De summo pontifice Christi in terris vicario, eiusque officio & potestate, liber verè singularis, & eruditionis, & puri sermonis nomine, in modum dialogi conscriptus olim, nunquam verò antehac editus, authore Reginaldo Polo Anglo S.R.E. Cardinali Reu

발행: 1569년

분량: 327페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

REGINALDI POLI possit. A quo quidem multo illustrius,

multoque verius corroboratum esse

Dauidis regnum in iudiciori iustitia, affirmare possumus, quam ab ipse Salomone,qui patri suo David proxime successit δε unus omnium Regum Israel talicissimus est habitus. νRB Istud sane melius e plices velim. PO LUS. Haud magna quidem haec res explicatione indigebit, si recordaberis, quae iam de Dauidis regno diximus tanto nunc est animaduertendum, diuersam in utroque videri stelicitatis acquirenda rationem. Nam Salomon cum a Deo sapientiam rogasset ad verum discernedum in iudicijs, ut recte populum gilabernaret: non silum ei quod postulabat datum est, sed quae etiam non postulabat quae quidem ab omnibus,

qui beatam vitam expetunt, maximo

optantur. Eique tanta facta est diui-

252쪽

tiarum,opum, gloriae accessio, quanta neque ante eum ulli Regum, neque posuit Scriptura assirmat. Constam tinus vero cum non sapientiam peteret sed stultitiam a Deo sibi propositam atque oblatam esset amplexus rnon solum sapientiam ad verum dis, mendum in iudicij maiorem,quam aut stiperiores Reges,aut insequentes est adeptus, sed omnes etiamdi opibus,ri gloria facile superauit URBI ' iniam vero dicis stultitiam amplexum esse Constantinum,

quae eum ad tantam Imperi gloriam extulerit ton hoc stultitiae attribui potest tPO L S. Fuit quidem permagnae sapientiae , stultitiam a Deo oblatam non aspernari.Quod enim stultum est apud Deum, id apientisti est apud ho MCormines: contrai quod apud Deum infr-mum eis, dapud homines ortim habe-ι- Deus vero suam stultitiam, quo

253쪽

nomine a mundi sapientibus appella. t Crux Christi, e coelo ei ostendit,

ouam ille non aspernatus, sed veneratus omnia illa est pssequutus, quae etiam apud homines magnavi praeci in habentur, quae ad sapientiam, ad opes, ad gloriam pertinent. Huius vero stultitiae cum Vicarium Christi Constantinus Magistrum habuit:tunc primum id Sol vidit, quod ille Philosephus cum conspiceretur, tum demum dixit beatas fore Respub cum scilicet aut Philosopus imperaret, aut qui summum imperium haberet, i-losophi consilis se regendum 'aeberet. Hoc enim tum, inquam, Sol vidit Constantino imperante, qui verum amatorem, studiosumque sapiemtice hunc enim appellamus Philosephum)magistrum mistus,ipsem Christi Vicarium, ut eiusdem cupidissi mus, in quo omnes thesauri sapientiae M scientiae sint absconditi.eius monitis

254쪽

tis obtemperauit.Exquire qua de eius vita memoriae prodita sint: nullum Vnquam populum, quam eo imperate, beatius Vixisse reperies. qtio temporo

non selum Iani porta est clausa, quod Romanis erat signum belli ubiq; gentium profligati, ac pacis constitutae r sed coeli porta uniuerso hominum generi est patefacta Hoc autem tum ac cidit, cum deuictis spiritualibus hosti. bus pax cum Deo orbi uniuerse est reddita Cuius quidem pacis fructum

ante eum Imperatorem Romanum,

publi ce non perceperat . inibus autem porta ad hanc pacem est clausa, ijsdem praeclusus est omnis ad veram Glicitatem aditus. Hanc Sylvester Pontifex Romanus Christi Vicarius Constantino aperuit, ut pereum vniuerse eius Imperio ac toti terrarum orbi patΦret ac tum primum quidem cognitum est, quanam in re consisteret, cum Sacerdotalis o Pontificia.

255쪽

.3m etiam Imperatoria dignitas, Cpotestas. Vtriusque enim vis& fines tunc ostens sint. Quibus si se continuissent, qui eis successerunt Pontifice dc Imperatores non modo eorum scelicitatis haeredes filissent, sed eandem quoque in uniuersum genus humanum transfudissent, seque infinitis miserijs liberassent,in quas utrique incidunt fines sios egressi : Imperatores plus, quam sitae dignitati conue

niat,appetentes,Pontifices autem mi

nus dum neutri sibi propositum a Constantino,&ab iis Pontilicibus,qui eo imperante Romanam Ecclesiam sexerunt, exemplum sequi volunt VR BIN. Quod tandem exemplum dici. Neque enim satis perci- 'pio. Illud vero multo minus, quddeorum malorum, quae postea vel in Ecclesia, vel in Imperio sint consecuta, attribuere videris causam partim Imperatorum ambitioni, qui plus

256쪽

DE SUMMO PONTIF. honoris appetiuerint, quam suae dignitati conueniret,partim Pontificum

negligentiae in sua dignitate retinenda illud quidem, Imperatores plus

quam sibi conueniret appetendo, in maximas turba Ecclenam coniecisse , multi facilὸ agnoscunt. Pontificum vero peccatum, propterea quod minus appetant,quam dignitati eorum conueniat, quale sit, nondum satis intelligo. POLUS. Mox, ut spero, intelliges, ubi terminos vir usque dignitatis& potestatis a Constantino Imperato re in Concilio Nicaeno primum ostensos, qualesnam sint, animaduerteris.

Quod quidem ad cognoscendum facile tibi erit,si historiam illorum tem porum legeris, vi primum causam cogendi illius Concilii,deinde initium progressum consideraueris,di ea

quae cum a Pontifice Romano,thm ab

ipso Imperatoriam sunt , ut Conc

257쪽

REGINALDI POLIlium stilicem exitum haberet Caesa

autem ea stat , quam in genere antea diximus materiam dedisse omnibus Conciliis Generalibus r nempe ut Sathanae malitia nitentis Ecclesiam Dei cribrare obuiam iretitu iam qui

dem tum cribrare contendit,cum ma

gnum illud Ecclesiae undamentum, quod a Petro iactum fuerat fide suam profitente,asserenteque Christum esto

Filium Dei vivi, per eos,qui Filii sub

stantiae cum Patre aequalitatem negabant. Qila in re tantum Sathanae malitia potuit , ut coorta maxima inter Pastores contentione in maius discrimen salutis uniuersus populus Christianus adduceretur, quam unquam antea In tot persecutionibus esset adductus . Huic autem tanto periculo

idem remedium est adhibitum, quod omnibus Sathanae insidijs,& conatibus adhiberi voluit Christus, cum dixit non tam Petro , quam omnibus qui ei

succes

258쪽

Recessuri essent: Et tu conuersius con- Amastatres tuos. Hoc enim remedio is sum sitisse tum Petri Succetarem, nil itemque silutem Gregi attulisse, pri-ab: mdm declarat Concilium ab apASylai uestro Romano Pontifice Nicear in- asst ictum, tum Legati eius eo missi, quim fratres in Petriride confirmarent.Po-

tua stremo vero in Epistola ad ipsum ., ii tificem post Cocilium peractu missa, iii, otia Concilium ab eo postulatin se, si acta confirmaret. Ob quam caut tu iam alterum Concilium Romae coe-is: git Sylveste praesente etiam Constan. ljica tino,cuius quidem Cocilii primo D Cliti creto continebatur approbatio, com is firmatio Actorum Niceni Concilii. iiii soci ille cum fecisset, opus maxi-ice, mum omnium humanorum operum is si fecisse, & eiusmodi quod diuinum D. it illi ius,quam humanum dici debeat quia isti non humana, sed Diuina eius, qui

jii ea Dcusac homo, virtute est actumλ

259쪽

ve x hoc intelligere licet, quod per

obedientiam fidei homines eo perueniunt, vi ex seruis & ad aeterna serorum supplicia damnatis, liberi fiant,& coelestes ciues, ὸ regno tenebrarum in regnum hicis translati, ut gloria aebeatitudine filiorum Dei perfruantur. Etenim qui homines contra pote tissimum illum ad nocendum hostem, oui ex coelo ad inferos protei tus, nihil omni tempore non agit, viij, qui ad scelicitatem & gloriam sint vocati, in eandem secum miseriam infinitis artibus4 dolis trabantur' confirmat in fide: quid aliud facit, quam eos in possessione beati regni, a quo excidunt,qui asside excidunt,confirmatri tuetur quid maius, aut diuinius excogitari potest traiiod si Christianos homines sngulos in fide confirmare magnum est , qui ipse Pastorea, V quosvi uniuersi,vissinguli ins te continentur,confirmat; huius vero opus

260쪽

rd opus maximum omnium esse sateamur necesse est quod quidem proprium est Romani Pontificis Vicarii Christi, quo munere unctus est Sylvester inconcilio Nicaen, Ex quo vides,qu&Romani Pontificis potestas progrediatur in quo fines habeat. Iam verὁ in eodem Concilio illud

exemplo quoque ipsius Magni Constantini ostenditur, quos fines Imperatoria potestas habeat. Hoc autem primum constat, ultra eosi quos iam demonstrauimus Pontificia potestatis terminos nullam humanam potestatem progredi posse, quia ne cogitari quidem potest in terris aliquid ea sublimius r quae ὀ terris, vel potius ex ipsis inseris in coelum serens homines in possessione coeli collocat,ac tuetur. Sed quia multi, vel potius innumera bilia, & grauissima impedimenta huic summae potestati m optatum finem Consequatin is terris sunt ab illo ὀρ-

c ij posita,

SEARCH

MENU NAVIGATION