장음표시 사용
631쪽
Smitra ultimum finem, omnesque suos eius in eum dirigere at oetit per dilectionem Dei supor omnia igitur ad am tune eliciendam tenetur. M orem probant, quin quod in lapido est gravitas nece itans eum, ut tendat ad Suum finem, selli eo ad centrum terrae, hoc in homineos obligatio ad Suum finem a lapis Statim ne lormatu QSt, Sublato omni impedimento, tendit ad terrae entrum igitur Rri ratione homo
Statim atquO formatus St, ae Sum rationi Obtinet, tenetur O Onvertere ad D 'um. Verum, lirere ratio nulla est major enim aperte falsa. Si enim eadem esset hominis obligatio ad amandum Deum. qualis inest nee sitas lapidi ad petendum entrum, Sequeretur, quod quemadmodum lapi quoties non impeditur, quantum pote Si continuo tendit ad centrum torrae, done eo perveniat ita homo quotieS OSSet obligaretur e praecepto ad eliciendum ne tum amori Dei, non autem Solum Statim ne rationis est compos ut volunt homi in Pro iis secunias Si non oneretur qui ad amandum Deum in primo inStanti UNUS nti ODi S. OSSet tune Oeear ' Venialiter tantum qui non OSSet tune peccare mortaliter, nisi quatenus omitteret illam converSionem Sui ad Deum, quae omissio esset poeeatum mortale Sed sal Sum est,
quod homo pro illo instanti possit dumtaxat poeeare venianitor quin inde sequeretur, quod aliqui habere posset peccatum originale eum solo veniali at hoc est salsum. Quod utique probatur primo quiR, Hii Oeo Innoeentius tortiti eap. Majores e aptis no adultis Ormientibus non potest per baptismum remitti pocentum originale, quia Stud. remitti non potest sine mortali igitur enset Pontilo Pestentum Originale non poSse reperiri in adultis in mortali. Securiuo, Conpilium Florentinum ait Illorum autem animias, qui in actuali mortali ρ cato, vel solo originesti discedunt, mox in in 'ini in escendere, imminmmen Hisparibus cruciandas. Ubi nullam facit mentionem eorum qui diseedunt eum Solo peceat originali set pentalici ergo sentit nullos tales QSSe Tertio quia nullus pro hi poSSet assignari OCUS: nam nee limbu puerorum, quia ibi non puniuntur actualia nee etiam Deus damnatorum ob peceat mortalia, quia ipsi non ommiSiSSentiee intum
mortale et nullus tertius oeus damnatorum datur. - Verum Te SDOncte negancto minorem, R e u primam probationem nego consequeret iram eum Ponet in Commentiario ad dist. i. n. 5. Quin inquit, non Propterea nequit per baptismum adulto dormienti peccatum Originale dimitti, quod neceSSario debeat habere pecuatum mortalo Noe id RSSO-ritur in illo loco, eum ortum sit quod posset adultus etiamsi daretur obligatio illa convertendi S ad Deum, o ad ipsum e Vertere, O non habere eon Soquenter euentum mortale, quia nequit originale dimitti . quin dimittatur mortale quodeum quo simul habitum, et adultu dormiens non habet dispositionem requisitam, ut dimittatur ipSi se ntum
mortalo distinetum ab originali. Itaque nihil aliud vult in illo eap. Dou-tifex, quam quod adulto dormioni habenti peccatum mortale, non poSsit per bapti Sinum tolli peccatum originale, et quod propter quandoquidem incertum sit, an habeat poeuatum mortale non deboni ipsi applicari baptismus. Aia secundam probation , nugo Concilium Sen SiSSe, quod non decedant aliqui cum originali et veniatici quia quamvis noti Oe rit sentio Om de ipsis, hoc tam n non oritur X 00, quod non putarit tales dari: sed quia non erat necessurium, nec utile
632쪽
616 DE DILIGENDO DEO.intento ipsius de iis incere montionem, Sicut non ieeit etiam mentionem de iis qui moriuntur eum originali, et mortali et Sonali AH tertiam denique probatioHem, aliqui respondent caSum SSe impossibilem X Suppositione proVidentiae jam Statuitae a Deo Sed proi Sus grati SSime SSeritur tali providentia, nee habet ullam verisimilitudinem. Itaque melius et faeiliu reSpondetur, locu In in quo remanerent Si eum sol originali, et Venisti obirent, esse illum pSum, in quo remanerent Si eum Sol originali deuoderent, Sive ille lorus Sit limbus, sive infernus; et g rntiSsime dieitur quod in limbo non puniantur
peccat aetunt in commissi in Vita, pro quibu non est SatiSiaetum. Igitur cenSeo S Sertionem hac ratione melius Probari prae oeptum
diligendi Deum aliquando obligat: at non Videtu congruentiori tempore obligare, quam ubi OmO S rationi compoS: tum qui eum Deus Si Creator ne Ormator OSter, qui nos detre condidit, ut idebitum amorem et obSoquium impenderemuS, ut appOSi te docet S. Leo,
Serui. 1. De jejunio decimi mensis, ubi ait: Si fideliter atque sapienter creationis nostra in felligamus exordium, in Leniemus hominem ideo ut naginem Dei onditum itator sui esset Auctoris, ethcine esse sturalem uostri seneris iunitatem, si in uobis, quasi is quodam speculo uicino beni itatis forma resplendeat cum inquam, Deu ad id noScondiderit, eongruum est, ut in OStrae gratitudini et obsequi argumentum pro tanto benefici amorem impendamUS. D 1CΕ Illud p i Deeptum diligendi Deum non pot0St obligare pro eo tempore, in quo Videtur morali impossibilitas ipsum observandi Sed ita est pro primo inStanti Sus rationi S tum quia nemo potest cognOSeere, quando Primum habent Sum ntioniS: tum quia non apparet verisimile quod primo illo instanti Deus ita perfecte propo-untur InnudVS, ut qui eXiStimare posset e pro illo instanti ad ejus ninorem teneri: Sed abSque hae pri Vin cognitione praeceptum istud
Servari non poteSi igitur, te. - ego minorem non enim absolute censeo illud praeeeptum urgere pro primo in Stanti rationi Simpliciter, sed tantum pro eo in quo Sufficientem homo haberet rationi usuin, Ut pecea re POSSet. Secunctam partem tradit et probat Doctor num. 18 ubi ita Seribit:
si Forte detornii navit ho illud praeceptum divinum: auctilicia Sabba si tum et Maneat unusquisque apud se, deSt, reeolligendo et Seetio dendo ad Deum Suum. Et celeSin peeifieaVit quantum ad Missam audiendam in die Dominie De Consecr. dist. . cap. Missas. Non est autem Simile de praecepto diligendi pro X imum, Sicut patebit di St. 0- si quenti Confirmature tum quia innumera Dei in nos collata benestet hune amorem animo gratitudini eXigunt; non poteSi autem convenientiori tempore hie amor impendi, quam diebuS pSi Deo aeris, ae subindo illis ipsis diebus videtur praeceptuin Stud urgere. Confirmatur, quin dios illi Deo aeri maXimo deSignati Sunt ad netu religionis et
0bservantis in Deum et ieiendos nullii autem eius videtur odoroiitiis is in Dei gloriam, quam ne tu charitati S utpote prae Stantior omnibus aliis aetibus igitur maximo illi diebus est lietendus Ilisti JHιλ, quod aetus hari tuti non it Voluntati moleStus. Sed jucundus, ni Si forte quatenu affectu OppoSit erga creaturam aliquam ipsum liquantulum dimetiem ostiecti ni ut e Virtute priueopti negativi obli-
633쪽
gamur ad non proruua pendum in aetum amoris inordinati erga creaturas, ne di mellius est alioui absenti talem affletum habitualem illum exuere, ut habeat asseetum pDOSitum, quam habere OmiSSionem et uSeharitatis a proinde nulla Si dissiculta Superanda in eliciendo actu
amoris quo non debeat rem OVeri per praeceptum PgatiVum, quo tenemur non mare irenturam Supra Deum. aut aequaliter eum Deo.
D1CΕ : Si teneamur omne e praecepto ad eliciendum etiam ainoris erga Deum igitur peccat quiSquis tal 'ra etiam aetum non elicit at o videtur at Sum tum quia fidele non Solent confiteri Senon adimpleViSSe hoe praeceptum diebu Dominici S a proinde Signum est e non XiStimare ad id, praecepto teneri: Sed VeriSimile non est, quod in re tanti Omonti ita communi ne periculosa esset dolium ignorantia igitur, etc. Tum quis Si omne tenerentur ad eum ne tu in charitatis elieisendum diebus Dominicis, Sequeretur quod fidelis in
Sin tu peceat mortali eXi Sten teneretur Se Se dein gere ad reCupe randum intum gratiae per aeramentalem Oti 10S,ionem; non enim
apparet qualiter poSSet qui amare Deum Super omnia, qui haberet Voluntatem e reconciliandi eum pSo et ejus gratiam habere Sed
gulis diebus Dominieis igitur, etc. - ego minorem, et ad HUS primam prohationem dico non requiri, ut Xpresse et distinete qui Seonfitentur Se non ObSerVuSSe praeceptum Stud quippe Con10SSarius Sumeienter id poteSt cognoscere, e eo quod audiat poenitentem fuisse in Statu pec eat mortali eum affectu continuo peceandi et eo ipSO quod eonfitetur Se uisse tanto tempore in tali dispositione, signifieat Suffieienter Se non Observasse Stud praeceptum; Si pro uerit immunis ab omni seceat mortali etiam facile udieare poteSt eum praeceptumi Stud impleVisse quippe eum non habuerit ullum impedimentum illud ob Servandi et aliunde stetu ille poSSit agile eliei. Ad Seeundam probationem distinouo majorem teneretur peccator diVinam gratiam recuperare per elieitionem ne tu amori Dei Super Omnia, qui Orte nu- Squam S abSque Statu gratiae, OH cedo ad id teneretur per applientionem etiantem omnium mediorum ordinuriorum oti ducentium ad sus modi re euperationem gr3tiae, imo. Tertia Par etiam est evictena, nempe quod teneamur elicere nutumeliaritatis circa articulum mortiS quippe eum tune graVisSima inStetit certamina ideoque homo omnibu modi Se tenentur contra O Pararo, nee S euriu Sit medium, quam hiemetuS, Si qui Velit e periculo damnationis X imero, idque Subinde etiam On1eSSO Ratio St, quia etSi er- tum sit ad effectum aeramenti P innitentia Sumeere attritionem , tamen non semper uti, Certi Sum HS OS habere eram attritionem : undo Sequitur eo enS no etiam XPOSito esSe periculo Saluti S. His G l l λ, quod etiam Saepe potest contingere ut homo lii in OeeaSionibus te-noatur elicere netum amori Dei supra omnia, maXime quotie Proponitur Deu cum motivi Sumeienter persuadentibu illum te esse diligendum : rimo, quia Seeu faciendo Videretur Oum contemnere: securedo, quia ubicumque OS eadem obligatio juri naturie Deum amandi pro aliquo tempore, eadem obligati etiam Oeeurrit quotie ratio motiva eadem eSt: Sed ubi Deu proponitur Suffiei On terra mandus, nilomeSi ratio Deum mandi, me occurrit diebu Dominicis igitur, etc. -
634쪽
Idem dicendum quoties qui eXistimst aetum mori Dei Sse eeeS- Sarium ad ineendam aliquam gravem tentationem, aut ut Sumeienternuimum omparet ad aggrediendum aliquod seu heroicum, quod jam implere tenetur. Liget enim orto eius illo amoris Dei non esset a parte rei medium hi et nune noeessarium ad illo fine obtinendos tamen hoc ipSo, quod putat id ita esse noe08Sarium ad illud obligatur quum diu in ea opinione manset, ne alia poeeo contra OnSeientiam. Deinde, quia Saepe poteS contingere, ut illud Sit vere medium neeeS- sarium ad dietos fines obtinendos, idque et Ob ejus dispositionent, qui aliis viis non Sit ortuSSe suffieienter Xeitandus, ut tentationem Superet, ut pia illud con Stanter aggrediatur, Vel etiam quin linvia non St a De impetraturus ea gratinS, quibus indiget ut 0Stines de aeto obtinoat Etsi enim Deus nobis in necessitate non desit Suam gratiam subminiStrando, tamen Saepe ut det nobi gratia majoreS, et qua Videt habitura esseetum, requirit ut a certi rationibu eonemur impetrare quas iis negligentia omittamus, dat nobis minoreS, quibus et Si aDSoluto poSSemu hoc Vel illud perridere, tamen nonnisi diffieillime id ita poss0mus, ideoque non Sumu de Ret Per-
exponente illud Cantie . . ruinavit in me charitatem. Necnon et illud Apostoli ad Galat. b. Operemur bonum ad omnes, maxime autem udomesticos dei idest congregatos per unam fidem in eadem cele- Sis domo. Nec refert, quod dieat . Augustinus, lib. 1. De Doctrina Christiana, eap. 28. Omnes homines eque diligendi sunt, ei licet quantum ad asseetum; etenim ibidem assignat disparitatem SSe Servandam quantum ad meta haritatis; quod etiam Oeo lib. De Ue a telisione, cap. 47. Cum itaque Omnibus, inquit, quos pariter uiliuit prodesse Hori possit, nisi conjunctioribus prouosse malit injustus est. Solum enim illis Verbi vult S. Augustinus omne aequaliter diligendo eSSe, quantum ad generalitatem et Substantiam dilectionis
quatenu nullu est ab Issectu generali exelud 'nduS; non autem quRntum d modum RetuS, Seu intonsionem, Vel ppretiationem. De S Ondeo secundo Ordinem haritati requirere primo, ut qui propriam
Salutem magi diligat, quam proximi. Probat Seraph Doetor, diSt. 29. Rrt. 1. u. 3. Quoniam, inquit, unumquodque tu appetit perfectionem in SeipSO, quam in Suo Simili, et quodlibet pondus plus trahit corpuS in quo S ad situm sibi debitum, quam trahat aliud corpus Sibi anneXum hine est, quod haritas prius desiderat Deum nobis uniri, et in nobis habitare, et nos in ipsum Deum tendero, et in ipso quieSeere, quam petat in aliquo lio, qui nobiseum habent aliquam Similitudinem. Coneedendae sunt igitur rationes ostendenteS, quod in Orili ne haritatis praefertur diloetio sui dilectioni ipsius proximi. Et huju Signum St, quia illi reprohenduntur et stulti Oputantur, qui Salutem propriam nemigunt, ut procurent alienam. Huius otiam SignumeSt, quia Si homo e charitate uberet diligere proximum quantum SeipSum, ita quod Sset ibi omnimoda aequalitas, jam duos proXim OS
635쪽
deberet diligere in duplo quam ei pSum et tro in triplo et te Hlterius RSeondendo quod in nullo habent Chari inteni reperiri eontingit quantum euinque perfecto. Probabili secundo quia gratia gratum 1aeten Spectat ad charitatem, et datur propter propriam Salutem. Onaliorum, ut gratia grati data. Ex quo equitur, non ieere, egi OetR propria Salute, Vel Venialiter peccare ob Salutem ulterius. Et eonfirmatur e illo Sapientis: Qui sibi equam est cui uti bonus erit Et ex illo Davidis: Qui diligit iniquitatem odit animam suam. Nee XCH Satur, quod altor bonum Sit quia, ut ait Apostolus ad Hom. 3. sunt facienda fila, ut veniant bona quod aSSerere diei blasphemum esse, unde alibi diei Seriptura: Quid prodest homini s mundum uni-
Nersum lueretur animo Der suo Hetrimentum pasiatur quam commutationem dabit homo pro an es sua Atque adeo non ieet etiam Velle privari De in perpetuum propter nlutem plurimorum. SED DICEM: Onialiter peceaSS OptaVit Michaea propter aliOS et mortaliter idolatur MoySes, et Paulus Optando earentiam perpetuae beatitudiniS ut apparet, idque propter aliorum Salutem Michaea enitneap. . di Tit hae verba: Utinam non essem Dir habens spiritum et mendacium potius loquerer MoySes Xod 32 dixit Deo: Peccavit populus iste peccatum Dictaeimum, fecerunt sibi Deos aureos aut dimitte eis hanc noxam, ut si ora facis uel me de libro tuo, quem scripsisti. Paulus autem Rom. . inquit optabam ego ipse anathema esse a Christo pro fratribus meis, qui sunt cognati mei se uncium arnem ideSt Xitium aeternum et Xtremum. - Re Sponcteo, Michaeam ho non opta e formaliter, Sed tantum materialiter. Et ut rem intelligas, recenSuerat Propheta oppreSSione pauperum, aliaSque injuria proXimi illata S. et Israelitis, et ideo captivitatem illis minatus fuerat ut ut intelligerentiaee non e Odio, Sed e amore et compaSSione proterri, dicit utinam quae prophetigo de clade et Xitio Isra liS, non sint prophetiae a Deo revelatae Sed mendaei mihi a vano timori et pusillanimitati Spiritu metuque SuggeSta Sie Vulgo dicimus, utinam decipiar utinam sim alsus vates Atque adeo non optat formaliter mentiri. Sed materialiter tantum hoc St, ut reipS non Veniat, aut ut non dieat ex Spiritu Dei. Sed ex Spiritu Suo, Vel humano an timoriS: idque ut ostendat se vello Suo eiVe Perdurare, et non Seiudi, aut perdi ab Assyriis, quod XDe ei comminabatur. Addo etiamsi te haea formaliter optaSSet, non ideo XeuSatum ui SSe a peceato, quin et ipse homo erat, et omni Shomo potest SSe mendaX. - Quoad verba Moysi et Pauli, respoui O. neutrum Simpliciter optaSS Seixeidere a beatitudine: sed pri in O MO3 Semimum quadam erga Deum confidentia, immiseutSSO Se quodammodo cauSae populi, quem Deus Volebat delere, ut DeuS. Ut pSum Cum populo perderet quod Seiebat non uturum aut utrumque SulVRPUt. Sicut si filius Regis videns patre in iratum alicui multitudini rebellanti paratum immittere in eo milites qui OS O eiderent, Se id mmultitudini immiseeret, et ad patrem Ulamaret, ut aut illi Parceret, aut se eum illi oecideret, Selen patrem ho nullo modo iacturum. Ita explicat . AugustinuS qu. 147. Super EXOdum Si ' Scribens
curtis quidem hoc uisit, ut in consequentimus ratio unatio cone dotur, idest, ut quis Deus Moyse ri non deleres e libro Suo ῬῬulo immotum illuu emitteret. Quasi liceret sicut moti timebat e dol0ndum
636쪽
620 DE DILIGENDO MEO.d0 libro vittae, ita etiam Sine se Sitatione eonfidebat Se impetraturum a Deo quod petebat. - Quantum autem n Sanctum aut uni leo, ip ius desiderium uisso tantum Onditionatum, ut Simori posset, Sine poeento, illud Xoptaret. Quod utique meelare X pendit Sanctu ChrVSOStomus Homil. 16. R Rom. Si SeribenS: si Neque enim, inquit, Sim- plieiter hae dixit; sed quoniam omne dicebant, Deum quo ineuS.
si ant, quod qui digni habiti essent Dei lilii vocari legem aesti re,
si nute omne illum novi SSe tali inuinque moria rui, illum oum dem ante uni VerSum Orbem Olere; tum Rutem promiSSione necipere, si patreSque earumdem tribuum, quodque innium maXimum, ipSius Christi majores SSe hoe enim St, e quibuS Si ChriStHS quantum
si itinet ad uni nom. Heeti atque inhonorati QSSent; pro illis autom introductis, qui numquam illum agnoviSsent homines, iis videlicet qui a Gentibus ortum duXiSSent hae igitur quae dicebaut, quoniamsi Doum eonvitii afficerent, audien haec Paulia aegre ferens ac pro Dei gloria dolens preeatus S anathema SSe, Si modo fieri poSSet, ut illi salvi forent et Onvitium HuSmodi ei SSaret, ne Videretur Deus illorum majore decepi SSe, quibuS Ona Ollieitu est . INSTABis: Ipsemet anetu Paulus ad Philip . . non conditionate, Sed absolute optat, pro aliquo tempore carere beatitudine propter R-lutem aliorum, ait enim: Coarctor autem ei uobus desiderium habens
dissoliri, et esse cum Christo, multo Ggis meliu3 Demna Nere autem tu cirue. Necessiarium propter Os. Et hoc considens, Scio quia cincto, et permiane o omnibus vobis au profectum Destrum et saucii uni siue i. Responcteo, ApOStolum ibi non optare in earn perman re Propter ali OS, Sed ob necessitatem aliorum poSit libertate eligendi nescire quid eligeret, Vitam Scilicet, an mortem. Atque Oe non Si contra charitatem ad Seipsum, quippe conferebat ad maju ejusdem haritati inere mentum, et ad Reeumulandum major Semper merita et praemin, quae non ita per breVem atque per longam Vitam Ompn-
Plurima ei rest ordinem haritatis homini erga parenteS, liOS, propinquos, et Xtraneo disputari Solent a Doetoribu Theologiae moralis. Verum quoniam se non Sunt nostri praesenti inStituti ideirco dumtaXnt moneo, primo parente magis esse diligendos quam lios; quia etsi filii sint velut pars parentum, quorum proinde amor qui deSeendere potiuS, quam a Seondere dieitur, magis ii silio propendeat, nihilominus in extrema neeoSSitate proVidendum OSSet Otiu parontibuS, quam filiiS; quippe cum ut ei pote Si Deum, maximum beneficium, nempe Vitam, uerimu adepti unde etiam a Deeptum honorandi paronteS, et eis SubVoniendi immo diate ponitur post tria princeptu ad Deum speetantia Undo S. AmbrOSiu exponendo illud Cant. 2. Ordinavi in me charitatem, ait: Multorum chiaritas in ordiri sta est,
quod in primo es Donunt tertiirum De quartum. Primo Deus illendus est, Securicio Parentes, inde silii Post uomestici, qui si boni suut, malis siliis pro ponendi sunt, te.
Post illos vero nos sue currendum est propinqui S, HXta ordinem intimioris innitatis, et majoris Onjunctioni nil turalis, quam linbout nobiseum, ut doeo sanetus AuguStinuS. lib. De vera uelissione, cap. 2.
Cfim omnibus quos Pariter uiligis rodesse reon ossis, ui oujunctio-
637쪽
rim/ι prodesse molis injustus es. Et lib. De Doctrines Christiones, cap. 28. O nue homines aeque uili uili suus seu cum omnibus rod se Oupossis, his potissimum consulendum est, qui sero loco iam et temporum De quarumlibet erum o portunitiatibus constrictius tibi quias qua desis sorte conjunguntur. Nihilominus qui majori pietate Sunt illustres, etia inaniore potior ne praeStantiori Sunt a uobis diligendi e motivo haritatiS eum enim hujus praeStantiSSimae Virtuti objectum Sit Deu ipSe, etiam propensiori uelinatione ipSa no Stimulat ad eos dilig0ndos qui
intimiorem ae perlectiorem eum Deo conjunctionem SerUnnt quamquam non dubitem quod Si justu 'liquiS. et unu e X OStri propinqui minori pietate OnatuS, aequali uec Sitate premerentur, potiori jure SuhVeniendum SSet propinquo, quam alieno Ordo enim dilectionis proXimi in hae ita maxime dieitur e conjunctione, Seu PrOximitate illius nobiseum major autem est proX imita et conjunctionaturali propinquorum, quam Xterorum, a Subinde potiori ratione ei sub Veniendum esSes dii plura deSideras, On Sula Thoologiae morali Doctores, qui uberrime de ordine SerVnudo in aeti bus charitatis disputRnt. Cfeterum hoc unum nobi Sapere neceSSarium St, ut charitatem perlectam habeamuS: charita namque perfecta omni Sanctitati eOronidem, quantum haberi poteS in hae mortali ita inducit. Nam, ut praeclare ait Sanetus AugustinuS. lib. De Naturia et Giretis, cap. 10.
Charitias inchoato justitis est charites provecta, pro sectes jussitici est: chia it iri mauua, magnia justitia est charitas perfecta, perfecta justitia
est seu charitas e corde puro, et siue m OH icto. Haec St pretioS illa Vangeliea margarita quam qui ii enit homo, Vendit omnia quod habet, et emi eam ut docet idem . August. , Truet. . in E ist. Joan. Hinc inquit, pretiosa murrearistia charites est
siue qua uinii titi prodest, quoucumque cibuetis quam si solam ha hecis tibi sudicit. Hinc est, ait ibidem quae disce u inter ilios Dei, et filios diu li signent se omne signo crucis Christi respondeant ues, Amen cantent omnes, Allel via: optizentur omnes intrent omnes Ecclesias faciant pariete bas licarum non is muntur silii Dei a sit is Hiaboli. uisi charitate.
Nola est, ut addit Trael. De Gud Charis quam felicitia sua non tollit, quia non inflatur: soles est scieritis mala uou purioit, quia OH 9/t ei Peram. Inter opprobria secures est inter odia b
nesicra inter larida inter insidias innocens inter iniqui est
gemens in veritate respirans uuiu illa fortius, non au retribuenuas, seu au curandas injurias Quid illa lidelius, non canitati sed Ut ei uitatis sui Meo tolerat inum in pro senti ita, qui credit innitide futurci isti et suffert omnia ques hic irro Hi r qui sperat omnio qua hic promittuntur. Merito numquam cauit. Ergo sectes uini chrar, tutem et eam sancte cogitantes, ferre fructum justitiae: t quidqui iuberius, quiam ego dicere Dotui os reveneritis, in sus laudimus, appareat ii cestris moribus. Amen.
638쪽
Fr ALBERTUS LEPIDI O. P. S. P. A. Magister.
639쪽
DISPUTATIONUM ARTICULORUM, F CII INL M, ET GUAESTIONI
Quo in hoc effvo Tomo continentur.
De Divino gratiae benefici a Urse ludi Theologi Q in quibu Omnia quae de Divina Gratia die encla Sunt praeViolumine Sequentibu in Paragraphi illustrantur I. vi Sit proprin Re nuina nomini Gratiae Significatio ib.
II. Quotuplex sit Gratiae divisio ne di Stineti in . . .
III. Quanti prae aeteris Ἀ-eienda sit . Augustini o-
Piis Gregorii XIII et V bani VIII qua plurimae Baji
De Existentio, et Necessitate Grai P. ARTICULUS I. De nee Si
dum mysteriis fido . ARTICULUS II De nece
tat Gratia, in bonum ua- ei sendum 69QL ESTI I. Utrum homo P Sit sine ulla gratia Velle et operari bonum Superunturali ordinis il UNTIO Il. An gratia Sanetis iis neceSSaria Sit, et Suimelen ad quodlibet puS bonum et ieiendum QUAESTI, III. An gratia fidei ita Sit neceSSaria ad honum 1aciendum, ut omnia inlidelium opera censeri debeanteSSe eeentR QUAESTIO IV. ΛΠ, et quomodo Gratia nee saria Sit ad diligendum Deum ut Auctorem naturie 119 QT CATIO V. Quomodo gratia NeeeSSnria Sit nil ervanda
640쪽
sitate gratis ad nium Vincendum, et Vitandum 1 ut CSTIO I. Qualiter opus sit divinae gratiae auxilio adtentatione Superanda . l41 Qt ESTIO II. An et qualiter gratia Sit noeeSSari ho inini laPSO, ut reSurgat, et abStinentis euento I UU FSTI III. An et quali homo indigeat grati Ad per-SeVorandum in iuga mali, et boni proSecutione .... 158
De Essentia, at Si8, et variis ratio Diυisionibus. ARTICULUS I. De SSontingratiae 164QU ESTIO I. An gratia Si quid
SubStantia, Vel Reeidens QUAESTIO II. Utrum, et quR-liter gratia habitualis di-Stinguatur a charitato 1 TiQU FSTI III. An et qualiter gratia habitualis augeri poS- Sit, et minui, corrumpi, et
deperdi tribARTICULUS II De Causis Gratiae 193QU FSTI An, et qualiter Deus Sit eausa effieion Grati: e 19 Qi FSTIO II. An Gratia ereetur, Vel duentur de potenti animae 198QU FSTIO III. An Gratia lin- mediato subjectetur in Sub- Sinntia, an ero in aeulta- tibia animae 202
ARTICULUS III. De divisione, et multipliei Specie Gratiae 20DSECTIO I. o divisione Gratis in gratiam rasi datam, et gratum faeientem 206 Q. QuotupleX Sit Gratia gra
II De Sormon Sapientiae, et eientiae 211 III. Do fide, quae est grati Res ratis alii 212
VI. Quid sit discretio Spirituum 215 VII. Quid sit ruti generum linguarum 21s,
SECTIO II De divisione grR-tis gratum acienti S in gratiam unitatiS et medicinae. Pri I. Au gratia Medicinalis in hoc rannitati gratia differat, quod huic disSentiri possit illi vero neeeSS Si RS- Sentiri 224 II. I statu naturae integrarnon uinciebat ad primam voluntatem bonam auXilium habituat eum illustratione intelloetu Sed praeterenopu erat auxilio quo O-Veretur Volunta ad eliciendum illum actum amoriSeaSti, per quem homines adhaererent De 238 III. In quo tandem OnSi- stat diserimen Gratiae anitati a medicinali 240
praeVenientem, et Subsequentem 2 l,
III. De divisione Gratis in exeitrentem, et adjuVantem. I9SECTIO IV Do divisione Gratiae operantis in Sufficientem,otes rieaeem 253 l. Quid sit Gratia SumeienS, quidque hoe nomine Signitieetur ib. II. Datur gratia Susi ieiens eui humana volunta interdum reluctatur 256 III. An inanibus omnino hominibus Grati susti eiens concedatur 2 iu