장음표시 사용
91쪽
stetit, diυἰna auxiliante grat x, pugnanti pro sacris Virginibus. En tabulas rei testes hoc est, Diploma ejusdem Augusti, ex Archivo Monasterii illius ilim a me descriptum
Praeferebat pergamena notas omnes
authentici sive autographi rivilegii: sed prava Latinitas ancipitem me in ea sententia reliquit.
Confirmatio omnium Privilegiorum Wiurium acta ab Henrico I. Imperatore Parthenoni Sancti Felicis Ticinensis, quod appellatur Monasterium Reginae, Anno Christi 1 I
nom ne Sancte indiυidue ν nitatis Hinricus d Sina favente gratia Romanorum Imperator Augustus omnium dei um nostrorumque tam presentium pam ct futurorum noscat industria, quo concedimus
medio Monasterio Sancti Salυatoris, quod dic tu Regine, medietatem de duabus partibus tam de Cass/llis tiam de Cuν- iis seu Villis, eum idiis utriusque se-
Castro Insula, que nominatu Majore infra Laco Maiore; exa, Valle, Summoυico, Metanuga , rata Bulgari, Co- unae , Sebiate, Passeriano, Verderio, Euscio , Salimputeo , Tricis , Comisa,
Ionae , Curtinas , Terrent di 'seueriaci Pinioli, Moren se, Fanigaste, Bibliano, paroaria, Stria a Bavena, C riciano, Leoeam , erue a de duabus porcionis, medietatem filicet de eas tνibus Capeuis, ti sunt consecrate, una in honore Dei, Domini Salυator s, alia in honore Sancte De Genetν cis Marte, tineia in honore Sancti Romani, evm Curtibus vel ortibus seu pudiet ibi habentibus, que identu esse in Cλἰ-tare Papia tam ad locum , tibi die tuν
Moneseris Bernardi quamque in reli-Bi quis locis usea predictam ἰυitatem. Item alia Cuνte, que dicitur Stasetiona seu Castelli, O Paniano cum θνυis Oaldiis utriusque sexus , que omnia dedit Domno Ottoni Teνcio Imperatori L ute-hedus Terdoneus Episcopus, ct idem
Domnus Imperato pro anime sue remedio
concessit precepto prefato Monasterio. Sed ei defuncto Ἀηυaθνunt merengarius C Hugo Comes , quos ante nostri presentiam per Pugnam devicit, divina auxiliante gracia , in apienti alacio prefatum Monasterium , Eufraxia Abbaptissa ei studente providentie .
Necnon etiam eum bis oneedimus illi alias Coνte O illas, quas a nostris Predecessoribus preceptati securitate, vel alico modo adqui it videlicet Mero- D ni Villa Retine, Panariana, Catuli ni, Sua ebo, inaso, ullaeo in Placentia Capella, que es consecrata in ho- κον Dei ct Domini Salυatoris, cum omnibus suis pertinenti s e Cimiliano , Merogia, Manonate, Gisiarim eum Capella, que e consecrata in bonore ancti Desideν id Cliano montecalυo, Po-liano, urringo, Belba , Mida , Luciano Vedori, Quintinari, reluas , Ro-vegio, meostiaυ , Petroniate , Nisaea , Valetnasea . Calυonigo. Fenile, iuν- vento, dido. Senna . in Montemalo Capella una, que es consecrata in bonoν Sancti Petri , eum omnibus rebus uis . Quapropte notum ij
92쪽
lato huius recept extiterit , quod minime credimus preno Icat, se compost rum auri Missmi Libras centum, medietatem Regie Camere , θ' medietatem
Wibematis aeolo damnandiam veteri aenoυ Tesamenti. Et ut huius reoepti pagina inconυulsa permaneat manu propria oborantes , nori Sigilli eam insigniri precepimΠs
Signum omni murici serenissimi ct nil Tissim Imperateris Augusti.
- ην eus Caueellapius Ice υerata Episeopi O AEcbicapellan redeguουii. Datum nes iovi nἱοὶ Incarnationis MXIIII. Indictiones XII. Anno meνν Domui He nris Imperatoris Augus Regnantis XII. Imperii ejus Primo. Actum Papi feliciter. Amen. Pendebat ulla plumbea , jam deperdita Berengaris iugoni Comiti, quorumhei est mentio, pater fuit Sigefredus Comes potentissimus vir, ut ostendi Par. I. Cap. q. pag. IIo Antiquitat. Estensium , ubi insigne Placitum evulgavi, ad hoc ipsum Monaste
rium , eamdemque caussam pertinens.
Neque abhorruisse ab hujusmodi spectaculis Henricum I. Augustum, discimus ab Annalista Saxone apud Eccardum ad nnum XX. Huius scilicet Bern hardi junioris Ducis Saxoniae' frater Thielmarus interfectus
es in Duello oram He nrico Imperatore.
Quum ver, non diceret olim sine
venia Principis, aut Ducum, Comitum , Monomachiam perageres quod salutare aliquomodo frenum conculcavit immanis licentia Seculorum subsequentium' fuere non pauci ex Clero, qui veluti Privilegium sibi ab Imperatoribus procurarunt facultatem dirimendi, quum opus D se , lites suas per Duellium . Id praeceteris impetrarunt Canonici Volaterrani ab Henrico I. Imperatore, uti constabit ex ejus Diplomate, quod ex antiquo opographo apud eosdem Canonicos exsistente a me descriptum, nunc publici juris factum volo.
Henrici III. Regis in II. Imperatoris Diploma, quo Clerum Volaterranum in jure Comitum eximit, Ecclesiae Volaterranae omnia illius jura ac Privilegia confirmat, Anno 1 o 32. J nomine Sancte Gud υἰdue
nitatis Henricus ἰυ ne pietatis ordinatione Secundus Romanorum Au
sollieitemur de mundani Regni disposia
93쪽
thne, ut ante Regem Regum securi veniamus in reddenda ratione suapropter cum omnium subicctorum nos oportet curam agere, Ecelesiarum tamen precipue,
quarum falυ incolumitate dum diυino cultui debitum solυ tur, Cbνsianae Religionis integritas conservatur suocirca omnibus sancte Dei Ecclesie, nutrisque Fidelibus, notum esse voltimus tam resentibus , quam sutoris , qualiter Wido Sancte Volterrensis Ecesesi Episcopus Uram clementiam adiit, super Comitem, reliquosque publiei iuris Mini-sros miserabilem querimoniam agens, qGod sub occasone exigendi it ris, Clericos famulos Ecclesie , aliosque super teνram Eucles stantes gravi:er assigendo inquietant , O dignitatem aucte Ecelese indecentissime inbonesant. Mus itaque miserabili querimoni aurem Ure pietatis adbibentes , de Eccles libeνatisne Raruimus , ne perfidia iniquorum om numtil:eνius eam sub qualibet oceasone laceranis permitteremus . Interventu laque
Agnetis nostre dilecte contecta lis, Opizonis nostri Cancellari , concedimus predicto Episeopo suisque Successo-νibus Clericos, famulos , aliosque super terram sue Eccles inhabitantes usua potesate, ut liceat eum ante se causam agere, per Duellium qualibet legali sententia litem dissinire,
omnium dominum remota contradictione.
A Preterea omnia , que Adelmus bone memori eum uxore sua per caνtutam oblationis Volterrens Ecclesie tantulit, selliaeet Castillum de Pulliciano, eum Mona- ηενio aucti epuleri, alii que pertinentiis, ct Casellum de Monteacutulo, cum suis pertinentiis, suam portionem de Noe: de Coνἰ eum suis pertinentiis, eam portionem, quam predictus Episcopus
de Casello de Montegabro adqui υit, seu quicquid predicta Eeclesia in Casello de Casallia tenebat, ct iuditatum, quod Ggo uni 'nis Ilius νedicte Ecclesie fecit, , omnia, que Deo annuente eadem Eceles jus m legaliter admodum a quireret, nostra preceptati auctoritate ἱ-cte Eecisse eonfirmando abuimus , eo videlieet ordine, ut nullus Dux , mrebio, Comes, seu quelibet magna par que persona predictam Ecclesiam vel Episeopos per tempora Deo dante ibidem ordinatos de omnibus, que supra leguntur, Uissire seu molessare rescimat. Si quis igitu huius viν donationis
confirmationis preceptum violare resumpserit, componat auri optimi Libras centum, medietatem Camere vire, o medietatem iam dicte Eecline, suisque Re-c2ονibus . suo ut verius credatur, diat gentiusque ab omnibus obserυetur, manu propria roborantes, Sigilla viro Oe
Seeundi Romanorma Imperatoris Augusti is et Caneellarias vice Herimann Arui Ueo rebkaneellari; . Actum XV Kalendas Iulii, Anno Dominἰeae Deamationis in II. Anno autens Domnἰ Henris Tertii Regis, Meundi Imperatoris, ordinationis eius XXIV. Imperii M. Actum urengo, feliciter, Amen.
sequuntur signa Notariorum, qui descripserunt ex authenties.
94쪽
Ita Conradus I. inter Augustos An. ΜxXVIlI. uti legitur Tomo IV Italiae Sacrae, e tro Episcopo Novariens Comitatus quosdam Castella confirmans, tribuit Leentiam dirimendi Regalii, seu Duellaν dissisitiona
emerIuras contentiones Legendum hete
Legali seu Duellari. Sed nunquid Clerici a Monachi, percontetur imperitus quisquam, cli ipsi ad Duellum processere aliquando Apage . Erant eis Advocati tum ad alia diversa munia, tum ad hoc etiam electi, ut quum pro tutandis Ecclesiae rebus ad Certamen prodire opus erat, ipsi armati adversariis sese in agone opponerent. Vide sis infra Dissertationem XIII de Adυocatis Ecelestaνtim. Atque interea accipe Legem III. Ottonis II. Augusti inter Langobardi
vocatos pugna far, simitiiter jubemus. Fortassis 4-υoeati vox hoc in loco
A latiori significatione sumenda est, ut
sit, alium quemcumque pugnatorem pro se substituere Certo quippe novimus, per alios quoque pugiles Clerum quandoque, immo plerumque,
sua jura in campo sustinuisse. Hos
quoque Adυocatos appellare consueverunt. Anno Christi X. lacitum habuit Hump νtus Discopus Arretinus, quem gliellius appellat Elimpertum, sive limpium, seu umbertum. Coram eo litem agitavit Rodullas Abbas Coenobii Arretini Sanctarum Florae Lucillae contra Petrum Notarium; ut moris erat, arulfus Ad voeatus Abbatis monasterii pro eo instabat contra adversarium, quem tandem provocavit ad pugnam. Digna est, quae luce fruatur, Charta litis illius, pugnae condictae Eam
ex membrana, quae videbatur authentica, exsistente in Archivo supra laudati Monasterii, ego olim descripsi.
Placitum coram Helmperto Arretino Episcopo habitum, in quo Rodubplius Abbas Monasterii Sanctarum Florae Lucillae litem Petro filio Andreae movet de quodam Manis, arulfus Advocatus Abbatis decisionem per Pugnam petit, Anno Io Io.
II Dei nomine, Comἰtatu Aret no, nca a domnicata elui perti sanctae Aretinae Sed is venerabitis Episcopi, in loco, qui dicitu Ceta, in iudicio e- Iidebat jam dictus eligiosus Episcopus, Gerardus Vicarius, Bertulfus, ct
ὰi in presentia muliorum hominum, quorMm nomina dicere lorarem es. Adera Rodulsus Abbas Ecclesie, Wiacri Cenubii sanctarum Virginum Io-rae Lucillae, una cum Tarulis, quem Advocatum sibi elegit 9 ex
alii pa=te Petrus Lus Andreae, qui fuit Notaνius. Tunc denominatus arti fus dixit ei Hoc quero adversum te,
quod Mansus integer de loco Ripulei Casale uaro cum sua pertinentia, di terra illa, quam Senior meus Rodullas Abbas cum luis hominibus tibi eri ostendit, quantum ex ea pertinet de prenominato cinio de Ripule, predium Sancte Flore est; tu Mansum terram illam malo ordine investisti. Ad bee espondit βω- prascriptus Petrus Duas partes Mansiti ter-
95쪽
terre hujus mea proprietas est:
tertiam autem non contendo, quia
non possum, eo quod Sancte Flore propria est,' michi non pertinet, nisi tantum , quantum ex parte sandri vestri Mon sterii eam in beneficio habui . Denominati itaque Iudices
talite audientes indicaverunt, tit Petrus ιum suis h redistis si de teνi a po=tione illa, quam diximus de Manto, teνra, tacitus o contempttis, emotus, Mnaserium prefatum habeat eam secure , frmiter ad proprietatem Fartil-fus itaque Adυoeattis tertim dixit ad Per=tim De tertia parte, quam dicis,
taceo, de duabus peliis de terra, que fuerunt de Mans illo de Ripule, quas iniet tenuit. De Quartonichil tibi dico. De duabus residuis quero Onita te, quod predium Eceleste Ionasterii Sancte Flore est; tu eum malo ordine in stisti. Et
ellum me queris. Farntillius instans, non viribtis ioprii corporis confus, sed de Iola eνitate , auxilii Sanctartim Dei Virginum Florae, Lucillae presumens, dixit. Querelam meam in te depositam , fallam , vel, ut dicis, tortam non credo, quia cum ci Adjutorio per Pugnam exinde veritatem
invenire volo. Petrus Atem , hoc ne- Isio, s e corde . si ore non enuit. Judices eν consisterantes eum pene carentem tutela propriae dexterae, memores quod legerant de duobus altercantilus, quia in Ne eorum δεν tum est quod si unum eorum juvenilis vel decrepitatas seu infirmitas pugnare prohibuerit, liceat ei pro se Pugna
torem mittere ' ea titem auctoritate
pene decem Lib=arum argenti, o misesione terre, si se subtris Eret Petrus econtra cum denominato Pugnatore reciapientes eam, eidem aptisso madiam de
dii, id ipsum per prefatum Pugnatorem efendere, O H baldum situm I
Ohligatione pene decem Libyartim arge
ri, amissione te ννe, i se Ixbtraxerint. Ηο factum es in Anno a Incaνn tione Domini Nosti Iesu b is Mille-smo Decimo, octabo alenaas Aprialis, per Indictionem VIII. Lambertns Jude scripsit m compleυis . Animadverteris Abbatem ad Placitum convenisse tina ctim Faνusso, quem GDocatum sibi elegit Temperare sulpicione non possum, quin Αbbas inito antea consilio deterrendi adversata per oblationem certaminis, Fartitium hunc ea tantum occasione, id est extra ordinem constituisse suum Advocatum , quod eum nosset viribus flacertis bene munitum, adversarium vero imparem ad resistendum . Et sane infelix Notarius certamen Oblatum , verbis quidem, sed non corde acceptum habuit. Verum
Judices, quibus aliunde perspecta erat ejus impotentia, simulque noverant, Leges in hisce casibus infirmitati hominum opem ferre permiserunt ei Pugnatorem habere , hoc est alium pro se pugnantem inducere: quod ille perlubenter accepisse putandus est. Legem ergo laudarunt
Iudices illi , edicentem de duobus
altercantibus: Si unum omm uvenialis , vel decrepita aetas, seu infirmitas Pugnare pro,ibuerit, liceat ei, pro se Pugnatorem mittere. Et revera id statutum ab Ottone II. Augusto Lege X. Langobard totidem verbis. Qua
96쪽
re non Ecclesiasticis tantum . sed Com tibus, ua:cis iis , quos juveni' lis aut decrepita aetas, ' aut infirmi tax aliqua excusabat. feminis taenique. licuit pro Te iugnatorem exhibere. Ita decretum in eodem Ottone d I. leges XI Langobard. Ia-
gnare interdictum fuit per sim ti Os
hei potius ignificari videntur ii,
quoi Campiones Campbiones in aliis legibus appellatos reperimu . mearii quoque a nonnullis nuncupati sunt, quod vices pro alio in Monomachia clustinerent. Atto Vercellensis Episcopus in opusculo de ressur. Eccles Ad Prauam producere, inquit, heu ,viros uompellimur Vicar os, itve Horum eaede micti, 'me illorum quas absoluti esse ideamuν. Quod vero Campiones iamphiones promiscue ii fuerint appellati, tribuendum Germanicae Linguae , in qua Cams est Certamen . sive sugna Campst pugnare ' Campse vero idem , a qui Italis Camoi amphio Apud veteres Campus fuit locus proelii, atque ipsum proelium. Indes hoc momen. aes inquies: quicumque ergo facultate , offerendi Campionem, , sive loco sui Pugnatorem , fruebatur, quam sortissimos poterat elegerit. Ita sane.
At hac ipsa ' in res iniquitas consuetudinis, estis illius evidentius sese prodebat. Cuicumque enim Laico cum Clerico contendenti aut victum
se dare, aut pugnam suscipere opus fuit. Si suscipiebat, qualiscumque foret, hoc est, lichi viribus 8 armorum usu parum instructus , Campo contendere ipsemet cogebatur Contra Comites, cuinastici, ceterique a Certamine immunes , sortissimum omnium pugilem a se delectum pro se offerre ad Certamen poterant. Porro necesse est, multum detulerint superno auxilio, caelestibus prodigiis , qui tanta imparitate aleae certaminis se committebant. At re-Vera non deerant, qui malebant in judicio victas manus dare, quandoquidem se ineptos ad resistendum armis agnoscebant , quam gravissimo periculo suo exposcereo exspectare miracula e caelo Vide raefationem meam ad Leges Langobard. art. II. Tomi I. Rer Italicar ubi lacitum evulgavi, coram Bonifacio Marchione habitum errariae Anno Christi MXV. Ibi Episcopus Ingo , oblato
Duello timore eoacttis , onasteriumla se occupatum dimittit. id quoque Lucensis Episcopus Anno MLU. D cum Aetone Advocato suo coram Henrico Imperatore I f. contendebat cum Gandulfo Lucensi, causa tertiae portionis Castelli Aginulfi A se justitiam stare Episcopi Advocatus peν pugnam strobare voluit Gandulfus autem satius duxit pellem suam , quam Castelli possessionem tueri. Ejus rei testem profero Chartam . quam ex
vetustissimo Regesto Cathedialis Saseetanensis sive Lunensis exscripsi
97쪽
Ita Placitum in Runcaliis habitum coram Henrico Rege III. Imperatore ILin quo Lucensis Episcopus Wido vincit tertiam partem Castelli, quod dicitur Aginulfi, contra Gandulfum de Luca Anno Io 33.
Tum in Dei nem ne loco uncalia, in judicio resedebat Domnus Henricus serenissimus Imperator ad iustitiam faciendam a deliberandam refrentibus timeo ido Archiepiscopo Mediolanense se Ambros Episcopo erga mense, Dyonisi Epi
saldus , Obannes , Stado , Iudices sacri Palacii, el qui plures . Ibique in eodem veniens judicio Domnus ido Lunensis Episcopus, una cum 'one I iis, fit vocato ipsim Eduine , nee
Corae, cum omnibtis pertinenciis eorum,
que olim fuerunt Sancte Maris tinensis Eduine. Et dixerunt, quod pars predicte Eool se de Ha tereia popeione n-
ω sita fuisset, oe suprascrip:us Gandulfus malo ordine di sisset. Et e per Pugnam probare volebant : suprascriptus andulfus hec defendere noluit sed per finem, quem in sua
renebat manti, refutaυ t predictam tem
tiam poreionem supraseripti Caselli , Curtis, eorum pertinenciis in maniabus predicti piseopi eius Adυοω-ri. Tun predictus ' scopus, ct eius Advocatus dixerunt Habemus' tenemus ad proprietatem ipsius Episcopi suprascriptam terciam porcio
quilibet homin adversus mos exinde aliquit dicere vult, ' parati Tumus, cum eo inde raciones standum in legitime finiendum. Et quod plus est, querimus, dicat iste Gandulfus qui ita de supra scriptis est si istam terciam porcionem castelli in ceterarum rerum propries sunt supra scripti Lunensis Ecclesie: aut ipse Gandulius aliquis scriptum ius fimmitatem habet, Ieri quas nobis supra scriptis, rebus intencionare possitan non Cum ipse Episcopus ejus
re1pondit luprascriptus Gandulfuso Vere tercia porcio istius Castelli iustis eorum pertinenciis propria est iu-pras ripte Ecclesie Lunensis esse debet cum Lege Et mihi ad habendum vel requiren cum nichil pertinetve pertineres debet ' pro AE quod nullum scriptum nullamque Iimitatem vel racionem habeo, per quas intentionare aut contendere possem e
sed ut dixi pars est supra scripte Ec-cti sie, δε se debet cum lege. Eo spondit se suprascriptus an ullius, uis
agere aut causare vel removere presumpserint, me per Placitum fatigare est se, vel per submissam personam ct ta-eIti exinde omni tempore non permans rint, me mapparuerint tillum datum.
aut factum vel, quodliber friptum, quod ipse exinde in aliam pariem feeise
98쪽
sent, o claruerἰt, tune obligaυit componere ipse Gandulfus suique heredes ad partem supraseνipte cesse penam displisuprascriptis rebus , sicut pro tempore fuerint meliorate, aut aluerint ιι ex rimatione in consimilibus Oeis, em insuper penam auri optimi Librarum centum. Et insuper suprascriptus Domnus InPerator e fusem , quam Da tenebat manu , misit annum super predictam Ecclesiam, voeatum eius io ἱ-bris centum auri optimi ut quislibet homo amo lo presumpserit de iam dictis sereia porcione supra ον pii Cissἡlli rebus deυessire aut molesare, vel contendere, aus in aliquis subtrae re emptaυerit, scia se esse compositisνtis fu-pra eripias Libras entum auνῶ. Is actis manifessaei tit supra facta . e 29m omni Iudieti es Auditorum Dinis φεjudicaυerunt, tit uxta eorum ' o sessionem' manifestationem iam dict, Episcopus se eius arvo atus ad partem Dp θνipte delesie abeant se teneant ad proprium iam dictum cistello, in omnibus ebus. Et ipse Gandulses msui heredes maneant exinde m n tempox taciti, contenti . in ea es eatiis Et hane noticἰam pro securitate supra- seripte Ecclese feri ammonuerunt. suidem se ego u elmus ditar ussa:ν Palaeti ex ussione supra eripi Imperatoris i Jud cum etne notio am ρνἰ-U, Ans ab Inaamatione Domini No-
ms Pinto , Imperii ver Domni II. Henrici Imperatoris Augusti Anno Non , quiato die mensis Madii , radicti ne octa . Nune dixi, absque venia Principis nefas fuisse uellum facere. Id quoque observatum videas a Ver ne nisi Republica Anno CCXXVIII. quam inter Leges municipales eiusdem Populi, ab amico meo erudito Archipresbytero Campagnota editas,
A Cap. 78. Praetor hoc inter alia se praestiturum polliceatur . De malis-ciis absconss, s persona suspecta si, ne indicio is autem suspecta non fuerit, cum indicio, meo arbitrio determinabo Duellum, vel judi:ium Iudicabo. Et si de aliqua causa Pugna erit ordinata e iudicata, faciam si ri iuramentum secundum Legem. Et facto amἰ-B Ierit Menam, ipsum meo arbitrio puniam. Quae tamen adtenus de imparitate pugnatorum objecta sunt, si non ubique , certe multis in locis emendata suere. Nimirum cavebatur, ne infirmo is certaminum imperito fortis ac peritus objiceretur . Audi eadem Ueronensium Statuta Cap. 26. Omn)s Camyb ones b=aυο , Miseraios id est Italice ammavirati , e ratio de eombattere' per me hoc est, Praetorem vel per Iudices Communis
Veronae si se Consules bona si coaeqvabor fac a coaequatione, dei eodeni ledionem dabo. Atque hinc etiam cotii 'gere pol ramus, concessam iuisse a Veronensibus facultatem cuicumque
eligendi . si mallet, qui pro se cum
adversario pugnam iniret, contra quam into II. ut antea vidimus, constituisset. Conducebantur autem carbejusmodi Campiones idque nos edocent eadem Statuta Cap. 23 ubi haec decernun 'ur Alus Campbio nossem, sυ extraneus , de cetero ararum nemine ultra centum Solidos suscipiat liqua occasone , vel sub aliquo colorerne aliquis Mitra praesumat dare. Neque tantam pecuniae summam exigere iniquum fuit' nam Campionis icto poena manus truncandae imminebat, ut supra innuimus quam tamen poenam , ut puto, ii pretio oblato redimere solebant. Ceterum
alicubi extra Italiam infames habebantur ejusmodi pugiles conductitii in Italia j ver, secus. immo. inter
99쪽
bra vos, hoc est , fortes ac animosos computabantur . Vidimus , quotiescumque incertum erat crimen alicui objestum , controversae decisionem
stulte profesto com mm Pugnae fuisse Perdurabat autem in Ombardia exsecrandus iste mos sub finem Secut XII. atque ad eum sese accommodare Mulieres ipsae cogebantur. Nam ut habetur in Vita Sancti an franci Episcopi Ticinensis apud Bollandianos ad diem XXIII.
Galam, veneni νορ uati fratri suo iu- cusata , aestim insic aretur, Praetor Ticinensis Duellum fer debeν iudicavit. Quot ver, tuis iniqua, tum
ridenda interdum acciderent in ejusmodi feralibus Pugnis, quae in campo peragebantur , sive in area undique clausa universo opulo spectante . ut olim ad Gladiatorum spectacula factoum est , Lector gratum e rit accipere ab altera Charta, quam ex Archi. Reuiensis Monasterii, lim Sandii rosperi , nunc an Sti e-tri, descriptam ad me misit tum exdo Strina, tum ex iis moribus spectatissimus Vir Domnus Maurus Uallis ne eius Ahbas Benedicti nus Regiensis . Ex ea autem , ut obiter dicam, elucere etiam poterit , Mathi idem
Comitissam celebrem Regiens Urbi titulo Comitis praefuisse.
Memoria litis Pugnae inter Monasterium Sanm Prosperi Regiensis, Commune allis pro bonis in territorio Nasetae coram Iudicibus Matildae Comitissae, Anno 1 C98.
UT tu posterum firm us memoriae
mines , qui dicuntur de Vallibus . Gm-εωβus es Abbas eum suo Advocato ante V aldum Iudicem e Coroeneta, quod ipsi omines de Volle initisse tenebant quasdam res erritoria is υνte
de asset , quae erant iuris E elisae Sancti Iospeν . Qua quaestione ab in laldo diligent sim examinata, se errres homines tirtis N setae iuνeiuνando de Ua I ed in is post sonem e lesiae u in Notitia leg tu . Ωι facto homἰ-nes de auibus υeνunt ad Matii damCornitissam , O dixerunt, se iniuste dyυ sitos esse suapropter ipsa Comi-rissa misit Bouum Iudicem de Nonanto-Ia, ct praecepit GaId Judiet , ut iterum inquirerent, , praeciperent titν quo parti, ut inde essent parati ad Pugnam Pari bus congregatis ad oecoram praedictis Iudicibus , ipse Abbassat m ostendi Peaeeepta Regum , sciliaeet apoli, Ortonis , in quibus apte dinostitu res proprias esse Ecclinae ιιt in sν ptis Eeelesse eontinetur. Et insu-pe Caindie Abbat s Uenderunt L gem Serenissem Imperatoris usiniani, in qua continetur, eos, qui ab Her D io, vel ab Augustali omo aliquid a eἰpiunt, uti fecuros esse, sυ expe
νet u Iustiniano Codice, 9 Insiturionis. Et al a multas optimas ostenderunt alleeatisne a quas praedicti Judiaces omnino e puerunt dixerunt nullo modo facturos, ni quod facerent Pugnam . Et inυἰta parte Eeelinae se-eeνtint appellationem , is responsonem de Prena. Et fecerunt in diare subpsua decem L brarum Lucens Et satia to die, Campionibus paratis ad u-
100쪽
humilitatem, ut totas illas res, quae in lite erant ex parte Ecclesiae, concedebant adversariis , secundum Dudamentam Μ ssorum Comitissae : quod adversaria pars penitus renuit Campionibus ad Pugnam conjunstis, Campio ipsorum hominum de Uallibus jactavit pro maleficio, antequam inciperet Pugnam , antonem aemineum
variis coloribus distin flum, super caput Campionis Ecclesiae quod omnino Leges vetant , atque mul stant.
Illis autem pugnantibus, nemo illorum cecidit . Sed dum se invicem manibus arriperentis dilaniarent multitudo hominum partis eorum de Vallibus compresserunt Campionem Ecclesiae apprehenderunt eum Sed ipse evast de manibus eorum ' reversus in Campum , viriliter requisivit Pugnam . Iterum aggressi
violente ceperunt eum is crudelissime ceciderunt eum. Sed pars Ecelesiae, quamvis minima, volens adjuvare eum , mercedem tamen petendo, fere omnes percussi, vulnerati vix evaserunt. His omnibus . tati superius legistir, ordine peractis eontentio orta es , ita quod pars hominum de Vallibus dicebant, e per Pugnam i 19, 9 pars tales asserebat,
se minime esse victam eis Campi partis Ecclesie dicebat, se nullo modo superatum esse, virili term prudentissime volebat pugnare. Et ipse
mal lus Judex, in cujus proυssione Pugna erat conseituta, dicebat, item in
Mub o remanere, neque e bane PDgnam
decisam esse . qua de causa nullam inde Iudices dedere sententiam. Haec causa aecidit praesentibus Judicibus haldo, o Bono , atque Alberio Cai di is, e avi baldino Dribeνto Advocato praedictae Et Aesae, Giberto Carbone, atque
se aliis quampluribus, Anno ab Incarnatione Domini viri Iesu Christi Mille o onagesimo Octaυo, III No- nescit,lii , Indictione Septimi, in Villa , quae dicitur Garfagnois. Ut legere potuisti, maleficii suborta sulpicio est quod Laicorum
Campio ante pugnam Mantonem, sive chirothecam variis color bus dis luctam , projecerit super caput Camplinis ecle-sae, subdendo quod omnino Leges vetant O mulctant. Innuitur fortassis hei L x Langobard. 37r Rotharis Regis , in qua si tuitur, Mi ncillus Campio P ac Dmar, quando ad Pugnam contra ali&m vadit, berbas, quae a m lema expinem , tu e se abere, nec alias similes e , si tam iam νma sua, quae conveniunt. Vide qu,m superstitiosae olim forent in hisce Pugnis
M. orum nostrorum mentes, & quam delicatus , ne dicam ridendus esset Monachorum metus ex chirotheca iasuum Campionem projecta Si contieere luet, non alia de crusia ipsam adversarius projecisse videtur nisi ut initium Pugnae indicaret. Non enima vero abhorret jam tum obtinere coepisse usum lacessendi ad Pugnam si V dissidationis , ut appellabant, per chiro Ihecam , quam ii uanto delia bat-edglia nostri dicere postea consueverunt. Certe Iudices ii nullam rationem habuere mantcnis pro' esti, etiamsi Fiis colον bus linctus esset. Ceterum in nimium sermonem oratio excresceret, si singula persequi vellem ad barbaricum hoc argumentum spectantia, di potissimum quousque r.