장음표시 사용
141쪽
CONCLUSIO III. 11 Tet thice sumto, cum huiusmodi deviatio sit iusdem rationis in omni materia, quia Si Secundum superabundantiam et desuetum ut patet II Ethicorum ' et tamen constat, quod deviatio huius formalis os in mor9libus vitiis, sicut medium rationis in actibus virtuosis. Et ideo dicendum, quod, sicut de viar a ratione contingit diversi modis sociandum diversas materias et circumstantias, et ob hoc moraliter Vitia distinguuntur Specifico, sic deviare 9 divina voluntate contingit Asecundum di- VerSOS OdOS, materia et circumstantias; et idcirco peccata
thoologico poSsunt Specilico distingui. 3. Ad 3 dicendum, quod non odire idololatriam et dotestari blasphomiam non est in Dei potestate, pro O, quod Staropugnant divinae bonitati, quam Deus non diligere non potest; et ideo praecepta prima tabulae non Sunt dispensabilia, quia actus oppositi illi praeceptis directo obviant bonitati divina0; in aliis autem Deus potest disponsare, et potest velle vel nolleliboro, quod stant vel non flant. Nec o hoc potest concludi aliud, nisi quod quaedam Sunt necessaria immutabiliter, quae
utique necessari Sunt peccata, qu9edam Vero contingenter.
4. Ad 4 dicendum, quod Aristoteles dicit, adultorium et furtum et consimilia esse convoluta cum malo, loquendo de malitia morali, non de pecc9to in ordine ad Deum, de quo hic l0quimur. 5. Ad 5 dicundum, quod Aristotelos oractans do vitiis et virtutibus, tractat de recta ratione tanquam de regula, e cui VS deviatione sumitur sorma occati in moribus, et obedientia et conformitato forma in actibus virtuosis non tractat autem de divina Voluntate, quae est Superior regula, sed eam theologo relinquit, quam quidem theologia novit, non quia Dei consiliarius fuit, Sed quia illam Xpressam invenit in scripturis divinitus revelati S. 6. Ad 6 dicendum, quod oditum a Deo seu esse nolitum Vel Sse Obvium primae regulae, quae est divina Volunta S, Bdveniens omni actu aut habitu dat illi rationem thoologici peccati; et duo advonion habituali 0bsellioni o consideratum circa illam, dat illi, quod sit peccatum originale. OnwSi ergo Similis comparatio do volatione visibilitatis ad colorem et de
142쪽
118 REPERCUSSORIUM PEΤR AUREOLI.
rotation odibilitatis ad peccatulit theologice Sumtum, quamViSodibilitas hoc modo respiciat peccatum ethice dictum. T. Ad ultimum dicendum, quod privatio ordinis a divina voluntato instituti circa aliquem actum est utiquo sormale in peccato Unde generaliter verum St, quod peccatum Si sor- maliter alicuius privatio nam privati ordinis naturaliter est peccatum physice privatio vero boni et modi rationis est peccatum ethico sed theologico privatio consormitatis ad divinam
voluntatum sive privati voliti a De et ita esse nolitum remanebit in peccato formale. In quo tertia concluSio OnSummatur. CONCLUSIO IV. Quod causale respectu originalis peccati non est decisio solet seminis, sed libidinosa conceptio, in qua mulieν Oncipere non valet in hoc statu naturae οππuptae.
Et primo conclusi impugnRtur. Cognito ita tuo maioriali atque sormali originalis peccati, hoc inconcuSse tenendum est de suo causali, quod non sit sola decisi seminis, sed libidinosa conceptio, quod vitium dici potest concupiscentia vel libido. 1. Huic tamen obviare videtur, quod nullus concipi poteSt, quin contrahat Originale; potest autem mulier concipere absque libidino et delectatione, secundum quod philosophus innuit XV De animalibus ' ergo libidinosa concepti non est praeciSacausa Originalis peccati. 2. Praeterea, illud non est praecisa causa originalis peccati, quo OSito, non ponitur Originale; sed mulier et vir prO- dueti a Deo de trunco concumberent libidinos ei concupiscibiliter miScerentur, et tamen proles concepta Originale non On- traheret, nec peccasset in Adam, cum non descendisset ab eo: ergo libidinosa commixtio non est causa originaliS. 3. Praeterea, illud non est causa in originali, quo non concurrente, adhuc Originale contrahitur Sed in daemone Succubo,
Avicenna, XV De natura animal , . .
143쪽
qui Semen a viro dormiente suscepit, non est libidinosa docisio et transfusio, dum postmodum fit incubus et commiscetur mulieri et tamen proles inde concepta peccatum inde contrahit, ut actum est in Mortino et ceteris, de quibus fama refert, quod Sunt a pernonibus generati ergo commixtio huiusmodi
non videtur caUS peccati. 4. Praeterea, possibile est, virginem in primo actu concipere, et tamen delectationem absorbet tri Stitia, quae oritur ex ruptione claustrorum; et iterum operiuntur aliquae muliereSimpraegnatae in Omnis, quae dicunt, Se nihil sensisSe et pr9etero ii Loth scriptura testatur, quod non Sen Sit, qu3ndo e nerunt aut quando accesserunt liae, eum suorunt gravidata oab eo; et tamen constat, quod concepti in istis casibus contrahunt Originale peccatum ergo non videtur, quod libidinosa commixtio sit praecisis causa Originali peccati. Sod istis non obstantibus dicendum est id, quod priUS. Ad cuius videntiam considerandum est, quod, cum Originale peccatum Sit secundum Sui materiam habitualis obsellio, ut supra dictum suit, non est dubium secundum seges qualitatum symbolicarum, quae tr3nSfunduntur a generant in genitum, non eodem in nuInero, Sed eadem in Specie, qu9lis S lepra aut melancholia, et Sic de aliiS, quae liqua progenie comitantur, quin habitualis rebelli generetur in prole ex actu libidinos et vitioso, qui Oritur et consurgitis habituali rubollionuin parentibu OXSi Stento. Quod quidem X multis verbis Augustini viderator apparet ait enim Contra Iulianum libro ε: Illam concupiSeentiam, per quam Christus concipi noluit 1 cisSe propaginem mali in genere humanos Sed clarum St, quod concupiscentia, quam ChriStus in suo conceptu SSe noluit,
non est aliud quam libido orgo libido acit in gonore humano propaginem Bli. Praeterea, Augustinus in libro De side ad Petrum, capit 5', dicit, quod in parvulos peccatum non tranSmittit propagatio, sed libido, sud illud, quod transmittit peccatum, AES CRUSa
144쪽
peccati ergo libido, non propagati Sola aut Seminis decisio, est causal in peccat Origin9li. Praetorea, Augustinus libro contra Iulianum dicit, quod Adam oeculta tubo eo neu piscentia Suae tabis cavit in omninos do Sua stirpe venturos s non tabificavit autem carnern Christi, in cuius conceptu tabo iSta non fuit ergo secundum eius intentionem tabo concupi Scentiae ctualiS, quae in Conceptione prolis concurrit, abistent et c9usat concupiscentiam in eo, quod inde generatur; et per consequon erit in peccato originali
Praeterea, Augustinus De de ad Petrum capite Superius ollegato dicit, quod quia, dum sibi ad invicem vir
mulier quo mi Scentur, in libidine non est parentum concubitus; ob hoc filiorum ex eorum carne 9scentium non potest Sine peccato SSe Onceptus, nec secunditas natura humana sucit homine cum peccat nasci, sed secunditas libidinis . Haec AuguStinus. Ex quibus evidenter apparet determinatio conclusionis I ReSenti S. Prautorea, libro V Contra Iulianum ' dicit, quod e concupiscentia, Si propterea eum parentem non te et, quin regener3tu eSt, non mirum, Si propterea eum tenet naScentem, quia inde generatu estis. X qua auctoritate eviden est absque glOSSI, quod concupiscentia generantis Si Causa originalis pecc3li.
Rursus, in locis multis haec est sententia Augustini, propter quod Magister Sontentiarum libro II d. 31 dicit, quod nOSter Onceptus non fit sine libidine, et ideo non est sine peccato et quod e hoc transducitur Origin9le peccatum, quia fit conceptio e lege membrorum; nam nisi conceptio Sic floret in earne, anima non contraheret vitium concupiscentiae eX carni coniunctione. Libro otiam II d. , dici do Christo, quod venit a corpus immaculatum', quia praeter libidini concupi Scentium fuit conceptus, nec in Se habuit illud vitium, quod
145쪽
in aliis est causa peccatis. Ex quibus concluditur perte, quod actualis concupiscentia est in Originali causale. Amplius, Ansolu)us libro II Cur Deus homo, capit γ' rationem SSignans, quare Chri Stu Sine Originali conceptus St,
dicit, quod e illius hominis concuptio fuit in libidino Dd0l0ctationis occatos Et Gregorius XI Moralium in sines dicit,
quod si solus Christus in carne sua vere mundus X stitit, quia per carnalem delectationem non Venit Q orgo Sanctorum intentio est ubique, quod libido conceptu OS cnu Sa OriginRli peccati. Praeterea, acciden concomitans totam Speciem transfunditur a parento in prolem por actionem illius qualitatis, si fuerit Beti VI, V. g. 9lor ignis generantis causa in igne generato calorem; sed libido concomitatur totam naturam corrupta In et Si qualitas acti V9, quia etiam concupiscentiae excitat ergo per acturn eius, qui est libidinosa commiXtio, in generatum Similis qualitas transsundo tur. Et hanc rationum innuit Augustinus libro V Contra Iulianum dicens, quod si de malo, quod adiaco atque inest in membris parentis, reus non fit 3-rons idoli s et tamen o illo pio qui nuscitur re9tum trahit. Et infra ε si Sicut in concupiscentia nemo seminatur, ita Sine illa nemo nasuitur s. Et seprehendens Iulianum subdit β 4 Quomodo non dicis e pervenire, quo transit Verum S enim, quod in catogoriis Aristotelis invenisti ea, quae in Subiecto Sunt, in Subiecto QSSe non OSSO, Sicut Sunt qualitateS; Sed ametendo transeunt, non migrando, quemadmodum AethiopeS, quia nigri Sunt, nigros gignunt, non tamen in lios parentes Colorem suum Velut tunicam tranSserunt, Sed ut corpori qualitate corpus, quod do illis propagatur, metunt. Sic et Vitia, cum Sint in Subi octo, o parentibus tamen in silios non quasi transmigration do suo subiecto in subiectum alterum, quod fleri non posse critogoria illae, quas legisti, oriSSime Stendunt, Sed quod non intolligis, assectione et contagione pertran-Seuntis. Haec illo. Ex quo satis viden est, quod est Sua intentio, generari concupiscentiam in prole ex Assectione et contagione concupiscentiae, in qua gignitur 3 3rente.
146쪽
122 REPERCUSSORIUM PETRI AUREOLI.
Quia vero habitualis rebellio non est in Originali formalo, sud odibilitas et nolitio voluntatis divina respectu illius rebellionis, quam quidem Deus imputatis dotestatur, iuxta illud Αugustini, in libro De nuptiis et concupiscentia De Concupiscentia
carnis in baptigato dimittitur, non ut non sit, Sed ut in peccatum non imputetur s; et illud δ α Concupiscentia carnis, licet in regeneratis non imputetur in peccatum, quaecumque tamen prole inde naScitur, originali peccato est obligat , set illud De baptismo a Duulorum β e Per concupiscentiam diabolus animam retinet Obligatam et separat a suo Creator s; idcirco formalo Originalis occati, quod est Dei nolitio et odium obvium, concomitanter exoritur ex Originali et ex libidinosa conceptione, e qua Suum materiale, quod est habitualis rebellio generatur in prole et per consequen totius Originalis peccati quoad maturiat ut formale sorvor libidinis est causalo. Sod quia non imputat Duus huiusmodi habitualem rebellionem in parvulo, nisi quatenus ea parvulus carere potuit in ordino ad Adam, qui originalom iustitiam suscopi et illam rebellionum non habuit ab origine, quin immo habuit potestatem non transfundendi illam in posteros, sed oppoSitum eius, hinc est, quod non Stcausale respectu originalis peccati sola libidinosa concuptio nisi in Ordine ad primum parentem; et sic descensus libidinosus ab Adam sit causa completa et totalis, ut supra ε dictum sui intractatu e conception Virginis gloriosae. Ad ea Vero, quae Superius in Oppositum inducuntur, dicendum est:
1. do quidum, quod illud non obvia propter duo primo
quidem, quia hoc salSum est, quod mulier concipere Valeat absque aliqua delectatione. aut e coniuncti convenientis cum convenienti causa delectationem , X Ethicorum β; semen autem Viri conveniens est matrici undo ipsum attrahit a tota Specie, Sicut commentator si testatur in suo Colliget de muliere, quae concepit in balneo, ubi spormatigaverant viri; cuius caUSam 3SSignans dicit, quod matrix in tota specie attrahit
Lib. I, c. 25 n. 28. Ibid. c. 24 n. T. Lib. I c. 39 n. 70. ' Pag. 36. Cfr pag. 9 not. . ' Averroes, ii Colliget c. 0.
147쪽
Sperni f. ec ObStat Verbum philoSophi, quia non poteS eXponi Secundum seriem litterae ad aliam intontionum, nisi quod cita dicunt mulieres s ut sit magis muliebris loquacita S, quam philosophica auctoritas; nam Verba eius sunt ista' Hoc est signum, quod mulier non permatigat, ibi nec filius est X Ommixtione duorum Spormatum quod vel quia multoties impraegnabatur mulier in delectatione tempore coituS, Sicut impraegnatur, quando accidit ei delectatio. Sive enim illa clausula, sicut dicunt multores , reseratur ad primam Rrtem propositionis vel ad secundam, sempor est teStimonium muliebre, ut in primo intollectu isto sit sensus sicut dicunt mulieres hoc est Signum, quod filius non generatur ex commiXtione duorum Spermatum, quia multotio litipraegnatur sine doloetatione et sic totum hoc cadit sub dicto mulieris. In secundo autem intellectu Sensus est quod signum St, filium non gener9ri X Om-miXtione seminum, hoc, quod mulieres dicunt, Se impraegnarisin delectation0; et hic est sensus litterae; quia muliere nunquam faciunt hanc deductionem: in delectatione imprasegn3mur ergo prole non St e commiXtione seminum sed Aristoteles ex testimonio earum et X perientia, quam pSe ignorat, inseri praedictam conclusionem, filium non concipi e Spermate mulieris Vol aliter dicendum, quod, cum mulier Xperiatur duplicem delectationum, unam in Suseoption virilis seminis et alteram in propria effusi Ono absque secunda delectatione aliquando gravidatur; o quo Philosophus concludit η, quod solum menstruum mulieris ingrediatur materialiter corpus proli et non Semen illius. Et a se est Xpressa Philosophi intontio intextu praeallegato, nec intondit negar omnem delectationem in conceptu hoc enim impossibile est, semper quidem in SuSceptione virilis suminis delectatUr. Secundo etiam ratio ista non obstat, quia aliud est delectatio, aliud os libido doluctatio nim suissu in statu innocentiae, in quo non fuisso libido. Est senim libido motus improbus voluntati non subiectus ys, qui nullo modo fuisset in statu innocentiae iuxta illud Augustini, IV ContDa ilianum , alloquentis 30
Avicenna, XV De natura animal. C. 3. Aristot. De generat animal. C. 20. Cla. August. l De lib. arb. e. 4 n. 0. M C. 43 n. 62,
148쪽
124 REPERCUSSORIUM PETRI AUREOLI.
reticum sub his orbis: ε Inquiri S haeretice, si poterat membrum virilo et anto moveri nihil orgo novitatis invexit Hecatum . Ad quod respondendo subdit Augustinus: lotora plane 9ntea OVeri, Sed non orat indecens, ut puderet, quonis ui illud movebat olim latis imperium, non caro concupiscen adVePSUS Spiritum nunqu3m ver ego motum genitalium generaliter re- proliendi, Sed illum motum, quem facit concupi Scentia, qua caro adrePsus spiritum concupiscit s. Haec AuguStinUS E quo patet, quod aliud si motus libidinosus ot liud doluetatio simpl0X; absque motu autum libidinoso impossibile est aliquem generari, iuxta illud Augustini superius allegatum Dum vir mulierque mi Scentur sine libidine, non est parentum concubitus s et illud Magistri sententiarum oster conceptus non est sine libidine s et illuc Augustini Contra Iulianum libro ε ε 0- minare ad Virum pertinet, OXcipere ad semin9m, ad quod dixi sine claudicationo hoc est sine libidine pervenire non OSSe ;0 illud ibi domβ e in castis coniugibus etsi voluntas sit in soboli procreatione; Amen necessitas est in libidino s. Et multa alia dicit Augustinus. Undo convincitur, quod in libidine non
poteSt SSe conceptus, cum non possit SSe sine motu Voluntatis
imperio non Subiecto Quamvis ergo sine delectatione omni osset conceptio quod tamen est impossibilo, ut dictum fuit, nihilominus non osset in libidine, qu hoc Philosophus testatur. 2. Ad 2 dicendum, quod vir et mulier producti de trunco vel non concumberent libidinose ut concupiscibiliter vel, si Sic fieret, transsundorent in prolem rebellionum habitudinalom similem illi, quam in s ipsis aboroni nihilominus ista rebellio divinum odium non undaro pro eo, quod natura illorum non potuit nec habuit unquam in o posse, quo dicta rebellione careret, quemadmodum per Oppositum habuit in Adam natura Omnium, qui descendunt ab eo. 3. Ad 3 dicendum, quod generatu per Succulium daemonem concipitur libidinos o parte mulieris Semen etiam, quod transfundat, vir libidinos ducidit, cui daemon ad recipiendum
149쪽
CONCLUSIO V. 1254. Ad 4 dicendum, quod, si Virgo in primo Retu conciperet, quod sorte possibilo non St, nihilominus delectaretur vel Saltem libidinoso motu ad hoc prius inclinaretur. Quod Vero de mulieribus subditur, quae se dicunt impraegnatas fuisse in omniS, non videtur aliud quam mendacium confictum ab eis aut, Si verum est, utique delectantur et libidinos moventur, Sicut Rc
cidit in pollution nocturna. Et per idem patet ad illud, quod divina scriptura de filiabus Loth attestatur.
In hoc ergo nunc finis est quartae conclusioniS. CONCLUSIO V.
Quod Dioinalis iustitia ibi erat subiective, ubi nunc est rebellio, in appetitu sensitivo. Circa originalem autem iustitiam, ubi erat pro Statu innocentiae subiective, tenendum est, quod erat Subiectivo in appetitu sensitivo, in quo nunc est te membrorum et concupi Scenti3, quae Opponitur iuStitiae praedictae.1. Huic tamen obviare videtur, quod Anselmus J 0finit, iustitiam esse rectitudinem voluntatis propter Se ipsam Ser-Vatam , De conceptu viro inali Capito 3 sed rectitudo voluntatis non est subieetivo nisi in voluntate, sicut rectitudo linea0 non os alibi quam in linoa orgo riginalis iustitia fuit in voluntate, non in appetitu SensitiV0.2. Praeterea, Sicut est de iustitia morali, sic videtur esse
d originali iustitia; sed illa ponitur a Philosophos Ethico-
Dum ' in voluntato Subiective ait enim, quod K Si habitus, a quo temperati iusti fiunt homines et iusta voluntis ergo et originalis iniustitia ori in voluntate. 3. Praeterea, ibi fuit originalis iustitia, ubi pro isto statu est originale peccatum; sed istuci est in voluntate, SecundUmΑΠSelmum, De conceptu viro inali, capit P0 2 δ 0rgo ibidem fuit iustitia originalis.
150쪽
126 REPERCUSSORIUM PETRI AUREOLI.
4. Praeterea, per origin3lem tu Stitiam omnes viros animauregulabantur, ita ut Volunt3 0SSet Subiecta Deo et caro sublucta voluntati secundum Augustinum, libro II De baptismo parvulorum ' sed voluntas non poterat Deo esse obediens et subiecta nisi portabitum exsistentem in ea ergo originalis iustitia volsolum erat in ea, Si sui unus habitus, quo Voluntas subiiceretur Deo et caro anim3e, Vel Si fuerunt duo, unus Videlicet, quo Voluntas Deo, et aliuS, quo appetitu Voluntati, principalior fuit in ipsa, praesertim cum Voluntas Sit potior inter animae
5. Praeterea, Originalis iustitia constitu0bat hominum in Statu innocentiae Sod homo non est innocen niSi per voluntatem ergo originalis iustitia sui in voluntate. 6. mplius, iustum et iniustum non videtur inesse nisi rationali animae, lapis enim aut se nec iustus nec iniustus dicitur Sed appetitus Sonsitivus non est proprius rationali animne, cum sit in brutis, voluntas autem est Sibi propria, ut patet ex III De anima η orgo iustitia originalis fuit in voluntate. Istis autem non obstantibus dicundum os ut supra. Ad cuius evidentiam considerandum est, quod in voluntate primi hominis fuerit oratia stratum faciens, vi tutes quoque theologicae et Virtutes mors es, necnon et habitualis obedientia omnium virium insoriorum ad rationabilem Voluntatem. Et de gratia quidem Augustinus tostatur in libro De correptione et oratia , quaerens et unquid Adam habuit Dei gratiam si Et respondendo subdit 4 Immo oro habuit magnam . - virtutibus vero theologicis do in Homilia 11 ac Iulianum comitem dicit, quod radam, perdita caritato, malus inventu QSis. De moralibus autem os latur ibidem, ut habetur in Decretis de poenitentia d. 2β 4 On est utrum princeps, inquit, vitiorum, dum Adam vicit pudicitia ornatum, temporantia compositum, illis doni ac tanti. bonis spoliavit pariterque peremit s. - De Obedientia
c. n. 29. Vel De ulular document. c. 60 Exspoliavit nos diabolus caritate et vestivit malitia . si . . M 3. Suil. c. 32 D. 2 de p0enit.