Mich. Archangeli Lupuli ...Theologiae dogmaticae lectiones

32쪽

LECTIONES.

LIBER QUINTUS

DE INCARNATIONE VERBI DEI

ILAaec est vita aeterna , ut cognoScamus olum verum Deum , et quem ille misit IE

SUM CHRISTUM. Hinc postquam Deum,

eiusque foecundissimam Unitatem in tres Personas dilatatam, atque in res conditas effusam bonitatem superioribus libris contemplati Sumus , nune Christum , Dei virtutem , aesapientiam , in quo omnis plenitudo Divinitatis inhabitat, libri huius iucundissimum ha

bemus argumentum.

33쪽

Quem dudum praestolabantur Iudaei Filium Dei , a con tituliq- mumi promissum ,

a Saeculis prophetatum , atque innumeris inveteri Testamento figuris mysteriisque Obumbratum , is in plenitudine temporis quum e benignitatis suae kbuhdantia in forma humi- Iitatis nostrae in mundum advenisset, factus est illis scandalum. NImirum adeo Carnalium Iudaeorum animis insederat opinio, venturum in splendore maiestatis suae Messiam , ad debellandas armorum potentia nationes , terre numque Israelis Regnum restituendum , totoque orbe amplificat dum. Ex hmterso autem satum humili loco ubi viderint Iesum labrinlium , inopem . ac paucis , abjectisque i stipatum discipulis , hunc esse Messiam Degarunt , nihil quidquam illa Propiatarum attendentes 4racula , quibus haec erant praenunciata , cunis et Regnum non ieiriporarium sed 'eoeleste futurum Zacharias IX. 9. expres

serat : Exulta satis fila Sion : iubila fila

34쪽

DB incARNAT. vEMi 3 Ierusalem e Ecce Rex tuus veniet tibi iustus. et salvator: φse 'ver , et aScendens Su-Per asinam, et sver ρulium frium asinae. Hinc quod merito praescribebat Tertullianus prima nostra colluctatio adversus Pe vicaces erit Iudaeos , qui in propria veniem lem Dei filium non receperunt , eique adhue obstinati contradicunt , quos praevalidis ἐinextricabilibusque argumentis Perstringemus, iamdiu advenisse Messiam demonstrantes , eum

quo fuisse IESUM NAZARENUM , quem P

tres eorum Pilato tradiderunt, ut crucifig retur. Qua lancti exercitatione ipsum Domianicae Incarnationis Sacramentum ex Sacris Litteris, Sanctorumque Patrum doctrina, eodem nobis indulgente Domino Nostro Iesu Christo explanabimus. SEcet Io I. a

advenisse euincitur.

- . . ,- , a

I. hi suam e terris abitionem adpropinquare sensisset annosus Iacob , postrema filios suos donaturus benedictione , singulis quae erant in novissimis diebus eventura, Divino

35쪽

adflatus Spiritu nunciavit. Neminem at ex omnibus prae filio Iuda ponderosis vaticinationibus ornatiorem reliquit: Iuda inquit. Gen. XLIX. Io. te laudabunt fratres tui.

Non auferetur sceptrum de Iuda , et Dux de femore eius donec veniat qui mittendus est :. . et ipse erit evectatio gentium. Hemillustre quantum, ac Vere divinum morientis Israelis eritum i quo iam Messias Mortalium

Liberator non tam de Iudae filii sui: prosapianaFiturus praedicitur , quam quando adVenerit , digito veluti commonstratur. Sane enim

qui talia satur , quid edisserit aliud, nisi eo scilicet temporis articulo Messiam adfuturum, quo in Iuda cessaverit Principatus p Eccum igitur primum longe luculentissimum Positum

signum , ut tum Messias oriatur, quum Occidat IudaS. II. At vero tanta in. luce me Iudaeorum miseret, qui ne in eum crederent , quem non Cognoverunt, et ut anxii adhuc quoque eXpe Ctarent , quem Orbis universus iamdiu Salvatorem Suum Sensit , nonnisi cavillando , et ut Verius dicam insaniendo , vi in clarisIimi Oraculi eludere conantur. Conantur 3 Nonne . multis adhinc saeculis sienum illud ablatum intuentur Z nonne ablatum vident de gente Iudaica sceptrum , ct principem de Semine

36쪽

eorum' Vt quid igitur iampridem illo eradi

inato signo, adhuc Messiam expectant 7 ε ΦIII. Profecto enim sive per Iudam universa Iudaeorum gens intelligatur , in qua praecelIens fuit Tribus Iudae potestas , Si Ve Singularis illius Patriarchae tribus , non restat illis unde de impleta in Christo Iacobea V ticinatione dubitare. Nam et priori Sensu , cui adistipulantur S. Iustinus Martyr , Eusebius Caesariensis , S. Athanasius , S. Ambrosius , iam inde quum Herodes imperabat , qui Iosepho teste i non Iudaeus , sed Idumaeus erat , sceptrum de Iudaica gente ad alienigenas transierat ; ma Xime Vero quum everSue

sunt Hierosolymae, et Regia Civitas excisa per Titum , ac universa Iudaeorum gens in selix dissipata . atquct alieno iugo colla sub i) Antiquitatiam Iudaiear. Lib. XIV. Cv.

o. nec non De bello Adaico Lib. I. cap. V. In cuius sententiam accedunt praeter Iulium Africanum Eusebius Lib. I. Hist. Fecies. cv. o.

Et Sancti Epiphanius Her. XX. Hieronymus, Am- brosius Lib. de Bened. Patriarch. Cv. IV. Λωgustinus Lib. XVIII. de Cloit. Dei. Cyrillus AIexandr. Lib. VII. Com. in Gen. Non huic enim impudentem illum Herodis assentatorem Nicolaum

DamaScenum moramur , cuius testimonium Scaligero , et Casauhono ultro si uendum relinquimus.

37쪽

s LlEER euINTUS mittere coacta , nihil eorum est ausa alte lare, quae Regiae sunt potestatis .. Et alterciautem sensu , quem tenet Origenes , et Sancti Epiphanius , Cyrillus , Augustinus, iam

ab ipso Messiae adventu sceptrum de tribu Iuda ablatum est , siquidem clade Palestinae, 'Tribuum confusione , ac dispersione totius Populi , ius ad Regnum recuperandum Pror-Sus amisit.

IV. At quae vero tanta stultitia , ut quum post mille et octingentos serme annos ex calamitate illa postrema suis exturbati sedibus , Continuo dispersi , ac palantes huc illuc dia vinae maledictionis signum praeserentes Vagentur sine similia , sine tribu , sine urbe , sine synedrio , sine legibus , Sine magistratu, sine templo , sine sacerdotio , sine Sacrificio, non occasum videant Iudam 8 non ablatum sentiant illius imperium t non completam attendant prophetiam illam dicentem Oseas VI. έ. t sedebunt stii Israel sine Rege , et sine Principe , et sine Sacrificio , et sine Atiari, et sine 'hod, et sine TheraphimpV. Quid quod et scopulum prorsus inde-elinabilem habent , quo contradictionum Omnium calumniae , cavillationumque fluctus confringuntur. Habent nimirum totam Ηρbraicam Vetustatem , quae Iacobi vocem propheticam

38쪽

pro signo Venturi Messiae accepit, antequam Messias advenerit. 1la namque septuaginta Se nes , trecentis prope annis Christi adventu antiquiores , Iacobeum Oraculum interpreta isunt; ita Targum Onhelos, et Targum Ionathanis , tum et Targum Hierobolymitanum, ac Thalmud Babylonicum , cuius auctoritatem

ipsi Iudaei , qui Christum praecesserunt, Di vinis Libris exequant , quique non aliud signum orituri Messiae expectabant , quam quod Iacob posuit. Quin et per illa prope tempora , quibus benignitas Dei adparuit , iam iam que oraculi complementum norant sa). V -

a Et sane tam constans erat apud Hebraeos, et vicinos opinio, illis temporibus expectandum Messiam , ut multi Herodem pro Messia habu ἐ-rint i eoque nomine Herodiani dicti Matth. XXI LI6. Mare. III. . 6. VIII. 15. XII. 13. de quibus Tertullianus in haereticorum enumeration : Cum his etiam Herodianos , qui ChrisItim Her

dem esse dixerunt. Paria habet Epiphanius : si consentit vetus Persii Soboliastes, qui adpo iis

narrat, Herodianos Notalem Hemdis ρbsemasssi, ut etiam sabbata , quo die lucernas accensas , et νiolis eoronatas in fenestris ponebant. Alios vero,

quibus eadem insedit opinio , Iudam Caulonitem pro Messia habuisse auctor est Iosephus XVIII.

a. et aet. V. 36. v i

39쪽

de vox ilIa Samaritanae SCIO QUIA MESSIAS VENIT ' undo vox illa Andreae INVΕ-NIMUS MESSIAM ' Quorsum illa Sacerdotum

et Levitarum legatio ad Ioannem , ut interrogarent eum an esset Christus Z Quorsum tandem legatorum Synodrii ad Christum TU

ES O QUI VENIS , AN ALIUM EXPECTAMUS.

VL Nec aliam porro Iacobet vaticinii obtimuisse apud Iudaeos interpretationem , IOc Pletissima etiam nobis testimonia exhibentProianae historiae , quarum amplius auctoritate Babhinorum perfidiam frangere commodum est. Nemo autem Suetonio et Tacito disertius rem expedire Videtur , quippe tradunt . Pertinaces Iudaeorum rebelliones adversus Vespasianum ex quodam oraculo OrtaS , quo Praedicebatur, post extinctum in Iudaea Regnum, proditurum ex Iuda regem , qui Orbis universi sibi dominationem vindicaret. Adeo nimirum illis orat exploratum, tunc primum ablatum fuisse sceptrum de Iudat Et quidem Tacitus Hist. Lib. V cap. XII. persuasio inerat, antiquis Sacerdotum litteris con

Iesceret Oriens , profectiques Iudaea rerum potirentur. Quaeso quid tanto apertius Testi,

monio 7 Et Suetonius in Vespas. cap. IV.

40쪽

Percrebuerat Oriente toto uetus et CONSTANs vinis , esse IN FATIS tit EO TEMPORE Iudaea profecti rerum potirentur. Id Iudaei ad se trahentes rebellarunt 3 . VII. Iam vero Iacobet oraculi veriloquio ,

omni retro Orientis antiquitate , alienigenarumque auctoritate firmato, tametsi nobis Pera-Ctum esset cum Rabbinis risegotium omne; quum tamen in uno potissimum argumento eXSultare adhuc videantur, expendamus et id insuper, ne cui sucus itide creetur. Aiunt igitur a tem-Pore usque Babylonicae captivitatis in Rege Sedecia . qui abductus cum populo fuit , CeS-sasse in Tribu Iuda regnum s anno nimirum ante Chr. DLXXXIV. Post reditum vero

E serVitute ius summum penes Duces ASSamonaeos fuisse , qui ex Tribu erant Levi; idque obtinuisse ad Herodem usque , donec Romani Iudaeam in Provinciae formam redegerunt. Ex quo illud sequitur , iamdiu ante δ) Suetonio , et Tacito Iosephus praeiverat Lib. IIL de bel. Iudaic. eap. XXVIII. et Lib. PIL ev. a XXI. Quod autem Iudaeos ad bellum maxime ineιlaoerat, V ΑΤΙCINIV M erat ambiguum