장음표시 사용
361쪽
DE INcARNAT. VERBI 331 o IIoc est enim, quod dixit Graecus υνυ της χορηγιας κατ' ενεργεtxν εμφιετρωs , quod is non dissicile erit tanto architecto secundum n mensuram uniuscuiusque meritorum , ac si. D dei convenientem sibi conuectere, Cum ae is disicatio caritatis ruinam excludat, atque obstruat. Non est ergo dubitatidum , Coelen stium potestatum adhaesura ad hoc templum D aedificandum consortia. Incongruum quippen intelligi , quod ita assurgat humanae cariis talis aedificatio in templum Dei , ut fiat in , nobis habitatio Dei in spiritu et non sic auisu tem in coelestibus potestatibus,
362쪽
De Regno Christi in omnem aeterni, tatem duratur O. L B sitrium Christi a carnis assumptiorae
coeΡtum , numquam in omnem aeternitatem esse desiturum , ac ipsam Verhi cum Currae unitionem perpetuam fore , eXpresse Angelus
Marias nunciavit Luc. Ι. 33. Ecce con-cφιes in utero , et Parios suum , et MOcα- his nomen eιus Lesum. Hic erit magnus, et suus Altissimi uocalitur. Et dabit illi Dominus Deus sedem Daυid Patris eius : Et regnabit in Domo Iacob in aeternum ; et rcgni eius non erit Ais. Quamobrem et Patres
concilii Constantinopolitani primi haec ipsissima Verba Symbolo 'ceno addiderunt: Cuius Regni non erit finis. Id quod et Daniel Propheta praedixit VI. t 4. Dedit illi Diestatem et honorem, et Regnum I et Omnes ργuli, tribus , et linguae ipsi seruient. PO-teStas eius , Potestas aeterna, quae non auferetur , et regnum eius , quod non Cor m-ρitur. Accedit et testimonium Ioannis VIlI. 35. Christum manere in aeternum; quod
363쪽
item et Apostolus Paullus perhibuit ad Hobr. XlΙI. 8. Iesus Christus heri ee hodie , lyse et in saecula. Et rnrsus ibidem VII. 24. Hic autem eo quod maneat in
aeternum , Sen iternum habet Sacerdotium.
Sed cui bono plura' habemus ipsum Hebraeo. rum testimonium in Evangelio Ioan. XII.&4. Nos audiuimus ex lege , quia Christus
II. Porro his omnibus Scripturarum locis Christum , qua homo est , designari , quis vel adeo stipes , vel etiam insanus addubita hii Z Non enim nisi Davidis filium memoravit Angelus , qui in domo Iacob regnaturus sit , quique de Maria Virgine conceptus , et in lucem editus est. Daniel item nonnisi filium hominis per visum aspexit, cui antiquus die cum , idest Deus Pater dedit Regnum. Apostolum non moror , quippe de aeterno Chrisii Sacerdotio verba habet , quod utique secundum hominem illi convenit. Modo si ad
eamdem Veritatem adstruendam percontandi Patres essent ; sed in re eXploratissima , nec modo controversu , Unum alterumve dumtaxat in medium aisseram , qui post. exortam Mar-
colli , ac Photini 28 insanam haeresim , a S) De Marcello Aneyrano , eiusque discipulo
364쪽
strenuo pro catholica veritate certarunt. Augustinus diserte in primis Lib. I. de Trinit. Cap. VIII. Illud autem quod dicit Apostolus i. Cor. XV. I 8. : cum autem ei omnia subiecta fuerint i tunc et ipse silius subiecitis erit ei qui subiecit omnia ; aut ideo dictum est, ne quisquam ρuturet habitum christi
qtii ex humana creatum Susc tus eSi , conoersum iri ρostea in imam dioinitatem . Oelut certius e resserim , de tatem , quae noti
Clarius adhuc Chrysostomus Hom. XI. in Dan. verba Ioannis Et hiabitauit in nobis
illustrans. n Contemplare mihi, inquit, tern ribilem , et arcanam illius mysterii dignita- η tem. Nam perpetuo tabernaculum istud in-n coluit. Etenim carnem nostram induit, non Pholino haec S. Cyrillus Hierosolymit. Cain. XV.
Aliud caput draconis reeens in Galatia eaoniam , susum est iacta e , quod post inem mundi, Chri- Sitis non amplius regnat: ausum est, inquam di rere , quod Verbum ex Patre prodiens idem in Patrem denuo resolutum nusquam a lius est. vi dosis Eusebium Caesariensem Lib. III. de Fecies. Theol. Cap. XIII. tiam et Socratem Lib. u. f ορ. XIX. ubi et Orientalium Episcoporum liabes professionem adversus haereticam pravitatem.
365쪽
DE INPARNAT. v ERat 335sa tamqaum iterum eam derelicturus : sed Diis secum illam semper habiturus. Quippe ni: in ita se res baberet , non eam utique thronon regio dignatus esset : nee illum Angelorum, is Archangelorum , Thronorum , Domination num , Principatuum , Potestatum n. Quam sidem cunctis sere Patribus Contestatam , aedoctis elucubrationibus S. Cyrilli Hierosolymi tu ni in Catechesi XV. S. Epiphanii in Ancorato , S. Basilii Distola LII. et S. Gela sit Pontificis Epistola II. illustratam , perhel le suggillat Prudentius in Apotheosi :Sed nos, qui Dominum libris , et corPOre iam bis Vidimus , ante sde , visae carne , et Sanguine
Corum ;Quique ooluminibus vatiam , cruce teste , probatis ;Rimantes digitos costarum in Oulnera cruda Meraimus et manuum pisu dubitante lactinas Scrutati , aeternum regem cognoscimuς Iesum. III. Quandoquidem at pestilentissimi homunciones Marcellus , et Photinus in eo hac- resis fundamentum posuerunt , quod Apostolus de Christo scripsit ad Cor. XV. 24. Cum tradiderit Regnum Deo , et Patri , cum
e cicua erit Omnem Principatum, et Potestatem , et Mirtutem. OPortet autem illum -
366쪽
naum Sancti Thomae Aquinatis Leci. III.
ponero licio in obscurum ac dissicilem Ap stoli locum explanationes. Altera est , quod Apostolus non in personum Christi, sed in ipsius corpus , quod ess Ecclesia , sermonem intendat ; sic ut iste sit sensus : Cum tradiaderit , idest Verduxerit regnum , idest sdeles moS , quos P Prio Sanguine acquisivit Apoci
V. 9. Redemisti nos Deo in sanguine tuo . . et secisti nos Deo nostro regnum in. Sed sic tradet , ut sibi non adimat . i nnaoι se unus DCus cum Patre , et Sancto Diaritia regnabit. Alteram ob Sancto Augustinornutuatur in lib. LXXXIII. Quaest. LXIX. Cum tradiderit regnum Deo , et Patri: idest eum ostendet , Deum Patrem regnare. si Scriptura enim tunc dicuntur aliqua feri , quando Primo innotescunt, et huiusmodi innotescentia si per Christum. Quae vero in Apostolico textu sequuntur : OPOrici eum' regnare , donec ponat inimicos sub Pedibus eias . ita sunt ex Augustino interpretanda :πortet regnum ejus in tantram manifesω-ri . donec omnes inimici eius ψsum regnare fateantur. Quo loco et id ex sancto EpiScopo animadvertendum το dones non sem-
367쪽
per finem, ac cessationem a 7 designare quasi dicat Apostolus : ciam posuerit inimicos sub pedibus suis , non sit postea regnaturus; sed usurpari Dim raro de rebus , quae adhuc perdurant , ut quum dicitur in Psal CXXXII. Oe ili nostri ad Dominum Deum
nostriam , donec miseretitur noStri ; non enim impetrata iam misericordia , licet nobis
oculos nostro, avertere a Deo.
IV. Unum superest , quod molestiam soriasse alicui contra Incarnationis perpetuitatem possit creare. Nimirum si mortis illo triduo saltem Deitas Verbi a carno fuerit divulsa. Sane vero dimissam triduo illo fuisseu Verbo carnem nonnulli veterum sensisse
videntur. In his est Epiphanius Haeres. XX. Ambrosius Lib. de Srmbolo Cop. XIV. Hilarius in Matth. Cap. XXIII. , et I Pp riuq in Libello Emendationis 28). Constantissima autem, et eXtra omnem dubitationis et ) Conseras hanc in rem S. Hieronymum adoersus Heloidium ; Augustinum Lib. L. de Trinitate Cap. VIII. Isidorum Pelusiotam Lib. PDisι. XVIII. tum et Cyrillum Hierosolymil. Catech. XV. 28 Quae at suerit horum Patrum mens veti ex aliis rex tibus tacite eruitur. Quod ad Epiphα- Tom. VI. 22
368쪽
338 LiηEn QuiNTUSalaam , est cunctorum tum Graecae , tumnium pertinet, ita ipse in Anaeephalaeosi: Quae
quidem anima minime ορud inIeros relicta fuit , neque caro corrUtionem Midit, quam diDinitas , quae eum illa eoniuncta semPer erat , excitaseit ;qui locus nullo indiget interpretamento. Ambrosius vero Psalm. CXVIII. verba expendetis: Deus,
Deus meus , ut quid dereliquisti me : Dereliquissa Didetur, inquit , quia non pepercit , qui tradidie morti. Sed non penitus derelictus dieitur, quia
non derelinques animam meam in inferno, nee dabis Sanetum itium Midere corruptionem. Patet au-lom Santium Hilarium non de dissolutione unionis . sed de Utcullatione virtutis divinae in illo triduo mortis esse intelligenduin . Ipse enim alibi
itur, sed in eruce hominis mortem Deus Mincit ;Chritius Dei stitis moriιur, sed omnis caro pios-εαι in Christo. Dei Ilius in inferis est , sed homo refertur ad caelum. Demum idipsum ei in Leporio explicando dictum volo ; et ut ingenue fatear . miror qui factum , ut nemo neque in A- mea , neque in G allia de Leporii doctrina conia questus sit, nec ipse Augustinus , qui expressissimo indissesntam fuisse in triduo mortis hyposta
tieam unionem iterum iterumque professus est. I loque prorsus auctor Sum , et hanc fuisse Lepo-ν ii mentem , quod recesserit nimirum Dixinitas a
369쪽
salinae Ecclesiae doctrina , ne tum quidem tactum esse a Verbi carne sua dissidium , quum ab illa secessit anima. Etenim Athanasius Libro des salutari adventu Christi, eontra Apollinaristas disputans , et Gregorius Nys- senus adversus Eunomium Arii discipulum Scribens , negant potuisse in Christo Verbum fungi vices animae hoc argumento , quod si
ita res haberet , nec mortalis , nec mortua
umquam extitisset Christi caro , quum nulla uis mortis quantacumque potuerit Verbi Deitatem ab assumpta Carne reparare. An Iudaei enim contra Verbum ipsum praevaluissent pati disiuncta a Verbo caro incorrupta perstitisset ' an a Dimam carni Sociare rursus P
iuit , nisi Verbi Deitas , quae utrique semper
Christi corpore subtractione protectionis , ut posset mori; non vero solutione unionis hypostaticae, ita ut carnem exanimem deserere nihil aliud sit, quam permittere , ut caro seiungeretur ab animi.
Id quod ex ipsis Leporii verbis, quae immediate
subdit , apertissime eruet quisqωs : Et tam Christus silius Dei tunc mortuust laeuit in aepulchro , 'cytiam idem Christus Flius Dei ad inferna deseenis dit.. Dic, amabo te, qui iacuit in sepulchro . Aqui ad instria a descendit, nisi persona Divina eor- Pori , et animae unita p
370쪽
34o - LIηER QUIN TUA cohae erat' Augustinus quoque Truci. XLVII. iis Dan. constanter affirmat , morte solam a-tii iam a carne seiunCtam fuisse, tumque cum animam , tum carnem seiunctim Christum
diei propter utriusque cum Verbo Copulam. His consonatii Fulgentius Lib. III. ad να- sinu/ndum Caρ. XVI. , aliique posterioris aevi Patres graeci latinique , quorum doctrinam complexus est Damascenus Lib. III. de Fide orthodoxa Cap. XXVII. u Quam-ὐ vis Christus ut homo mortem obierit ,
is sanctaque ipsius anima ab immaculato cor-α pore distracta sit , Divinitas autem a neu- ω tro . hoe est nec ab anima , neC a cor is 'POre quoquo modo seiuncta est. Neque
propterea persona una in duas divisa suit. α Siquidem et corpus et anima simul ab iis nitio in Verbi persona existentiam habue-n runt : ac licet in morte divulsa sint, u-
ω trumque tamen eorum unam Verbi perso ει nam , qua subsisteret , semper habuit n. Atque haec Satis. Tempus autem nunC est, ut nostrum Claudamus sermonem ἰ expectantes in heata spe qui est Alpha , et O inega , primus et noVissimus , qui est , et qui erat, et qui venturus est . Omnipotens , Primoge nitus mortuorum , et Princeps Resu in ter