Theologia Dogmatico Polemica

351쪽

S. POSSIDIES CALAMENSIS. xime referret. Defuncto Megalio Calamensi in Numidia

Episcopo successor datus, gravissimas a Gentilibus, et Donatistis haereticis insectationes pro Christo est passus. Eius contra Donatistas certamina, et praecipue contra crispinum, Donatisticae sectae Cala mensem Pseudo-Episcopum , a cujus cognomine Presbytero insidiis appεtitus, eti fustuario exceptus est; Deo non Episcoplitem mansuetudinem , qua pro ipso intercessit , ne muletam decem librarum auri, Principis lege Raereti eis indictam, i solvere cogeretur , S. Augustinus refert, ae commendat

Libro III. contra Cresconium , cap. XLVI., et XLVII. Anno 41 o. a Carthaginensi Concilio cum tribus aliis Afris

Episcopis Romam ad Honorium Imperatorem missus, Bescriptum obtinuit ad Heraclianum Comitem Africae defensorem directum, quo addita transgressoribus proscrimptionis et mortis inserendae poena liberum et publicum suae religionis exercitium Donatistis vetabatur, jubebanturque publicum de Religione certamen cum Catholicis inire . quod Catholici Africae Episcopi medium essὰ ad eximendum populis errorem opportunissimum judicabant. celeberrimae Collationi Carthaginensi contra Donat stas amno . o. interfuit,. ac Mileuitanae Synodo A. 416i adve sus Pelagii et Coelestii doctrinam celebratae. Vandalis Africam depopulantibus A. 43o. cum vicinis Episcopis Hipponem Regium confugit ad Augustinum Magistrum suum, qui eodem anno die XXVIII. Augusti. adstante inier alios Possidio , ad Superos abiit. In εxequi Is Sacrificium Deo prat sentibus Episcopis Possidi iis obtulit, P

tri suo usque ad eli trema inseparabiliter adhaerens, al-que postrema , ut docuit, charitatis officia exhibens. Quo anno, me e , ac die S. Possidi iis obierit, incertum est. Nomen ιjus Romano Marurologio inscriptum

352쪽

esu ad diem XVI. Maii. Seripsit Vitam Magistri sui S. Aurelii Augustini Hipponensis Episcopi, omniumque

Librorum ejus , Distolarum , ac Sermonum Indeculum , sive Catalogum , quae extant Tomo X. Operum S. Augustini Maurinae Editionis, Venetiis A. 17OS. recusae, et apud Bollandi Continuatores Tomo VI. Augusti in Vita S. Augustini. CCVII. Primasius, natione Aser, Adrumetinus in Byzacena provincia Episcopus, unus ex iis erat, qui ab Asricae Episcopis ad res Ecclesiae suae procurandasCPolim ad Iustinianum Imperatorem missi sunt A. 5SO. Trium Capitulorum acerrimus primum fuit defensor ; sed

a Justiniano in Monasterium relegatus , meliora Sapere

edoctus est, Episcopatui suo idcirco restitutus. Scripsit Commentaria in Epistolas B. Pauli , ex quibus multa sublegit, et in suas areolas ex illo sonte derivavit Haymo Halberstadiensis Episcopus : et Commentaria mysti cae expositionis in Apocadipsin ad Castorium , quinque libris distincta. Prodiit utrumque Opus cura et Studio annis Gagnaei Lugduni A. 15 3 , extatque Tomo X. Bibliothecae Patrum Lugdunensis. Libri ejus III. demeresibus ad Fortunatum Episcopum in quorum primo ostendit, quid Haereticum faciat, in secundo et tertio, quid Haereticum demonstret, jam dudum interiisse vi

dentur.

CVIII. S. Proctus, discipulus et anagnostas S. Joannis Chrγsostomi, Attici ejusdem Urbis C Politanae Archiepiscopi Amanuensis , ac Diaconus , a Sisinnio Auici successore Presbyter, ac dein Cyziclanorum EPiseopus inauguratus est. Eo dum prosectionem Parat, praevertentes eum cyElaeni Dalmatium quemdam Monachum sibi Episcopum cooptarunt. Mansit itaque PrO

353쪽

362 S. PROCLUS CP0LITANUS.esus C Poli, ubi verba ad concionem faciendo maximam gloriam adeptus est, praecipue anno 429. sesta die An nuntiationis B. Mariae, qua eam , praesente Haeresiarcha Nestorio , vere Dei param esse ostendit oratione elegantissime concinnata, quae magnos popoli plausus tulit. Damnato Ephesi Nestorio anno 431., S. Coelestinus Itomaniis Pontifex, ob praeclara Viri merita, Proclo veniam indulserat, ut populi votis expolitas a Cyzicena Cathedra , quam ut diximus , numquam aut erat, ad CPolitanam transferretur. Virum ea vice S. Maximianus

Monachus Presbyter C Politanis Archiepiscopus datus est; cui demum anno 43. . demortuo Aprili mento Proclum sui fecit Theodosium II. Imperator. Begiae Urbis a re hiepiscopus creatus lenitate singulari et mansuetudine Ha -rcticos ad saniora pertrahere conatus est. Anuo 4 5. dala,

ad Armenos Epistola Nestori i ct Theodori Mopsuesieni

errores damnavit, intaelo tamen Theodori nomine , napacem EccLsiarium turbaret, et Joannem Antiochenum offenderet, cui haud ingrata erat Mops uesicui memoria , quod cum in pace et communione Catholica obiisse crederet, quamvis errores ejus improbaret. Anno o8. die XXVII. Ianuarii ejus potissimum consilio corpus S. Joannis Chrysostomi Comanis sepultum , CPolim deportatum est, ac maxima pompa Euclesiae S S. Apostolorum illatum , T lihodosio Imperatorc veniam rogante uomi ueparentum Arcadii et Eudoxiae , qui Sanctum virum im-Prudentes offenderant. Obiit S. Proclus CPoli A. 4 b. mense Iulio, vel Augusto, quamvis Ecclesia diem XXIV. Oetobris ejus cultui deputaverit, successorem nactus S. Flavianum, gloriosa cum Eutychete dimicatione illustrem.

Scripsit orationes seu Noctilitas tax Tractatum de Truditionibus Missae d inue. Epistulam ad Aouenos

354쪽

S. PROCLES C POLITANUS.

de Fide : tres ad Ioannem Antiochenum : unam ad Maximum Diaconum : unam ad Dominum Antiocherium Pro causa Athanasii Perrhenorum Discopi. Omnia haec S. Procli Opuseula Commentariis illustrata Graece et Lalino edidit Vincensius Iti ardus. Clericus Regularis Theatinus Romae A. 16oo. , exlantque Tomo VI. Bibliothecae Patrum LugdunenSiS.CCIX. Procopius, Gazaeus ab Urbe quam inco-Iuit dictus, alius omnino a Procopio Caesarie usi, Cuius extant Libri m. de aedificiis Iustiniani , II. de Bello Persico, M. de Bello Vandalico , IV. de Bello Gothico, et Historia arcana professione fuit Sophista ,soruitque Sae illo VI. sub Justino seniore Circa annum 52o. Scripsit Commentaria in Genesim , Exodum , Le- siticum , Numeros , Deuteron omium , Iosue ac Iudices, ex vetustissimis Orthodoxorum Patrum , aliorumque Scriptorum enarrationibus in unum corpus, et Perpetuum interpretationis contextum accuratissime conuinnata, quae Latine lautum excusa sunt Tiguri A. 1555. Conrado Clausero interprete : Scholia in Libros IV. Regum , et duos Paralistomenon , Graece et Latiae edita a Joanne Meursio Lugduni Batavorum A. I 62o. Variorum in Isaiam Prophetam Commentariorum Ditomen , quae Graece et Latine Parisiis prodiit A. 1583. Ioanna Curterio interprete. Ejusdem Procopii Commentaria in Properbia, Cuntica Canticorum, ac AII. Prohhetas minores, quamvis in Mo S. Codicibus Bibliothecarum Graece cXtent, nondum tamen luce publica donata sunt. Distolae aliquot Procopii valle elegantes, tib Aldo Manutio in Volumine Graecarum Epistolarum impressae , an ad Gazaeum hunc, vel ad alterum

Procopium caesariemem pertineant , certo dijudicari

uetuit.

355쪽

354 S. PROSPER AQUITANICUS. CCX. S. Prosi'er, in Aquitania Galliarum provincia natus, Saeculo V. noruit. Sacerdotio eum initiatum non fuisse, ae multo minus Episcopatu, silentium

Velerum omnium, Victori i Aquitani. S. Fulgentii, Vi etoris Tunonensi, Gennadii, S. Adonis Viennensi. Hinc- mari, Flori , Rahant Mauri, aliorumque medii aevi

Scriptorum, aperte ostendit, qui Prosperum non alio titulo exornant quam Sancti, religiosissimi, ac penera bilis uiri; cum tamen aliis, qui gradum illum conscenderant , Presbyteri, aut Episcopi nomen accurate tribuant. Primus eum Honorius Augustodunensis, saeculis VII. Prospero posterior, aut sorte Honorii interpo- Iator qui lam, Episcopum creavit; quem posteriorum temporum Scriptores secuti, in assignanda ei Episcopali cathedra inter se certarunt , qui husdam Regii Lepidi in Italia , aliis Belensem in Narbonensi Gbilia Epi.

seopum fuisse contendentibus. caelorum quamvis S. Prosper homo laicus fuerit, ac conjugio implicatus, The logicoriam tamen dogmatum fuit scientissimus, et Augustinianae doctrinae ante et post obitum Augustini acerrimus in Galliis defensor; pro eujus vindiciis Romam ad Coetistinum Pontificem profectus, insigne Re scriptum ad Galliarum Episcopos contra Scinipes agiano Massilienses ab eo impetravit. Vide hac de ro plura Tomo V. Theol. Dogmatico-Polemicae in Dissertatione Bistori ea Ill. de Semipelagianis, Num XLVII. et sequentibus. Post annum .. . Romam a S. Leone Magno Pontifice evocatus dicitur , eique adsuisse in Epistoli scribendis, ea pracsertim celeberrima ad S. FluviunCPolitanum de Fide Incarnationis Epistola, qua Nesto xii et Eutychetis haereses profligatae sunt, ut Gennadius Massiliensis ejusdem saeculi Suriptor testatur. Oluis se creditur circa annum 456-

356쪽

S. PROSPER AQUITANICUS. 33s Genuina S. Prosperi Aquitanici opera snnt: D stoIa ad Ru num de Gratia et libero arbitrio. Res 'onsiones ad Caρitula objectionum Gallorum, doctrinam S. Augustini calumniantium. Nes 'onsiones ad Cullula XVI. objectionum Vincεnlianarum , Remonsiones ad Excerpta , quae de Genuensi ciςitate sunt missa : seu Dubiorum IX. ex Augustini libris de Praedestinatione

Sanctorum , et Dono Perseperantiae obiectorum solutiones. Liber contra Collatorem . seu de Gratia Dei et Ii- hero arbitrio pro S. Augustino contra Cassiani Collationem XIlI. Liber Sententiarum ex Operibus S. Augustini excerptariam , sententias CCCLXXXVI i. complexus. Distola ad S. Augustinum de reliquiis PeIagianorum , quae inter Augustinianas est ordine CCXXV. Omnia luteo hactenus enumerata extant Tomo X. Operum S. Augustini, Editionis Maurinae. Commentarius in Psalmum centesimum, et posteriores usque ad CL. Liber Epigrammatum XCVIII. ex sententiis S. Augustini. Poema heroicum de Ingratis adversus Pelagianos. Digrammata duυ in obtretractorem Augustini Discopi. Eρitaphium Nestorianae et Pelag auae haereseos. AUxorem metrum Anacreonticum cum Elegiaco. Quae omnia exhibentur Tomo VIII. Bibliothecae Patrum Lugdunensis. Confessio Iidei a Iacobo Sirmondo S. I. primum edita ex Codice Vatieano post S. Eugenii Toletani opuscula Parisiis A. 16i9. Chronicon ab Alami,

Mundique orta ad anuum 455. cum acinotatione Cons lum Romanorum a duobus Geminis Consulinus, et anno Christianae Aera8 28. usque ad Valentiniani Augusti VIII. et Anthemii Consulatum. Integrum hoc Chronicon , quod antea maXima sui parte mutilum crat,

Edidit Philippus Labbeus S. I. Tomo I. Novae Biblio-

357쪽

356S. PROSPER AQUIΤANI CLAthecae MSS. Librarum , Parisiis A. 1659. Consulare

vero, Seu vulgatum; quod antea dicebatur Prosperi

Chronicon , Eusebiano ejusque Appendici Hieronymianae ob anno 379. ad 4.5. Valentiniano Λug. VI. et Nonio

COSS., in praecedentibus editionibus adiungi solitum, primus additis X. annorum per iochis usque ad annum 455., et captam a Gensarico Urbem ex Codicibus MSS.

Sirmondi et Chisset ii vulgavit Andreas Duchesnius Tomo I. Historicorum coaetaneorum Franciae, Parisiis A. 16o6.

Dubia S. Pro peri Aquitanici opera sunt: Chronicon, quod ab anno S79. non per Consules, sed per adnotatos in margine imperatorem annos Procedit, et in annum 455. desinit, Imperatorium id circo dictum , atque etiam Pithaeanum, quod a Petro Pithaeo editum fuerit Parisiis A. 1588. Multi ex Eruditis cum Norisio

Oudino etc. Chronicon hoc , quod innumeris scaleat me dis , aut horumque prodat in Historia IV. et V. saeculi valde peregricium et hospitem , Prospero Aquitanico ab-judicant, et Pros 'ero Tyroni tributint, aut omnino sequiori aevo procu sum autumant. Libri II. de Vocatione Gentium. Hos aliqui S. Ambrosio adscripserunt, Sed Perperam; quod eo vivente Pelagiani nondum exorti fuerint: alii cum Quesnello S. Leoni Magno : quidam S. Prospero Aquitanico : alii demum Prospero Aurelia nensi Episcopo , aut Iliturio Arelatensi , vel Eucherio Lugdunensis. At sorte nullas rem aeta tetigit; videtur enim jam saeculo V. ignotus fuisse horum librorum author, quia S. Gelasius L nullius expresso nomine Authurem librorum illorum vocat quemdam Ecclesiae

IIagistrum. Distola ad Demetriadem Virginem eumdem habuisse authorem, quem Libri II. de Vocatione Gen-

358쪽

S. AURELIUS PRUD. S. PRUD. TRICASS. Martium , ex styli, doctrinae, et conceptuum similitudine dignoscitur. Supposititia sunt, ae S. Prospero Aquitanteo pedi*eram adscripta: Carmen de prouidentia diuina. Liber de Promissionibus, et Praedictionibus Dei in tres partes divisus, qui Episcopum quemdam Alium , forte Prosperum nomine , in Italiam temporibus Vandalicao irruptionis circa annum 43o. delatum , videtur aut horem habuisse Libri IIL de Vita contemplatica , Iuliani Pomerii Opus S. Prosperi Aquitani opera omnia ad Manu scriptos codices, neu non ad Editiones antiquiores,

et castigatiores emendata , ac secundum ordinem temporum disposita edidit Anonymus qui dom Parisiis A. 1711. in folio , recusa deiti Venetiis A. 174 . CCXI. Aurelius Prudentius Clemens, Poeta Christianus , natione Hispanus , Tarracone, aut Caesaraugustae natus anno 3 8. Philippo et Salia Coss. , juvenis adhue eloquentia forensi operam dedit, Causidicus deinde factus, ae demum Palatinus miles. Multa scripsit p0emata vario metrorum genere. Extant hodie dum ejus P comachia , sive pugna vitiorum et virtutum. Cui hemiti- risu, hoe est, diurnarum rerum opus. PeristePhanon , seu de coronis Martyrum. Ayatheosis, sine cle Divinitate. Ham artigenia , sive de origine peccatorum. Libit II. contra Symmachum . ac peterem Deorum Gentilium cul-rum. Enchiridium Veteris ac Roςi T stamenti. Prudentii Poenarita eruditis notis illustrata prodierunt Ams telo lanii A. 1667. cura Nicolai Minsit, et Parisiis 1687. studio Stephani Chamillard, ad usum Serenissimi Delphini. CCXl I. S. Prudentius, natione Hispanus , Trica 3- sinae Ecclesiae in Galliis Episcopus, sub Lege Carolo Calvo floruit saeculo lX. Interfuit Synodis Parisiuit, i

359쪽

358 S. PRUDENTIU8 TRICASSINUS. A. 846. , Turonensi IV. A. 8 9. , et Suessionensi II. A. 853. Rogatus a mni lone Archiepiscopo Senonensi, Calamum strinxit adversus Tractatum Ioannis Scoti Erigenae de Praedestinatione. Quid de morte Christi pro omnibus hominibus obita senserit , et an Gothe scaleo ea in re suffragatus sit, diximus Theologiae Dogmatico-Polemicae Tomo V. Niim. LXXVHI. Obiit anno 861., die VI. Aprilis, quo Tricassina Ecclesia ejus memoriam celebrat. Scripsit Tractatum de Praedestinatione , cujus Paulo ante meminimus, adversus Ioannem

Scotum Erigenam , quem una ejusdem Recapitulatione, et Tractoria Distola aduersus quatuor Caρitula Carisiacia edidit Gilbertus Matigia inus in Collectione Veterum Authorum , qui saeculo IX. scripserunt de Gratin et Praedestinatione, Tomo II. Parisiis A. a ficto. item Collectaneum de tribus Epistolis ad Bincmarum Rhemen Sem , et Pardulum Laudunensem Discostos, editum a Ludovico Cellotio S. I. ad calcem Historiae suae GO- the scalci, Pari, iis 1655. Quae omnia extant Tomo XV. Bibliotheca Patrum Lugdunen.is. Joannes Mabillonius O. S. A. Tomo IV. Analectorum Epistυlam S. Prudemtii ad quemdam Episcopum fratrem suum exhibet. Ca-εimirus Oudinus extare ait in Regia Galliarum Bibliotheca Tractatum Aseeticum M S. Prudentit Tricassini, seu Abbreuiationem Psalmorum in gratiam nobilis cu-juSdum Matronae ; quae uariis sive aerumnis , sive infirmitalibus a licta erat. Chrysostomus Trom bellius C novicus Regularis , et Abbas S. Salvatoris , paucis abbiue annis edidit Bononiae tuler sua Anec lota S. Prudentii Tricus,iui opusculum , nempe Flor legium S. Scris turae , quod ut Sacris Ordinibus initiati di memoriae mandarent , olim praeceperat.

360쪽

3. RABANUS MAURES.

cc XIII. B. Rabanus Maurus, Moguutiae in Francia orientali,

sivi Germania A. 785. illustri genere natus est , adeo'que annis facile quinquaginta post obitum Venerabilis Bedae , quem multi Rabani Magistrum suisse perperam tradiderunt. In Fuldensi coenobio a puero institutus, monasticam ibi S. Benedicti Regulam professus est: tum ab Abbate suo ad Turonense in scholam missus cum Haymone , Halherstadiensi postea Episcopos, Samue- Ie , et Hatione in discendis liberalibus artibus , divinisque Scripturis praeceptorem habuit Alcvinum. Fuidam reversus a Ralgario Abbate A. 86O. scholae praeesse jussus est, in qua Walaseidum Strabonem , Lupum Servatum , aliosque magni inter Eruditos nominis discipulos habuit. Sacerdos ab Hai stulfo Moguntino Archiepiscopo eXeunte anno 814. ConSecratus, eadem, ita caeteri, procella jactatus sub Ralgario Abbate suo, qui ipsi aliisque M nachis libros et studiorum usum ademerat, iter II iero

solymam arripuit. Ubi dein, Raigario jussu Ludovici Pii Imperatoris in ordinem redacto , Eigil in Abbatis

munere suffectus est, Rabanus ad MonaSterium se suum , solitosque commentandi Iahores se retulit. Eigile mortuo A. 822. Abbas creatus, eo in munere ossicium interpretandi sacras Scripturas in Schola Fuldensi sibi servavit. Ecclesiam suam S S. Martyrum , Venanti i , Alexandri, Castuli, Fabiani, Sebastiani , Concordiae et Felicitatis Reliquiis, pretiosisque vestibus ornavit, e