De ecclesiasticis magistratibus eorumque antiquitate, dignitate, auctoritate, officijs, ceterisque ad eos pertinentibus. Ex Harmonia theologica. D. Victorini Mansi Auersani monachi Cauensis e Congregatione Casinensi, & episcopi Arianensis. Libri sept

발행: 1608년

분량: 157페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

net id vatis: Corpus meum dedi percutientibus, & sexcent: alia in eandem sententiain habes. Mysticum vero dicitur fidelium congregatio, cuius est Christus caput. Quare Apostolus: Singuli sumus alter alterius membra in Christo. Itemque: ID sum dedit caput super omnem Ecclesiam, quae est colpus ipsius, de plenitudo. Putant igitur nonnulli eo inter se ordinis potestatem,& iurisdictionis differre,quod ea, qua ordinis est , in vero Christi versetur corpore;quar autem iurisdictionis,mystico: sed ut haec non inepte afferunt, ita non persecte:ordinis namque potestas in condonandi peccata facultate cernitur,&tamen ea mysticum, non verum corpus attingit. Quamobrem aliam afferamus rationem necesse est, parum ab ista dissidentem.Ordinis potestas ct ad verum, & ad mysticu corpus resertur; sacerdotibus enim dutaxat dictu est:Hoc facite in mea c memorationem i, quoad verum, Accipite spiritum sanctum. 64 quaecumque ligaueritis &c. quoad mysticum . Iurisdictionis autem potestas non in vero corpore,sed in mystico vegatur,ac pro rata parte, etiam non sacerdotibus committi potest. Si e go sentiant illi quidem ordinis potestatem in utroque corpo re,sed in vero potissimum versari;iurisdictionis autem mystica dumtaxat curare,non verum, recte quidem id astruunt , & n biscum, & inter se cossentiunt. Itaque nihil in hoc dissensionis relinquitur. Ordinis ergo potestas,facultas est,&e.veru Christi corpus cosecrandi, fidelesque a peccatis soluendi,ac cetera sacramenta eisdem administrandi.Iurisdictionis autem est facultas &c. corpus Christi mysticum ordinandi, regendique ac dijudicandi. Sed accuratius . vi de ijs alias dilautietur.Nunc ista omnia

- i sint posita, & ad singula quaeque ' o s

int, I descendamus.

32쪽

Liber Secundus

O n Sacerdos distinctus sit ab Episcopo. ,

V O esse, in quibus Euangelicam potestatem

versari oporteat,diximus: verum, ac mysti, cum Christi corpus, & illa quidem,quae o dinis est,magna ex parte in eo versatur, ut veru corpus conficiat, & cetera sacramenta administret:altera,vi mysticum curet, & r gat. Itaque duo quoque esse ecclesiastic rum ministrorum munera,ac functiones necesse est, unu quod in sanctissimae Eucharistiae consecratione,& administratione cernitur; alterum quod in Christiani populi gubernatione ver satur, ut eundem ad susceptionem potissimum tanti sacramenti idoneum reddar, di ad aeternam callestemque beatitudinem dirigat. Cum eo debeat omnis Christianae potestatis vis reser-ri,ut similes Deo eficiantur homines, vitamque diuinam imitentur, teste Apostolo Nostra couersatio in caelis est. ac in Philip silio: Christianissimum est, similitudinem Dei induere,quo adrius fieri potest: nulla autem superest hominibus ratio eiusdesmilitudinis induendae de lege loquqr praeterquam si sacra - mentorum perceptione diuina gratia potiantur idcirco tu,' ' 'quibus diurnarum rerum tractatio credita est , haec duo potisse simum spectare necesse est, sacramentorum scilicet, ac praecipue sanctissimae Eucharistiae consecrationem, ac ritus, fidelia ad eam digne accipiendam,idoneam instructionem, . & apparatus,deq; ijs loquutum esse Petrum asseri potest. Magna, I. pretiosa dona nobis donauit, ut diuinae naturae consortes emeiamur. Et quidem licet duae hae sint sanctissimae functiones,ta me complures sunt, ac diuersi ministrorum ordines,qui ad ea*praeparandas ex officio distributi sunt;sacerdos latum e Xplet , .

cuius,

33쪽

cuius proprium est munus, sanctissimae Eucharistiae Sacramentum conficiendo, te interpretem, ac med .atorem Dei &. hominum praestare; populumq; suae fidei commissum ad eam accipicndam proxime disponere, & moderari. Quiq; idcirco sacerdotis nomine primum insignitur, tum quia Deo cons cratus est, tum quod ad eum pertinet sacramenta administi re,sacrasqJes,ac diuinas tractare,& administrare. Vnde D. lGdor. Saceidos dicitur quas sacra dans. Deinde Presbyteri, quod Graece seniorem significat,idq; in eos cadit,non solum propter artatis maturitatem, quae eidem maxime necessaria est sed multo magis propter morum grauitatem, doctrinam,&Fq. prudentiam. Etenim S in sacris litteris dicitur: Sencctus v

nerabilis est,non diuturna,neque annorum numero computami. lib. ta: cani enim sunt senses , Sc. 5 in Philosopho. Puer sit aetate, an ne moribus puero par,& similis,nihil interest; non enim est vitium in tempore, sed in moribus. Eosdem ergo sacerdotis, de presbγteri immine A postoli appellarunt. Quid autem sits cerdos,ex ijs colligi potest.Vir est fidelis legitima manuum impositione,sollemnibusq; sanctae Ecclesiae cerimonijs, S titi bus insitu tus,& consecratus, cultuiq; veri Dei firmiter dcpi ret tus. A n vcro hic ordo unus sit,nec ne disputant inter se D ctores,dissentireq; videntur. Nam astruere pleris praeseseruti

sacerdotali dignitate nullam in Ecclesia esse maior ;esidem bEpiscopum,di sacerdotem esse;tum quia D. Apostolus passim; ΟΙ' . sacerdotes,& Episcopos presbyteros appellat,tum quod no' nominis tantum societate continentur, sed officio,& actione. Unica enim, ac singularissu iactio in Ecclesia est, ad quam de

ceterae reseruntur omnes, consecratio, & administratio sacro sanctae Eucharistiae,qua diuinitatis potissimum communione fruimur: officio autem, ac munere vim efficiendi omnia desi-- nita sunt; a cli m eode genere maneant,iam non sunt diuersa, sed eadem dicenda. Eo pertinet,quod sacerdos cum tam cxcellens sacramentu tracta acrifici uirit, offert, Christi fisura serit: quis auic Christo maior esse poteti)Figura verb,ac figuratu mutua inter te ratione rcspondcxadca: igitur sacerdos, de

34쪽

tipi scopus.' id quod neque veteri in lege vllu fuit sacerdotis

itque Pontilicis discrimen Aaroneni in lacerdos ceteris Om- ibus eminebat. Postremo D. Hieronymus huius disputationis tenebris lucem attulisse maximam visus est, qui grauiter qui

dem astruit ide fuisse olim sacerdote.&Episcopu, quique pres' byteri nomine nuncupabatur iisdij vero tolledi gratia a P

tribus constitutum est ut unus sacerdotu multitudini praefico. retur, ad quem summa reru deferretur,Episcopusq; appellare tur,ceteroru moderator,& Iudex. hic sunt tres errores vitadi, una dissensio tolleda. Primus Arrii,ac Lutheranoru,no mod, idem esse Episcopum, ac Sacerdotem asserentium, sed omnes fideIes nullo desectu,nec etiam sexus,esse lacerdotes;quos copiose sane,&erudite lacri,& catholiciTheologi refutarut,nos ad consensione si sapiat vocamus. Quonia duplex lacerdotia

in iactis litteris describitur,alterum internil,alterum externo pQuod igitur ad internum sacerdotiu attinet;omnes fideles,s Meerdotes appellantur, praecipue vero iusti,qui Dei spiritu prae diti,& diuinae gratiae munere IessiChristi lammi lacerdotis visua membra etacti sunt. Hi enim fide,charitatis igne succensa, in altari mentis sua spirituales Deo hostias immolat; eiusmodi sunt probae omnes,& honestae actiones , quas ad Dei gloria referunt. Quare in Apocalyp. legitur: Fecisti nos Deo nostro regnum,& lacerdotes; ad eamq; sententiam Apostoloru princeps ait: Ipsi tamquam lapides , tui superaedificamini domus i. Per. spiritualis; sacerdotium sanctum,osserentes spirituales hostias aceeptabiles Deo per Iesia n Christum. Hinc D. Apostolus nos

hortatur,ut exhibeamus corpora nostra hostia vivente lancta, Deo placente rationabile obsequiu nostrum. Propheta aute regius multo ante dixit: Sacrificium Deo spiritus contribulatus. P . n. cor contritu,&c.Externa vero sacerdotium minime in uniuersam fidelium multitudine.sed in homines certos conuenit,qui

legitima manuum impositione, sollemnibus lanctae Ecclesiae eerimonijs, & ritibus instituti, de Deo consecrati, ad aliquod proprium, sacrum liministerium describuntur. Hoc igitur. Posito, aut error elisus, aut si annuunt, consentio facta est.

Alius

35쪽

Alius verὁ error est eorum, qui nihil inter Episcopum , & s cerdotem simplicem interesse putant, qualis Arrius,ac post ea Lutherus, ct ceteri, qui ab illo fuere humani generis pestes . Qui cum assequi Episcopi dignitatem nequirent, ambitus vi tio deprauatita cerdotem Episcopo aequarunt,ac perfidis ma- Iedictis rem exagitarunt, appellantes Episcopos,laruas papalas.Tertius est Armacant,astruentis,quemlibet sacerdoten , cum abest Episcopus, ipsius obire munera posse. De secundo copiosa a Theologis recentioribus disputatio, ac firma habita est; nos breuibus agere oportet,vi consensionis ratio postulat. Ac primum vetustorum Patrum testimonia eorum, qui propius Apostoloriuri tempora floruerunt,afferenda sunt,ex quibus colligitur, genere, non gradu Episcopum a sacerdote disserre. Ait D. Dionysius, Pontificum ordinem sacratiorem esset ceteris omnibus ordinibus, que quemquam sacerdotem sine Episcopi beneficio esse;genere ergo differre, non tantum gra du astruit.Idem Leo Pontifex epistola 66. de D.Chrysost. tria, expositione Epistolae ad Ti um cap. a. Quod utillustrius doceatur, pono necessarium esse,in sacerdotum numero ordinem quendam esse praestantiorem ; tum quod idem & in praesta tioribus, ac caelestibus cernitur,& in abiectioribus, ac terrestribus. Caelestes enim animi hoc inter se ut diximus ordine conri tinetur,ut unus ceteris prae sit.Corpora inferiora unius caelestis

corporis tactu,&lumine commutantur, atque administrantur.

Humanae quoque, ac ciuiles secietates sese tueri nullo pacto possunt,nisi eorum,& qui imperent, O qui pareant,ordo constitutus sit. Ac demum quinque sei ε numero sunt ea, quibus esse praeditos Ecclesiasticos magi stratus ad fidelium societatem gubernandam constitutos necesse est. Auctoritas. Probitas . Sigillum. identia.Eruditio. Haec autem tantae multitudini sacerdotes suppetere haud pQssunt; igitur & clericis, populo praeesse Episcopum oportet, qui ijs di lumen afferat ut sol, de dirigat,ut norma. sed haec uberius suo loco. Postremus error superioribus est affinis, cum enim promiscuas facit Episcopi,de simplicis Sacerdotis suo L nes, ea: is lola Episcopi absentia . disiun-

36쪽

bisscirigit; nihil interesse, quod ad essentiam pertineat, inter: os Potat: itaque eodem restititur modo . Dissensio b partitaris , vria eorum, qui sentiunt Episcopum ita a sacerdotio dis. Serre , ut alterius sit generis propitoq; charactere insignitur;

Altera illorum, qui astruunt, non modo gradu,sed genere disi ferre 4 nec tamen toto, unico autem characteie insigniri ambos. Tuentur se primi, quod vatio ritu consecrantur Episcopi, ει lacerdotes diuersaq; est utriusq; functio; multa enim potc st Episcopus, quae attingere sacerdos simplex non potest, vi s erorum collatio est ordinum ,& quae sunt eiusdem generis. Adiurigunt, quod nisi distinctus esset ordo,posset sanditus t ta eius ratio everti; nam sola tunc remaneret iurisdictio, quae ipsi propria est, nec in simplicem sacerdotem cadit. Haec autem iurisdictio simpliciter, autem Iudicis sententia,aut crimis ne aliquo, aut haeresi plei umque tollitur. Episcopi autem ratio non idcirco euertitur: priuatus enim Episcopus, s restituatur, non alia indiget consecratione , ut sito munere fungi queat. itaque eo conuincitur, alium esse Episcopi,& altu iacerdotis ordine, eosque non sola iurisdictione distingui. Secundi concedunt quidem ut isti, diuersum esse Episcopi , ct sace dotis ordinem , ijsdemq; nixi rationibus , quod varia est utriusque consecratio, diuersa functio, quod eius vis nulla

unquam tempore, aut ratione labi fictari queat: eodem autem , non alio insigniri characi cre statuunt, siqv d 'm par ea consecrandae Eucharistiae utitusque potestas. itaque pcr- spicuum est Munt eodem,sed non toto genere . v. differre.Hac sane sunr, quae in eiusmodi con- uouersia astari solent. De conciliati ne modo agamus.

37쪽

Conciliatio opinionum. P L E X esse Christi Corpus,eommunis est

nis Theologorum assertio,verum scilicet,& my sticum,ut antea disieruimus,m fictum csse cela; sent,duplicem quoque Ecclesie, eius liministri potestatem diuinitus fuisse tributam, ordinis, de iurisdictionis.Ordiois etiam verbo duplex est subiecta significatio;nam de status ut loquuntur vulgo qualitas cuiusu; per sonae ordo dicitur. Ciceronis enim iam diaria sunt illa. Equestris ordo, enatorius, Plebeius,dignitatem, gradum l. eo no 'mine e Splicans,qui luci senatori, vel equiti, vel plabeio converinita vi receptissim inter Theologos usu, unum ex septem Sa cramentis,quo ministri Ecclesia1 fonsecrantur, declarit, quo niam apta quadam dispositione ii & ritu initiantur vario, α spati gradu,& potestate funguntur. ibus ita constitutis sin Lile est,cum errantes res pisci re, tum dissentientesq0iescere . . Ac primum,si Epriscopis lacerdotes pares in ea facultate, quae, in Christi vero cor pore versatur assererenti, nih l illi quidemi veritate alienumstatuerent : nulla enim in eo. Dςerdotis est dignitate maior: sine more nito pares mystici qu que coip us administratione uiuerim , iam nos illos consutauimu ,δμserestes Π turali qus que ratione, nedis, auctorit te diuina, ptae stare Episcupos sacerdotibus. Chri litan, populi gubern

tiGne. conuenire quoque hoc irrado. Ai ctores catholicos aib,

tror. Quoniam di F piscopatus ordo est prima, ct latissmo vocabuli significatione, non est ordo, ut Ecclesiasticum Sacra. . mentum: cum enim amplissimus sit in Ecclesia sancta Episcopatus gradus,sunctionesq; suas, ac propitas habι at instituendimini iros ad sanctissimam Eucharistiam prox in c. olecranda, Christriath; sacrum cor ficiendum ,& quae sunt eiusde generis, .ct ritu proprio,ac pra stan rilsimo cunsecratur ' e dubitate quidem saa est, eum ordinis nomine,& vi esse dignissimum. Quia

38쪽

Hi d nihil ad veri corporis consecrandi sacultatem ad ungE,

qua dutaxat ratione Sacramenti vim ordo suscipit,Sacram diu appellari non potest. Ac praeterea quonia character ita id animis ordinis sacrameto imprimitur,ut in eo nihil magisEpitc rus excellat da simplexiacerdos,charactere nouor 6 insigi si tur Viset me alia proculdubio eius ordinatione inducitiir,m P. nistros instituendi,Chrismatisq; Sacramentum conficiendi,ae praeterea proprio ritu cosecratur, ceteraq; eius generis, quae labefactari no possunt, in eum cadur,idcirco no iurisdictione ta-tum4 sacerdotio distinguitur, sed gradu, dignitate,ac propemodum genere. Ac D.Hieron. nominis societate,virosci con- Iunctos esse astruit,non genere, quoniam Ωnctionum varia cis, menta attribuitisiquidem instituendi,ordinadiel; ministros simplicibus sacerdotibus facultatem ademit, Episcopis latum it propriam detulit. Atque in hanc sententiam accipienda stit

sacrarum litterarum,aut sacrorum testimonia Doctorum. Perspicuum est ergo,nihil controuersiae, aut dissensionis relictum esse: & Episcopum non iurisdictione tantum, sed genere, licet non toto , &sanctionis spiritualis ratione a sacerdote differre; quoniam iurisdictio Episcopalis tametsi non coiisecratis a quiritur, cap.ex l. de excess. Praelat spiritualis tamen stinctio, his consecratio,nisi unctio, nisi vestes, & certi ritus accedant, nullo modo exerceri ab eo potest.Vt ergo manus sacerdoti in- guntur ad vim sanctissimae Eucharistiae consecrandae signia scandam ; ita Episcopo inungitur caput, ut instar Christi Do. mini, quto tum, & caelitum, & hominumaest caput, ipse Ec. clesiaestae caput efficiatur. Nec vero ab hac dimoueri sententia quisquam debet, quod ministros consecrandae Eucha ristiae Episcopus instituens, veri dominici Corporis habere rationem videatur,ideo i, verus censeri ordo debeat, proprioq; charactere insigniri: non enim omnis, quae ad Christi corpus relartur, facultas ordinis rationem statuit, characterem j imprimit , sed ea dumtaxat, quae ad illud quidem proxim E a cedit,ut Missae est celebratio, & eius administratio,qualis Episcopi non est,qui ministros tantum instituit, disponit, & appo

39쪽

rat Itaque G ex numero sacramentorti Episcopatus hal Muti Ex his perspicuu est,tale esse definitione ipsius. Episcopus est sacerdos solent & proprio ritu. ac cerimonijs, a tribus Epist pis ad procreados Ecclesiasticos ministros, ojeaq; sancta coGcienda consecrarus,suae Ecclesiae,ac dioecesi plenum ius praemdedi,administradiqih Zibens ita quoque Episcopatus est ordo, quo triuEpiscoporu manus imposition rituq;Ecclesiae sanctae solent spirituaIis potestas firma sacerdoti tribuitur ecclesiasti cos ordines conserendi, oleaq; sacra cosecradi, dioecesi pra Gdendi plano iure, eamq: administrandi. Duo modo supersunt explicanda ad sacerdotis, & Episcopi persectam rationem cinstituendam. Primum, quod inter se functionibus distinguatur. Iuterum,quo potissimum signo potestas Episcopi,quae abolerino potest,conseratur:virulbreuiter,ac Dcij E colligitur. Sacch. dotis,& Episcopi discrimina varia non ex functionilius dumis taxat,sed ex ornamentis quoque aptissimὸ ducuntur. Nouent autem esse Episcopi propria ornamenta, vetustissimo sanctae Ecclesiae ritu receptum est. Sandalia. Caligae. Succinctcitum. Tunica. Dalmatica. Mitra.Chirotheca Saculus.Annulus;ijs lixti Episcopus, aut qui priuilegio insignitus est, potest ; prati rea nemo. Nouem quoque sunt Episcopi propriae, quae in alia per se cadere n5 possut, functiones.Clericorum ordinatio, e rum depositio. V irginum consecratio. Basilicarum dedicatio. Synodi celebratio. Chrismatis consectio. eiusdem collatio . Episcoporum consecratio . Vestium , & vasorum benedivctio. Atque haec, ut ex. diu Thoma habetur, numero ornamentis respondent. Fuerunt autem haec magna ex parte

veteri lege desumpta;nam crucem gestat pro lamina.Sandalia pro Feminalibus. Albam pro linea .. Cingulum pro balteo . Tunica propodere. Amictum pro rationali. Mitra procidariia proSuperhumerali stola.Sed quorsu.singula haec spectet,' i

nia eκ alijs petere licebit,declarare praetermittimus. De ali m nunc disputemus.Titpleri sententia suit Noa eorum qui in annuli immissione,potestate Episcopalem attribui putat. Alia Blorum est, qui capitis unctione eandem corsei ri lcntiunt.Iertio Musae manus ab ordinatore Episcopo dari decem tria

40쪽

ae singulae Move suos habent a actκes, de rationes . Prima D. Ber nardum patronum habet in sermone de coe ia Domini, dicentem. Sicut inuenitur Canonicus per librum, Abbas perbicula mi opus per an intum &c. Ac vi rati rem adium gamus, eo Episcopalis potestas,quae aboleri non potest xce μien ii e t deserri, quo Episcapus a ceteris distinguitur et Sed comi uni Pheolog ru n sententia,Episcopus prostrie nomen, ac ius sporsi Ecclesiae hibet; posus aute annuIi subarrhatione&c 3nstituitur, & indissblubili nexu sponsae conectitur. in hoc igitur signo eiusmodi potestas, tribuitur. Alia quorundam I rupericorum, eoque nituntur,quod in pontificali dicitur: V satur, & consecretur caput suum in ordine pontificali: cum vero ea unctione Praelatus Ecclesiae , & Pontifex nominetur,& consecretur: nam in ceteris, quae circa ipsum hucusque adhibentur cerimoniis, nulla fit pontificalis nominis mentio rmetito unctione tribui, asserendum est.Tertia est,quae a Silu stro asseritur. Quod impositione manuum Episcoporum super caput,eiusmodi potestas conscitur. Atari Argumenta c. Epi' scopus.cum glos dist. a 3. Ac ratio esse potest,quoniam eodem modo & Chri tam Dominum ,& Amitollas, ripostolicosque viros usos su sse legimus. Vel umenimuero haec omnia scrE e dem spectant. Sed ut clarius causam decernamus animadue tendum est aliud esse quaerere, quo potissimum indelebilis po . κ estas EpistopoconLratur: aliud, quid magis consecrationis Lessentiam attingat. Eteola, ad unum omnes fatentur,ad consecrationis vim explendam, vi essicacia signa haec tria pertin re, sed manuum dumtaxat impositione potestas proculdub:ocosertur,itaque nulla superesse dissensio videtur.Nam attrib ta prius permanuu impositio .em potestate, declarata deinde adiabatur siga a, unctionis capit et,& manua, traditionis b culi, annuli, di Euanget t. Quocirca huc spectat D. Bernardi a actorum,quod annuli sabarrhatione in dissolubilis potestatis nexus signi Metur; idemque de unctione astruendum est: Quae quide,ut firmius teneatur,sacrarum litterarum stat auctorii

SEARCH

MENU NAVIGATION