장음표시 사용
241쪽
nt religiosus superflua, et praesertim pauperem Staium religiosum dederentia penes se habeat, vel aliqua in usus vanos, et illicitos expendat: ita certa et
com . sententia: nam Praelatus non est
dominus, sed diispensator c. 2. de dotat. si vero tales licentias daret, non dispensator, sed dissipator, et pauperialis religiosa o eversor esseL Hinc benedixit Cloin. VII l. in decreto incip. Nubius omnino non esse credendum Superioribus, eliansi asseverent. Se posse
hujusmodi dispensationes eoi cedere: cum re vera talis Superior, et subditus se ipsos, et non Deum decipiant. 4. Allento jure scripto, Superior privato religioso non potest concedere peculium . cuius administratio sit penes ipsum religiosum, etiam dependenter a voluntate Superioris, uti sunt annui redditus. administratio villae etc. ila Less. Lopeg. Molin. Fagn. Donat. Reiff. et alii communiter eontra Nauar. Rodrig. Saneh. Prob. ex Trid. sera. 25. c. 2. de Regul. et deerolo Clementis, et
Urbani VIII. incip. Nullus omnino g. 5. neque Superioribus, ubi prohibetur.
ne Superiores bona ad usum, vel msum fructum concedant privatis religio. sis. sed acquisita incorporentur eon. ventui , et per ossiciales ipsius administrentur. Stant pro hac sententia plurens declarasiones Sacr. Congregat. quas assert Petra: nam talo poeulium valde adversatur persectioni pauperialis religiosae: ergo merito sublatum ostper ciι. Trid. et Decretum Clem. Co.lerum si Superior, vel ossietalis ad ministret talia bona, et inde necessaria det personae, ratione cujus bona sunt acquisita: id non contrariatur citatis juribus: uti nec illa eonsuetudo, vi cujus Superior concedit mobilia neces.saria religioso, in usus nee Sarios.
aut honestos expendenda: dummodo non concedat superflua. Trident. De. eii. ibi: Mobilium vero usum ita Superiores permittanι. uι eorum suppelleae statui paupertatis, quam proferais Sunt. conveniat. nihilque superfluum in
ea siι nihil etiam quod siι neeessa rium eis denegesur. Dixi allento jure scripto. quia consuetudo habendi peeu-lium dependenter a voluntate Superioris, praesertim apud moniales in multis locis toleratur tanquam licita: ejus
lamen extirpatio optanda. el procuranda foret. Vide reiss. sit. de stat. monach. a num. 5. LaTm. et alios. 5. Quantumateria, seu quantitas requiratur ad pereatum mortale contra paupertatem, eeria regula Malui non potest. Regulariter DD. doeeent idem sussicere. quod ad surtum mortale. Nec te decipiat Diana. obiter assignans duos aureos, quia in Doctoribus, quos citat.
id non inveni: nam aliqui Ox illis duos Julios, alii quatuor assignant, qui iunostra moneta nec medium, aut unum
storenum laetunt. Nee etiam se explicat quales aureos intelligat: nam aurei,
vel durati in Italia sunt diversi: aliqui
non excedunt valorem 50. grossorumn OSirae monetae. Quia tamen religiosus eomparatur filios censeo aliquantum plus requiri ad mortale, quam adsurium: dummodo monasterium non sit nimis pauper. 6. Poenae religiosi proprietarii sunt: privatio vocis activae, et passivae, Trid. S. 25. c. 2, de re Dissiliaco by Corale
242쪽
guι. expulsio e conventu e. 6. de stuι. montich. cui hodie suecessit career, vel
alia similis poena: et tandem sepultura asini. si apud mortuum, seu in morte proprietas aliqua reperia suerit: et sal, iem aliquid de ista proprietate qum religioso in sterquilinio sepeliendum est, est. e. 6. ut laeti S. Gregor. 26. n. 5. Religiosus ratione obedientiae obligatur parere Praelato praecipienti secundum regulam, et proprias Constitutiones: id vero, quod in reg. FF. Minor. S. d. et in Consiit. nostris p. 2. e. 2. dicitur, ut obediamus Superiori in omnibus, ubi peccatum non est, intelligendum est de obedientia Supererogaloria, et in gradu excellenti, ut docet S. D. 2. 2. q. 104. ar. 5.
ad 5. et in 2. d. 44. q. 2. ar. 4. ubi distinguit triplitem obedientiam: Indiscretam. suu silietium, quae obedit in illieitis contra legem Dei, vel Ecelesiae vel contra propriam regulam: sufficiem
lam. Seu necessariam, quae obedit in
his tantum, in qui bis secundum prinpriam regulam obedire tenetur: et per. Dcιam. seu eaecellentem, quae obedit Praelato in omnibus, in quibus non subest peceatum. Religiosum vi voti obli. Diur ad obedientiam sufficientem. quae ad salutem sufficii: non vero ad perseetam. quae est extra praeceptum et pertinet ad cumulum perseelionis: liere suadonda sit omni religioso, sicut nobis in Const. ι. e. sere per totum inculcatur. ut integre, prompte, somitter et cum humilitate debita Superiori obediamus. 2. Subditus tenetur obedire Praelato non tantum in his
quae evresse, sed etiam quae tacitemsehat. T. III. P. II.
eontinentur in regula: nam quae latite insunt, perinde est, aesi expressa menti eum iacili. et expressi eadem
sit vis ex ι. 5. f. de R. c. l. 156 Τ. de R. I. Illa aulem lacile, seu in
plicite censentur contineri in regula quae moraliter necessaria sunt ad instituli, et regulae observantiam. Hinc pro varielale temporum, lueorum, et aliarum circumflantiarum varia a capitulis generalibus, et provincialibus conduntur statuis . ad conservationem, clobservantiam instituti necessaria: ad quae utique religiosi obligantur, uti et ad poenas in eis statulas. 0uodsi autem regula notabiliter relaxata sit. maxime per Sedem Apostolicam. professi regulariter loquendo, non tenentur ad suscipiendam reformationem primitivae regulae: nam regulam non aliter professi sunt. quam sicut hic.
et nunc communiter observata fuit.
27. 0. IV. An, et quomodo profemsio religiosa dissolvi, auι ὰispensam possiι' R. 1. Vola professionis quoadaeeidentalia dispensa live relaxari pose sunt. maxime per Sedem Apostolicam: sic enim Papa potest religiosum sui,
trahere actuali obedientiae suorum Superiorum, dispensare cum eo ad condendum testamentum de rebus per se
acquisitis, cum dispositio ista fieri possit nomine Papae. vel monasterii: non vero nomine proprio, et jure dominii. 2. Promotio ad Episcopatum, vel Pa- palum non solvit professionem religio. sam, S. D. 2. 2. q. 85. ar. 8. nam status religiosus non repugnat: imo maxime convenit statui Episcopali, ut
palei in Apostolis. Unde religiosus la-.
243쪽
eius Episeopus obligatur volo castita. lis. ut de se patet: volo pauperialis, quia non sibi, sed Ecclesiae acquirit: et Superflua vane expendendo peceat contra pauperialem: voto obedientiae. quia tenetur obedire Papae, non lan-lum obedientia communi. sicut alii Episeopi . sed speciali descendente ex volo: at respectu Superiorum regularium obedientia manet lanium in habitu, sicut in Generali; ita ui . si absolveretur a vinculo Ecelesiae. recide-rpi in actualem potest alum Praelato. rum regularium. Porro eo casu. quo
religiosus in Episcopum promovetur.
omnia ei concessa ad usus necessarios.
ut libri et alia supellex. subtrahenda sunt eidem, ne illius pro molio sil minnasterio damnosa: nisi Religio ex bo. nignitalo velit ei relinquere ad usum: non tamen donare aliqua maioris momenii: cum Superioribus administratio. non donatio sit permissa, cap. 2. de dona ι. eap. sin. de UL Ficar. in G.
Eae constitutione Benedicii XIII. Postulat T. Marι. 1725. interdicisur quibuscumque Regularibus ad quam
eumque Ecclesiasιieam dignitatem emtra suum ordinem assumptis seeum asportam, propriisque usibus applicare, Libros, pecunias. credita, deposita. et bona mobilia, seu immobilia cujuscumque generis, et speciei. quae eos tempore suae promotionis penesse. vel alios habere conligerit. exceptis dumtaxat scriptis. propriis indumentis. et broviario: sed ea omnia statim, ac
suae promotioni consenserint, et antequam consecrationis munus Suscipiant
Superiori locali. et capitulo coenobii,
conventus, aut domus, ubi degunt, integra, et inlaeta absque ulla prorsus
diminutions. eum eorum notula . seu
involitario bona fide consecto. resignare teneantur, ut illi postmodum eoenobio. conventui. vel domui applicari possint ae deboant . eui inxia Constitutiones. ol consuetudines cujusque indinis. Congregationis. ac Instituti applicanda esse constiterii. 0uod si seeus sererint. et huic nostras ordinationi non obtempe.
rare praesumpsorint, eon tralacientes. ultra poenam suspensionis ah exercilio
Pontificalis ministerii in Praesal. Cl
nis insuper a divinis poenam ipso k-clo incurrani. Papaermerratam: sublata etiam Majori Poenitentiario eam re- Iurandi Deiιltule: θι dd. rerum usum nee ad tempus Superiores concedere possunt. Ει eae Constu. ejusdem, Cusiodos T. Martii 1725. iisdem Regular. tam ad Dis patum, quam ad cardinatulum erretis praecipitur invissule S. obedienιiae 3ub poena Suspensionis ab exerritio pontifiealium ipso furio incurrenda Papae reserva. ιa, uι- Singulis suae regulaa officiis. et obligationibus, quae pontificale, sive cujuscumque alterius dignitatis, aultardinalalus officium minime impediant. perpetuo subsint: et proindo sui monastici 0rdinis, seu alterius regulae Mendicantium, insignia, ei propria indumenta lanea, suoquo peculiari colore distincta: rasilem quoque ad cutis planitiem in summo vertice, vel eo giro et forma exprdinam coronam praeses rani, quibus antea intra eorun dem rc.
gularium Drdinum claustra militabant Dissiligod by Corale
244쪽
Xoin, quod ab hae veniendi lege eximuntur steriai Regulares, cum eorum ordinum habitus idem resera sit eum habiιv presbyterorum secularium, κι animadvertiι Bened. XIV. in epistola decret. ad Joaehinum Cardiam Iem Porto mero l5. 0etobr. 1745. Heu 1i eι Canonisi Regulares eae pri-rilegio Leonis X constiι. 54. Praeeipisur ulterius in citat. Constitui. - Custodes - vι dimisso Episcopatu, Seu quaeumque alia dionitase. ad quam erecti fuerunt. vel perfuntii
munere sibi eaeιra claustra commisso. ad eadem elaustra redire teneantur
sub poena lirivaιionis usus ponti italium: etsi permanserinι in eontum eis non redeundi ad claustra, post annum sinι eo ipso auspensi a divinis. 28. R. 5. Papa non potest dispem sare in substantia alicujus voli religiosi
pro sensu composito, hoc est, ut quis maneat religiosus, et habeat. V. g. proprium. vel uxorem dueat: ita eom. sententia, quam amplectitur innoc. III. lin cap. 6. eum ad monasterium de stat. monach. in fili. dicens: abditatio lproprietatis. si ι es custodia castitatis adeo eri annem regulae monachitobserva hie sensum compositum) ut contra eam nec summus Ponti eae pomsiι tieensiam induistere. In qua decretali doctrinam suam laudat S. D. 2.2. q. 88. a. 11. et solido probat per Erelesiam non posse disponsari in volueassialis religiosos: quia debitum e sinentiae esι essenιiala statui Religio. nis . seu ut dicit decretalis, quia ca
duod argumentum manifeste proredii lGLLs xxxi. 245do dispensatione in sensu comp0silo: eum nulla res sine suis essentialibus
subsistat. Ita intelligenda mihi videntur
celera omnia in d. arι. 1 l. repressa,
utpote ab hae ratione pendentia: praesertim illa verba: Papa non pote3ι Deere, quod ille, qui est professus
Religionem, non siι religiosus: nam hoc asserium probat S. D. per principale urgumentum statim subjectum: quia continentia essentialiter ret annex: statui Religioso: ergo verba ista intelligenda sunt in sensu compoSilo. acii dicerem: Deus non potest laeere, quod ille, qui est homo, non habeat animam rationalem, seu non sit homo: quia sicut anima nationalis est de essentia hominis: ita eas litas, et alia duo vola sunt O essentia professi, seu hominis
qua religiosi. Ex quibus hane plieio
rationem: Papa dispensando, non potest id tollere . quod est de essentiaret: sed tria vola sunt de ossentia stalus religiosi, ut supra dixi ex communi doctrina: ergo dispensando. non potest Papa tollere volum, v. g. caStilatis, vel pauperialis, ut eo sublato maneat quis
religiosus: lunc enim eMel ex supposito, et non esset religimus, cum e
sentialia constitutiva religiosi non haberet.
29. R. 4. Papa potest dispensare in votis religiosis pro sensu diviso. hoc est . potest tollere inlum vinculum professionis religiosae, et hominem religiosum secularizare: ita hodie eommunior sententia: quam etiam ex Thomistis mulli defendunt, Caiet. Andreas a Matre Dei in Salmanlie. Moral. tract.
5. e. l. punct. 5. a num. 40. eum.
245쪽
Sententiam, utpote probabilem doeui in theolog a: lieet nune alia mihi videatur
ced. exposui. Prob. 1. Papa linhel a Christo domino generalem potestatem gubernandi Ecclesiam. et ea faciendi quae magis expediunt lum privatae eum etiam publicae selieitati fidelium. iii patet ex Motth. 16. quodcumque
solveris super terram ete. eι Ioan.
vh. pasce oves meas: sed sub hac generali potestate eontinetur hace potestas particularis dissolvendi vinculum professionis religiosae. ergo: probo minorem. 1. negative, quia nullibi excipitur. 2. posilive, quia voluntates fidelium substant supremae polosiali Papali, ut, prout melius videtur, eas commulare, relaxare, ei totaliter irr, lare possit: atque ila in consequentiam jura quaesita tollere, ac materiam sui, ducere ab obligatione juris naturalis: ut patet in irritatione votorum simpli. cium . juramentorum, et contractum: ergo ob eandem rationem Papa habet potestalem irritandi consensum religiosi , quo se Deo devovit . cum nullo jure divino scripto, aut tradito ostendi possit, casum istum exceptum fuisse a generali potestate irritandi. Quo casu ius naturale, et divinum non mula lursormaliter, et directe, sed materialiter et indirecte: et in consequentiam, qualenus irritato consensu, Seu contraetu.
nulla restat materia. super quam obligatio juris naturalis cadat. o. Quod haec potestas particularis conlineatur sub generali a Christo data, si non per definitionem. saltem ipso facio declararunt Summi Pontifices, dispensando cum religiosis ad matrimonium: sicut Benedielus IX. cum Caslmiro II. Rege Poloniast, monacho Cluniaeensi: Coelestin. III. eum Constantia Moniali
Boghrii S ciliae Regis filia. et postea
uxore Henriei VI. Imp. Innoc. ni. eonditor decretalis: eum ad monas e-rium, cum Baintro II. Arragonum
Rege Abhale. et Episcopo: Gregor. XIII. cum Provinciali Capuccinor. Fratre Cardinalis Iorosae, et alii cum
aliis. ut Historici memorant, quorum auctoritas. quam nonnulli in dubium vocant, si non pleno probat, saltem multum adjuvat praesentem sententiam. 4. Non minus Episcopus per confirmationem contrahil vinculum spirituale
juris divini cum sua Ecclesia, quam religiosus per professionem cum Reli.
g one; utrumque enim ex natura Sua
el juro divino est perpetuum, ac indissolubile: imo sortius videtur esse vinculum Episcopi, quam religiosi, ut
docet S. D. 2. 2. q. 174. a. 5. eι 6. sed Papa. ut Vicarius Dei, Seu pol γslate a Christo accepta, dissolvere potest vinculum Episcopi cum Ecclesia. ut claro docet Innoe. II l. eap. 2. ει D. de translat. ergo etiam dissolvero potest vinculum professionis religiosae.
ut recte argumentatur S. D. cit. art.
6. in eorp. ibi: Episeopi auιem, quia sunι in statu perfectionis . non nisi auctoritate summi Pons eis, ad quem etiam solum pertineι in votis perpetuis squalia hic veniunt religiosa, ut ex contextu palei) dispenSare. possunt Disiti eo by Corale
246쪽
Episeopalem curam deserere. 5. Plerique R R. id ipsum probant ex ea ratione: quia Papa dispensare potest in votis simplicibus: sed solemnia religiosa non disserunt ab eis, nisi penes
solemnitatem extri secam. ab Ecclesia introduciam. c. unie. de voι. in 6.
ergo etiam dispensare potest in votis solemnibus religiosis. Sed haec ratio merito rejicienda est: quia incertum
per magis incertum probal: nam Finrior videtur sententia eorum, qui volare ligiosa, quae ab extrinseco dicuntur solemnia, asserunt intrinsece distinguia quibuscumque volis simplicibus, et solemnibus non religiosis: siquidem εω lemnitas extrinseca, sicut in matrimonio, non mulal, sed determinat volareti ora, quae specifice lalia imponant perpetuam tradictionem, et accepi alio. nem, perpetuamque obligationem expa
te religiosi, ei Religionis, ut a principio Eetlesiae Christi observatum suil: quae
perpetuitas reciproca in nullis aliis volis simplicibus reperitur. Melius sententia ista confirmatur auctoritato S. D. in 4. d. 58. q. a. 4. P. 1. ad 5. inquientis: Et ideo alii dicunι probab
lius. si eommunis utilitas ιotius Emelesiae, auι unius regni, vel provinetae posceret, posseι convenienιer,eι in voto Religionis, eι in voso continentiae dispensare, quantum cumque esseι solemnietatum. Ex quo patet ad
valorem huius dispensationis requiri gravem, et publieam causam. Sine qua Papa in jure divino. et naturali dispensando, nihil agit, ut alias saepe dictum. Talis causa esset: tranquetililas lotius regni, defensio fidei catholicas:
ut si in regno succedere deberet hae. relicus. aut infidelis, nisi monachus
duela uxore, regnum suSeiperet etc.
50. 06. eontra resp. 4. Pro sensu composito: . Papa potest lolum vinculum presessionis relaxare, quod est plus: ergo eliam in uno Volo. F. g. eas litatis dispensare, quod si minus. 2. Non repugnat . ut quis sil maritus in habitu. et religiosus in actu: ut si
coniugatus . consummato matrimonio,
de lieontia uxoris fieret monachus: quo casu vinculum matrimonii non dissolvitur: ergo neque repugnat, ut quis sit castus, seu monachus in habitu. et maritus in actu: quia tali casu volum easti talis non tollitur, sed tantum obligatio ejus suspenditur . sicut Volumeastitatis perpetuae non tollitur: sed suspenditur, si vovens ad matrimonium
dispensetur: quo casu talis monachus m0rtua uxore. teneretur volum reddere
Domino: sicut etiam monachus facius Papa, resignato Papatu, leneretur ad obedientiam, quae per Papalum suspensa suit. 5. Licet obligatio radica.lis. seu in actu primo annexa sit regulae monacliali. non tamen obligatio exercita, et in actu secundo: ut patet in voto obedientiae, et pauperialis: sed radicalis obligatio castitatis componi potest cum colaiugio, et usu eius, ut palet in marito, qui prius vovit conlinentiam: ergo etiam haec duo componi possunt, ut monachus fiat maritus, et cons. in sensu composito Papa dispen. sare potest in votis religiosis. 4. Presbyter latinus, vel Episcopus in sensu composito possunt esse mariti, licet ligali sint volo solemni castitalis: ergo a pari Disiti od by Corale
247쪽
in anteeedenti nulla est repugnantia. bene vero in tonsequenti, ut quis religiosus sit, et non habeat constitutiva essenii alia religiosi. Sie Deus destruere
potest hominem, non tamen illum com servare . destructa sola anima rationali. Ad 2. paritas ista non mi eou. temnenda. neque lamen quidpiam evincii : et ideo cone. an l. et D. cor . nam
maritus, si de licentia uxoris fiat monachus, nihil agit repugnans vineulo maritali: ium quia matrimonium non consistit in usu: tum quia obligatio proxima reddendi debilum per uxorem
remissa est: et cons. vinculo conjugali accedere potest vinculum professionis religiosae: e contra monachus, assu- linendo statum conjugalem, directe poneret aliquid repugnans vinculo monachali. pula jus maritate: nam vi prinsessionis religiosae obligaretur ad a, slinendum ab omni actu venereo, etiami pii lieitus est in matrimonio: vi autem iniit conjugii obligaretur ad retidendum debitum, quae duae obligatim
iam , utpote contrariae, non sunt con
patibiles in eodem subjecto, praesertim si dicamus per tale coniugium acquiritus petendi dubitum. Nec est partias avolo simplicis castitatis, et obedientiae:
nam simplex e litas non est de essentia alicujus status: bene vero maiulas religiosa est de essentia status religiosi: ergo licet illa relaxari possit.
non tamen ista in sensu composito religiosi status. Similiter promolio monachi in Papam nihil contrarium ponit
volo obedientiae . sed hujus exercitium suspenditur ex desectu praecepti, seu altioris superioris. Ad 5. Neg. min. ex dictis: nam jus radieale easti latis religiosae. seu a linendi ab omni aetui veneres, et jus petendi. ae obligatio reddendi debilum, directe sibi contra. iantur: ergo non possunt componi in eodem subjecto: num quia si alus religiosus ex institutione Christi. et communi Ecclesiae sensu negative obligal. ne ei superindueatur Malus contrariuRuli est conjugalis: cum e contra status eoujugalis absolute negativo non obli. get . ne ei persectior glatus superindu .catur: sed tantum conditionale . si altera pars ius maritale non amittat, vel non remittat. Pro ullima disparilale serviat magistra Romana Ecclesia: admittit eo.
njugatis conversionem ad monachalum iit. de eonvers. conjugaι. monachis vero negat reversionem ad nuptias: quia eastilius annexa est regulae monachali. eiι. eap. 6. do statu inmach. Ad. 4. g. zong. nam castitas essentialiter non est annexa Presbyteratui, vel
Episcopatui . sed solum ex praecepto clesiae. quod relaxari potest: e con-l ira casulas jure divino annexa est essentialiter Malui religiosor ergo relaxari non potest, quin tollatur status
religiosus: eum nulla res siue ementialibus subsistat. 5 . OG. contra respon. 4. de sensu dirim. l. e. 6. in sin. de sisι. mmach. eum S. D. 2. 2. quest. 88. ari. 11.
et ibid. a. 7. ad i. respondente: quod votum solamne habes fortiorem obsi-γιionem apud Deum, quam P0sum simpleae. 2. Homo per professionem consecratur Deo, scilicet vi perseetao traditionis, sed consecratio non potest Dissiligod by Coos e
248쪽
lolli a re . quandiu res ista existit, ut
patet in calice consecrato, ergo neque
professio religiosa tolli potest ab homine . quamdiu vivit, ut insert S. D. et t. a. 11. ibi : unde mutto minus potesι hoe facere aliquis Praelatus, ut
homo Deo e seeratus, quandiu viviι. consecratus esse desistaι: quod S. D. repetit statim infra: eι ideo etc. quae loeulio manifeste est pro sensu diviso. a. S. D. in 4. d. 58. q. l. a. 2. q. 2. de volo solemni ait: eujus oblistatio in nulla eam irritari potest. 4. Papa ex Sacerdote non potest reddere non Sacerdotem: ergo neque ex religioso non religiosum. 5. Papa ut polo inferior, non potest tollere jus naturale. et divinum; sed professio religiosa est juris natu ratis, et divini, ergo. 6. Papa nec in directe per subirationem materiae dis. Molvere potest matrimonium consummatum . licet obligatio illius aequiratur Deo ex liberis ae libus c0njugum, ergonee tali modo tollore potest prose
sionem monachi: quia non conflat,
quod Christus ei potestatem dederit irritandi eonsensum monachir imo de. cuit pro excellentia tanti status, ne in terris esset potestas eum disso, vendi. R. Ad I. Auctoritates istac procedunt de dispensatione in sensu compin
Silo, ut supra ostendi: obligatio sonior non obstat, quin a Vicario Christi tolli possit. Ad 2. Din. maj. quamdiu ex,
siit quoad Armam subjectam consecrationi, C. m. quoad suam substani iam
physicam. N. in . Sic lapides in Ecet
sta consecrata. quamdiu muro inham rent, sunt tonsecrasi: extracti a muro
desinunt esse consecrati: sicut etia uidestructa forma calicis, substantia aurin0n manet consecrata, manet lamen
existens. Similiter in monaeho tria coim siderari possunt: substantia ph Isim per-sDnae. sorma moralis consistens in re. Di prolo consensu monachi. ei Religionis. et inde resultans vinculum perpetuum
Deo deserviendi thoe enim intelligit
S. D. nomine eonseerationis. et bene. dietionis . non vero aliquas preces . quae
forsan alicubi in prosessionibus adhibentur. ut recte adveriunt Thomistae jam vinculum istud do se perpetuum. respectu cujus Deus habet jus quaesi-ium. lolli nequit stante consensu: hoe autem irritato, indirecte, ei in consequentiam lollitur istud vinculum: sieul destrueia forma calicis. indirecto tolli.
lur consecratio. 0uod autem Papa con- Sensus voluntalis nostrae irritare possit, abunde probatum est supra. Texlus excit. arι. 1 . intelligendi sunt ex probatione subjuncta. ibi: Gι ergo con- si Ierandum, utrum consinentia siι essentialiter anneo ei, ad quod votum solemnietatur etc. atque ila manifeste patel. S. Doctorem velle suos textus
intelligi pro sensu composito. durissa- Uud contrarium ignoranter dicere: licet pro sensu diviso docle dicant, sicut ipsi S. D. pro nobis allegatus . el plurimi Theologi tempore ejusdem S. D0etoris: ali0quin, si priora verba erudeaceipiantur, sequitur grande absurdum in ipsa littera S. Thomae, quod scili. eel Papa neque cum Presbytero secu. lari dispensare possit in volo solemni castitatis: quia per tale votum est Deo
eonSecratus: non potest autem sacere
249쪽
aliquis Praelatus. uι homo Deo consecratus. quamdiu vivit. eonsecratus esse
desistaι: cum lamen S. D. in subjuncta ratione iundamentali distinguat, et contrarium doceat. Ad 4. obligatio ista ab inuinseco . et privata auctoritate partium in nullo casu irritari potest: hene vero ab extrinseco . et publica auctoritato Viearii Christi. ad quem solum pertineι in votis perpeluis dispensare. S. D. 2. 2. quaesι. 184. arι. 6. et arg. e. 2. eι sin. de translui. Sie Angelus ab intrinseco est incorruptibilis, et lamen ab extrinseco desimi pol est. Ad 5. Per subductionem maleriae potest, ut saepius in simili dixi: irri-
latis autem consensi hus, nulla maloria superest, ad quam terminetur jus naturale. Ad 6. Neg. cons. quod Papa
matrimonium consum malum dissolvero
non possit, id non oritur inde, quasi eonsensus fidelium irritare non valeret. sed ex alliori causa magni Sacramenti: quia Christus voluit per matrimonium consummatum significari indissolubilem unionem Verbi eum Eeelesia per camnem: et ideo nec Vicario suo dodii potestalem illud dissolvendi. ut lolageelesia tenet ex Matth. l9. quod
Deus conjunziι. cap. 7. convers. eouuq. etc. ista autem ratio, ei sensus Eeelesiae non currit in votis pliam te.
ligiosis. Celera minoris momenti ex his saei te enodari possunL Si tamen S. Sedes Apostolica declaraverit decretalem Innoc. In . cum ad monasterium. procedere in sensu composito. et diviso. paratus sum Senientiam istam
g. BI. De juribus Regularium. 52. q. l. 0uae sinι praecipua jura
Praelati generalis 3 R. seqq. l. Ius dignitalis . et praeminentiae . quae comparatur patriarchali: cum Generales medios, et infimos Praelatos sibi subiectos habeant. 2. Ius potestatis privatae, scilicet palernae, et dominitae: vi cujus imperare possunt subditis. sicut pater filio, et dominus Servo, consormiter instituto, irritare eorum volaordinare necessaria ad cultum divinum. res sibi commissas administrare, paterne corrigere ele. Et quia hare potestas oritur ex voto obedientiae, sequitur, quod subditum Suum ubicumque
existentem tanquam rem Suam repetere. et capere poMii: quo sensu lotus
mundus dicitur esse Praelato regulari pro territorio. 5. Jus potestatis publicae . seu iurisdictionis pro soro externo. et interno, cap. 5. de privit. in n. quae potestas, vel est subordinala Epi. seopo, sicut in Praelatis non-exemplis: vel ab eo independens, sicut in Praelatis exempliis. Et quidem in foro interno absolvere possunt a peccatis. et censuris specialiter Sedi Apostoli εnon reservatis omnes suos religiosos: in foro autem externo possunt inqui. rere in 'vitam suorum, judicare, excessus eorrigere, eensuras krre ete. 4.
Generalis potest praecepi a suis imponere, et decreta temporanea sacere
pro tota Religione secundum limites regulae propriae: ai perpetua statuta Diuitiam by Corale
250쪽
condere nequit. eum id reservatum sit capitulis generalibus, ut eom. do-eet in praxi: licet in S. d. decreta
generalia dieantur durare, donee rinvocentur. 5. Generalis potest novas provincias erigere, dividere, adunare . sicut Episeopus beneficia. e. 8. de Meess. Praelat. 6. Potest etiam cauSas subditorum ad se avocare: non lainen subditum eximere a iurisdietione Praelati inferioris, ut provincialis, vel localis: nam ejusmodi exemptiones a iure communi exorbitantes sacere, et Suruditum, omissis mediis superioribus, immediale sibi subjicere, est proprium solius Sedis Apostolicae, quae Episcopos a jurisdietione Archiepiscoporum, et Regulares quosdam a iurisdictione Episcoporum eximit. Can. 52 frater. 16. quaest. l. Denique Generalis potest ea omnia, ad quae iurisdictio
secundum propria statuta se extendit. Sicut o eonira gravissime obligatur observantiam regularem procurare, laxi- tales tollere, et ea, quae nervum disciplinae regularis dissolvere pOSSunt, submovere: uti et in sine sui genera- latus rationem suae administrationis
reddere capitulo generali, quo inferior est. Fusius ista vide in Scriptoribus regularib . 55. 0. II. 0uas sinι jura Praelati provincialis, eι localis 3 R. Ius potestatis paternae, et dominicae, et Sinrisdietionis: vi quarum generaliter idem possunt in sua provincia, vel monasterio, quod Generalis in lola Religio. ne : nisi potestales istae a propria regula limitentur: sicut plerumque limitari solent, praesertim localibus superioribus.
T E L U S xx xl. 2 954. 0. III. Quam potesιalem habeant Praeposilae monialium 3 R. Domini. eam, et malernam, in qua pares sunt eum Praelatis virorum: at poleSsalem elavium. seu iurisdictionis non habent: . eum potestas ista praerequirat ossicium spirituale: cujus foemina regulariter incapax est. Id tamen Abbatissae concedi potest, ut Clericos in benefletis instituero, et ab eis amovere, seu late suspendere, hoc est . simplici praecepto prohibere possit, 12. e. do M. et O.
55. 0. IV. Ouid Praelati Regulares possint vi priuilegiorum' R 1. Α,
Solvere possunt suos subditos ab omnibus easibus Sedi Apostolicae reservalla, exceptis easibus Bullae Coenae: dispensare in votis. juramentis, iri ni is, observatione sestorum, recitatione breviarii, irregularitalibus, et aliis, quae passim reseruntur a DD et de quibus suis locis dicam, praesertim fit. de privit. iuxta lamen privilegiorum lenorem. 2. Praelati exempli libere suam jurisdietionem exerrere possunt independenter ab Episcopo, exceptis illis easibus, in quibus de jure novo Su- ieiuntur ordinariis. 56. 0. V. 0ui sint illi casus, δει quibus Regulaxes eaempti subjicium tur suo Diocemno okier enumerat 116. Barbosa 50. alii plures. vel
pauciores: sed de numero non est tu.randum. dummodo in Substantia coim
veniamus. Undo R. casus isti praecipui sunt seqq. l. Sine licentia Episcopi. aut proprii Parochi non possunt Clericis, et laicis ministrare extremam unctionem, et Vialteum, neque matri