장음표시 사용
181쪽
ECCLEsi AH S. Petri cum monasteri quam ad Orientem oppidi, mons editus ollendit, saepe nominare cogimur. Huius consecratio litteris hi, commendatur;
Ornauit hanc olim basilicam inscriptione versuum sum
Eccestor hominum mictor super aetherasandi Distipasque suis retrifcra limina pandit. ' . Auem sic menturum Angel ca hic oraculassendent. , coetus Apostolicus pariter cum plebe frit,
Dona Paracliti igne micante capit. 1N DEXTRO ALTARI. M uribus chrissi cunctis haec ara liscata ea; praecipueque seu sttera quos numeras. IN sINHTRO ALTARI.
. Sors sisse forum Christi hanc obtinet aristi
182쪽
LIBER SECvNDVs. IN CRYPTA svBΤvs ALTARE PRIMO. Hac Taptista potens secra evenerabitur ara, Hac vatum turba atque patrum coibisur. ALTARE MEDIO. Virgo Dei nitrix hanc aram rite teneto, Hanc tecum habeat mirgineusque chorus. ALTARE TERTIO.
Hoc altare Dei Michael Archangelus ornat, Hocque coluntlariter agmina m Angelica.
Porro in huius E clesiae, mutata licet saepe sabrica,ab loci
lis , nisi fallor, o seruo, solido in s
Xo venerandas illustrium hominu insciilptas imagines. Frontali latere turris exteriore , lapidea tabula vetus, Operi non antiquo inserta, in qua eccistam S. Bonifachiconographia: quiae
tum habet langulis in partibus veteris amictus Pontificolis, infularum &mitrar- pedumque quod manu gerit, eius haud dissimile est, quod in sacrario ineruatur.
183쪽
Verum, quia S. Bonifacij cssigies iani nobis in oculis, eamdem reuerenter habuisse maiores, ex eorum sphragismis, cicharactere sigillorum,elucescit. Nam,quae antiquiora nancisci licuit, in his se Diuo plane supplicem amictu monastico, ipsa offert congregatio. Et S. Bonifacius instar Antistitum pris-rum, manus articulum conformat duobus infimis conclusis digitis, ceteros eminentes ad benedicendum porrigens, insesto pollice. Qui gestus,ut veterum oratorum, sic Episcoporum etiam olim fuisse, scitur, considentium in loco, qui Salutat rium Latinis. - κω Graecis erat,cum populum alloQuebantur & benedicebant. Sigillum conuentus maioris I
At hic porticus aperitur pro vestibulo templi, cuius turrita s, stigia, si non situ,at figurae modo,satis exprimunt culmen prς- sentis basilicae.
184쪽
Et eiusdem patroni sui sedentis & docentis imaginem Fula mos , da ciuitas pie quondam in Reip. vel communitatis suae sigillo; - 'venerabatur: Quo vero laudum preconio Martyrem & Apostolum aD fari soleant maiores, Hymnus docet nuper inter Rhabani posmata repertus. HYMNvs IN LAUDEM S. BONIFACII MARTYRI s.
Inclytu Sanctorum cum gloria crescit ubique, Et meritum stlendorfulget in orbe flosi. . A magnificat Iacobum,a senia quoque Petrum, Joannemque Ephesius, e rica Cyprianum. Non minus exaltat celebrans Germania laudes Et Bonifacῆ opus martyris almificum. Or nut hunc Roma,mittitque Britannia muter Doctorem populis hoc decus Ecclesiae. Pontificemsummum signorum fulmine clarum, Eloquio nitidum, moribus egregium.' Tanta prophetalis quem gratia sulcis honoris, Ventura ut multa retulit ruti noua.
185쪽
E uem Franctu, Fresoque u Saxoque ministrum Eternae vitae praealcat esse sibi aeuamquam Fresonuingens moribus Gera semper artyris ergo manus sanguine poduerit. Praedixit Christi sedi verissima, quod nunc Cernitur impletum pluribus esse locis.. aeuod terra moritur frumentum plurima confert Semina, Fusiumque multiplicaresudet. Sicquescerdotis iomini laetissima crescit Paucis ex granis glorificanda seges.
Mortuus ecce movi vivensque solebat ut ante, Lucratur chranio agmina multissa. Signa mouent populos,cernunt magnalia taec Surdorumquesemus auribus ipse tonat:
Morborum fugiunt labes, furor impius atritaemonis absistit Maruris ex precibus. Sicquesuum famulum Christus ditauit honore, o regnet caelo meret atque flo.
Multorum aeternas Dominus dat cresiere laudes,
aeuos Dei meritum fecerat esse suros. Sed merito Ecclesiae laudantur in orbe magistri, aeuos opus in verbum praeparat atque fides, Ergo vir iste wei θernens mundana reliquit Tra hristo cuncta qui meliora duret. 6ermuplicemque metens fiuctum hic accipit amplum, In seper aeternam possidet in requiem. Dignus laude quidem est e tam sine crimine duceni
ui aeui sic metas clauserat fer numeros. Accola iam Pomini,saevum iam vicerat hostem, Dum Christo regnat accola iam Domini. Gaudia magna Dei tam intrauit laetus, 2 illa Inuitat nos ad gaudia magna iei.
Sanquine nempe suo requiem sibi comparat almam, Jmperat hanc nobis sanguine nempe suo. martyrio decorat quicquid Germania nutrit, Et propriam sebolem maruris decorat. Opatri , ὀ populus, tanto ditata patrono,
186쪽
ὸ LIBER sECUN Dus. i 6 Ter q*em vita venit, ὀ patria, o populus. Dignaque quae fueras, o terque quaterque beata haesule hocque regi,dignaque quae fuero. Gloria digna CDeo lassem qui illam dedit esse, utque dedit nobis,gloria digna Deo. Gloria magna leo semper per saecula cuncta,
Picamus omnes gloria magna leo. Redimus ad S. Petri. Interiore templo, quo utrimque collocatae ar ex ruinis,ut opinor antiquae sedis, duorum Regum statuae illatae, planae, non eminentes: quae cornibus altarium
abditae,illic memoriae caussa occulto parieti adpactae sunt. Ipse oris & co poris habitus, & geminus prope vetitum ornatus, suadet par esse fratrum, quibus incunabula Fuldensis mons steri j debentur. Opus sine peruetus, & maiestate plenum est: quod memoriae Carolomanni & Pipini,hic libentes merito reponimus . Amictus regius seu purpura, non dispar sacro pluviali orbis in manu cruci rus. Additi balthei super iunica gemmati;& ab ista aetate, non invenusta diademata. Schema alibi oritium haud semel nobis obseruatum. Sed quod manu tenent,diligentius velim sceptrum litigerum adspicias. Habe- rata bis, unde veterum Francorum lilia in clypeis, signis ac veste
188쪽
MoozsTus Candidi collega, arte pictor, in perantiquo
membraneo codice, habitus prisci lineamenta quaedam adumbrauit. Ea nos posteros ducimus ignorare non debere: etsi rarus amator iam sit tristium lacernarum. sed O utinum nobis non ructica votas inesseti Ex Calpu Archimandritae quidem amictum in Ralgario alicubi expres-' ' simus. Hic iam proprium damus coenobitarum: cumque geminum. alterum, qui tunicato similis cum ependyle, familiarior: alterum, qui togatus & ferme inter diuina, vel ad publica munia sumi consuetus: quem sue Flocum, siue Cucullum, 'cum Clementinis Extrauag.de statu monachorum,cap. Ne in agro,saciainus,laxum de amplum Videmus esse vestimentum, Tuistere addito capitis tegmine, manicatum,&Cappae simillimum, o quae hocueq. Transalpinis nostratibus est in usu. In priore,Colobium siue Lebetonem a tunica distinxere maiores,quae tamquam saga cucullata absque manicis, &-s umeros ambire tantum placuit; quod genus, seu G-ν π Orientalium monachorum, seu Lebitonarium Isidori, seu denique vosi ad Analabum, id est Scapulare, interpreteris, in medio hic relinquimus.
minis primi s pulchrum,&cpitaphium in orbe descriptum.
189쪽
17o F vLDENsIVM ANTIQv ITA TvMPrioris id esto schema, quo CANDi Dus & MODEsTri dis- . sertantium inter se ritu componuntur. Posterioris in legatione ponitur, quae ad Hluduicum Caes rem impetrando nouo Abbati Aestinata
190쪽
LIBER SECvNDVI. ITIEnimuero,quam vetus Congregatio sui fuerit amictus habitusque tenax, circa annum Domini MCCLXXX v III. Ma quardo,eius nominis secundo,sedente, praeclaro exemplo prodidit. Rem verbis ipsis prope Scriptoris exequar,qui tuc vixit: arquardus Abbas per Decanum ceterosque Fraelatos saepe monitu/. ut in ipsorum maxime praesentia, non nisi in cuculla mel cappά pitu ' -
appareret, respondebat,eorumse monita non tantι Cere,inorum mu- at iram
neris esse, chori disiciplinam procurare: eam itaque rem, omisso se, ipsi et Ti.-''diligenter agerent. Suum esse, laparda seu tua , . qua libeat veste uti. Ergo, ιmnilproficiunt monasterii proceres, ex flectant videlicet Gaia isti. diem S. Marci Euan Mia, qua de, inquit Scriptor, resolito, δε- ,' iamini Ara nudis pedibus, cum crucibus ω reliquiss in Ecclesiam
Heimbach prodeunt. Tunc obbas Marquardus tapari indutus, oes pab pia..lictilis laute suffulto aene domini instar adequitabat; nec sine comitum fastu,templi odeum subibat. Id vero domini oe Praelati non ferentes,
Decanus, in cum eo primarii, Abbatem adeunt ,togaqre exutum,Ῥeste religionis vel reluctantem amiciunt. Atque ita ilhc Abbas,eiusque sectar ij in magna confusionesteterunt. Haec Scriptor actorum Ma H 2-m quardi. Nec mutauit Benedictinae familiae proprius amictussis, . . ante, quam haeresi nouisque moribus mutata Germania, siue β rior ille cultus sperni coepit. Hinc honesta cleri decensque toga placuit, retento scapulari, id ita cogente temporum iniuria; &nonnullo quoque assensu Legati Apostolici. qui,qualis qualis, colorum factionem sustulisse dicitur,cum vno in templo, mo- via M au. nachis permisti clerici,hi candidati, alij pullati; magno cultus ζ' dis discrimine ad id usque tempus incederent. min. Iam ctiam vero, ab amictu non seiunxcro victus rationem, , ''y' quae S. Bonifacij primaeuo instituto, seueris certe legibus, intra βρο ''μφ' vini carnisque abstinentiam stetit. Quid multa Z carnis-priuium probatissimis monachorum olim in deliciis suit; cibus, Pictis. ut in aureo saeculo priscae mortalium genti, fruges & arborum poma,quaeque alia fere sponte terra gigneret. AEgyeti & The- i inrauum. baidos miracula repetere quid attinet ξ quae se b axe frigido,ubi venter nimis quam caret auribus, alicubi in admirationem dumtaxat, at plurimum nunc haeresis vitio in risum abiere; vc .