장음표시 사용
201쪽
I92 De nono in do ' quod ille, qui nimis notabiliter anticipati j junium solvat. Quanto vero magis . si quis sine legitima
musa summat collationem in meridie, plena refectione in vesperam dilata; cum trans mu .atio illa resectionum sit absolute contra morem Ecclesiae; quem non puto quempiam sne ulla rotione posse transgredi absque ullo peccato saltem veniali. Dicere autem, quod major sit mortifica . tio corporis summere in meridie collati . nem, & vesperi refectionem. non est genera liter veruti: multis enim plus placet, eisque gratior est: coena, quam prandium: & no
nullis plus prodes: ad sanitatem & oblectarimentum, libentiusque tolerant famem per diem , quam ire ad lectum incinnatos, seu sumpta solum resectiuncula. Sed. esto, sit major mortificatio, id quod non ignoravit procul . dubio sancia Mater. Eccleua: nihilominus, cum certum tempus determinarit pro refectione integra, non est
licitum cuilibet pro suo arbitrio, S majoris mortificationis praetextu, horam refectionis
Saltem esset in hoe aliqua deordinatio. propriaque reperiretur voluntas, quam inae junio reprobat Deus. Quare jejunavimus. inquit Propheta, o non a misi 8 humiliaviamus animas nosras, ρο nescisti Τ Audite responsionem. Mee in die jejunii se i invenitur u iuntas vepra. Eisdrae Id. ,
202쪽
deeet magis Statutis Ecclesiae se conformais Te . quam stabilitum ab ipsa ordinem nulla existente neeuptate invertere , quae suffciens
necessitas non est, generaliter loquendo, major mortificatio; alioquin nullatenus peccarent manducando carnes ii qui jucundius pisces manducant, eum ex hoc amplius moditificarentur ; quod nemo dixit. U. Unde provenit, ut serotina refectiun Iacollatio dicta sit . R. Ex Religiosorum usu. Siquidem post
laborem manuum ipsis permittebatur potum summere, qui volebant, ante Compleotorium. Postea frustulum panis addide-mnt, ne potus noraret, ut in Constitutionibus Monachorum Cluniaeensium,& aliorum amtiquorum ordinum videre est. At, ne tempus vitae regularis officiis do. stinatum, ea in actione tererent, lectionem spiritualem, quae in claustro vel capitulo fi
ri dolebat, diebus jejunii in Rese rio h
huerunt, semperque vespertinum illum ad Refectorium aditum jejuniorum tempore his verbis significarunt: ire ad mliationem,
aut accedere ad lectionem eouationum. Et ne nomen eollationis a lectione ad serotinam i, Iam resectiunculam translatum est: & a B eularibus eo sensu usurpatum, cum eo usque progressa est laxatio, ut meridie pranderent. ct vespere nihilominus coenulam iummerent.
203쪽
m Ne quino ari in Q. quo Devia , quove tempore Afemoris ora mutata es R. Sciendum, quod initio jejuniadragesimalia ad vesperam usque protrah rentur. Μissa celebrabatur hora nona. seu tertia post meridiem. Missam sequebatue Ostietum vespertinum: quo completo integra Refectio summebatur et V Munare non censebatur, qui ante mundurabat. Can. Solent
' Adhue tempore S. Patris nostri Francisset, imo & SS. Thomae ct Bonaventurae, j junantes resemonem summebant circa horam nonam. seu tertiam pomeridianam. qua Passio Christi completa est: eum inelinato e piis tradidit Diritum. Postea, quo praecise tempore nescit . ex Melesiae indulgentia loco nonae substituta est hora sexta, seu meridies, circa quam ho ram meisfixus est Christus. Et hoc forte propter plurimorum infirmitatem. 9ui in noram tertiam pomeridianam usque jejun re absque gravi incommodo non poterant. Veipertinum ossicium tune circa memiurem celebrari coepit, ut illud veteris distis plinae vestigium & monumentum quasi in Perpetuum maneret, nec ante comederentiquam vespertinum celebraretur Ossicium. God tempus, qui multum antieipaverint absque legitima causa, non sunt ab omni Peccato immunes..& secundum antiquos canones nullatenus jejunare censendi sunt. .
204쪽
i. Atatis Imbecillitas, qua fit, ut Io a junii non obliget juvenes ante vigesimum pri
mum annum completum d nec senes in decre
pita, caduca & languida senectute minit
a. Corporis Infrmitas. Sie excusantur aegroti, convalescentes & illi, qui sine gravi& notabili sanitatis damnojejunare non poGlanti Sy ob remmis imbuillitatem Mn poυν jejunus diem proilueere, inquit S. Chisost
mus , nullus, qui sapit, propter hoc reaa sura. te poterit, Dominum enim Labemus man mos misericordem, δι nihil supra vires nostras a nobis exigentem. Hom. I9. in Gen.
3. Paupertas, dum tilis est, ut quis sum eienter habere non possit, quod ei lassiciat ad unam comestionem, prout ordinarie eidit ostiatim mendieantibus. 4. Corporis Labor cum jejunio incompa tibilis . hoc est, quem facere non possent j Junand', quomodocunque opus faciendum illis ineumbat, sive ex necessitate, sive ex OD 'ficio, sive ob bonum publicum, sive divites, sive pauperes sint; si operi incumbendo eo oris vires nimium exhauriantur. Nihil arduum a quoquam, ait S. Leo, nihil a perum. , evaritur ἔ me nobis aliquid, quod vires nostras excedat, indicitur: sve in absinentiae eastigati M , μι in Humo ua largitione. Dummo. N a do
205쪽
De -- Arseulo do quis non laboret malo fine, nee indem jejunii.
Hinc merito condemnatae sunt duae s huentes Propositiones tanquam aurium piam rum offensivae. Prima. Qui dormire nequit, nis in spere sumptetemna . non tenetur 91tinare; imo nique in xrandio coliationem summere , quamvis hoc modo si ineommodo obviare posset: quia non, tinetur pervertere ordinem refessionum.
Secpnda Defessus ex quocunque labore Iis .ito vel illicito, v. g. cum sceminis commixti . . ne, liberatur a lege jejunitis. seu opera misericordiae corporalia & spiritualia , quae non possunt a tali persona debite. exerceri, si jejunet; ct maxime, dum in alium diem differri commode non possunt, quaeque meliora sunt jejuni ea Deo gratiora. Non enim videtur, fuisse intentionem Ecclesiae statuentis jejunia, u er hoc imp diret alias pias cte magis hecessarias musas. -- , 6. Iter agentes, qui labore itineris ita afflia guntur, ut simul cum jejunio itinerari non possint. Unde merito damnata est ab Alexa i dro VIL haec sequens Propositio: Excusant ur absolute a praerepto jejunii omnes illi , qui iter agunt equitando, utcunque iter agant, etiam ' si iter nerasarium non st, es etiamsi iter unius diei conseiunt. Hanc autem Propositionem,su falsum, umrrariam , I isdalbam , jejunii Iegem
206쪽
Symboli. In legem evertentem prius condemnaverat Cl xus Gallicanus.
Tandem a jejunio ex sat dispensatio Sisi perioris. Papae scilicet, Episcopi, Generalis . ct Provincialis respectu Religiosorum ob j
stam eausana, vel etiam dum eausae enarratae
ax se a jejunio excusantes sunt dubiae. Unde, si de earum sufficientia dubitent ipsi Hediei, petenda est dispensatio, quam ex consuetudine recepta dare possunt Guar. diani nostri, cum hae differentia. quod Hisnistri Provinciales ob raritatem eiborum quadragesimalium possint eomestionem si
xum in Quadragesima concedere ἔ non Uem Superiores locales.
- Q. Quid requiritur ad dirna , fructuose UChristinne jejunandum 'R. Requiritur, ut jejunans a cibodejuneta vitio. & ab itineat ab omni peccato mortali. & se exerceat in omni virtutum genere. Irin enim in sola abstinentia tibi flat nosrifumma jejunii, aut fructuose comori esca is trahitur , nisi mens ab iniquitate revoce r. S. Leo serm. i. quadrag. Idem confirmat S. Ambrosius: Quid prodes absinere eibis. V errare peccatis Τ eastigara corpus inedia, ρο mentem exereere nequitia tme enim est jejunium falutare , ut, fleui absianet eamus ab epulis, ita F anima refraenetur a sitiis. Serm. 42.
207쪽
runt ρο ealtera membra, eur non ieiunmt Η ἐπιδε Isiunet ergo oculus a euriosis a emistas V ab omni petulantia. Jejunet auris a fa busis o rumoribus, B quaerungue otiosa sunt, Fad salutem minime pertinentia. Jejunet lima detractione is murmuratione, ab inutilianus V se risibus verbis. Jejunent manus ab Missis ρο iuisitis operibus. Sed o multo magis anima ipsa jejunet a vitiis. Etenim me hoe
jejunio eatera a Domino reprobantur. Serm. 1.
de Quadrag. Tandem L Basilius ad quemdam jejunantem scribens, ait: Absines aviam . ita ab injuriis tibi non temperas. Veis ram exspectas ad esum summendum sed imsummis diem ea is fore ras: qi id iuvat jej-
nare in ore, animam vero innumeris malis re
pleri. De Jejun. . De his loquitur Deus per Ieremiam Pro. phetam. eum jejunoverint ; non audium preceae
Iejunium imtur Christianum, frumi sum, saninim illud est, dum conjunctam h het peccatorum abstinentiam, virtutumque exercitium. Qui plura vult, legat Casm-
DE VOTIS, QUAE IN ECCLESIA ROMANA EMITTI SOLENT
Votum est Promissio deliberata ct voluntaria Deo is de minori bono.
208쪽
Explico. Dicitur I mi , quia ad Votum non lassicit nudum & ymplex Proinpositum aliquid faciendi in laudem Dei, ut falso autumant homines simplices, propos tum cum Voto confundentes: sed requiritur ulterius voluntas se obligandi. liberata, id est, cum tali advertentia, Quae requiritur ad eeecatum mortale. Uta. cie, si judicium rationis praeveniat, nullam , obligationem inducit. Deo facta, quia Votum est amis Religi nis ix latriae soli Deo debitus. De meliori bono, ita, ut, quod vovetur, omnibus spectatis melius sit, quam ejus ompositum. V. g. melius est dare Eleemosynam, quam non dere. Μajus bonum est servare Uirginitatem, quam inire Μatris
Q. est Voti diuiso R. Dividitur primo in commune de si
Commune est amis ille, quo quis in B ptisino confitetur, se renunciare Satanae, δι adhaerere Christo. Et hoc Votum est omnibus commune. Et quia est necessarium ad salutem, Votum neresstatis etiam' dicitur.
Re ipsa tamen non est proprie Votum. eum homo baptigandus nihil promittat sed istum dieat-, eredo, volo Et licet promittere videatur, nullam tamen sibin vam obligationem imponere intendit, prae No . ter
209쪽
De nono Artimis ter eam, quae in jure divino inest, quod non est proprie votum. Votum singulare illud est, quo quis pro
suo arbitrio de rebus non necessariis concis Pit: unde etiam dicitur Votum voluntatis , quamvis revera hoc genus Voti ad res pro οπtra pertinere possit, quatenus nostro M.
bitrio subsunt. Secundo dividitur Votum in Reale, Pedisonale & Μixtum. Male est. in quo res externa promittitur. ut eleemosyna, vel quaecunque alia res printio aestimabilis; v. g. dandi summam pecu niae Xenodochio, calicem Ecclesiae, sedincam . di unum altare Sc. Personale est, in quo Deo promittitur albqua actio exercenda personaliter ab ipso v vente, vel actionis omissio; ita, ut Votum adimplere non possit per altumi ut sunt Uc re jejunandi, peregrinandi, orandi, eastitalem iervandi, non ludendi, non intrandi domum. ubi adest continuum peccandi periculum,
Dixi, quod non possit satisfacere poralium , quia facilum proprium promisit, cum se Volo adstrinxit jejunandi, paregrinandi'. cte. Ergo facto proprio. dc non alieno sa
Aliud foret, si vovendo explieite vel implicite intendisset tale quid facere per se, vel
210쪽
Symboli. aox Mixtum est, quod utrumque ineludit, Mese scilicet 8t Personale ἔ ut, cum quis V vel peregrinationem ad sacram Domum Lauretanam cum oblatione alicujus rei, in D calicis . lampadis &e./ Q. Mine alia Voti dirim 'R. Iterum dividitur in absolutum de
Primum est, quod fit sine ulla conditio.
ne : ut, cum quis vovet eleemosynam &e. Seeundum est, cum certa conditio apponitur, ita, ut, nisi hae posita, non exurgat obligatio : ut, si voveam tali dis me j un turum, si Deus mihi sanitatem restituerit. Aliud est etiam Votum temporale, Per quod Vovens pro certo tempore se obligat; tale est Votum inon. bibendi Vinum per i tam quadragesimam. Miud perpetuum, quod tota vita obligat; ut Votum Castitatis perpetuae, vel nunquam bibendi vinum. Tandem Votum dividitur in simplex dc solemne, quod bene advertendum es .
Simplex est, quod pMe, simpliciter de
privatim, sine testibus, & sine ulla exteriorisblemnitate emittitur. Solemne vero illud est, quod fit in facie Eccles , cum circumstantiis ab Ecclesia approbatis,in manus Superioris illud accepta tis , ut sunt ista Religiosorum, & eorum, qui saeros suseipiunt Ordines. .