장음표시 사용
611쪽
impossimile circumse liber tu ab eo commodites Ous is amantem. Patu etiam se veritas in postolo 1 ac Cor. 13 ubi recenset fidem, Spe in . et hari intem tamquam tres virtutes distineta non solum ab invidem, Sed otiam ab aliis virtutibus moralibus, quarum actu ibidem
Suado etiam ratio quia ubicumque Si Specialis On taS, Si eundum quam virtus tendit in objectum Suum ibi etiam debet esse speetalis virtus ab aliis distincta Sed ornantis ratio. Sub qua eliarita Rtheologien tendit in Deum est honestas specialis distineta ab omnini in ratione, Secundum quam liquae liae Virtute in Deum tendunt: igitur haritas debet esse virtu Speeialis Major OnStat Minor ero probatur alia enim Si honesta amandi Deum, ut Summum bonum propter se et alia honeSta credendi in IIIn ut Summe Verum, et Sperundi in eum, ut Summum bonum nobi QOnVenien et PromiSSum. ut per Se eo lat. Quamquam enim diVina OnitaS, quatenu npprehenditur a hari luto. eomplectatur perfectionem a bonitat In Specialem cujuscumque, Sive essentiae, Sive personae, Sive proprietati divium, quae 9 SSunt Sse objecta aliquarum aliarum Virtutum attamen illam divinam boni intsem etiam particular n. Si UO SSentiae, Si, e PerSOuae SiVe proserietati di vino ali modo considerat quam eo terae VirtutΡS: Siquidem illam considerat ut mandam propter Se et ratione illiuSSummae Xeollentire igitur habet Spei in m honeStatem. Hanc autem charitatis aeteris virtutibus diversitat se in olligit Neraph. Doctordi St. i. nrt. l. quae St. 1. OX Sextupliei comparatione ejusdem Virtuti S: P in quidem, e comparatione ad objoetum, quod Sub ratione movendi ab aliis distinguitur formolis nim ratio. Sub qua elinrita Stheologi ea PDdit. O ineundum quam attingit omnia et Singula sua objecta est ipS inerseat Dei bonita contin D in Q quamlibet per-1eetionem in omni genere excellenti: O honi tuti et Orte Ciloni S, Iam ratio est speetalis et distinet ab en bonitate et perlectione Sub qua etero Virtutes tΡndunt in pum vel in quod lih et aliud objoetum: haec enim sumpta ormaliter nihil est aliud quam una tormali ratio. qua omne perlectiones divinae quasi intΡgrans et componunt unum Summam bonitatem et ut 'gritatem Dei ob quam Deus HS in seipso Sumine munduri Sub qua Speetali ratione ulla alia virtus tendit in ipsum Deum ne Subinde e parte objecti est Virtu Specialis Secundo, adem di ersita colligitur se comparationsem ad netum quin amor
Dei ob Suam excellentiam in se et propter se iligendam differt ab
Retibu aliarum Virtutum Tertio, per comparationem ni Subjectum proprium, quia luee S in Voluntate non ut oneu piscibilis est simplieitor neque et in m iras ei bilis. Sed ut emplaeet in Ueeto in quod tendit per amorem micitiae, seu ut loquitur Seraph Doetor, sicut sides est in rationi i spes in iras obui, ira chori os u mucuseis bili ia/is fit. Per comparationem ad OppoSita eoetero namque virtutes habent vitia
suaedam ibi oppoSi in Charita Vero innibu Omnino repugnat. Quo , per comparationem ad pramalum habitus enim sido ei spei vaeuatur in patria elini ita aute in permam t. S to denique, per comparationem
ad suum principium, quod repraeSentat eousistit enim, inquit, inreeroationis in tribus virtutibus thseologi eis et unitate grati re sicut
imago reationis in tribus potentiis, et uitate substantioo quemad-
612쪽
Ino uian ergo potentiae naturaleS, intellectuS, Voluntas, et memoria, quatenus referunt imaginem Dei creatori S invicem distinguuntur ea liter, quin iVina pei Sona non reprae Seniant, niSi quatenu sunt Subnetibus, Seu aetunt iter operanteS, ita deS SPQS, et haritRS, quae reprae Seniant Deum, ut reparatorem et Salvatorem, pari ratione debent
distingui realiter. Di CE 1 EX Apostolo 1 Cor. 1 o Charitas habet esseetum omnium
virtutum: Si quidem, inquit, charitias patiens est, et beniuria, te ubi numerat quinde Cim per Virtutum, quae haritati conveniunt: Sed virtu quae habet ne tu omnium Virtutum non Si Speeinli S Sol communis igitur charita non est Virtus ab aliis distineta. - Distinguit majorem Serasti. Doctor Charita habet nutu omnium Virtutum, ut priueipium lieitiVum, negat ut imperatiVum, eoneedit. Igitur actus aliarum virtutum attribuuntur ipsi haritati non sicut elicienti, sed sicut imperanti, Vel Sicut motori primo, non Sicut motori immediato. qua rationo monebat ApoStolii 1 ad Cor. 16. Omnici vestria in charitate fiant. D1CRA 2 SS. Patres haritatem appellant virtutem uerieralem, ImS. Hieronymus nudatu a Seraph Doetoro, ait: Ut breviter complectar omnem desiuitionem virtutis, virtus est charitas, qua diligitur omne Hiligendum. Similiter . Augustinus, lib. 15. De Civitate, cap. 22. O S. Bernardus, lib. De Amore Dei, cap. 6 di eunt virtutem nihil
aliud SSe, quRm Ordinem moriS, Seu morem ordinatum Sed an Orordinatus nihil aliud St, qualia haritas igitur eum omni virtu Sitnmor OrdinatuS, etiam omni Virtu QSt harita S, a Subinde se non ostis emtoris Virtutibus diStineta. - Re SDonctet Serasti. DOCtor, OmneS virtutes reppellari po8Se charitatem ausaliter; quia, inquit, eharita respectu aliarum in OVendo quodammodo habet rationem ausae escientis, quodammodo formatis, quodammodo sinalis amor autem haritatis aliis virtutibus, ut in aetii Suo eXeant, imperat, et imperando informat, et agit eo moritorioS, et informando, jungit fini et in ipso quietat, dum facit nos adhaerere Deo, et ipSO frui; et ideo merito virtus gratuita per eliaritati amorem S desinienda. Posset etiam alitur diei, quod amor illo, qui adit in definitione virtutis generaliter non Stremor haritatis, qui S una de Virtutibus theologicis, Sed est amor
omnibus et aeteri Virtutibu communi et generaliS; et ideire neganda Si consequentia.
Di CE 3 Stetit se habet praeeoptumiliaritati ad alia praecepta, ies habet habitus haritatis ad alio habitu virtutum Sed praeceptumeliaritatis omni alia praeeopta omprehendit: Nam, inquit Apostolus ad Rom. 13. qui uilisit proximum, legem in Deit igitur habitus eliaritatis in se continet habitu omnium aliarum Virtutum. - ReSDOnctet Soraphicus Doctor, dis in endo minore ne si Praeceptum haritati S comprehendit omnia praecepta non per omnimodam entitatem, Sed si per quamdam reduetionem : Omnia enim praecepta reducuntur do illam, o in illa onSummantur; et ideo se hoe non poteStione ludi, si quod habitus haritatis sit alii eommunis, niSi Sonim per radien-
tionem, Secundum quod dieit S. GregoriuS, quod pro repta sunt multa per inersitatem operis, et unum in radice dilectionis, quies quidquiu principitur, is sola charitate radicatur: hoe autem non id-
613쪽
DE VIRTUTE CHARITATIS. 597o ire verum est, quasi Solius eliaritatis Si exequi praecepta injuncta, sed quin ullae virtutes sine charitate non exequuntur divina praee ta secundum neceptationem dia inam . DicRS 4 Sie ut se habet objeetum eliaritatis ad objeeta aliarum virtutum, sic se habet habitus haritatis ad alios habitus Sed objectu nieliaritatis est Onrinune omnibus objectis pliarum virtutum; siquidem illius Objeetum os bonum sub ratione boni Simpliciter igitur ete.
Responctet ictem Seraphicus Doctor ui objeetum eni ineliaritatis distinguitur Se eundum Substantiam ab Objecti Virtutum cardinalium, quae dumtaXnt VerSantur ire objectum creatum ab objoetis vero virtutum theologi earum oeundum diVerSam rationem D vendi, quia Si ut fido respieit Deum sub ratione Veri, et Spes Subratione ardui, si eliaritas sub ratione honi. Si ergo Onum Sub ration boni et Verum Sub ratione Veri die uti dia e Montione movendi, quia Secundum diversitatem rationis movendi si distineti innetibus et habitibus hinc St, quod haritas disserat rei, aliis theologiet VirtutibUN. Con QIUAio Qvtia. - CHARITAS VERA I lABET RATIONEM A MI ITI F. Ita Otimuinitor Theologi contra Durandum inra di St. 9. v. l. negantem homini ad Deum esse propriam Inicitiam. En m autem --
Sertiouom tradit ne declarat Subtilis odior dist. i. num. U. ubi ait: si Concedo quod harita proprie potest diei amieitia, ieet non omnino accipiendo amicitiam triete, te ut aeeipit Philosophus ibi, sed alio Uantulum X tendendo: Sieut Secundum intentionem ejus admouino est aliquid excellentius amistitia. Illa enim excellentia objecti non tollit quod est perfectioriis in Objeeto sed illud quod est imperseo etioniS. HoneSta quippe in diligibili, et redamatio in dilecto sunt eo ditione per Se in diligibili, non quidem impertoetionis, im non Q SSet perseeu0r, Si non redamaret: sed aequalitas in istis est e ditio
coneomitan S. Deus autem habet hone Statem, et reclamationem, Sicut si amationem, et XCellentius poteS OSSe amistitia ad ipsum it ut ii catur Superamicitia. Et Sic arguitur quod aequalitas est ratio amio itide. Verum S SuppOSit hone State quae est prima ratio amabilis: vi equalita nutem os ratio mistitiae triete sumptoe sed Xeel leni in est ratio habitus maxis similis, Vel perfectionis, quam Sit micitia oontem in proposito Voco haritatem o Haec Doetor. Quibus tria maxime Halarat se imum, quod haritas sit ore et proprie die in n. ieitia ita quod Si se ratio amicitia hominis ad euin alicui virtuti inveniat, minime tribui debent haritati, quae est prineipium alii tun te amandi Deum propter Se et quidem Super omnia. Secundu H, quod propter Suam Xcellentiam possit diei supera Hicitis, hoe est Hi omnium micitia ruria prae StantiSSima, rei amor, qui praecellit m Deml ro PSHS morem, qui Oenri OSSet Inieitia. Tertium, quod non ita mieit in stri et dicta prout illam dolendit PhilosophuS, quippe cum
non habent Omne condition OS ab eo pro Vera missit in signat . Probatur itaque conclusio Primo quidem X cripturn nCra, unu
Napientia T. D sapienti dici a dieitur Transfer se iri animes mo- tas, et amicos Dei coostituit. Et Psal. I 8. ximis bonorati sun an isti Deus. Ut Seriptura saera passim justos, Dei renite oppellat, n-
614쪽
Xime in Novo Tostamento, nam Christus Dominus suis Apostolis dicit Joan. eap. 15. Vos amices mei estis. Et ibidem, Iam non lineam nossero , quia erous uescit quid iaciat Dominus Uus: Vos autem dixi amicos, uici Omnia quincumque auui' i a Patie, uot feci nobis. Dunique toto lib. Canti ortim Satis superque hae divina micitia signi-
fientur ae Ommendiatur. Eamctem RS Sextionem prodant S. Patres quotquot Husmodi Seri plurae oraeula ui interpretationibu exposuerunt set illuStrarunt, maximo S. Hasilius in Sal. 44 Ain broSiu S lib. 3. Osciorum, cap. 26. et AuguSt. Serm. 5. De frictis, qui pariter lib. 8 ut 88. en p. a. refert amosam illam eonversion in Potentiani euris imperatoris Auli ei qui fortuito easu in Monaehi ellulam ingreSSus, eum in ono 'periSSetae logisset vitam sanet Antonii Onaehorum Prineipis, Si Suum Om- militonem est alloeutus: Dic quoeso, omNibus istis laboribus nostris, quo ambimus pervenire Quid quoerimus Cujus urati miliscimus Major ne esse poterit spes nostra iri cuiatio, quam ut amici Imperatoris simus Et per quo pericula pervenitur ad oriandius periculum Et quam uiu istud emit Amicus autem Dei si oluero, ecce Nuc O
Probatur etiam ratione Illud Vereo proprio Si Supernaturali Samieitia, quod St mutuu Supernaturali amor boneVolentiae propter honeStatem Supernaturalem, non laten ipSo amanteS, fundatu Super aliqua communieatione bonorum Supernaturalium Sed harita Supernaturali mutua inter oum et homine juStOS, est reciprocia amor Supernaturali honeVolentiae propter honeStatem Superunturulem et amor Si reei proeli ipSi Deo, et homini juSto cognitus, Iundaturque incommunientione bonorum quorumdam Supernaturalium igitur mutua illa charitas Supernaturalis inter Deum et justos homines sest Orn et
proprie dicta Supernaturulis amicitia. t 0r ps te o dietis in . Notabili. I inor probes tur quoad Singula part0S. Quoad primam, usu scilicet haec charitas sit inor reciprocus Primo namque Deia chnri inte inerenta amat homine justos, a quibus ipso Vidissim diligitur: nam ipse ait Proverb. Eu Hiliuentes me diligo. Et Christus Joan. 14. Si quis dilisti me, diisetur Patre meo. Secundo, Stemmor mutuUS non latet amanteS, quia licet non imus orti id divina, quod Deum Vere, Sicut Oportet, diligamuS, et ab e vicissim me mur id tamen justis ex onjecturi probabilibu et moraliter certis notum Si quod utique ad veram amicitiam Sufficit quippo eum etiam inter homineS mutuu amieorum amor non aliter innoteSeat. Adde quoia tinua potin ternam Spiritu Sancti motionem eontingat interdum no fieri certoS, quod reVera diligamur a Deo, ne imus o grati, ut Apostolu teStatur
ad Hom. . distens ipse Spiritus testimonium redui Spiritui nostro. quod sumtis silii Dei. - Tertio, intercedit otiam inter amante aliqua
bonorum ommunicatio, quippe DeUS SeipSum nobi donni Seu Ommunieat, hie per gratiam Artis Diodi S in Patri Vero per gloriam
unde S. Petrus, Epist. 2. cap. 1. Maxima i renioso uobis Promisso HOHavit, per quae scimur consortes divinae naturo . Nee On tantum Sed etiam Seeret communicat, ut conStat e prseiretis Christi ad Disei pulos orbis: Omnis quo cu-que audivi I Patre mei uotu feci vobis. Nos autem vicissim exhibemus Deo ultum, reverentiam, et honorem in itisprVnti otio pro cepi0rum, in netibus religionis, ut adoration '
615쪽
DE VIRTUTE CIIARITATIS. 599saerissetis, etc. Similito debemus ipsi revelare iam OStrum, Sal. . Effundere oram illo corda nostra, Sal. 1. imo et praebere illi eorn OStrum, ProVerb. 23. non quod illum quidquam lateat sed ut mi- eitia munere ungamur, et ita ab eo inploremus Opem n quo dumtaXat OSSumu adjuvari. - iandem est intima nit 'in moralis uniciamie eum amico, quae uni maXime eonSistit in On1Ormitate Oluntatum, ratione cujuS mieu reputat mi eum ut ulterum SQ, et bona, et damna illiuS, ne Sua propria: at se unio S in charitato, haec
enim nos ne it unum Spiritum cum Deo 1 ad Cor. 3. Qui a tho flDomino, unus spiritus est. Et Chri Stu Dominu apud S. JOAn. ,enp. li. rogari pro redentibus, ait: t in unum, sicut e nos sinum sumus. Hine S. Boi nardus, orna. i. in Cantica, si nit Diei Filius Euo in Patre, et Pater in me est et unus ritus sumus. Et ibidem paulo ante Pliane nemo nisi demens, sive de terra, sis de octo, fur cibit sibi illam niuenit vocem ego et Pater unum SumuS: et tum
licet Pulvis, et cinis, fretus quidem Scripturo auctoritate, minime isti
uicere Nerear, quia unus cum Deo miritus sum, si unquam tame certis fuero persuasus experimentis, Deo o star reniusi tortim, qui in hamitate monent, ac Per hoc manent; et Deus in eis. Idem pato ex illo Apostoli nil niat. 2. Ut O us, jam Ora ti. Dicit ero in D e Christu8. DICRA 1 Vera et propria amicitia est inter Λ3quales, unde S. Hi Oronymu Super ea P. T. Micheae: Amicit ira Dares /j it seu facit. ubi inci Vtialitas est, nora est amicitia. - Constrinatur inter servum et cloininum non potest intereedere amicitia Sed quilibet justus est Serx SDei, juxta illud Sal. 115. Eoo servus tuus et litis ancillo min. Responctet octo loco supra laudato, equalitat0m requiri quidem ad umicitiam triete Sumptam, non vero ad amicitiam Xeellentin a quam Sumei quaedam proportio inter ipso amantes audeo foci quod clam sequalita etiam constituatur per eliaritatem inter Deum et homines Siquidem haritas non est Virtus homini in quantum est homo
Sed in quantum per partieipationem gratia sit Dei filius, et quodammodo sequnti Deo juXta illud 1. Jonii. . I. Videte qualem charitest aedit uobis citer ut filii se noni emur, et simus. Unde Octor ibidem ait Dico quoia luci conditiones concurrunt M objecto amesbili, scilice unitias, et mnifas, et licet bonitas andoque supere bonitatem,
fiam N unitas ex alici G t recon eris it ho est, infinita se bonitas Si Suam excellentiam quasi deprim Ondo, et nostram vilitatem Subli mundo, quamdam 'qualitatem cum ipsa constituit lieet non it unitas. idest. Similitudo, quia bonitas divina compensat id quod do si X nostra parto ad illam divinam similitudinem. At consirmationi moli ' i. quod QtSi ei Vi qua Servi, non OSSunt reVera habere micitiam eum domino, qua Dominus St, et Si homin0 quatenu sunt praeesse et Oaturae me dependentos, non possint ad una habere remorem amieitia'; tamen reVera quatenus eleVatitur ad 08Se filiorum Do i, possunt eumamur non Solum ut Dominum, Sed ut piam in Q inlinito perlaetuna,
o Deus potest Simul creatura diligere propter perseeti0nes et ouo quae ipsis ontulit, quibus illae creaturae, quo magis o sese subjiciunt, e Sublimius moventur; unde pro elare die 'bat sanetus Antonius Servire D o, re are est.
616쪽
nn DE VIRTUTE CHARITATIS. Dicie 2: Amor ille non est remieitiae, nee inevolentiso, Sed O eupiseentiso, qui Solum tendit in mihi visionem et ruitionem ut finis
amoris haritati est Vi Sio et ruitio Dot igitur harita est in orbenevolentiae, non ero amitatioZ. - Distinguo majorem qui tendit in visionem et ruitionem aniati propter proprium amanti bonum, jusque peculiarem delectationem, Oneedo propter bonum ipsius amati ut videt ieet ei honor et gloria ni pendatur, nego. Et Similit 'rili Stineta miriore neganda est consequentia Spes equidem desiderat visionem et ruitionem Dei, quatenus Speranti bonam et delectabile in et dei reo non St timor amicitiso, Sed oneupi Seentiae; DeliaritaS, ut ait Apostolus, non quaerit quae Sua Sunt, ne appetit ViSionem et fruitionem se ob propriam deleetationem, Sed propter Deum pSum, eui in quantum potest conjungi exoptat unde non St eonSendum in Oreoneuplaeentiae, Sed intelliae quam i enim inteus doloetationem p reipint ex amici praeSentia, non tamen propterea quaerit amiei proe- Sentiam ut in pS delectetur, Sed propter umidum ipsum, cui conjungi
Diog 3: in ieitia est mutuus amor benevolentipe: ' Deu non diligit homines amor beneVolentiae igitur nee more uitelliae aeSubinde eunt micitia mutuam dileetionem benevolentis postulet, non potest esse Vera amicitia inter Deum et homineS. Major constat ex dietis Minor ero Probatur amor bene Volentiae illo eSt, quo quis diligitur propter seipsum : Sed Deia non poteSi diligere ereatura propter ipsnsmet Siquidem, ut dicitur ProVerb. 16. Uni erm propter semetipsum operatus est Domiuus igitur, etc. - ΘSPoncteo, coneOSS majore, negando miriorem, et Hu probationi diStinguendo majorem amor benevolentiae ferri debet in bonum amat propter ipsum mel, in quod partieula propter Xeludat utilitatem et jucunditate , quilinam an inde pereipit Vol Xpe et ut ne sto it quod Signi fleet diloetionempor se et directe tendere in bonum ipsiu amati, e cuju amore, quaSi per condomitantiam aut resultantium manat remuntis vel amati deluctatio. OH cedo. Hae Rutem posteriori ratione haritas tendit in Duum tautum pio pter o diligendum et amor PSO, quo Deu etiam croa iuraui rationalem diligit, quamquam in Deum ipsu in tamquam in proprium et adaequatum Suum Objectum tendit, nihilominus ter ininari potest ad ipsam creatura in licet non ultimo quod utique Satis est ut Deus ipsi reatura Velit bonum aliquod tamquam proprium bonum ipsius erenturae, ieet ordinandum ad ipsum met Deum tam quia mad ultimum sinem Vol litor respondeo rem0 benevolentio tormin nridet, set ad honuin amici, ita quod Xeludatur ordo ad ultimum linem. umor ita quod illo ordo X cludat omnes alios siue partieulares, ad quo amor illo terminari OSSet, concedo. Et Similiter disti et minore, umo cousequentiam: omnis ni in amicitia, ut Si honoSta, dum 1 ulthonum in leo, non debet X ludere, Sed ineludero ordinem ad linent ultimum Si qui enim alterum diligeret, eum XeluSionem mori Dol. nino illo non osse remieitiuo, sed turpi comptaeeutipe. It igitur Deus croaturam rati0nalem dieatur diligere amore amicitiae, non est neceSSe, quod ipsam erenturam ad seipsum non olerat Sed Sum ei quod honum
volitum ipsi erenturae ab ipso non ordinetur doli ues.
617쪽
PETES AD Charitas sit pro stantior omnibus aliis virtutibus - AD firmo Primo quia oetero virtutes theologi e Gamautur in Patria: ipSa autem eonStantissime perseverat unde Christus D ininus Matth. 22. de praecepto eliaritatis, ait uoces Primum e nia imum mandatum utique quia procedit ab eis proe antiresimo virtutis; quapropter ApOStolus 1 ad Cor. 12. loquens de haritate ait: Adhuc excelleri viam obis de non stro, quod si sexpendit tu Idiota e . i. si lino est Via recti SSim absque de io via brevis abSque taedio. Via planasi LSque eumulo, in Seeura Sque periculo, Via jucunda eum bono si Oelo. Se ilicet eum O. Domin Ρ. remantissimo duee o Secundo, Re omnibus aliis virtutibus imperat uti princepS, iun unde Pr clare auetus Augustinus, Serm. 39. De Tempore, admonet si Seetno iiiii haritalem diale me salubre ineulum mentium. Sine qua diVOS si Pauper St. O cum qua pauper dive est. Hinc in adversitatibus to- si erat in prosperitatinus temperat in duri passionibus fortis in bonis operibus hilaris in tentationibus tuti ima, in hospitalitate lati Ssima, si inter Veros fratres setissima, inter alsos patientissima. In Abel pero aeririetum grata in per diluVium Securi in Abrahod peregrio nationibus fidelissima in Moyse inter injurias lenissima, in tribu- lationibus mansuotissim : in tribus pueris laudos ignes inii 'nter expediat, in Maeli seis ne fortiter tolerat. Sta in Susannasi Orga Virum in uua post Virum, in Maria praeter virum Liber iuo Paulo ad ni guondum humili in Petro Obedienduin humana in Christo nil confitendum divina in Christo ad ignosedudum . Tertio denique charita est rinis ot quasi Oron omnium prorSu praeceptorum juxta illud Apostoli: Finis imo cepti est charitas de cori iuro,
suo rit, quo id si sit Quinam cer hic est Charitos. Quem iu- molli in euique i .i te Viuis deuis 4ristus, hoc est impletior ita et eptum istud choritati, in Moitur, esto pendet Medicii
QUODNAM SIT OBJECTUM CHARITATIS
NOTANDUM . Omiles Theol0 si Veniret laeetum 'rimarium haritatis isse Deum ipsum siquidem iliari in is virtus theologiea: Omni auton theologie virtus habet Deum pro objeeto me subinde
618쪽
eharitas in Deum tamquam in proprium Objeetum tendit. Cum autem Charita sit amor, cujus objectum Si bonum, ideire citra controversiam est, quod hae theologie Virtus tendat in bonum, quatenus honum ita quod divina bonitas Sit ratio ormali Sub qua Virtus haritatis Deum, ut proprium objectum, attingit. Dissiculta autem est, ut notat Subtilis Doetor dist. i. num . . qua ratione Virtus haritatis in Do bonitalom oratur, an vid0licet in ejus bonitatem absolutam,
NOTANDUM . Ronitatem abSolutam Dei posse distingui triplieem seu triplieiter con Siderari primo quidem, pro bonitate Suprema Solia divinae naturae, quatenu hae conVenit SSentis divinae prout distinguitur formaliter a sui divini attributis Vel pro bonitate attributali seu quae est unum ex attributi ipsius divinae essentiae ab n. si euto tis aeteris attributi 1ormaliter diStinetum vel donique pro bonitato transeendente, quatenuS Si Communi boni tuti divinse per esSentiam quae in solo Deo reperitur, et bonitati divinae per partissipationem, quae in erenturi relucet. Prior honita nihil est aliud, quam Summa illo perfecti diVinae SSentiae Sumpta adsequat ' prout Seilleo compleetitur omnes et Singula perseetioneS Deo conVenienteS, qua ratione idem si esse bonum ae abSolute et Simpliciter ae omnimode perfectum juxta quam significationem Christus Dominus diXit Lues 18. Nem bonus. nisi solus De iis quippe Soli Deo con Venit esse bonum et perfectum per SSentiam, 'Intenu ita habet in Seipso omne perfectiones obitas suae naturae, ut Olu illo ea ne tu et de faeto aboat per naturam o DeeeSSitatem S Sentialem. Sedunda bonita nil Si aliud, quam positiva illa perseetio qua Deia, e se movetur et inelinatur ad Seso communieandum, et liquid produeendum X tra Se si eque est ipSn Dei quefidentia benignita S, et eluti habitualis amor Hu erga renturas Tertia denique bonita est ipse eoueoptus bonitatis diyinae abstrahens et prae Seindens ab pS bonitate, quatenus est in Deo porneceSSitatem SSondi in erenturi Ver per ejusdem bonitatis divinae communieationem et participationem. Quaeritur autem Sub quana in ratione honitatis Deu cenSeatur objeetum Virtutis haritatis. NOTANDUM . EX Doctore di St. i. n. i. posse conSiderari triplicem rationem in Voeto diligibili per charitatem prima est ad quam Orminatur ipsemet aetu charitatiS. ut quod ita ei licet ut porson cli- lecta constituatur in SSe Dei per Dottatem: Secunda Si aliqua ratio praeeedens ne tum dilectioni S et in qua fortassis talis diloetionis aetus hie o nune non liceretur, ut Si quis considerando Deum sibi multa benefletu ontulisse, hae OnSideratione Stimularetur ad ipsum mundum Tertia denique S aliqua ratio neceSSari concomitanS Se- quoias etiam diloetioni S; Si eut, inquit, Si diceretur Deus diligoro inquantuni Summe diligitur, hoc enim non provenit e ratione ornanti objoeti, sed sequitur ratiotion in objecto eon initantem actum dilo- etionis senim v pro pus diligentes se diligit. Quam utique tripli mrationein illustra Doctor Oxomplo set quod primo ulcherrime c
619쪽
Visibilis e Nntur Sua Seeundo uri staret virtutem Vi Si Vam Culo. qua Videretur tertio quae quietaret ut satiaret Visum in quantum ttingitur ab oculo per aetum videndi, qui esset ratio formali terminandi amorem Visivum ex hypothesi quod Vi Su posset amaro tale obje-etum. Prima ratio, qua Deu tenderet in Suum objectum, Si pSamet ratio naturae rei Visibilis, qua in tali natura est perleet ratio objecti adsequati talis potenti: P. Noeunda est quaedam rati oliuion ad amorem ratione ense ei collati videlicet ratione potentiae Videndi ab ipsa rovisibili one so . Torti Voro esset ratio One Omitnn ne tum, in quo perfecte quietaretur visi . Quaeritur ergo quaenam o iis rationibus sit ratio Objecti formalis charitatis ne Subindo tria maXime Sunt hie determinanda: rimum, utrum Deus Sit Ohjoetum haritatis quatenuRhonu OS Secundum e Vel quatenus Si bonus nobis seu bonum nobi eouVenienS: secundom, utrum ratio torminatiVn ne tu charitati sit illius bonitas ossontialis. Vel attributalis, Vel honita di Vina, quatenu prae Scindit a ration hon Ossentialis et ut Si in D O. et a ra tione Oni per partiei pati Onom quatenus est in erenturi te mini utrum illa ratio terminati v aetus charitatis sit quid mucomitans, Ut
subsequen talem Ctum. ConoIM Sio vi ma. - OBJECTUM FORMALE ET PRIMARIO TER-MDINATIVUM CHARITATIS NON EST DIVINA ONITAS, QUATENUS NOBIS CONVENIENS, NEQUE BONITA DIVINA ANALOGICE CONVENIENS DEO ET CREATURIS DER PARTICIPATIONEM, SED EST MONITAS ABSOLUTA DEI. Haec St OetoriS, num . . et SequentibUS.
Primam partem Sic Probat Objectum ormale perloeti SSim se Virtutis, quali QSt haritas. obet esse perimetissim ratio, ob quam Deu sit Summe diligibilis alioquin daretur alia virtus quae tendore in Deum Sub sei lectior illa rutione so por1oetior est ratio di Vinpe bonitati S, prout ODSideratur Secundum Se quum prout consideratur in Ordinen creaturaS igitur objectum primarium formale eliaritatis non Si di
Secundo, Si Deus ut nobi conveniens, et ut Si bonum OStruti QSS0 objoetuin formale priueipale haritatis, hoe ei maxime OmpQ teret, quatenufi Si beati sentivus nostri sed id diei nequit Probi tur: Si Deus quatenus beatifieativus haboro rationem opinalem objecti quoeliaritatiS. maxime et quatenus beatificativus aptitudinaliter cel ut beatissentivus actualiter, Seu quatenus aptus St, et poteS beare. Voldo aut beatitudinum oratori sed neutrum diei potest. Non quidem Primum, quia non potest qui amare liquod objeetum ob respectum nptitudinalem quem habet, nisi untonus uant ipsum propter Persectionem absolutiam ratione oujus talis respectus ei convenit ne Proinde non poteS Deus mari quatenus est beatissentivus aptitudinaliter nisi Propter bonitatem absolutam, ob quam eonvonit ipSi tali Virtu, Ontificandi; sertoetio enim o virtus beatisseandi non consistit orsa alii se in ipSomet reSpeetu, sed in perseetion absoluta, nil quam equitur. Ora etiam secundum, quin prius competit ipsi esse objectum Pntificum. quam ne tu honti fleare in quantum eius pati si eandi dicit rospoetumnemalom ad illum ne tum mentitudinis quo quis tendit in objectum Confirmat octor: sui esse beatifidativum, tam ne tun liter quam
620쪽
titudinaliter, non dicit nisi respectum rationiS; Si enim dicere re-Speetum realem ne tualem et aptitudinalem dependeret a rentura: Omnis enim respectu dependet a Suo termino; ita quod Si terminus
Set impossibili, tali reSDeetu etiam impossibilis QS set absurdum aut m Videtur quod Deus in Se habent aliquid realiter dependens nerenturn it quod si reaturn esSet impossibilis illud pariter esset impOSSibile ne Subinde respectus ille, seu ratio senti fienti vi non potest esse in Deo aliquid reale Sed harita S, quae St Virtus reali S, non potest pro objoeto Ormali habere liquod ens rationis a Subinde non habet pro obj0et Deum ut beatissenti um Ormaliter; Qe eonSequent r.
Tertio denique ni petere bonum, ut nobi QOnVenienS. Speetat nil ast etionem commodi, non vero justitiae: Sed elinrita perficit voluntatum, in quantum diei a Getionem juStitiae non nutem eo in modi, Sub hae senim ration di Stinguitur a spe, quae fertur in Deum por asse tum commodi igitur . te. Prodatur Secunda Par S, nempe quod Objeetum Ormalo et primarium haritati non Sit ipsa di Vina bouit RS ut On Venien nunt Ogie bonitati divinae per essentiam, et humanae per participatiouem: primo quidem, quia eo modo Se ubet harita ad euin, ut bonum. quomodo ride se habet ad Deum, ut Veriarn Sed fides non tendit in veritatem di Vinam quatenu abstrahitis ipsa divina Veritate Θ essentiam, et per participationem igitur ne charitas tendit in divinam bonitatem, unienu praeSeindit a bonitatu per essentiam, et a bonitato per participntionem . elude, charitas nostra os 10rmali partici pretioeliaritatis qua Deus Seipsum diligit Sed haritas se non habet pro obje et formali aliquod b0uum in Ommuni Sed tantum Onitntem Dei bsolutam igitur, o te. Insuper, Virtus theologica habet
Deum pro Objeeto Ormali et primario, non ero aliquid communθDeo et creaturis: Sed haritas St Virtus theologica, ne Subinde non habet liquid pro objoeto Ommune Deo et erenturi S. Denique, . ut nitDOetor ibid. num . . omni ne tu et habitus se et hahi re unicum rationem formalem Specificativam DSed illa bonitas prout analogiee OΠ-Venit Deo per e, et ei Oaturi per partiei pationem non St una ratio formati Spoei fientiva quippe eum non habent utinin Onia, demque Rii O- ne in bonita S, nee pestificam, ne individualem non quidem Speein eam, qui bonita ereata et Nereat: non Sunt ejuSdem Speciei nee
etiam inclividualem, quia illae duae honitates eum in Specie distinetoe,
Sunt etiam multo magi numero di UerSae. Diosis 1 Bonitas diVin quatenus Deo eo venien per Sm O Crenturi,
per participationem, potest habere rationem objecti formalis lieujus habitus theologi ei, Seu tendentis in re divinaS: Sed non uerius, quam charitati : ergo Objectu in perifieativum elinritatis QS ipsa bo
tum quia honita Deo Ot creaturae eonvenietis non es t habere uni tatem, quo sussielat ad Speei leandum unum O Oumdem habitum 'n-bitu enim unu specie qualis est inaritus, requirit bjectum Speeie