Theologia Dogmatico Polemica

361쪽

B. RABANUS MACRUS. 36ofecitque apud Gregorium IV. Romanum Pontificem , ut is A. 836. Fuldensis Coenobii Privilegia confirmaret, augeretque, Rabano ejusque in Abbatia Fuldensi

successoribus sedis locum in omni Conventu aut Concilio ante omnes Galliae ct Germaniae Abbates tribuens. Cavere tamen satis Rabanus non potuit, ne partam idoneus ad Abbatis munus suorum quibusdam videretur. Quo animadverso, cum, quae mortem Ludovici Pii consecuta est, regnorum conversio occasione mox eutiendi invisi oneris sibi praebuisset, post vigesimum regiminis annum Praesectura se ab ligavit A. 8 et ,

sibi Deo tuo in Monte S. Petri haud procul Fulda per

quinquennium vacans. Anno 8 7. Olgario Moguntino Arch episcopo XXI. Aprilis defuncto suffectus est ingenti omnium gratulatione, et consentiente Ludovico

Germaniae Bege, Rabanus nuper Abbas Faldensis , et die XXVI. Junii consecratus. Concilia celebravit tria Moguntiae. Primum A. 8 7. sub initium Datobris, in quo Praesentibus Episcopis, qui ai Mogantinae Ecclesiae Metropolim pertinebant , de iuribus ae immunitatibus Ecelesiasticis actum est, et Thiota quaedam Pseudoprophetissa , quae Constantiensis Episcopi dioe ces in falsis suis vaticiniis turbaverat, Synodali judicionagris emendata est. Alterum A. 8 8. , in quo coram Ludovico Germaniae L. ego auditus, et examinatus GO- thesea leus Monachus, haereticus Praedestinatianus declaratus est: et quia in sua haeresi pertinax , damnatus , atque a i H incinarum lἰhemensem , ad cujus dioecesin pertinebat, cum litteris Synodalibus missus. Te tium A. 8oa. , in quo praesentibus Episcopis et Ab hcitibus Orientalis Franciae , B0joariae, et Saxoniae, de variis Ecclesiasticis quaestionibus actum est. Tan-

362쪽

ῖ. R BANUS MAURUM 36fdem annis serme novem in Episcopala sanctissims transactis, obiit pauperum Pater, utqtie ei in Caril. Baronius nuncupat, fulgens Germaniae Udus , et Theologorum pertex, Λ. 856. , die IV. Februarii, Vinicellae in exiguo ad Rhenum vico. Corpus eius Mo-guntiam translatum , et in Monasterio S. Albani , in sacello SS. Martini et Bonifacii depositum; ejus vero memoria multis antiquis Martyrologiis eon signata est. Genuina B. Rahant Mauri opera sunt: Excer tis de arte Grammatica Priscian I. Libri XXII. de Uniuerso , sive Etymologiarum opus a l Lu lovicum Regem. Libri II. de Laudibus S. Crucis partim proqa partim

carmine conscripti in cujus versibus et figuri antiqua illa aetas artem idcomparabilem obstup ait, nostra singularem patientiam admiratur. Libri IV . Commentariorum in Genesim. Libri Im in Exodum. Librἱ VII. in Leuiticum. Libri IV. in Deuteronomiam. Liabri II. in Iudicum librum. Liber unus in Ruth. Libri IV. in quatuor libros Regum. Libri IV. in duos

Paral omenon. Liber unus in Iudith. Liber unus in. Esther. Commentarius in Cantica, quae ad Malutinas Laudes per se 'timanam dicuntur. Libri III. De Proverbia Salomonis. Libri III. in librum Sapientiae. Libri X. in Ecclesiasticum. Libri XXX. in Ieremiam Propetham, comprehensis ejus Threnis. Libri XX. MEzechielε m. Commentarius in libros duos Machabaeo-νum. Libri VIII. in Evangelium S. Matthaei. Libri XXX. in Epistola S. Pauli. Homiliae suρer Distolas, et Euangelia totius anni , cum Homitiis de Sunctis , et uariis pirtutibus. Uomiliae de Euangelio, Liber G nerationis Iesu Christi etc. Tractatus brecis de septem signis Naticitatis Domini. Allegoriae in uni r- Dd culus Patrum. D

363쪽

B. RABANUS MAURUS.sam S. Scr*turam. Libri III. de Clericorum Institutione , et Caeremoniis Ecclesiasticis ad Haistulsum Mo-guntinum A. 819. scripti. Liber de sacris Ordinibus, Sacramensis dioinis, et Vestimentis Sacerdotalibus.

Libri III. de Disciplina Eeclesiastica. Libri III. .ad

Bonosum Abbatem de uiuendo Deo , de Piaritate cordis , de modo Poenitentiae. Poenitensium Liber unus ad Olgarium Moguntiatim Archiepiscopum , Capitulis XXIX. constans. Distola ad Humbertum Discopum , quota generatione licitum sit Matrimonium. Liber unus ad Bonosum de consanguineorum nuptiis , et Magorum praestigiis. Θusculum de anima, et uirtutibus ad Lotharium Regem. Tractatus de ortu , vita, et moribus Antichristi. Mart)rologium. Poemata de dioersis. Glossae Latinobarbaricae de partibus humani corporis. Liber de Inςentione Linguarum ab Hebraea usque ad Theodiscam. Omnia haec Babani opera hactenus enumerata ex schedis Iacobi Pamelii edidit Coloniae A. 1627. Tomis VI. in solio Georgius coloenerius , Dua-aensis Academiae cancellarius. Alia Rabani opuscula

genuina post editionem Colouieusem ab Eruditis vulgata sunt, scilicet Pogmata quaedam a Balaeso Tomo IV. Miscella orum. Distolae III. ad Isincmarum Rho- mensem , Notingum Veronensem , et merbardum Coisinitem de Praedestinatione Dei contra Gothesealoiam ,

a Jacobo Sirmondo S. I. Parisiis A. 1647. Liber de

Computo, a Stephano salutio Tomo I. Miscellaneorum Parisiis A. 3679. Opuscula lI. , unam de Chore-piscopis , alterum de Reuerentia illorum erga parentes, a Stephano Baluato ad caleem operum Petri de Mam via Parisiis 1669. Distola ad Heribaldum Antis si odorensem Episcopum , edita ab eodem Baliario tu sua

364쪽

naldum Chormiscopum, et opusculum de chormiscaporum ordinationibus extant Tomo vi II. Labbeanae Collectionis Conciliorum. Libellus de Oblatione puerorum , quem in Mollicensi Lustriast Cos nobio inventum yΤabillonius postea Tomo II. Annalium O. S. Benedi- ti inseruit. Extaro praeterea dicuntur in IIS S. Bibli thecarum codicibus alia ejusdem B. Rabam opuscula, nempe Commentarius in Acta Ayostolorum , Liber de Vita S. Mariae Magdalenae, E ositio de Paschate,

et Agno Paschalι, Glossarium Latino-Theotiscum in tota Biblia sacra Veteris, et Novi Testamenti. Supposita B. Rabano fuerunt : Liber contra Iudaeos sub ejus nomine a Chi fletio editus Divione 1656. , qui Α--iloni Lugdunensi debetur. Commentarius in Regulam S. Benedicti, Smaragdi Abbati, opus. Libri III. de Quaestionibus Canonum PoenItentialium ad Ileri-haldum, et Libri III. de Vitiis, et Virtutibus, de

peccatorum satisfactione, et remediis siue ρoenitentiis, ah Balligatio Cameraeensi Episcopo conscripti. CCXIV. Ratherius , Lohiensis Monachus O. S. B., num Hilduino Abbate suo ad Hugonem Italiae Regem profectus , Veronensis Episcopus ereatus est. Quarto post anno ab eodem Rege Sede sua pulsus, et Ticinum

exul deportatus, detrususque est in caro rem, quod res Ecclesiae ab illo usurpari non permisisset. Inde post tres menses et dimidium solutus, varias persecution Sa Milons Comite perpessus est, qui nepotem suum iusius Sedem intrusit. A Joanno XI. Romano Pontifice , ad quem appellaverat, ex Synodi sententia Sedi suae

restitutus, ab invasore carceri mancipatus est. Inde ab Ottone I. Imperatore ereptus, variis injuriis cum ah

365쪽

aemulo, tum a Clericis perduellibus, et eanonicam re sormationem subire renuentibus, lacessitus est. Ab Ottone I. in Aulam vocatus, Brunoni Imperatoris fratri praeceptor datus est. Hio electus postea Coloniensis Αrehiepiscopus, ut Magistri sui, quo in Philosophicis

caeterisque disciplinis usus erat, labores remuneraretur, opera sua et industria effecit, ut Ratherius A. 953. Faraherio Leodiensi Episcopo demortuo sufficer tur. At paulo post Cleri populique Leodiensis conspiratione gravissima Baldrico, fratri Ragenarii Hannoniae Comitis, Episcopatum illum cedere coactus, Brunonis Coloniensis commendatione in Ecclesiam Veronensem , unde his depulsus fuerat, tertio est restitutus. Sed quod novae iterum turbae a Clericis , quorum intemperantiam graviter arguebat , in eum concitatae essent, pertaesus hominum insolentiam, in Lobienso suum Coenobium Anno 965. se recepit. Inde Abh, tiis duabus S. Amandi , et Alti montis comparatis, moxque iterum dimissis, Alnam secessit, ac tandem Namurcum, ubi anno 97. . vitam tot jactatam casibus vir octogenarius clausit, in Lobiensi Coenobio sepultus. Docti , eruditi, ingeniosi, Canonum periti, et eloquentis viri laudem omnes illi tribuunt; majorem tamen prudentiam , et in coeptis constantiam pleriqua in illo requirunt. Batherii opuscula in unum corpus collecta hactenus non fuerant , sed dispersa vagantur. Tomo II. Spicilegii Dacheriani Parisiis 3655. haec exhibentur :Volumen Perpendiculorum , sive de Contemptu Cunο- num Ρartes II. ad Η uberum Parmensem Episeopum. Qualitatis conjectura cuiusdam, seu Apologia sui iρ- sius. D scordia inter i 'sum, et Clericos. Liber Aρο-

366쪽

Iogeticus. De nupto cujusdam illicito. Distolae m

nodica ad Presbyteros suos. Itinerarium Ratherii, Romam euntis. Sermones II. de Quadragesima. Sermones IV. de Paschate. Sermones II. de Ascensione. Tomo XII. Spici logii continetur eiusdem Ratherii Eρistola ad Patricium de Cori ore, et Sanguine Domi- ni. Vita S. Ursinari Lobiensis, a natherio scripta, vel aucta, seti mutila extat aput L mrentium Surium in Vitis Sanctorum ad diem XVII t. Aprilis. Liber Agori sticon apud Martene et Durand O. S. B. Tomo IX. Colle etionis Veterum Monumentorum Parisiis A. 1724. Item apud eosdem gemina Distola, una ad Widonem et Sabbonem Archiepisaopos, alia ad Robertum Tre virensem. Aliae quinque Distulae apud Bernardum Perium O. S. L. Tomo VI. Λnecdotorum , una cumsu 'remis ejusdem Ratherii tabulis. Liber de Vita, et translatione S. RIetronis, et ditae ad Manassem Discopum Vincentinum Eρistolae apud Bartholomaeum Campagnota in opere inscripto, Ius Ciuile Urbis V ronae. Scripsit praeterea idem Ratherius alia opuseula

nusquam hactenus edita, quae an Supersint adhue,

non liquet. Nimirum Meditationes cordis, Epistolam ad Papam de aerumnis suis, Phrenesin de secundo suo exilio aduersus Baldricum , Librum cui titulus , Defficax garritus, Libellum contra haeresin Antroρο-mυγhitarum , Librum Confessionum, Confictum duorum , et in gratiam nobilis pueri Noe tugni libellum de

Arte Grammatica , quem Spera dorsum , seu Serpa- dorsum voca, it, 'laod dorsum pueri a flagris servaropo sit. Chronograyhia ejus Manuscripta tu Monasterio

G albiacensi extare dicitur.

367쪽

36s RATRAMNUS CORBEIENSIS.CCXV. Ratramnus, natione Gallus, corbatae Ga lieas Monachus O. S B. Saeculo I . claruit sub Lα-dovico Pio, ejusque Filio Carolo Calvo, vir doetus sane atque eruditus. Fervente ciroa Got scalcum controversia simultates quasdam gessit olim. Paschasio Ra herio Abbate suo, et Rinem aro Rhemensium Archi . Piscopo Porro Ratramnum Gothesealci personae tantum , non Vero eius erroridus favisse . ex eo aperte dignoscitur , quod in Libris suis negaverit reprobos adbpeccatum a Deo praedestinari , nullaque eos pereundi Necessitate coustringi ob praedestiuationem. Obiit circa Bunum 87m, posteaquam Caroli Begi favore Orbace sem Abbatiam ita Dioecesi Suessionensi adeptuR est.

Scripsit Librum de partu Virginis, seu Natiuitate Christi, editum a Luca Dacherio O. S. B. Tomo I. Spici legii, Parisiis A. 1655. Libros II. de Praedestinatione , qui extant apud Gilbertum Maguinum iu

collectione veterum Authorum, qui Saeculo IX. ser pserunt de Gratia et Praedestinatione , Tomo I. Parisiis A. I6oo. , et Tomo XV Bibliothecae Maximae Lugdunensis. Libros IV. Contra Graecorum Onosita,

Tomo II. Spicilogii Dacheriani primum vulgatos. DMatolam ad Rimbertum Presisterum nocephalis,

an ex stirpe Adae sint progeniti, et an animas hestiarum habeant Τ Primus eam publici iuris fecit Ca-aimirus Oudinus Tomo II. commentarii de Scriptori-hus Ecclesiasticis , Lipsiae A. I722 columna 126. Tractatum de Anima aduersus Monachiam quemdam Corbuensem, Odoni Episcopo Bellovacensi inscriptum, qui numquam hactenus in lucem editus est, sed Manuscriptus extat in Bibliotheca Monasterii S. Eligit Noviuuiensis , et in Bibbotheca Lambethana in An-

368쪽

. giensis. Librum de Trina Deitate aduersus Hin a-j im Rhemerisem, qui ex Hymno quodam Ecclesiast, co verba illa, Te trina o Deitas unaque Poscimus, expungi iusserat, horumque loco in Ecclesia sua do- antari. Te Summa o Deitas etc. Verum injuria temporum liber ille interiisse creditur. Denique Librum de Corpore, et sanguine Domini, sub Ber trami nomine Coloniae a. 15Sa. , Basileae I 555. , atque alibi saepius impressum , ac Parisiis A. 3686. Latine ac Gallice recusum studio Iacobi Boisleau , Maioris Ecclesia Senonensis Decani. Equidem Liber ille a Pagio, Petro de Marca , aliisque, Ioannis Seoto Erigenae asseritur; sed ex fide veterum MSS Codicum genuinum esse Ratramni foetum agnoseunt Ioannes Mahillonius , Natalis Alexander, Fleurius, aliique plurimi ex pru stantioribus Criticis. Neque eo in libro Catholicam de reali Christi praesentiat in Eucharistia sententiam

impugnat Batramnus , aut dogma transubstantiationis convellere nititur , ut Ueterodoxi aliqui cum Caveo gloriantur; sed duo'tantum evincere contendit. Ac primo quidem, panem' et vinum consecratum esse figuras Corporis, et Sanguinis Christi, quae non sub propria, sed aliena, ni in iram panis et vini specie vereno realiter continentur in Eucharistia modo invisibili. Alterum erat, in Sacramento Altaris verum quidemdliri christi, corpus, sed non illud, quod natum estex, Virgine , ac pro nobis passum. Q iae alteruatio in quaestione de nomine haerebat. Clim enim in Eucharistia corpus Christi mole et extensione careat, quam tamen habuit corpus ex Virgine natum, juxta Ra-tramnum idem erat Ouinitio corpus christi in Euclia-

369쪽

8. RATHUNDvS DE PENNA RT.ristia cum eo , quod natum est ex Virgine, si spe-Etetur quoad substantiam et naturam ; sed non idem erat quoad modum existendi, quantitatem , ac cireumScriptionem. Caeter uin fatendum est eo in libro formulas loquendi duras et obscuras quandoque occuT-xcre, quae tamen, ut per Ioca clariora explicentur, rei aequitas postulat , eum Batramnus numquam Luncum Ecclesia communione conjunctus fuerit. CCXVI. S. Romundus de Pennsori, seu Ru- resorii, Barcinone in Catalaunia fili, paniarum provincia nobili genere natus est. Bononiae Metoris in Hiroque Jare lauream consecutus, sacros Canones ibidem Publice maxima doctrinae ae sapientiae fama interpretatus e l. A Berengirio Barcinonensi Epi Scopo, ex itinere Romano Bouoniam divertente, in patriam reductus , et Cavonicata atque Praepositura in illa Ecclesia ornatus , Anu unitationis Dei para a festum diem illic au- Iea minus celebrem solemniter agi curavit, annuo Cea su ex Praopositurae suae reditibus altribulo, Canonicis

in di tribuli oties erogando, qui Sacris Officiis ea dio interessent. Persectioris vitae de iderio Ordinem Praedi-cutorum A. 1222. ingressu g. author deinde fuit S. Petro Nolasco, et Jacobo Aragoniae Regi instituendi sacrum ordinem B. Mariae 4e Mercede Redemptionis Captivorum, cui certas ctiam vivendi leges praescripsit. A Joanne Cardinali Episcopo Sabineus h. Sedis Apostolicae in Hispania Legato, socius et adjutor assumptus est, deinde Romam a Gregorio IX. voeatus, qui eum Capellani sui , sive causarum Palatii Apostolici Auditoris officio, et poenitentiarii Dignitate ornavit, gra-Vi Ore, causas numquam tractare solitus , nisi adhibito

ejus consilio. Aatio jussu Gregorii 1X. novam

370쪽

mundus, servato Priorum Collectionum ordine, eodemque singulis Libris subjecto titulo, qui in antiqais Collectionibus proponitur. In singulorum vero titulorum pitibus collocandis hane Sanctus vir rationem Segulas est, ut primo loco ea exhiberet Capita , quae auctore haberent antiquiorem ; ideoque Gregorii ix. Deere tali-hus ad calcem cujusque lituli collocatis. Collectionem hanc authoritate sua ratam habuit Gregorius IK , eamque eodem adhue anno ad Doctores Academiae Bono niensis et Parisiensis misit , addens , velle se, ut curiae Scolaeque omnes hae collectiono sola utantur, nec alia fieret sine Apostolicae Sedis aut horitate. In Bononiensibus Comitiis A. 12o7. Generalis Magister ordinis Praedicatorum post B. Jordanum absens electus , cum Praesteturam illam biennio sauctissime gessisset, ea tem Se abdicavit, et Tarraconensi Archiepiscopatu constantissime recusato , bona cum Pontificis venia in Hispaniam reversus est. Ibi Iacobo Aragoniae Regi suasit, ut adversus Waldensium haeresin tune temporis grassa rem

Officium Inquisitionis in ditionibus suis, et Seminarium quo idam Regiis impensis institueret, in quo nonnulli ex ordine Praedicatorum Viri Religiosi uel, rates

et Arabico idiomate erudirentur , Iudaicam dein et II iuricam superstitionem felici eventu expugnaturi. Tandum innumeris pro Deo et Ecclesia defunctus laboribus, centenarius ferme ad vitam migravit immortalem A. 1275.,

die VI. Ianuarii , plurimis ante et post obitum prodigiis illustris, atque a Clemente Vul. A. 16oi. Sanctorum Fastis adscriptus, die XXIII. . Januarii ejusdem honoribus assignata. Praeter collectionem Decretalium Epistolarum , Scripsit etiam S. Raymundus Summam Cu-