장음표시 사용
21쪽
Charus Lusire 697 Ingens vero subinde de non sana libri hujusmodi doctrina excitatus in Galliis rumor adeo percrebuerit, ut opportunam Pastoralis vigilantiae nostrae opem efflagitaverit Nos eumdem librum nonnullis ex Venerabilibus Fratribus Nostris S. R. E. Cardinalibus, aliisque in sacra Theologia Magistris, mature, ut rei gravitas postulare videbatur examinandum com
mitimus. Porro lai mandatis Oblequentes, postquam in quam plurimis Congregationibus varias propositiones ex eodem libro excerptas diuturno, curatoque examine dil-
cullerant, quid super earum singulis sibi
Videretur, tam Voce, quam scripto Nobis expotuerunt. Auditis igitur in pluribus itidem coram Nobis desuper actis congregatio nibus memoratorum Cardinalium, in sacra Theologia Magistrorum sententii Dominici Gregis nobis ab aeterno Pallore crediti periculis, quantum nobis ex alto conceditur, Occurrere cupientes, motu proprio, ac ex certa cientia, Hatura deliberatione
nostris, deque Apostolicae potestati plenitudine, librum praedictit ubicumque riuocumque alio idiomate, seu quavi, editione, aut versione hucusque impressum, aut imposterum imprimendum, quipe ex cujublectione, usu fideles sensim in erroie, ab Ecclesia Catholica iam damnatos induci possent, ac insuper tamquam continentem Pio positiones sive in obvio earum verborum sensi, sive attenta Sententiarum
connexione remerarias, candalolas, male sonantes, piarum aurium ostensivas, in praxi perniciosas, acetiam erroneaSi et pective, tenore praesentium damnamus, re piobamus, ipsiusque libri implestionem, descriptionem, lectionem , retentionem, Mulum
omnibus, 4ngulis Christi fidelibus etiam
specifica , individua mentione, expressione dignis sub poena ExcommunicationiSper contrafacientes iplo facto absque alia declaratioue incurrenda , interdicimus prohibemus volentes, Apostolica Auctoritate mandantes, ut quicumque supradictum
librum panes se habu ei int, illum statim
atque praeientes litterae eis innotuerint, locorum ordinariis, vel haereticae pravitatis Inquisitoribus tradere, ac consignare omnino teneantur. In contrarium facientibus non
obstantibus quibuscumque Ceterum Pr positiones in dicto libro contentae, quas Apostolici centur Judicii, sicut praemittitui, con Mendas duximus, ex Gallico idi mate in latinum versae sunt tenoris, quil equitur videlicet. I. Datur habitualis status amoris D EI,qui est Charitas pura, sine ulla admixtione motivi proprii interesse. Neque timor poenarum, neque desiderium remunerationum habent amplius in eo partem . Non amatur
amplius DEUS propter meritum, neque
propter perfectionem, neque propter felicitatem in eo amando inveniendam. 2. In statu Vitae contemplativae seu unitivae amittitur omne motivum interestatum timoris, spei.
3 id quod est essentiale in directione animae est, non aliud facere, quam sequi
pedetentim gratiam cum infinita patientia, praecautione, subtilitate. Oportet se intra ros limites continere, ut natur DEUSigere, numquam a purum amorem
aucere, nisi quando DEUS per unctionem interiorem incipit aperire Cor huic Verbo cluod adeo durum est animabus adhuc sibimet affixis, adeo potest illas candalizare, aut in perturbationem conjicere. 4. In statu sanctae indisterentiae anima non habet amplius desideria voluntariae deliberata propter tuum interesse, exceptis iis occasionibus, in quibus toti suae
gratiae fideliter non coopeiatur.
s. In eodem itatu sanctae indifferentiae nihil nobis, omnia DEO volumus. Nihil
volumus, ut simus perfecti, leati propter interesse propitum, sed omnem perfectionem, ac beatitudinem volumus, inquantum E placet efficere, ut velimus te istas imprellione suae Sratiae. 6. In hoc sanctae indis erentiae statu nolumus amplius salutem, ut salutem propriam, ut liberationem aeternam, ut mercedem nostrorum meritorum, ut nostrum interesse omnium maximum y sed eam
volumus voluntate plena , ut gloriam , beneplacitum DEI, ut rem, quam ipte vult quam nos vult velle propter ipsum.
. Derelictio non est nisi abnegatio, seu sui ipsius renuntiatio, quam JESU Christus a nobis in Evangelio requirit, postquam
externa omnia reliquerimus. Illa nolirat piorum abnegatio non est, nisi quoad interesse proprium. Extremae probationes, in
quibus haec abnegatio, seu sui ipsius dereli-
22쪽
Damnatas a m Ar resi-- scito exerceri debet, sunt tentationes, qui in favore nascente earum contemplationis. bu DEUS Emulator vult purgare amorem, nullum ei ostendendo perfugium,
neque ullam spem quoad suum Interesse
8. Omnia sacrificia, quae fieri solent ab
animabus , quam maxime disinteressatis circa earum aeternam beatitudinem sunt
conditionalia. Sed hoc sacrificium non potest esse absolutum in statu ordinario. In
uno extremarum probationem casu hoc Saetificium fit aliquo modo ablolutum. . In extremis probationibus potest animae in vincibiliter persuasum esse perluasione reflexa, quae non est intimus conscientiae fundus, se juste reprobatam stea DEO. io. Tunc Anima divisa a semetipsa expirat cum Christo in Cruce dicens: DEUS DEUS meus, ut quid dereliquisti me. In hac involuntaria impressione desperationis conficit sacrificium ablolutum sui interel- se proprii quoad aeternitatem. ii in hoc statu Anima amittit omnem spem sui proprii Interesse, sed numquam amittit in parte superiori, id est desiderium disinteressatum promissionum. . Director tunc potest huic Animae dermittere, ut simpliciter acquiescat jacturae sui proprii Interesse, juste condemnationi, quam sibi a DEO indictam credit. 14. Inferior Christi pars in Cruce non communicavit superiori suas in voluntarias
s . In extremis probationibus pro purificatione amoris fit quaedam separatio partis superioris Animae ab inseriori. In ista
separatione actus partis inferioris manante omnino caeca, involuntaria perturbatione, nam totum quod est voluntarium, antellectuale est partis superioris. is Meditatio constat discursi vis actibus, qui a se invicem facile distinguuntur. Ista compositio actuum discursivorum, reflexorum est propria exercitatio amotis interestiti. 16. Datur status contemplationis adeo sublimis, adeoque perfectae, ut fiat habitualis, ita ut quoties Anima actu orat, sua oratio sit contemplativa, non discursiva Tunc non amplius indiget redire ad meditationem ejusque actus methodicos. Secundo anima amittit intuitum JESU Christi in extremis probationibus.18. In statu passivo exercentur omnes virtutes distincte, non cogitando, quod sint virtutes. In quolibet momento aliud non
cogitatur, quam facere id, quod DEUS vult, lamor zelotypus simul efficit, nequis sibi virtutem velit, nec umquam sit adeo Virtute praeditus, quam cum Virtuti amplius assivus non est. iq. Potest dici in hoc sensu, quod ant-ma passiva, disinterestata nec plum am rem vult amplius, quatenus est sua emsectiois sua telicitas, sed solum quatenus est id, quod DEUS a nobis vult.
r. o. In confitendo debent animae transformatae sua peccata detestari, condemnare se, desiderare remissionem suorum peccarorum non ut propriam purificationem,
liberationem, sed ut rem, quam DEUS vult, .vult nos velle propter suam gloriam. 11. Sancti Mystici excluserunt a statu
animarum transformatarum exercitationes Virtutum.
22. Quamvis haec doctrina de puro amo
re Desset purain simplex persectio Evange
lica, in universa traditione designata, antiqui Pastores non proponebant passim multitudini Justorum nisi exercitia amoris
interessati eorum gratiae proportionata. 3. Purus Amor ipse solus constituit totam vitam interiorem, tunc evadit unicum principium, unicum motivum omnium actuum, qui deliberati,, meritorii sunt. Non intendimus tamen per ex pressam propositionum hujusmodi reprobationem alia
in eodem libro contenta ullatenus approbare. Ut autem eaedem praesentes litterae omnibus facilius innotescant, nec quilquam illarum ignorantiam valeat allegare volumus pariter, Mauctoritate praefata decernimus, ut
illae ad valvas asticae Principis Apostol
rum, ac Cancellariae, nec non Curiae Generalis in Monte Citatorio, Min Acie Campiat rae de Urbe per aliquem ex Cursoribus nostris, ut moris est, publicentur, illarum exempla ibidem affixa relinquantur ita ut sic publica
tae omnes, Ingulos, quos concernunt, per
inde essiciant, ac si unicuique illorum pers naliter notificatae, intimatae fuissent utque ipsarum praesentium litterarum transumptis, i . Animae contemplativae privantur in seu exemplis etiam impressis, manu alicujus
tuitu distincto, lensibili, reflexo JESUt Notarii publici subscriptis, Igillo per- Christi duobus temporibus diversis. Primolsonae in Ecclesiastica Dignitate constitutae
23쪽
munitis,tc Cap. I. F. I. Trin. 2 Propositi eadem prorsus fides tam in judicio , quam extra illud ubique locorum habeatur, quae ipsis praesentibus haberetur, si forent exhibitae vel ostensae. Datum Romae apud sanctam Mariam Majorem sub Annulo Piscatoris die XII Martii, MDCXCIX. Pontificatus Nostri Anno octavo. J. F. CARD ALBANUS. Anno a Natimitare D. N. IESU Chri
r 6 9. Indietione . die vero in Mensis Mar
tii, Ponti Patus autem Sanctissim in Christo
Patris, in D. N D. Innecentis, Di a Pr videntia Papae XII anno ejus oetamo, suprad
cium Fre e a um, in publicatum fuit ad malia Faskae Principis Apostolorum, Ma
gnae Curi Innocentianae, in acie Campi lo
ra , at aliis locis Iobtis in confluetis Urbis per me Franciscum Perinum, ejusdem SS. D. N. Papa cursorem.
THeologia Polemira, seu Dogmatica, tractat ConistroVelsa Fidei Catholicos inter meterodoxos agitatas objectum di finis est fides vera, ut asserenda, roboranda, dc defendenda. Nos in praesenti hane desen. sionem potissimum assumemus contra Haereticos, in o. mano Imperio toleratos, qui defacto generaliter Protesantes vocantur quamvis singulari nomine Lutherani Evaa.
telm c Calvinistae Reformat appellari cupiant. His praestitis ponitur.
coatra Papam e Eeclegam r. Respondetur I. Martinus Lutherus erat natione Sa. xo, patria flebiensis Lucem hujus mundi aspexit Anno 3483. Et quia acris pro eo saeculo deprehendebatur Ingenii, mature applicabatur ad studia, in quibus eos se eit progressus, ut anno aetatis suae vigesimo Magister Artium is in utroque Iure eruditus evaserit. Quondam cum dilecto suo ontubernali in agro animi levandi gratia deambulans, subito videre debuit , eumdem, adeate de Coelo fulminis ictu celsum. Insperato satali hoc ea Perterritus, votum , quod antea jam laeerat, ingrediendi sacrum aliquem ordinem, satim exolvit, amplectendo Eriari hi anno aetatis suae a. eleberrimum Institutum Eremitarum Sanctissimi relesiae Doctoris Augustini, tamia Patris vere degener filius ubi anno aetatis vigesimo arto initiatus sacerdotio, ac successive ad Cathedram Philosophicam, e Theologieam promotus, brevi plura dedit propriae arrogantiae indieia, inficiando respective ad. hue Iuvenis Sanctos Patres quasi in modo loquendi valde
a. Respondetur II. laesumptuosa hae superbia pari. ter aliis sisti superborum proprietas est praeserti cupido
Luthero ansam dedit contra Papam, eclesiam veneis natam exerendi linguam , a calumniosum stringendi calamum eum enim anno Domini str. praedicandi in Getis mania contra Tureas ullam muriatam, populumque ad
contribuendum belli nervum de Cathedra exhortandi ab Arehi Episeopo oguntino ommissio demandata esset Ioanni eratio Dominieano neglecto Luctem e. Is per hane praecedentis praelationem se se contemptum ratus, vindieativa non minus, ae invida aemulatione perciuius, sepius in pulpitis Ecelesiasticis contra ossietum suum, nescio, quae de Indulgentiarum abusibus, de in congregandis meuniis fraudulentiis effutit quin imo vitiemis bergae in Saxonia, protectus ab suciem Duce rideriis co publieas ontra Indulgentias aflixit Theses, restem
te indies tam apud Nobiles, quam Plebe, seandalo at- g. II.
ta, ae ab Imperatore Caroli V. Bulla damnaιionuexuviis mandatis: Iem quominae tandem Lais
tbnus apostata veνι a fide 3. Respondetur I. Exeitatus in tota quasi Germania, praesertim in partibus Septemtrionalibus Lutheri tumultus ad aures quoque Summi Pontificis pro tune Leonis X. t a quo Romam dictorum, di actorum suorum redditurus rationem sui citatus, intervenientibus tamen simul supplicibus litteris radetiei Saxoniae uel ad PMpam atra tantum esseeit, ut potius causa sua Legato Pontificio Cardinali injerano, pro tune Augustae inde ii eorum morant Anno Isti pro ventilatione uerit commissi ast sine optato amictu Lutherus enim post varios hine inde habitos distursus ausae suae diffisus, clanculum intempesta nocte Augusta distessit , innixus denuo Tutelae Saxonis, ae ad suspendendum Romana Curiae Excommunicationis ulmen, nune a Cardinali ad Poniaticem nune a Pontifice ad suturum Generale Concilium appel. Demum post longam patientiam, a praemissis dili-
trutinatione, matura deliberatione, & districio exa
mine supremus in terris Christi Virarius Leo X. Λnnorsao gravissimam , lectuque dignissimam edidit Bullam:
Exur e omise inchoantem, in qua quadragia a cc unam
ex Lutheri propositionibus damnavit, tamquam .ere1Icas, scandalosas, falsas, piarum aurrum osse vas, e reνItat Cia in
. Respondetur II. Pestifera doctrina in damnatis r. Propositis,nibus content i eam ex ipsa ulla citata Eaurae Domiis reserendo in compendiora est sequens. is I. Satis aperte innuit, quod concupiscentiam juxta experientiam post aptismum remanentem, reputet pro
is ipso peccato originali is Il. Tollit ab homine liberum arbitrium , quod dicitis esse rem de solo titulo. A III. Tenet omne opus Onunis vis optime factum est peccatum. , IV. Negat, rinitentiae tres esse partes, COMMU CH ais onsessionem, S satisfactionem is Ait dolorem ex turpitudine merati, vel ex ami Dis sione aeternae Beatitudinis, seu ex metu gehennae Conis ceptum sacere hominem hypocritam, ac magis pecea
M XI. Negat omnia mortalia esse eonfitenda. is VII. Non obscure indieat, homini constenti remittiis peceat non vi absolutionis, sed per fidem, qua credit,
Qeonfidit se gratiam et merita Christi
24쪽
A III. Defendit, in absent; sacerdotis etiam mulie hali inuin, praeter duas civitates Imperiales olim bergam
rem, aut puerum posse absolvere. QReit lingam numerans. - IX. Communioni Saeram suo utraque speeie censuit Augustii limus Imperator Carolus . praevisis sapiente e pro Laieis statuendam per Generale Concilium .' exinde aperto Rebellionis, jamj m inter cineres gliscentis, is . Indulgentias equidem , existentes pro tune adhuc periculo, insuper imminentiam Turcarum metu undique in Ecclesia, non audet absolute rejieere negat tamen , eoarctatus, nova indixit Anno as Io Augustae Vindelie mi una Comitia , praeeipiens dissidentibus fieri Romani Imper statibus, Lut seri sectatoribus, ut tandem mentem suam easdem, vel ad remissionem praenae pro Neeatis actua-- libus adhue debitae, vel pro nortuis prodeste. A XI. Pariter non audet adhue ex integro negare Pur. is gatorium, ait tamen id ex Sacra Seriptura, quae sit in is canone, probari non posseis alia ad ungit fictilia. A XII. Negat Pontificem Romanum esse Christi tea. rium super omnes totius mundi Eeelesias. - lli. Similiter Pontifici imo e tot Eeelesia aufertis potestatem statuendi articulos in materia fidei a m
, XIV. Desendit jusdem, vel etiam aliorum Prae.
, latorum Excommunicationes esse tantum penas externas, , neutiquam timendas, nec privare communibus Eeelesiae is orationibus.
XU. Concilia Generalia ex una parte supra Papam, extollit, ex altera ver iterum deprimit, concedensis homini libertatem enervandi uctoritatem Eorum, tinis que iactis ibidem Decretis libere contradicendi, dum is modo euipiam contrarium videatur verum. A XUI. Arguit Coneilium Generale Constanti ense gra-- villimi erroris in condemnando Ioannemus, cujus aliis quos reprobatos Articulos pronuntiat verissimos Chri. is lanistimos cc Evangelicos, quos nec universalis Eeis clesia posset condemnare si XVII. Demum finaliter contra Sacros ordines Men. , dieantes me quorum tamen numero ipsemet extitit is pestiferum evomit venenum , propter v asserens, Praeis is latos Ecelesiasticos, di Principes sarculares non maleis facturos, si omnes saee mendicitatis ita per eo D temptum Regulares Mendicantes in titulat delerent.
Hae infernalis hie serpens existens adhue in sinu . intris Ecelesiae dc tui sacri ordinis. Ex quo faeile eone ludes, qualis uerit post ipsam postasiam ingratissimus
tutationem dissem usque ad Articulos eonsessionis Augustanae , ubi potiora redibunt s. Respondetur III. Carolus . Romanorum Impera isto P istificiam hanc executurus ullam celebratis vocismatiae Coinitiis Μartinum ut herum Anno 3xi publieari euravit iam quam membrum ab Eucteli a separatum, obstinatum, schismaticum, notorium Haereticum . sicisque ab omnibus . . Imperii statibu haberi voluit. Nil inde melior, imo deterior factus ut herus quoniam abyssus abyssum invocato pejora pexaribus addidit in 'san.
clam Sedem, de fidem Catholicam, praefertim contra reis mendum S. Missa sacrificium. Tandem finaliter nno 1 aetatis suae quadragem optimo iactus postata habitum Regularem sacrilege deposuit, 3 cum Catharina de ore Moniali postata
uianam urbem pes postasiam ulteritis egeνic ubi etiam de arte Urim s. Respondetur I. Lutherus post postasiam nactus commodiorem occasionem venenum pestiferae suae doctri nae in allegatis superius i. propositionibus damnatis manr e parte contentae, liberius distundendi, plures ad 1uas trahere partes, diabolo fideliter cooperante allaboravit, inter fautores, etiam Prinei pes Ioannem Saxoniae Electorem, Georgium Marchionem tandeburgi eum Ernestum Dueem Luneburgensem, Philippum Hamae Land gravium t uti vocantra ac volvangum Principem n.
ei rea elix irinem, ac gravamina, quae habeant proponerent quod fecerunt, atque ut heri doctrinam a litis ac insuper plura de eodem ilippo Melanchion, germanice Terra nigri in ericis Λrticulos reda tam , Carolo Imperatori exhibentes , hane doctrinam a loco Confessionern augustanam in titularunt 7. Respondet ut II. Carolus Imperator libellum hune adictis Impeti statibus sese subscribentibus pol rectum cleis mentiis me recepit eumdemque strictissime examinati se- eit, ae post maturam deliberationem Λrticulos memoratae ConsesIionis Augustanae politive rejecit, tamquam in multis erroneos, ac Haereticos huicque reprobationi prater Cato. tum sex lectores, triginta Principes Melesiasti ei, Taee lares, tiginta tres, plurimique Abbates, Comites, Bar nes, e Imperiales Civitates sese subscripserunt Utrum mmnes animo recto, DEUS noverit serutator cordium. Id si item certum est, quod ante publicationem hujus Decreti
imperialis dissidentes plerique Principes Augusta abierint, Catholieis disti dentes, particulares suos uti Schv vend- sordii in Franeonia che praesertim Selim aleat dii in Tu. ringi finibus u Conventus celebrarint usque ad annum 13 6. quo 7. Februarii infausti Lutherus repentina morte i nos nulli volunt omnino raptum a Diabolo sellem flebit in Patria sua silavit animam, annum gens criticum sisti vocant i id est, sexagesinium teris
Iucinam contigerit In Romano Imperis post mortem Laiber gubi de laedere Selim aleat die, Foν uia interim , trans actione Passaviensiis Consessione Λugustana , d .
g. Respondetur L Equidem non pauci ex Catholieis
sibi persuaserunt, ut hero defuncto, pariter cum eo sepeliendam esse pessimam suam tbbolem, novam nimirum Haeresin ast aliter deplorabilis docuit eventus, dum Λ- ea tholici vi sederis Schmal caldiei, contra Caesarem Cain rotum, de tanta perdue Ilione nil minus suspicantem, initi, iunctis viribus ingentem vere itum ocio O peditum,3 Io ocio. Equitum in aciem duxerunt, Ingo istadium unque pervenientes, quos tamen illo longe notabilius adhuc asino sequenti nimirum 1 7. magnanimus Imperator prope Mylbergam adeo prottravit, ut in bello isto Religionis i eo nomine illud appellabant Domnino ad internecionem usque deleri potuissent, nisi nimia in oeCaroli clementia, maxime erga Coryphaeos, eosdem mitiori via ad saniora dueendos ore Sec alios credidisset, prout illim patebit. Hine 9. Respondetur II. Anno proximo post obtentam Vuctoriam, nempe g. humiliatis Hostibus Caesar non undequaque contenta Curia Romana, eo quod tamquam Laieus videretur mittere saleem in messem aliena maceristam quampiam formulam in puncto Religionis Latre ma bonisibus observandam, praeseripsit, donee Concilium Tridentinum sententia definitiva lites hasce terminasset, quae formula etiam exinde sortita est nomen Dierim. Et ieet in ea non nisi doctrina Catholica contineretur, QConissessio u gustana reprobaretur, exoeptis Communione sub
utraque specie quoad Laicos, de conjugio quoad Sacerdotes, i quae duo usque ad Concilii tilentini deeisionempe imittebantur his non obstantibus totestantes plerique nominatim S. R. I. Electores Maurit ius, pro tune Sa- Ioachimus Brandeburgieus, ct iiderieus Comes
25쪽
Cap. LI. S. L . Tractans de Propositi
anno 6 8 non obstante protestatione S. Palatinus memoratani formulam InterImaeeeperunt Astqua mentis sinceritate, sublequens docuit lamentabilis ex. perientia. Quare ro Responitetur III. Dum Carolus Imperator, rebus adeo pacifice t uti redebat ompositis, se se omni ex
pari quoad sectatio tutum judicabat, praeter omnem exspectationem Maurit ius reeens Saxoniae Elector, Imperatori antea arcto junctus foedere, ipsas Caesaris copias, sibi ad gubernandum concreditas, contra proprium Dominum,
non indicto prius bello Gnaei em duxit, atque milite Mar, ehionis Brandeburgici Alberii adauctus, quam plures Civitates inter quas Augustam Vindelicorum in suam red. egit potestatem. Exinde penetratis saucibus Comitatus Tyrolensis, captaque Eren berga , parum absuit, quin ipsummet Imperatorem Carolum undique destitutum militibus, respective inermem eum Fratre suo Ferdinando eni- ponti deprehendisset. Fatalis hae elades etiam permissionem liberi exercitiioue Ionis Augustana tandem post se traxit imo rectius loquendo armis extorsit aliter enim dissidentes cum Ferdinando Passavit nullatenus transegissent, quam Transacti κem t germanice dieitur Passaveri sche Vertrag. Λnno Issa. Der m s additis a Piotestantibus eodem anno, teste Sian. da, artieulis Schmalealdiei Re Ferdinandus perhibetur lentibus signasse eulis , eam tamen Imperator Carolus numquam subseripsisse legitur, ne eo quidem tempore, quando eadem triennio post nimirum sis in Comitiis
AugustaκIs tamquam a Religiosa isti appellabant pro- inuigari caepit. Vi dictae promulgationis publicum quidem a liberum exercitium Coifcland Augustanae demum in Romano Imperio ut heranis permittebatur Calvinistae tamen necdum inclus legebantur, ouam visis ipsi finaliter sub Pace est pla . Octobris Pontificis inita, id ipsum impetraverint, ceteris sectis Ino. re antiquo ex Romano Imperio proscriptis.
Varia Notabilia Ire Ipsam Confessionem uasanam , quidem,
vivente urbero, reprobatam demum tamen, cogentibus armis, anno I ss sub alii Comiti Augustanis in Romano Impeνι permi am. Item de his Concordiae. Ir. Respondetur I. originale Confessonis aurusanae Anno Domini 33o juxta jam dicta Carolo U. Imperatori a Protestantibus Principibus oblatum, non fuisse denuo Momoratis restitutum, sed potius isti ex Didymo Hermovillano eum pluribus aliis testatur Piehler in suo Polemico Examine Consessionis Λugustanae art. . . . ex tradi tum ad Archi via Imperii Latinum quidem Bruxellis; Germanicum autem Mogunt Unde Protestantes non nisi Copias acquisierunt; ' quamvis Hi dum typis vulgant, glorientur originali has ipsas consormes, atque avariaras salsitas tamen de pluribus, ac eontrarium patebit ex dicendis linquera. Respondetur II. Consessio Augustana sub Comitiis Carolo V. oblata, quoad Copias suas sui statim in prin. ei pio adeo variata, ut teste Sianda in exie Polem leo V. Confessis istae intra primum deeennium t id est ab anno 333o usque ad nnum s o. in tria exemplaria ejusdem
ad invicem comparata, vi in uno Λrticulo ex integro coneordarint cum suo Prototypo Pater orerus apud Pi chle Ae Ir.num. s. inquit, se simul ad manum habuisse ultra o Editiones latini sermonis, quarum tamen vix uniea nimirum Georgii Coelestini uctoris Lutherani cum originali concors erat. Eminentissimus Cardinalis Leopoldus Colonit se in libro, Augustanais anti- Augusta. nam fessio intitulato, comparavit unum Exemplare in Bibliotheea Caesarea asservatum, d originali Moguntino omnino consorme eum aliis tribus Mittembergensibus , di
verso tempore vulgatis di ostendit larissime, quod plurimum inter se discrepent, quamvis singula pro ut henticis, invariatis velint haberi. Mittembergenses Theologi in Colloquio item burgens apud te hie loe eit. ipsi me nientur, primam Consessionis Augustanae editi
nemo vittembergae adornatam nequaquam cum Λrchetypo Augustae exhibito convenire. Unde nec mirum, quod etiam aliqui ex ipsis et Pto- testantibus hane suam Consessionem Augustanam contem -ptim οἰburnum municum c calceamenti genus est utrique pedi adaptabile a Calvinistae vero QTvvingliani, haud dubie ob suam obscuritatem Sphietem appellaverint ἀ33. Respondetur III. Lutherani quam plures, videntes. ex hac inter ipsosemet discordia se se apud suos anxiae perplexi tali, apud Extraneos publico ludibrio, atque
contemptui expositos, voluerunt malo huic, ne ulterius serpat, praevenire, conseribendo a Tubingae intueatuvvurtembergens, nno 38o imprimendo Tractatum quem Librum Concorae nominarunt, mide lino, Tubingensis eademiae Caneellatio vel Auctore, vel certo Promotore, accedentibus potentissimis jusdem Protectoribus Elec ore Saxoniae, QDuce V vurtembergico, cui Ibro Concordia Protestantium octo millia subscripserunt quem tamen, etsi valde notabilem numerum, es husius The logus ut heranus sequentibus versibus exsibila μIn Libro vitae qui non potuere, Mari, Nomen in hunc librum composuere suum.
Hincque praelato Libro ne pauetores, imo plures, testeosiandro apud Sianda, ex ipsis Protestantibus contradi ixerunt, ut Hol satia Μagdeburgum, Universitates Sue. ciae QTheologi Anhaltini Brunsvicenses ajunt, hoc libro deceptos fuisse tinei pes: Rex Daniae Eum flammis adjudicavit QVvittembergenses t Benigne Lector, ne confundas Ilumbeu in Saxonia dc urtembret in D
catu vurtembergie defensores hujus libri Iapidibus
Compassivo te, mire Lector, considera assectum serum Haereti eorum statum, dum ex una parte sunt destituti supremo in materia fidei, ae morum emergentibus controversiis Iudice ex altera et ipsimet in symbolo fidei suae t quale reputant ugustanam Consessionemra ad invicem non eonveniunt. Haec ipsa profecto inter Consecsoni ugustanae addictos distordia unum inter principalia apud Serenissimum Principem adensem Iacobum extitit motivum, ad veram Religionem Catholicam se se o
De Usitate Essentia Divinae. COUπηta eo θνmiter Decreto Nicaenae 3novi, Deum unum is essentia, Et rimam is Persisti sine umdubitatistae redendum esse. Et in juxta Eorum formarus
damnant omnes ameses antra buxe Articulum exortas utri nJcbaros, a Gomine pia ponebant, Eonum, oemium Valentin anos, Arianos, EunomIanos Maesemel as er eorum similes. Damnant e Samo atrao veteres e Neoter
cor, qui eum tantum unam Personam esse contendant de Urebo e spiritu Sancto, astute uoletor cantur , quod
ηοη fiat peoonae distimae, sed quod Verbum significet Huale e syiritus In hoe articulo
26쪽
De peccato Originati. 21. Non negat, Aod post lapsum dat omnes Famines secundum naturam propagat nascantur In peccato. B. d.
dunt tamen, hoc ipsum peccatum originale, seu istiir voeant in vitium originis ex magna saltem parte Onus fere in ipsa concupiscentia. Iuoas primam partem hujus rite uti in sano sensu mi in concordamus, si tamen ipsemet Christus Acmeat iplima Virgo Immaculata exeipiantur. Quod si quis contra communissimam , dc moraliter de iacto certam sententiam Praesumptuose assereret, etiam . Virg. Mariam fuisse peccati originalis labe assectam, necdum foret pro nunc Haereticus formalis eum Ecclesia dictum Mysterium non. dum declaraverit expresse tamquam Articulum Fidei. Iusta secundam partem, concedimus quidem nos Catholici, quod concupistent a se passio illa partis sensitivae in amorem boni delectabilis inclinans, neque amplius cuti in statu Innocentiae rationi, seu potentiae Intellectivae persecte subordinata, si qua tali, seu uti modo declarata, flectus, seu plena peccati originalis, soleatque homines ad peeeata etiam personalia allicere. Negamus tamen constanter, hanc ipsam concupiscentiam, quam lamitem peccati nominamus, ullatenus constituere sermaliter ipsum me recatum originale Etenim in primis auu/s IESU CHis emundit nos R. ab omni peceat. . . I Oann.
I. v. . dc tamen nos non emundat a concupiscentia, printi experientia docemur, c ipsemet conqueritur post Ius ad Rom. e. . quod sentiat in membris suis legem ν v. nantem et meatis suae ergo ipsa Oneu piscentia non erit Peccatum Deinde suu Hi Omines per Bapti sinum, tamquam per Lavaerum uenerationis, ad Tic. . . . .
abluti sanctificat iustificat pronuntiantur ab Apostolor Cor. c. 6. v. r. in nomine DomIn nor IESU Chrsi, e in spiνlta De nostr , de tamen exinde abluti non sumus a concupiscentia, quae saepius etiam apud persectiores pridem baptizatos exeundo in actum per motus primo primos rati nem praevenit ergo signum est, quod ipsaeoncupis entia post Lavacrum Regenerationis atque ablutionis permanens sor. maliter non sit ullatenus ipsum peccatum originale .r6. Nec dicas, concupiscentiam voearia Λpostolo ipso. me ad Romanos e. 6. o. ae alibi saepius in Scriptura me-catum. Respondetur enim, vocari tale nullatenus forma. liter, sed vel causaliter, quatenus ex ea alliciente, dc o. minis libero oniens simul accedente, causatur aliquod
peeeatum personale, se eo modo Deuteronomii c. s. v. a I. Vitutus aureu nominatur in Sacra Scriptura I ccatum in poete aliquo modo causa Idololatriae vel appellatur peccatum effective; quia est effectus peccati originalis. Audiatur desuper . ugustinus utique majoris Auctoritatis , quam Foedifragus postata Lutheruses lib. I. e. q. contra duas Pelagii Epistolas aliter loquens e Concupiscentia vocatur peccatum, non ut que quia peccaram est , sed quia peccato facta est die.
7. Concedunt, quod Verbum t Me es filius De assumpser bumanam naturam in utero . VirginIs fariae, ut sint duae naturae mina o Humana cunitate personae Ins parabiliter conjunctae, unus bristus vere Deus, oe verera pnst, natus ex Virgineiarii, Sere assus, crucifixus, O tuus, e sepulius, ut econcitiaret nobis Patrem, oe esset Hostia non tantam pro culpa ore1nis, sed et am pro omnibus actualibus hominum peetatis en me. Idem Christus est pa. Iam rediturus, ut juduet Iis c mortuos se. Iuxta Im-
Ita Consessioni Augustanae addicti, neque in hoc sunt nobis Catholicis contrarii.
De Iustoseatione hominum. is a rituη eum Catholici contra Pelagianos, quod eo queat homo propriis ιribus justificari adiungunt tamen Ins per jus eatisnem nostram soli δει, qua νMItuν, ps Isarat am ecpj, oe peccata remiψι propter cirisum esse adscribendam Espνaeterea fateantur uti larius Λrticulo VI. videbitur in rem istam justificativam debere bona opera, tamquam bono fructus Mere, ita tamen, ut non est damus, quo per haec nostram coram Deo justificationempromeremur.
Ita illi. Eeontra Catholiei, etsi gratis admittant, fidem, in sensu sano aeceptam, esse fundamentum nostra iustificati nis, eamque inadaequate E partialiter influere ad eamdem saltem tamquam conditionem negant tamen de influxu adaequato ac totali Ratio est, quia in aera Scriptura
aequae etiam aliis Virtutibus adscribitur justiseatio ergo sola fides non justiti eat . ntee probatur se enim in primis de Virtute spei in Deum S. Ioannes p. r. cap. 3. . . inquit Videbimur Eum s intellige Deum D it es, is omnis, qui habe hane spem in eo, a P ea ser, ficu er ille Sanctus es. Secundo legitur de Charitate Luc.
7. v. 7. Remittuntur e peccata multa, quo Iam dilexIt multum. Item 1 Ioann. . v. 4. Malos diligit, mane Ia morte: dc demum tertio, istorum . . v. s. de Penitentia habetur: rnitemini, et eoadertim moti Gleantuν peccata vestra.
ry. Oppones diversos textus Saerae Scripturae, quibus iustificatio ac vita aeterna adscribitur fidei nn ulla mentione aliorum operum: sic enim e g. Joann. . . v. ει legitur Qui creduo F ljum, habet vitam aeterna oec. M. o. v. I. uicumque credunt in Christum , cerapiunt emissionem peccatorum. Ac alibi saepius r ergo signum
est, quod nulla opera, sed sola fides justificti Respondeo I. alios opponendo textus aerae Scriptum in nostra
probatione adductos, vi quoru in Charitat QPunitemIae
adseribitur justificatio absque mentione fide expressa Ut ergo hi textus concilientur ad invicem, suo modo pari formi explicatione absolvantur , Respondetur II disti guendo ni textus allegati adscribunt justificationem dei praecisive, id est, hicis nune abstrahendo, seu non saetendo mentionem de operibus, conceditur exclusive,
xo. Impugnabis hane distinctionem asserendo textus quibus positive, opera excluduntur a Virtute justificandi rsi enim ad Romanos e. 3. v. g. inquit postolus: ν-bitramur omJnem jussear pre fidem Nn sine operibus ιε-
ID. Item ad Rom. c. q. v. s. I, R. qu non operatur, redent autem in Eum, qui jus catompiam, repuratu fides ejus ad Jusulam. Similiter ad Ephes. c. a. v. 8.d seqq. Gratia salvar est pre fidem, e bo non e vobis
oee. B. non ex operibur etc. Respondetur, similes textiuvet contra Gentiles excludere opera puris naturae viribus,
seu sine fide in Christum, aut sine gratia Divina exercita. Re eontra Iudaeos segregare opera legis antiquae quoad aeremonialia, nullatenus autem quoad operam ratia per gratiam Divinam, mediantibus Christi meritis
comparatam dignificata, & sublimata. Audiamus ad n stium intentum postolum . ad Corinth. e. 3. v. a. Charitatem supra innem fidem extollentem sequentibus
verbis: Si habuero omnem fidem, Ita a montes transferam claruatem autem non Mareo, nihil sum. Notentur verba romnem fidem nam si mηis fides sine haritate nihil est rergo neque illa fides particularis promissionum uti vo. eant aliquid erit sine charitate. Ubi adverte, quod Aca. tholici aliam appellent idem Historieam , qua credimus, quae in . Scriptura reseruntur rac aliam promissonum, qua nobis divinas promissiones fiducialiter applicamus, quam ultimam vorant ustificativam, non primam. AM
27쪽
I, laseris Oetem. ar. Asserant, Insertum Evangeli l per quod suos o Pastores QPta dieantes intelligunt in se Uι-
sutum ad docendum Evangelium , ω ad αννιrenda sacra menta , medιuntiau quibus isobus tamquam instrumentis do.
natur spiritu sis uris, Mem in just cantem superior Ar tuuis declaratam in nobis efficjeas. Ita illi. contra Catholi eo Roinani in primis negant, Pasto. res QPraeeones ut hera nos Le. c. poste conitituere legitimum ministerium illud, cui competeret docere Evangelium, di porrigere Sacramenta nam nulli competit haec potestas, nisi Oeato t. miss , Nee enim quisquam HI u. mi honorem I puta huius ministerii qu vocetur a Deo
tamquam Aaron Hebr. c. s. v. q. tqui Pastores QPrae.
cones isti non sunt vocati seu missi a DEO, .eque imme. diate per se ipsum , neque mediate per supremum ejusdem in tertis Viearium , sed potius vocantur,' mittuntur per Magistratum Latralem, ac mere politicum, qui dare non piate ii, quod non habet; non enim alleui Lateo , sed Petro Cni istus ter dixit Pasce Agno meos, Pasce oves meas Io c.
ar. Quomodo ergo legitime praevissabunt e ad. Rom. C. M. v. s.
Secundo oncedunt equidem Catholiet per Verbum Dei praedicatum polle in nobis excitari aliquem actum fidei; Nam Me ex audιtu , uvitus autem per merbum CHisi. Λ Rom. c. o. v. 7. negant vero, quod hic actus fidei sit ille, cui tamquam uni eae caulae adseribi debeat nostra Iustis eatio, de quo vide Artieulo praeeedenti. Tertio, negant Catholici, quod aeramenta dicantur ex eo, quatenus per illa tamquam per instrumenta esse iente Spiritu Sancto, utpote causa principali in nobis excitatur fides illa Iustitieans Acatholicorum , sed potius en .sentur talia, quatenus intuitu meritorum Chri Ibi per ipsa ex opere operato causatur gratia prima vel secunda. De quo
susius in sequentibus agendo de Sacramentis rete. Xlli.
ctus arere, e quod portea bona opera, mandata a Deo, facere propter voluntatem Dei, non ut confidamus per bona opera usi earlonem coram Deo mereri nam B. Perpende propositionem ausalem in remisso peccatorum, et usi cari fide apprehenditur. Ita ut herani E contra vero Catholici cum antiquissima Ecclesia conita erium jam anno Christi 13. quo tempore catholici admittunt apud nos sui si veram Eceleliam I re probatum , charitati, aliisque bonis operibus idipsum pariter appropriant, quod fidei cum juxta jam dicta Art. Iv. SAcriptura, uti de iide, ita suo modo loqtiatur de aliis bonis operibus cur igitur nim valemus aeque in Cliaritate, aliisque bonis operibus per gratiam Divinam merita Chri si sublimatis confidere, ae in ipsa fide praesertim, cum ipsa Eterna Veritas non solum fidei, verum etiam aliis
operibus praeceptis Caelum adpromittat Matth. c. p. v. 7.1ι Is ad tuam aure H, serva mandata. 13. Ceterum viderint ipsi met ut herani, ubi molo Ar-tieulus ille , volens , ut opera a Deo mandara DPιamus
eohaereat eum doetrina Magistri sui ut heri, qui in Bul. i. aurae Leonis X delandit Art. 33 suo iustas in omni
epere bona pecceι Art. a. quod opus bonam optime factum D preeatum veniale dc Art. 36 quod, dum qui facjt, quod in se est, pecce mortali Ira, si haec vera, ct omnia opera nostra peccata sunt, quomodo potetit hie Articulus nobis imponere, ut bona opera a Deo nobis mandata exe. quamur Certe Deus infinite sanctus non mandat id quod a nobis non potest eri sine peceato.
x iei I. Consessio Augustana, juxta S. Setipturae
Clarum textum Luc. r. v. o. Christus instruit post los, & per hos nosmetipsos, ut, cum omnia fecerimu , quae praeeῬta sunt inobis, incamus Servi autiles sumus
quod debuimus facere fecimus: Ergo signum est, quod non debeamus confidere in nostra bona opera. Respondeo id ipsum argumentum posse retorquet quoad actum fidei. eum pariter hune elicientes serν simus inutiles, tamen etiam per hunc, sived condigno, sive de congruo mereamur uti apud Pici, ter hie sol apud me fa testatur . Aug. Editos dieens, Neque ipsa remissis peceasorum me aliquo merito est, si fides illam impetrat, neque aim nultam es mer/ιam Mel. Unde leui possumus ex duersariorum principiis, non obstante hoc, confidere in justi fieationem nostram per fidem, ita etiam per alia bona opera , mediantibus metitis Christi dignifieata manemus tamen utrobique servi inutiles, partim , quia exinde selieitatem realem , atque intrinsecam Dei, ab aeterno infinite jam inexistentem nor augemus, Partim, quia omnia ista originaliterae primario
habemus ex gratia Divina praeveniente a m comitante.
per passionem & merita Christi nobis eomparata α c. s. Mieit eadem Consessio Augustana II. Auctoritatem . Ambrosii dicentisci me constIturum est a Deo, ut, qui credis a Christum , salvus fit fine operibar, solas gra-
is aec piens remissionem eccatorum. Respondeo, in primis
piallem, ut Consesso Augustana citasticelare locum , in quo hic textus apud S. Λmbrosium reperitur: nam etiam non adeo pridem fictus quidam Horallector Haeteticus ad hunc ipsum linem citavit S. Λmbrosium in Epistolam ad Romanos . . in quo tamen loco S. Ambrosii teste Pieliter hie sol apud me illa formalia non inveniuntur. De inde S. Ambrosius eodem modo, in quo ipsemet postmius ad Rotna nos . . tantum excludit opera Legis M saicae, non autem opera moraliter bona per gratiam divinam dignificata Legamus in sonte hunc ipsum Ecclesiae Doctorem in Epitiolam ad Romanos cap. 3. se quasi explieantem , dum ait Gentilem hominem pro certo a tur, quod ius ceta credens nulla faciens opera eris, id est
fine Circumesone, aut Neomeniis, aut veneratione sabbati e e.
Λudiamus eumdem potius pro nobis , dc in si vorem bonorum operum loquentem in Epist. a. ibi suae falas nobis esse potest, nisi Iejunio eluer us peccata nostra, cum seriptura dicat, Iediunium, Eleemesen M. a peccato ἐ-berant. Iu sunt Praeceptores novi, qu meritum excludunt
Iejunil Notet impinguatus ut herus aec verba cum suis. Notent insuper Consellioni u gustanae addicti pessimam sui Magistri do inam ire praesentem materiam apud Pi-eliter in Controvers. particul de Iustificat inti rixo ubi Lutherus ait Fortite pecca, sed fortjus fide i
Cbrsa, ab ho non amelle nos peceatum, etiam millies in uno die stenuemur, aut occidamus Siecine Hare sit ne καistens fides justificativa, quae bona debet, in ipsorum principiis, opera pareres mille fornicatisne , Ille bomic via in unico die commissa sunt boni huius arboris fructus absit : doctrina hae est arbor pessima exscindatur ergo. mittatur in ignem, in quo malus ille Hortulanus, qui plantaverat , jam ardet, pro dolor ardebit a
De Ecclesia. as. V si re primo, quia una sancta Ecclesia perpetuod mansura L. Secundo definiunt Ecclesiam i sumple eam, quae est vera celesic quod fit Congregatio Ναsanctorum, in qua Evangetium pure docetur, e recte Gm in strantur sacramena. Tertio addunt, adve munmtatem
Ecclesiae satis esse, consentur de doctrina Evangelu, e --mIn ratione Iaeramentorum nec necesse est ubique esse similes
traditione humanas, seu ritu Θ Caeremonias ab heminibus ιηstitutas alia Consessioni ugustallae addicti. Qitibus, verba iasino
28쪽
a uno senis aeeipiantur,' per traditis ut humanar, nil, eesium t quae utique possunt esse diversa in intelligantur, Deile assentiunt ut Catholici, excepto, quod Ipsis displictat
data, ae absolute prolata definitio verae Eeclesiae, quae non m ne fideles sed tantummodo Sanctos in eamdem admittit eum tamen Ecclesia Chriit Matth. q. v. a. comparetur area, in qua non solum grana, sed etiam paleae reperiuntur se fatemur inquit S. Aug. Tract. . in Ioan. ιη me a Catbotica e bonos, mala esse, e tamquam gra. uact Paleas. Puto, quod Λcatholici Pastores ipsim et aduerterint hune gravem suum errorem hine teste Picti et de celesia . r. v. s. lis editione Germani ea , ut magis istum Articulum cum sequenti, cui alias contradicere
Ecclesiam Chris non amplius defi-yoram, sed murum
Et Veliambiungallerola ubigen, scilicet, Unio omnium qui habent fidem bonam. Et prosecto a Christi E Iesia me ludere deus non sanctos suit error a -σitanarum, exsecta Donatistarum , dc Semi-Αrianorum Anno 34 . ex Africa prodeuntium de quorum ejecta doctrina mentionem Deit D. August. Lib. 3. eontra Epist. Parmeniani. 17. Ceterum, cum in praesenti de vera tra tent Eeela. Ga , in qua Evamelium pure daretur recte μιηι νauIur Socrame ta, quaero ex ipsis aeque, ac proportionaliter ex
Calvinistis, aliisque Haereti eis , ubinam haee Eeelesia Chri- Ω antea ut herum exstiteri L Item quinam Doctores hi suerint, qui pure docuerunt, ante ipsum ut herum, Evangetium, a recte administrarunt Sacrament, Si in Leelesia Catholicin Romana cur igitur ab eadem recessit Lutherusi Si apud extraneos putas viciessistas, Hussitas quare ergo ad illorum se tam non transivit Docere Eva retium, d avimia rare sareamexta sunt utique actus sensu pereeptibules eur itaque ad illam Eeclesiam, in qua haec recte observabantur, non confugit Cur apud tamdem praeten. Io Ecelesiae Romano Catholi eae abusus non detulit quintus
asteis superis placet Evangelista cum tamen ipsemet Christus inlib. c. I s. v. II represse voluerit, ut errores in desectu spei emendationis dicantur Eceis e quis sibi prudenter per. suadere , aut ex quo textura Paginae probari poterit, quod veta Eeeles Christi, sponsa adeo dilecta, ultra mille amnos, id est , a primis quatuor saeculis usque ad novum Resor. maiorem Lutherum Deformatorem potius dices, si viis tam de diseursus jusdem mensales legeris una eum pura doctrina abseondita manserit, ita ut a fidelibus cognosti non potuerit, quorsum in his spiritualibus nee essitatibus in dubiis re eurrere debeant Absith a nobis direre EeeIesia
Christi est supra Petram aedificata Matth. e. s. v. ac Ci vita svνa matem msa, quae non potest absi M. Matth.
cap. s. v. q. atque ibidem D. Augustinus Epist reto. Non strent igitur nobis eamdem sectatores Lutheri, vel Calvini, aut v vinglii, si filiam ante ipsorum totopa.rentes sciunt praeter Romano Catholicam.
a1. Item Melesia Romano.Catholica sui vera Christi Eeelesia primis quinque, vel saltem quatuor saeculis, uti
ipsi me moderni fatentur sectarii ergo manet in hac sua possessione, usque dum elare ostendatur contrarium D monstrent igitur Heterodoxi per claros textus saerae Pagina nam alia vana et fugia non audio, quoniam volunt necessaria ad salutem haberi omnia clare in Scriptura iamdem postmodum ab hae sua possessione deficiendo Gessisse: quo tempure, quo anno id contigit λ Ego sane similes texistus clarosin convincentes in Haereticorum libris etiam post Iciliatorem inquisitionem invenire numquam potui si qui autem ab ipsis proponuntur appareptes, a Catholico. Romanis solvuntur,' explicantur, opponendo insuper saepius textus textibus c. manet ergo Ecclesia Romano Catholi ea firma inconcussa in sua possessione antiquiis mc, supra Petram posita, contra quam Portae Inseri post tot gravissimis perseeutiones praevalere numquam potuerunt Miror,
quod Aratholici, inter quos alias florent plures egregii Iuristae, in piissenti, ubi agitur de aeterna salutes, in odium Papae nolint agnoscere Regulam Possessoriam.
De Sacramentarum administratione.
m lateris malinam in celsa - ρηιιobant miniserium malorum nutIte di messea esse. Ita illi. Et in substantia consentiunt Catholiei, docentes tamen insuper, a Sacramentis per malos collatis, ideo non tolli meae iam , quia musant et sectum lausis nimirum gratiam J de per se non eu, sed per merita Christi ex opere operato.
ptistas. a improbant aptismum puerorum, e affirmant, fine aptismo pueros salvos fer . Ita Lutherant nee in his, prout jacent, dissentiunt Catholi ei, excepto, quod in eo. rum principiis per Baptismum non solum offeratuν, sed etiam causetur, saltem moraliter, gratia Divina. Redibit
de aptismo adhue Quaestio Attieulo XIII.
33. Interea tamen quaeritur e Lutheranis, quomodo
hi Λrtieulus IX. in ipsorum principiis cohaereat cum Articulo IV. Etenim itieulo IV volunt, ad omnem iuustificationem requiri actum fidei, qua applehenditur iustitia Christi nobis exinde imputata i hic autem tenent, parvulos posse baptirari, atque exinde justi fiori, seu reeipi ingratiam Dei. Quomodo ergo justi fieantur parvuli, seu recipiuntur in gratiam Dei, cum nondum sint capaces intimnis, ut possint elicere aliquem actum fidei, quo nobis, de nullo alio modo eonfertur iustitia is xx eorum principia λSeio quidem, quod, ut aliquo saltem modo respou deant, fingant sine ullo Merae Scripturae textu, solum Deum infundere parvulis aliquem actum talis fidei in Christum. Sed plane hoe videtur prorsus gratis dictum , nec experimur tacti adulti, quod umquam tamquam parvuli in Baptismo similem habuerimus aestum fidei minimo si hi actus fidei inesset pareulis in Baptismo, non in manibus, pedibusque, dum affunditur aqua, reluctarentur, prout tamen saepissime videmus contingere . Accedit, quod
juxta duersarios Art. I. nulla ibi sit et fides, ubi nulla sunt opera bona tamquam signa fidei, d fructus
gratiae sed in parvulis nulla sunt bona operae ergo neque fides illa actualis a Lutheranis requisita. 33. Et quaeso ut berane, dum te oppugnat aliquis Λnaba ista, qui vult, parvulos non debere baptizari atoque baptiratos debere tamquam adultos iterum rebaptiza. ri, ex eo landamento, quod in Scriptura requiratur aliqua fides ad Baptismum, juxta illud Mare e. 6. a cred aerei e baptizatus fuerit re a parvulis autem tamquam incapacibus rationis fides actualis ellei nequeat quomodo hui Λnabaptista in Seriptura, ad quam semper appellas, clare poteris probare, etiam parvulos credere actualiter per aliquem actum fidei a DE ipsis eommunieatum Nos Catholiei, qui praeter Uerbum Dei seriptum etiam admittimus traditum, agnoscimus supremum in fidei eontroversiis ae dubiis decidendis Iudicem, praetereaque insuper ex notis Ecelesiae ostendimus, nostram esse veram Christo supra Petram undatam Eeelesiam, facile eveniamus dicendo cum celesia, hune textum, ut crediderito baptizatus furen, ere loqui non de parvulis, sed adultis, apud quos praevi ante Baptismum uti ponitur in ipso saero textu in gratis admittitur, requiti actum fidei, Ul Gill Z
29쪽
qui una eum gratia I vina actuali de eongruo disponit ad Baptismum Gustificationem, non autem sit quae primum etiam in parvulis excitetur per ipsum a.
caena Dom ni Impriaaη secus doceates. Ita illi in formalibus. Ouiis ex ista doctrina valde palliata non erederet Confessioni Augustanae addictos quoad hune Articulum cirra
Eueharistiam ex toto praesertim , cum denter ponant B. ades corpus o sanguInem Christi, ac subsequenter primum di νlbut onem, a sumptunem; si longe aliter se res habet negant enim contra Catholi eos,
adesse corpus QSanguinem Christi ante ipsam actualem sumptionem hincque apud Catholicos improbant expositionem Venerabilis Sacramenti, atque Processiones eum Σωδe i taliter instructi ab ipso ut heroi qui ad initium in Epistola adrargentinenses omnino ne linabat absolute negare realem praesentiam corporis, sanguinis Chrissi sub speeiebus panis 3 Vini postea tamen persuasus amar-tino Bucero, pariter postata, Patria Argentinensi, admisit, non quidem extra, sed in ipso usu actuali. Contra hos
3 . Respondetur, corpus QSanguis Christi non Glum sub ipsa actuali sumptione, sed etiam lim antea Post
complete prolata verba ecnseeratoria adsunt. Ita declarat Concilium Trident sescis. σου. 4. tamquam de fide. Priniatur veritas Responsionis . ex eoniseratione panis Matth. aε. v. 26 edia . ubi Christus in Cena illa ultima post lis porrigens panem , ait Ate pve e comedite me est cor. pus meum. B. non dixa: hoe erit in ipsa manducatione,
sed bo est corpus meum, adeoque ne cogamur vel verba S. Seripturae in sensum valde improprium contra ipsos Luthera nos volentes in similibus omnia ibidem elara detorquere, vel omnino admitteres, Christum divisse saltum, debebimus coneedere, quod illi e t nimirum post completam conseerationem Jam adsuerit Panis, seu Cibus hie An. gelicus, Corpus G r I. Profecto dum Evangelicus ille Patet familias Luc. e. q. v. Le I 8 seeit Cenam magnam, si-gurativam hujus Coenae maximae, de invitavit multos , ut
ad eam venirent, utique praesumebantur ibi ante ipsam manducationem existere hoe enim in quolibet tali eon vi.
tum eonfieitur ptimum sub actuali usu, uti Baptismu,
sub actuali ablutione cice Antee, probatur. Iuxta ordinem deseriptum in saero textum it h. c. 6. Christus primo alevit panem . benedixit, fuit, ae dedit discipulis suis postea legitur subjunxisse verba eonsecrationis, Hoc es carispus meum c idem die de alie Domini i ergo signum est, quod etiam postoli eo porrecto pane anceperint aliis
quo modo manducare dc e calle , ere, antequam Christus illa verba maino protulit. 36. Respond. eg anteced. imo id ipsum quoque non pauet Lutheran eum Gerardo misitare Ienensi, uno ex ptinet palloribus d doctioribus sectariis, similiter negant existimantes praeallegata consecrationis verba suisse prolata, post, sed ante manducationem dcc Quoad probati in m anteeedentis, transmissis etiam, quod actiones superius descriptae omnes t de quo tamen vide Conimversi. stas nostras hie I ante verba eonseeratoria contigerint, quidem eo ordine, quo ponuntur in sacro textu ui huius tamen necdum sequitur, quod sub ipsa prolatione horum verborum Apostoli actualiter inceperint mandurare, & bibere de porrectis. Si dato etiam praeeedentibus exemplis, quod Paterfamilias discumbentibus panes distribui Dat die endo hic est pol optimus, vel sponsus in Cratere Hospitibus uinum porrexisset excitando, ut bibant, Ac adindendo hoe es vinum Mum exinde tamen non insertur, quod statim sub actuali porrectione, vel verborum prolatione illie inceperint manducare di bibere. Quoad a. ptismum, seu alia Sacramenta negatur paritas etenim,
ut Catholici Theologi in suis libris passim probant, alia
ne ramenta onsistunt in fieri, sanctillimum vero aera. mentum Eucharistiae in facto se tamquam aliquid perma. nens nam in hoc Saeramento uoque Christus nobiseum est Culioli eo Romanis omnibus diebur usque ad consummauonem secuti Matth. c. I. v. o. Atque exinde iuxta S. P. antiquae quoque Eeelesiae absoluto cultu latriae recte io Christus adoratur non solum sub ipsa, sed etiam ante manducationem quod tamen fieri nequiret, nisi praeeederet manducationem caro, d sanguis Christi. Λudiamus blevitatis gratia ex pluribus unicum S. ugustinum in
Pisimum ρε sic loquentem: Nemo uam earnem manducar, nisi B. νιus adoraverit. Non solum non peccad. sed peccamus non adorando.
DE confessaM .eeκt, quod absolut o privata a se eis Is retinenda fit, quamquam In confessone nos Probatur a. de conseeratione alteis dum enim ibidem invitavit omnes Apostolos , ut hiberent, pro majori ad
bibendum incitamento adjunxit per partieulam enim eausam motivam , dicens a thoe as. v. xsane es NP. enim samais meus ergo sicut ausa essectum, Winei tamentum ad ali.
quam actionem praecedit ipsam ac ionem, ita sanguis Christi praecessit ipsam bibitionem , seu potationem. Sane si in nuptis illis Ioann. e. a. deseriptis, Win Cana Galilaeae celebratis , sponsus qui teste Angustino tract. s. in Ioann. ad initium, figuravit Christum voluisset Holpites incitare ad bibendum, dieendo bibite ex his se hidriis; boees enim vinum bonum, omnes supponerent vi hujus pro
positionis jim adesse tale, quando sponsus hae verba com-Plete pronuntiavio non autem timum postea illud seri,
Puta per conversionem&e. me mItiter mi is loquitur optime ad propositum antiquissimus Eeelesiae Doeto S. Gregorius Nissenus orat Catech. cap. 37. Di diei apostolus, sanct/ficatu per Verbum Dei, e Orationem, ea NA per cibum e potum procedem ad torpus Ureb , sed a Verbo, quemadmodum dictum es , transmutatur nempe hoe est Corpus meum. 33. Diees Christus illa verba et est Corpus meum reces se pati meus primum protulit sub aetii ali sumptione ista , non quidem directe, sed indirecte, seu taliter remit- Apostolorum ergo primum pro tune eum Apostoli man . tuntur, ut, si postmo tu in nobis incidunt, de alias Conse Diacirre uni panem, d biberunt vinum , adsuit Corpus Icisionem deponimus, eadem clavibus sub ieere simus obli-
sanguis Christi, dc onsequenter Eucharistiae aeramen agail. Et hae obligatio sub istis moderationibus tam
fit necessaνia amnium delictorum enumerat ou es en mbitis juxta Psalmum Delicta quι Intelle L Ita Lutherant. Eeontra Catholici non solum absolutionen , verum etiam integram supposito, quod status morbi, aliaeque circumstantiae admittant conseimonem omnium peccatorum gravium post Baptismum commimorum , dc itumquam adhue detectorum necessiariam adstruunt quoad speetem dc numerum, qualiter eadem post diligens examen oecurrunt me moriae. Dixi notanter primo qua ire pes iugem examenere ubi nota, quod diligentia Evaminis debeat mensurari juxta eam diligentiam quam homines in aliis Respective gravibus negotiis solent adhiberes, attendendos mul ad ei
eum stantias temporis, personarum lce non autem requiritur, ut nos nimium t sie uti blent multi serupulos viae non ad insaniam usque aliquoties sacer torqueamus, de Litigemus nam Christi iugum suave es, e Murem stet de e de quo plura Moralistae. Dixi notanter mundo:
recurrunt memMIRM. nain alia, quae post diligens examen superius explicatum non Oeeurrunt, seu in eidunt, utique nec tenemur in consessione exponere, de nihilominus etiarn
30쪽
est impossibilis; non enἰm somniarunt octores Catholiet adstringere Poenitentem ad eon semionem omnium gravium peccatorum in casu impossibilitatis. Quinimo positive
contrarium innuum dum Theologi Catholici docent expresse, quod omnium gravium peccatorum consesso materiali. ter integra isti vocant in non lit neeessaria, quando eadem ob statum morbi, vel alias circumstantias reddit ut moranteris e. g. si quis subito destituatur sensibus, ubi su mus t annuntiantes acta μοι aeeipiat pro Daeum quin potius ait, annuntiantes actus μοι idem esse . ae esseUasne it consessio Generalis dolorosa vel ore vel saltem signo suas. Quare etiam homil. 2. In Matthaeum quemlibet e. aliquo sensibili ex ptella, quam consessionem adhue formaliter integram appellant. Perpende benignitatem Catholi- eorum. Insuper ad consessionem peccatorum venialium, aut imperfectionum P Enitentem Catholici non obligant , quam.
vis Poenitens eadem se commisisse intelligat , d contiteri posset. Idem a sortiori dicendum quoad motus primo primos appetitus tam eo neu, seibilis, quam irastibilis, deliberationem intellectus praevenientes, in quibus juxta dieta, ac ieenda ne quidem ratio peccati invenitur. His
38. Probatur Callioli ea eritas ex ipsis Uerbis Hiennae eritatis Ioann. e. o. v. a 3 ubi post Resurrectionem suam Christus per hae verba remiseriij percata,
Apostolis potestatem remittendi, ct retraenae peccata . prout
in Domino videbitur sed hae potestas esset inemeac nisi
ex parte lenitentis foret vicissim obligatio confitendi mannia gravia peccat ad quomodo enim Consessarius tamquam Christiminister aliqua peerat retinere, aut etiam prudenter discernere posset, utrum hae vel illa peccata sinta etinenda, vel remittenda, absolutio danda vel denegan ..da, si Penitens non haberet obligationem eadem in Consessionali manifestandi sacerdos pro officio suo, eum pecca- mortalium ejieienii, obstare videatur, re ly actu suos, posuit miracula sua, quasi nimirum credentes Paulo antummodo sua annuntiassent miracula . Ne defendat Magistrum diseipulus merus dicendo Lutherum in hoc fuisse secutum S. Chrysostomum homicis t. In Acta salsissimum enim est, quod ibidem uti legenti eonstat, S. Cht ysost nitentem his alloquitur verbis: Pereata tua R. per no las specie recole. Hoc equidem juxta dicenda si Ull. it. IV. erum est, quod S. Chrysostomus improbet enumerationem specifieam mecatorum in Constitionibus publicis rnullatenus vero in Confestione privata, seu auriculari in
qua Saeerdos stricTissii ne obligatur ad silentium , seu sigillum
ὴ Iterum amitIere spirItum Sanctum partim Novariano Mis
eunte absolvere. Docent a quod Paen tentia satibata, nim rum contritisne, seu terror us coascuntiae
peccato, inclusi t in his enim constituunt rationem tritionis de Illa, quae e varietio, seu absolvitionerorum auiueru NA. varietates, scit, qui fi li amius, quive sol co cipitur , et mediante qua raeditu , νopter Misum remtrι mendus inquit ex Ecclesia Λntiqua Sanctus Hieronymus ad nobis peccata, eque hae fide apprebenista jus iij cbr. m. c. l6. Mart. ergo. Itaque Gaatem coram te sacerdotem an 'seu gratia usificativa, Docen I. Ex hae parnventia sequi bona opera, quae ULDoceat Non tamen per dicta bona pera, seu sati a
ctisne nostra nor promerer gratiam ita ut heroi.
i. E contra Catholici quoad primum quidem pun4aelum DEI ex ima oeci aper e penetralium tuorum abdIthsima latibula, conscientiarum verecundarum penitiora revela propagula. Non te studeat Mam uno dicere, quod te non
pudui forsitan oram inuisti, oe cum multis facere. Ita IV. vitentem alloquitur . ugustisus lib. a. de fiat. Urm. e. s. Plures ali., S, P P de antiqua Ecclesia apud dei ctum juxta bonam interpretationem acceptum inve nrunt, Iarminui , aliasque Coatroversistas palli reperiendo admittentes inro meratorem relapsum, ad Praetereo. tiam redeuntem debere absolvi, dummodo
39. Dices: Neque Christus, neque Apostoli audierunticonstet, quod debit se dispositus. In reliquis punctis vcnitentes distincte quoad speciem, numerum confiten toto sunt contrarii doctrinae crinsessionis Augustanae tes peceat sua ergo lignum est, quod non sit obliga a Ut haec amplius capiantur, Anti theses ad invictiori praesertim ex praecepto Divino eadem petiendi Catholicos interis Sectarios appono. I primum tholici Sacerdoti singillatim quoad speciem L numerum . Respondro e P. Piehle in sua Theologia Polemi ea
hie f. apud me 616 quoad ipsum Christum, hae reme-
firmiter tenent, Ps nitentiam esse verum Sacramentum:
Λeatholiei vero subinde id alticinant, subinde negant, uti videre est apud Piehlet hic de numero Sacrument
dium actualiter primum post suam esurrectionem insti. trum. Desecto tamen, teste Eodem communiter saltem, tuentem, non esse inserendam paritatem, si Is tamquam tantum duo admittunt Sacramenta, aprismum nempe desupr mus Dominus usus suerit absoluta sua potestate, uri Euebosiam, d consequenter Poenitentiam a ratione Sa- Peccata non solum ne absolutione, sed etiam sine a. lcramenti excludunt ..ptismo dimittere potuit qualis tamen potestas illimitata mon legitur data aliis, sed potius restricta ad formam Iudicii debent autem Iudici alias delina aperiri non in genere dumtaxat, sed etiam in specie quoad pis poli, Io pro lsus ineredibile est, quod hi Iudicialem hane potestatem sibi a Christo Mattb. c. 36. v. ρ adhue in vita
sua promissam is post mortem Ioaη. v. o. vers. a. actualiter collatam, numquam exercuerint. Quinimo de S. Paulo expresse in actibus postolorum eap. s. v. 8.habetur, Euos Pener ut must credentis in confiteare era us ante i Syriaca ditio habet amerantes actas suos. Legitur Bellar minus lib. I. de Paenitent. . . . er e q.
tibi permulta ad dueit loca S. Script Conei liorum, χSS. Pitrum, aeratentiae, o Conte sonis necessitatem nem quidem etiam admittunt, negant tamen perclare ostendentium, eamque eodem modo, de risu, ut dem preeata mprie remitti, sed potius denuntiari remi cnune est, in usu semper fuisse eomprobantium Pariter a per fidem in Christum in orde enitentium excita- annotetur ex P. Pictile loci cit in hae ipsa materia in fide. tam qua mediante apprehenditur gratia justificativa Comlitis ut hera, circa citatum textum D. Pauli qui, ne sessionem concedunt,
suae doctrinae, integram consessionem omnium peccatorum in
Seeundo, Cath Ilici redunt indubitate, ad valorem saaeramenti enitentiae necessario requiri triar nimirum d Istrem cum re μοι aliquam vel materialiter, vel in certisteircumstantiis saltem formaliter integram eo siseem , cabsolutionem saltifactionem autem actualem esse quidem par tem integralem, vi eujus in Virtute aeramenti, Ac meriri torum Christi delentur gnae temporales saepius postreatum culpae remissium adhue restantes; va Iere tamen ad huc Sacramentum quoad sua es Tentialia, si haec sati stactio equidem habeatur in voto in re autem ipsa non persolvatur, puta ob mortem subitaneam che deci contra Sectari putant, enitentiam duabus tantum constare partibus nimirum eontritione ει fide. bsolutio.