장음표시 사용
601쪽
QUODNAM SIT SUBJECTUM SPEI THEOLOGIC E, SEU IN UIBUS ILLA MEPERIATUR
NOTANDUM 1. Certum Se Spem theologientia, etiam Seeundum actum, ion reperiri in Deo e desectu objecti, qui Deus omnia bona intrinseca e stantissime poSSidet, et Seipso plenissime fruitur. Quantum nil bona X trinSeea, nempe gloriam et venerationem, quam ii is exigit, cum uota sint ardua, tamen cum sint infalli bilin respectu ipSius, imo ne futura, quin cuneta ab peterno sunt ipsi intime praesentin ideire illa perare non potest unde quoties in Seriptura Deus
dieitur sperare aliquid a nobis, se intelligenda sunt tropologiee ita
quod Deus loquatur humano more Signirienti nimirum res et uS, HOS habemus ordinarie ire bonum n Sen nobi conveniens Igitur dumtaxat Sermo esse poteS de reaturis, utrum Videlie et in i Spe theOlogie possit existere quovis in Statu considerentur.
NOTANDUM . Hic potissimum esse di me ultatem p 0minibus eundum dupli orum statum, Selli 'et viae, et termini. Statum laeappello eum quo tendimus ad aeternitatem, qui videlie in Omple et itur non solum homine fideles in Oe unci degente S. Ned Otiam animaSeiorpore Solutas in Purgatorio lugentes Statum termini die eSSe eorum omnium, qui jam aeternitati sun eonsignati, Sive beato, in selis, Sive aeternitati misero in inferis, de quibus omnibus moveri potest praesens dii pleuitas utrum videlicet spes existat in omnibus iatoribus idolibus: secundo, utrum in nimabu in Purgatorio degentibus tortio, utrum in e preliei oribus et eatis o lirio, utrum in damnati Ot w-Ρmbis. NOTANDUM . pom te ut et alia Virtutes theologieas posse ii perili tribus modis: primo quidem per e sationem divini in luxus illam conservanti S. Sietat enim virtutes infusae specialiter a Deo depondent. ut ementur et infundautur, Si etiam dependent a Speciali concursu Dei ut in Suo e e conserventur, ipsa enim rei conservatio nihil aliud est, quam continunta quoddam se productio Quapropter, Ossante divino influxu consservativo, nee sum est, quod illa Virtu Pereat. cundo, doSi uere poMunt harita et pes per Subtractionem fidei, quae Ostinarum undamentum Sublato enim sandamento, nee Sum est quod omne pedisseium ruat Tertio desinere possunt virtutes theologies per Vitia sibi ontraria unde que madmodum divina fides deperditur saltem demoritorie or infidelitatem, et charita per quodcumque peccatum Ortale Sie Otiam spes liriStiana mittitur per ne tum praesumpti0nis ut desperationis. ConoIu Sio Pinia. - SPES PHEOLOGICA SUBSISTIT IN VIAT ,-uiBUS. TAM IN MOC NUNDO, QUAM IN MURGATORaO DEGENTIBUs llae Cone lusio constat duabus partibus, quarum Prohatur Prima primo quidem lx Cone illo Tridentini
602쪽
et ches itas, eque uni perfecte cum Christo, ueque corporis ejus visum membrum dicit. - e ObStat, quod plurimi si doles gravissimis poe-catis inquinentur non enim propterea Spem deperdunt, quamdiu Se vant idem divinam, nec admittunt ullum leuatum P Sumptioni S. aut desperationiS; Siquidem eum gratia Saneti fiennio non reeedunt omnia dona selitu insuS per aliquod admiSSum mortale euentum; sed idos et spe in nobi permanent, Veluti di Uinum Semen vitae Spiritualis juxta illud Isaiae Nisi Dominus exercituum reliquisset uobis
semen, quari suoma missemus, et qucis Gomorra similis essenius. Sps tamen non romanet in ii S, qui idem perdiderunt euin nimside sit undamentum Spei SupernaturaliS, manifeStum St, quod eo Sublato undamento, nulla remunent Spe inlusa trude serotici solum habent spem aequi Silam et naturalem, quod Si amor quidam naturalis concupiscentiae QSpectu beatitudini S, et HuSdeni Xpeetatio, quod
Secunda pars, nempe quod Spe inSit animabus existentibus in Pu gatorio sello colligitur X dieti de fide eum enim fides sit pol unc amentum et fulcrum, se eque remaneat in pSi animabus, etiam in ei QSSe poteS SpeS. Ius u) er eum beatitudo respectu illarum sit adhuenhesen S, et SSequenda per grRVe eruciatu ne PoenaS, qua lusere tenentur, beatitudo ei proponitur Sub ratione boni absentis et ardui, ne Subinde Sub ratione objecti Spei. Denique niuis Pugatorii abdiat ossie ax desiderium beatitudinis Supernaturali obtinendae, tamquam boni ah sentis ardui, et sibi aequiSi tu po8Sibili igitur habent aetum spei christianae et theologica . Consequeritia citet ex dietis in primo Notabili praeeodontis uuaeStioni S. Ante euens probatur jam animo ibi
Sunt, tum quam in nrcere, donec OlVerint Sque ad ultimum quadrantem, quae Soluti eum Sit laboriOS ne Sumtii poenalis, At illis medium arduum ad bonum deSideratum obtinendum ne Subinde possunt olieere actu Spei. DIOR 1 Aui u illae sunt eertae de Sua beatitudine, a qua deficero et Xeidera non OSSunt igitur non OSSunt habere Spem. - ego consequentiam: ertitudo nilia, ut Supra diXimuS, non obest elui
spei, quia non tollit ab illa rationem Summi boni Supernaturali S ardui, et absentis, no impedit ardon et mea desiderium illius tamquam boni proprii, Seu cedenti in Ommodum deSiderantis illud quod sui lieit ad propriam et praeelsam rationem eiu Spei igitur etiamsi animae existentes in Purgatorio Sint ertae de Sua Salute et asseeution beatitudini aeterme, haeque ratione Sint in paee, quia tamen nondum ruuntur illa beatitudine, recte poSSunt illam sperare perloetonetu spei theologi eae quemadmodum Viator in Oe mundo X istoris, qui certus esset do sua Salute, quali fuit latro postiliten in cruce, dum audivit a Christo Domino, hodie mecum eris tu Paradiso, revera poterat Sperare Salutem aeternalia, quam nondum abobat. Dicin 2 Illi non possunt habere ne tu Spui, qui non POSSunt eli- eoru eius ipsi ontrari OS: Sed animo existentes in Purgatorio non POSSunt licere aetu OPPOSito Spei, ut ne tum deSporationis igiturno actu Spei Mojor patet eadem uim potentia Soeundum Phil
ultum spei Nereundum, quod eli li OSSit actu i i oppositus, quia non
603쪽
0S uee sarium absolute, ut qui pote St Xereere unuIn ne tum, OSSit etiam actum ei OppoSitum eligere enim Vero Beati possunt amare Deum ex linritate, quem tamen Odi SSe non p08Sunt. Au pro tion , H0d cum dicitur potentio est contrariorum, istud non debet universaliteraeeipi, Sed per accommodationem ad Statum et conditionem ejus eui uri QS potontio. Hi ne eum uinis in Purgatorio XiStento Sint confirmata in gratin et hae titione non OSSint de Sperare, tamen Retum Spei posSunt elicere reSpeetu beatitudini Sibi repromissae, ad quam adspirant. Di CR Aetus Spei eum charitate Onjunctu est meritorius Sed animo existente in Purgatori non OSSunt aut Pliu mereri ergo nec Sperare inuti natio, quia Spe innititur meriti praesentibus : sed animo in Purgatorio non possunt habere meritu prodSentia igitur nec Spem. - DiStinguo majorem Retia Spei te Si meritorius, quando elicitur a viator Simpliciter, et anto mort m, On Odo: SOCUS, ego Certum est autem, quod immo in Purgatorio non in amplius Simpliciter in statu Vise, qui initur in pSa morte, Sed Sunt tantum in Statu Vi: securi dum quid, ne Subinde non OSSunt ampliu mereri: meritum enim omne lauditur eum ita, ut dicetur Traelatu sequenti. Iu conmmestionen dico, Spein niti meritis, non quae de praesenti li-eiantur, Sed quae elieita et comparata fuerunt, dum in terri Viverunt: quom admodum intor eXisten in Statu peccati mortalis potest haberelictum Spei inniXum Oni operibuS. ut ΘXercere poterit eum Sanctificantem gratiam Virtuto aeramenti ponitentiae uerit adeptus Addo quoia licet nimae in Purgatori OXi Stente Sint X tra Statum meriti, ii tamen spes in ei non est otioSa quippe ei diVinam eon Solationem instillat, et robur caeleste indit, ut inriteta Sibi postuas et erue intusneerbo animo eoi tanti perierant. Cori EIU Sio QCuncta. - SPES LI LATENUS PERMANET ENDEATIS, NUC UN DAMNATi8. Hae ConcluSi Susti eienter probata Dianeto dietis de fido, ubi diximus fidem infusam non remanere in ne is,
no in damnatis; ne Subinde nee Spe S par enim Si utriuSque ratio. maximo cum iste Sit Spei undamentum et regula. De clamnati re est victens tura quin Prov. 1 dieitur Mortuo
D dine in io, ullo erit loci spes, et expectatio socii toruo eribit ne proindo damnati eum Sint in ultimo termino impietati nullam possunt habere pom. Tum quia Sunt certi de Sua perpetua damnatione, ut beatitudinem et 'mam ipsi nullatenu esse possibilom juxta illud.Iob. Io. Non credit, quod everti ossi si tenebris ad lucem, reminue pectoris undique lauiu u. Tum denique, quin nullum habent nuXi
nulla ipsis inest illiu e On Sequendae SP S. Di CRR: Damnati appetunt aeternam bentitudinem nullus nimisindo miser qui non desideret 8S' beatus igitur illa in sperare poS-Runt. - DiAtinguo antecectens appetunt appetitu naturali set omnino inemeaei eoneedo appetitu Supernaturali Et omines, sex O. Spes autem stinetia Seu desiderium, et efficax, et Omnino Supernaturale ire t a titudinem, ut possibilem spernuti, O comparandam X auxilio divinone honis operibus ne proinde damnati illam non 'o uni habere. Secuncta Par etiam conatat: PUS Onim totidit in bonum non l
604쪽
Sessum, a boni fruuntur Deo per Vi Sionem et amorem, ne Subinde non OSSunt m pliu habere notum Spei Major constat: nam, ut diximus, e Apostolo ad Rom. . . λes quo videtur non est spes urem
DICRA neat praeStolantur ut e moris resumptionem et Hatitudinem quam nondum habent igitur reSpectu beatitudinis sui corpori S OSSunt habere Spem. - Distinguo Consequens: POSSUnt R-bero Spem quae Sit Virtu theologica et tonden in Deum possidendum 110go: un Si deSiderium naturale quo una pnr naturalit 'rappetit conjunetionem eum nitora eum qua totum ef eint, necnon et deSiderium elieitum, quo anima exoptat, ut orpus, quod ibi fuit Salutis instrumentum et medium, Sit etiam consors mercedi et proemii eoneodo. Unde in animabus Sanctorum potest equidem esse de- Siderium rospoetu gloriae corporiS non tamen proprie loquendo SPQS. quae sit virtus thseologi ea, et oujus objeetum est ipse Deus ut OR SidenduS, non autem aliquod bonum erensum. PETRA . Utrum saltum iu eati remanseat habitu Spei Responcte quod non eum Oetore in . di St. 31 num . . quin, inquit, ualuus hahitus ponendus si ibi matiore frustra: ruStra autem SSet ibi habitus, imus inclinatio tune esset impossibilis fides autem ex ratione sua inclinat tantum in Verum latenS, Secundum glOSS. Super illud Hob. 11. Viues est inertinuorum Substantia rerum, Grgumeratia uu c parentium, et tantum Delinat in bonum commodum absens juxta illud Hom. . Spes quin idetur non est spes aeeipiendo Spem pro Sperato, Selli de objeet inelinatione autem Stae non poterunt abori in patria, ubi erit verum patens, set bonum habitum igituriSti habitu non manebunt, quia essent SuDerflui. Quibu Verbi l)Oetor Signissent dei reo Spem non remanere in patria quia P0 non OleSttendor nisi in bonum absens in pntriti autem bonum non QSDRbSonS, Sed praeSe et OSSOSSum, ne proinde ei rea istud non potest SS aetus Spei 11 e OnSequenter ubitus, quia Sset Omnino SuperuuUS. PETE 2. Qua litor habitu spei desinat tum in Heatis tum iu damnatis Responcte ipsum desinero por e0SSationsem influxus Ioieonservanti illum: Cum eniti Virtutes infuSse per Se Speeiali modooxigant produe et infundi a seo, etiam Speeialitor tib eo Obent eo Servari; ipsi enim rei con Servatio nihil aliud St, quam continuatat 9Sius produetio Ideirco autem Deu deSinit eon Servare habitum Spolin eatis, quia in eis omnino oro otioSuS, eum non OSSet inclitiare in eo in tu Voluntatem ad illum notum Spei produCondunt Deu autem nihil frustraneum molitur, nee OnSerVnt, nXime in Statu Perseeti S- Simo, qualis Si beatitudinis. In ninnatis vero prseter negati Otiem in- 1luXu eonSerVnutis, etiam desinit Spei habitu per aetura ipSi oppo- Si tum n 'Inpe Per Retum deSperationis; sicut senim per aetum infidelitatis divina fides operditur, saltem demoritorio, Si Otiam et I 8 lili tinna mittitur perietum desporationiS: Sed damnati Sunt in e-tinua dosperatione norunt enim aeternam beatitudiuem esse sibi nequi- Si tu inpossibilom Cuni ni non aliundo novorint se ad illam luisse
605쪽
PETES . A Sit et urendo urgeat praeceptum de eliciendo aetu Spei Ressondeo primo, reVera dari praeeeptum de elidiendo interdum Spei actu. Quod utique probatur e Apostolo ad Timoth. cap. 6.
ubi ait: Dicistibus hujus oeculi pr-ωρ, sublime Sapere, equesperare in incerto divitiarum, sed is Deo viDo. Similiter sal. I. Soer cate sacrisicium justities', et spera se in Domino, quod requonter sal
Spei Supernaturali pluribu imputatur ad peeeatum Si 1. Paralip. eap. 10 dieitur Saul damnatu pris r iniquitares suas, eo quod Promoaricretus sit mandatum Domini, quoci pro ceperat 'ec mera in Domino. Et Sap. . damnantur impii, quod nescieruus sacramentia Dei neque mercedem speraυ πιι justitiae, uec judicaverunt honoremammarium auctaru- - Res Oude sec/έuus, quod attinet ad tempuSobligationis illud prime tum obligare indirecte quoties sine uetu speip Dnitenti non poteSt exerceri, nee ratio X audiri, nee reportari tentationis victoria, quia praeceptum Obligans ad aliquem finem, Simul obligat ad ponenda media nee Saria ad onSeeutionem finis. Verumhoe obligatio est tantum indirectu, quia non Oritur tam e praeeepto Spei, quam e Praecem p innitentiae. Orationi S, et tentationis Vine en DP. et eonsequenter illiu O mi SSi non tam pugnat in Spem, quam in Virtutem, ut oeentum Per Spem Vitandum repugnat. - Unde quantum ad obligation in directam Spei, OmiSSi ultorum SententiiS, censerem praeceptum Spei Oblignre quando Sumeienter nobi proponitur Obje- tum Sperandum, ne ullum dilue Spei ne tum ire ipsum elicuimus, habitus enim Supernaturale a Deo nobi non Conceduntur, ut Sint perpetuo tiOSi ne Proinde debemu interdum eorum actu elicere. Secundo obligat Spei praeceptum ad illiu nutum Xercendum, quotieS gravi occurrit Vincenda tentati deSperationi : tune enim quis tenetur Sperare eodem praecepto, quo Obligatur uoi deSperare ac proinde in aliter, Saltem adili negotio, quam cum ordinario divinae gratis Subsidio vinei 0ssit illa gravi tentatio desperationi S, nisi per ne tum Spei. Dino nS OX taeceps de et liet. Caetern usu ad hanc virtutem Spe etare poSSunt reSol Ventur in Sequenti Disputatione de charitara, eum qua eliri Stiana Spe Summum habet eo minereium quippe cum, ut notat Doetor dist. 31 num . . Spe et charita versantur ire e dem divinam bonitatem in inquam Circa Suum Objectu in eum Oe di-Serimino, quod DeuS, Ut Sum tuum bonum, attingatur a Spe tamquam objectum : Sens, et ut nobi QOnVenienS a haritate vero tamquam
CHARITATEN Omnium Virtusum tam Ornlium quum theologicarum, prae StantiSSimum SSe ac Veluti coronidem, luculenter Significavit Apo-
Stolus eum ait Fides, Spes, Charitos tri hinc in Gor autem Do umes charitus. I inde ad Colos. o. 0ΠGnt: Superin in autem hince -
606쪽
590 DE VIRTUTE CHARITATIS.em habete, quod est rauculum perfectionis. Hujus utem perie lis Sinue Virtuti eneomium egregie celebrat . ad Cor ult. Serib 'DS
Gratio Domini vostri Iesu Christi, et charitas Dei es communiciatio sancti Spiritus sit cum omnibus vobis. Quibus verbis tria praeeipua divino eliaritati munia et elogi commendat. Illa nam quo egregia VirtuSreVera Stis stia Primo quin gratuita Dei bonitate, ut donum HuSoXimium nobis tribuitur : secun do, quia no Deo grato et aedeptOSeiridit tertio denique, quia Stimulat, et allieit, Ut grato ae gratula-hundo animo Omnia nostra opera in Dei gloriam et honor 'm impendamus. Dieitur autem gratia Domini nostri Iesu Christi quoniam adorandus ille Salvator hane prae aeteri Virtutem Diseipuli domin 11-davit, die en Joan. 15. Hoc est praeceps iam meum, ut ili tis in Dicem, si ut et eoo Hileae Mos. Voluit inSuper illam esse genuinum Cha raeterem, quo Hu amantiSSimi Di Seipuli ab XtΡri Seeernerentur: unde digebat Oan. 13. In hoc counos en omnes, quia Discipuli mei estis, si uilectionem habueritis ad invicem Tandem per hane diVinam virtutem ipsemet Christus ab aeterno Patre nobis in Salvatorem et Hedemptorem OnSigna tu QSt, unde dicebat Joan. 16. Si Deus ilexit mundum, ut Filium suum unigenitum daret, ut omnis, qui credes in eum, OH pereat, sed habeat itam internaxn. Cui oneinit Apostolus ad Ephes . . Deus, ui vives est in misericordis. Propter imisui ha ritatem sus se, qua uilexit os, et cum essemus mortui De catis, COH-Di istos Di nos in Christo, te. - Addit Apostolus ad illustriorem hujus divina virtutis ommendationem, quod illa nominetur charitas Dei ἰ nam, inquit S. Augustinus, rael. . in Epist. Joannis: si NeSeio Utrum magnificentius Ohi charita commendari OSSit, quam ut dieatur, Deus eliarita HSt brevis laus. it magni laus brevi cini mone magna in intellectu. Quam it ilia itur Deus haritas est: si et qui manet tu charitia se in Deo manet et Deus in o Sit tibi do si mus DeUS Si domu Dei, mane in Deo, ut maneat in te Deus: si manet in te DeuS, ut Ontineat, manes in Deo ne adaS; qui Sicuto de haritato dieit Apostolus, Charitias numquom adit. -- Tandem appellatur Communicatio piritus cincti, quippe per Spiritum Sanctum hae eximia virtus nobis infunditur, dicente Apostolo nil uom. . Cha - ita Dei diffusa est in cor libus nostris per piritum GH sum. Si inquam, communi estis omnia namque bona Spiritus sanet inter idolos 1aei QSSe Ommunia, ita ut quisque eorum eum Salmista 11 . dicere queat Particeps eo sum omnium intentium te hine aseeutis e etesiae Lilii Summo divinae haritatis aestu flagrabant ii notat . Lucas Aetorum . Multitudinis credentium erat cor urium, et ari U HG, uec
quisquam eorum, quin possidebat, aliquid suum licebat, sed erant illis omnis con unia. Denique, Soeietatem intimam Deum inter et homines instituit, ut prodelare explient . Onia. Epist. i. cap. 1. Ur societatem habeatis nobis um, e societas tres sit cum Patre, e cum Filio ejus Iesu Christo. Longum esse ire per singula hujus diutuse virtuti eneomia, quod Oratorem magi S, quam Theologum i-SPutatorem Auit quod ire ab ampliori jus commendatione abstinent , quaedam de ipsiu natura ne proprietatibus disputanda sunt.
Quoniam nutem p0tissimae ad eam speetantes quiesriones jam libratae sunt in prodestilenti Tractatu, ubinetum est de Gratin sanetisentite, quae
607쪽
DE VIRTUTE CHARITATIS. 591 Charitati realiter identificatur hine tres dumtaxat apitale quae Stwn OSlii Supersunt Xaminandsd quarum prima aperiet hujus eximis Vir tutis naturam secundia illius objectum tertio ordinem hominis ad Deum, ProXimum, et SeipSum deeiurabit.
TRUM, ET QUALIS VIRTUS SIT CHARITAS
NOTANDUM 1 Charitatis no Inen Secundum Dei etymologium de-
risimilia 'St, a nomine adjecti harus, cujus S StantiVum est cha - itias signifestus Acellentiam rei alicujuS, use eum magno Pretio conStet, etiam Speeiali dileetion habetur; unde traductum est ad ipsam me dileetionem exprimendam. Ibieet nutem contingat interdum nomen istud usurpari ad deSignandum morem illicitum, quo SonSuJudith Deum exornus cap. 9. dicebat de Holoferne Capiatur laqueo oculorum suorum is me, et percuties eum eriliabit charitatis mece id- est, qui poSSent allicere ad amorem 2 eomplexum Velitum, nihilominu communis Scripturae nerse, ne S. Patrum usu jam inValuit, ut vox charitas Solum designet habitum ut aetum Supernaturalem, quo Deum propter e et alia propter Deum pSum diligimus. Quamquam nutem S. August. lib. 4. De Cicitate Dei, cap. i. diXerit tria haec, mor, dilectio, charitas, unum et idem plerumque in Scriptura aera Significare; nihilominus ibidem observat diversam Signitientionem pSi ineSSe
- Siquidem latius patet, et ignissent omnem Voluntatis fleetum, Sive naturalem et ueeessarium, siVo Supernaturalem et gratuitum :dilectio pro eis non denotat mutuum assectum duoruni vel plurium inter Se Sed dumtaXnt Onam Voluntatem quam ex electione, et librato consilio habemus erga liquem potiuS, quam erga aeter ha - iis vero signifieat mutuum asseetum gratuitum et up rnaturalem, quem habemus erga Deum aut proXimum unde harita Sortitur
amicitiae nomen ne dignitatem. Quod ut pateat evidentius, NOTANDUM . Amicitiae nomen o Aristotele lib. 8 Ethic. cap. 2.si d finiri: mirifici es mutues aliquorum est olentia, quo u latetiosos ani nos, sed liis invicem est myuita Dieitur en olentia, ut
distinguntur ab am0re eoncupiscentiso, quo qui sibi bonurn Vult Additur murus, quia est eluti inculum quo duo iuri in X leotione utriUSque, atque de e judiei rntioni eonStringuntur. Caeter definitionis oeabula significant exerentum ipsiu amicitise, quae amicos Stimulat non solum nil mutuum uir rerum , Sed etiam ad praestanda Sibi invieem mutui obsequiari enimVero Si missu Deseia Se ab altero diligi, non stimulabitur ad impendendum ei amorem, set ei in necessariis subveniendum. Hinc quatuor potissimum ab eodem ristot fleibidom Ssignantur conditionos ad veram et periectam amicitiam de- Sideranda : pri na, ut Sit benevolentia, Seu Voliti boni, quod mico
pliei disserentiari alia enim Sunt quae jam poSSidet, et alia quibus
caro prior bona ipsi Volumus amore complacentiae : OSteriora vero
remore desideriiri illa nimirum ei desiderando 'tundo Secundὰ conditio est, ut amor istu Sit mutuus: Si nim adera Sit amor quid m
608쪽
QSSQ poterit, non vero amicitia. Tertia, ut se mutua benevolenti sit utrinque cognita. Quartia tand0m, ut inter amicos Sit mutua honoriam communientio, hoe est, quod umi et Sibi inVidem eommunistent Sunioran, o mutuis orga Se meti amorem Suum OVenni. NOTANDUM 3. Certum SSe, ut conSinticiis quae diximus de gratia sanetis iennio, quod harita non it pSemo Spiritu SanctuS, Seu RmOrsubstantialis, aut personalis o nobis formaliter eonjunctus, ut Videtur doeutSS Magister Sententiarum in 1. dist. i. quamquam Subtilis Doctor ibidem . . num. 20. eum eum sententia communi eone ilia ronitatur; sed reVor esse qualitatem divinitus inlusam, ut docet Concilium Tridentinum, SeSS. . cap. i. hi Statuon justifieationem O
Stram fieri per ormam inhaerontem, ita eone ludit i l semen in hac impii justineatione sit, dum ejusdem cinctis in re pa8sionis merito, per Spiritum sanctum charitas Dei infunditur H corvibus eorum, qui justisicantur, at e ij)sis inhceret urire in ipsc justifcatione, cum ρ-
missione peccato rem hinc omnis simul ac iit homo er estim Christum, cui inseritur, siclem, spem, et charitatem. Quibus Verbi Conei lium tria docet primum, quod harita per Spiritum Sanctum diffun-dntur, quibus Signineat Deum esSe ausam effigientem charitatis, a Subinde illam ess realiter a Deo, et eo Sequenter a Spiritu Sancto distinctam. ρ ura dunn, quod eliarita inlundatur Spiritu autem Sanetus non potest diei infundi. Tertium, quod eliarita justineatis inhaerent quod utique Spiritui nitet eompetere non poteSt, Sed dumtaXnt alioui Iormae erent intrinsere inhaerenti. Ut id praeelare aucti ougia tinus,
lib. De Spiritu et Aleres, eap. 32. ait Charitas Dei diem est uisundi in cordibus nostris, non qua ipse nos Hilasit, seu qua nos facit uectos suos sicut justitia Dei, qua justi sus munere incimur et Domini
salus, qua os salios facit. ConStat etiam charitatem, utpotem gratia sanctificantu realiter indistinetam, SSe qualitatem Si di naturalem, eamque Vel habitualom, Vel aetualem unde Solum hi restat detorminandum, an elinrita Sit VirtuS, eaque poetalis proprie dicta, nee notio perfoeta mi et tin homini eum Deo. ConoΙu Sio Pima. - HABITUS CHARITATIS, QUANTUMCUMQUE
REMISSUS EST VIRTUS THEOLOGU A. Hae duabu partibu eoia Stat:
prima quod Sit VirtuS: se unda, quod hane dignitatem sibi vindieset etiam in gradu remiSSO Ha autem Conclusionis partes indit et probat Subtilis Doetor dist. i. num. 2. Primam quictem sic probare licet Virtus e Sancto AuguStino est bona qualitias meritis, qua recte Dii itur, qua nullus male utitur EX Aristotele vero Si qualitas, quae facit habentem bonum, et ipsum ejus opus honoStum ne eetae rationi consontaneum atqui charitas theologie eum quem informat bonum meit, et ejus notum otiam bonum exhibet, ut probat Sanctus Paulus 1 nu Or. 13. Stendens
DanXimo, quod in Charitate caeterarum Virtutum pora unnium- eumque bona o Objecto nil prosint, nXimo ad sentitudine in aeternam igitur, etc.
Prohat secuncto Doctor Omnis ille habitus, eamus Singuli eius Sunt proprio in ales, recti, et eout 0rmes rectae rationi est etiam virtus moralis pr0prie dicta at tales sunt eius haritatis: igitur, te Mi-
609쪽
DE VIRTUTE CII ARITATIS. 593norem probat quia diligere Deum super omnia, inquit, Stoetus On- formi rationi naturali reelse, quae dietat 'timum esse diligendum: igitur est reetuS; imo jus certitudo S per H oin stetit rectitudo primi principii in operabilibus patet enim ipso ingenito naturae lumine, quod e omnibus diligibilibus Summum honum sit maxime diligendum, Sicut Summum verum si maxime erodendum ergo eum Deus Sit summum Onum, St etiam necessario Summe diligendus.
Confirmat, nempe quod actu diligendi Deum Super omnia sit aetus honus, et onformi metae rationi quin quod Sunt de lege naturae, sunt conformia recto rationi alia non essent de lege naturae, Surdum enim S Set quod natura praeciperet aliquid pugnans in ipsam rectam rationem, eum pSa naturo te sit ingenitum nobi lumen, ne dictamen re et rationis Sed illud prode tum milioes Dominum Deum tuum, est de lege naturae igitur maturaliter notum si iune netum se regium ae proinde habitu inclinans ad hunc ne tum Si verethoologieus: Quia inquit Doetor est cir tum heol Puni, Scilico Doum immedi iter et insuper innititur inmediate prim e mules humianorum actuum, et infundi potes a Deo, et sic uestus est e sicere
supremam P tDvem animo , quo non Perfectissime perficitur, uis im- me lint a Deo. Quibus signifieat aetum haritatis habere quatuor eouditiones ad virtutem theologi eam necessariaS: quarum Prima St, quod habeat Deum pro Objecto: Seeunda, quod inuitatur primo regulae humnnorum ne tuum, videlicet legi interiise nobis noto per lumen fidei tertia, quod divinitus infundit 'bent non autem propriis stetibuScomparari quarta Andem, quod ni Sit serpicere Uperi rem portionem. Haec alitem Omnia eo inpetunt charitati igitur est virtus theologica Ind0 Probatur secunda pars, quia illi inn0 virtutis theologies charaetore competunt harit it quantumcumque remi8Soe, ut Per Se Onstat a Subinde se etiam habet rationem Virtuti S. Iude quod omniS. habitu operatiVuS, qui eondueit ad netum unitivum homini eum Deo, est reVera Virtus theologica sed eharitas quantumcumque remi SSBOS ejuSmodi, Siquidem, inquit S. Joannos Epist. 1. cap. 4. Si di minus inviceni, Deus M uobis manet, et charitas ejus D uobis Perfectii bi loquitur simplieitor et absolute de dilectione supernaturali, b-Strahendo ab eo quod Sit romissa. Vel intensa non enim haec Vocmbula, perfecta est, intelliguntur de perseetione haritatis quantum ad gradu Valde intenSOS, quam OSSumia appellare Perfectionem Xeel lentire, sed intelliguntur Solum de perlecti Ono sumetentiso, quatenus quicumque amat proXimum irtute fini tinti thoologie 93, habet charitatem eo inpletam in ratione Virtutis, eo quod amando proXimum propter Deum, in pSummet Deum tamquam in Objpeium quod ei n-tur. - Confirmatur ex eo, quod ibidem cap. 1. S. Joan. di Serte pronuntiet: Qui servat verbum jus, De choritas Dei perfecta est: at se perfectio non potest intolligi quantum nil periectissimam intensionem graduum ibi namque Apostolus agit de operibu praecepti S. ad quorum observantiam non desideratur Portoetissima haritas, ut
colligitur X Matth. 19 ubi Christus Dominus juvoni adolescenti requirenti, qui faciρndo it inteream possidebo eum dixisset: GH itam iri eui, servia mandesta, et ab pS adoleSeente suisset respon-
610쪽
594 DE VIRTUTE CHARITATIS. sum: Omnia hinc custodivi a juventute mes, quid adhuc inim rest'Christus D0ininus eum hortatur ad ulteriorem eliaritatis excellentiam. nompo ad Seetanda per eonSilii ut Supererogationis, testudo: Si vis perfectu esse, naue verede mola quin et da pauseeribus, et habebis thesaurum in caesis, et sequere me igitur harita etiam in gradu remisso, quae Sume it ad ObSerVantiam praeceptoruui e mente saneti JoanniS, est charita periecta a proinde habet Veram rationem virtutis theologicae. DICES: Omnis virtus proprie dicta est ire arduum et dimelle: sod habitus theologies charitati non St ire arduum, nee ejus ne tu aliquam habui dirticultatem nihil enim jueundius, nee mellius, i tuam amaro Deum igitur ille habitu non iubet rationem virtutis. Responcleo majorem Virtutem VerSari ire Rrduum, vel ratione Objeeti qu0d transeendit virtutem naturalem potentiae vel ratione impedimenti, quod removet ab eliciendo nutu VirtutiS: O autem utroque modo aetus eliaritatis potestinenSeri di melli S. Primo namque actu ille transcendit vires aeuitatis naturalis On Sideratse intra lineam et ordinem natu me. Insuper habet etiam adjunetum impedimentum, quatenus videt ieet dif-
felle videtur amare Deum Super Omnia tum quin ab eo amore reVO- eant omnin terrena, et quaecumque Objecta renta, quae Sub SenSu endunt tum quia Suprema Dei bonita eum nobi adhue mortalibu non ita perspicue ne in proSpeetu pateat, hine minu emeaciter ad Supernum sui morem allidit. Hine . PetruS, EpiSt. . . . fideles commendat, eo quod, quem cum OH Diueritis uiliuitis, in quem nunc quoque non videntes credit . Addo quod non it commune omnibus virtutibus, De etiam Sit de ratione formali Virtuti S, quatenus praeelae virtu est quod oecupetur ire disitello, hoe enim proecipue eonvenit virtutibus moralibus, quae oecuprentur ire fraenanda ne moderanda,
Dici s 2 Virtus tantum uehonta, Seu in gradu remiSSO, non Stproprie dicenda Virtus, ut oeet AriStotel0S, lib. 2. Masuorum oralium, eap. I. ubi diei temporantiam in gradu remi SSO non habere rationem Virtutis: ' omnis haritas, quam in Oe Statu mortali habemus. Si tantum in thonta et imperseeta, Solum enim couSummRhitur in Patria igitur non habet nune rationem perseetae virtutis, quod maximo Verum S de Charitate in gradu remiSSO. - Responcteo in orem osse veram de Virtutibus aequi SitiS, quae Oeeupantur ei rea moderanda paSSioneS; cum enim illi ae sui rantur per ne tu S, qui plerumque sunt debiles, inde fit, quod niSi Saepe repetantur, non promoveant linbitum n perfoetum statum virtutis ad habitus in logierueharitatis cum pser Se infundatur a Deo, eodem inStanti, quo iniun ditur, habet perlectionem Sumeientem ad rationem Virtutis. ConoIu Sio SQ uncta. - CHARITAS THEOLOGICA EST VIRI' SSPECIALIS DISTINCTA AB ALIIS VIRTUTIBUS. Haec etiRm OSDeOmmuriis. enmque
Probat Suhtilis Doctor loco supra laudato uare virtus, inquit, listincto es a side, qui actus su non est credere si uiliter ci spe, quies actus ejus ori est concupiscere bonum amautis, in quantum es/ modum 'antis seu tendere in objectum secundum se, etiamsi