장음표시 사용
61쪽
mini eam persectionem tribuit,qux ad mysticum pertinet cor
Pus,non aute ad verum. Ita minores Ordines,nec corpus Christi verum, nec eius materiam attingunt; prae parant dumtaxat
animos in obsequium consecrationis veri corporis,eiusque cultus;& idcirco potestatis est Pinui ficiae facult tem no alijs,s Sacerdoti concedere illos con Iecrandi,quorum facult s pruri me in vero Christi corpore non vel satur, sed in ministerio, de apparatu consistit.Quamobrem prima sententia,si de eo, quod a Pontifice Maximo fieri potest,loquatur,falsa est; potest enim summus Pontifex,cuius est latissime patens sequit/s,nqn modu. Jn my stico Christi corpore, ed quod insertur hrisma,sed et
in ijs,quae ad verum, remota quadam ratiooe, pertinent, ut mi nores sunt ordines, eamdem Sacerdoti concedere, qui suo iure
in vero Christi colpore versatur. Neque quidquam rati0 obtinnet, quoniam multum differt inter facultatς proxime in Chusti corpore vero versantem,& eam,quae remote resertur ad i conciliatis sum.Primarinasteri demandare Pontifex nun potest: Secunda omnino potest Sacerdoti dumtaxat . Sin aule de eo,quod cui rque per se,ae iure suo conuenit, lisserit,non disserepant inter auctores; nam munus est Episcopalis ordinis chrismA conferrei ordinibusq; initiare. Idque ex glos. eap. Abbates. apertissimo colligitur. Quia vero chrisma & ad corpus mysticum pertinet, di in gradu praestantiori quemquam costituit, in id sque summai est & absoluta Pontificis maximi potestas: minore quoqu*ordines ad verum quidem corpus reseruntur, non proxime, . tremote,& ut ministerium exhibent, & apparatum ad eius cylis tum praebent. Ideoque Pontifex summus sua undique expleta potestate utens, potest utrumque Sacerdoti tantum communircare, non autem id, quod ad veru Christi corpus pertinet proxime,in quo simplici Sacerdoti Pontifeκ minime praestat. Ratio igitur est ista. Causam si quaeris, institutio est diuina, quae Ecclesiae sanctae Apostolica traditione declarata est. Siquidem inde ab initio Christianae Reip. ac primo tempore ita seruauit, ac potissimum ea D. Gregoriu potestate usum fuisse legimus . Quidquid enim continuatis temporibur eodem modo ab om
62쪽
hibus serme Ecclesiae sanctae Pontificibus usu receptu est, tra, ditione Apostolica, institutionem diuinam esse,astruendum est.Secunda opinio prorsus explodenda est, nisi de ijs disputatio sit,quae ut diximus & ad mysticum Christi corpus reserunt ur regedu,& in exteriori sero tractatur; quae ijs quoque, qui serici non sunt, Pontiis maximus, amplissima sua utensia. culiate,deserre potest.Tertia,quae sancti Doctoris doctrina nisthur,amplectenda est,quantum & communior est, & tutior, &non imbecilla ratione probata.Episcoporum igitur, qui singulis Episcopalibus praepositi sunt,potestas est, ut non solum ceteros Ecclesiae ministros constituant, sed fidelem quoque populum ecclesiastica distiplina regant, di eorum saluti summa cum vigilantian cura prospiciant.Itaque perspicuum est,Episcopi tantum lacultatem esse,suo iure,ac per se chrisma,& --nores ordines contare;Sacerdotes autem simplices ea quoque praestare summi Pontificis munere, & concessia posse. Atque ad hanc rationem interpretanda sunt & iura omnia, & Con tu sanctiones,& Doctor factorum testimonia rei ii Lixu: .
Demaria Proctorum Ecclesiae diuisione.
V o autem modo, &ratione eiusmodi auctoritas re ipsa concedat dacilius si paulo altius repeta mu intelligetur.Sacerdotes simplices,quibus Iet Apostolica Sedes priuilegium conserendi minores ordines,atque chrisma concedere, pleruq;
nulla sunt dignitate praediti, plerumq; Abbatiae, siue alia dignitate potiuntur . Ex iis vij subiecti locorum ordinari js sunt, deque eorum Dioecesi, alij ab earum iurisdictrone,ALDioecesi exempti. Rursus, ex exemptis alij nullius sunt, alij simpliciter exempti,alij liberi. Item alij proprium territorium, Episcopali omnimoda iurisdictione munitum habent, alij intra fines albcuius Dioecesis consiliunt,ac degunt,utrique ordinarii sunt,&
63쪽
appellari merentur. Has omnes dissimistudines, colligimus Conc. Trident sessia 3.cap. Io. nam ct Abbate oc alij simpli citer nominantur,& Abbates,& alij exempti, di per rationem a contrario Abbates,& alij liberi,&Abbates,& alij,intra fine alicuius Dioecesis consistentes; ergo & Abbates, ta alij qui inrtra fines Dioecesis alicuius non consistunt,sed in sua, di Abbartes,& alij,qui sunt,vel non sunt nullius. Ex iis igitur ut ex eordem Cocilio praescribitur Abbates, siue alii quicumjue xametsi exempti sint,ac nullo medio sanctae Sedi Apostolicae subij-ciantur,ac propterea nestim,modo intra fines alicuiusDiocce sis consistant,nec minores ordines,nec litteras dimissorias cor edere nonae laribin queunt, utcumque Apostolicis priuilprgijs,aut antiquissimis consuetudinibus muniti qssent.Commurnis est haec omnium sententia, quippe quae Sacri Concilijdecretis nititur. Verum enim amplissimi Cardinales interpretan
dis Sacri Concit j decretis a Pontifice maximo praepositi , derclararunt,petitioni Illustrissimilac de Christi Ecclesii cu summa eruditioneiac prudentiadum eximia animi pietate,n Iel, gione optime meriti Cardinalis Palatotti respondentes: poste Abbates, Sacerdo es Benedicti,.quique deferendi mitram, &baculum ius habent,exsachitate e1 inbultata ab Episcopo loci,intra cuius fines siti sunt,& ab Episcopo versonae,quae initi
da est,tonsuram,& minores ordines non retularibus conserre.
Haec autem declaratio a Philippo amplissimo Cardinali Bon compagno Pontificii maximi Gregorij XIII. auctoritate promulgata est undecimo Iulii Is 7 et .Qui vero Abbates liberi ssit,
propriumq; territorium Episcopali omnimoda iurisdictione .3munitum extra cuiusque fines habent, atque adeo in propria
Dioecesi degunt , ordinarii locorum ac Dioeces ani censeri debent, solutiq;. hac Sacri Concilij lege esse videtur; tum quia, ut perspicuum est, decretum Sacri Concilij arcet a collatione ordinum,& dii nitariis simplices Abbates,non autem Dioec sanos. Nam id est proprie tale,quod est simpliciter tale. l. hoc
legatum .ssi delegar. 3. & quaecumque praeceptio, aut veta
corin casu simplici,non comprehendit mixtum,neque ei apta
64쪽
ri potest. Ac praesertim in ijs,quae odiosa sunt, ut id est, quo de
agitur,ratio enim habetur de abrogando iure quaesito. l. vim Passam.s .praescriptione. ff. de adultis. d. l. hoc legatum. ff. de leg. 3.sic est facultas conserendi tonsuram, & minores ordines,
litterasq; dimissorias concedendi . Quia vero simpliciter de Abbatibus in decreto mentio sit ; idcirco remanet ratio iuris communis de Abbate Dice celano omisib. I. causam dist. ff. de lib. de post. Ac propterea eo decreto prohibetur Abbatibus existentibus intra fines,collatio ordinum,concessio litterarum dimissoriarum. Igitur vim non habet in ijs, qui proprio terrixorio iurisdictione munito continentur . Nam in quibus verba legis non conueniunt, nec legis effectus in his locum habere
potςst. l. q. f. toties. ff. de damn. insedito. l. quod constitutum. E.
de milit. test . alioquin absurdum sequeretur , duo.sciliacet esse in una Dioecesi capita,quod a ratione abhorret. c. in opibus. a. q. r. Cum enim de hs,qui initiari ordinibus debent, aut dimissorias impetrare, accurata sit habenda ratio natallu, eruditionis,ac probitatis,cui haec magis esse perspecta queunt, quam ordinatio suo, qui in his assidue versatur. cap. quosdam de praesumptionibus . tum quia sanctio huius decreti iuri vide tur derogare communi, in c. Abbates. de priuilegan 6. ideoquestricte interpretanda est,ut,quam minimum fieri potest,iu c6mune labefactet: siquidem lex emendatrix accommodari, &transferri in aliam nondebet. C. si vero. g. de viro. ff. de solui. matrim. & lex emendatrix non debet aptari, siue extendi ut loquuntur nisi inressiue persona, de qua agitur . I. si seruum
non dixit praecor. de acquir. hered. Ac lex noua generaliter emendans,non transfertur ad res,vel personas a veteri lege definitas.l. Sciendum. ff. qui sati . cogantur.iuxta auth. Ois IaIur.C.detesta.& legum correctio omnino vitanda est. L prae
Ρpimus. de appen etenim quia in c. Abbates.de priuilegiis in si praecipue sancitum est, Abbates clericali tonsura eos iniqcare posse, in quos ecclesiasticam ,&quasi Episcopale iurisdinctione obtinent, fit ut decretu Sacri Concilij generali ratione, ac simpliciter loquens, minime ius commune corrigat, sed lo- cum
65쪽
eum sibi indicabit in postrema parte, cum scilicet faculias illa
non iure ordinario, sed praecipuo asserto priuilegio obtinetur, vel usurpatione. Ideoque in eodem habetur decreto. Non obstantibus priuilegijs quibuscumque. Quibus liquido constat,
decretum corrigens tangere dumtaxat priuilegij certi faculi te munitos, vel usurpatores,mittentes manum in messem alii nam,non autem eos, qui communi, & ordinario in ijs iure ni . tuntur. His adde,quod cum sacrum Concilium iuri vesuit de ro*are communi,illud quidem plane explicauit,vi cap. Io. de rem .ses . . Non liceatcapitulo infra annum litteras dimis,sorias facere,iam ex iuris communis dispositione, am etiam
cuiusuis priuilegij, aut consuetudinis vigore hoc decreto de Abbatibus, dic. De iuris communis dis sitione nulla fit me tio.In postremum,quod exemptoru eo loco fit correctio. Nile autem posuimus Abbates esse liberos, ideoque exempti dici non possunt,cum numquam fuerint subiecti; vocabulum enim; exemptio,subiectionem antea in eodem fuisse declarat; l. manumissiones. tit. de iusti & iuri optima 4; ratione illud quidem
in exemptis sancitum est,quoniam exemptae ecclesiae de Di ..cesi esse dicuntur. Abbas in c. graucide officio ordin. I. not.ula.
Felin. num. 2. Quamobrem liberi Abbates, quique proprium obtinent territorium, omnimodaq; Ecclesiastica, siue Epist - pali iurisdictione munitum,siueoioecesim,ordinarij, & Di celani merito censentur;potestaterj; potiuntur conserendi mutiores ordines, dimistariasq; Iitteras suis, pleno iure,& Epist pali subiectis sibi, proprioque ac suo territorio consistentibus impertiendi. Ac vereor ne cuiquam haec muIta esse videantur. Ad extremum 'assero Abbatem sacri monasterij Cauensis limrum esse numero habendum, quod & liber est, & proprium o tinet territorium,omnimoda Episcopali iurisdictione munitu, eamq; priuatiue ut loquuntur ad omnes, & Archiepiscopos,&Episcopos, ut verus Dioecesanus, & ordinarius, & semper exercuit,& habuit ex primo suo statu,ut ex Vrbani II. Pontificis maximi litteris manifestum est, constituentis Coenobium caput omnium Ecclesiarum sibi pleno iure subiectarum. Nam
66쪽
mi Episcopus Cauensis incredibilibus sere modis sacri illius Cave sis Coenobii Abbatem, & monachos, ut ad publicas per
gerent proccssiones,vexaret,specie cap. Sacri Concit. Triden exempti autem Omnes, etiam monachi ad publicas processiones accedere compellantur.Cum res diu multumq, in Romana
curia apud amplit simos Patres Cardinales , lacti Concilij interpretationi prassidentes, utrisq; partibus auditis, agitata es sit,iale illi quidem decretum edixerunt.Congregatio gener lis Concilii Tridentini censint, non posse ad processiones publicas euocari hos monachos, tu quia nulli , tum quia non possunt dici exempti, quia numquam fuere subdixi, tum propterpactum speciale confirmatu a Sede Apostolica.Quod non
tollitur. c. a a.de regularibus. De eodem quoque ijdem amplisesimi Patres Pont. Max. Sixto V.retulerunt ex authenticis scripturis,coram Illustrissima Congregatione praesentatis,liquido constare, Abbatem Cauensem esse nullius, omnimodam iurisdictionem Episcopalem h bere, ac proprium territorium sidest Dioecesim,quae sane nihil est aliud, quam loci spacium iurisdictione munitum.l. pupillus.g. erritoriussi. tit. de verb. signis Fcli.in c. Rodulsus num. i 3. de rescript. Cum vero Dice-
sesis proprie sit iurisdictio Episcopi,vel alterius Praelati iurisdictionem Episcopalem exercentis, Abb. di glos. in Clem. I. de vita,& honest clerici ne disputandum quidem est, Abbatem Cauensem Dioecesim habere, & Dioecesanum verum censeri. Felin. ibidem a limi.Glosin d.Clem. I de soro competenti.in verbo, Diceces anus. ideoque omnia illa,quae Concilium sacruordinariis locorum facienda committit, ut Sedis Apostolicae legatis, non obstantibus quibuscunq; priuilegijs, Abbati Cauensi commissa censentur in oppidis, Castris, & Ecclesijs, sibi, ac monasterio subiectis, ut quibus locis iure ordinario
propter exemptionem,aut priuilegium ius exercere nequiret, id ut delegatus praestare posset. Fel. in c. cum ex officii.nu. 2 o. in fin.extra de praescript. Quamobrem asseruerunt amplissimi
Domini Cardinales praedicti, priuilegia eidem a summis Pontificibus concessa , ab ipsist accurate,ac diligenter examina
67쪽
ue o De Ecclesiast. M inratins
ta,atque perpensa,nihil,quod cum decretis Sacri Concit. Tri denr.pugnet,continere. Ocirca idem Sanctissimus Dominus Sixtus V.ac successor D Greg.XI V.haec ipsa omnia priuilegio suo inseruerunt,& astruxerunt;declararuntq; praeterea, eunde Abbatem Cauensem facultatem habere congregandi Syn dum,conserendi chrisma, concursum instituendi, exequendi litteras Apostolicas tam gratiae,quam iustitiae, etiam in matri monij causis . Eadem est sacri Casinensis amplissimi Abbatis ratio,ut non praestantio tamen maior;quippe qui omnibus, es Vrbis,& Orbis Abbatibus praecellit, & ampliorem iurisdicti nem obtinet. Haec autem tunc rata esse volo, cum sanctae Eoi etesiae iudicio,& amplissimorum Cardinalium sententiae pro
De definitione potestatum Iurimctionis.
diximus in vero Christi corpore versatur,eam nunc tractemus, quae iurisdictionis appellatur, quae mystici tantum rationem habet. Haec a tem duplex est, altera secreti sori, siue animi, altera extrinseci fori,& contentiosi. Ac primi eorum tantum est, qui sacerdotio initiati sunt, ac praeterea populum subiectum habent. Altera etiam non sacerdotibus co uenire potest, populum tamen requirit, qui imperio parere, dc obedire debeat. Vtraque aut ordinaria est, aut delegata . Auctoritas illa ordinaria censenda,& appellanda est,quae proprio suo, aut dignitatis,aut muneris iure nititur ;Delegata vero est, quae non per se,ac iure suo cuiq; permittitur,sed conccssione alterius continetur. Ac de secreti fori auctoritate alias. Nunc considerandum est de ea, quae iurisdictionis, extrinseciq; sori appellata est. Et quoniam ut diximus unumquodque proprio suo munere, ac vi cssiciendi definitum pst; magistratus autem. O cuiusque
68쪽
eulusq; pssicium hoc uno potissimum continetur , ut ea legum
ratione imperet eis,qui parere debent,quo finem suum, ac pro prium consequantur. Idcirco auctoritas iurisdictionis facultas est alicuius, proprio iure,aut alterius concessu constituta, rectig
legibus constituendi, ac dirigendi ad proprium finem eos, qvrsio imperio subijciutur. Ex qua sane definitione facile est si
gulorum accipere rationes. Nam Pontificis maximi auctoritas est facultas,Christianii coetum vesuersum diuinis legibus, suo, ae a Christo Domino,ac legitima ordinatione sibi tributo plenissimo iure gubernandi, ad aeternitatemq, dirigendi. Omnes sane in hac ipsa rectae definitionis leges seruantur; quod nihil redunda neque quidquam minus explicatum continet.Est in ea genus,facultas,cetera differentiae loco sunt posita. Explic tur materia subiecta vocabulo,coetum, forma, diuinis te bus, emciens, a Christo Domino,finis, instituedi, ad aeternitatemq; dirigendi. Audiamus D. Beri singulas fere definitionis partes cossid. astruentem. Sunt quidem & alii caeli ianitores, & gre iam Pastores, habent illi assignatos greges, singuli singulos, tibi uniuersi credita: una unus, nec modo ovium, sed pastoru , tu unius
ommu pastor. Vnde id probem quaerisZeκ verbo Domini. Cui enim non dico Episcoporum, sed etiam Apostolorum sic indiscrete, sic absolute totae commissae sunt oues)si me amas Petre,pasce oves meas quas illius,vel illius populos ciuitatis,aut Regioni aut certi Regnseoues meas, inquit. Cui no planu, no designaue aliquas,sed assignasse omnes)nihil excipitur,ubi distinguitur nihil;&forte praesentes & cet. usque ibi: En quis es. De auctoritate Episcoporum agamus, quorum uno nomine eos omnes intelligi volumus,qui Episcopali sunt auctoritate praediti,ut Patriarchae,id est primi supremiq; Patres. Archiepiscopi,quique ab Episcopis non genere,&ordinatione, sed gradu,& amplitudine potestatis,ac loci disterunt, quod latius de- ce actabimus. Auctoritas autem istorum, facultas est,coetsi Christianum pro rata portione eis subiectum, Christi Iegibus, ecclesiasticisq; sanctionibus,& a Christo Domino, ac legitima ordinatione,pleno,ac suo iure accepto, gubernandi, ad aeterni
69쪽
intemti; dirigendL Haec tu eos quoque omnes conuenit ma oti si 'us Ecclesiasticos,qui ut non Episcopi, sum tamen Episcopali iurisdictione muniti. Veniamus ad nostros. Abbatum auctoritas facultas est, monachos sibi subiectos Christi lepibus almi'; Patris Benedicti,ac Patrum institutis,pleno iure,ac suo, legitima ordinatione suscepto, gubernandi, ad aeternitatem ;dirigendi.eadeniq; aptanda est ceterarum familiarum praepositi a dumtaxat ratione variata,vt Dominicanis, Francisca. nisq; institutis,& quae sunt eiustam generis,definitio declar tur. Idemque faciendum est,cum de auctoritate delegata se tur,hoc variantes,ut pro iure suo, dicatur iure sibi commisse 1 tali, vel tali Sc. in quo auctoritas existit orcinaria. Probitatem. Irunc explicemus ἀ
requiratur mistin in Elaclesiassi cis Magiri ratibus CCL ESIASTICI; pastoris *ita ea eiuratione instituenda, ut omnibus officiorum muneribus absoluta,atque persecta mulsis reprehensionibus sit obnoxia. Quod quidem Apostolus docuit,ad Titum,& Timotheum scribens: Oportet Episcopum irreprehensibialam esse. Sed ut latius in hac causa versemur, varias afferamus: Iententias. oportet.Putant enim nonulli, satis esse, ut quisque pastoris egregie munera praestet , si in vi tutibus animus eius. excolatur,quibus fideles omnes praeditos esse opus est. Nam
Apostolus , quae vitanda esse Epistopis vitia praescribit, omnibus sunt fidelibus sugienda &quas colendas virtutes pastori bus inculcat,eas quoque ceteris persequendas constituit.Qu circa & D. Chry sostomus verba Apostoli explicans idipsum aptissime docet.Qui ignorat rectam,sanam* doctrina, ut opo tuerit,traderedonge a Sede Episcopali arceatur;nam alia quidem & in subditis, inuenire facile est,puta, esse sine crimine,.
70쪽
filios habere subiectos,hospitalem esse ustum,& sanctum, &α
ceterum hoc est,quod minime Doctore exprimit; scilicet, verbis instruere, & confutare aduersarios, cuius rei nullam ferme nunc curam haberi videmus tque ingemi scimus. hactenus ille. Quidam vero in ea sunt sententia,ut asserant,multum inter esse later eas virtutes,quibus esse praeditos Ecclesiae magiaer tus necesse est,& eas,quas ceteros sequi oportet. Ait enim D. Gregorius: Tanto debet populi actionem actio trascendere
Praesulis,quato distare solet a grege vita pastoris.Eo pertinet, quod ab ijs etia, qui religionis se vinculis astrinxere, exigitur, ut ad perfectionem dumtaxat pergant: Episcopi vero inperfectionis statu constituti sunt,ideoq; selectis fidelium generibus, hoc est religiosis,uirtute praestantioins esse oportet.Quis enim ignorat excellentiorem Ducis esse virtutem, quam militis &pastoris,quam pecudumὸ Sed ut eos ad consensionem reuoce-mu Gstatuo cuiusq; rei perfectionem in eo positam esse, ut suo principio copuletur;hoc autem ipsius rei actio praestat,qua seu quisque proprium finem consequitur;idem autem semper finis est, atque principiti nihil vero abest ab eo,quod suo, proprioq; fine potitur,itaque persectum est; ac propterea in cosecutione finis rerum persectio,& absolutio cernitur. Haec autem duplex est,una,quae ad rei naturam,essentiamque pertinet,id est ea,sine qua comparari finis omnino non possit; altera, sine qua omnino possit,commode tamen,ac ita facile non possit. Ac persectio quidem Christiana ad eius pertinens vim, & naturam, praece Ptorum Dei cultu continetur:quare Dominus: Si vis ad vitam ingredi,serua mandata. Altera vero,quae in faciliori finis ad Plione cernitur. in Christi Domini consilijs seruandis constituta est. Quocirca adolesceti euangelico dictum suit,si vis perfectus esse, . Siquide istis ea, quae Chri lilianae perscctioni o
stare quoquo pacis videntur,remouentur,carnis voluptas,ill cebraeque,continentia: sensus proprius,ac pertinax obedictia; opum,ac honoris sollicita cupiditas; paupertate ad aetemitate igitur explicatus est cursus studio diuinorum praeceptorum , di maxime expeditus,ac liber,seruato consiliorum euangelic a H a rum