Vindiciae Kempensis adversus r.p. Franciscum Delfau monachum ac presbyterum congregationis S. Mauri. Auctore r. p. ... canonico Regulari ..

71쪽

3x VINDICIAE reliques, ou ces braves Di pus de M. Florent se de Gerard le Grand ont fleuri durant cent ans I se enim a tres f9 tenusia cura mala les originaux memes de noste omas avec resect se consolation. Iasta si eu communication de plussum Inventa, res se Catalogues des livres de ce remsda, ou ceux de Thomas a Tempis, se seriale

Neque vem res est nobis factu admodum dissicilis plures hic recensero. Primo enim ex illis 21. qui in Mo- nasterio Mellicensi extant, nonnullos, ' ne dicam forte undecim esse antiquissi' mos, qui Thomae nomen prae se ferunt non levis est suspicio. Sed, opinor, hic se circumveniri clamant adversarii. Qui enim, inquiunt, scimus id ita esse e .

Hinc nempe, I'. namque Prosper Farandus Canonicus Regularis Mediol nensis id sibi compertum esse testatur , inter tot M. S S. codiCes unum nominCThomae inscriptum jam ab anno I 2I. extitisse, nec istud unquam inficiari ausus est Caietanus, aut Quadrimarius. 29. Ex tot M. SS. codicibus undecim. dumtaxat

72쪽

dumtaxat hactenus in lucem producti sunt ; undecim vero reliqui, etsi una cum aliis in eadem Bibliotheca, ut fatetur Quatremarius, suis integris nume ris, litteris & loculis signati contineantur ; nunquam tamen, ut in medium prodirent, a RR. PP. Benedictinis potuit impetrari. Cumque semel, iterum M tertio, ut viderentur, emagitatum es.set, toties ab illis responsum est, necdum illos inveniri posse. Scilicet pers Ote scitur quibus numeris, litteris & loculis signati includantur, & tamen ubi sint nescitur. Certe non est quod in hac responsione diutius immorer. Nimium est enim quod ex ea a prudentibus de minime etiam malis hominibus intelligitur. 1'. Augustie mindelicorum in Monasterio Sanctae Crucis Canonicorum

Regularium Sancti Augustini asservantur codices duo de Imitatione Christi , alter in folio, in cujus fine haec subduntur: Compilator hujus opusculi fuit quidam Ater Thomas nomine de Conventoo Ordine Canonicorum Regularium montu

Sanctae Agnetis Trajectensis. Alter in quarto, in cusus fine haec habentur: A magno

Diuitia hys sis

73쪽

a AE VINDICIAE

Lapsatore ab se tutus anno I o . Porro an quarti utrumque codicem ejusdem ello manus judicarunt, ut liquet ex instrumento hac de re publico, quod extat in Bibliotheca Sangenovetana. 1 . Bruxellis in Bibliotheca Carthusianorum servatur codex antiquuS, c

jus sibi per plures menses usuram L Etam fuisse ait clarissimus Abbas Chii fletius, continetque libros quatuor de Imitatione Christi, hoc scilicet ordine, ut qui nobis jam tertius est, in eo sit . primus; & e contra, qui nobis tertius, sit in eo primus ; M in ejus fine haec verba manu ipsius exscriptoris habentur : Explicit devotus tractatus cujusdam Regularas de interna locutione Christi ad

animam fidelem, siriptus per manin tris

Jacobi Faensi, finitus in anno M. C C c C. Lx11 die mensis Octobris.

Q. Codex quo usus est Zeintheruscum nomine Thomae adhuc ipse in vivis agente libros de Imitatione Christi

ante annum I 7o. typis aheneis edidit icodex, inquam, ille certe nomen Kem pensis prae se ferebat.

1'. In illustri Augustanat Reipublicae Bibliotheca extabat etiam non ita pri-

74쪽

ΚEM PENSES, 3Idem librorum de Imitatione Christi codex nomine Thomae inscriptus, ut habetur in Catalogo Eliae Eliingeri, impresso Augustae anno 1 sed jam in illo codice a quibusdam annis a folio 2I. ad 48. omnia sunt excisa, adeo ut annus quo libri de Imitatione Christi scripti sunt, a Mathia Farinatore ordinis Carmelitarum & Sacrae Theologiae Lectore ejus codicis exscriptore, resciri

non possit. A quibus flagitium istud sit

perpetratum, viderint adversarii: certe non a nobis, quorum imprimis intererat monumentum istud conservari. Cinterum tamen annus ille facile colligiatur. Nam in eodem codice continentur alia multa opuscula tomis duobus contenta, & in sine prioris habetur scruptum ipsum esse anno 1472. in sine vero posterioris anno I 7 s. Porro inter priora opuscula libri de Imitatione Christi nomine Thomae Kempensis inscripti continebantur, ut Illustrissimus D D. Proepiscopus/Augustanus, qui haec omnia vidit, instrumento publico testatus est, quod extat in Bibliotheca

69. Admodum R. D. Paulus Scota,

75쪽

Prior Rubrae Vallis, & Canonicorum Regularium Congregationis V indese- mensis Superior generalis, penes se habuit ex Monasterio majore Maseikensilibrum de Imitatione Christi nomine

Thomae anno I 77. ut Bollandus refert. 7V. Reins bergae in Monasterio Caninicorum Regularium membraneum cindicem perantiquum haberi refert idem Bollandus, qui eodem nomine Thomae de Κempis praefixo libros de Imitatione Christi continet. 8'. Denique, ut multis aliis recensendis supersedeam, Sanderus in Bibliotheca sua M. S S. codicum Belgii plures perantiquos nomine Thomae cum aliis suis operibus in variis diversorum Monasteriorum etiam ordinis Sancti Benedicti Bibliothecis extare referz. Prima parte pag. 136. in Bibliotheca Sancti Martini Tornacensis. Pag. I93. in Monasterio Dunensi Ordinis Cisterciensium. Secunda parte pag. 3. in Monasterio

Sancti Lamberti Laetiensis Ordinis Sancti Benedicti. Pag. 88. in Bibliotheca Trajectina ad

Rhenum.

76쪽

Pag. Iso. in Monasterio Affliginiensi Ordinis Sancti Benedicti.

Pag. 168. in Bibliotheca Ecclesiae Parcensis Ordinis Praemonst. Pag. I96. M I'8. in Bibliotheca Tungrensium Canon. Reg. Et pag. 22. . Lovanti in Valle Sancti Martini. Restat unum hic subjiciendum, nempe amanuenses quosdam in describe dis nonnullis e primis illis codicibus anon imis, iis quaedam initio, aut in fine Joannis Gersonis aut Bernardi opuscula nomine eorum insignita attexuisse, ut de Gersone liquet, vel ex Mellicensi codice anni I 34. M innumeris aliis,M de Bernardo ex altero Mellicensia 21. M pluribus aliis.Verum qui postea hos codices exscribebant, jam nullo

habito discrimine & opusculis & libris de Imitatione Christi, etiam cum solidescribebantur, Ioannis Gersonis, aut divi Bernardi nomen apponebant ei hin

que, ut jam diximus, quibusdam Typographis errandi facta est occasio. Inde

vero sumpta a Caietano fabulam adornandi aetate nostra, quam exinde risus M admurmuratio spectatorum non m

77쪽

3s VINDICIAEdiocris cepe consecuta est: nactus enim unum aut alterum ex recentioribus illis codicibus Ioannis Gersonis nomine i scriptis, immutatoque exigua gladioli opera o in e , jam personatum Ioannem Gersonem pro autore librorum de Imblatione Christi magno conatu scenam suam ac fabulam adornans, intruderct tentavit, quem praeterea Benedictinum oriundum de Canabaco, Abbatemque Sancti Stephani Vercellensis finxit, de hominibus persuadere contra fidem omnium retro saeculorum inepte molitus est, sed exitu prorsus infelici : nam st tim Heribertus Rosveidus Belga Societatis Iesu scriptor diligentissimus, MGabriel Naudeus Parisinus, vir non minus veritatis amans , quam doctrina celebris , fraude & corruptela horum codicum aperte denudata, choragium omne disturbaverunt; immo re ad Senatum Parisiensem delata anno I 6s L. Pseudo-Gersen iste Monachus

Benedictinus limine pulsus est , & in medium deinceps prodire solemni edicto prohibitus.

78쪽

ΚEM PENSES.

CAPUT IV.

Patriam, aetatem, vitaeque aut oris institutum in unum Thomam convenire. Ut strictim a nobis summatim- Auumentisque antecedentibus tribus capi- ρ . lib.ltatibus libata tum veterum scriptorum, tum editionum antiquarum, tum deni---que vetustissimorum M. S S. codicum testimonia legerint: quibus extrinsecus, ut ita dicam, aurei de Imitatione Christi libelli, unus ac legitimus autor Tli mas de Kempis, tam certo asseritur: satis , opinor , admirari non poterunt fuisse aliquem hac nostra aetate tanta confidentia praeditum, ut tam illis omnibus contraria sentiret, hominique ad

hunc diem incognito , Joanni scilicet nescio cui de Canabaco, vel de Cava-glia, sacratissimum illud opus contra

trium retro saeculorum fidem, adeoque contra sensus ipsius communis existimationem tribuere auderet. Verum istud tum demum multo facient magis, cum quae ex visceribus causae, patria inquam,

aetate, vitae instituto, doctrina, stiloque

C iiij

79쪽

Mutarem Flamirum

O VINDICIAE autoris eruuntur argumenta, viderint σhas enim omnes circumstantias non in

fictilium Gersenem Italo-Benedicti num de Canabaco, Abbatem Sancti Stephani

V excellensis, quem anno mo . Una cum

Sancto Francisco vixisse fabulantur, sed in Thomam de Kempis Canonicum Regularem montis Sanctae Agnetis prope Tmollis in Dioecesi Trajectensi,

qui florebat anno IqIO. ConVenire, usiaque adeo palam, & oculis omnium qui haec paulo diligentius examinant apparet, ut hac de re non plus dubitari poste Videatur, quam sol ne in meridie luceat addubitamus. Res, quod attinet ad

patriam, tempus, vitaeque autoris institutum, sic clare conficitur. iPrimo enim voces Teutonicae, Flamdricaeque phrasos, quas singulis librorum de Imitatione Christi capitibus habet autor , dc usurpat semper , quem alium ipsum quam Flandrum ac Teutonem indicanti age, quasdam hic exscribamus. Quem alium innuit haec libri primi C. I. phrasis adeo peregrina, si scires tori tam butiam exterius, quis unquam &usquam Latinarum, Italarum, vel alia,

80쪽

Κ E M P E N S et S. Arrum gentium memoria aliquid tenere dixit exteriussire 'haec phrasis solis Flandris est usitata, unde Florentius Daventriensis in epistola quadam quam refert Buschius i. a. c. 39. Co uis tibi, inquit, quod habeas seculum Bernardi, se disicisae exterius. Et infra : Libesium scis exterius, id est memoria. Et c. 33. Laicis in publico faciens collationem quiadam exterius, id est ex memoria, ut moris est, dixit; sed continuo serupulo tactus dixit, oportet me librum reficere. Certe hoc purum pu- tum Flandricisimum esse, vel ipse Del- favius satis advertit, cum ab editione

sua qua fide viderit in phrasim hanc uti

& multas alias tam diligenter amovit, ne scilicet vel ex primo operis hujus capite statim ab omnibus deprehenderetur, librum hunc non esse Italo-Benedictini, sed Flandri M Teutonis. Quemadmodum olim Pollio deprehem debat in Livio patavinitatem. Quem alium, quam Flandrum, arguit haec phrasis i l. I. c. Σ. Haec es altis

a se utilis ima cognitio, de sestse nihil

tenere. Sic etiam Flandri loquuntur. Umde Thomas de discip. claust. c. 13. Vere

ct beate vivit, qui magis in am