장음표시 사용
261쪽
et is turbati ordines sunt Sabinorum: nec pugna deinde illis constare, nec fuga explicari sine magna caude potuit. a XXXI. Devictis Sabinis, quum in magna gloria magnis quo opibus regnum Tulli ac tota res Romana esset, nunciatum regi Patribus quo est, in
2 monte Albano lapidibus pluisse. Quod quum cro
turbati sunt ordines Volr. pr. et Loid. sec. sunt ordines, etiam hahet Lipsiens. inuecti et injecti etiam alibi in Mstis confunduntur. V. infra ad 9, 4P, 14. Nee pugna deinde illa eoustareJ Vet. libr. Nee pugna deindo illis consare. Vere. SIGON. Recte
Sigonius iIIis rostituit. Ne que a. I iter Florent. I OT. i. Hariel. amistio , Leid. ambo, Lipsiens. Ha- Prh. Fragm. Hav. et Portu g. editiones deni ille Her vagiana anno ab . anti cluiores. in eod. VO T. 2. tota Pa vox deerat. In a19, 6. Vitruvio, nee ut vallo se te
neret, saua conflare mens. Suci.
Tib. 2. Si sibi pudici ia eousta
ret. in Ner. bo. Sordidos ae depare S esse, quibus ratio rupensarum
i. quum iu magna AIoria ma-guisque opibus regnum Tu Iti essetIiis deost in Vet. LII S. oculam in omittunt etiam Voss. pr. Loid.
Lec. et Fragm. Hav. Utrun qtie loquendi gonus, esse magna gloria. Et esse in magna gIoria, Pro hum est. Ille tamen, quum OPtimi eodd. vulsatum servent, V rosi nilius videtur, voeulam in inter duas voce g, alteram litorans finiontem, alteram ab eadem
lam elisit. Exempla habes Io, i 3, 3. et 37, I, 2. De Iocutione esse in magna gloria V. ad 2, 22, 6.
Ia monte Albano Iapidibus pluisse J Secundus pluvisse. dρxat κως. GEB HABD. Nostei codicos ioc loco nillil mutant: qui tamen saepissimo ni ibi apud Livium pluvit et pluvisse praeserunt. Exempla v. ad i. 7, 28, T. l. to, 3 i, 8. l. 24, Io, T. l. 26, 23, 5. l. 27, ix. 5. l. 34, 45, Η. I. 35,
II, 3. I. 36, 37, 3. i' l. 37, 3, 3. l. 38, 36, 4. l. 39, 22, 3. e. 56, 6.
l. 4 , 20, a. l. 42, 2ο, 5. l. 43, 33, 5. et alibi. Rilitioininus tamen pIuvisse etiam hoc loco a Livio
Prosectum credo auctoritate Prisciani, qui de praeterito verborum in tio desinentium agens illa o in i mutaro docet. et tum addit I. Io. Grati m. P. MI. Excipiuntur s ruo, struxi; suo, fluxi : pIuo. pluvi. Livius in I. ab urbe condi a et in II. et in II. Iapidibus hiuvisse. et in I 3. sanguine pluνι t. ubi, Pro in ii. ab urbe condita, Iegendum in i . ab urbae eondita. In libr. enim et . Livii locutionem illam occurrore non nomini. Postea animadverti, idem etiam visum suisse Hieron. Columnae ad Ennii l. 2. An n. p. 54. Dissensum intor vetere RGrammaticos Di nostras Livii editiones notavit etiam Turnob.
l. I 6. Advers. c. 6. Praeterea Iaides pluisse praesert Lipsiens. . ad 3, Io, 6. l. 2. Quod quum credi vix posset quod quum vix credi potuisset o T.
262쪽
LIBER I. CAp. XXXI. 245 di vix posset, missis ad id visendum prodigium, in
conspectu, haud aliter quam quum grandinem Vonti glomeratam in terras agunt, Crebri Cecidere coe Io lapides. Vis etiam audire vocom ingentem x 3 summi cacuminis luco, ut patrio ritu sacra Albani facerent, quae, velut Diis quoquc simul cum patria relictis, oblivioni dederant: et aut Romana
Missis ad id visendum prodi i-
tim) videudum Haripi. s c. et Lipsiens. Discendum Portus. Nili ilmuto. Alibi saepe visere pro primitivo videre apuit Livium usurpatur. Infra 3, 68, 2. Ex muris uisite agros vestros ferro ignique vastatos. ubi in quihusdam codd. pariter P cratur. 23, T, D. Trepidante tota civitate ad excipiendum Poenum sisenduntque. Et mox, Visenda urbe magnam partem diei consumsit. 23. 4o. 3. Visebauturenim ab externis ad portam Capenam dediensa a MarceIIo templa. 45. 27. 5. Circumeundam Graeciam, visendaque, quae nobilitata fama
inagis auribus accepta sun/ . quam oculis noscuntur ut statuit. e. 33,
5. Praeda Macedonica omuis , ut ViXerefur, evrosita. Pt saepe alibi. missis ad visendum V ith. IGIomeratam in terras agunt IPal. Pr. nc trutius in ferris . nam variant hos castis auet orex. GEB
HABD. in terris etiam Vost. pr. p. a 3 . Leid. se . ot Lipsiens. Vertim non Plae et I ut nec, quod paullo ante in conspectic, Pro in consportu, habeat Leid. pr. Passim in eo cod. nota , quae litora m vi eo sungitur, in sine voeum
pro lubitu librarii vel additur,
vel demitur. l. 3. Visi eriam audire vocem , ut patrio ritu sacra facerent I νο-cem , ne Pe iubentem, monentem. V. infra ad 4, 2O, . Praeterea Visi audire est vocem Fragm. Hav. Tum summo cacuminis IoIOeo HaVerh. am. pr. in quo deinceps
Iuco emendatum m. nitora. summi cacuminis Ioco ost'. sec. Portu g.
et Fragm. Hav. e illi. I Saepe ita alibi seri hac lapsi sunt. V. infra ad et i, 48, 4. t
Haveru . a In. pr. in quo manus see. Pro Sacri, emendavit sacra.
Secundus vero, quae, velut quoquo Diis . GEB HARD . quae, Neis Iut quoque simuI Diis cum patriareIis is Lipsiens. quae, veluι Diis simul quoque cum patria relictis laverti. quae, velu/ Diis quoquo simuI parria ν Iietis Harie j. pr. simuI patria. de quo vide viros
doctos ad Nom q. Cyri g. v. 158.
et quae Olim notavi ad Silii Ital. 8, 5. Neque id hoe loeo dis
pliceret, si pluro dices sun agarentur, et Livium alii, i ita
locutum esse constar t. Lipsius uidem infra hoe gemis lorill nisi ipsi restituero conatus eli 45, , 4. PuIIo amictus illo Perseus in
gressus castra. ubi scri hendum
Perseus. Vorum neque ipso aliudex Livio Oxemplum Iaudavit. Vocem tamen eju dem signissentio nis Earirer eadem eoti si clione
adhibet infra M. I 6 Io. Us, quaradissent, quasque nou adissendi,
pariter ultimae propinquis. imperio parerent. tibi. quod notandum
263쪽
Sacra susceperant, aut, fortunae, ut fit, obirati,4 cultum reliquerant Deum. Romanis quoque ab eodem prodigio novemdiale sacrum publico susceptum est: seu voce coelesti ex Albano monte missa, nam id quoque traditur) seu aruspicum moniis tu. mansit certe sollemno, ut, quandoque idem prodigium nunciaretur, seriae per novem dies ΜΕ-5 rentur. Haud ita multo post pestilontia laboratum est. unde quum pigritia militandi oriretur ue nulla tamen ab armis quies dabatur ab bellicoso rogo, salubriora ctiam credento militiae, quam domi,
3. Titscul. 13. quem Cel.Bumann. ad i. i. Nemosiani laudavit, τὼ s urtur alia voce intervenienteta consi cultur. Vocem reIietis Pemeram omittit Fragm. Hav. ει aus Romana sacra suSceperant. ut fortuκae, u/ M. obirati J quia Muι Romana sacra Lipsiens. Prae. toron Cl. Ant. Pori bonius in marino eod. quo uti solebat. scri-ondum sit, I videri adnotavit rubis rati. Verum oui hono 3 De v te obiratus v. Gro nov. infra ad 42.1 . IF I vero imili eonioetu -- Livio restituit, Consulas obira ei senaetii, Laιinis feriis in primam qua-qua diam inwiet s. in provin
ea legebatur ob ea irati. lautor. μ33st, ut fι, oblisi cutium Ueilla. 4. Seu voce eoaIesi ex AIbano mouis missaI ab Aibano monte miris xo Vost. pr. et Leid. sec. Vulgatum firmat loeus infra 3, 56. 6. Audita νox una νindex libertatis ex eo missa ora. Paullo ante ob eo odigio, pro ab eodem prodigio, Harte . sse. st mox infra mansit euost e roIIemna . pro mausis certexovemust, Voss. sec. Et Lipsiens. Malis.
nuntiores uri Gud. quandoquirim. Flor. Hel m. noti. et a m. Pr. Vosissianus sprior quandoque. Plinius 20. I. Qua udoque ista gens suas Histeras tradet, omnia corrumpe . Ut praeter ΜS. Chi stetianum liabet, ossi antis. Et M. I. quanaeoque soru artium tres aIias in unam se redegie. V. supra ad c. 24, 3. I.
prodigium edd. antiquiores usque ad Aldinam, quae Prima suando. eremque irim prodigium extilbuit. Sed recte, Pro quzudocumque. magnus Gro novius quandoque reis stituit ex auctoritate fiuorum eo. di eum , qui hiis eum consontiunt Harlei. uterque. Loid. uterque. Portii g. ct Fragm. HaV. a m. Pro sed eo dex Haver, . a m. Pr. quan documque exhibebat, quaudo R maisnu interpolatrie o. quandocumqust etiam psi In Vost sec. et Lipsi. ens. Veith.I Heamo vulgatum quandocumque ex uno Oxon. B. proseri; do aliis nihil monet: ut in illis quandoque repertum esse vorosimilo fiat. Idom Error au. perest apud Columcli. I, IO. quaa repleta eum confestim g psa a sius, quandoque in usres proinserimus, integram tensem reperiemus. 4. 24.
264쪽
iuveniim corpora esse: donec ipse quoque longinquo morbo est inplicitus. Tunc adco Daeti simul 6
cum corpore sunt Spiritus illi scrocos, ut, qui nihil ante ratus cssct minus regium, quam sacris de-dcro animum, repento omnibus magnis parvisque
superstitioni hus obnoxius degeret, religionibus quo etiam popidum inpleret. vulgo jam homines , cum 7
statum rerum, qui Sub Numa rege fuerat, requirentes, unam opem aegris corporibus relictam, si pax vcniaque ab Diis impetrata osset, credebant. Ipsum regem, tradunt, volventem commentarios Beor hoc opus obibist, fria praecipua custodiat. Ita utroque loco integerrimus ac praestantis simu codex Sangermanensis, quum vulgo edatur quandocumque. Plura v. apud eumdom Gro nov. ad Liv.
8, 7, 34. 93 9.. et δ' - 23, 2. quihus locis similiter in libris vulgatis partim quandoquidem,
artim quandocumque edebatur. . etiam dac. Groii v. ad Liv. 23, 2o, B. et J. G. Gracv. ad Sueton. Claud. i. Juri Aeonsultos quoque ea voce saepissini e lior sensu usos esse , sed passim etiam libra- Tios ac repontioren editores erras P, docuit Ant Oii. Augustin. 3. Einend. 7. f. 5. Post ros ilensia Iabora um 1 J Tis est ignorat Vo T. I. Tum p. 132. pigrisia m Iiflandi introia gur, Pro oriretur, Portug. Ab armis quies daba/ur ab heI- icoso regeJ quies ab armis daba. ur Leid. sec. ab armis dabatur quies Vo T. a. Hel m. I. J Tum aBOIIiesso rege Vo T. uterque, Ilaris Iei. 2. Leid. uterque, Have rh. I,ipsiens. Portug. et Frafim. 13av. Hel m. i. J Sed praepositio ab deerat in Harier. antiquiore. Longinquo morbo es inpIicitus' Ioneaevo Voss. I. et Leid. s e. Male. Ionginquus pro longus ΡΟ-nitur, idque Livio est freque notissimum. U. infra Ad I, 20, 3. in longinquo morbo est implicitus Fragm. Hav. v. ad 7, 23, 2. l. 6. A deo fratri simuI cum eo risporeJ adeo simuι fracti Vo T. i. et Leid. see. Tum spiritus illius f roces, pro tui, Neapolit. Latinii. qui nihil ante ratus esseι J Primus, secundus qui nihiι rarus esset aure. GED1IAR D. Eadem lectio etiam superest in Lipsiens.
et Leid. sec. Quod, si Plii res libri firmarent, non displie ero . Ita enim Liv. saepissime loqui so-
265쪽
Ninnao, quum ibi quaedam occulta sollemnia sa-eriscia Iovi Elicio iacta
let. Supra i , 28, 5. eod. VOT. a. habebat, Ut hostibus eireum m rixe a tergo ratis terror ac fuga inji
eactum Drro corpus est geminata νictoria ferocem in certamen tertium dabant. e. II, I. Ea pietate omnium pectora inbuerat, ua fidesae jusjurandum eiνifatem regerent. infra e. 58, II. Concomant vir parerque. 2, 27, 9. fetus omnis est periculum Iiberamis in eroditoresa debitoribus verterant. ut ibi legandum cum viris doctis doceo. c. 57, 2. quum timor atque ira invicem sententias Nariassent. 5, 8, 13. ει quosque studium Friuatim aut gratia secupaverunt. tibi male vetus eod. Sigon. secvauerat. viis
do , quae ibi notantur. 6, 42, 8.
quod passim eos simul pavor /eris rorque dissuIerant. s' ', IT, 3. M. 32. 5. Anceps igitur spes est metus misceba it animos. 30, II, I. Quem suspectum Romanis et receptus post fugam Antiochi HannibaI, et beI. Ium adversus Eumeuem motum faciebant. Ita cod. V o T. non facie. has, ut vulgo editur. 43, 18, 2. quum a Thracia pacem Cotys, ab Epiro Cephalus repentina defeetione a Roma uis praestarent. ubi perperam etiam recentiores vulgarunt prorsaret. 44, 13, 3. Circumvec iramen moenia sunt praeιor est rex.
45. 4i, Duos enim, tamquam σπ magna progenie Iiberorum, in adoptionem datos Corn Ita et Fabia gens habent. Epit. I. III. Trepida. is victarum partium in diuersas orbis terrarum porter et fuga referuntur. V. J. Fr. Gro novium
ad Liv. 34 , 30, 8. Sigonium ad 24, 30. 6. et quae noxavi ad 3, o.
I. 25, 38, 24. 28, 3, 32. e. 15, 4. c. I B, R et ad 33, 29, 3 o. Si autem legas impe/rara es xenr, illud impetrosa capiendum genere neu istro. Nam ita etiam duo hus Plu.ribusve substantivis singularibus
alterius generis adiectivum nevistrum plurato addere Livius solitus est. Infra 5, 4, 4. Labor νο- Iuptasque dissimiIIima nasura so- eierate quadam inter se naturali Gunt juncta. 33, II. 4. Formiis
portam murumque de coeIo tacta. c. 25, ID. Tempus et ratio administrandi ejus Iibera praetori rem missa suut. 37, 32, i 3. Postquam ira et avaritia imperio potentiora erant. v. ad 8, 35, 4. V. Jac. Gronori ad 23, I 2, 5. et quas dixi ad et , 3 , a. ad 32, 9, 2. et 38, 8, 5. etiam Cl. Cortium ad Sallust. Jug. 33. Reliqui omnes vulgatum servant: quod et ipsum prOhum ae Livio frequens est. v. ad 37, 29, 6.
f. R. Ipsum regem, eradunt, votis -κfem eommentarios Numae etc.
fraditur Vosr. see. quod genus loquendi ad imitationem Graecorum formalum Livio insolitum non est, et non raro alibi, par. tim in vut Fatis editioni hus, Par. tim in IIstis, apud eum occurrit. Ita infra et , 5, 4. Credisur addiras
moles, manuque adjutum. ita unus eodex. Vulgo est credo. 3, 33. a. Eam gentem traditur fama, Rut-cedine frugum, maximeque rini, nam tum voluptate. captam, -- pes transisse. C. 35, 2. ex unon sto. 6, 27, 3 o. Profeetos hostes in agro Sabino consedisse nunciabatur. 7, 6, 3. Tum III. rrium, juvenem heIIo egregium, castigasses r/ur dubirantes. ita unus codex, pro seruus. B. 2 i. I. Eodem auu AIexandriam in Aegypto proditur conditam. Ea etiam hoc loco u
gorae auditorem fuisse Numam. Auctor Epit. Liv. I. 23. quos excessisse modii mensuram eraditur.
in Epit. I. M. AnciIta cum stram
266쪽
sacris se abdidisse: sed non rite initum aut curatum id sacrum esse; nec solum nullam ci oblatam
ritu mora esse, antequam Cimbria eum beIIum consummaretur, refer- rur. Et hie unus codex eam scrituram Obseri, pro referuntur.
7, 17. Creditur aequoream Phthio Nereinda regi, Egeriam justo concubuisse Nu
sutae adpositae sunt, quas Hespe- Uidas tenuisse memoratur. Plin. II. I. N. 2o. AtDeos numquam tiItra decem annos durasse proditur. Ta
Tencteros Brueteri oIim decurre-hanir nune Chamavos et Angrivarios inmigrasse narratur. Frontin. 4. Strateg. 3, 9. AemiIianum Seisionem traditur in iιinere cum amicis ambuIautem ac to pone vesci
soIi um. Videndi I. Fr. Grono-vius ad Gellii a , 5. in princ. Jac. Gronovius ad Arrian. I. de Ex-Ped. Alex. M. i. et eruditi commentatores ad Nason. 4. Fastor. v. - . Unius tamen, et quidem istius, eodicis auetoritas levior est , quam ut, invitis reliquis, vulgatam lectionem mutemuS. quum ibi quaedam oceuisa solis
recte diei constat ex iis, quae ad e. I. adnotavit J. Fr. Gron iavius. Nec insolenn est, uni subis stantivo plura adiectiva iungi. Tamen hie nonnihil suspeetum est sacrificia , tamquam ex interis Protatione ortum. Nam et ex eo, quod mox dieit operatum his saeris. Deilo intelligi poterat,
quae solennia desiderarentur. Et solanne ac soIeunia vlerumque a L,ivio suppressis su Dstantivis di. Q inlit r. Supra c. F. MI une ad- Iasum ex Arcadis. o. 7. Ne extis solennium vescerentur. l. 9, M. Antiquissimum soIenna, et sotum
ab ipso, eui si, insitutum Deo.
l. 23, 24. Idque sacrum vas iis eras, quo soIennibus libarent. I. 26, 2. MIenne auspicatorum comitiorum.
l. 33 , 40. MIenne Iudorum ad Daphnen ceIebransem. Adde Virgilium 5. Aen. v. ω5. l. 6, 38o. et I. 8, 185. Justinum 38, 8. et
Sueton. in Ner. e. a. e. 28. subinon dubito, quin legendum sit
per solenne nuptiarum relaberrimo
oratio deductum ad se, quamquam repugnante Cl. Graevio et c. 34. Sed et aliquid ingratum auribus habere videntur tria illa eadem
terminali ono occulta solenuia sacrificia. DUΗΕΗ. ibi muIta oeeuI a solennia sacrificia Ilaverti. quod vel aurium iudicium reiiciendum
esse doc t. Operatum his sacris se abdidisses Antiqua scriptura Pal. Prim. ab- dodisse. GΕΗΙ ΗD. operaturum, Pro operatum, rescribendum Pritat Cl. Benilei. ad Horat. 3. Od. 4, 6. Verum nihil muto. abdidissa opera um est, abdidisse. ut peraretur. quo sensu trajicero praeda um infra dixit I, II, 2. Ut praedarum mi iter trans flumen per octasiones aIiis a que aIiis Iocis trajiceret. V. infra ad 22, 2I, 3. Porperam autem addidisse, pro abdidisse, habent Vost. sve. et Harioi. sec. R n. Pr. nam adidisse est a m. sec. V. ad 2, 45, Mox factum, pro merum, negligontia librarii Haverh. curatum esse id sacrum, alio ordine, editi usquo ad Alduna; sed invitis
ne. i liror, quis tam elogantem
267쪽
25o coelestium speciem, sed ira Jovis, sollicitati prava religione, fulmine ictum cum domo conflagrasse. Tullus magna gloria belli regnavit annos duos et triginta. a XXXII. Mortuo Tullo, res, ut institutum jam inde ab initio erat, ad Patres redierat: hique in-
Hav. Portug. et Haverk. Veith.JsOIIieitata prava jam religione Lipsiens. soIIicitati praui ν Iigione Leid. pr. soIIici ali eravi a retigione, utramque lectionem emolet prava exprimens , Ilari ei. Pr. de quo vide ad 3, 44, 4. sollicitati parva reIigione Leid. sec. lite. ris male transpositis, quod in hac voco etiam alibi in risti, a Iibrariis peccatum est. V. ad 19, 37, 16. et cap. seq. l. a. jam
non platet. Fulmine ipsum eum domo con grassa J In omnibus vet. lib. est riuimina ic um cum domo eo agras.
3ε, quod probo. Sic Cic. l. 3. de Osr. sc. 25.J Pharisioutem ictu fuIminis conflagrasse. Et Liv. l. 36, s 37, 3.J Duas navas fulminaietas conflagrasse. Et Lactantius l. 3, si . J Capitotium saepius 6I-mine letum conflagrasse. SIGON. fulmine tune eum domo Voss. a. Sed recte Sigonius ieιum, pro ipsum, emendandum docuit. Neque aliter praeserunt Florent. Uoss. I. Hari. uterque, Leid. uterque, Lipsiens. Porlug. Flaver, . et Fragm. Hav. ut et eodices Oxonn. quibu H orne usus est; praeterea edd. Bntiquiores, quotquot videre contigit, ante Frobentanam anni
1535. in qua demum ipsum primo vidi. Αἀi, quae olim notavi ad Silii Itali et 5, '3. Si Fonti emendationem probat etiam Scholt. ad Aur. Vietor. de Vir. Inlustr. c. 4. Praeterea flagrasse Vo T. 2. omnesque excusi principes ante Aldum, qui reeto eon grasse restituit. Jam et reliqui codd. id
servant, et Liviun saepe eo, tum propria, tum translata significatione, usus est. Inisa M, I, 9. obtestans ne patrem suum patriam-g- proderet, iisdemque flammis Ghaginem, quibus eastra conflagrassent, absumi sineret. 7, 3o, a. quum νideremus 'nitimum popuIum Mefario latrocinio Samnitium peti, et ubi conflagrassent Sidicini, ad uos trajeraurum illud incendium esse. 4o. 15, 9. Si innocens sum. ne invidia eouflagrem, quum crimine non possim, deprecor.
Magna gloria beIIi regnavit auis nos duos et tris iura belIi exsulat ab Ilari ei. I. Deinde an vos duo et ι riginta Leid. sec. V. in a
Havork. qui posterior etiam Aiquo qua, sollemni librariorum eris rore , de quo V. in a ad 5, 27, . res er insiturum Hel m. I.J Numae Pompilii regis nepos, si- Iia ortus, . aeus Marcius erat Illic locus ostendit, vitiose lesiopad Pilitarchum in principio Coriolani s p. et i 3. J eum ait, Thu
Θυγατριδῶς. id est, Ex qua gemefuit etiam Marcius Ancus, Numae ex mia nepos. SIGON. Quod si de alio diceretur simpliciter, nepotem suisse, reliquis missis,
268쪽
25hia terregem nominaverant. quo comitia habento, cum Marcium regem populus creavit: Patres sucro auctores. Numao Pompilii regis nepos, filia ortus, Ancus Marcius crat. qui, ut regnare coepit, et 2 avitae gloriae memor, et quia proximum regnum,
cetera cgregium, ab una parte haud satis prospe-
dubitari posset, an ex silio filia
. Ve ortus esset. Jam eum dieit Livius, filia ortum, quis adeo Marrucinus, ut ni sciat nepotem
existere. Quare iuste omittit Pa-
Iat. τὰ nepos, hoc modo ronci. tianan g sententiam. Numae Pompilii regis fila ortus Arietis Marcius
eras. GEB HABD. Tb regis deest in Fragm. IIa v. et in edd. antiquis anto Aldum, qui addidit. Et superest etiam illud vocabulum in reliquis ristis nostris. V. Infra nil e. 46, 4. huius libri.
Praeterea omnes, quibus usus sum, eodices servant sequent m DCem nepos , quam unius Pal.
auetoritato inducebat Gebbarisdus, speciosa magis, quRm Vera, ratione motus. Non enimeontinuo verum est, qui alicuius stia ortus est, eiusdem nepotem esse; eum et ulteriori gradu pronepos, Vel abnepos, esse possit. quare vocem nepos servandam puto. Ancus Marι us erat I Marciae gentis nomen scribi debere literae, non , quod imperitorum Eonsuetudo invexerat , docent Capitolina marmora, Graecorum
Iibri, et manuscripti Latini . et ipsius denique nominis ratio : aut enim a Mareo, aut, quod quidam tradiderunt, a Mamerco mctis navit. Etenim scribit Plutarchus in Numa sp. 73. I placuisse quihusdam . a namereo Maresos esse appellatos . qui Numae regis filius suit, eosque propterea eo gnomine Regis esse usos. Nam Marriorum Regum familia Romae fuit, quam tamen non a minerisco Νumae stio, sed ab Aneo marcio rege originem traxisse, intelligi a Suetonio in Caesare se. 6. Ipotest. Apud Plutare hiim autPmmendoso logitur de τῶ RIa-
teρκου Μαμερκiους. Pro Maseretv . Nani Mamerciae gentis nulla us quam mentio sit. SIGON. Argu- montis , quibuq Pvincit Sigonitis. Marciae gentis nomen non Pert, sed per e, scribendum esso, Aliud adde ex nummis petitum. in quibus constanter ita exaratum De currit. V. nummo et editos a Patin. in Famil. Rom. in gento Mareia, et Spantiem. de us. et praest. nu. mis m. t. a. dissert. ΙΟ. P. 10. V. etiam . quae notavi ad Silii Ita Iiei 6, 4 3. et, 13, 7 . Cetecum Anctis erat Aa reius UOT. pr. Et Loid. sec. ll. 2. Et quia proximum regnum. eaeteris egrestumJ Bopone eae eraegregium. Sic enim Livius loqui solet, et auctores alii. Ita ha
hes infra se. 33, 6. I Ergo virum
caetera egregium sequuta. RHE.
N ΛΝ. caereris prima habuit Aldi editio, quum priores ob caetera praeserrent. Sed recto cetera Ιο-gendum monuit Rhenanus, ad . sentientibus Voss. utroque, Har. lei. utroque, Leid. see. Portus. II ave rh. Fragm. Hav. etiam Ox niensibus, quibus Hearne usu est. V. Jac. Gronov. ad 37, 7, 15. ceteris egregium erat in Leia. pr. per cetera egregium in Lipsiens. Mox sa is profectum, pro raιis
269쪽
rum fuerat, aut neglectis religionibus, aut pravo cultis; longo antiquissimum ratus, Sacra publica,
ueglectis aut Drave cultis, praeserunt h. l. Neapolit. Latiiiii. et editiones ante Aldiim, qui primus vulgatam lectionem recepit. Et eam defendunt omne nostri codices, nisi quod aut relictis re- Iigionibus sit in Lipsiens. et aut satis neglectis religionibus, Voce ex praecedenti periodo repetita, habeant Voss. i. et Leiden . sec. Hinc uni Pal. primo, cui non nisi unus ineor tun, qui Passim cum eo sacere solet, concinit. tantam ii deni habendam non existimo, ut eum Gebhardo reliquis invitis receptam lectionem mu-t mus; quamvis eius scripturae favere videatur locus Livii cap.
persint , aut fortunae , ut si, obirati, etilium reIiquerans Deum. Praeterquam quod etiam Darii misdem literarum repetitarum sonu relic/is religionibus auribus ingraiior accidere videatur. Praeteris ea parvo cutiis Leid. see. Prorra . litoris traiectis. V. modo eo P. Praec. f. 8. prave incuriis Florent. Longeque autiquissimum ratust It baee verba eadunt, tres ha- huisse ratissas Ancum pnt et, cur aera xsignata in Pu D lico Pro. Posuerit: exemplum avi, easum
decessoris, et quod ipse praecipue hoe sibi negotii dari e rederet. Sed si hen E inspexeris, By- parebit, hoe tertium non pro Russa narrari; sed pro ipsa rogesta, ad quam duabus caussis hierit impulsus: publicationem autem saeromim adferri tamquam modum agendi exsoquendique destinata. Quia vidit avum suum instit itione atque Ohservatione religionum beatum regnum et
sibi et civibus praestitisse; Ilo stilio, in magnis licet virtutibus.
negleetum earumdem privatim publiceque. calamitosum suisse; ideo existimavit, nullam priorem sibi curam esse debere, quam revocandorum avitorum inlii tu- p. 33. torum: et hunc sensum suum declaravit praeseribendo , quidquid ad eaerimonias pertineret. Si e voluit Livius, scripsitque, Ionge antiquissimum ra- us, non Iongeque. Et, ut conieceramus, Huslid. et Chisset. Nola plegantia τῆ antiquus . Cicero iet. ad Att. Ep. 2i.I O cium sit nobis auriquissimum. Columella 6, 36. Antiquissimum est, diligenter exquirere, et explorarae parentem futurae prolis. l. 8, 4. IAntiquissimum est autem, eum in omnibus pecoribus, tum in hoc,
fides pastoris. Apud Sallustium in fragmen iis s l. 6. Ilistor.J Dκ-
um antiquitatis euraeque majoribus pro Italica genre fuisse. Onsenduntur vocabulo Douκa et Aug. Popina, substitu inique tantum unxietatis. At Servius isto modo legit, qui ad a. Georg. V. 161. Antiquasque domos avium, aut revera antiquas explicat, auι charas: et in posterioris intor-
rotationis fidem adlith et verh; allustii. Figura est, quam Ddia δυois vocant; nam tantum antiquitatis curaeque est, tantum antiquae et primae curae, VPI adeo antiquissimam euram. Ut apud Justi iriim vel Trogum l. 2, 2. I de Scythis, Lanast iis ae Ne stitim usus ignotus. et Virgilio sa. Georg. v. 192. I paleris libamus et suro . Pro Pateris aureis. Aeceperunt a Graecis. Herodotu
270쪽
rit ab Numa inuituta erant, sacero; Omnia ea ex Commentariis regis pontificem, in album relata,
omisit etiam Leid. hee. Et a m. Pr. Porrug. Ex eontextu ita Iue, cuinius sensum turbat, ejeci. Ceterum Iongeque Florent. l Veith. Iongeque anliqua Ilel m. a. J ox antiquus ea significatione aliquoties apud Livium reperitur. 3, IO. 2. Dirata res est, tribuno de rege agente. Id antiquius consuIi
fuit. 6, 4o, 3. Gaudiae genti jam inde ab inirio nihil antiquius isopubIica riarum majestate fuisse. 7, 3 , 1. Tamen tanta tiιititare fides antiquior fuit. 0, 31, 3. Nihil
anιiquius obsidiona Cluuiana ratus, quo die adgressus est moeuia,
vi cepit. Etiam saepissime apud Columell. ut I, I. qui studium agricolationi dederit, auιiquissimastiae haee sibi aduocanda , pruden-riam rei, facultatem inpendendi,
Iuutatem agendi. 3, 6. Dum tamen antiquissimum sit eousiderare, ne vitis, ex qua is sumitur, anci- puem foris habeat eventum. c. II. IIIud avriquissimum censemuI, rudem potius eIigendum agrum, si siι DeuItas, quam tibi fueris seges, aut arbusum. 4, 29. Antiquissimum G, et ante haec ablaquearivi em , radicesque summas, veI xOboIes amputari, et po' haec adobrui truncum. 6, 36. In educando genere mutarum antiquissimum est, disi- genter exquirere atque explorare parentem futurae proIis feminam eι marem. 8. 4. Antiquissima est au- , tem, cum in omnibus, tum iu hoe,fdes pastoris. c. 6. Antiquissimum
est autem, maximam quamque axem Iautioribus mutis destinare. Q. 17. Sitque nobis auriquissimum meminisse etiam ita fluviatiIi ueg ν io, quod in terreuo praecipitur. litie restituendum eidem videtur . I, 2. auctoritate integerrimi
codi eis Sangermanensis, qui ita
exhibet: quare antiquissimum est, formam hujus operis conscribere. ubi nune editur, quare antiqvis simi fere omnes formam hujus operis conscripsere. v. Corte ad Plin. 5. EP. I, 2. Ex commentariis regis pontifcem maximMm in aIbum eIata prποπe-νεὶ Si quis Nae robium et alios
plerosque respiciat, reIara Livium Potius, quam elata, scripsisse dixerit. SABELL. In libro scripto tantum est Ponιscem in album, si e ut supra se . 2O. J μα-ρisoni deindo Numa Marcium M. F. ex Patribus Iegit. ΗΗΕΝΑΝ. Pall. prim. tertiuq , Campanus , regis Pontifcem in altum elata proponere. At see. regis Pontifcem M. in album eiata proponere. GEB- ΗΑRI . Ad horum marginem Bu- notavit Pater: deest τὼ Maximum in Boit. II el m. Voss. iitrois
om. In editionibus non est ante M linam, Pal. a. Pontifcem M. iis a Ibum Certe et Florentinum S. Marci eo carere quoque scio. Et eur tam praepropere ineulcari patimur 8 quum et e. eto. huiuslibet dieat: Dousseam deinde Numam Marcium ex Patribus tegit. iterumque, Cetera saera uitis pontifcis subjecit. I, 2. Id sacer dotium Pon sci subjecere. ete. 27.
MIIemnia pro pontifice jussit suseipere. libro demum 3 θά. adiicero Livius incepit. I. C. GROXO, . Cum MSS. Gro novianis conspirant tres Anglicani apud IIearno. IV. adnotata ad Florum I, i3,9. et 16. Festus Ignis Vestoa siquando interstinc us esset, Virgines verberibus adsciebantur a Pon-ιψce. Ubi non utimur liberalitate illius , qui in vegrandi Lexi eo Antiquitatum voe. Ignis Vestast ad Festi verba, nescio de suo, an de alieno, nobis admensus