장음표시 사용
231쪽
ij fidatici ni --hRbetur corporis modi
' Rus , parvam ut nullam in1uriam facit creditori, ordinarie
Q. Potesne quaelibet Persona vovere R. Ita. Omnis homo, usum rationis hahens, est voti capax. Qui autem sunt imis potes rationis ut pumi, amentes. furios, v tum emittere non possunt, quia carent libemtate requisita, quae tanta esse debet, ut sussi. ciat ad peceatum mortale committendum. Excipitur Votum Religionis, quod i validum est ante decimum sextum aetatis anianum completum : item, si ante annum proinhationis Integrum emittatur; Quia Coneialium Tridentinum reddit inhabiles tam main ulos quam foeminas ad stlemniter voven. dum ante illud tempus. Q. Possuntne etiam Religios, Servi, alii, qui non sunt sui juris, vota simplicia
232쪽
Smboli. R. Nulla lege hoe prohibetur, dummodo statui eorum non repugnent, & non sint impeditiva aliorum eXercitiorum, ad quae tenentur vi conditionis assumptae. Bonum enim opus faciunt vovendo, cum Votum sit actus Virtutis & Religionis &e. Tamen, ut Vota subditorum teneant, a cedere debet consensus Superiorum explieiatus vel implicitus, cum suo hae conditione facta esse censeantur. Unde, si contrad cant Superiores, vota irrita sunt, nee alia r quiritur causa. Si tamen haec vota semel ab ipsis approbata sint, non possunt amplius
consensum revocare: eorum vero succes ores, quibus Religiosi omnes pari jure subjacent ae praedecessoribus, possunt vota irru . tare, ni novum ipsi etiam praebeant consem
' R. Certe. Quia Votum, ut toties dixi. mus, est actus Religionis, per quem Deus colitur & honoratur. Esse con1ultum v vere, inde etiam patet, quod Deus ipse ad vovendum nos stimulet: Vovete o reddite Domino Deo vestro. Pal. 7s. Vota vovebunt Domino, o solvent. Isaiae IS Q. Opus factum ex Voto e ne melius magis Deo gratum, quam opus liberum R. Indubitatum est, ct convenire opor tet, opus Virtutis ex votio factum praestantius
esse, quam si fieret sine volo. Ratio est: 'I. Quod
233쪽
aa4 insula . 'I. Quod tale opus singulari quadamtione ad Dei cultum referatur. a. Quia bonum opus ex voto factum duia plicem habet honestatem, Virtutis & Relia gionis: ergo praevalet operi libero, uniacam tantum habente honestatem.
3. Quia, qui vovet aliquid di facit, plus Deo tribuit. quam ille, qui solum faciti Et
nim hic praeter actum dat etiam voluntatem. obligando se ad nunquam oppositum faciem dum, nec opus omittendum: sicut plus daret homini, qui daret arborem cum fructis bus, quam qui solum fructus offerreti Deinde, si peecatum hominis Volo adis stricti gravius est peccato hominis liberi r .tione sacrilegii, quod ultra peccatum comis mittit, pariten actus virtutis ejusdem homianis Deo dicati melior esse debet, quam actus hominis liberi. . Quod si aliqui SS. Patres dixerint, ue. fertur, non esse bonum vovere intellige di sunt, quando vota illa sunt impeditiva m joris boni: ut, si Religiosus vo visset aliquod opus incompatibile cum assistentia in Ch ro, vel cum observantia jejuniorum Regulae &c.
Q. Quid ergo restondendum Apostola diacenti: Non ex necemtate: hilarem enim do. iorem diligit Deus. a. Cor. 9.R. Dicendum: necessitatem, quam V tum imponit, non esse violentam, aut eo
Mam , Ied Uluntariam, libereque & ex m joris
234쪽
. - Symboli. sas joris erga Deum assemis impulsu assumptam; adeoque ipsi gratissimam. Nee v vens insitus o dolens, sed potius gaudens Deo se consecrat, ut significatur per haec verba : Laetatus es popuIur . eum vota sponte
promitterent, qui eorde toto osserebant ea Domi mo. I. Paralip. cap. 29. Voventem initur
ut datorem magis hilarem magis diligit Deus. Verum quidem est . quod ordinarie hominibus placeant magis dona gratuita quam debita ; Deo tamen, qui non utilitatem suam, ut homines, sed suam gloriam spectat. Cuae augetur per actum duplici motivo f Aum. Virtutis & Religionis, magis placent, ct gratiora sunt ipsi dona ex voto oblata. Q. Qui vovit Religionem, esne Iiber a voto.s non recipiatur 'R. Si vovit, se Religionem intraturum. simpliciter a nullam determinando , volens mundum deserere : si in una non admittatur , debet aliam perquirere. Non tamen necesse est, ut orbem percurrendo, omnes Religiones adeat; feci sufficit , ut attentia circumstantiis ad aliquot loca non gimis dis, sita se conferat, ut votum suum possit adimplere. Si vero vovit hane determinatam Relio , gionem, V. g. Fratrum Minorum Conventu sium. tenetur adire aliquot ejus monasteria, prout vir prudens de eorum numero vel diauantia judicaveriti Si autem denegetur ipsi ingressus, est liber a volo.
235쪽
M I De nono Articula' Idem direndum de eo, qui vovit ingredi speciale hoc monasterium. Propter regu larem observantiam, quae ibi v get; vel propter aliquod aliud devotionis motivum ; si
in eo non recipiatur et quia tunc materia v
ii facta est impossibilis, ct in voto quod emia
sit, subintellexisse censetur, si me receperint . a voto omnimode liberatus censendus est.
Q. Esne etiam liber a Voto , qui ingressus
Religionem ab ea reeedit R. Si justis de causis exeat, voto satisfecit, nee tenetur aliam intrare. Ratio est quia vovens ingressum Religionis, non aliud intendit, quam probare in Monasterio, utrum Religio sibi conveniat, nee ne, ut faciunt communiter omnes Novitii. Ubi e so sibi disconvenientem reperit. & ad suam galutem nullatenus conducere; 'ed quia sanitate, talentis , qualitatibus, viribusque e rei ad onera Religionis ferenda, vel ob alia. quaecunque justa motiva; potest libere eam clesereres& in sareulo manens nubere si v sit, quia voto amplius non ligatur. Q. Quid si ab ea diceretur ob depravatormores 'Cum sua eulpa effecerit, ut expellere tur, non adimplevit id, quod Deo promisit, nec est liber a voto ι quandoquidem votum ingrediendi Religionem non tantum obligat ad summendum Religionis habitum; i ea etiam
236쪽
etiam ad perseverandum in ea, ubi probata
Plaeuerit, aut conveniens fuerit. Unde tenetur se emendare, desectus eo rigere, ct omnem adhibere conatum, ut it rum recipiatur. Quod si constanter rei gressus ei denegetur, absolutus est a voto,
cum ejus adimpletio secta sit illi moraliter impossibilis, nee amplius per ipsum stet.
dummodo eorremis, ut iupponitur, & ob dire paratus sit, qui voto sto satisiaciat. O. Quot modis rassare potes obligatio sos R. .atuor. Primus est , quando a cidit tanta mutatio rerum, quae . si fuisset Praevisa, votum non fuisset emissim: ut, si res promissa, ante honesta, fiat turpis, vel majoris boni impeditiva, vel impossibilis physice aut moraliter. Sic, qui vovit jej 'nare diebus Veneris totius anni, supere niente gravi infirmitate, jejunandi obligatio eessat. Meundus modus est Voti commutatis. quae consistit in substitutione operis honesti
in locum alterius per votum promissi, eadem obligatione remanente. - Haec commutati
si fiat in melius, fieri potest propria aucto state voventis. Et hoc colligitur ex cap. Perv nit de Iuram. ubi habetur: 'Promissum non infringi ab eo , qui in melius iliis comm
Ratio est: quia commutans votum in melius nullam facit Deo injuriam , rem illi gratiorem exhibendo. V. g. vovisti Calis P a cem
237쪽
cem argenteum. libere potes eommutare in
Q. Quid si vov/xis vell/t con mutare Votum l. a unis bonum, possine hoc socere propria au-λritate 'R. Communior sententia est, id fieri non posse. Ratio est; quia non potest aliud pro alio solvi, nisi constet de consensu creditoris tat Deus consentire non videtur, ut recedam tur ab obsequio sibi per votum praestito pro libitu voventis, etiamsi aliud aequale offer tur ; quin potius censetur velle, ut votum in determinata specie fideliter reddatur. Unde recurrendum est in tali casu ad eum, qui potestatem habet vota commuintandi.
Q. Qui sunt reliqui modi, quibus rassares dis obligatio Hui R. Tertius est Voti irritatio, eum scilicet ejus obligatio tollitur ab eo, qui potestatem
habet super voventis voluntatem. vel super voti materiam.
Nullus enim subditus se voto obligare potest in iis, in quibus alteri subest. ut sunt Religiosi, servi, filii familias, uxores, quantum ad ea . quae usum conjugii di familiae adminis rationem concernunt. Et, dum vovent, semper intelligitur , s superioresco miserint, aut non contradicant. Cum irritare vota subditorum ad domi. nativam potestatem spectui, nulla requiritur
238쪽
Smboli. . se, sed sussieit Superioris voluntas. Subdiatus enim non potest voto Superiorem liga,
Quartus modus est dispensatio . quae es absoluta obligationis voti condonasse, nomine Dei facta. Unde dispensare in voto nihil aliud est, quam nomine Dei condonare obligationem voti, quam Vovens erga Deum
Differt autem dispensatio ab irritatione, quod frequirit potestatem dominativam; ista vero potestatem iurisdictionis: illa est valida, etiamsi fiat sine justa causa. Di pensa tio vero ad sui valorem probabilius requirit justam causam; qualis est bonum Ecclesiae, vel commune Reipublicae, vel notabilis distacultas in voti observatione. Hujusce rei ratio est primo, quia pol Ras dispensandi Praelatis data est in aedisc eionem ει non in destructionem uti esset. si ab que ulla ratione possent pro libitu ea uti. Secundo, quia Praelati sunt ciconomi in Ecelesia Dei. Si autem Oeconomus debita Domini remitteret sne eausa, illa remissi , eL set nulla, & simul peecatum: ergo simit,
Q. Quinam habent Auctoritatem dispensam di in 'tis Τρινα habet in totam Ee Aesiam, reo spestu omnium Fidelium. Di opus pariis , te' in sua dioecesi non vero Pa Ichus qui
habet tantum jurisdictionem fori internL- P 3 S, c
239쪽
23o. De nono Artieula Similiter hane Auctoritatem hahent ii ominnes, qui jurisdictionem Episcopalem, vel quasi Episcopalem habent, ut sunt Superi res Religionum re'ectu suorum subditor 'nu Hi omnes dispensare possunt in votis simplicibus, Papae non reservatis. Q. quot , ρο quaenam sunt Vota Papar servata pR. Quinque enumerantur, in quibus nee Episcopi, nee Praelati Religionum disspensare possunt. Nimirum: i. Votum Castitatis perpetuae. a. Religionis approbatae. 3. Peregrinationis ad Limina M. Ap stolorum Romae. . Ad S. Jacobum in Compostella. s. In Terram sanctam, seu in Ierusalem. Haec Vota esse Papae reservata colligitur . ex Extravag. Et s Dominiet, de poenit. remiss. Ubi fertur Excommunieatio contra eos, qui sine summi Pontificis iacultate ista
Qui plura vult de Voto, legat Summis aspro Tyronibus. Quae hic dicta sunt, pro Tyronibus satis
R. Omissis hujus voeabuli variis Ggnificationibus, Religio, de qua agimus, διζ' prout
240쪽
Prout communiter accipitur in Eeelesia C tholiea; est: status persectissimus, quo quis Ier solemnem trium votorum, Obedientiae cilieet, Paupertatis &Castitatis Professi nem, perpetuo se Deo offert, & totaliter diis vino cultui atque servitio mancipat in aliquo
Q. Cujus est Religiosorum ordines, seu
Regulas αρprobare Τ- , R. Licet olim fuerint plures Religiones a solis Episcopis approbatae ; aut eorum conniventia erectae, ut sunt Religiones SS. Basilii, Augustini. Benedicti, quae tamen fu runt postea a Conciliis & Pontificibus com firmatae : Concilium Lateranense sub Inn . centio III. celebratum anno i 2I6. conside. rans nimiam Religionum diversitatem in E clesia Dei, confusionem parere posse, statuit, ne deineeps nova Religio induceretur: &. quod, qui Voluerit ad Religionem converti, unam de jam approbatis as ummeret. Hoc deeretum repetitum S denuo eo firmatum fuit in Coneilio Lugdunensi sub Gregorio X. his verbis: Districtius inhib mus , ne quis novum ordinem aut Religionem adinveniat, MI habitum nova RHigionis Usummat. Et post pauca: Cunctas ninatim Religio. nes, o ordines uendieantes, post dictum Comcilium Lateranense adinventos, qui nullam S dis Apostolicae eonfrmationem meruerunt, per