장음표시 사용
41쪽
cii γαρ κολύσεις εἰσὶ, eto διὰ πνρυς παρελθεῖν io διί κρυονς, ι πείνν ς καὶ dii r ς, διὰ odori γιρίας πολλῆς ut a Loi dii aciscor et iii Toto Dio ν ). Primum statuendum est mill ali l0c0, Tertulliani verbis exceptis, a script0ribus accuratius d probati0nibus illis diei. Tamen equidsem persuasim habe script0rem n08-trum ea rati0ne disserere n0n 0tuisse, nisi c0gn088et plura de cultu scripta qua autem haec suerint, incertum est. Sed cum Ν0nnus ignorare videatur a R0manis qu0que Deum Invietum esse cultum et dubium sit, num is Script0r, qu N0nnus usus est f0nte, putaverit Persa8Mithrae initiandos probati0nes subire c00gisse, intellegas Ν0nnum Myth0graphum n0 accurate a teste su traditis studuisse uuae eum ita sint, minimum fidem iis quae tradit, quamvis verisimilia ea esse negari nequeat, tribuendam esse duc0. Ad describend0s 0res Script0ris addam m0nachian eum, cum videret Mithraequ0que cult0res abstinentiae variae p0enis et d0l0ribus ad cultum educari, hanc gentilium Dei 0lis venerati0nem n0 vituperare. Restat ut affirmem me iudicio parvam fidem singulis traditis tantum, minime autem rei ipsi esse tribuendam.
Accedit secundum N0nni Myth0graphi testim0nium, qu0d reperis in eiusdem libri capite, qu0d inscriptum est
Jam intellegas hic eadem sere quae l0c citat a crip-t0re enarrari. Quam b rem de his verbis eadem rati0ne esse iudicandum quis est qui neget. Recte me disseru-i88e, Script0rem nostrum 110 aeclarat cultum Mithrae habuisse c0mpertum, c0gnoscitur qu0que veri, tirovicit.
Quam ob rem equidem ut a 0nn traditis fidem minimam esse habendam, praesertim eum paenitentiae, qua8 memorat, magis monachi christiani quam Mithra cult0ris sive ersici sive li0mani esse videantur. Restant alia Ἀ0nni Mes Mithra verba aeguntur XXXVIII 3. Son- enim alii l0c verba haec εοὶ is, κολύοι b, toti IIi 'in Mytb'grδ
res ipsa haec. irimum script0r affirmat cultum idi Invicti apud Chaldaeos maxime 0ruisse. Quae sententia refutanda esse videtur, nisi Verbo 'αλδctio ν plures gentes rientales significari cred9 Mithra ips0
42쪽
plus certi 0nnus n0n habet, cuin varias de e0 pini-0nes tradat. Restant denu investiganda de pr0bati0nibus ipsi narrata Quamvis enim ea re vera saeta suisse c0nstet, tamen irsus abh0rre a fide verbis script0ris danda. Dilucidissim enim h0 qu0qu0 0c script0rem christianum remitarum aut martyrum abstinentiae exercitati0nes quasdam narrare apparet, eum de fami et
frig0ris perpessi0ne 0quatur. Quid autem verba sibi velint riolo Di tithoi πύDr ξεσγῆ rcu a di sit sta in dubio est relinquendum. Quamvis igitur dubium n0n8it, quin pr0bati0nes Mithrae sacris initiandis imp0sitae 8int, tamen cum ab innibus seript0rum de ea re dictis fides sit aliena, desistamus de meliore earum rerum e0gnitione. Veterum script0rum testim0niis adnumeranda qu0que sunt Suida verba
ἰπαθῆ. i. Cum autem eadem fere legerimus apud N0nnum Myth0graphum neque dubium sit, qui ex ill0 hauserit aut 00dem lante sit usus script0r, 0 est cur verba ipsa iterum interpretemur. Praetereunda esse neg0 verba de cultu Mithrae Eud0eia Maeremb0litissae, quamvis nil n0vi ex iis c0g-n0sci 0ssit. Script0 enim ille nihil sedit, is quod ex illis exp0sitis N0nni Myth0grapti quaedam c0mp0suit.
Qua in re eam n0n sine ulla rati0ne egisse intullegas, eum verba te8ti εὰν ta si minime repetat. Tamen summa cum iniuria iudices Eud0eiam rem accuratius investigasse. Quae cum ita sint, abh0rre a verbis ipsis tradendis uberiusque explicandis.
P0rr0 0mmemorem Verba Nicetae Sorroniensis Mithram nonnulli solem esse di tit. Huic festa pervebant Hr, ac praesertim Chaldaeos. Illi autem, qui huitis adris imbuendi erant, per duodecim hippliciorumve hera ducelantur, Henwe per famem, per Unem, Perfrictus, per Cerbera, aliosque huius generia cruciatus
iustam autem huiusmodi poenum disse Theolouus, quod his supplicias meris asscerentur, qui talibus refus dem
haberent, ut hercedem erroris ab ipsis, quorun cultui se oddixissent, acciperent, dum ab illia ta excruciarentur δ).
Ac primum quidem credas script0rem verba Gregoriinuit ali sente usu in explicasse. Cum autem et du0decim probati0nes suisse et cultum apud Chalda00 praeciquess0ruisse affirmet script0r, eum ab aliis qu0que script0ribu8, Theol0go Tertullian except0, certi 0rem de Mithrae cultum lactum esse, 0nstat. Tamen recte eum iudicasse Chaldae0rum Mithrae cultum praecipuum fuisse et du0decim Supplici 0rum genera re vera esse adhibita neges. Sed per amem, ignem, frigus, Verbera, ali 0 huiu generis cruciatus Dei cult0res initiat0s esse a veritate alienume88 putes. Quae denique disserit de sententia The0l0gi script0r, iuste ill08 illa esse pass0s, pr0babilia mihi videntur esse. De re ipsa autem nil n0vi script0rem tradere quis est quin elat.
De Mithra sacrum fuisse, quamvis nullo ali teste confirmetur, cum septem pr0babiliter initiat0rum suissoc0gni Verimus gradus, credas eripi0re teste. Cum autem
43쪽
minime e0nstet, qu temp0re qui ea n0tavit vixerit et qua in civitate vitam degerit, nil nisi quae dixili 0 l000 0gn0sci 088 intellegas. Reliquum est ut paucis n0tem in vita Athanasii incerti auct0ris de ex0rt tumultu ob repurgati0nem Mithrei
Alexandriae uberius verba saeta exstitisse. Cum autem accuratius inquirenti minime sit dubium, quin e S0cratea e 0Z0men 0mnia sint hausta, quae narrentur, nihilh0 l0e de iis esse rursus disputandum affirm0.')
Quibus uinibus intellectis, cum omnia quae script0res vel Grae ei vel I 0mani d Mithra cultu tradant pervestigaverim,
restat ut quaeimnium liter se c0mp0 sitis script0rum testim0niis asserenda sunt enarrem. Primum ea, quibus nil nisi de Persarum aut aliarum gentium orientalium religi0ne script0res n0bis intellegenda pra0bent praetereunda esse put0. Sunt autem
testim0nia Herodoti, Xen0ph0ntis Strab0nis, Curti Rusi, Papini Stati, Phitarchi secundum, tertium, quartum, pulei Ca88i
Suidast, Eud0cia Macremb0litissae, Nieetae, eh0li 0nim in Phil0nem. Quam rei rati0nem adhibentem recte me fecisse plat0, clam, et8i Script0res, qui multo temp0re p0st exstincti0nem illius cultus 1l0ruerunt saepius de Persarum religione dicentes Drtasse nil tradunt, nisi quae ad R0man0rum Dei S0lis venerati0nem pertineant, abh0rream ab illis testim0uiis ad illius cultus peractic0gniti0nem adhibendis, nisi definitis verbis de R0man0nim religi0ne illa sint l0cuti. Quibus adnumerem Verba quae nullius de re ipsa pretii vel maxime dubiae explicati0nis videntur
sisse. Repseriuntur haec apud Lucianum in testim0ni prim0 et secund0, in terti Tertulliani, in prim Origenis, apud P0rphyrium in secund0 et septim0, in ill Arn0bi in Firmici Materni secund0, in Hier0nymi prim0 Restant igitur h0cl0c, investiganda dantum testimonia Plutarchi primum et
quintum, Justini Martyris tria, Tertulliani primum, ecundum, quartum. Origeni secundum, C0mm0diani, 0rphyri primum, tertium, quartum, sextum. Flavi 0 pisci primum, ecundum,
Firmici Materni primum, tertium quartum Hier0nymi Secundum, tertium, quartum, Eunapi, Paulini 0lani, S0eratis et S0Z0meni, Z0simi, Lactanti. Quae cum ita sint, intellegas, cum script0res ecclesiastici de cultu ill pagan0rum praecipue disseruerint, recte me
egi88e, cum minimam e0rum Verbis, quam semper p0tui,
fidem addixerim. Omnes autem script0res Z0Aim0 Lactanti0 exceptis, quin cum Mithriae apud 0man0s a Christ nat0 usque ad finem sa0culi quarti 1l0ruisse pr0 certo habeamu8, de re ipsa et scripta et narrati0nes ali0rum40minum intellegere et Mithriaca ipsa perpetrata videre p0tuerint dubium 110 est. Qua de re primum mem0randum esse duc Athenaeum affirmare Duridem de illi rae apud Persas cultu scripsisse. 0stanem autem quendam de De Mithra dissuruisse affirmat Lactantius. P0rr P0rphyrius saepius n0minat Eubulum et Pallantem, quid Mithriadis uberius egissent. Qu0rum alterum n0vit qu0qne Hier0nymus. Add Nicetam Greg0rium testem c0mmem0rare. De script0ribus illis neque de temp0re u vixerint neque devitae rati0ne quam habuerint certe dici p0sse intelleximus. Quam b rem iam ad res ipsas tradita perserutanda pr0gre
Primum quidem, cum Hier0nymi de genitura dei verba tacenda esse putem et nullius iretii esse ducam quae Plutarchus de fili a De creat e sax Di0rph tradit, iam detrigine Dei habemus testim0nia intellegenda haec Plutarchus enim tradit 0manis cultum illum a piratis inn0tuisse, cum Lactantius affirmet Phryges a Persis, R0 man0s a Phrygibus Dei Invicti onerati0neni dididisse. Fidem autem attribuimus et
44쪽
illi se liuid. 0gnovimus enim ultum illum temp0re, qu0u
Plutarchus indicat, agente, quam Lactantius n0 minat, ad Roman08 esse tianslatum. At statuimus de pr0pagatii, ne ipsa se Plutaretium nee Lactantium buri aut probabili ura narrasAe. De exstineti0n autem Mithriacorum mem0randa sunt haee: Paulinus Nolanus cum Mitiniae perpotrata adsp0xisse videat tiripse nobis est testis usque ad quartum p0st Christum natum ae- culinii ultum illius Dei lii ruisse stractum. 0cratem et 020-menum uulsem docere vidi uius lex auditae Mithriaeum, qu0d diutius vacuum a n0glectum fuerit, dirutum p 0strem gentilium sediti0ne exorta Th00d0sio iubente phili esse devastatum. Tum Hier0 uJus affirmat Gracchum praesectum urbi anno tredentesim sext vel octav senatus iussu R0mae Mithrae pellaeum evertiss0. Quam b causam, cum a Socrate, a S0Z0meno, ab
Hieronymo de illis praestantissimi imperii Romani urbibus agatur, re et iudices Mithriaca illi tempore per t0tum regnum
Ρxstare desiisse. De mundi autem parte per quam Deus ille ultus uerit script0r0 nil sere certi, Eunapii de sui ord0t Thest, iis Mithrae verbis, qua nil d0cent, exceptis, tradunt. Quae res, eum qu l0e0 omnes sere inscripti0nes ac omn0s simulacra si ut inventa,e0gnitum habeamus, nullius est m0m senti. N0mina autem Mithra attribuuntur haec Perseus et βοοκλο io a P0rphJri 0 MDo ibiκλγος ab aulian0, εος κ risoa a Firmic Materno, Inrictus a uultu Nolano. Jam cultus ipse est perscrutandus. Primum quidem de Dei 0nitura ex petra plura c0gn0sse intellega8Justinum Martyrum, C0mm0dianum Firmi eum Maternum, Hieronynium Venerati0ui veram naturam, etsi sals0, describit Firmicus sacra in ad ignis potestatem transi ita esse affr-mans Minime recte disseruisse statuendum est S0cratem qu0que, qui c0lendi Dei causa h0mines quoquo reddidisse mactat0set viseeribus inspectis Mithriae0runi cult ires vaticinatos esse dicit. Cultum autem in spelaeis esse peractum, n08 docent omnes fere scriptores Plura tro eri habenda de cultu ipso haud traduntur.
imaxime dubia du0. Quibus id unum c0nstat, quint qu0que ann magnas et singulis annis min0res Mithrae s0llemnitates esse peractas. Quibus verbis ne mai0rem fidem tribuas
Hieronynius unus de gradibus initiat0rum narrat. Cognit0s autem habet 0rum ci0, id est: 0rax, Nymphu8, Miles, Le0, Per808, Helio Dr0m0, Pater. Initiati0nem ipsani descriptam legimus apud Tertullianum qui etiam affirmat illam qu0que per lavacra quaedam actam esse et summa cum iniuria putat milites Dei in r0ntibus esse significat0s. Quamvis auteni 0nsentiat script0 cum Justin Martyr de irrisi0ne Mithra culti rum religi0nis christianae l0cutus, tamen causis expositis alienus sum a d eis traditis habenda. De singula
b0vum explicans, Aelius Lampridius in illis ad tim0ris speciem aliquid diei vel singi 40lere trad0ns.
Quae senserint autem script0res de cultu, c0lligi 0 test verbis Greg0rii de pr0bati0nibus disserentis uberius necn0n Juliani, sibi Mithram ducem optimum attributum esse, dicentis et interii animam suam De dedicantis. Quanti autem a plurimis ductus sit cultus ille ili temp0r0, ex Origenis verbis elucet, qui venerati0nem Mithrae40ruisse amrmat eadem rati0ne, qua Eleusinia 0ruerint. De imperat0rum denique cultu Dei Mithrae c0gn08cas, Flavii V0pisci testim0ni c0nstare niatrem Aureliani sacerd0tem Mittit a suisse atque thim script0rem et Z0simum narrasse Aurelianum De Mithra Palmyrae temptim devastatum curasse restituendum. Julianum autem Mithriacis savisse et eis qua uipse tradit et verbis Himeri c0gn080i 0test. Restant verba Aeli Lampridi 0mm0dum initiatum sacris in peragendis
mysteriis h0minem neca880. Ista sero de Mithra apud R0man08 cultu script0rum testim0niis usus pr0 cert habeas. Quae n0n parvi esse m0- menti iudices, cum c0gn0Veri me primum rem ordinatim hi dilucide investigasse neque Vaga c0niectura Sectatum 880. Phirimis autem duc incertis hirimi pauca ceria. Tamen quae exp08ui id0nea, quae veram ill0rum sacr0rum
45쪽
et planam c0gniti0nem reddant esse, quis est qui credat 3 Quapr0pter n0nimnium script0rum, qui adhuc de Mithra uberius disseruere, Vestigia ecllius, qui ea qu0que, quae de Persic0 cultu traduntur qua0que medii aevi script0res narrant et fallacia simulacr0rum ict0rum ad Γ0mana uithriae explananda adhibentes hac rei tractandae rati0ne n0n certe eruere, id mihi pr0p0sui, ut peractis script0nim testim0niis simulacra explicarem. In capit qu0d sequitur indicantur tituli et nummi qui ad Mithram pertinent. Quam partem alii relinqu0 accuratius ab80lvendam.
1linae et graecae ad Mithrae cultum spectantes reperiuntur:
213.222.231. 2321 248. 1357. 1436.1437. 1.
46쪽
100. 101. 102.103. 104.105.106.107. 108.109. 1l0. 11 l. 1l2.1l3.114. 115.116.117. 118.119. 120. 12 I.
127. 128. 129. 130.i31.132. 133. 134. 135.136.137. 138.139.140. 141.142.143.144.145.146.147. 1 F. 149. 150. 151.152. i53.154. 155. i56. 157. 158. 159. 160. 16 l. 162. 163.164.
. . . 170 1609. . . , 273 2800. . . , 330 3232. , , , 333. 327S. v v 337 332I. . , 392 3917.
175. 176.177. 178. 179. 180. 18 l. 182.183. 184.185.186.187.188. 189. 190. 19 l. 192. 193. 194.195.196.197. 198.199.
207.208. 209.210. 211. 212. . . . 1028. 233.
. . 98. 11. . . . 99. 12. . . 109 574. . . . 123 699.
214.2l5. 216. 217.218. 219. 220. 221.222.223.224. 225. 226. 227. 228. 229. 230.231. 232. 233. 234.235. 236. 237. 238. 239. 240. 241. 242.243. 244. 245. 246. 247. 248. 249. 250. 25I. 252.253. 254.255. 256.
47쪽
p 305 1397.200. C. I. L. v I . . p. 278.
78.60. 383. O. H. H. m. p. 99 6042 b. 341.
261.1401.374. O. H. H. III. p.
48쪽
423. 424. C. . Bh. p. 316 1719. 317 17 20.
Il8. 1730. nec non aliarum gentium Asiaticarum 426.
. XIII. 1. 3. 4. 7.429. E. E. I. p. 2l6. 3., XVIII. . . . . XIX. 1. 6. 430.
IV. 68. 162. XXXIV. 1. 10. 11. 12. 13. 439.
aut gemmas diversarum Asiaticarum linguarum litteras ostentantes reperis: L. LXIII 11. 15. LXIV. . . . ID. 12. 13. 14. I IG. LXV. I. M. T. I0. l. 2. 3.14. 5. 16. 7. LXVI. 1. 3. 4. 5 i. . . . 10.
et gemmae imperatorum Romanorum exstant: L. LXVlΙ. . . . . . , II. 2. . .
quem ipse inveni, his litteris ornatus est: Iinp. Constantinus . . Aug. Soli Invicto Comiti.
49쪽
c. l. L. Corpus Inscripti 0 num Latinarum c0nsili 0 et auet0ritate Academiae Litterarii in regiae Bo- russicae editum. Ber0lini lat.
II. Inscripti0nes Hispaniae Latina edidit Aemilius Hubner. 1869. p. LVI 280 48. III. Inscriptiones a si aes tr0vinciarum Eur0pae Graecarum, Illyrici Latinae didit
1. Inscripti 0nes Aegypti et stae
pr0vinciarum ur0pae Graecarum, Inscripti0num Illyrici partes Ι-V. 8i3.pp. XXXIV. 34. 586. 2. Inscripti 0num Illyrici partes VI. VII, res gestas Divi Augusti, edictum Di 0cletiani de pretiis enim, privilegia
militum veteran0rumque, in Strumenta Dacia 1873. p. 87-ll 97. V. Inscriptiones Galliae Cisalpinae Latinae edidit The0d0riis M0mm Sen. l. Inscripti 0nes regi0nis Italiae decimae. 1872. p. 56. 544. 2. Inscripti 0nes regi0niani Italiae undecimae et n0nae. 1877. p. XXIV. 57 104. 45-1215. VI Inscripti 0nes urbis Romae Latinae c0llegerunt Gulielmus Hengen et J0hannes Baptista de R0ssi ediderunt Eugenius B0r- mann et Gulielmus Hengen. 1. 1876. p.
VII. Inscriptiones Brittanniae Latinae edidit Aemilius Hubner. 873. p. XII. 2. 345.
VIIl. Inscriptiones Africa latinae c0llegit Gustavus illmann 8.1. Inscripti0nes Africae pr000nsularis et Numidiae. 1881. p. XXXVIII G14. 2. Inscripti 0 ne Mauretaniarum.1881. p. 715-1141. C. I. G. - 0rpus Inscripti0num Graecarum Auct0ritate et impensis Academiae litterarum regiae Borussicae. B0r0lini lat. III. Ex materia collecta ab Augusto Boechhi 0 academiae 40ci edidi, J0annes Frangius Pars XVII XXXVIII. Inscripti0nes Phrygiae, Galatiae, Paphla-g0niae, 0nticae Cappad0ciae, Lyciae, amphyliae Pisidia et Insauriae, 080p0tamiae et Assyriae, Mediae et Persidis, Aegypti, Aethi0piae supra Aegyptum, Cyrenaicae, Stellia cum Metita, Lipara, Sardinia, Italiae, Galliarum, Hispaniae, Brittanniae, Germaniae, Pann0niae, Daciae, Illyrici. 1853.
L p. 56. DCCXLVIII. II. p. DCCXLIX MCLXXIX. CCCLVL 20.
D. H. O. Inscripti 0 num latinarum raelectarum ramplissima c0llecti0, cum inediti J0. Casp. Hagen-buchi edidit J0. Casp. rellius. Turici 1828. 'I. p. 568. II. p. 67. D. H. H. - III. 0lumen tertium c0llecti0nis Orellianae supplementa emendati0nesque exhibens edidit Gulielmus Hengen. 1856. p. XXIII 525 224.
50쪽
L . Intr0dtieti0 a retude dii culto public et des Mysteres do Mithra n Orient et en Oecident a M. Fglix LMard Ρlanches Pari 1847 sol. 6. CVLI planches
inscriptiones Mithriacae repertae sunt
Batavum 402. B0russia Rhenana 403. 404 405 406 407 408 409. 10 427 428. 452 453 2. Britannia 274 275. 276 277 278. 279 280 281 282. 283 284 285. 286 287 288 289 290 291. 292 293 294 295. ... 22.
Dacia 18 19. 20. l. 22. 23. 24. 25. 26 27. 28 29 30 31. 32. 33. 34. 35. 36. T. S. 39. 40. I. 42 43. 4. 45 46. 25. 430 431. 32. 433. 34. 38 439 37. Dalmatia 14 48 49 50. l. 2 f.
Hassia 401 1. Hassi ad Rhenum 411. 12. 13. 14. i5 5. Helvetia 342 343. 344 Hispania l. . . . . . . . . 10 11 12. 13 13. Italia, Roma excepta Gallia cisalpina Gallia transalpina: 25. 26.127 128. 29. 30 13 I. 132. 133. 134. 35. 136 137. 138. 139. 0. 50 151 152 153 154. 155. 56 157. 158 159 160 161 162 163 164. 165 166 167 168. 169 170 171 172 173 174 175 318 324. 330 33I. 332 333. 339. 340 341. 347 348. 350 351 353. 56. 357 359. 37Ι. 372 373 374. 375 377. 37S. 379 380.382 384 385 386 390 394. 395. 396 397 398 399.
Macedonia 17 Mauretania Caesariensis: G10. 11. 12. 13 3I4. 15. Mauretania Sitifiensis 308 309 Moesia inseri0r 122 123 124 Moesia Superior: 47