장음표시 사용
41쪽
DissERTIV. valde opportuno decreto instauratum fuisse compertum exploia CAp. I. ratumque est . Ecquis enim nesciat, quod praeclarum aliud eo
gnomentum Christianissimi, Francicae Monarchiae Regum singulare , cujus si Pontificiam institutionem reputes , minime antiquiorem seculo eodem quintodecimo invenias , & ipsum insta uia
ratum potius testantur Monumenta vetera , quam recens a Pontificibus Romanis excogitatum Nonne Christianissimum Caro- Ium Martellum S. Gregorius III. nuncupavit Z Causae quidem adsunt , cur neque Hispaniarum , neque Galliarum Reges perpetuum sibi ac suis successoribus illum titulum effecerunt. Francisfiquidem magis arrisit Patricios Romanorum , deinde Imperatores nuncupari : Gothi autem maluerunt rebus gestis Catholici esse , quam vocari. Id nihilominus nihil impedit, quin praecla
rum utrumque cognomentum , quo celebres toto orfle Monarchiae , tanquam avito utuntur , instauratum a Romanis Pontificibus affirmemus , quum haereditarium utriusque Regibus fore decreverunt. Quamobrem optimo , meritoque jure hoc certo
asserere mihi videor posse , quod Monarchiae Hispaniarum extremo Leovigildi anno comparatae, sedis Regiae Toleti constitutae . ac Regalium Insignium ab eo primum adhibitorum haeres Recca redus, quum Christi anno s89. Regni sui quarto subditos sibi omnes populos detestari voluit Arianam haeresim , lege insuper adversus Iudaeorum perfidiam lata, in Concilio universali totius. Regni, seu Nationali, adeptus est insigne illud cognomentum Caiatholiet , quod diu neglectum , atque Apostolica aut ritate instauratum Hispaniarum Reges , tanquam praecipuum majestatis decus sibi vindicant. ' . XXIV. Restat nunc, ut quod extremum sum pollicitus , de Catho 'E . licorum Regum erga Episcopos reverentia , dicendum esse ali-kentia erga D quid videatur. Id genus argumentorum Concilia omnia plena piseopos . sunt, deque iis suo loco disputans, tam multa proferam , ut luce ipsa clarius rem probasse sim direndus. Lubet hic delibare ex iis aliquod , ut stem promissis : nec vero eκ ullo eorum Regum
quos nuper recensebam, tanquam pietate in Deum aliis celebriores et totum quippe Gothorum Catholicorum regnum tam ampla est virtutum seges , ut quacumque me Vertam , summarum Iaudum argumenta videam . Audiatur igitur Ervigius successor Conc. N. x 3. Wamhanis , ciuem omnium ultimum nominavi. En , inquit, Re-
verendissimi Patres, honorabiles ministeriorum caelestium Sacerdotes , soliditatem sanctae fidei veraeiter tenens, O sincero
42쪽
eorris devotione amplectens testimoniam Fraternitatis vestra DIssERT. IV. fortissimum in salutis nostrae advoco adjumentum et ut quia re- CAP. I. gnum fautore Deo ad salvationem terra , ct sublevationem plebium fuseepisse nos eredimat ,sanctitudinis Deserae eonsidiis adjuvemur in sicut eadem regni nostri primordia eonventur .estrae sanctitudinis eompererit divinitus ordinata, ita his e, orationum soIamen impendat, O salubrium consiliorum nutriamenta impertiar: quo susceptum regnum fleui jam vestris assen- sonibus teneo gratum, ita vestrarum benedictionum perfruatur definitionibus eonsecrandum , ut innovatio quodammodo nostri .ideatur Imperii hae numerosa vestri ordinis aggregatio ore. Hinc satis superque emicat Gothorum Regum erga Episcopos reversntia. Siquis autem plura cupit, haud ita multo post de Conciliis Hispaniarum sacrosanctis c quae a nonnullis comitia Regni perperam dictitantur verba lacturus pro virili contendam , ut nihil eorum praetermittam, quae singularem hanc Regum Gothorum observantiam magis magisque comprobent. Ad Regiam utique hanc reverentiam erga Episcopos reserri XXV. debet consuetudo illa Gothorum, qua suas Chartas , suasque Unde nata imi Donationes, ac publica omnia documenta anathematis interia minatione concludebant. Cuius rei apud Marculium extant Br- infligebant .mul aer Si quis bula voluntati meae vel repetitor , convulsor Marcias. ι. 1 etiam aut tergiversator extiterit, anathema sit . . . . Tum qui fe- ' ''cerit , quam qui consentiendo fecerit, ansthema sit . . . . A eouin .entu omnium Christianorum , let limitibus Ecelesiarum extraneus habeatur . . . A communione extraneus sistatur. Quamvis
enim haec magis spectent Episcopalem autoritatem, ob spirituales poenas larmidabiliorem populis, quam civilem temporales dum taxat infligentem ; tamen qua Episcopalem eamdem autoritatem imitabantur Reges, satis apertam esse omnibus volebant suam ipsorum reverentiam erga Dei Sacerdotes.Neque aliunde originem habuisse quis putet hanc agendi rationem , quam Card.Baronius
nil pensi habens ejus principium, generali admodum definitione, apud quemcumque obtinuisse affirmat Octavo seculo et S Mabillonius a Gregorii Magni temporibus inolevisse animadvertit. Nam quod Primum affert exemplum idem Mabillonius , est Chinda Luinthi privilegium hisce inspersum clausulis: Sit eondemnatus, ct De re diρι-ι perpetuo ultione pereussus in conspecta Domini nostri Fesu Chri ' 'si . . . . sit anathema , Maranatha , idest dupliei perditione dam- notus , at etiam de hoe se is, sicut vathan, ct Abiris vivus Disiligod by CO Ie
43쪽
Itabant ultro Regibus a Conc. Tolet. X.
terrae continuo absorbeatur laes , O Tartareas poenas eum Christi proditore perenni perferat eruciatu . Praeterea si totus circumspectetur occidens aevi illius, consuetudinem ex singulari pietate in Deum , atque ex ingenti erga Sacerdotium reverentia natam , nemo ausit adscribere aliis , quam piissimis , & juxta obsequentissimis Gothorum Catholicorum Regibus, quos Palatinitum in Hispaniarum, tum in Narbonensis primae , seu Galliae Gothicae provinciis imitatit ad proxime sequentes aetates rem , velut per manus , transmiserunt. Huc etiam accedit, quod Catholici Gothorum Reges qui soli tunc temporis consecrabantur Israelis instar Regum , velut Christi Domini habebantur a populis , ipsique se tales habebant: ac proinde Episcopos in iis rebus , quae jurisdictionis non esse putabant, imitari se arbitrabantur posse . Neque ob id litem iis unquam moverunt Episcopi, tametsi neque esse fas Principibus excommunicationes infligere , neque ullius roboris anathemata illa esse certum scirent. Evidens quippe in iis argumentum adspiciebant tum Regiae erga Sacerdotium reverentiae, tum causae cur in officio populi continerentur . Et quidem jure . Nam coalescere in dies videbant Monarchiae felicitatem illam , cuius diuturnitati tot sacris Iegibus conis sisere nitebantur . Ouid quod iidem Episcopi, utut sacrorum Canonum scientissimi, eamdem ob causam rem fecerunt scripto
ribus Disciplinae perceptu arduam , aleaeque, S invidiae plenam Nonne illi Episeopi sacramento fidem Regibus pollicebantur ἡclerumque omnem, ac Religiosos totius Regni ad sacramentum idem adigebant λ Argumentis non egent res per se satis Uarae .
SI quis, aiunt Hispani omnes Praesules , Religiosorum , ab Epi-δεσο usque ad extremi ordinis elerisum , sive Monachum generalia juramenta in salutem Regiam , gentisque , aut patriae data reperiatur violasse voluntate profana; mox propria dignitate privatus, ct Deo ct honore habeatur excissus, O miserationis
obtentu tantummodo reservato , ut an Deum , an honorem , an
utraque possideat, eoneedendi jus lisentiamque potestas Principaias obtineat . At haec recentia nimis sunt. Altius peti debent exempla , ne larte quis objiciat, vi magis, quam voluntate id praestitisse Episcopos. Novae huius , atque antea inauditae consuetudinis antiquitatem assequemur a Concilio Toletano IV, cui praeerat egregius Ecclesiae Doctor S. Isidorus : Ruiquumque , ait, amodo ex nobis, vel eunctis Hispania populis, quolibet tra
ctatu veIstudio, saeramentam fidei sua, quod pro patria, genti
44쪽
que Gothorum statu, vel eonservatione regia salutis pollieitur DIsκRT. v. est, violaverit, aut Regem neee attrectaverit, aut potestate reis Cap. I. gni exuerit, aut praesumtione orauniea regni fastigium usurpaverit, anathema fit in eo pesta Christi, O Apostolorum ejus,
atque ab Delesia Catholica, quam periurio profanaverit, e latur extraneus , ct ab omni tonsortio oristianoram alienus , Odamnatus in futuro vel judieio habeatur eum eo artisthursuis. Itaque huius sacramenti aetatem , quae in consuetudinem jam abierat anno Christi 63 3. c certissime intra annos 4o. quibus laudatum Concilium ab initio Catholici regni dividitur , stabiliendam aut conspirationibus , aut regni aliis turbis, quae Episcopos Regum amantissimos, ac regiae maiestatis potissimos ansertores id consilii capere juberent, tribuamus; duo haec perquam certa nobis erunt: quod Episcopi, Clerusque omnis Hispaniarum, inaudito antea exemplo , sacramentum fidelitatis suis Regibus praestiterunt; & quod iidem Episcopi, quorum sacris legibus maxime indigebant Reges S regnum, non coacti ab ipsis
Regibus, sed ultro , ut exemplo aliis essent, ae diuturnam Ecclesiae felicitatem compararent, sacramento illo se, suosque Omnes Ecclesiasticos devinciebant. Ad meas aures insusurrant eorum voces , qui rem Ecclesia- MNII. sticae libertati noxiam in Hispaniis natam , ac futuris aetatibus Quod novum
alibi invalescentem sua in origine per me laudari aegre ferunt . :S 4. Bona verba quaeso . Apud Hispaniarum Episcopos Praecipuae I LYitebitit. partes erant in Electionibus Regum ς Reges supremam suam potestatem Episcopali consecrationi referre acceptam fatebantur ἔab iisilem Episcopis exautorabantur , absolutis a juramento P pulis et potissimis regni legibus ab autoritate Episcoporum robur accedebat; Decreta Episcoporum Reges , horumque sanctiones Episcopi confirmabant: Episcopos summa singularique benevolentia ii Reges prosequebantur, venerabantur, fere adorabant in Conciliis congregatos . Fiebantque haec difficillimis iis Europae temporibus , quum, si omnia circumspectes regna ct imperia , bellorum strepitus , insania haeresum, amor tyrannidis sacra omnia miscent atque conculcant; summi ipsi Romani Pontifices absque divali sacra Caesarum ad Petri Sedem , contra jus divinum ascendere prohibentur . Quid igitur mirum , si, rebus ac temporibus id exigentibus, aliquid de suo iure remiserunt E clesiae tranquillitati prospecturi , quam hiscentum fere annis suisse miseram , immo ad extremum miseram ob Principum saevitiam
45쪽
DNfERT.IU. tiam non ignorabant Z Malo id quidem exemplo fuit: nam se. CAp. I. quioribus seculis quidquid ultro iidem fecerant, sacrisque Conciliorum Canonibus posteritati commendarant , in ius Principum transiit. Liberum tamen lectori esto iudicium ferre, num S. Isidoro, ac caeteris Hispaniarum Episcopis verti debeat vitiorem gessisse, quae sex priorum Ecclesiae seculoruin constantiam Episcopalem fregerit, ut summam Sacerdotii ,& Regni concordiam stabilirent; an potius iis, qui Praesulum Hispanorum in suos Principes observantia sunt abusi , ut ius Principibus quaererent, quod ne catholicis quidem Regibus fuisse unquam, documento ullo veteri comprobassent. Caeterum sacramento illi
fidei ab Episcopis primum , deinde ab omni clero, populoque praestito, summam illam Regni, ct Sacerdotii concordiam His.
Paniae retulerunt acceptam , quae felicitatem peperit tam diuturnam Ecclesiae illi, unde sanctitas, & doctrina Praesulum , cleri omnis integerrima disciplina , maximaque omnium populorum pietas prodierunt. xxVIΠ Concordiam sane necessariam , votisque omnibus a Deo Inde trata com optimo maximo implorandam e concordiam scilicet, qua Prin-do ii & Mgni ς Pζε Pietate certent cum Episcopis , Episcopi ossicio eum Prin- dum pietatia, Cipibus , nec minus isti optimae administrationis Regni satagant, cum Episcopis quam illi salutis Regum ac populorum. Mirum est siquidem , ν 'm' quantum Ecelesiae prosit Regum pietas i Propterea S. Gregorius Magnus , ac Leo II. quorum solae extant epistolae ad Catholicos
Reges , tantopere hanc commendant Regibus in praecipuis Ec- S. Gregor, ι. clesiae negociis: Gregorius nimirum Reccaredi pietatem laudans, ... iis ' Virtutibusque ex ea provenientibus ornatam volens : Leo autem
illam in Ervigio excitans, ut Concilii generalis sexti decreta Leo II, ep. ad toto ejus regno susciperentur : Vesri, inquit, Chrisiani reente V ι' fastigium iuium pietatis assumat, quatenus hae omnibus SeiDclesiis, Praefulibus, Saeerdotibus , Curteis , edi populis ad laudem vel pro vestri quoque Regni stabilitate, atque fatale
omnium praedicentur . Praesulum vero in suos Reges obseruantia quantum Ecclesiae , ac regni felicitati conducat tum dicta hucusque demonstrant, tum quae restant dicenda luculenter ostendent. Utriusque nihilominus potestatis concordia usque adeo neaeetaria est in Ecclesia , ut inde haee coalescat, secus innumeris obnoxia incommodis, atque calamitatibus. Perspicue notavit discrimen Innocentius IIl. sanctitate, S doctrina celebris Ponti-
' sex: Sieut, inquiens, universitatis eouditor Deus duo luminaria
46쪽
is Hrmamento eaeli eonstituit, luminare majus, ut praeesset diei, Dissam.1 C. Iaminare minur, ut praeesset πocti; fite ad Armamentum universa. CAP. I. Iis Gelsa , qua earii nomine nuneupatur , duas magnas insit is dignitates , majorem , qua quasi diebus , animabus praeesset, minorem , qua quasi noctibus praeesset eorporibus , quae sunt Pontificalis autoritas , O Regalis potesar . Porro Hut Iuna tamen suum a Dis sortitur , quod revero minor est illo quantitate fimuI. qualitate , situ pariter , ct efiiu ς μ Regalis potestas ab σώ-toritate Ponti ait suae fortitur dignitatis Ipseudorem , e ureonspectui quanto magis inhaeret, tanto minisi lumine decoratur,
re . Non nos latet, hanc sancti Pontificis comparationem conatemni ab aliis, ab aliis etiam reiici, tanquam falsam . Nostra vero id parum 'interest : nam posituri sumus infra ob omnium oculos utriusque potetastis concordiam in Monarchia Hispana , quod praecipuum est dissertationis hujus institutum . Haec satis sint de Catholicis Regibus: nunc ad Palatina ossicia me convertam, unde Reges assumi utplurimum consueverunt, nisi larte, quod raro ad modum evenit, Reges superstites, more Imperatorum, qui Caesares Augustosque dicebant filios, adscitis in Regni consortium li- heris , Episcoporum Palatinorumque aecedente consensu, velut
successivo iure iisdem Regnum reliquissent.
CAPUT II. Do O iis Palatinis Regum Catholicorum A. VII.
OUAM necessaria sit ossiciorum Palatii Gothorum Regum I.
- cognitio ad rem tum Civilem tum Ecclesiasticam Hispaniarum aevo Catholicorum Regum agnoscendam vel inde con- Gotho tim' stat, quod Civitatum, & provinciarum administratio iis demanis cessaris cogni- dabatur a Principe ; sacrosanctis Episcoporum conciliis interes in se, quin etiam subscribere, quod Reges ipsi non iaciebant, permittebatur ἔ in causis rerum conveniebant suae iurisdictionis Episcopos et ae vicissim ab Episcopis admonebantur, quid in rerum
administratione gerere eos oporteret: praeterea ad Concilia evo cabantur,ut Episcopi: quae res Marianae persuasit, ut crederet, sacrosanctaea Concilia instar comitiorum Regni habenda esse.Quam sane in opinionem multos, eosque non ineruditos pertrahens
causa fuit, cur vera comitia sequentibus seculis in Galliis habitarim.IID cum Dissiligod by Gorale
47쪽
DIBHY.IU. cum Hispanis Conciliis nullo iure confunderentur , indeque illo. CAP. II. rum duceretur origo . quam ego opinionem falso imbibitam ac propugnatam esse ostendam, quum de Conciliis sermo erit. Palaiatina insuper officia in comitiis Regni certis , aut pro electione
Regum , aut pro gravioris momenti re aliqua convocatis , autoritatem Episcopali parem obtinebant; S, quod erat omnium maximum, ad Regni fastigium ius habebant; ita ut non minus de hisce Officiis disputare oporteat, quam de ipsis Regibus , ut Ecclesiasticam assequi valeamus historiam Catholici hujus regni.
Unuin id summopere enitendum est, ut certa eorumdem cognitio ex documentis certis deducatur . Laborem hunc magna mihi ex parte allevasset vir eruditus Petrus Pantinus Belga , modo
suum de his officiis commentarium diligentius elaborasset: is ve- Scott. Vsp.ra. ro multa de Palatinis praecipue Illustribus congessit inutilia, mul- ta etiam falsa r quippe Theodorici Gothorum Italiae Regis autoritate usus ex Cassi odoro, eruditius loquitur pro dignitatibus Imperii a Theodorico instauratis , quam pro Gothorum Hispaniae Regum institutis . Qua mobrem petenda haec mihi erunt, seu derivanda ex clariori S , si Deo placet, uberiori fonte , ex Lege nimirum Wisigothorum , quae audit Foram Iudieam . Hinc siquidem quaecumque ad meum institutum facientia decerpsero. cum iis conlata , quae in Conciliis Hispaniarum saepe occurrunt, non modo certam officiorum Palatii exhibebunt historiam ; sed etiam plenam Catholicae huius Monarchiae administrationem
tam civilem, quam Ecclesiasticam suppeditabunt. Eadem certe lex haberi non debet aut officiorum , aut demandatorum iis munerum institu trix; nam plura ante eius aetatem obtinuisse constat apud Gothos i verum adhiberi eam oportet, tanquam utriusque rei testem integerrimam , optimamque magistram . Ea propter , antequam derivem inde officia , ct eorum munera , de illius aetate, & autoritate quam brevissime loqui me
Π Superius diximus, Gothorum gentem natura effrenem coninixori , - tineri lagibus non Potuisse , at mores & instituta Maiorum ut se qui pergeret concessum eidem esse a suis Regibus, qui nihilomi-vius Romanos sibi subditos sua lege , sue iure Romanorum vivere voluerunt. Ita perseveravit res Gothorum publica , quoa d Tholosae ii Reges consederunt, toto nimirum quinto seculo e at Alaricus Rex Tholosatium ultimus postremo sui regni anno ,
Christi με. leges demum tulit, quibus Gothorum gens Parere
48쪽
insuesceret, secitque iis nomen: Aatoritas Alarici Re ἰs: quam. DissERT. lv. vis eaedem leges vulgo audiant: Brewiarium AniasI. Dissertissi- CAp. II. o me de eo loquitur GothoDedus; at Breviarium hujusmodi, quod Cod.rae .Pro- mera est collectio legum ex Codice X heodosiano , Gregoriano ε' 'Hermogeniano , ex Pauli sententiis, Cati institutis, atque ex Novellarum corpore, ut idem doctissime observat, confectum sibi videtur ab Alarico , ut iuxta leges in eo contentas Romani sibi subditi disceptarent. Nolim tamen , virum eruditissimum esse deisceptum conjectura: si enim Romani Gothis subditi jam inde ab initio regni in Galliis , suo ipsorum jure uti erant iussi: quid novam iis collectionem adornare oportuit post centum annos Huc accedit quod Τheodoricus Rex Italiae , qui paucis post Alaricum annis tutorio nomine administravit Hispaniam , collegit S ipse leges non ab Romanis dissimiles , ut videre est in celebri ejus Edicto is . eapitibus absoluto apud Lindebrogium ; iisque
voluit ut ostrogothi uterentur . ostrogothos autem , S Wisigothos ita appellatos a locorum quae incoluerunt diversitate, quis nesciat suisse origine unam gentem , inque unam coaluisse iterum Paulo post laudati leg slatoris tempora Nonne igitur melius conjecerit Gothostedus, post centum annos tentatum ab Alari,
eo in Hispaniis & Gallia Narbonensi , S in Italia a Theodorico . num seligendo aliquas ex iure Romanorum leges populi illi
quondam osores legum iisdem paulatim obtemperare insuevisissent Profecto apud Gothos leges aliquas, praesertim Romanas, obtinere post annos quadraginta palam facit Legislator Reccesivinthus , quod paulo infra ostendam . Quamobrem Gothois onullatenus adhaerendum mihi videtur, sed Auriet Matoritatem. seu mavis Treviarium Asiani primam Iegum collectionem esse habendam puto, quam Gothi noverint . Utrum autem Breviarium istud, an Theodoricianum Edictum , quod parva temporis intercapedine ab illo distat, an utrumque apud Uisigothos obtinuerit , indagare nihil attinet, nam certo certius est, quod quadraginta post annos legum collectio quaevis antiquata suit. Ex prioribus hisce legibus si Palatina Gothorum ossicia
quis conetur exprimere , cum Petro Pantino sentiat necesse est . n, εχ hisi
Ouid enim aliud praeseserant Romanorum leges. praeter digni in bis Imrer. δitates Imperii ὶ Praeterquamquod Theodoricum earumdem in. Ξ x xipi stauratorem suisse & suo loco dixi, S nulli eruditorum esse ignoia ' 'tum pro certo habeo . At experiamur rem , utquumque inutilem , ct quantocrus deserendam , in Breviario illo Aniani, quod
49쪽
DisnRT. IV. proculdubio ad Hispanias pertinet. Finem ejus spectare satis CAp. II. superque erit: is autem sic se habet : niani V. S. ex praee tio - ne Domini nostri gloriosissimi Regis Alarici, ordinante vero via 'ro Maeniseo Illustri GHariso Comite hune Codicem legum. Codex MS. Regius apud Gothofredum habet: Saberi edidi
sub die III. non. Feb. anno a a. regnante Domino nostro Alarico
Rege Oe. Vides hic virum spectabilem Anianum , Utrumque Liatas rem Gotaricum: qua de re Spectabiles Duces rei militaris inter Palatina Gothorum ossicia enumeratos a Pantino , spectabilesque alios Notitiae Dignitatum Imperii; necnon Illustres ejusdem Notitiae in Catholicorum Regum Palatium invehendos censeas . Ouod tibi per me liceat ante Wisigothorum legem , dum Breviarium Aniani, atque Edictum Theodoricianum obtinuetarunt apud Gothos . Uelim tamen animadvertas , quod hac de re nihil certum amrmari potest iis temporibus , quae praeiverunt legem, praeter titulum IIIustrium, quo Palatini omnes primi Ordinis utebantur, Procerumque, ac Seniorum Palatii, quae duo ossicia inter Dignitates Imperii nequicquam exquiruntur; quum tamen documenta plurima Palatio Gothorum eadem vinia dicent . Ouod ut verum sit, titulum Gloriae vestra, qui majestatem refert nostri aevi , monumenta Hispaniarum vetera passim tribuunt Catholicis iis Regibus : Gregorius nihilominus Recca Reae'. I. . v. redo Regi Excellentiam impertiens, Claudio Eineri tensis pro- o. vinciae Duci Gloriae vestrae honorem elargitur semel , iterum , M tertio. Itaque ad legis visigothorum aetatem descendam , ut certiora , meamque ad rem utiliora prostram de Palatii Gothorum ossiciis .L.kl, v is , Qui primus omnium Regum leges tulit Gothicae gentis pro- Ε, seu ro,i prias , is fuit Chindasvinthus : nam subditis sibi gentibus novum
Iudicum aetas. proposuit Codicem latarum ab se legum anno regni sui secundo ,
qui est Christi 6 a. Teste utor Reccesvintho eius filio S successo-LQ.Volsit.lib. ro, qui post quinquennium novis Iatis legibus Foram Iudieam
x. iit. I. cap. . solenniter promulgavit. Lexes , ait, in hoc libro eonscriptas asianno a. bonae memoria Domini , ae genitoris mei minisDindyRegir in euntiis personis , se gentibus nostra ampiatudinis imperio subjugatis omni robore decernimus , ac jugi mansuras observantia con feramus. Nihilo tamen secius eiusdem legis certa aetas disserri debet ad solennem eius divulgationem anno Christi 64 . Recceisinthi II. quum in generalibus Regni Comitiis x I r.
Calendas Novembres Rege jubente , sola haec vigere apud eam
50쪽
gentem coepit, Romanis , aliisve quibusquumque prorsus ablega- DISSERT IU.tis a soro , itaui eruditionis dumtaxat gratia iisdem uterentur CAP. lI. qui Iurisprudentiae navabant operam , de quibus omnibus liquet ex ipsa lege i Sicutsublime , inquit, in throno serenitatis nostra uia. eapp. I. .eelsitudine residente , videntibus eunctis Deerdotibus vel ,seuiο- λψ'ribusque Palatii , atque Garringis , earum manifestatio claruit; ita earumdem eelebritas , vel reverentia in cunctis regni nostνι provinciis debeat observari . . . . Aliena gentis legibus ad exer- eitium utilitatis imbui ct permittimus, ct optamus ς ad negotiorum vero discussionem O resultamus , ct probibemur Nolamus Ave 'Romanis legibus , sive alienis institutionibus amodo amplius convexari Nullus prorsus ex omnibus Regni nostri, praeter hunc librum , qui nuper est editus, atque secundum feriem hujus omnimodo translatum, alium librum quocumque negotis , in judicio offerre pertentet. Ex quibus non minus evi denter constat de certa legis Nisigothorum aetate , quam de imbecillitate coniecturae, qua Gothosredus inhaerens, Breviarium Aniani pro solis Romanis inter Gothos degentibus factum esse contendit. Si enim Romanae aliarumque gentium leges asserebantur in rerum causis, Gothi igitur consuetudine, ac moribus maiorum vivere iam desierant, legeque agere iampridem coeperant. Guum vero praeter Breviarium Aniani, & Theodoricianum Edictum , aliae non suppetant Collectiones legum, queis Gothi ut rentur, eo igitur reserri oportet rem,quidquid alii secus doceant. Quantae autoritatis esse deberet ea Lex apud Gothos , inde, o V' . . liquet, quod nullum prorsus arbitrium relinquebatur Iudicibus . . ita, . '' in iis rerum causis , quibus lege non erat cautum : sed coram Principe disceptandum erat, ut iuxta ejus deliberationem res finiretur , novumque is legi caput adiungeret: Nullus Iudex eav- Leg. iri. . fam audire praesumat, quae legibus non eontinetur; sed Comes it 3 p
civitatis , vel Iudex aut per se , aut per Exequutorem suum, eo pectui Principis utrasque praesentare partes procuret, quo Deilius O res finem aeeipiat, ct potestatis Reeia discretione tractetur , quatenus exortum neeotium letibus inseratur . In iis vero negotiis , quae praescribebantur in Lege , aut rerum ea essent, aut capitum , tanta Iudices potestate utebantur , ut definitivam
de iis sententiam serrent. Omnἰum nePotiorum eausas, ita Iu- Leg- g. dices habeant deputatas , ut eriminalia , ct eaetexa negotia si ς ρ δε terminandi fit illis concessa lisentia . Nec putes angustis ita circumscriptam limitibus judicandi potestatem, ut Provinciae dumtaxat