l8) eap. II seqq. p. 25 seqq.42 seqq. Admodum pauca tirhis rudera superesso propo vicum, cui
nomen gille s. mille. ostendit Arundelli visit to tho fovet, ehurelios te. p. 304. Lebedum olim Caros
tonuisso videntur, quos alius quidam Codri si ius hine eiecit Ionos-
qu suos colonos eorum in loeoeollo vit. Viginti stadia distat tum a Totorum orbo, tum a Colophono. Vid. Fortiteor l. l. Teos quas prius ab Aeolibus condita perhibetur, post demum Ionum reco-
306쪽
ὼες τῆσι προτερον λεχθεισςσι ομολογεουσι κατα γλῶσσαν Ου-δὲν, σφὶ δε ομοφωνέουσι. δει δὲ τρεῖς υπολοιποι γαδες aroia ες, των αἱ δυο ιιὲν νήσους οἰκεαται, Σάμον τε καὶ Xιον, η δε μαεν τῆ ηπειρω ῖδρυται, Eρυθρια . Xῖοι μέν νυν καὶ Κρυθραῖοι 71 κατα τωυτο διαλέγονται, Σάμοι δὲ ἐπ εωυτων αουνοι. ουτοι χαρακτῆρες γλωσσος τεσσερες γίνονται.
pisse dieitur coloniam, ab alio quodam Codri stio hue doduetam; et
in eam eossisso dicuntur Minyae isti Orchomenii, quos Ionum expo-ditioni intorsu isso ipso Nostor indieat I, 146. Cons. Raoni Rochoilol. l. p. si et C. O. Muellere Oraehomenos pag. 399. 400. Nune vi-eus ibi, ent nomon Moesi vel Sima Iist. Semmeh: vid. Poppo ad Thu-eydid. I, 2. pag. 459. Forbigor I. I. pag. 185 seq. Lebnert. p. li
lato, qua reliquao Ionum urbes, eondilao sunt, sed postea, ducibus Colophoniis nonnullis; ita ut Colophonis colonia Oxistimari queat. Cons. Raoul Rochotto III. pag. sa. Plura Forbiger. l. I. p. 183. Nnnoloeus vocatur Vtirla: es. Boockh. Corp. Insor. T. II. p. 627. Hoeaea quoquo postortoro tompo Meondita esse portithotur, eolonia Athonion sium illue deducta: cui eum multi quoque intermorint Phocidis torras incolae, indo nomen urbis dorivandum osso probabiliter statuunt. Cons., ne plura, Raoni Rochotto III. pne. 94. Nunc eius novi moti Palaeo Fohia f. Pho M. Vid. Forbigor. l. i. p. 180. Proho etiin Annali. Vienn. LIX. Anetoig. Bl. p. 18 seqq. F. G. Thisqnoni Phoenica. Bonn. 1842. Boockh. Corp. Inser. Grnoec. T. II. nr. ali 2 seqq.
Atque infra I, 146 Phocensos Φωκε se) itidom in iis dieiantur, qui
eum Ionibus in Asiam simul immi strarint. Do tribus reliquis eivitatibus , quae ad Ionum foedus portinuerint, pauca nee en satis dis posita secumque eoncordantia apud scriptores antiquos reperiuntur; oquibus hoc esseero studiit Raout Bochoito I. I. pag. 05 seqq. Chium
atque simiaras ab una eademque eolonia conditas videri, praesortim eum par qnoquo suo it eorum lingua.
eivitato loquens et Horodotum li-hro primo testem citans monet, diei quoquo Φωκm η. Atquo sic erra και ην roportos I, 80. 164. 165.; sod idom Noster e καιαν II, 106. Φώκωci II, 178. Tu vid. noti. ad 1, 80. Do eo nune nolim monere. quod eadem urbs Horaclidi Pontleo g. 34, ni notat G. , dicitur Φωκέα, quod nomen do Graeca terra unice usurpari vulgo eontendunt, ut σώ-κctice do Asino urho Ioni ea. Scripturam istam apud Πeraclidem an iis tuori studet Κoolor. ad h. l. pag. 86, eui addit Crougor. Span-homii disputat. in Begeri Thosaur. Brandenhurg. I. p. 495 ot in nota-
vid. apud Forbiger. l. l. p. 18.1. Panen rudera, quibus nomon Aures. Ruri, aliquot horis distantia aTsehesmo, adhuc suppresso id ommonet. Cons. otiam Lolinori. p. 12,
qui do Samo atquo chio dissoruit p. 14 seqq. Grammatiel serihi volunt 'Eουθραὶ, si Ionum intelligatur eivitas. sed 'Eo 'αι, si do Boeotica hnius nominis urba Πer. IX, 15) formo sit. Cons. Sehol. ad Iliad. II. 489 et Wos soling. ad Diodor. Si eui. T. II. pag. 365. Nunc, ut C r. monuit, aeeuratius do his statuit Goetilingius sin Syllog. Inscripti Graece. et Osann. fascie. I. pag. 5), reiectis Grammatieorum nugis, ox analogia docens scribi
posse Ἐρω ci et in plurali 'Eos
307쪽
eit per se et apud se. solus, aliis exelusis. Vid. quae dixi in Molott. Crouet. III. p. 71. Ita ens. Ee- quonii ἐπὶ στέων civ τω ν. ea-dom quo dieondi rationo Nostor usus
est I, 202.203. II, 2. 178. III, II. IV, 114. V. s8. VII, 10. g. l. 4. VIII. 32. IX, 17. m. Cap. CXLIII.
ησαν ἐν σκέπη του τυβουJ i. o. in eo foedere, quod cum Cyro ieerant. metus tristimen habebiani, ut Wossolingius intorpretatur, a. tutierani a metu propter illud laodiis.
Reeurrit locutio VII, 1 et 2. 2 i5, quam candem imitntus est Aristidos I. p. 476, alii. Vid. Wossolingium ad h. l. Ds κατήκοος cons. ad I, 141.
Larehorus in vorsiotio Galli ea ad Milosios rotulit, qui induciis eum Cyro saetis se a reliquorum Iotium sociolato seiunxerant. Alior Galalus interpros do utrisquo intollexit, do Milosiis et do insulanis. Lar eliorum secutus est Dindors in vors. Latina. Mihi tamen vix dubium quin ad Ionos duodecim eivitatum in Asia, do quibus omnino hie sermo, reserendum sit, idemquo vi. doo sonsisse et Lharduum et Horold. Emondit. Herodd. P. I. p. 12. Nos Ionoη vult Herodotus so a ro-
liquis Ionibus i. o. ab Ionibus in ipsa Graecia habitantibus) solun-xisso non aliam ob causam quandam, vorum ideo quod, cum omnis stirps Graeea tune temporis infirma suerit, multo tamon infirmis sima exstiterit gens Iotiion, nec magni momonti. Iam vides, quo
κ. T. a. Quaro non opus videtur, eum Heroldio l. l. voculam δs mutare in τε atquo haec verba πολλῶ τε ην v. T. a. eum antecedentibus nreto coniungero, interpun-
a. t Malo in vulgatis olim omissum οἴ Anio 'Ἀθηναῖοι. Nos cum re eonit. oditt. secuti sumus librorum probatorum auctoritatem. Pro του - ωouci e Seholiorshom. libro niloquo Parisino eum reconit. dodimus too υνομα. Cnotorum or αλλοι 'Io ν ς erunt omnes Ionon, exceptis iis qui duodoeim illas in Asia ur hes incolebant, enm Nostor mox feribat αἱ δε δυωδεκα πολιες civ- ται v. T. i. Ita ino intelliguntur Ionos in carnoe in habitant A et si qui alii Oadona oriundi stirpo non in Asino Ionia, vorum aliis alinis rum regionum locis sedes posv rant. - Ad loel nrgumontum cons. Plutare tum do II orod. malign. D.
858 F. eoll. Apophthogm. p. 174 Ε. Cons. etiam Uebeten: Eur Urgesch. d. Ion. Atamnas p. 48. 8n, et quae eontra hune monuit Schoemam:
308쪽
Zoit schr. f. Alterthum Riss. 1837. nr. l01. P. 827 seqq. Neque enim unquam probari potorii, Ionum nomon in Asia domum ortum esse. Add. C. F. Hormann. Grioch. Sinat s. alterih. β. II. In verbis: ιρον ἴδρπι- σαντο ἐπὶ σφέων αὐτῶν socuti sumus Schwoisthaeus. atqus Gnissordium, qui libris manu scriptis com
tionis partibus, sie in podem mom-hro hio repetitum obsorvat werso
hos insulasvo in illis r uionibus Doricas stirpis suisso. Plures rore iasontiar a C. O. M uellero sin Dor. I. p. 105 seqq.), quae vol ab illis sormnioribus pondebant vol maximam partem orant solutas ah illis fio li horno, quippo discordiis atque eontroversiis, ut videtur, ab istis sox eivitatibus foedorntis mature iam seiuncino ot aliennine. Nequo etinm, si Muellero credas, multum ad respublieas omnino hocce foedus va
luit. Apollinem Doros illi doum tutolarem foedori praeposnerant; quod nemo mirabitur, qui huius dei cultum Doricae stirpis contibus
quasi proprium osso eo Ovorit. Fuin etiam deum primi illi in Asia tieas colonias secum duxisso ut χρχηγετηνὶ eius soniquo sacra instituisso videntur, minimo tamen romotis iis numinibus, qua o Rnt Doriensium ad votitum his in rogionibus sorte enita fuerint, Mod adeo iunetis Apollini, ita ut Triopicis diis communia saera facerent; in quihus praeter Apollinem summo loco cultum etiam Neptunus Nymphnoque seruntur. Vid. Muoller. l. l. p. 262. Noe tam on dubium
cum Ceroalo potissimum suisso, ita ut Cororis sacra, de quibus nihil Nostor memorias prodidit, hie adiicionita essent. In hanc rom eon-sorri etiam possunt, quao loguntur
urbis Carieae ost nomon conditum a Triopn, Erysiehthonis patre. Unde eiusdem cognominis promontorium, in quo templum istud Apollini a Doribus in Cariam ingressis foedoreque in notis exstruetum, ut eommuni deo prineipi saera sacerent festumquo agerent. Vid. qu no
ope Crio. Utrum res publicas quoquo in hoc festo, ubi omnos Dores sex civitatum eonvenorant, egerint, haud eognitum habemus; quam-
309쪽
καὶ σφεων αt1τῶν τους περὶ το ιρον ανομωαντας εξεκλ ωαν τῆς μετοχῆς. εν γὰρ τω αγωνι του Tριοπίου Aaroλλωνος ετίθεσαν το πάλαι τρίποδας χαλκεους τοῖσι νικῶσι ' καὶ τοντους χρῆν τους λαμβανοντας εκ του ἱρου μνὶ εκφερειν, αλλ' teranos
τὴν αἰτιην αἱ πεντε πολιες, Λίνδος. καὶ γήλυσσός τε καὶ Κα
quam erodibile videtur nonnullis, in robus sacris poragondis illos socontinuisse. Conser St. Croix des Gonvernomonis Gderatiss p. i54 ot Muoliorum l. l. Add. C. F. Hormann Grioeli. Staalsalterili. o. ets. Gottesdion sit. Altorth. g. 67. Apollo autem inde Triopiri cognomen ne-eopit. De tripodraus diximus nil I 02. Solomnos illi in Dorum snoris Apollinisque festis. cr. consori C. O. Muellorum in Boottigori Amalth. I. pag. 125 seq. , plura do more
eo monentem, quo in solemnibus eortaminibus victoros tripodos ne-eiperont, in templa dedicandos propter perpetuam rei memoriam. Et valdo amplos magnosque istos fuisse notat, quos ad parietes nodium eollocari clavisqno solo in-sgi neeesso orat. Unde perspicitur, cur paulo post legamus: προς
ριον κατηλογησε nihil variani libri nisi quod unus Parisinus exhibet
των Nouων, quemndmodum etiam ἀλογειν, καταφρονεῖν. nlia eius g neris verba reperiuntur, quibus se- eundum casum plorum quo adstruunt scriptores. Noe inmoti quartus ea-
Auli non reperitur. Vid. Matthino Gr. Gr. I. 378. not. 2. pag. 696ot ad Euripid. Baech. 503.
quom seeutus est Dietseli, probanto Brodov. p. 97. Tres iarbes, qua hie primo loco nominantur, in Rho dio insula suero, ut satis eonstat; quao lamen vix a Doribus immi grantibus primitus exstruetas esse vidontur, sed in m ante Troianamox poditionem Oxstitisse. Qiraro Althomenos, qui vulgo coloniam Dorum oraeuli iussu Rhodum do duxisso sortiis, illas tirhes invo nisse quidem, sod multum excolnisso et amplificasse censondus erit ita ut ad Dorum foedus, quod tune initiam suisse videtur . necessorint,
seqq. Nam eodem sermo tempore Cos insula Dorum eoloniam eiusdem stirpis reoopisso videtur, ad Oo quo Cnidis et Haliearnassus quam utramque urbem iam antea Oxsti
tisso, vix dubinm orit. Do Cnido eons. infra ad I, 1τ4. De insula,qnae ab antiquis appellatur Cos, roeentiore aetato G s. Mancto. vett.
seriptorum iocos attulit Forbigor l. l. p. 238; itemque A. Κnosior in Dissori. do Co insula Hal. 18aa. 3. ubi eons. potissimum p. 13. 16 seqq.
urbs patria, et votorum et reo nistiorum scriptorum locos idem da-hit Forbistor. p. 2l8 seq. Voloriaurhis, cuius panen tantum exstant rudera, partem nune oecupat vicus
s. oppidum Budrun, do quo vid. Hamilton Traveis ole. II, p. 30.
310쪽
μειρος, κH Κως τε καὶ Κνίδος, ἰξma ἴσαν τῆς μετοχῆς την
την ζημίην επεθηκαν. δυώδεκα δέ μοι δοκέουσι πολιας ποι - 145σασθαι οἱ γωνες, καὶ Ουκ ἐθελῆσαι πλευνας ἐσδέξασθαι, τουδε
I. l. pag. 155 do sacrorum eomia munione tantum ne de sesto communiter peragendo aeeipiendum. Ao soquitur hoc iure ex iis, quae illo in univorsum do hoe sesto at- quo Dorum eonsessu statuit, supra nobis indicata. In Reqq. eum Gaias. o hinis libris ordinem
trimonium dueta una eum illa Si eyonii hnius rogis terram neeepisso ita ut incolao otiam Ionum nomen inno reciperent. Postea lumen ho Iones torrn pulsos ab Achaeis in Attieam terram so recepisso indo- quo rursus cum Codri filiis in Asiam immigrasse, ubi duodecim illas ei vitatos eonderent. Cf. praeter copiosam Larchori ad h. l. disputa tionem Boch. inr Allgom. Welige- schichi. I. pag. 820. et Morloherlibro primo Achateorum Darm- stad. 1837 , eap. I. p. 1 - 24. - , Catalogum duodecim urbium so eorunt etiam spraeter Pausan. VII,
6 Ilorodotus I, 145, Polybius II.
41 oins notato omnes praetor Oloniam ad Nolieon adhuc superorant ,
Quno do singulis his urbibus nariaranda orant, ea Pansanias indo a VII, 17. I. a. perseqnitur. Gebetis. ad Pausan. l. l. , qui idem, quo molius intelligatur, quomodo tum in nominibus tum in ordino harum XII urbium Acriptores do sis narrantes discrepent. eomparati nominstituit: nnde apparet, inter Horodotum et Strabonem summam asso consonsionem, sod di Aeodoro ab iis Polybium ot rursiis noquo ab illis atque ah hoe Pausaniam. υ tium enim solus habet Polybius, cervneam omiserunt Herodotiis ot
Strabo. Rhypos ot Amna Polybius et Patras Pausanias. Aeeurato ha eperseeutns ost Morlahor l. l. p. 25 seqq. qui idom inde a pag. 29 seqq. singulas doscripsit nrhes. Disputavit quoquo de his Groto historyos Greses III. p. 229 seqq. Discrimen. qnod in singulis urbihus indieandis inter Herodotum et Polybium exstat, saetio ita tolli posso putat Em. Wahnor Do Aehasorum laed. origino atquo instituit. Boro lin. 1854. p. s. ut pro Aegis si Rhypis, quas Strnbo et Pausanias
desertas commemorant, Leontium et Coryniam tamquam urbes illis substitutas nominavorii Polybius Duodenarium Ioni earum eivitatumni morum in Asia Nostor ropolit ox pari civitatnm nnmero in Pelopon-nosor cuius ipsius rationem si quaeras . hane divisionem duodonariam, quam sandem apud alias quoquo antiquitatis gentos sive terras oh