장음표시 사용
81쪽
brum ediderat contra damnabilem υἱ-nionem putantin diυini Iudicii veritatem igne , vel aquis, et confictu armorum patefieri. Quem Librum aD sonus, ac deinde Baluzius evulgarunt . Ipso autem testante , vaniduntaxat bomines nominaban is Judietum Dei. Eadem repetit in Libro adversiis Legem Gundobadi , scribens: Non oportet, mentem decim aspicari, quod omnipotens Deus ectitia hominum in praesenti vita per quam
calidam, aut Ferram reυelari velit quanto minus per erudelia certamina
A gratiano quoque Causa a. Quaest. s. c. constituis i , Stephano V. Papae Epistola tribuitur ad Lambertum Episcopum Moguntinum , in quo haec
verba: Nam Ferri eandentis, vel . quae ferventis examinatione confessionem extorqueri a quolibet , facνi ou eissent Canones ' in quo Sanctorem Patriam documento sancitum non es, supersitiosa adinυentione non es praesumendam
Ita alii Romani Pontifices, quorum sententias habes in Decretal. Gregorii IX. Papae, Lib. V. Tit de ureatione vulgari. vo Carnotensis, atque alii, in pravas hujusmodi consuetudines insurrexere, easque abrogarunt. Longe vero antea desit examen Crucis. Interdictum quippe fuit Ludovico Pio, sive ab ejus filio Lothario . ut habetur in Lege O. Langobard ejusdem Lotharii , hisce
verbis : Statutum es, ut tillus dein-eeps quamlibet examinationem Crueis fa-eere praestimat, ne Cbris Passa , quae glorifcata es, cujuslibet temeritate con- remitii habeatur. Reverentia ergo Dominicae assionis facile opulo persuasit, ut ab hujusmodi experimento abstinerent. Johannes errandus in Disquisition. Reliquiar. Lib. 2. Cap. 3. opinatur, praelaudata Lege interdictam quoque fuisse eorum audacem
pietatem, qui lignum Crueis sanctae sibi oblatum, exploraturi an Verum , falsum verioret, illud in ignem conjiciebant, veneraturi postea, si illaesum inde extraheretur. Verum id amente Principis alienum fuisse puto: aliud enim est examinatio Crucis, aliud examinatio igni Crticis. Sustulit quoque Ludovicus Pius Augustus Aquae frigidae Iudicium in Capitularibus . Et Lotharius illius filius in Lege Langobard. 33. Part. II. Tomi I Rer Italicar pag. 63. edixit, ut examen . vae frigiaeae, quo/hactenus faciebant, amissis nosνis interdicatur , ne iterius fiat. Verum id
perinde mihi est, ac nihil interdixisse , quando ii ipsi Imperatores liberum alibi dimisere cursum aliis, ut jebant, Judiciis Dei, hoc est,
Aquae ferυentis , Fer= eandentis, Monomachiae . Suspicor ego potius, Aquae rigidae experimentum ab iis interdictum, non quod tentatio Deire Vera crederetur ab ipsis , sed ubdad illudendos homines excogitatuna videretur, quum per illud innocentes reputarentur , qui in quam demissi mergebantur: quo quid facilius λ Ceterum ne tunc quidem , neque postea abrogatum puta Iudicium istud. Ejus exempla bene multa aeculum etiam Vulgaris Epochae Undecimum suppeditat, quae a conge rendo nunc abstineo, ne cui sim toedio. Reticere tamen nequeo, quod
habet Ughellius in catalogo arensum Archiepiscoporum , hoc est pacta inita inter Rogerium . Siciliae Regem, Cives arenses Anno MCI Indictione X. Ita scriptum ab Ughellio sed parum castigate. Scribendum quippe fuit Anno MCXXXILIndictione X. Illic enim diserte Ro-gerius appellatur Sit iliae ct aliae hoc est 6Aliae Rex inagnifexae quem
82쪽
quem titulum circiter ea tempora is arripuit . Et Anno quidem MC-ΣΣXII. Rogerius , teste nonymo Casinensi , potitus est arens Civitate. Immo eodem Anno, ut auctor est Falco Beneventanus, opulum illum vacillantem in fide recepit, nolensque eum exacerbare, quibusdam eorum eritionibus, prudenti consilio usus,
consensit Leguntur autem in Charta Ughelliana haec verba suod 7 s- minus e Taneνedo flio suo, vel alii filiorum eius, ἰυitatem Bardi dederit me. Atque hinc emendandus Roc-ehus Pirrus , celeberrimus alioqui Scriptor Siculus, qui in Chronologia Regum Siciliae, enumerans filios Rogerit . Regis , non solum non agnovit, sed ejecit Taneredum, in quiens : Addunt nonnulli male auer dum dari Prine pem. Atqui in prae- memorata Charta disertissime commemoratur Tane redus Rogerii lius. Accedato Alexander Abbas Telesinus, qui Cap. postremo Libror de Gest. Rogerii, Tomo . Rer Italicar de ipso Rege circiter Annum MCXx XV hae adnotavit Duos Lberos suos ad Militiam promoυit, Ro-geνium silices Dueem, O Taneνedum Earensem νine pem. Ae proinde tum apud Pirrum, tum in Arbore Ge
nealogici praeposita a furit misto-
riae Gausredi ala terrae, In eodem Tomo V. Rer Italicar addendus est neredus iste, cujus etiam non semel mentionem fecit Romualdus Salernitanus in Chronico Tomo VII Rer. Italicarum , ac praecipue ad Annum
ΜCXXX. Mirum certe , que heis cespitaverit occhus Pirrus , qui etiam fallitur , quum Amphusium alterum Rogerii filium recensens, subdit quem false Alpbonsum appellat Surita. Immo nihil aliud fuit . M. fusens, usus au pdmispanos quam A bonsus . Rem exploratam nihil opus est exemplis confirmare. Redeo ad pacta arensium , ubi Ro-gerius haec pollicitus dicitur H
νει caccavum, pugnam, aquam vobiε
non iudieabit, vel iudieaνἰ faeiet. Scri
bum sive Caldariam c. Idest Barenses nunquam compellet ad subeundum Iudicium Ferri candentis, Aquae serventis, Monomachiae quae Friagidae Ex his intelligis, Anno MCXXXII nondum sublatam fuisse pro sus ejusmodi Iudiciorum consuetudianem, quandoquidem arensis opulus se ab iis immunem cupit Vertim par est credere, non diutius illa stetisse : illorum enim exempla Seculo subsequenti nequaqua .
83쪽
85쪽
ut olim ajebant nostremum docum Monom αδ is serva.
minum, ac praecipue Italicorum , calamo illustratum , de π tamen, ne
ques injuria. conquereretur, da iumeges insalutatum dimitterem dum
reliquos rantiqha rum mores rario ne
persequor. Ejus oria inem fuere riui retulerunt ad vetustinim a Gaecorum atques Latinorum tempora Alii 4 Langobardis derivarunt. Vertes sin
gularis Certaminis exempla refert Poe 'arum quos habemus, vetust stimus Homerus, ut sacras mistorias praeteream , atque Romanas. Reticere tamen non possum quae Livius Lib. 28. Cap. I. Histor contigisse
narrat Scipioni, dum Carrhaginem in Hispanicam bem rediisset, pladiatorii spectaculi edendi caussa.
etraxit. Quidam amas disceptando ni1e
a sortiore superatus cecidit vellejus quoque laterculus lib. '. mistori sub Tiberio Augusto scribebat, Gemmanos Quinctilio Varo gratias egisse, quod lites Romana ius ita fuiν t. o
solita ἈνmἰL disteνni. iure uerm nare tuν Haec . fateor. Duellorum non obscura nes dicam certa, vestigia G iunt Attamen quod in praesentia quaerimus, nondum satis Certamen , de quo agimus, nobis exhibent. Antiquissima certe sunt singularia Certamina, ω prope est ut dicam, cum iracundi furore i hominum ac proinde cum ipso terrarum Orbe nata; sed illis temporibus non eo titulo suscipiebantur. quo Secula Chri, stianorum ruti consuevere hnici s smo regnante ad Tingularem pugnam prodibant privati inomines aut cupi-d a te lai is ut fortitudinem suam testatam Iacerent aut rabie urgente, ut quando aemulum T. inimi- eum , sive in lite adversarium P alia ter dejicere a vincere non possent,
86쪽
viribus' armis odiorum ac litigiorum finem committerent. At Duella, de quibus nunc mihi sermo est, ea intelligo, quae olim duo aut plures singulares adversarii inter se constituebant, quoties occultum aliquod
erimen aut purgare, aut confirmare
eertis indiciis ac rationibus nequibant, ea persuasione imbuti, fore ut Deus veritatis ac innocentiae vindex melioris caussae patrono victoriam decerneret. Propterea ipsum quoqne Duellum inter Iudic a Dei passim recensebatur. Quando haec opinio emerserit inter Christianae Fidei professores, incertum duco. Illud certum ejus originem, & exordia Duelli, perperam tangobardorum genti
Remia' Gentes, vel etiam inter e sanas saepe singulas, dirimendae proeliis eaussae divino Iudicio esmmittunt&ν. ei maxime parti, cui justitia omperit , υ Boνia succedit Haec negabat constantissime Sanctus Avitus immo
reponebat Saepe , t cernimus, pars aut juste tenens, aut juxta deposcens
laborat in proeliis, o praevalet iniquae paν:is vel superio fortitudo, vel furtiυ subreptio . En quam mature in barbaricam impiam consuetudinem Sancti Viri insurrexerint . e r. ii surdis eanebant.
Itaque tam prospero successu pervasit Duellorum usus per universum Septentrionem, ut multa ferme gens
tributa fuisse. Nam meque aes illi, a ibi fuerit quae non solum armis
ceterae Septentrionis Nationes , in Italiam, Galliam, Britanniam olim prolapsae, usum singularis Certaminis secum advexere singulae familiarem habuerunt atque probarunt. Primus autem , qui barbaro ac pessimo ritu auctoritatem Lege lata conciliasse videtur, cis sui Gundoba dubias lites dirimeret, sed etiam publico decreto veluti legitimum m rem confirmaret. Proinde ejus non semel meatio in Legibus Alamann rum , a juvariorum , Langobard
thos olim a Duello aversos invenio: nam Theodericus apud Caruod ortumdus Burgundionum Rex, aereticus lib. I. Epistol. ' ad marbaros artanus, qui inlustri Galliae parte potitus , Anno Christianae Epochae DIX. nunquam jurato errore suo finem vivendi fecit Prostant ejus Leges in quibus it. 33 statuit, ut si quis jusjurandum oblatum ejiciens, adversarium suum veritatis i ueta armis ixeris posse convinei, pugnandi licentia Romanos per annoniam Sirmiensem constitutos scribens: Cur, inquit, ad
Monomachiam recurritis , qui venalem
Iudicem non baberi P Imitam ui Gorbos nostros, qui foris proelia, intias norunt exercere modestiam. Neque in Leribus
Wisigothorum Hispania potitorum, mentionem Duelli inspicio. Subse-κon negetur Non is profecto Mono quutis tamen temporibus prava con- machiae , tanquam Judicii sub Dei oculis faciendi, institutor sed tantummodo propagator dicendus. Nam, ut habet Sanctus Agobardus Lugdunensis Archiepiscopus Cap. 13. Libri eoatra Gundobadi Legem , Seculo Ix conscripti, quum improbaret Beatus Avitus Viennens Episcopus rus modi certamina, respondebat idem suetudo apud ipsos quoque invaluit. Sed in primis Langobardi certarunt usu uelli Auctor est Paullus Diaconus Lib. . Cap. 4'. de Gest Langobardor. Gundi berga Rodoaldi Regis uxorem , de crimine adulterii apud virum accusaram sesse. Tunc proprius eius Seνυns , Catellias nomine , a Rege expetiit, unm eo, rini Reginae cri
87쪽
me. ingesserat, ' pro uas late sua D 1ninae Monomachia dimicaret. dum cum minatores illo Ungulare certamenini si, cuncto Populo astante, superavit. Regina ver po bo factum ad dignitatem pristinam edi t. Nempe fr-m L persuasione Ienebantur victori Deum fuisse opitulatum , ut innocentiam aut veritatem clueretur. Vides hei Servum Duello contendisse. Id certe rarum: sed venia Principis accessit. Quod tamen ad decus Langobardicae gentis non omittendum est,
Liui prandus Rex quamvis ipse Duella suis in Legibus quodammodo
probarit, fassus est tamen, id se M. cessitate compullum egisse, riuum secus agere nequiret, MConsuetudinem, quae nimis inoleverat, e opulo suo eradicare supra vires suas esset. Quibus verbis illes satis aperte professus est , se non ignorare, quam immerito inter Iudicia Dei referrentur ejusmodi pugnae, quum saepe in iis in nocentes succumberent. inquit ille Lib. s. Lege s. atque ego tem perare mihi non possum , quin repetam' interii sumus de Iudicio Dra, multos audiυἰmus per pugnam sue iussaeaussa suam caussam perdidisse. Sed propter Consuetudinem cientis iviae Langobardorum et gem impiam metare non
possumus. In notis tamen ad eamdem Legem art. I. Tomi I Rer Italic. animadverti antiquos codices lete haberes ipsam non ver, impiam uti praeferunt vulgares editiones. ii ut- prandus enim cinane quidem ac infidum Iudicium arbitratus est ejusmodi usta as' at non eo usque progressus est . ut impium simul judicaret. Cur vero tanta animi contentione amplexi fuerint atque usurparint olim Germanici Populi Duellorum usum supra cetera vulgaria etentamenta divivi Iudicii , hoc in caussa mihi fuis-
se videtur. Ut enim nunc, ita Mantiquissimis temporibus. immo longe
acrius tunc, quam tempestate oba, statuebant Germani Tacito etiam teste, potiorem gloriae partem in foristitudine, in bello, in caedibus. Singularium Certaminum spectacula non
tam experimentum erant, ut putabatur, divinae sententiae, quam IrOpriae virtutis, sive, ut certius loquar,
suarum virium & militaris industriae. Victorem sequebatur: laus claritas nominis, existimatio cingens apud
Principes neque Minori apud feminas. Dulce quoque fuit, manibus propriis indistam sumere posse de advertario, aut ei vitam trecanti generose concedere. Uno verbo cum
inani perluasione Numinis ad eas pugnas peculiari modo accurrentis, tot alii affectus rationesque conjungebantur, ut nihil Drum videri possit, si tam tertinaci studio, an diu, immo paene ad nostra usque tempora hujusmodi barbaricus ritus perdurarit. Age Vero, quando mihi contigite vulgare Ermoldi Nigelli oema magni faciendum, des Reb. 4est. Ludovici ii Augusti, Part. l. Tomi ILRer Italicar atque is nobis fictum reliquit singulare certamen, initum coram ipso Augusto inter meram sive Beronem comitem marchinonensem, Sanilonem, qui eum perfidiae erga Megem insimularat: juvat
nunc ab ipso Auctore Synchrono accipere, quo ritu pugna tunc peracta fuerit. Uterque Gothicae nationis erat Sat prodit Erm fraus, in more
fuisse Francis, pedites ad certamen
procedere, neque aliis armis pugnare, quam quibus per Legem licebat; Gothorum ver, fuisse, insidentes equis certare, propriis armis uti hasta videlicet, scuto,in gladio. Nam Bero a Caesare petiit: More
88쪽
re tamen Uro liceat indere caballum, Armaque ferre mea. Negavit Ludovicus, rem peragendam decrevit more Francorum I quamquam postea ab eorum precibus vi-
Eius indulsit, ut secundtim Gothicae gentis ritum dimicarent . Praeterea tradit Ermoldus , nonnisi venia ab
Augusto facta susceptum fuisse judicium pugnae. Ipse verb, ut erat supra omnes mitis a pius, antequam in campum prodirent, plurimum Ο- perae posuit, ut illorum litem componeret, Veniam pollicitus fatenti
crimen. At illi in proposito constantes pugnam praetulerunt. Anno DCCCXX in Aquis granen Urbe spectaculum opulo praebuere ambo isti pugiles. Describitur autem a saepe laudato ceta locus, ubi Certamen editum est. Pone sequebatur Regiorum famulorum turba, ut si quem
cadere percussum viderent, e manibus victoris vivum eriperent:
in s quis Delum gladio percusserit, Ili
Tum succedebant quod maxime animadvertendum' qui feretrum secum adducebant, ut si quem inter vulnera vita desereret, illum continuo D ferrent: - GundoIdus adess, feretrum de
Ducere svique iubet, fuerat solitus. In nonnullis Germaniae Iocis, unde insana Duelli licentia nondum passa est se ψelli, sunt qui mihi narrant, perseverare adhuc morem deferendi feretri ad certaminis campum, ne in
pugna confossis tarda st sepulturae quies Signo deinde inchoandae pugnae ab Imperatore dato, concurrunt aemuli:
. te nova, Francis antea nota minus.
Quae verba rursus indicant, nequaquam consuevisse Francos equestri pugna suas lites dirimere, sed quidem pedestri, atque aliis armis. Res acta primum hastis tum iis fractis successere enses. Ictus tandem Bera succubuit, culpam fassus, a Regiis famulis nec eripitur. Haec Ermol-
Mitius autem in singulari Certamine processere olim Franci ' plerumque enim, Legibus ita statuentibus, Scuto tantum, ac Fuste, sive baculo, armati inter se pugnabant. In Lege Langobardorum 6 Caroli Magni, Part. ΙΙ. Tomi I Rer Italicar. -- litis visum est, tit in eampo cum Fusiabus pariter contendant, quam periurium
perpetretur Rursus in Lege III. Ludovici ii Eligantur duo ex ipses, Ades e utraque parte unus , qui cum
Setitis, Fusibus in eampo dere tent, utra pars sal talem vel veritatem Motesimonio consequatur. Quid plura Lotharius I. in Lege Langobard. I. ita decernit suibuscumque per Legem propter aliquam contentionem pugna su rit judicata, praete de infuelitate Regis, eum Finibus 9 cutis pugnent,sest in Capitulare Dominico prius eo silvium est. Itaque raro, immo e quam rar accidebat, ut quisquam certando occumberet. In Antiquitat. Estens b. pag. 32. Par. I. Cap. O. Placitum evulgavi, habitum Anno
DCCCCLXXI. ubi Viventius Advocatus resbyterorum ait: Ecce me paratum eum Evangelia, ct Seuto O
se, eadem punna faciendum. Ita illis temporibus. Diu etiam latavii perdurasse
89쪽
durasse hune morem testatur nonymus Auctor, cujus Tractatum Stum de Generatione aliquorum Ciυium Urbis Paduae possideo. Ibi haec leguntur: mei stιerunt diυites Populares tempore eterini de Romano in Vico Sancti Urbani, qui ante exstiterant Campiones bellorum. Talis enim erat Antiquorum sonsuetudo. Si duo Nobiles aut potentes omines inte se bovit idium commisiss ut, astraque pars inυeniebat bi num Camst onem pretix νdinata die bi duo Campiones intra stangatum, quod iuxta
Portam Laxanelli erat ordinatum, ponebatur laudebanR.ι armati e peis
baculis, O moebariis de lignori id est larvati incedebant ejusmodi Campiones cujus ritus vestigium nusquam
alibi mihi occurrit). Et ille, cuius
Campio belltim sustinere non poterat, condemnabatta in certa pecuniae quantitate Communi Paduae persolυenda. Sed longe atrociores scaenas videre Saecula subsequuta Non fustibus, sed armis funestissimis, a gente, ut ita dicam, urente res peragebatur. Ceterum antiquitus homini, qui victus
in certamine cadebat, propter perin-νiμm, quod ante pugnam commiserat,
dextera manus amputabatur quam ta
men poenam quisque pretio persoluto redimere consuevit. Scilicet non
solum, ut in Lege XVII. Lib. 5.
Liuiprandi habetur, praemittendum provocanti erat jusjurandum, se pugnam non aso animo obtulisseis sed etiam uterque litigator antea jurabat,
se pro una Ueritate certaturum , ut
habes in Formulis antiquis ad Leges Langobardor Ottonis II. Part. II. Tomio Rer Italicar Victus vero evestigio censebatur pro salsitate in arenam descendisse Ast ubi condicta erat pugna , quam inquit Regino Lib. 2. Cap. 77 de Eccles Discipi.)
Madiam dare cogebatur, hoc est si- dejutarem , sive pignus exhibere depugna reapse peragenda, ne sine poena recedere ex obligatione ei postea
liceret. Tanta autem fuit divini patrocinii spes in abominandis hisce certaminibus , ut Iohanne Sarisberiensi in Epistol. 16'. aliisque testibus, certaturi noctem praecedentem ducerent insomnem in Templo ad tumulum alicujus anfri, ut eum in agone propitium experirentur. Neque tamen cogitandum, antiquis temporibus licuisse cuicumque ad arbitrium suum pro quacumque caussa, pugnam offerre atque suscipere quod effrenata licentia posteriorum Seculorum invexit Paucae erant caussae eaeque a Legibus praescriptae, pro quibus, quum dubia lis erat, ad arma se convertere licuit ' in ceteris nefas fuit. Hasce caussas , quae tamen ubique semper nequaquam eae dem fuere , enumeratas vide ab Alciato, Fausto de Longiano, Lando, aliisque Italicis Scriptoribus de Duello Easdem quoque recenset Du-Cangius ex Bello manerio. Ego ab iis referendis abstineo , ne nimius sim praeterquam quod in Additamentis a Langobardicas Leges pag. 53. Parci II. Tomi I. Iter. Italicar jandiu vulgavi in entiones , ιnde per Leges potes haberi pugna. Quod praecipue in hoc argumento considerandum est, ut humanarum mentium infirmitas hinc etiani luculentius appareat, erant certe vel antiquis temporibus, qui sera hujusmodi atque insana spectacula improbabant, eaque divinis adversari Legibus contendebant inter quos prae
sertim effulsit Agobardus Lugdunens Antistes sub Ludovico Pio Augusto in Lib. adversus Legem uu-
90쪽
e Lugdunensi provincia auferretur. Inquit enim Cap. 7. Frequenter non soliam valentes tribus, sed etiam infrini, senes lacessuntur ad certameno pugnam, etiam pro ii omis rebus suidus seνalibus certaminibus contingunt homieidia nivisa, ct crudeles ac perverse ventus judic orum non sine mi, sone Fidei, Gν tatis, a Pietatis dum putant Deum illi adesse, qui potuerit fratrem suum superare,' in profundum miseriarum deiicere . Infra ad
dit Talia ceνtamina vehementer contra
ria sunt Simplieitati, Pietati bνὶ sianae, se doctrinae υangelieae nimis adversa c. Neque secus sensit i. colaus I. Romanus Pontifex in causes Lotharii Regis ac Theotbergae Epistol. quinquagesima. Vide Gratia Rum D st. 2. Quaest. q. Ac deinde Atto Vercellens Episcopus in i hello de ressur. coles apud Dacherium in Spici legio, haec scribebat circiter Annum Christi DCCCC
XLV. Si aliauis Mil tum Sacerdotes Dei in crimine pulsaveris, per pugnam Me sngulaν eertam ne aiunt discernen dum. Sed isti iudicium quorumdam Laicorum solummodo est , quod nee Uis
etiam omnino approbatur. Nam faepe inno entes victi, nocentes ver Uictores
in tali iudiei esse identur. Aliis testibus parco Attamen dissimulare nolim , ita olim invaluisse iniquum
morem , ut non untaxat rude vulgus , sed etiam rincipes ipsi passim, immo & ipsi Ecclesiastici viri . sive
permittendo, sive probando sagularia Certamina foverent, suoque Templo veluti sacrarent. Sed potissimum reserata sunt claustra abominandis hisce pugnis in Italia sub
Germanis Augustis. Vigente Francorum Imperio, Duellum, sive campo
εsutendere, ut jebant, toleratum potius quam imperatum videbatur Ve-
rum siste tibi Ottonis II. Caesaris
Leges inter Langobardicas art. II. Tomi I Rer Italicar Ibi, i contenti fueνit de quibusdam casibus , ut per pugnam decernatur , dicit, iubet praecipit Imperator. Proinde mirum in modum crevit exinde in Italico Populo Duellorum seges atque licentia . Quod etiam dolendum, minime corruptelae huic obsistebant Episcopi, immo suffragio suo vim tanto morbo addidisse putandi sunt Leges quo que promulgavit Italicae genti observandas Langobardicis additas, Hexricus inter Augustos Primus , quem Caelitum catalogo additum adhuc Veneramur. Ibi pariter decernitur, ut per pugnam Homicidia dubia purgentur . Leges ver testatur piissimus
Caesar se edidisse in Regni Comitiis , attestatione lati dis quamplurium nobis adstantium fidelium Archiepiscoporum, Mediolanens videlicet, O Ravennensis, ve Treverent, Episco orum quoque Transhureensis , Placentini, Cumani, Vercellensim Paνmens Oc. Suas quoque Leges uellum praecipientes statuerat Otto II in Veronensibus
consentient bus omnἰbus Italia Proceriabus . adeoque ipsis etiam Episcopis Quamobrem nil mirum, si in mon mentis antiquitatis tam saepe nobis occurrant Canonici, Clerici, Ab-hates Monachi, ipsaeque Sarm-moniales aut pugnam in litibus Riarentes , aut in eamdem oblatam consentientes . Pro Curte Stat ona quae nunc Angleria ad Uerbanum La- cum appellatur, altercatio oborta est inter Bereneaν rem Hugonem Comia
tem Euffiam Abbatissam a thenonis Ticinensis Sancti Felicis. Litem diremit pugna peracta in Papiens Palatio ante praetentiam enν σἰI. Augus supra laudati; victoria