T. Livii Patavini Historiarum ab Urbe condita libri, qui supersunt, omnes, cum notis integris Laur. Vallae, M. Ant. Sabellici, Beati Rhenani ... et al.; excerptis Petr. Nannii, Justi Lipsii, Fr. Modii, Jani Gruteri; nec non ineditis Jani Gebhardi, Ca

발행: 1820년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

et ii T. LIVII

horrendi carminis erat: Duumviri perduellionem Judeent. Si a duumtaris pro carit, provocatione cer

sequentibus perduetIionis judica , paullo posten autem perdueIItoriis judico, legendum sit: quoniam pari ratione capitis, vel pectinia

alicui iudicara aliis locis Livii in

Optimis eo dicibus reperiatur. Vi do, quae notavit. ad 23, 34, 3. Praeteroa locus lite dubiae interis punctionis est. In reeontioribus editionibus ita distinguitur, judicent secundum legem, facio. Verum in antiquioribus nonnullis hoc modo inter 'unetum vid so, iudicρ D. secundum Iegem facio. Et ita otiam vorba cepit Pighius in Annal. Rom. t. i. P. 35. Ε - dem modo etiam Sigonium Livii veri, a distinguonda existima se

PT Oo constat. quod l. 3. de Judiciis p. 4. ondem inverso ordino larido freto ςecundians Ionam. Si priorem internungondi ration omri et pinari , R quitur tantum, an .

io inqtitulum hoc iudicium do eri. mino ido logom latam fuisse; sed

si 'o' torici rom. offici notest. non solum de crimine, sod etiam doer an dis duumviris, qui erimen ludicent. iam antoa loge in utram sui so. Exl timant autem viri dorti. Romulum Drimo legem tu likqe de homicidio seu parricidio, aliam quo do 'orduellion et deinde cimhas ba' leges a Nurna relata mi s. erimque conqtituis it Jo utroquo erimine duumviri iudiearent, elu que Poena caPi. talis sciret: tandem utraqtie legorsum filis se IJoratium; parriet dii, quia soro rom in torretit; Pprduollionis, quia eaedem insonsΡoetii rogis no D puli Romani perpetravit. Vide Pighium Io eo laudato .Ρriorum editionum distinctionem. quam idus post-PR mutaq*e videtur. rostituendam

iudicavi .. s 3 oractu in perduevionem tu . Vsith. l. D. L. et hisrendi erim uis ora Isunt 'clux minores in alto sco,puli , qui eo navigantibus hahen. tur infestiores, quo minus provideri possunt. Sic et os sensa. eula haud parum crebra, simi. Iitudine quadam verborum in Liviana lectio no latitantia, Pro

sine cris et emaculatis recepta, incautius eurrentem, tam sa 'Po,

quam turpiter, saliunt; ut illud hoe loeo Iex korrendi eriminis erat. Verum carminis, non erimi.

uis, Livium scripsi Sss, eum Plo. raque a Ita, tum inprimis Ciee. ronis verba plane arguunt, sorat. pro Rabirio po Mois . reo e. 4. Tarquiui , inquit, superbissimi

to reliqua. SABELLICUS. LExerat, ut auctor est Dionys, I. 3. p. 150.I in Tullo quae necari

in domnatum aliquem Vstaret, Deo oriri quo omnium iras preear tiir adversuq eas civitates, quae

non in pollutos vindicassent. Haec illo. Hano ego a Romulo latam existimo. Livius legis no .men non ponit: legis verba ita recitat . ut tamen haec semientia nillilominus Ioetorem turbent. Hac teste fluum retri erra i. qui x

cem et . -. . IIoe anto multos, annos Rahollicus notavit; qua- ,re sua Inudo Drivandiis non fit -

recte Saheli. et Sigon, carminis I gendram monitorunt: quod Ptiam vidit Rodigi n. io. Antiq. Leet. . atque ita etiam ambo Vo T. u-

232쪽

ram: si vincent, caput obmilitor infelici arbori reste suspendit et verberaio vel intra pomoerium, vel extra

terque Harici. iterqtio I.cidensis, ii 5. Hav. I'ortii g. ol Lip ien . Supra e. 24, t . id verbis, quae longo emata carmina usu ope--e est referre, peragit. Mox eod. CR P. f. 9. Sua item carmina AI-haui, suumque item jus iuraudum

1πr suum dictatorem suosque sacer dotes peregeruus . infra c. 32, 8. Paucis verbis carmiuis ι nuripiendiqu/ jurisiurandi muta is. Cic.

gium unicum: plurima' conseretiunt

grates, populi primarium fuisse

sum in septiIero. ad Silii 9, 266. et infra ad Liv. 39, 13, 3. CD 3

mittarido autem p rperam vocabula carmen et crimen alibi sae

sint infeIites arbores e Maer D. 7. Saturn. e. ult. et Plinio i6, 26. et 2 , '. est notum. Cum tamen a

Livio hoc loco, et Cic. Pm Ba hir. Post . se. 4.3 scri hitur, infe- Iiri arbori suspendito, per infeIitem arborem intelligo stipitem et

surcam, de qua sontes suspenisduntur. ac sic explicandum reor. Neque enim ulla arbor aut ullum lignum infelicius est. Itaque a bor hie lignum est. Neque vero serendum est , quod a nonnullis tentari video, ut arbor tollatur, restis inducatur: legunt enim in-fIiei reste suspendito. Ipsi suo arishitratu loquantur: antiqui RH-ctoribus ite praceant, praescribantque , quid loquantur. I URNEIIUS 4. Advers. 3. quPm Pt.

doctum, qui instici reste, pro in Ilii arbori. lesendum existimavit, Turnebus indicasso videtur Racvardum, qui ad I L. xii. Tabul. e. et . hune locum ita laudavit, infeIici res e suspendito. ita tamen, ut, lotum eo an du re-filigenduin esse, ne Verho quidem

moneat. Quoro potius vel ipsius naevardi testinationi, vel typo

graphorum rius errori tribuencum, quod vox arbori omissa sit; quemadmodum Turnotius omisit hoc loco vocem reste, quae in omnibus codicibus superest, quamvis eam Cie. loco, quem Turnobus laudavit, noglexerit. Opiniones veterum de arbore in is

felici eollegit Coelius Rhodi gin.

D. Antiq. l.ec t. I. V. etiam do. et os Interpr. ad Grat. Cyn. v. 44 a. Verba in filici arbori res e sumen. dito deerant in Harlei. antiquiori. Praeterea alia verbo in se. rie vel intra pomoerium, i et extra Fomoerium verberare praefert Ha. verti. infelici arbore erat in edit Mediolan. anni 48o. Soli adver, fiantur omnes scripti. Dei intra pomerium vetextror. Ae Iege Florent. f. I. Hae Iege duumν ri creat , qui se abroto re nou rebaMur ea lege, ne innoxium quidem, pos e. eum condemnassem J Lego, abiectis tamen glossulis, quas, qui volet, recipiat: pugnanti non repugnabo a vulgata transvem.

233쪽

et pomoeriurn. Hac lege duumviri creati, qui in ah solvere non rebantur ea lege, no innoxium quidem, posse, quum condemnassent ; tum alter ex

his, P. Horati, tibi perduellionem judico, inquit. I,

B lictor, conliga manus. Accesserat lictor, injiciebatque laqueum. tum Horatius, auctore Tullo, He- mento legis interprete,

sum unguem tantum, a fienten.

Lia vero multis iniilthiui me Iage duumviri ereati, qua se absoι-

vere non rebantur nequilem Fosso. In noxiam cum condemnassens et .

Si Livio Nwωiris pictus sit tus

esset, observassent Grammatici. Ne isem , pro Nequiri em , fieripsi. Nequiris est 'uiritium nix. mero exemtus. Ad montem Ra vard. eraeelare convenit, aut da molius. Nosti autem Saltu. Mi i notura: Plauti norecte; Catul. II nea muro, nefunera; Ovidii ue-muuera; Cic-onis umoIuptaιem; Festi nepurum, ne4omiuem ἰ Scauri nefrendes porcos 3 nesapum ero. JCtorum uecmaneupi. In noxiam autem coaedamnare dictum, ut ad noxam, in noxam dedera, cap. 9. D. de nox. aet. cap. I. D. si quadrup. Meeum vides, quam itum sh in hane eorruptellam. Nequiritem, vel Nequitem. st in noxiam enudemnare boni nostri patres nuuli intelligebant. Ergo demendo, mutando. interpolando aliquid,

Palilatim voces probae, ua fis.

de extorres, in alia vitii verba aberνarunt eum fraude huius egregii loei magna. Volui olim, De Iego duumυiri ereati, qui ab

riavero robansur ea toga nequitum. In noxiam eum condemnassenι ete.

OCHIUS in opistola, quam

edidit OI. Bumann. t. I. Syn. a m. Epist. p. 30a. Quaerat Hlo. citius, quibus eoniecturam hanc eram esse μrsuadoro poterit. Me ex eorum numero non fore, iam nune Proeteor.

Pro co, inquit. ita do

qui so absolvere non rebantur nora verebantur Neapolit. Latinii. Perperam. Verbum rentur ac re bautur Livio plurimum adama. tum. et non raro a librariis indoctis, tamquam minus notum, in quaevis notiora mutatum esse,

infra videbimus ad 27, 25, II. et 4ο. 5, 23. Ea toga ne innoxium quidem JTurharunt ista Glareanum. Ne- quo adhuc in aliquem in ei di, qui interpretaretur. Arhitror autem, Livium respicere ad supradieticarminis V rba et voces, hoe est, ipsam mei formulam, qua iubebantur damnare reum consessum convictumque Parricidii, nulla admissa diuinctione , iure ne id feeisset, an iniuria. Plano xi duumviri isti formulae eertae adiastringebantur, nulla poterant P. II 6. ratione absolvere Ilora

iiii m. Interrogatus enim, num sororem ferro ii iremissest: si reseonderet, ut si bat, Da ; ni. hil ultra ipsi merat eloquendum defendendi sui eaussa; sed statim abripiebatur a lietore. Eum morem exemplis aliquot palam Dei ad Livium nostrum 8, 32. M

GAUTERUS. Suspicari possis.

abundare eia ea Iege. I. FR. GRO. NOVIUS. Da vir maximus suspi .eatus suisse videtur. quia modo Praecessit hae Iege. Verum Livio familiare esse, voces, quas modo Praeeesserunt, iterum ro.

petere, dictum est supra ade. 3, Diuiti eo by Cooste

234쪽

LIBER I. CAP. XXVI.

2 7 Provocati Ono certatum ad populum est. Moti ho- '

minos sunt in eo judicio, maxime P. Horatio patre proclamante, se filiam jure caesam iudicare. ni ita esset, patrio jure in filium animadversurum suisse. Orabat deinde, ne se, quem paullo Rnte Cum egregia stirpe conspexissent, orbum liberis sa

cerent. Inter haec senex

. Et sane nihil hie mutant -- iees scripti vel editi, nisi quod voces illae absint ab uno Lipsi.

ensi. Ah est etiam mox voeula a Leid. see. quae i0tercepta est a sequentis vocabuli eandem. massent prima syllaba. v. in . Da h. l. e. 5I, 5. I. Iietor, eonliga manus J Prio. Tem Vocem omittunt Voss. ambo, Harlei. uterque, Leid. uterque, Iaversi. Portu Iall. et Lipsiens. illelm. h. Similiter etiam omnes ante Modii Franeosurianam annia 588. editiones. Sed eam addendam esse, interim ex coniectura monuit Latinius. Ita mox hoc

cap. I, Iietor. eonιiga manus, quaerauIIo anis armatae imperium populo Romano pepererunt. I. --pue obnube Itheratoris urbis hujus.

ubi tamen etiam illud i, ante empu/. similiter abest in Voss. a. et Leid. sec. 3, 48, 3. I, inquiι,. ιictor. submoue turbam. uni etiam

laremque deIectavi, i, ιietor, coIIiga manus. quae verba laudans

, juvenem amplexus, Spo- Io

SANCTIUS. Multa ad hunc spectantia locum invenies apud Gui. liolm. Hanehinum I, 8. Variarum lectionum. GRUTERUS. Foedum mendum i non enim dieebant doprovocatione terrare. alioqui sensus longe alius foret gea proνο-

eatione certarer ut Paullo anter si a duumviris provocarit, Pr-oca

stione certato. quare legendum non i a da, sed iraque. TAN. FABER. ira demum proνocation Leid. sec. Insuper alio ordino vocahulorum ad populum certa ιωm ΙIaveis. et Lipsiens. l. q. Moti homines sunt in eo tuo disioJ Mori omαes sunt Oxon. B. ut monet IIoarne. Sed sollemnis hie error est librariorum, de quo v. ad 3, 54, 6. Io sunt non comisaret in exeusi x vetustioribus.

rimus addidit Aldus concinentibus omnibus meis manu exara. tis. P. orari pa re Florent. m. a. ora ii m. a. .

Prario jure iis 'ium animadversurum fuisseJ Εditio seeunda f. Iiam . quae lectio ne videri queat ab ingenio Campani, testor exstare in Pall. tribus. Haud ara. im tamen approbare. GR Ε-RUS. Primo pa/ria fura Lipsien'. Deinde iis Miam etiam Florent.

Voss. ambo, Ilar ei. a. Leid. u. terque, Lipsiens. Portug. et Hais veru . Ut sonsus sit, se filiam se.

eundum ius, quod sibi tamquam

patri in eam eompetebat, suP-plieio ad et urum suisso, nisi eaesa esset. patre procrumante

235쪽

T. LIVI Ilia Curiatiorum fixa eo loco, qui nunc Pila Horatia adpellatur, ostentans, Hunccine, ajebat, quem modo decoratum ovantemque victoria incedentem redi

stis, Quirites , eum sub furca vinctum inter verbera et cruciatus videre potestis siquod Diae Albanorum oculi ii tam deforme spectaculum ferre possent. I, lictor, conliga manus, quae paullo aute armatae imperium populo Romano pepererunt. I, caput obnube liberatoris use

bis huius: arbori infelici suspende: verbera, vel intra

so stiam ammadversurum fuisse Harlei. antiquior, rei quis omissis culpa librarii, euiu Plura Oxe rapta V. ad 0, II, It . Ego nihil mutanduin puto, Denisi is a.

nimaduersum . pro animad tersuis

ν νιν, aberrante librarii calamo, Lipsiet s. l. Io. Hunccine, ajebat, quem modoJ mee 'ne Leid. sec. Huneue T. I. Tum agebat, Pro ajehar, est in Volr. i. et Leid. sec. quem errorem librariis frequenter cora inis. sum esse infra videbimus ad 3, 33, 23. Vocem contra aiebas non ognoscunt primae editionus u que ad Aldinaria. Et sarpe eam si inites vo omitti infra viilchimus

ad 23, 45, 6. Hic tamen invitis

eodie ibus nihil muto. Prael rea vocula quem deficit in Vo T. sec.

lapsu. U. infra ad M, 32, 7. sistri es Aeti sub Veith.

l. I. I, caput obnube tua aroris hujus urbisJ Imperativum I ro-

dico Vormaciensi r in quo non ea rot elegantia. quod seriptum

eeteri duo. deinde seribit eaput obnubi/o liberareri inbis hujus secundus quoque liberatori. GEB-HIBDUS. Verbum I abest etiam

a V Osr. 2. Lipsiens. et Leid. see. Sed Ii captiι uariet. antiquior. et Leid. pr. tobnubito Helm. r. Paulo ante p. r. imperium idem.JDeinde Iibera/oris urbis hujus p. I 7. Voss. 2. Leidens. pr. Ha-verk. et Harlei. pr. quod Froheniana oditio anni 1535. et reliquae postea seeutae roceperunt.

liberatori urbis hujus Ρortu g. et Lipsiens. Certe Iiberatori prao- serendum videtur ex Livii more, qui saepissimo aug/re animos fi sti potius, quam host)s, ac similia alia dixit. V. infra ad 7, 7, 4. Eius generis et illud est 4α.

2. Loquenti Gallo capuι primum percussisse, deinde fugienti, Memque populi Romani atque eorum, qui aderant, inploranti, Iatus tran sedisse. non loquentis Gaui, aut fugieutis et inploran D. Arbori infeIici suspende J arbore Loid. sec. et Harlei. antiquior. Helm. i. J ut ingue sorri potest. ulgatum defendit locus supra hoe cap. Infetiri arbori reste suspendito. et apud Cic. pro Rabiri perduell. reo e. 4. Caput obnubi- ρο , arbori infatiei suspendiso. Altorum vero filius, perpetuus Livii imitator, I, 163. quem postquam diro suspensum robora si iι Deformem isti famurus.

236쪽

LIBER I. CAP. XXVI. 2i 9 pomoerium, modo intere illa pila et spolia hostium; vel extra pomoerium, modo intra sepulcra Curiatiorum. Quo enim dueere hunc juvenem potestis, ubi non sua decora eum a tanta foeditate supplicii vindicent 8 Non itulit populus nec patris lacrimas, nec ipsius parem

in omni periculo animum: absolveruntque admiratione magis virtutis, quam jure catissae. itaque, ut caedos manisosta aliquo tamen piaculo lueretur, imperatum patri, ut filium expiaret pecunia publi-Modo inror uta pila est ποIta Aossitim J Corrigenitum intra iliam piIam. Intelligit eolumellam, quam Dionys. li. 3. Antia. Rom. p. x .J ςηλιδα dixit, spoliis Cu.riatiorum insi3nem. Horatia pila apud Propertium s3. Εl. 2, 7. tela ipsa sunt, ne quis eo mere sutet . LIPSIUS ad Tacit. 14. Ann. 8. modo intra iIIam pilam , ut Lip.

sius corrigit praeserunt Voss. a. et, quem II earne vidit, Oxon. L. 2. Voces inter et saepius in HSStis permisceri in a dice. tur ad 5, 27 . 3. modo inser tua spoIta fioxιium, duobus vocabulis omissis , Harlei. a. Omnia haec modo inrer iIIa pila et spolia Aosfium r veI exfra pomoerium deis sunt in LeM. sec. oujus librarius repetitione Voeis pomoerium, quae raecossit, deceptus intermedia

aes omnia perperam omisit. quem errorem isoquentem esse nota mu' ad 0. II. Modo intra septiIera Curiaνiorum Vett. tuter sepulchra. LIPSIUS. ater repuIera otiam Vosr. a. Har-Iei. I. Loid. see. Haverk. et Pori.

quod probandum puto.

ecora a ιanta Lipsiens. Denique admodum eorrupte a ran a ius- 'ditate suppIieum vindicentur Ha

sMI Non ea rot elegantia, quod est in eodiee v ormaciensi, admira iova magis uirtutis, quum jure causas. RHEXAΝUS. Eodomordine verba haec sunt in omnibus nostris. et ita iam receptum in edit. Froboniana anni i535. et omnibus posterioribus. Sed prae . terea animumque absolvit admirapio, magis est in Leid. see. Cre.

do lihrario indocto displieui se genus loquendi Non tulit popuIus,

popuIus po/ris Iaerimas Vetth. ammiratione Helm. I.IItaque m eaedes manifes aJ Ah- est a Palat. pr. manifasta. GEB-H ARDUS. Abest etiam eadem vox a Lipsiens. Praeterea Ita, Pr Daqua, est in Voss. sec. V. ala , 53, 7. Imperatum patri, flium expiare/J imperatur patri Portug. Deinde patri, ut stium expiarer Vos I. I vid. utemite. Harlei. ut Pr-que, Lipsiens. Portug. et Havork. cum omnibus editionibus, usque ad ultimam Gruterianam , quavPrima particulam, omisit. Eam

237쪽

T. LIVII

13 ca. Is, quibusdam piacularibus sacrificiis lactis, quae deinde genti Horatiae tradita sunt, transmi so per viam tigillo, capite adoperto, velut sub jugiun misit juvenem. Id hodie quoque publice sem

per resectiun manet. Sororium tigillum vocant.14 Horatiae sepulcrum, quo loco conruerat icta, con structium est saxo quadrato. .

1 A Q. VII. Nec diu pax Albana mansit. invidia vulgi, quod tribus militibus sortuna publica comis

missa suerit, vanum ingenium dictatoris conrupit; et, quoniam recta consita haud bene evenerant, et pravis reconciliare popularium animos coepit. Igitur, ut prius in bello pacem, sic in pace bellum

vero temere recentiores omnes ecutae sunt. Nos veterem lectionem revocavim .

g. x3. sub iugum misit ---mi sub iugo omnes, qua vidi, vetustiores inpressi. Aeque autem sub iugo, ac suh jussum, mutare in usu esse, infra vii camad 3 , G, 1 I. 9uum tamen Aldus sub iugum ediderit, eamde inque

lectionem ampleetantur omne

seripti, illam quoque hoe loco

veriorem esse eredo.

antia , quod scriptum est in eo. iee Vormaeiensi Id hodie quoque publice. Miror, quid Iibuerit qui .husdam, dictiones hie et superius hoc cap. transponere contra

fidem axemplaris seripti. III IE-NINUS. Seribo Id Aodieque. ut

Rupra se. I. Hodieqtie in Iegi-δωs magistratibusque rogandis --matur idem itis. I. FR. GRO NOVIUS. Ordinem verborum, quom ex Rhenani Praescrieto reis ceperunt Basil. editio anni 1535. et reliquae omnes Posteriores, agnoseunt etiam codices nostri Vossi ambo, Leid. ambo, Hamlol. ambo , Lipsiens. Portus. et laverv. De conjectura Grono- vii Aodisquo, pro Aodie quoque, V. infra ad 5. 27, 2.14. quo Ioeo conrueral te a. constructum est saxo quadraιo I Palat. Pr. item perirem, et statim, assentiente tertio, cons/-- p. I 18. etumque est ibi. At se. cundus constructum esst ibi saxo

quadra o. GEBHABDUS. perieraι etiam Lipsiens. quod ex verae lectionis expositione marginali

Ithrarius to manet additis notis delendum indicavit. l. r. Vanum ingenium Hermoris eonrupit J eorrumpit Voss. 1. Leiis

238쪽

LIBER I. CL p. XXVII.

quaerens, quia suae civitati animorum plus, quam visium, cernebat esse, ad bellum palam atque exodicto gerundum alios concitat populos: suis per speciem Societatis proditioncm reservat. Fidena- 3tos, colonia Romana, Vejontibus sociis consilii adsumtis, pacto transitionis Albanorum ad bellum atque arma incitantur. Quum Fidenae aperte de- 4scissent, Tullus Metto, exercituque ejus ab Alba adcito, contra hostes ducit. ubi Anienem transiit, ad confluentes conlocat castra. Inter eum locum et Fidenas Vejentium exercitus Tiberim transierat. Hi et in acto prope flumen tenuere dextrum cor- 5nu: in sinistro Fidenates propius montes consistunt.

dens. see. Lipsiens. et Portug. eum editionibus, quibus usus sum, ante Aldum. v. ad a, 56,

-ut, Frius reconciliare Neapol. Latinii. Malo. Eleganter enim et ad propriam signifieationem indicandam pravus hie opponitur TM rectus. U. ad 4, 26, 6. Tum

popuIurum animos Havork. 3. a. Ad MIIum vaIam atque ex edic/s gerendum J Pall. gerundum.

ita ut expoditio edicatur exercitui , quod a5, 28. dieit. Sie ali-hi ex praeparato, ex edicto. Prae.

seram tamen , si 3cripti alicujus auctoritas aecederet, ex indicto, id est, ut hellum ante ex more indie eretur. DURERUS. palam ex edicto V0 T. er. et Loid. sec. sine addita partieula connecsenis te. ex iudicio vero Douiatius etiam scribendum eonjieit, ad ritum sollemniter bellum indicenis di respiei crodens. Deinde s su um etiam Gro nov. anno i 5. edidit. Et idem servant codices nostri, etiam Florentin. praeter Uoss. pr. Leidens. utrumque, et Iavei . suel m. i.ὶ in quibus est gerendum. Paullo ante autem alio ordine pacem in heuo prae . runt Voss. pr. et Leid. sec.

is per speciem societatis proditionem reser tJ reserpans He-arne in Oxon. B. reperit. reser-νaν prodirionem praeserunt Vett. edd. usque ad Aldum, qui voces primus traiecit, laventibus incepto ejus 3Istis meis omnibus. . 3. Ad bellum atque arma incitaut G concitantur Voss. pr. ee Leid. see. Verum modo praecessit alios concitae poFuIos. 3. 4. quum Fidonae verra daretrissonra deuisissent Voss. sec. desissori Lipsiens. V. ad 24 , 45, 2. Paullo post contra hostem duxit, ro dueit, Harlei. antim Dei n.'e ι visis, Pro transii/, voss. pr. Leid. utei ue, et IIa verv. Sae. pius ita librarii pecearunt. V. infra ad Epit. l. io3. Mox transi- serat Haverh. transierat Tiberim, transpositis Vocabulis, Hariol. sec. sisb. transit Hel m. I.J

239쪽

T. LIVII

Tullus adversus Veientem hostem dirigit suos: Αlbanos contra legionem Fidenatium conlocat. ΑDbano non plus animi erat, quam fidei. nec ma-

, nere ergo, nec transire aperte ausus, sensim ad

6 montes succedit. Inde, ubi satis stibisse sese ratus cst, erigit totam aciem: suctuansque animo ut tereret tempus, ordines explicat. Consilium einrat, qua sortima rem daret, ea inclinare viros.

enuere rixtrum eornua me νι inatae Leid. pr. et Portii g. Hi in arie llaverit. Hi e iam aliis Lipsiens. Hi etiam in aciem , Et mox in sinistrum , ero in Finistro, erae. seri 1 arte t. sec. proprius etiam , pro propius, Leid. pr. Malo. V. infra as 4, 5. Adversus Vuentem hostem dirigit suos: AIbanos contra Iegionem Fidenaιixin tonIora a Tδ hos emnon agnoscit Loid. pr. Deinde dirigit AIbanos r suos contra Voss.set. Tum contra Iogioncs 1 ariet. spe. Praeterea Fidenatum 1 oss. Pr, Leid. sec. et IIaversi. Sed altera forma passim, etiam inplerisque et optimis M stis, infra occurrit. ut mox hoc eap. Ur H-dι Iarium nuda gema inpadanρ. Et patullo inserius Magna pars Fide. n. stium. Et iterum Ruoque Fidenarium eoruu. quihus trihus locis

tantum unus, isque a lini ride Bu

ctoritat A, codex Fidenatum. 4, 17, 4. Intervensu Fidenatium nouorum foetorum. Et post, obstringi Fidenarium popuIum. C. I 0, 6. Fidenar um plurimi est geo in inonistes. ' e. M 5. tibi v.ὲ e. 33, T. Uni Fidenatium popuIo rebeIIara piaculo. ubi tamen unus etiam eod. Fidenatum. e. 32, 5. Caedem tu pua re Fidenarium colonorum. At tota vox Fidonaiium ex ulabat a VO T.

Albano non plus animi erat, quomsdisi) Proho Itane lectionem, Conin pleuam in solo tertio ac Cam. Pana. Nam primus Pal. Abaa. non plus auimi, quam fidei, fuerat. Secundus, Albano non pIus animi erui, quam fdei fuera/. GEB HAR DUS. Nostri nihil mutant, nisi quod Lipsiens. Palatino pr. Consentiat; et ampIiux, Pro Pt F.

sit in solo Loid. sec. Mox Successit, Pro succedit, praesert Har. Iei. sec 3. 6. Ubi satis subisse sere ratus est I satis ubi Voss. pr. satis subisisse rebi rastus est, τω sese Dxsu lante, Leid. See. qua fortuna rem daret, ea inaeIinare DiresJ Brno ita excusum

l. 7. Duodecim vovit Sa Ilos , D. aeaque Patiori ae Rapori J Verba haec Livii male eepisse videtur p. iiq. Servius ad Virgil. s.

Aeneid. v. 285. quasi Tullus Pal. lori et Pavori non tantum sana, sed etiam Salios, inde Pavorios et Acorios dictos, vovisset. Seri. bii enim, Duo sunt stenera Satiorum , sicur in Satiaribus earminiis bus inν niρων, COIIini et quirina-ιes, a Numa instituti, ab Hos illa vero Rasorii est Pallorii inxtitari. Verum vecta Livii ita sunt acci-

240쪽

LIBER I. CAP. XXVII.

Miraculo primo esse, Romanis, qui proximi stete- 7rant, ut nudari latera Sua sociorum digressu senserunt: indo eques citato equo nunciat regi, abire

Albanos. Tullus in re tropida duodecim vovit Salios, sanaque Pallori ac Pavori. equitem, clara in-BCrepans voce, ut hostes cxaudirent, redire in proelium jubet: nihil trepidatione opus esse: svo Iussu circumduci Albanum exercitum, ut Fidenatium nuda ter

ienda, ut dicat, Tullum duo. ditionibus. At ego sIe arbitror

ecim Salios vovisse, eumdem scripsisse Livium, hoc moilodi etiam sana vovisse Pallori ac Pa. stinguenda oratione: suo jussu vori. Hos Salios autem Agnna- circumduci Albamιm exercuum , ut Ies et COItinos dictos suiqso, a Nu- Fidenatium nuda terga inνadae ima vero institutos Palatinos, re- dem subaudi Albanus exercitus, fert Dionys. Halic. l. a. p. la'. imperat: has/as equues erigere ju- qui Saliorum a Tullo votorum bet. Porro mirum Tulli regis con- etiam meminit l. 3. p. i73. V. et . filium suit, et icim desciscentes iam Excerpta Dionis Petresciana Albanos in speciem adhortantis, P. 56'. et quae ad eum locum no- quo Fidenates hoste terreret.

tat ales. Ceterum Fadiori, pro RHEXA S. Vere sateor, me 'Itori, male Harlei. antiquior. non capere, quomodo ista orR- 'IIori enim iam Servium legis- tio, ita interpuncta, possit sa- se Sa Ili Itorii satis indieant. eere ad mentem Beati: qui ut V. etiam Laetant. 1. Divin. Inst. aeparet ex his, quae subiecit xo. μνori ae GIIori, inmutato Albanis a Tullo in ip a etiam de vocum ordine, habet Portugall. seetione impErit alum existimat. Sed reliqui, manu et typis exa. Et sane ita tam haec distingiten

rati, adversantur. da erant, suo jussu circumduci u-banum eaeνcitti m. tit Fiderea itimi. R. Equitem clara inermans ν

eoJ Distinctio ponenda est post equitem : nam eoniungenda sunt equirem redire jubet. increpuus P ce, ut supra c. 26. SimuI verbis in.

crepans. 3, 3. Vicros timeri inerepans hostes. 6, 37. mee quum apud timentes sibimet ipsos increpuissent. DU HERUS. Perperam equidem Pro equitem, Lipsiens. Cl. Dukeri distinetionem recepi. Suo jussu circumduci AIbanorum exercitum, ust Fidenatium nuda ter ga invadae: idem i erat, ut ha- Ras equi es erigere jubeat J In volumine Vorma ciensi legitur AI-oauum exercitum. Quae sequuntur, concordant eum vulgatis e. nuda terga trioadat idem lusse . niqi malimus legere, ut ad Albanum exercitum roseratur imperat: hastas equites erigere juber. Sed nihil est aut hae, aut illa interpunctione opus. viii enim potuit imperare Athani Tul

ius; a quibus, et proe ut constitutis, ot abeuntibus, exaudiri non poterat Z Nam . ut artificium hoc suisqe Tulli dieamus ad terr . dum lioste in , nihil est. Noveri magis potuit, ut revera motum Liviuq statim post testatur, voci hus Tulli, eonfidenter Albanos suo iussu circumduci, ut Fide. natium terga invadant, et aman. tis. Ut omittam, ineptum essus

SEARCH

MENU NAVIGATION