R. p. Ludovici Lipsin Catechismus historicotheologicodogmaticus, in quo Symbolum apostolorum et præcipui fidei christianæ articuli brevi, clara & facili methodo explanantur ...

241쪽

De nono Artimis

Μerito igitur Religionum approbatio

Sedi Apostolicae reservata est. Primo, quia, cum Religio sit Communiatas 1acra, in qua debet esse aliqua spiritualis jurisdictio, congruum est, ut talis Commonitas a summo Pontifice approbetur, a quo omnis spiritualis jurisdictio emanat.

, Secundo. Cum Religionum novitas diversitas. ut dicunt Concilia laudata, in E elesia Dei confusionem creare, indeque mo- . civa facile esse possit, non mirum, si eam dem improbatio, ut aliae causae majores, Pomtifiei soli reservata sit. Q. Quanam est hujus voeabuli Ethymolo. gia, seu unde derisa tur Religio 8R. Quantum ad Ethymologiam hujus nominis, derivatur Religio a verbo latino religo, id est, iterum me lego. Et revera, sicut Christianus per Baptismi susceptionem obstringit se ad Legem Evangelicam, quam' pro consequenda Cute et it servandam: ita Religiosus per suam in Ordine approb

to Prolassionem, trium Votorum vinculis quasi de novo se ligat, ut cum Deo iterum atque iterum conjungatur: eligitque serva- . re sui Fundatoris Regulam tanquam medium efficacius ad mandata Dei observanda, ct ad ...dessideratam aeternam Beatitudinem adipi. scendamo . Q. Religiosus habetne aliud nomen Τ R. Plura sortitur diversa nomina. Ducitur m ob rationes dictis: sed ub

242쪽

Symboli. ' Σ33 trahoe Μonaehus, Frater, Regularis, Clauis malis appellatur. Q. Quodnam est issorum vocabulorum finia fleatum R. mnaehus derivatur a verbo graecomnos, quod interpretatur solus, seu 1όlit rius; indicans, Religiosum debere amare solitudinem, fugere hominum consortia, stare in cella orando, coelestia meditando. pe cata flendo, quia foris est quasi piscis extra aquam, multis peccandi expositus periculis, juXta communes sequentes versiculos rosia quas Caelum tibi sit, ubi eoHica cernas.

His ores, sudeas, mediteris, crimina plangas.

Pax est in Cella, foris sunt plurima lalia. Q. quis igitur censendus es proprie Religio. ius R. Ille, qui emissis tribus Votis solemniabus in aliqua Religione approbata vivit, ibiaque abjectis hujus saeculi curis &Perfectionis e impedimentis, propriaque abnegata Volunt te & carnis oblectamentis, ad id solum imcumbit, ut Perfectionem essequatur, Deoque perfecte serviat.

Q. In quo eo sit Perfectio illa Chrsi

R. In Charitate, seu Dilectione Dei suis Per omnia, per quam homo, quoad fieri po- test, unitur Deo, juxta illud: Deus Charitas, es, ει qui manet in Charitale, in Deo manet, Deus in eo. I. Joann. cap. q. Quae Charitas.

243쪽

seu amor, secundum Apostolum, es vinetitum totius Prefection)s, ad Coloss. cap. 3. O. Unde seimus, Obedientiam, Castitatem & Paupertatem eondμere, seu esse media

ad Persessionem Chri an R. Ex declaratione ipsiusmet JEsu Christi. Primo. De voluntaria Paupertata I Guens, cuidam adolescenti quaerenti, quid sibi deesset post observantiam mandatorum,

respondit: Si vis perfectus esse, vade B vende, qua habes, F da pauperibus. Veni V sequere

me. Matth. P. Seeundo. Volens benignus Salvator Provoeare quosdam ad Persectionis statum t

unt Eunuchi, inquit, qui se infos eastraverunt propter Regnum eisorum. Ibid. Quae verba non litteraliter seu corporaliter intelligenda sunt, ut Origenes & alii quidam perperam intellexerunt; sed spiritualiter, interdicendo sibi omnes carnales delectationes. Et . sic illis verbis demonstravit Christiis neeelli, talem continentiae pro statu perfectionis

. consequendo.

Tertio. Tandem Discipulis suis propriae voluntatis abnegationem , tanquam aliud medium ad persectionem perveniendi multoties proposuit, dicens : Si is vest venire pos me. abneget semetipsum; tollat o cem suum, Usquarur me. Μatth. I6. Lue. 9.

Quod fit per obedientiam, per quam macta , tur dc sacrificatur propria v'luntas, quod

244쪽

Saerifieium est necessarium ad hoe, ut Christum expedite sequi possimus: ac proinde ad statum Perfectionis adipiscendum, consistem tem, ut diximus, in intima conjunctione eum Deo, quae facilius & firmius fit, mediis litorum consiliorum adminiculis. Q. Quomodo tria illa Vota auferunt per fectionis impedimenta

R. Imprimis voluntaria Paupertas. qua uuis renunciat omnibus, quae possidet, d Hruit amorem bonorum temporalium perfectae Charitati contrarium. Summus enim Dei amor non patitur, ut cum eo aliquid a. memus juxta Augustinum dicentem: Minus Domine te amat, qui Deum aliquid amat, quod

non propter te amat. Lib. Confess. m. c. a

Impedimentum igitur hoc diligendi Deum,

uti convenit, ausertur per Votum Paupertatis. Seeundo. Caintas, seu Continentia praeoscindit omnes carnales delectationes, quae Propter maximam earum vehementiam PerisfectioniCharitatis maxime adversantur. Blam dimenta enim foeminea, solicitudines, curae ct anxietates familiae hominem trahere ab que retardare, ne totaliter feratur in Deum,

quis non videt. eum dicat Apostolus: Qui eum uinore es, follieitus es, quas funt mundi, seuomodo Hareat uxori, es divisus est. i. Concap. 9.

Tertio. Obedientia tollit innumera prooprii judicii, propriaeque voluntatis nocinimenta.

245쪽

De nono Artieulamenta. Faeit enim, ut expeditius Christum sequamur & imitemur, qui factus es pro nobis obediens usque ad mortem , mortem autem

erueis. Ad Phili ep a.

o. Status Religiosus exigitne absolute, ut, si Religiost feri volunt , voveant Obedientiam, 'aupertatemhCastitatem R. Est absolute necessarium. Quia st eus Religionis status Perfectionis est: qui vero statum dicit firmam obligationem permanendi in his, quae sunt essentialiter annexa eidem statui, confitetur: quae firmitas haberi cum non possit nisi per Uotum, recte concluditur vivere in obedientia, castitate, ct sine proprio cadere sub voto.Q. Cur ergo Christus agens de rebus ad Perfectionem e durentibus nullam Voti fuit

mentionam νR. Verum quidem est, quod Adolescenti quaerenti Perrectionis viam, seu quid agem dum ipsi saperesset ut perfectus emceretur, non insinuaverit aperte Christus, faciendum esse votum bonis temporalibus perpetuo se spoliandi ; intelligendum tamen reliquit, eum dixit: Vade F vende omnia, qua habes, Θ da pauperibus. De eo enim, quod vendi. tur, & quod postea egentibus porrigitur, Dominium a se abdieatur; nee pro libitu, dc ad revocationem usque. sed pro semper e , hibelru . Idem praestant Religiosi per V tum Paupertatis.

246쪽

stitate. Quando Christus consilium dedit de Ghedientia iis, qui ad persectionis culmen ais scendere peroptarent, nimis clare intelligem dum praebuit, non esse praestandam pro cedito dierum numero; Abneget semet fum, to Iat erucem, B sequatur me. Quae verba non temporalem, sed perpetuam sequelam insinuant. De Castitate pariter nullum potest essedi bium, quod debeat esse perpetua. Eun ehi, qui fiunt ab hominibus . non ad certum tempus castrantur, sed perpetuo. Idem facere debent ii . qui se i m myrraverunt propter Regnum talorum. .

Quamvis ergo Obedientiae. Castitatis de Paupertatis in Religionibus fieri Votum, non habeatur expresse in Evangelio; habetur tamen implicites dc plusquam dilucide ex ver. bis Christi colligitur. Q. Potestne Papa in his Vilis dissipensara R. S. Thomas, ct quam plurimi ejus diastipuli credunt. Pontificem non posse dispem sare . cum vota illa secundum ipsos sint i trinseca di essentialia Religioni: essentiae a

tem rerum sunt immutabiles. r. Conveniunt imidem, Papam posse diaspensare in voto Continentiae ordinis sacris quia Continentiar otum non est essent alia ter annexum ordini sacro, ut patet apud

247쪽

a32 o nono Artienti Graecos, sed ex instituto Ecclesiae. Est a tem essentiale statui Religionis. Concedunt ulterius, Papam disponere stposse in voto Cinitatis sim iee ; quia in eo tantum est Promissio sine sui Traditione; in voto autem solemni est absoluta ct totalis

Traditio & acceptatio a Superiore Nomineor, qua de causa dirimit matrimonium, non ex statuto Ecclesiae, sed Jure Naturae & d,

Hine concludunt, non posse Pontifieem in ullo casu, etiam communis utilitatis ρο n resfitatis aikujus drini, dispensare in voto sori lemnietato per Prosessionem Religionis.

Sententiam suam corroborant per deer talem Innocentii in cap. Cum aduonuserium. dicentis: Maleatis paupertatis, sicut etiam eustodia Caintatis, adeo annexa es Regula n naehasi ι ut contra eam nec summus Pontifex

posset indaugere. Quid clarius, inquiunt, diei ullo modo Potest Q. Qua es ergo super hoc punctum proba bilior fontentia νR. Sententia Scoti huic opposita magislandata videtur. Unde , cum subtilissimo nostro Doctore licebit mihi dicere, posse Pontificem dispensare in votis solemnibus m Wari causa. Non quidem effciendo ut Religio r, manens Religiosis, dominium tem

tur juris, id est, ab obedientia Superioribus

248쪽

Religiosus revera subsistere non potest sine sua serma essentiali; cujusmodi fatemur esese tria ista vota solemnia: sed effciendo, ut Religiosus desinat esse Religiosus, licentia &tunc a Superiore aeceptata. Quo casu poΩset eorpus suum alteri tradere per matrimo

nium.

Et sie intelligendus est textus allegatus Innocentii; non posse scilicet Papam di emsare cum Μonacho, manente Monacho, ut uxorem ducat, licet possit facere ex Μon cho non Μonachum. Deinde, si quid impediret, quominus posset Papa dispensare, λret rationesolemonitatis votorum . quam credunt Thomistae jure divino votis istis annexam. At solemnitas ista conssistens in hoc, quod reddat voventem inhabilem ad certos effectus, v. g. ad matrimonium contrahendum&e. non ex natura voti oritur, sed ex insti tuinto Eeclesiae: quod patet ex cap. Unico devoto, & veti redemetione, in o. ubi Bonis eius VIII. expresse dixit: Vati solemnitas ex sola Constitutione Melesiae est inventa. Potest igitur Pontifex dispensare,' cum id sacere viteat in omnibus, quae sunt de jure Eeelesiastico. Nunquid bena sequitur: Papa non potis farere, ut Sacerdos donat esse Sacerdos σergo pariter neqWt fucere, ut Religiosus professus dessat esse Religiosus yx R.

249쪽

R. Non currit paritas. Disserentia enim est notabilis inter Sacerdotem & Religi sum. Consecratio Sacerdotis fit per impressionem caracteris indelebilis: non item consecratio Religiosi. Unde non mirum, si unum possit Papa aliud non. Q. Cur dixisi inhabilitatem ad eontrahen

dum Matrimonium non oriri ex natura voti

R. Quia Religiosus per Professionem non abdicat dominium, quod habet in corpus suum, quantum ad contractum conjug lem a sed solum promittit Deo, illud custodire S conservare castum. Unde Professo Religiosa non ex se, sed ex instituto Ecclesiae' Matrimonium dirimit Q. Dissipensaruntne aliquando Antisces in 'tis Religionis '. R. Cin te pluries usi sunt haec sua Pot, i

Ρrimo. Refert S. Antoninus , Papani dispensasse eum Constantia filia Regis Sierusiae Μoniali professa, ut ni heret Friderico Imperatori. Aliqui dicunt, Henrico IV. ut Matina in vita Coelestini Papae. Secundo, cum Raiviro Aragonum Rege, ut, cum esset Monachus pro mus. Sejus 'ater sine liberis obiisset, solutus est votis monasticis, ut uxorem ducereti AnnaL HADan. Tertio , cum Casmiro I. Poloniae Rege,& prius Μonacho Diacono in Monasterio pereelebri Cluniacensi in Galliis., Tam

250쪽

Symboli. ' 24ITandem ωm Nicolao Iustiniano Mon . eho prc fesib dispensavit Alexander III. ut posset uxorem ducere . ne familia tam is stris extingueretur; ex qua susceptis sex mliis S tribus filiabus ad Μonasterium rediit, miraculis postea clarus. In vita S. Laureniam liniani. ἘQuidvid dieant aliqui, praedictos numquam mille veros Religiosos, sed tantum violam monasticam ad tempus e votis duxisse. hoc est . Professione nunquam emissa. At . hoe aliis discutiendum relinquimus.

DE AUCTORE STATUS RE., LIGIOSI

Q. Flarunt ne in ueteri Lege veri Aligios R. Licet fuerint homines lianctissimire perfectissimi, non sequitur, quod fuerit tunc temporis vera & proprie dicta Re ocum ea Professione, quam nune habet, essen. tialiter nempe includens Votum Paupertatis. Obedientiae & Castitatis perpetuae. Ratio est, quod nihil perfectum adriisti

Potest quidem esse, quod aliqui ex P triarchis & Prophetis vota supravicta emia serint: sullo tamen fundamento constat de aliquo piniculari, multo minus da aliqua

communitate integra.

Non diffleor, in Lege veteri praeeessisse aliqua vestigia, symbola & figuras Religiosi