Georgii Calixti ... De conjugio clericorum tractatus quo ostenditur, Pontificiam legem, quâ sacris ministris conjugium universim & simpliciter interdicitur, Sacræ Scripturæ, rectæ rationi justarumque legum naturæ, & Ecclesiasticæ primævæ antiquati pr

발행: 1653년

분량: 494페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

In seniter autem sibimet ipsi repugnat Anastasius, quum in synodum Nicaenam secundam, cecum enicam septimam, abs se latine. conversam ad Iohannem octavum pontificem Romanii praefatus, scripsit, quae exscribit&probat Baronius,&nos hic subiicimus: anno Gr. Regulas quas Graci a sexta synodo perhibent editas, ita in hac hnoro, m. 46. Nicaena scilicet secunda, principalis se es admittit, ut nullatenus ex his illae recipiantur, qua prioribui canonibus, vel decretis fossorum hujus sedis ponti cum,aut certe bonis moribussunt adreme. Quamvis omnes ha- ctenus ex toto maneant apu Iatinos incognita, quia nec interpretata. Sed nec in ceterarum patriarchialium sidium licetgrata utantur lingua reperiuntur archiris: nimirum quia nata earum, quam ederentur, aut promutigans, aut consentuns, aut saltem praesens inventa est. At paullo ant ipsius Anatasi; verba protulimus, adserentis,quae in sexta vel, si mavis , quini sexta synodo desinita essent, trium patriarcharum Ale- xandrini, Constintinopolitani& Antiocheni subscriptionibus approbata in Romanam urbem ad pontificem transmissa fuisse. Quomodo itaque nunc ait, neminem eorum promulgasse, consensisse, ibi.n. 2 o. praesentem fuisse λ Et qua confidentia adfirmat Laronius, patres istius synodi nassius nominis, o sirosperitus, nassius sanctitatis at doctrina

Praeterea idem Anastasius tomos a Sergio rejectos ad Joba nem septimum per duos metropolitanos ab imperatore Justiniano remissos esse commemorans, illa, inquit, humana fragilitate tim dus hos nequaquam romos emendans per suprafatos metropolitas direxit ad . principem pota qua non diu in hac pila duravit. Videtur probasse; quam- ibi.π. 9. quam negat Baronius. Ecto autem, relinquatur approbatio Job nis septimi incerta : adferimus ejus loco approbationem satis ce tam, &quae negari nequeat, Hadriani primi eo nomine Romani pontificis, ex epistola, qua epistolae Tharalii Constantinopolitani patriarchae respondet , lecti in actione secunda synodi Nicaenae secundae. Epistolarpsius Tharasit, qua ex more electionem suana tribus orientis patriarchis , addita fidei suae consessione , signis cat, tertia actione exstat; & in cI haec verba: EDM.m quoque sexta nodι omnia, tam rem ct irine decreta edita raditos' canones recipio,

praecipue tamen in quo as ignarar, canon em videlicet octogesimum ter'.

tium, qui dam in picturis agnam digito praecursoris inicatum felicuo clari. Iisdem sine dubio usus fuit Tharalius in similita Hadria-

352쪽

num epistola. Nunc itaque quid Hadganus responderit, audiamus. Inranimas, inquit, inpraedicta j nodita vestra epistola quantasit confessio orem fidos vestra circa coetus sacros ct sex sicrrat nodos, ct erga veneranduos cras imaginta, qua profecito mira est O compunctione digna. In qua iam clare est expressum, quod in sextae lynori DIVINE ET LEG ALLVR PRAED ICATIS CANON IB VS recipitur pictura illa veneranda, in ra Inus digitopraecursoris dem stratus graphice en insculptus, qui minam gratia ad Emtus verum ni obo per legem agnum , nempe Chrastum D cm,indicat. Reteres igitur 'pos, figuras ct umbras, tamquam veritatis Ana ct nota ecclesia traditas, cipientes, gratiam ct veritatem agno sim multam uam legis plenitudinem hanc arbitrantes. Vt igitur O in colorum et ea vi omnium oculis Abiciatur gura illa,quae agnum illum. qui abstutit

irata munes, nimirum Deum nostium juxta humanam ess em delinear, rex sic aeub hoc tempore pro reteri illo agnoct norum in ecclestis DEI cruendam, set,per edim exaltationem humilitatis Lerbi DEI consideramin, quom

moriam Etia illius, qua in carne vixit, item passonis Uus Osalutifera

mortu unde mand liberatio contigit, veluti manusicamur. Ad eum mo-

qm quum sententiam totius octogesimi tertij Trullani canonis ex. pressistet, subjicit: Π C ORTHODOXAE FIDEI T ESTIFICATIONE impro si haereticortim curio talem ct importunam garrulitatem ripa rater saud ita, repellat. Ex his itaq; manifesto patet ab Hadriano canones Trullanae quini seriae,sive, ut ipse appellat, sextae synodi recipi, asdari, approbari. . Frigidum S frivolum est commentum Baronii, approbatiorem Hadriana am eludere cupientis, quum ait, Considerare 1Pudanre Ibi.η. 43m a d. e re gestam esse a persus Graecos ct isonoι lapas,qui eo velamen- ορ stabant istud, quod propinabant venenum populis, quo se profuserta qua sititores esse proterentur sex aliarum prace cntium synodortim u-

viret suum. - his igitur opportune oblatam ansam arripientes ν- m a mani pontifices, lene ui occasione, cx canone ab ipsis lato nomine nodi,eortim putar ut esse coni vincendum errorem, tanquam suis et o t. Romis eosdem penitius erantes. -- Sicut igitur Darid gladis Gο-

Liri lceneliujus similem, militem admodum gloriosum, nunc se:-mocinantem audimus caput a id i odemi postea est usus in pra- si modos necti pontifices adversus iconoclam u sunt canonei o, quo si aretur Salpatoris in eccis se imaginem debere pingi instar hominis fodia. Alcen Tharalius, cui opiliola sua respondet Hadrianus,l, o

353쪽

DE CONJUG ro

n octasta non erat: ejus enim erga sacras imagines adfectum in il ipsa epistola ab Hadriano laudari paullo ante ali ivimus. Qui e iam inter caetera, ou. non perssecta mihi esset, inquit, o probe cogni em sacras nodica ex consi tutiones o renerandas imagines vestra sinoeritas ct orthodoxotis, ne alaam ad nodam conrocandam a sentiremus. Frustra igitur contendit Baronius, adversus ico noclaitas ab Hadriano canones, quos ipse non probet, torqueri. Et si maximὸ argumentum ad homi ncm, ut appellari solet, Hadrianus proponeret; quared - 2stgaliter pradicatos ca ones dicere: λ quare ortho Oxi dei te ficationem indigetaret 3 Dixis et potius, Quos illi, ad e sarii scilicet nostri de haeretici, divine de legaliter praedicatos r purant,& tamquam orthodoxi fidei testificationem recipiunt. Ni cautem eum Lx suo ipsus & non ex alieno sensu loqui, cuivis veth ait uspicienti maniscitum reddit pr. Sequitur apud Baronium: Caeterum quum inter titinos acta res

est nequaquam reperies eum canonem ab ecclesia Romana esse receptum, mon contrario penitus improbatum, quo prohibetur Christus rescimor nosteri ar agni immaculati depingi; quum naquam ipsa destiterit agni imagine Christum repraesentare, O di uim facere hactenus p.rsereret. Atqui idcHadrianus quum ad Carolum regem Francorum, postea magnum ductum, pro dc sensione imaginu in scriberet, utiq; latino & delatinis, quin de suis decessoribus Romanis pontificibus loquutus, in huncino dum fatu r: Si voluerimus enarrare per ord neni,nostri praedecet rei pρη-t ces quantas ecclesias .erunt usi: nunc, mirifice in eis cras imagines e rigentes, a: ue est exsas historias pingentes, nec nou ct venerantes, Apost , ceandemus dicere , deficiet nos tempus e merandi, atque eorum aedi circum famis imaginibu ct oridis explanandi. Iη sexto vero sancto conci 2 non tam contemnere nρnsunt ause, edetiam easdem acrin imagines imiserantes fatuerant, agni. Chrastum Deum nostrumsecundes in humanam guram ct in ima inibia nunc pro reteri reti lari. Sc liptu in ill ud edidi Laurentius Surius,&in suis Concilio tum tomis nodo Nicaenae se da subiunxit. Falsum igitur ca, quod dicit Baronitis, eum can nem, quum inter latinos acta res est,receptum non eae. Qiodautem existimat prohiberi eo canone picturam Christi sub imaginς ni etiamsi in eumdem sensum acceperit Balsamo, ex ipso tamen ca

one iii non liquet, sed potius, non prohiberi quidem, quin imaginoetam Christus interdum si aurctur, pro ciei tamcn, ut Plurimum α

354쪽

inum recie honiana pingatur: quippe lianc plebi ratia alteri,

ut pese complementum umbrae, praeferendam esse. Et sic in suis

in V. . . in ore e rura fiant cum a nar amas, tum

cunq; epistolis acccperunt&interpretati sunt cum Tharallius, tumo eri inu . caeterii in id parum ad rem nostram. Ostendere tantum volitii mis, canones Trullanos ab Hadriano Romano pontifice pio. Fari, mer canoncs oecumcnicarum s nodorum reponi;atq; id asaronio frustra negari. Quin in ipsa Nicaena secunda, praesentibus & audientibus, ne ' . que tamen contradicentibus vel retragantibus Romanis legatis, sub titulo di homine canonum suictaeo tiniversalis ex bnoi laudantur, recitantur, probantur. Et Tharasius Constant mo politanias patriari , 0ua II inquit, haec ignorantia, qua plerique laborant circa hos ca- mi' ndalumen e I ubitare, num nisextadnodi. Cognodicant g tot taleis tam nodum temporibus Constantis Uuisse congregatam, vinu- .m contra eos, qui tantumni do unam actionem O voluntatem in Chri cor cant. issi igitur harencos anathemate verberantes, orthodoxam rem Urmantessub annum decimum quartum imperi, Constant mi domum re-Grant. δε annosi itur quatuor aret quin num recte rationem t m- poris inieri , nunc non i ii quiro jdem illi patressub Iustimano Constat: - tisi Io ccine a inae idios canones ediderunt: nes debac re Pam cutit t. Nam qui temporibus Constantini siti siripserunt, Amita' b Ius: - qetae prastentem hanc chartam Ugnarunt, qua res satis clara e t ry Ampustriatum mantium immutabiti miliis me. Illa, ci. ne u ita: quae rurius actione septim , qua refutatur iconomachorumi Inodus, repetuntur. Sucra exta 2 timversalis nodusposteaquamsen Variam Jam de sita voluntate Chrsisub Corsantino, qui per ea temporai φ pium admi minabat, cujus'. nutu 2 voluntate conrentus u erat imi- nancta antixit Imperatorem dextra dece cre. Ii stimano a tem Duilio imperium a sinunte. iterum unanimiter omnes dirina voluntate si tuor aut putir annos congregati, de reba ec.k astici ams e Nio corructione circiter duos ocentum cano es edidere. Haec ipsa quum dist. 6.αλ Gsatianus recitasset, subjicit, Exhiserraco igitΠr, quo sexta inire t nnurata in rim. Ab Constantino, di xu os canones con tuti se un- Δ hi 'miano lio e , θρr alas canones promulgarit. Gratianusique Trullanos, de quibus agimus, canones nomine textae filo

di liis decie, adducit. Nee Gratianus modo, sed plerique omnes Hae linodo eos ti buunt, . bd hanc posteriorem Patrum sut

355쪽

Rhin bimeto coitionem tamquam appendicem sive supplementum sextae habeant. Quod absurdum videri Pontifici js non debet, qui superiore seculo quosdam sui gregis conventus, quibus tamen Tridentina cecum enicae synodi titulum imponere non verentur,in d ei naum Oct una usque annum extenderunt. Denique ipso canone

primo Nicaenae secundae a Romanis pontificibus utique probatae ζ

receptae, sex cum enicarum synodorum canones laudantur&coi

firmantur. Quinctae veris sextaeq; non sunt alii, quam de quibus nos hactenus disputavimus. Omitto sextum ex ijs canonem ab Inno- centio tertio in Decretali sub nomine sexta svnodi produci &lati dari c. sui uti Liquido itaque constat,Trullanos sive Quini sextae, vel, ut alii 'tu, Dea- simpliciter loquuntur, sexta j nodi canones ipsoru in quoq;Roma-tate qiua-norum pontificum oce cum enici ab ipsis recepti concilii thffragio br. ct oris&auctoritate comprobatos esse.. Quod si marinae non est l, nihil praef. tamen carissae nolirae incommodaret: quia videlicet ex his ipsis Trullanis canonibus, quicquid de Romanorum adsensu fiat, nihilominus

demonstramus, ab universa orientali ecclesia constitutiones latinu-

rum de coelibatu cleri, quas hactenus in Italia, Gallia de Hispania .

procuderint, magno cum telo rejectas&explosas fuisse. Nunc eo l. iam accedit, quod ab ipsis Pontificibus eorumque conciliis can nes illos probari videmus. Caeterum, inquies, qui potest seri,ut eos canones aliquis Romanus pontifex probet, &suum nihilominus rigorem in urgenda cleri abstinentiyretur eat, nec de eo quicquam remittat, quem ad '. 'modum lane Romanos quicquam remisisse vel leges illas tuas mi- tigasse aut mutasse nondum apparet λ Respondeo, Trullanos ca- nones a Romanis probatos fuisse id es licit, ut intelligamus, Lorna- nos, quamvis ipsi suo clero coniugium indulgere& severitatem sive

malis iniquitatem suarum legum mendare noluerint, reliquis ta men, orientalibus videlicet ecclesi sta episcopis vitio non vertisse,

quod talibus legibus teneri nollent, & sanctiones alias, per quas ca-οῦ stitatem sui cleri tutiorem fore dc reetius conscrvari pose crede-xent,promulgarent. Inde post annos plus minus septuaginta Ste- phantis Papa,inprima ac vel nod . ab ipso, ut est apud Gratianum, me .si,c . basilica teranens congregatae; Stephanus videlicet tertius, quem in au .. Laterano concilium habuisse Anastasius&Platina testantur: asi

356쪽

m arientalium tradisia habet ecclesiarum,a ter hujus sanaae Romanae e cir M. Nam earum sacer ores, diaconi atque sub ia Om matrimonio coptantar, id est, copulato utuntar, ut exponit Glossa; quam expositi O- ne a noue admittimus, etiamsi eam Cardinalis Caietan itarat. -

Mautem et lege, vel occidentalium . instus e tum alio a no G q;. : a cpi opum, licentiam ha et conjugium sortiendi. Et poli aliquot ς ζιι cuia in nucentius tertius: Quum olan ad nostram audientiam p rvent sci, conj.c.6. ca Ita a sortensis cantorem Tricari censem ba elegerant in pasto-rcm: licet tibi de forma electionis canonicae ac idone late persona in constiti set orat te tamen, uὸdquumpater eius gracu fucrit, juxta

ritam gratorum uxorem duxerit in minoribus ordinἰbus constitutus, canto' uri ex uxore legitima in sacerdotia scepisset. Nos igitur attenaen-' ius, ill mentalis ecclem rotum continentiae non a vi; t, quoniam orieπ-: l. in minoribus ordinibus contrahant, ct in moribui tirantur matrii' uiuam contracto; mandamus, quatenus nis pro eo , quod intcr latinos I Gih iusmodi conversantur,regionis consuetudo repugnet, flatili canon:- s non obsidat, ad confirmationem O cons rationem Uu dem e cuGL uti ne procedas Videmus itaque Romanos, etiamsi inter suos m guris tenaces fuerint, orient ale'. tamcn, quo ira iriis alio more vi- γ catalli mi e legibus uterentur, non impedivisse. Qualis libertas alis clas te es ad examen revocadi, & ad amulIim divinaruinacria ovis endi non septemtrionali-

hiuiit; si utile insicro ministerio coia luci ci non moaO UXOrtia lini I: Π:ur. quod orientales saciunt&canones permittunt, e et lau- di cui quod iace orientales faciunt, nec canones permittunt.

ς pondeo, eam quaestioncm pridem a nobis de synodo Nicaena excussam fuisse. Conjugium &usus conjugit, sive Victa habere&Uxore uti, res ipsa est de qua quod licita sit &ψ etiam nilitis interdici non diabeat, orientalibu&cum septemtrio- libus convenit Nuin vero, ante sus eptos sacros ordines uxor qςeada sit vel etiam pos iiiitiationem duci possit, merun i quid ri- ipse est. Quod si eam mentem fidelibus suis Deus aliquando mipari crit, u leunitate concordialiue catholicae ecclcsiae tollendiique

hismatibus sitio cogitent ; ejusmodi diversitas rituum pQ: rix

357쪽

ell)uci ad consensum ves ad mutuani tolerantiam, quae in talibus γ.ptima est, reduci. Audivimus paullbante nonnulia, ad ins ingendam a tuli

norum canonum auctoritateina Car linali Batonio adlata nunc et, iam quid alius Cardinalis, alter videlicet Pontificiarum novitatumri. Acter. palmi us B llarminus adserat, audiamus. Error, inquit, e I, oportei cap.eto. re clerices, antequam ordine i r suscipiant. uxores ducere, quiapoli sacros vincisus tos non licet id facere, O nimis magno periculo fornicaη dis exponit, qus ne uxore trivit. Hujus erroris aliqui audiorem faciunt Ni colati π, unum coeptem primis diaconis sed quicquid de hoc sit, constat Vigia r Iani tam hunc errorem expresse cursse; idq; probat testimonio Hieronymi, & addit: Nunc errorem receperunt Parres Concilj Trullani circa a num Domini DCC, utpatet ex canone XIII, ubi profana illas no damnat nominatim canones Romana ecclesiae. ct contrarium aluit;mmirum tit He- ηνici ante sub taconatum uxores ducavi, ct cum eis vi vantpostea in acris eredinibus constituti. Tempore hujus si nodi cepit mos Graecorum, qui nunc est. AucIlis autem ess ct cousrmatus tempore Leonis noni, quando disii iuni coortim a Latinis maxime crepit in multu a dis articula. Quis haec le- gat, & Caidinalibus in anarum novitatum patronis frontem su- percsse credat 2 Vix pauciores falsitates quam voces numerare licet. Falsum est, Trullanos Vigilantianum errorem amplecti,d , ut quivis clericus uxorem habeat exigere: episcopos enim prorsus at sun entes volunt esse; reliquorum iacinini necessitatem ducendae c5jugis imponunt,sed, si ducere quis velit, ut ante suam ordinationem ducat, praecipiunt. Falsum est, morem Graecorum, qui nune est, tempore Trullanae synodi cepisse: Graecos enim sacrorum ministrca jam inde ab antiquo uxoribus suis uti consuevisse, synodi Ancyrana. Nicaena, Gangrensis & tota nobis superius producta testimo nia & exempla extra lubitationas aleam ponunt. Falsum est, err rem, quem Graecis affingit, tempore Leonis noni auditam& cons malum i ste; falsum est, multis praeterea alijsin a mulis auctum es- .se: quod enim Graeci de eonjugio clericorum in Trullana synodo statue ciuit, id tempore Leonis noni non mutarunt, ne hodie' quidem mutant. sicut nec aliorum articularum quicquam, sed quo a tempore Trullanae synodi crediderunt & obse . arunt, et 'spostea semper tonuexsucrunt,t, odieque sunt. Ad eum modum rem Rodi

viam Cardinalcs defendunt. Si falsa dicendo novitatibus opinio a

358쪽

'olicet antiquitatis conciliatur, quicquid novi Romae docetur obse: vatur, ja in pridem Apostolicum de antiquum evasit. . Quam indigne vero Trullanos Vigilantiani erroris, quasi pertos nulli clerico sine uxore licuerit esse, Bellarininus accussit, quamvis ex superioribus clarum sit ; ex adscripto tamen trigesimo

x facere cupidi, sacerdotes etiam, qui in barbari uecclesiij sunt, guber Duranio. Par. si vo olicum canonem de uxore pretatis praetextum ci crindu transgredendum, O praeterea, quae tuta sunt , faciendarucst arbitrati , Linceps cum uxoram suarum coinnsu mutua consiuetudi- Inent; decern mus eos nudo modo cum illis cohabitare debere, ut ex eo post vi sua promisi onis demonstrationem praebeatit. Hoc autem -- propter aliud, quam praptor pomani talem ct mores peregrino; is urn es, concesimus. Patres Trullani in perpetua & votiva il- coniugum abstinentia supervacuum& insolens quid agnoscunt. dod pr hibent amen: sed si istiusmodi institutum placeari separ utor volunt, ut manifestiun om subus fiat, non sinulatam sed ve- I abstinentiam praeilari,&co trariis suspicionibus, perseveran. Vim uacohabitationi: exorituris, ansa praecidatur.. Balsamo ad hanc canonem: . Nota hoc velati privatim editum esse, ct de selis sacer ita diaere intelligi, qui sunt in barbaris regionibus, non etiam de cate. o rei. rarios scopos, qui ex Rusima venerant, atque adeo ipsum 4 ηia mitro litanum de ea resti ratus, accepi praesentem canonem myrgio biolo ea n non habere, lices sint barbarica, sed quemadmodum ' i,eorum quos acer Mesproprias uxores habere, etiam post ordinatio η i, Et sic sanum utraque R. iusia nigra&alba, sive Polonica&M res se habet.

359쪽

336 DE CONJu

Patrum inc moria, ut id obiter addam, Stanislatis Orech ovius Ruthenus, sive, ut ipse solitus fuit scribere, Roxolanus, vir latine e- lcganter doctus & naut vulgariter di ter tus, relictis partibus Graecorum ad Pontificias transivit: nullam novitatum & singularitatum, quales inter Pontificios obtinent, concoquere minus potuit, quam legitima uxore carendum sibi csse. Scripsit ea de re ad Julmintcr-tium pontificem. Scripsit quoque ad Cardinalem Stanislaum Ho- istum, concilii Tridentini eo tempore ad finem vergentis praesidem:

rxor, inquit, ct liberi mei testatant, tibi . sie una mecum commendant, rejorant, ut matrimonio nostro apudPatres, si sus venerit,i hic ne defiu. Literae datae sunt Peremissiae,oppido Rii sitae, anno C Io Io Lxiv.

epist. 7 . Sed post triennium Cardinalis Hosus ad Franciscum Turrianum ita scribit: Orechoxitu defaemina,quamsbi conjunctam habet, ut ores

legitima decernatar, laborare non desinit. Sed minus erit, quo steret nunc. sub Pio quincto , quam sub Pio quarto. Ita indies adaugetur rigor Romanus. Non recusasssit, opinor, presbytero e partibus, ubi conjugium in usu venienti id ipsum permittere Stephanus tertius;non innocentius tertius, qui in Lateranensi suo concilio agens de poenis

p. Iq. incontinentium clericorum, Qui secundum regioni ua morein La non abdicarunt coplitam conj galem. sila 'fuerint gra pspanianiar. quum u-git momamn Ox op intuli. Per Innocentium itaque tert ulmi rcsbyteris, in quorum regionibus copulam conjugalem abdicare moris non erat, matrimonio,quod ipse legitimum agnoscit,utilicuir.Sed ista in transcursu. Certum autem est, quae de matrimoniis clericorum Trullanis canonibus sancita sunt, ab omnibus Graecis in hunc usq; diem constanter&invariatim servari: nee a Graecis modo, sed a reliquis quo-

ue qui Graecae unionis de communionis sunt, patriarchis, Alexan-rino videlicet, Antiocheno, Ierosolymitano, &universis, qui sub is horum distis lina degunt, Christianit. Abyssinorum vero sive AEthiopum presbyterorum conjugia quod attinet, audiamus quae scripsit Zaga Zabo cpiscopus, Davidis regis AEthiopum ad regem Lusitaniae ante seculum legatus, Consessione fidei sua. quam quum in Lusitania degeret, eontignavit. Con Zirxtam est, inquit, sanctis apostolis ini nodorum libris, clericis uxores licere ducere, id quidem postquam cognitionem aliquam habuerint rerum divina rum. Dcinde inuo matrimonio, in ordinem presbyteroram recipiuntur, in quom

360쪽

ni post an lim trigesimum nemo recipitur, nec staris, nec noth: aliqvi ratione ad eumdem sacratissimum ordinem intromittuntur, qui ordines a n ina, nil ab ipso Patriarcha, dantur. Mortua tamen prima uxore ep s vi dat clerici astam ducere non possunt, nisi Patriarcha ad idilpensaverit quod aliquido indulgetur magnatibus propter publicum bonum nec haberet O in , nisi se voluerint a sacris abdicare: quodsi fecerint, res divinas pure tractare non possunt. Et hoc tum stridie servatar, ut j presbyteri, g secun ο Axorem duxerint, ne candelam quidem unam eccum consecratam, in manum auderent accipere. Quertas inventumfuerit, episeopum aut clericum lium iturium habere, ab omnibis bene ijs ac acris ordinibus ab iis rur, quorum bona, s sine legitimaprole discedant , ad Preciosium Ioan - η , Ononad Patriarcham, veniunt. Et id quodpresbyteri apud nos uxorti sident, ex Paulo accepimus, qui mavult clericum ct laicum nubere, ri. Is qxoque inquit, oportere visiopam virum unius uxoris esse, cr V uti bilem iobrium: purig. modo vulae se diacononiain etiam ut eccle- - Π, πίη atqueseculares, oprias uxores in legitimo matrimonio ha - cant. Monachi tamen uxores non ducunt si de Armeniis quaeratur, docere nos potcst, qui inter eos per tinatus suit, Petrus Bellonius; cujus in eum sinem verba subjici- mu . Turcis ex Scythia egres is ct vicinas regiones occvare incipientibus,' at Meri tunc Chri ham licet omnium primi subjugati, in fide tamen Chri- santes semperpermansire, ct per universavr Turc cum imperiam stic etiam hoς nomen retinent. Si enim Armeniam appellant,Cis nummit guri: at si Mahumetanam religionem amplectirur, eam appellatio- m mittit. -- Paci cistini ct humani, egeni magna ex parte agrico--, diligentes hortulant, bonis vinearum cultores. Illorum sacerdotes con-j I ii πη perinde atque Graeci. Haec & alia plura de Armenijs Bel

lonius.

Pontificios itaque, dum omnibus sacrorum minittris cCn;u-oym conjugijque usum absoluta& inexorabili lcge simpliciter adi- V iit, ab universitate recedere & singularitatis sive particularitatis si sis irre manifestum est. Quantopere vero ab Antiquitate et- , i inti Consensu antiquitatis diversi abeant, ex iis quae disputavi-mps,clare constat. Non itaque tenent, quod UBIQu E quod SEM,PξR,quod OMNEs tenuerunt. Non sequuntur Univcrsitate in, An 'i ditatem, Consensionem de quibus verae sinceraeque traditionis h*:is praeclare in suo Commonitorio disserit Vincentius Lcrinci . . . Vu sis observat.

SEARCH

MENU NAVIGATION