장음표시 사용
381쪽
E8α RUPE a 3 TUITIENSIs. Ioniensem. commentariorum in Cantica Canticorum de Incarnatione Christi , et laudibus Demarae Virginis Libri VII. Commentarius in Iob. Commentariorum in Ecclesiasten Libri R. De Gloria et bonore Filii hominis super Matthaeum Libri XIII. did Cunonem Batis-honensem Episcopum. Da Glorifcatione Trinitatis, et Frocessione Spiritus Sancti Libri IX. cum Prologo ad eumdem Cunonem. Commentariorum in Gangelium S. Ioannis Libri XIV. Commentariorum in Apocalypsim Libri XII. ad Fridericum Coloniensem. De
Victoria Verbi Dei Litri XIII. De Divinis in elisper Onni circulum Libri XII. ad Cunonem Rhiisbono se . De incendio Tulliensis oppidi, sua aetate νιsο, in quo corpus D. N. I. C. a flumina circumfusa intactiam
remansit, Liber Capitibus XXIII. distinctus. De Meditatione mortis Libri II. Vita S. Heriberti Coloniensis Archiepiscopi. De Passione S. Eliphii Martyris. De Voluntate Dei Liber unus. De Omnipotentia Dei liberrinus. In quaedam cuiluta Regulae S. Benedicti Libri IV. Altercatio Moniachi, et Clerici, quod liceat χωnacho Praedicare. De eadem re Distola. Liber de Ia sione Virginitatis, et an possit conservari corrupta. Prodierunt haec omnia Ruperti opera Tomis II. in solio Coloniae saepius A. 1 8. 16oa. etc. Parisiis 1638', ae Venetiis accessionibus et Notis illustrata A. 3754. T mis IV. in folio. Gabriel Gerberosius o. S. B. adealcem operum S. AnseImi Cantuariansis Parisiis A. 1675. edidit ejusdem Ruperli Libros III. Dialogorum inter Christianum , et Judaeam. Tomo IV. Anecdot ruiti Bernardi Pearii O. S. B. Mellicensis Bibliothe- uarii extat Libellus Reineri Monachi Leodiensis, in quo Praeter superius enumerata, lauduntur aliqua Ruperti
382쪽
RUNCIUS LEVOV. RUSTICUS DIACONUS. 303 Tuitiensis opuscula, hactenus inedita, ac sorte iniuria temporum deperdita, nisi sorte aliqua illorum extarent in novissima Ruperti Editione Veneta , quae mihi ad manus non est. Se ilicet Libellus de diuersis Scripturarum Sententiis. Libellus Heroico uersu descr*tus de Statu Ecclesiae Leodiensis S. Laurentii ab Euraclo Leodiensi Episcoρο usque ad Obertum. Aliud Saphicum opusculum de eodem argumento. Vita S. Augustini, et S. Oditiae Virginis. Cantus de SS. Theodardo Martyre , Goare , ac Sepero Consessoribus. Libri XV. in Samu lem , sipe Dapid. Non nulla alia Scripta contra calumniam
CCXXV. Ruricius, nobilissimo genere in Galliis
natus, Iberiam Ommatii nobilis viri si iam uxorem da-xit, in cuius nuptias S. Sidonius Apollinaris Arvernorum Episcopus Epithalamium cecinit. Uxore vel demortua , vel continentiam amplectente, Lemovicensium
Episcopus creatus, Ecelesiam illam ab anno mini tmim 47o. , ut ex sidonii Apollinaris Epistolis constat, isque ad annum saltem 5 . gubernavit , quo a S. Caesario Arelatensi ad Concilium Agathense invitatus,
absentiam suam apud eum lom purgavit. Quo vero anno obierit, Non constat. Senior diuitur, ut a nepote SUO
Ruricio discriminetur, Lemovicissi pariter Episcopo, qui Synodis Aurelianensi IV. A. et V. A. 549. subscrip it. M istolarum Boricii Senioris Libros Il. ex HS . Codice Sangallensi edidit Henricus Canisius Tomo V. Atili quae Lectionis Ingolstadii A. 1 .., qui etiam inserti sunt Tomo VIII. Bibliothecae Maximae Lugdu
CCXXVI. Rusticus, patria Romanus, Vigilii Pontificis nepos, et S. R. E. Diaconus, CPolim cum Vigilio
383쪽
RΠSTICUS DIAC0NUS. Pontifice prosectus , ejusdem Iudicatum, quo Triaca
pitula damnabantur salva Synodi Chalcedonensis autho. ritate , initio summis laudibus extulit; mox vero eodemudhue anno 5 8., mutata sententia , Iudicatum impugnavit , auctoque Vigilii hostium numero Litteras quaquaversum disseminavit, quibus significabat , Vigilium aliquid scripsisse , quod reperiatur adversum definitioni Sanetae Chalcedonensis Synodi. Qua improbitate provocatus Pontifex, hunc turbarum authorem una cum Sebastiano , Romanae Ecclesiae Diagono, ejusdem critni nis reo, A. 55ο. damnavit, at solemnem in ambo R, tamqriam rebelles , depositionis seniunt iam triti t. Qui lex inde Rustico contigerit, quove anno obierit, non constat. Scripsit Rusticus pro Defensione Synodi Chalee- donensis Dialogum valde prolixum contra Acese halos, sive Eutychia nos, qui Tomo X. Bibliothecae Maximae Lugdunensis extat, sed in sine mutilus: quae enim de Theodoro Mopsues leno , de Epistola lbae, ac de Theodoreto addiderat, modo desiderantur. Stephanus Baliarius Tomo I. Novae Cellectionis conciliorum , in Praefati ne ad Acta Concilii Chalcedonensis Num. XXV. ostendit, hunc Rusticum unum eumdemque cum illo suisse, qui priorem versionem Latinam Concilii Chalcedonensis cum codicibus antiquis contulit.
384쪽
c XXVII. Salvianus , in Gallia Belgica natus, Palladiam Hypatii
et Quietae filiam, adhuc Gentilem, uxorem duxit, ex qua ad Catholicam fidem postea perducta unicam prolem nomine Auspiciolam suscepit. Relicta patria , ante medium Saeculi V. in Galliam Narhonensem se contulit; ubi ob singularem probitatem ae doctrinam Massiliae Sacerdotio initiatus, Salonium et Veranum, Viennensis dein et Lugdunensis Ecclesiae Episcopos discipulos habuit. Vitia sui temporis deploravit, ac mascula nitidaque eloquentia perstrinxit, Ieremias sui saeculi me- Tito vocandus. Obiisse creditur Saeculo V. ad finem vergente, anno M5. quo Gennadius Massiliensis Catalogum suum Virorum illustrium absolvit, adhuc superstes. Multa scripsit Salvianus , quae partim etiamnum eXtant,
partim deperdita sunt. Extant Libri VIII. de Prooiden tia et Gubernatione Dei, deque justo ac praesenti ejus iudicio, ad Salonium Episcopum , discipulum Olim Suum. Epistolae IX. Libri Im adpersus auaritiam , Pra sertim Clericorum et Sacerdotum , ad Salonium Episcopum. Deperdita sunt : Libri III. de Virginitatis bono ad Marcellum Presb terum. Expositio extremae partis Ecclesiastici, ad Claudium Episcopum Viennensem. Liber unus in morem Graecorum versu compositus in m-xa emeron, Sive a principio Genesis usque ad conditionem hominis. Nomiliae multae coram Episcopis, vel in usum Episcoporum factae. Homiliae in Sacramenta non
385쪽
306 SEDULIUS. Nulla. Opera omnia quae extant Salviani Massiliensis Ρresbyteri, non Episcopi , ut Baro nius et Bellar inus cum aliis perperam scripserunt, edita sunt a Petro Pithaeo Parisiis A. I 58o., Conrado Rit tershusio Aliorsu 16II., Stephano Baliario ad Codices IIS S. recognita , et notis illustrata Parisiis 1K63., et 1669., ae novissime P Isauri A. 1729. a Demetrio Barbulio S. I. qui concordantias ejus operibus adnexuit.
CCXXVIII. Caius Caelius Sedulius , quem Re
centiores multi natione Scotum fuisse absque idoneo teste scripserunt, dignitate Presh3ter, Saeculo V. floruit, temporibus Theodosii junioris, et Valentiniani III. ImpP- Complura de rebus ad Christianam Religionem pertinen tibus scripsit pocmata , Pocta Christianus juxta et elegans; quae cum post Sedulii mortem dispersa per sone das vagarentur, collegit, atque ab interitu vindicavTurcius Rufus Asterius , qui A. 49.. Romae Consula tum gessit. Ghnuina Sedulii opuscula sunt . Carmen Paschale , seu de Christi miraculis Libri V . cum Ep,
Stola nuncupatoria ad Macedonium Presbyterum. In editionibus non nullis praefixi sunt versus quidam nunc β
patorii ad Theodosium Seniorem ; qui tamen Sedulium
Authorem habere nequeunt, sed ex alio vetustioris ali
cujus Poetae opere assuti videntur. Collatio Veteris, et IXori Testamenti carmine Elegiaco scripta. Poean Alphabeticus de Christo , Iambico carmine conscriptus PaSchalis operis Libri ' soluta oratione descr/Ptιν una cum Epistola altera ad Macedonium Presbyterum squi Sedulio author fuerat, ut Carmen Paschale prosaiceoli Primeret. Prodierunt Sedulii Opera ab Aldo Manutι'eXcusa Venetiis A. 35o2., deinde Basileae A. I5. I. cum
386쪽
SEDULIUS. SEVERIANUS. 3 Collectaneum, sive Explanatio in omnes Epistolas S. Pauli, ex Operibus Veterum Patrum consarcinata , quae Basileae prodiit A. I 528. , et 15o.. , extat que Tomo VI. Bibliotheeae Maximae Lugdunensis, non Sedulium Positam, sed alium quemdam Sedulium, natione Schotum , aut ui hernum authorem habet, qui teste Heppidano Monacho S. Galli in Annalibus brevibus , ab Andrea Duchesnio Tomo III. Historicotum Franciae editis . vixit anno 818. sub Ludovico Pio Imperatore. Eidem Sedulio juniori tribuitur Liber de Regimine Principum , et conpenientibus regulis, quibus respublica rite gubernatur , editus Lipsiae A. I 6 I9. , aliaque Opera in MSS. Bibliothecarum Codicibus latentia,
atque hactenus numquam edita: nempe Collectaneum
Matthaeum , in Capita seu Lectiones CCCLV. distinctum. Distolarum ad diuersos Liber unus. Commentariolus in artem Eutychii. Expositio in majus polumen Prisciani , atque in secundam editionem
CCXXIX. Severianus , natione Syrus, Gabalae civitatis prope Laodicem maritimam in Syria Episcopus,
vir magnae eloquentiae, atque in divinis Scripturis admodum eruditus, postquam in dicendo se diu exercitasset, et orationes plurimas elucubrasset, Constantinopolim venit , ratus exemplo Antiochi Ptolemaidis Episcopi magnam se ibi pecuniae vim eloquentia sua col- Iecturum. Benevole a S. Joanne Chrysostomo Regiae Urbis Archiepiscopo exceptus , eodem annuente saepe in Ecclesia ad populum verba fecit eo plausu, ut Imperatori etiam Arcadio, et Eudoxiae Augustae familiaris fieret. Chrysostomo vero prae aliis cliariis fuit, qui Ephesum ad negotia quaedam Ecclesiastica expedienda Pr R 2
387쪽
sciscens, Ecclesiae suae curam, et procurationem eidem demandavit. At Severianus Chrysostomi absentia in rem suam usus, populum a Pastore suo alienare , atque Eeclesiam CPolitanam malis artibus turbare adnisus est:
tum cum Sc rapione chrysostomi Archidiacono collisus, quaedam effutiit Christiano homine , ac praecipue Episcopo indigna. His cognitis chrusostomus , ex Asia reversus , amicitiam cum Severiano abrupit , illi tandem, preci hus Eudoxiae Augustae A. 4o1. reconciliatus. At
malam hominis fidem fuisse, quae secuta sunt tempora, docuerunt. Coorta paulo post adversus S. chrysostomum foedissima tempestate, Severianus inita cum Theophilo Alexandrino societate, Sanctissimum virum acerbissime insectatus est; nec ante quievit, quam in ordinem redactus , atque in eAilium missus, aerumnis conficeretur. An Severianus Chrysostomo diu superstes suerit, quove anno, aut quo mortis genere objerit, non liquet.
Extant aliquot ejus orationes , quae inter opera S. Joannis Chrysostomi ab Henrico Savilio edita vaga tur. Oratio in Nativitatem Christi. De Sigiliis librorum. De Serpente aeneo Moysis. Sermo de pace in Ecclesia
CPolitana habitus , cum a B. Chrysostomo susceptus eSt.
Oratio de morte Innocentum. Homilia de Cruce Graece et Latine in Auctario Francisci Combesisti O. P. Parisiis A. 1656. Orationes VI. de Creatione Mundi Graece et Latine in Auetario novissimo Combesisti Parisiis A. 3672. , Latine lautum Tomo XXVlI. Bibliothecas Maximae Lugdunensis. Plura alia Severianos scripsit, qMae modo haud amplius extant, sed a Veteribus dilaudata fuisse constant. Ejusmodi sunt Orationes Plures de Cruce , eX quibus quartam citat S. Damascenus Orationes
lil. de Imaginibus. Expositio in Job, cujus fragmenta
388쪽
SEVERUS SULPlTIU8.389 plurima conservavit Catena in Job a Paulo comitolo S.I. Venetiis A. 1587. edita. Liber contra Novatum , cujus fragmentum extat apud Gelasium Lib. de duabus Chri ui naturis. Libellus de Baptismo , et Diphaniae solemnitate. Expositio in Epistolam ad Galatas , quam se legisse ait Gennadius tu Catalogo Virorum Illustrium , cap. XXI. Sermonum volumen ab Oecumeuiocitatum.
CCXXX. Sepertis Sulpitius, alius omnino a Sulpitio Severo Bituricensi Episcopo, cujus memoriam Eeclesia die XXIX. Januarii celebrat, apud Nitiobriges Aquilanos nobilissima stirpe ortus est. Adolescens et O-quentiae saeculari operam dedit, atque in soro summa Cum laude versatus est. Uxorem dein ex consulari familia duxit, qua praemature orbatus, Clero nomen dedit. Magnam probitatis famam sub magisterio S. Martini Turonensis, et S. Phoebadii Agennensis consecutus, Primul iaci oppidi curam sibi ab Episcopo demandatam impigre exercuit, Primulta censis Presbter idcirco nuncupatus. Amicitiam cum viris aevi illius celeberrimisco utraXit; cum S. Hieronymo, apud quem in Palaestina Sex mensibus versatus est cum S. Augustino, et S. Paulino Nolano Episcopo, a quo plures Epistolas obtinuit. Severum in senectute sua a Pelagi in is duco plum, agnita culpa silentium tisque ad mortem te uuisse, ut peccatum quod loquendo contraxerant, tacendo penitus emendaret, primus ex antiquis scripsit Gennadius ΜΛssiliensis in Libro de Viris illustribus, Cap. XIX., ea ias fidem hae in re merito suspectam habet Guibertus Abbas in Apologia pro Seqoro. Obiit Severus circa annum 42O.
389쪽
crae Libri II. a Mundi exordio ad annum usque aeTae Christianae oo. Cossia Stilicone et Aureliano perducti, ac stylo conscripti prorsus eleganti, et longe Supra Saeculi sui genium tergo ae polito. Liber de B. Martini Vitu cum Praefatione ad Desiderium. Distola I. ad Eusebium Presbyterum contra aemulos pirtutum B. 9Iarrini. Epistola II. ad Aurelium Diaconum de obitu, et apparitione N. Martini. Distola III. ad Bassulam s9Crum Suam, quomodo B. Martinus ex hac vita ad immortalem transierit. Dialogi III. interloeutoribus Gallo et Posthumi auo, se mediante , et iudice ; quorum Primus agit de conversatione et virtutibus Monachorum Orientalium, secundus et tertius de virtutibus B. Ma
tini. In hi ι Dialogis Severus Chili astarum seu Millenariorum errorem Secutus est; ideoque S. Gelasius Papa
in Concilio Romano A. 49 . Dialogos illos sub titulo
Galli, et Posthumiani inter apocrypha retulit. Stephanus Baturius Miscellaneorum Tomo P Parisiis A. I 679. Epistolas II. Severi ad CIaudiam sororem primus edidit, et Lucas Dacherius o. S. B. Tomo V. Spioilegii alias ejusdem Epistolas IV. Quinta, quae ibi extant, non hujus , sed alterius est Severi , natione Afri. Severi Sulpitii opera omnia prodierunt cnm Drusii commentario Franecherae A. 16OT. , cum notis Georgii mrnii Lugduni Batavorum A. 1647. , ac nuper Dissertationibus, et Observationibus illustrata a Hieronymo de Prato Congregationis Oratorii, Veronae A. Iro . Tomis II. in ..'
CCXXXI. S. Caius Sollius Sidonius Apollinaris ,
nobilissimo inter Gallos genere, ae patro avoque Praefectis Praetorio Galliarum , Lugduni circa annum 4So. natus est. Optimis ab ineunte aetate liberalium artium
390쪽
i sus magistris, eam in omnibus natura et studio laudem est Consecutus , ut eruditorum sui aevi peritissi mus ac disertissimus haberetur. Papianillam Flavii Aviti Consulis ae domum Imperatoris filiam uxorem duxit, ex qua tres suscepit liberos, Apollinarem, Rosciam, ac Severianam. Poetices in primis fama clarus, non solum apud aequales amicos . verum etiam apud Principes ipsos in pretio fuit. Quorum alterum declarant omnium generum epigrammata et carmina, quae amicorum rogata variis de rebus officiosissime scripsit; alterum tres Panegyrici heroico carmine conscripti , quihus Avitum socerum Romae A. 456., Majoranum Lugduni A. 458., et Anthemium Augustos initio anni 468. publice laudavit, benevolentiaeque a singulis Ductum tulit: nam et Romae statuam tuter Poetas sub
Auito in sori Trajani Bibliotheca meruit ; et a Maiorano, cum Circenses daret Arelate, solemni ejus epulo inter honoratos adhibitus est. Ah Anthemio deniquo post Comitivam aliasque, quibus ornatus antea fuerat, dignitates Romanae Urbis Praefectus atque Patricius creatus, familiam suam, quam praesectoriam a Maioribus acceperat, reddidit patriciam. Nec multo post defuncto Arvernorum, seu Claro montano Episcopo Eparchio circa finem anni 47I., vel initium sequentis , in ejus Ioeum,
quamvis renitens , ct nondum Clei tuus. suffectus est.
Suscepto Episcopali munere renuntiavit arti poeticae , quemadmodum ex variis ejus Epistolis constat et proprias Episcopo virtutes exercuit, commissum sibi munus summa vigilantia parique sanctitato turbidissimis illis temporibus, maximasque inter difficultates administrans : primum enim obsessis per Gothos Arvernis , diutinae acerrimaeque oppugnationis molestias pertulit.