Antonii Bononiae Beccatelli cognomento Panhormitae Epistolarum libri 5. Eiusdem orationes 2. Carmina praeterea quaedam quae ex multis ab eo scriptis adhuc colligi potuere

221쪽

L I A E Rtiam,si licet Deorum,ut ais, domiciliti. Non tali auxi lio nec defensoribus istis tempus eget: satis eni in superq; discipulus,& scholasticus suilli:nunquam ne repones,nunquamne prolpicies utilitati : senesces iam inter pueros, inter ludos literarios senesces Z QSos Ambrosos a te audio,quos Aretinosῖnon tibi praeceptore opus,sed libris,sed otio,sed Panhormita. proinde mihi renuntios velim,& quidem mature, an medii optes vivere,an sedem tibi conquiram,& firmem hic gentium: nam spero praeter mea omnia,quae tibi communia lunt, comperturum me virum tibi magnificu& eruditum,cui si literarum graecarum rudimeta impartias,retribuat tibi Philippeos centum annuos , &victum & spem etia amplioris sortunae. habebis praeterea me,habebis Mecoenatem, δέ amicos meos Omnes propitios, faciles, ac perpetuo benefactores. ad summa tibi persuadeas mihi nihil fixius sedere,quam te cum laude honestare, tum diuitiis augere, modo Dii boni secundent propositum meum. Vale meuSocellus aureus. utonius Panhor. Carola c retino

C. S. N. D.

Audentius Vanius qui pariter ad te scribi

Jt libelli sui quoddam quasi praeludium mit

iata Aina sit,a me pro egregiis virtutibus prolixe dili-Eitur :mira quidem hominis continentia, morum so-o brietas,

222쪽

D as artes. Facit ac monumetis literarii tradit quanda inter M T.Ciceronem,' M.Fa. Quintillanum coniparationem, odiosam quidem illam, sed proinde ex- sandam.quia solum ut sese eXerceat, tum vi qu of da malomno excitet, id agere respondet. praestatutiam vero nostri Ciceronis cognitam habes, illam ct obseruat,& colit, ac pro virili tua sequi magnopere studet. adficitur tamen in primis ad Fa. Quintilianum , qui tametsi mirifice instituerit ves ipsis incutanabulis oratorem, & causas, sue mauis declama' tiones scripserit etiam egregie,tamen, Quintiliani dc Caudentii pace dixerim,nequaquam Ciceroni latitiae eloquentiae principi fuerat,non dico praeponendus; sed ne a quadus quidem. Sed si ultior ego, qui in Gaudentii causa patronus datus contra eum postulem .excusandus est inquam Gaudentius noster, qui exercitationis gratia id facit, ut modo dixi,& ut nonnullis dormientibus eo pacto prospiciat: interdum enim quos

summisi, voce non pos imus, clamore ac manibus excitamus. Caeterum hac in re tuum ossicium erit primo Gaudentii virtutes ' ornamenta diligere,eo magis quod te in amicitiam id est amorem prouocauit:

deinde eius hanc exercitationem potius quam coma paratione aequo animo ferre,& ut nos facimus,etiant.

excusare: postremo illii hortari ad humanitatis stuadia,ad quae quide natura meo quide iudicio natus est.

223쪽

LIBERNam si tu quom vi seueri quidam,ac rigidi iudices,&studiorum censores eum increpes,atq; luccenseas, facith ab incoeptis sane humanissimis destiterit, tantum apud illum valet auctoritas tua. Vale decus nostrii, di Nicolao Nicocli,& Ambroso Monacho viris clarissimis ex me salutem plurimam dicas Romae. 'Vtonius Panhor. Carolo retino.

V. C. S. P. D.

Audeo sic nobilitata esse amicitiam nostra, ut qui Florentiam se collaturi sunt,literas ad te meas commendatitias magnopere des-deret.in his praecipue est Bartholomeus Faccius Spediensis haud vulgari mecum beneuoletia deuinctus: vir apprimo doctus, doctus inquam literis latinis, navi graecas addiscat,ea potissma causa est cουr Florentiam petat .huius vero ingeniti ac suauitatem, si recte

auguror,non poteris non etia vehementer amare: simodb morum studiorum smilitudo quid possit exploratum habeo. Hunc ital mi Carole ita tibi comendo,ut magis ex animo fratrem no queam: amo utimillii ardentissime,& haud scio,an te excepto,quempia magis.Quid ille concupiscat ex Nicolao & Tuscanesta viris clarissimis accipies.sic quaeso sentia commendatitias, tuas ille summo studio ac spe a me efflagit uit,suis desderiis non nihilum conduxisse. Uale.

224쪽

V. C. S. P. D.

Artholomeus Faccius Spediosis meus Amconem proficiscens,isthac trastum daturus est primum ut te inuisat,reliquosq; istos Heroas,qui studiis nostris Florentiae praelunt:graue quidem est eos aliquando non visere, quorum doctrina aut gloria fueris adlectus . deinde literas graecas hauriendi cupidus libenter se Florentiae contineret, modo suppeditaret sibi pecunia, est enim re non grandi,

virtutis tamen, ct humanitatis plenus . facies ea propter ossicium tuum, si tua omni opera, at industria eum iuueris,auxeris ,quod probis feceris,si homine

isthic apud quempia primorem ciuem non sine utilitate locaueris, habebis illum huius tuae beneficentiae gratum ac perpetuum, vel ipsius animae debitorem: mihi vero uihil iucundius essicere poteris: amo equudem illum mirifice,eidemq; aeque ac mihi benὰ, prosperes sempoptaui Demea isthac peregrinatione dicemus alias, ue sortasse aliquid tibi non ingratum. Cuascus noster Cherii rhetorica profitetur.deq; Faccio verbosus cognosces in epistolis ad Tuscanellam meis. A mbronus Monachus vir clarissimus ex me saluus sit. Vale.

225쪽

LIBER A e anhor. I icoHsuo. S. P. D. Oannes familiaris tuus,& ide meus vir modestus S prudens,& in omni genere diligendus,cui ici dederas negotii, ut me tuis cum literiS conueniret Romae,inter ambulandum me offendit:& mihi tuas suauissimas literas reddidit, quibus aecuratius respondebo,cum plus otii nactus ero. Vale. vi . Panhor . I sicocti. S. P. D. Oli existimare mi iucudissime Nicocli idciraco me aliquandiu siluisse, quia tui nominis tuaeq; pietatis oblitus sim. obuersatur enim quotidie oculis meis tua humanitas,tua sapientia, tuas deniqi in studiosos omnes,in me vero praecipua charitas:Vt squide tua haec singularia officia obliuioni tradam,aut negligens, & ingratus,aut mei ipsius imme mor sim necesse est. Iucundae admodu sunt,fateor, eprstolarum vices, nam ct absentes quas praesentes pet epistolas alloqui videmur,' ut ciuiles quaedam obligationes literis contrahuntur,sic & nonnunqua amicitiae literis conciliantur. Sed perquam ridiculum est lare,si quando amicorum epistolae tepescant, amo

rem quoq; ipsum algere oportere:quasi non fides i si,sed atramentum sit stabiljtatis,ati constantiae cius, quam in amicitia quaerimus firmamentum . Ut si

226쪽

Q VARTVs ετ quando, ut fit,praeter consuetudinem tacuerim, tibi Persuades, me non minus erga te, tuosq; facillimos

mores incendi, sed potius nihil auditu,aut fatu dignu, quod ad te scriberem,extitisse. Uale, & si quid auditu iucundum ipse habes, quod plerunt soles, illud ronunties velim.

ni. Panhor. . cytonio Petruccio Equiti clarissimo. S. D I vales gaudeo, res hic nostrae prospere cedunt,atq; in dies cedent Diis bene iuuantibus:quo verbin loco res isthic procedant lite saltem minime scio: sed fleas licebit, & si vis etiam mutus & elinguis fias , perpetuc te & sngulariter amabo: non tuas epistolas quamlibet suavissimas diligo,sed auctorem ipsum, sed virtutem & probitatem tuam sed de hoc alias .at s gratiam cupis taciturnitati

tua ,ita demum impetras,si Lampogninum hunc literarum adlatorem militem sane egregium respexeris iuueri Sq; etiam mea causa:vir quidem est adprime literatus,eo magis a te diligendus, qubd militiam literis cXornat: qui cum non minus de re bellica, quam de studiis humanitatis conferre consita potes. Adde necessarius est tui Pontificis Laudess,& mei ita amantissimus , ut tecum possit de beneuolentia certare. Hunc tu igitur si non a mas, barbarus es, s non auges ct honestis, illiberalis scribit .eleganter, nec minus

227쪽

carmine quam prosa oratione:atq; utinam in primis rescribat meas commendatitias fuisse sibi commodo& honori,measq; amicitias suis rebus plurimum conduxisse. Andreas noster euasi iam ad summa rerum fastigia:is enim apud inclytum Ducem nostrum primus aut primo proximus habetur: qua de re si pis Dius voles,audies a Lampognino suauissimo. Tu vale,& metuum ama.

Vt. Panhor. me. Petruccio. S. P. D. I vales isthic tu,bene est,nos hic quot val mus , & triumphamus. ab digressu tuo a te i de te nihil accipio : quod proinde maxime egrefero,qubd in negotiis S laboribus tuis nihil uteris,quo etiam abuti potes,opera & obsequio Panhormitae:tui quidem gratia nihil uspia declinaturus sum, ne morte quidem.hoc te quaeso,nescius ne sis, quod cum erit,ita demum intelligam si me tuis in rebus immiscueris,uteriss vetere,& inspecto amico: haec hactenus. Antonius Cremona vir doctus egregie, ac Principis nostri ,&Barbauarioru similiarissimus ad te unli cum Ludovico Harculae armorum, immo armatorum ductore proficistitutaeum benigne atq; semaniter suscipe,ama,auge:tum quia rectc,& ex consuetudine tua facies, tum quia gratiam ac benefice tiam foeneraturus es.plurimu in hac nostra curia potest,ut dixi,omnium quos terra nutrit gratissimusa

228쪽

αVARTVS t racunditatem hominis, suauitatem,grauitatem, fidem tute exnerieris,assicierisq; vehementer. Uenit socius, ct quali Achates alter Ludovici,& Principis iussu.tu, quem Dii amat,suspice,' obserua. postremo fac eius literae non minus tuam magnificentiam,quam animi magnitudinem commendent apud Principeri primcipales nostros:nihil prosecto aut frequentius aut lubentius ab illis legitur,quam Cremonae mei epistoliv. Vale militiae decus. Andreoclum sngularis exempli virum,' domum omnem Petrucciam ex me saluta. cntonius Panhor. Francisco Rariauariae viro incidito. S. F. D. I Roxime cum euocarer ad Portarberam a Francisco Pontifice Papiense, agereq; muli ta ac varia, quae familiares di amici inter se te consueuerellandem ille nescio quomodo in hunc

Incidit termonem,ut optaret,quanquam modestcadmodum,ab hoc suo Pontificatu transferri ad Bon niensemaeum ob alias causas,tum vel eo magis,quod

illic plus conducere rebus nostri Principis posse confideret,quam hic gentium:at id cessurum existimat, si modo Abbatia sancti Ambrosi,vel alia similis conteratur in commendam Gardinali sanctae Crucis, ita quod Riccius noster Abbas Ambrosianus Pontificatum obeat Papiensem,Bononiesem ille: mirificE quiadem aratus est Abbas noster Francisco Pontifici, na

229쪽

L I B E R& suauitate ingenii,doctrina,& candore animi,ac lina guae,omnibus fere sacerdotibus huius vestrae Galliae

illum anteponit ac putat dignum magno omni Pontificatu . cumq; hic ego interrogarem num summus Pontifex, num Cardinalis permutationi huiusmodi assentiret,utrunq; respondit in nostram sentctiam ituros, si res prudenter diligenterq; deducatur. qua ex re ego quidem magnopere sum laetatus: na siue P rincipis nostri negotium considero,erit hic Pontifex noster lon cre illi Bononiae utilior, ac prope necessarius:afficitur enim vix credibiliter ad nostrum Principem, tum hac tempestate,ac rerum peruersone .s vera fateri volumus,facilius charitas eius hic degentis minui poterit,quam augeri:Vexatur enim quotidie a Quaestoribus,& quia inopia laborat,&quia id nequit,quod

vehementer vult, animi excruciatur, ut hinc impotentia,illinc amor in Principem penitus eum cofundant. sin verb abfuerit,& cessabunt haec,' amor eius exa

descet in dies magis,maSisq; praesertim si opera nostri Principis intelliget se adsecutum Bononiensem Episcopatum .s autem Cardinalis rationem habeo, minus cerist eum pigebit, pudebit ψ tenere Abbatia, quam Episcopatum in commendam, praesertim patriae suae Episcopatu,quod est quas tyranidem quandam in patria exercere.utilitas praeterea eL Abbat iamaior,ut affirmat noster Episcopus,Dropter impe

sam Bononiensis Episcopatus. veru haec, ct id genus plura

230쪽

α V A R T V s syplura disseremus verbosius, si cognouero rem hanc tibi ac Principi haud ingratam fore. Vale.

nt. Tanhor. Henrigetto flens ingenuo er i sint adoles emi. S. P. D.

On poteram admirari satis tarditatem ac silentium tuum,verebarq; , ut pote st udiosus sui,ne cum fortuna mores smul immutasses cum inter haec tandem a te mihi literae redduntur suaves certe,ac voluptatis plenae,in quibus permulta

quidem,sed in primis prudentiam tuam exosculatus , sum quippe qui tam recte prospexeris quid auerem, prospicienscu satisfeceris . nihil enim iucundius, nihil antiquius mini renuntiari potest, quam victoria,&laus Piccinini viri magni, maximiq; Imperatoris: .quem prosectb tantum diligo,quantum miror: tantum vero miror, ut de eo iam illud verissime dici posse existimem, quod de Alexandro literis cons

.cratum est. Cum nullo unquam hostium congres.sus,quem non vicerit nullam urbem obsedit, quam .non eXpugnauerit, nullam gentem adiit, quam non calcauerit . Hoc vero recens tropharum proin-

de magis ac maSis miror,& cordi est, qudd tam bro ui manu cum infinita penc hostium multitudine comflixerit,eosq; profligauerit,coeperitq;,nsi quide incau tos,sed insti uictos,no sine diustore palantes sed acei