Theologia moralis brevi simulque clara methodo comprehensa, atque juxta sacros canones, et novissima decreta summorum Pontificum ... auctore r.p.f. Anacleto Reiffenstuel, .. Supplementum ad theologiam moralem r.p. Anacleti Reiffenstuel, continens suc

발행: 1739년

분량: 152페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

nem meatorum peritistactiones nostras, absolute rejiTretro quoad dolorem ad Poenitentiam requisitum, equidem etiam Catholici eumdem communiter vocant contritionem a longe aliter explicant, quam Lutherani Consessioni Augustanas addicti. Nam priores di eunt eon.

tritionem supernaturalem in genere esse Glorem an mι, ac detestatis es peceat eam mi ex mοιλ- al qua raonem refrim unito Ne ouam deinde eontritionem , vel pro varietate motivi, sive juxta nonnullos pro varietate majoris vel minoris intensionis, dividunt in eontritionem persectam, de imperfectam, satentes, ad Sacramentum Poenitentiae tantummodo desiderari contritionem imperfectam Meontra posteriores, nimirum Lutherani, in Consessione

Augustan aiunt, quod contritio illa nihil aliud si quam

e ira Del: nam pergunt ulterius peroptam legem innotestit nobis peccatum, ira Dei desuper denuntiatur, ex qua eonsideratione terrores conseientiis neutiun-

quae exinde eonteri dicuntur. Ita in his punctis Sei, contra quos i dum eosdem quoad obIigationem confitendi peccata jam superius resutavimus etiam circa tria residua puncta, nempe ima explicatam contritionem, absolutionem itissaetionem Catholicam veritatem per tres Responsiones probamus. Itaque

Respondetur L Superius a Lutheranis explicati,

conscientiis ineussi terrores formaliter cic essentialiter non constituunt contritionem, seu dolorem requisitum ad Penitentiam Ratio est; quia tremores isti non raro possunt reperiri etiam in impenitentibus: nam etiam daemones eredum e eontremiscuar. Iac. a. Si etiam reus homieidii potest timere suturas penas, iram Iudieis, quin conteratur de crimine Imo potest adhue gaudere, quod trucidaverit e g. suum duersarium ergo in his tremori. bus non onsistit essentia contritionis illius, quae est pars

Penitentiae. Unde ne Sancti P antiquiores essentiam contritionis, seu doloris ad Penitentiam requisiti definierunt per istos terrores ostendant itaque nobis Adversarii elate ex aera Scriptura ex qua suas probationes des in gloriantur quo loco haec denestio contritionis legatur. 4. Id summopere deplorandum sisti etiam saepius me eum ingemui in quod, dum Pastores Secrariorum ex una parte contritionem ad Penitentiam essentialiter requisitam tam mirabiliter explicant, ex altera vero fidem suam i sti fieativam unaeum libertate eonscientiae nimium quam eontinuo in libri sis pulpitis extollunt, de Contri

erfecta, ex iotivo Charitatis procedente altum teneant silentium, vel saltem pro aptu non satis Glarent, iacile contenti, dummodo errantes opiculae suae sciant

contra Catholico explieare fidem suam justificativam, in actum exercitum deducere. Insignis hae est dereptio diaboli qui paupereulis maxime simplicioribus ignorantia sors. in .ineibili ire veram fidem laborantibus , aliis tamen peccatis ontra Decalogum uetitis, exinde uti. trahit unicum, quod adhue superesset ipsis salvationi re. medium, nempe Charitatem & contritionem persectam. Vide hie saepius allegatum Patrem Piehler, cujus Theo. Iogiam Polemieam utilissime leges, maxime si inter Λ- catholieos permixtim vivas ubi pariter novas evasiones distinctiones recentiorum Theologorum catholicorum

praeclum invenies.

s. Respondetur II. bsolutio est Pars essetitialis Sa-eramenti enitentiae, atque per Sacerdotem vi absoluti ni vere remittuntur uenitentibus emata, & non praeci se denuntiantur esse remissa per excitatam in Penitenti.

hus fidem, quam catholici justifieativam appellant. Ita Catholiet omnes quin imo ex otum Doctoribus, prae sertim emistis, non desunt, qui, cum hoc Sacramentum se habeat per modum Iudieii, totam ejusdem essentiam

constituunt in absolutione ita tamen, ut dolor, ac comsessio requirantur, tamquam conditiones, sine quibus non haberetur essemia , eo serme modo, quo junt unionem agam fingo inventiam super mala, quod euvat , ut celate materiam, formam non esse partem essentialemirem ei die. Et S. ugustinus in Mehitidio ad Lau-

in s de Propositi

hominia, sed praeei se eonditionem sine qua non Quidquid tamen de hoe sit in praesenti. c. Probatur Ueritas Catho te contra Haereticos quoad I partem taliter Ex jam dictis ανα praee consessio mi do superius explieato est pars essentialis enitentiae vel, si mavis dicere, conditio essentialiter requisita ad Sacramentum enitentio ergo multo magis absolutio erit pars essentialis eum consessio sit ordinata ad absolutionem impetrandam, atque insuper eonformiter ex tui S. I n-nis . O. Quoram remiseritis oeci Christus instituerit oerieramentum et modum Iudieii, Iudietum autem essentialiter ompleatur per sententiam iudieis Ut autem adhue in o puncto elarius t obscuritatem enim, quantum possum, abominor ad invitem intelligamur, notatum velim ab Adversariis quod pro semper Catholici defendant, qnitentiam esse verum aeramentum juxta dicenda Artieulo sequenti ad id, qua tale, ut in sua

constituatur essentia, requirunt absolutionem . Ceteroquin in suis Principiis gratis fatentur etiam extra actuale hoc Sacramentum posse aliquoties graves peecatores id les salvari per actum Charitatis , vel Contritionis perfectae, in quibus tamen semper saltem implicite, consenso' absolutio, seu Sacramentum enitentiae ineluditur

ia veto.

7. Probatur nune eeunda Pars hujus Catholicte mritatis, quod nimirum et hanc absolutionem vere remutantur Hecata etenim Christus Ioann. o. absolute pro- nuutiavit suorum remservirmeeata, remmittuntur eis ergo per Sacerdotem in absolutione non solum denunt amur mmissa peccata per fidem, prout putant catholici, sed

vere emittuatur, non quidem Auctoritate suprema, independenti 'o enim soli Deo ompetito sed delegatac dependenti debemus enim aeram Seripturam aecipe re in sensu proprio, quando sine implieantia, contradictione possis inus, maxime in prinei piis ea tholi eorum, qui dogmata sua eonantur utinam conatui corresponde re effectus vel maxime demonstrare ex Seriptura. Et plane, si remittere peceat seu absolvere a peccatti idem est, a Gmatiare , peceat esse emissa per fidem, poterit quoque Laicus, ac semina absolvere; nam ct haae exci-Iando peccatorem, ut credat in Christum, d confidatici merita Eiusdem, poterit eseere 3 hane fidem habeas, denuntis tib remur peceara. Immo quis magis hane denuntiationem remissionis pereatorum propter fidem in Christum sacere poterit, quam peccator sibimetipsi, qui melius, quam exteriores, sentiet qualem in corde suo habeat fidem, & dueiam in Christum seque peccatorsistendo in principiis duersariorum pomet contra communem praxin, sensum antiquae Melesa se ipsum a

solvere .

t. Respondetur III. et bona opera a satisfactiones nostras, in meritis Christi, Divina gratia undatas, o

in aeramento enitentiae condonationem Pecca.

a d penas temporales, saepius post reatum eui. par remis tam adhue restantes, e alias vel in hae vel in altera visa solvendas. Hae Responso duas in se contione partes nimirum . quod ulpa remis saepius restet aliqua adhue pena temporalis . . Quod remissionem lis rinae possimus obtinere per bona operais satisfacti ne nostras Prima pars patet exemplo S. Seripturae se

enim e David a Reg. v. a. v. II. ει 6. Post quam perfecte corde eontrito eulpam suam de duplici gravissimo Geato, Omlcι- α adulteris, per verbum pec- eam mnselmus suit, obtinuit remissionem ulpae enitentὲ Regi per Nathan Prophetam annuntiatam his verbis L st minu transtulit peceatum tuum; quo non obstante punitus

est adhue temporaliter nimirum morte filii sui unlaedilecti. Secunda pars ostenditur ex saero Codice QSS. PP. qui similibus sorti Sisarbus, seu sisti ommuniter,

eantur in Paenitentiis remissionem adseribunt. II paenitemtiam egre tuem tu a mala sua, inquit Deus Ierem. e. 8.

32쪽

rentiam c. r. loquens de ratione Dominiear oratis deis laetis illa t supple meeita a quibus vita fideisum scelerate etiam gestasse NK.ροηItenda in me a mutata, Iscedit. Quare Dominus orandus est DomInu nostra fati actione plaeam

us es, Coneludit optime S. Cyprianus Serm de Lapsis. 49. Nec dicas Satisfactio, ac merita Christi tamquam infiniti valoris sunt suffieientillima ad remittenda peecata nostra tam quoad culpam, quam quoad poenam e go sunt injurii Christo , de ejus gloriam diminuunt qui aliquam insuper remissionem pinnae temporalis trubuunt meritia dc salusiactionibus nostris. Respond. Disting. ant Merita de satisfacti Christi sunt ut seientissi. ma ad remiisionem ce in actu primo eon in actu secundo nego. Etenim etsi ex se ipsis sint talia attamen Christus in actu seeundo noluit omini ista illimitato modo applicare, sed potius voluit, ut pariter ad meren. dum merita sua d ad satisfaciendum satisfactiones suas adjungat avi e Deo sat erre t non jam solam Deι

veniam B. merebituis, sed coronam , ait in sormalibus antiquissimus S. Pater Cyprianus serm de lapsis Ne exinde diminuitur gloria Christi eum ipsa hae merita, csatisfactiones nostrae valorem suum habeant e satisfactionibus d meritis Christi , intuitu quorum consertur se nobis Divina gratia , opera nostra dignificans Sie etiam in ipsis principiis Adversariorum, quamvis meritaci satisfactiones Christi in se ipsis sint infiniti valoris noluit tamen Christus ea nobis applieare in actu secundo nisi dependentur a Sacramentis, , . uti ipsi inquiuntua fide in Christum, qua apprehendimus justitiam.

De Usu saeramentora mos τὰ Dcam in primis, ae deseruant areamenta ax tener , quia a signa e Testimonia voluntatum , eua uos ad exeuandam o confirmandam fidem abis,au utanto proposita. a. meum, sacrameatis superius de scriptis esse utendum va, ut fides accedat , quae reiad pro

milRηιba. 33. Damnant Ilus puta Catholicosi qui docent, quod SacramenIa ex opere operato Iusseent. Ita utherani Ubi nota , quod in Consessione sua Augustana a numero determinato Saeramentorum in peei adhue abstraxerint, etsi desacra communiter tantum duo admittant, nimirum aptismum et Eueώ- ιam. 33. Ceterum ex hae ipsa descriptione aeramenti ut se innuere volunt, tria principaliter in ipsorum prinei- piis renuit ad rationem Sacramenti id , tamquam Anam habeat externum aliquod materiale , quod vocant Elementum . a. ut Elementum, seu signum illud habeat expressum mandatum Divinum, seu sit insti- rutam a Deo. 3. Ut habeat annexam momssionem grat realiter nimirum , ut per signum a Deo institutum excitetur in nobis fides a brisum, qua , quasi aliqua manu , apprehendimus iustitiam Christi nobis Einde taliter imputatam, ut per eam dicamur justi, eoque grati is peccata nostra tegantur, seu non amplius imputentur. Ex quo facile deducitur , eat holi eos non admittere gratiam per Sacramenta nobis ollatam esse aliquod positivum supernaturale, qualiter Catholici intrinsecam aliquam qualitatem supernaturalem quam habitum vocant

defendunt, per Sacramenta saltem moraliter causatam in anima justi ubi contra ut heran eam gratiam aeramentalem tantummodo extrineesam asserunt, quatenus nimirum praecise mediante fide elieita ipsa ultitia . seu Sanctitas Christi nobis imputatur; quin aliqua positiva

et litas supernati iratis animae infundatur. as. E contra Catholiet longe aliter definium , e vi ipsius definitionis alias ad Sacramentum requirunt conditiones, quam catholici describunt nimirum taliter ex Catechismo Romano, quod sit Lavi ius aratia vise le)gηum ac stram justi eat onem restitutum. Vel ex Seoto

. senti dist. r. quaest. a. quod fit Agnum sessibile

Damnatis Martini Luth. die. I

Dei, vel effectum diu gratuitam ex UI MI e Divisa es eaeve significam , arvinarum ad solutem amisis Hai rIs Singulas particulas hujus deseriptionis fusius declaratas vide apud Reitranstuet Tract. I . Mol. Mai. U. T. q. r. Deuηd ex haecipia definitione inserunt , aerament diei talia, non quatenus fidem actualem in Christum ex citant, sed quatenus causant instrumentallier gratiam priomam aut secundam , . quidem tamquam aliquam qualitatem supernaturalem animae inius m. Tret Sacramen ta causare illam gratiam ex opere operato, id est, im

mediate vi ipsius aeramenti per merita Christi ad hane

causalitatem elevati, non autem intuitu meritorum alicujus operantis suarto talia Sacramenta statuunt septem, pura aptissmum , Confirmationem , Paenitentiam , Euchari fiam, Extremam aerionem, O Inem , ex atrimonmm . His praenotatis,

33. Respondetur . ale deseribitur aeramentum ut tale ex eo , quia exeitat vel eonfirmat in nobis

fidem in Christum , qua apprehenditur gratia justi-fieativa Ratio est mima, quia etiam liqua concio, Liber spiritualis vel devota Imago potest exeitare fidem in Christum, praeeipue vero ipsum Evangelium IESU

Christi: nam Evangestam dita De est a salutem omni credenti. Λ Rom. r. v. s. dc tamen etiam juxta ipsos similia non sunt vera Sacramentari ergo hae definitio non eonvenit omni de soli , consequenter est

mala

Ratio est secunda , quia fides potius praesupponitur in

adultis, ante susceptionem Sacramenti ergo non causatur, seu exeitatur primum per Sacramentum alias enim esset essectus simul prior, de simul posterior sua causa. Λntee probatur in Baptismo , quem etiam eat holiet

tamquam verum Sacramentum agnoscunt ubi tamen

dea praesupponitur ipsi in Seriptura se enim legitur

Evavelirant de Regu Dei, a nomane IEF cses bapi tabantu . Et ibidem . 37 a seqq. noluit Philippus baptizare Eunuchum Regina Candacis, nisi credat ex in

Ratio est tertia, quia apud Luthera nos etiam Insantibus d perpetuo amentibus recte consertur Sacramentum

Baptismi, Qtamen ibidem Baptismus nequit meitare fidem actualem eum sint ineamees rationis , sitque etiam incapaces eliciendi actum fidei, conformiter jam dictis ri. IX. licet ceteroquin nullum ponant obieem huic Saeramento ergo ad rationem essentialem Sacramenti necessarium non est, ut excitetur actualis fides in Christum. Quod si varias extortas contrahae solidissima sundamenta Otholica adducant evasiones , de distinctio. nes, petuntur ab ipsis textus aerae Scripturae , ex uubus clare hae eruantur quoniam si ad salutem neeessaria juxta eosdem eruuntur ex S. Scriptura, prae omnibus id

fieri debebit quoad Baptismum, per quem in Ecclesiam

ingredimur. 34. Respondetur II. Sacramentum optime deseribitura Catholicis per hoc, quod sit ausativum gratiae sanis ctificantis ex opere operato Ratio ex quia aera eriptura tribuit Sacramentis ipsismet effectum gratiae , atque pereatorum remissionem si enim legitur de Baptismo Αc . a. v. 8. Baptizetu unusquis e vesrum R. a reismligionem peccatorum . de Eucharistia autem Ioan cap.

6. v. I. Q 1. II quis manducaveris ea Me pane, vivest In aeternam. Item poti, quem ei dabo, caro mea es NH.

pro mundi vitie e Plures tales textus videri possunt apud

Controversistas. Unde non video, quomod ex hoe capite isti ne ex aliis utherus potuerit improbare Eeelesiam, de sumere ansam apostatandi. 33. Respondetur III. Gratia illa saeramentalis ausata per aeramenta, tamquam per instrumenta, est vera aliqua qualitas positiva, supernaturalis , animaeque inexi stetis per quam homo fit e sarmaliter justus, amieus de fi

33쪽

ius adoptivus Dei, vel saltem ut talis jam inventus in his praedicat s confiraerituris restit. Probatur . Ex iis textibus Merae Scripturae, quibus gratia superius explicata omparatur indumento , juxta

illud ad Ephesi eap. 4. Indulte novam omiaem . vel spe cialiter vest aptistimatth. cap. a. vel sοωρνima Luc. cap. 13. quae omnia utique non sunt quid pure extrins cum , sed ens positivum , adhaerens orpori ergo pariter gratia erit ens aliquod positivum , tamquam accidens inhaerens animae.

Probatur a. Quia Christus est justus sanctus per ustitiam dc sanctitatem non praecis imputativam, sed po-utive sibi nexistentem ergo etiam nos per aer menta,

meritis Christi elevata , erimus taliter justiis sancti E eulm --, qui spem habet a eo id est Christo μου. ctificat se , B. Mut, si sanctus es . . Ioan cap. 3.

Nec di eas, per Baptismum Poenitentiam tantum. tegi peccatum originale , de actualia juxta illud Pisimi r mas oeci quorum tecta sunt peccatara adeoque non requiri aliquod ens positivum, quo in Sacramentis Drmaliter constituamur justi , sed sufficere , ut in tantum dicamur, e g. per Baptismum de Poenitentiam justitieati, in quantum per umbraculum meritorum Christi, seu per ipsam rus Iustitiam , mediantibus Sacramentis fide apprehensam, nostra peccata obteguntur quasi veste purpurea, seque nobis non amplius imputantur antra hanc evasionem est , quod a Saera Scriptu- peccata dicantur tolli, Dan. v. t. atque deleri, μι. 43. Item nos exinde ablui d mundari 1 Cor. 6. M ista omnia non essent vera, si peccata tantum te gerentur: nam tege Ieprosum toga, qua velis, pretiose,

lava sordidam vestem, qua potes, industria si lepra adhue in isto homine, vel sordes in veste remanent , homo hi erit a parte rei adhue leprosus, dc estis adhue sordida, quantumcumque tegantur . nec in simili casu vere loqui censeretur, qui diceret , lepram ab illo mine esse sublatam, maculas deletas, Qvestem mundatam. Cur igitur non pari formiter loquamur circa remissionem peceatorum praesertim eum juxta eatholieos verba Scripturae, quantum fieri potest oecipi debeant in sensu proprio, nisi evidenter eonstet contrarium, d quidem ex ipsa Seriptura ostendant ergo Adversarii doctrinae nostrae circa Saeramentalem gratiam evidenter contrarium Textus ab Ipsa allegatus truncate profertur , ita enim habet: Beati, quorum Risemissae sura πιquitate , es quorum tecta sua peeeata. Cur remitti peccata nolunt

recipere in sensu proprio Qeu praeeis tu peccata Audiamus super hune textum non ut herum , sed magnum Ecclesiae Lumen . Augustinum , qui eumdem explicat assumendo paritatem ire vulnera animae , ccirca vulnera orporis i vulnera enim corporis dupliciter regi possunt, nimirum vel ab ipso vulnerato, vel a Medico, seu Chirurgo. Vulneratus tegit ea pallio abscon. dendo, non tollendo Chirurgus emplastro ea tegit , simul tollit. Idem contingit apud Peceatorem quoad vulnera animae suae tegi haec possunt vel ab ipso peccatinis, vel a Christo merator tegit , quando abseondit vel dissimulato Christus Medieus animarum tegit emplastro gratiae divinae simul per hoc emplastrum vulnera inllit . videatur in hune textum fusius praesertim num. ax L Blane. σε. Respondetur IV. Saeramenta ausantia gratiam modo superius explieato sunt numero septem, nimirum Baptisma , Gormati , Eucharistis , Paemtentis , Ordo

tbooc , er apostol ea , sicque juxta dieenda notis verae Ecclesiae quae ne in materia fidei propter certam Christi assistentiam sallere potest , ne selli praedita celesia Romana, mi et Iim Eeelesia Grate schismatica quamvis alias ex diuturno odio , ubi vel apparentes minimae apparent rationes, contradicat in o puncto consentit,

non obstante, quod Lucterani jusdem Patriaretam Hie-

tremiam diversis artibus' blanditiis in stias voluerint trahere partes, ut apud Controversistas celebriores passim invenies, qui pariter sanctorum Patrum antiquiissimae Eprimae celesiae sententias varias modo in favorem hujus, modo alterius ex isto numero septennario Sacramentorum addueunt multa non Inveniuntur in titteνι apostolreum nee

In conen is Posteriorum, e tamen quia per alversam us diuatur Ecclesiam , non nisi ab ipsis travita, e commenae ta reduntur. Inquit S. August. lib. a. de Baptismo con. tra Donatist cap. 7.s . Ne dieas I. In Sacra Seriptura de isto numero septennario nihil inveniri , ' consequenter eumdem uis metum male a Catholieis, gratis adstrui . Respondetur enim I ad hoc argumentum mere negativum, neque ex una parte inveniri in Sacra Scriptura contrarium, ceteroquin ex altera parte pro veritate hae stare consem sum universilis, atque e notis superius allegatis vere Ecclesiae un.ieum Sanctis Patribus etiam antiquissimis Respondetur l. Neque in Sacra Seriptura reperiri numerum praecis binarium Sacramentorum , uti moderni uis therani solent adstrueres, nimirum solummodo aptismum de Euebar Iam Sieque hae objectio sortius contra ipsocme pugnat Adversarios , qui omnia sua dogmata v lunt ex Seriptura probare. Cur enim excludunt a ratim

ne aeramenti ae ventiam , eum tamen illi quoque reoperiatur signum exrernum, puta eonsessio dolorosa, cis solutio ' insuper isti ipsi me ad rationem aeramentix poseunt ibidem reperiatur Institutis, seu uti vorant , mandatum Divinum, et adpromisso vati justificativae, Ioan.

defra. Rursum Lueae cap. I. v. 3. Ni Reaitentiam habueritar cur igitur inquam a ratione Sacramenti enitentiam excludunt scio quidem . quod reponant apud

P. Piehler hie , se ideo exeludere , quia signum illud

sensibile in caenitentia tantummodo sensu aud tu , non autem sensu visus est pereeptibile. Risum teneatis amiel: si tamen in puncto tam arduo aeternam salutem conce nente ridendum, d non potius caecitas ista deploranda est . Rogo , ostendatur Catholi eis i itra tamen petiti nem principitra celaro aliquo sacrae Seripturae textu

quod ad rationem aeramenti B. ut e , seu is genera neeessirio requiratur , ut si lignum visum exeludendo sensum au ac pereeptibile. Respondetur III. Catholi- eos non esu adeo steriles , qui iunctis simul dictis u.

36. pro septennario numero Sacramentorum inveniant quoque textus Saerae Scripturae. De Paenitent a patet κproxime dictis. De Coa νmatiis Corinthios suos a fide iam a te alloquitur postolus a Corinth. cap. . . I.

M. unxit ποι Deus, qu er gravi vos . De ceteris tribus aera mentis c nimirum extrema Unctisne , Ordine, cΜ ινim Iora invenies passim extus saerae paginae apud Theologos de Controversistas , ad quos brevitatis gratia lectorem remitto notanter ad P. Piehler Paνte posteriora

38. Ne dicas II. Sanctos Patres antiquae Ecclesiae nominatim S. Λugustinum Epistola tr. ad Januarium

stare potius contra nos , adstruentes duo tantum aeramenta , Baptismum nimirum, Eucharsiam, ut sente

tiae pariter favet Eeelesia Graeea in Consessione suae fidei, quam Patriarcha Constantinopolitanus Cyrillus Liparus Anno ε 33 imprimi cura sit , ubi haec leguntur lia Credemis Evangeliea Saraameηta esse ea , uinas instituit in Evantem esse R. duo,

Baptismum 1 tubar Iam ampliorem numerum sacra

roram non abemus.

Respondetur enim in primis quoad sanetos Patres eosdem in eteris textibus non quidem omnia septem S

eramen reonsere in mulci facere tamen mentionem

sueeeaive, id est, de quibusdam in uno, de aliis in altero loco Paucis in similibus textibus, siqui contra nos ab

34쪽

Damnatis Murtini Lutheri yc.

ab AdversariIs ad duen tue, loquebantur Sancti Patres pro

e Dei non eκ forte, prout nimirum requirebat e rum prinpositum, vel materia, quam tractabant, eo serme modo,

quo explicavimus Λrticulo IV. textus aerae Seripturae, qui ad justi fieationem nostram subinde solam fidem requirere videbantur. Si in specie, ae nominatim S. Λugustinui, qui Epistola l8. ad Ianuarium meminit tantum. modo duorum Sacramentorum, Epistola statim sequenti seu ris saei mentionem de tribus Libro autem e. de

Baptis contra Donatist cap. o. commemorat quatuor,

Baptψmum nempe unctis em Euebaristiam dc Ordinem SMeramentum Chrismatis, seu Confirmationis contra Petilia. num addueit apud Pichler hie sequentibus sormalibus: NR. aeramentum brismatis in Ieaere visibilium signaculorum serasanctum est , ficu 1pse Baptismus. aeramentum enitentiae apud Franciscum Henno Tris de Pasis allegat lib. de adult conjug. cap. 8 his verbis Iaa aulem Baptismatis , eadem mconeluationis est eausa fi forte penitentem unda vita periculam preoccupans est. Subsumitur, sed Ba. ptismus juxta Divum Λugustinum per modum Sacramen. t eausa remissionem peccatorum ergo etiam remedium reeonciliativum , nimirum Poenitentia , cum juxta D. Λu. gustinum eadem reconciliationis, ac Baptismatis si earus . De Matrimonio ait lib. de fide, operibus cap. 7.1 Eeelsa in nuptιarum no solam vinculum , sed etiam Mis

11ntum ad Eeelesiam Graecam quod ea septem eredat aeramenta, clarissime patet ex Responsione Hiere. mi Patriarchae ad litteras catholicorum , videnda in Examine Polemico P. Pichlex Art. I. verum quidem est, quod Cyrillus Liparus In sua consessione duo tantummodo admiserit Sacramenta sciendum tamen , quod tuo deelinaverit ad partes Haeretieorum,' propteream, ReeeGre Anno res 33 suerit nathematizatus his verbis ortuo dogmat, nil eredemi, non esse NRseptem Saraamenta Eecisa Θα sed mentienti a se rea va CGIsto a Evangelis, ni serum apti vim et Euebosiam, me videatur Franciscus Henno Tractat de Minputat a sua's. 3.eIpes Cis Iaaos , Omaera mpulos eorum oee. InquI Concit.

Generale Nicaenum , etiavi ab Adyersariis admissum Can. q. uti ita P. Pichle in sua Theolog. Polem cap. .

ARTICULUS XIV.

33 'r' indine Ecclesiastus docent, aia uem deleat a L Eeel a publie docere, aut Sacramenta administra. - , ni rite vocarus. Ita ut rani, de absque haesitati ne eonsentiunt Catholici , repetentes tamen suam interis rogationem ex ipsis , jam semel Articulos iactam, quonam Eorum Pastores QPraeeones sint rite orati ad publie doeendum , ad danda Sacramenta , WAbsolutionem Paenitentibus administrandam ' Certe destituti supremo in terris Christi vicari , etiam superiores eorum Pastores in Superintendentes , reeurrere finaliter , ut juκta iam dicta Art. V. ad Potestatem aleam eam tamen nemo dat , quod nec sormaliter, nec emi nienter in se habet. Recordor in praesenti euriosae cujus dAm historiolae, quam Principem inter quempiam ea-thi,sseum in eius Superintendentem contigisse Vir qui. daret magnae fidei , rauctoritatis mihi narravit Inte

rogrvit nempe Princeps sub familiari quondam discursu

suum supremum Superintendentem , a quo potestatem haberet, Ipsum absolvendi a suis peccatis Respondente il- iri a sua Serenissima et rudia h amet. Tandem Reposuit Prinreps F va se res babe , potero quoque eamdem potestatem in1 ex ιημι mel sabularias committere, quod Principi videbatur absurdum, extra suam sphaeram rhi neque ad Catholicam se se contulit Religionem , ubi praesidet Christi Vicarius , d suecessis D. Petri , cui de non egi Oradidi DEUI Iaves Rega caelorum

tit quaecumqae solverit super terram sistaset emi Caelis Matt

De vibus Ecclesiae.

me admonendos hamines, e conscie II oneremur, tamquam

talis alius M ad salutem necessariar. 3. Λjunt, dicere, traviditiores humanas Uituta esse ad placandum DEM,' pro. merendam gratiam , di ad satisfaciendum pro peceatu, die μν Evangelio e Doctrinae δει a. Ex hoe ipso inserunt. Vora, traditiones de cibis et rebus Uituta , ad promerem 6m gratiam es satι acuadam pro peccatis inutiles esse e conais Eoanretium. Ita utherant.

ε i. Geontra Catholici firmiter tenent in primis , si is miles itus eclesiasticos sputa quoad erta est vel jejunia ce non solum observari laudabiliter , verum et iam obligare in eonseientia, ita ut voluntarius milium transgressist, si fiat sine Meiente ausa in materia gravi, peccet moraliter, neque aeternam consequatur salutem, nisi persecte contritus aut consessus cc. I. Desendunt, similia opera moraliter bona esse quoque meritoria, vel de congruo , vel de eondigno, atque satisfactoria pro pee. eatis, seu rereius loquendo pro poenis ex peceat adhue residuis, uti notatur apud Reit senstuet Tract. r. s. a. pia num 48. addit. . . I. Semper tamen quod catholiet bene notent, ut nos bene intelligant concurrente aliqua gratia Divina, per merita, satisfactiones, Ac pas.

sionem Domini Nostri ESU Christi nobis comparata similia contingunt , ita , ut finaliter omnia redeant ad mare Rubrum Passionis Domini Nostri IESU Christi

omniumque jusdem meritorum , atque satisfactionum a quo tamquam lante exierunt. 3. Ex hac ipsa doctrina eonsequenter asserunt, Vota , jejunia , etiam praeseribendo certum ciborum genus e aliaque bona opera es.se plurimum conducentia in ordine ad remi Isionem peccatorum i vitam terram , augmentum gratiae glorie. O . Porro probationes harum assertionum Catholicae veritatis a potior jam praecesserunt r. q. Λr. 6. Λα13. quibusi ostendimus non solam fidem , sedis charitatem , aliaque bona opera prodesse mediate, vel immediate ad iustificationem, ad promerendam gratiam, sati Diaeiendum modo superius indicato pro peccatis: de quibus pariter usu, agitur in Theologia speculativa Tt Etatu de gratia dc meritis, d apud Rei menst uel in Thec, Iogia morali Oct. Lis . a. q. 6. Quoad vota Religiosorum, d quoad praeceptum , atque modum nostrum jejunandi recurret meatio sequenti. Hincque in praesenti nil restat, nisi ut ostendatur, celesiam habuiste potestatem, de potu e juste subditos suos ad itus Ecelesiasticos tales obligare , seque eorum conscientias onerare , quod hie nunc succincte taliter probatur Ecclesia potest obligare in conscientia, ac praeeipere resis itus honestos, sed Iejunium c observantia certorum sessorum sunt uti- quo re dc Ritus honςsti, uti de se patet , di ipsmet Sectari renis temporibus practieant 1 ergo . Major probatur e eo ; quia DEUS Ipsemet B sub IntermInari

ne dis natioηis injungit subditis ad omanos eam 1 3. v. a.

ut obediant Potestatio si Civili, utique magis eclesiastieae, quod haud dubie non sereret tamquam infinite san.ctus, Iustus, e misericors, si inhonesta ab illis praeeiperentur , alit ipsi subditi obedire non tenerentur. Qua. eap. 6. v. s. ut tenet sedem R. - Ie primu liter enim evm damnandus propter transgressionem .i tu,

35쪽

is cap. I g. V A. V Tractans δε Proposit.

L initimae ciΦιθι ηι φη opera e . a. uod liceat νιηι ιι erere da istratus exercere Iudicra, cos ι tuere sust. phera oee. 3. Iuia necessaris debeant bris a Medire et Datibus su sis Legibνι. . uod liceat tener proprium. 3.εινιων ducere Uxorem seu uoeνe. Ita ut herani, neque quoad omnia hae puncta contrarii sunt Catholi et , dummodo sub lieentia nuptiarum eligiosos , ora solemnia emittentes , vel Clericos in aeris constitutos non subintelligant, de quibus β. sequenti,

ARTICULUS VII.

De Iudicis DEI. ε mittunt suos bis ut appaνeat πὰ nsummatis.

Ita utherani, idemque fatentur Catholici.

ARTICULUS XVIII.

II'endus es arisn subjectar. a. su a bona naturalia seu quae de bono at Mae oriuntur, qualia νη crium exempli fio ni in formalibus velle Iaritare in auro, re is maristaree et bere velle abere amicum , veli habere in iumeηra, velis Dbν eare domum, velle uxorem ducere, pecora nutrire, artem ad Hsdere oe. I. Parve libertatem admittunt in mali , quoi i

mrop. sitionis inter arrnatas a .eone X. erine 36. e. m e liter libertatem in fisseremiae a voluntate erea in s ustulisse vi ebatur , dura it G. Mνα-ανλιν um post peccatu is est res de solo tituis pol rior vero itur omnino Gulucrum intitui dis .m hi mi us tamen etiam ex pariste ligustan Conse licinis i marem a huc mam claritas. Quod enim ad remissionem peco orum , di ad uodcumque opus vitae aeternae sive de congruo, sive de eon. digno meritorium requiratur Spiritus S grati .im , etiam Catholici admittunt quaestio .men adhuc remanet utrum gratia Divina taliter influ,t, ut voluntas creata ad suam eonversionem ne quidem tamquam per gra' iam Divinam elevata, se exeitata pollit partialiter concurrere. Pro euius majori laritate εε Selendum, ii . liter Principaliores e modernis e. ctariis soleant ei rea praesentem materiam disturrere. Fatentur itque T. quod homo etiam infidelis, vel fidelis qui. dem, sed gravis adhue meeator, habeat libeνtatem Indiffe-νeritia in natura ibui politicis, imo etiam in moraliterae

iritualiter bomis externis negant tamen id quoad opera spiritualiter bona interna, seu quatenus conducentia ad i.

tam aeternam, ut juxta ipsos sunt ecte raedere, Deum d ligere dce Ace de quibus ultimis Tenent . quod Perprecatum tiginale, vel quodcumque mortale pet nate homo

spiritualiter ita moriatur, ut se habeat adinstar demoris tui Lazari, qui intra quatriduum mortis nullas amplius habuit vires, usque dum solus Christus, absque coopera.

tione a Zari, eumdem resuscitavit a mortuis ita paritet se juni h apud talem peccatorem , spiritualiter mortuum, prorsus nullae amplius restant vires in ordine ad suam conversionem, ita, ut ad eamdem voluntas nostra neque ut excitata, de collustrata Divino lumine supernaturatae perari queat, usque dum a Christo solo , mediantegratia impurativa , per fidem apprehensa, viviscetur spiis

ritualiter. Atque hos peccatores vivificatos vocant e fa . tos, si mundentur a peccat originali, reor, tra vero en

vates, si uti fieentur a moi tali personali post aptismum commissci. Ubi ε . interius in suis principiis notandum volunt, quod

post talem egenerationem, seu renovistionem homo conversus novis donetur viribus atque exinde Ons cluatur aliam sex Hi libertatem , ita , ut voluntas in eo statu non amplius sit otiosi, scuti prius ante conversionem , sed per istas vires de novo aequisitas postea cooperetur spiritu istricto, seque concurrat tamquam instrumentum liberi. ad bonum spiris irale etiam internum, ut ad continuitionem recta fidei, dilectionis 'ce. Ita illi ei in eo nita Catho ei landati prout Controversiste agen- ω de pri n. ipiis genetalibus Theologiae Polemi eae enica citi r probanti in Verbo Dei scripto It tradites, nee non in Au- cimi Me supremi in terras Christi Viearat, ae Conciliis Ge. neotibus de libro arbitrio taliter sentiunt. . Supponunt,

uod in st tu Innocentiae, ubi homo adhue erat medii us, qui origi li, habuerit is viae ciuiendi actus moraliter

ac spiritualiter cinos , etiam interros, puta iustae fidei, di- c tionis Detine a Fatetitur, quod per peii ti,m triginale

vires istae ob appetitum ita scibilem, cincia piscidii lem plurumum rationi res iactarios fuerint vati e debiti t. ta neglinti ait: e , e pernegant ea Dem omnino unaetim libero arbitrio in Ordine ad aestus spiraritaliter nono internos suissextiicias. 3. Ajunt, Gratiam Divinam .ctualem excitantema que acetanc mitantem sueeollare liberum ibita tum , dc uires imbecilles, instar luminis simul tu . . Land in leneis clum is inflammans voluntatem, tuo medi:in e homo at ultus ni edu. bis iratus eum si itate indisse iniri credere, meum utor vel bis Coneilii Trid seg. . de justificat. e. 6. diligere incipist: Item baptizatus in gravia

peccata r 'l psus de his salubriter conteratur, ita P in uiam, ut eriem liberum arbitrium unaeum gratra, per merita Cit isti nobis omparata , vere inituat in miles Et usi

liti nos pili valiter bonos . sicque etiam in ipsam converini :onem. quid meum vera libertate a necessitate , seu indisti rentiae. Pro qua

9. Advertendum universim, quod in voluntat aliarii.

reas di ea iuris eoactisne di alia a necesstate . ιbertas eoisPιοκ a. esse censes ur, quando potentia in agendo non patitur v m ac netessitatem a principio aliquo extrinseco. Taliter ii xta communem exemplificationem Deus se ipsum, e Beati Deum amare dicuntur elim libertate a coactione etsi enim potentia volitiva in his exemplis necessario determinetur ad amorem, ita Di Deus non possit non amaret se ipsum, ne Beati non amare Bonum infinitum , intui. tive per Visionem eatificam cognitum ad hunc tamen actum amoris volitiva potentia non cogitur ab aliquo principio extrinseco Libertas a nees rate tunc intervenire dieitur , quando potentia nec ab extrinse eo , nec etiam ab initie seco principio neremtatur, ita nimirum , ut eadent,

etiam postis omnibus ad ag ndum requisiis, ponat adhue agere vel non agere tam amare Deum, vel non

amare die. Haec libertas vocatur etiam libertas Mifferem

et o Respondetur homo post Deeatum sive origiis

nate, sive personale, etsi necdum cnalus, vel renovatur,

habet

36쪽

hibet liberum Arbitrium, seu librotem a necessitate inspi cap. 3. v. s. lan sum a Ius cieme cogitare aliquia ex siti, ritualiter o .iis etiam internis, ct in ordine ad conversio qua ex nobi , se suo enita ora a Deo est ergo suonem suam: pura quoad rectam actuin idei, vel dilectionis Dei tori neque uincientes tumus operari ex nobis pirituale proximi ce una eum gratia Divina illumina tite ac in bonum nam velle face mal perficere autem bisum maflammante et ieiendum . Hae veritas Callioli ea probatur pri invenio inqui iterum Apostolus ad Roman. c. r. Rei ponismo Iuxta Saetam Scripturam homo potuit eligere vel non deo explicando te tum primum non sumus suillatentes eligere vitam. bonum, prout sibi laeti erit ergo etiam aliquid cogitare ex nisi i supple spiritu liter bonum homo nondum renatus, vel renovatus habet liberum a D absque gr ilia Divina corroborante nostras vires imbecil-bitrium in idine ad vitam spiritualem ad actus spi les, conced absolute loquendo, ego ni pati formis ritualiter bonos nam habere potestate in bi quidpiam eli aer quo d perari distinguo consequens. Etiam multi in gendi juxta suum beneplacitum, ex ommuni hontinum firmi ob suam debi. itatem dicuntur in sussicientes ad ani persuasione, etiam in politi eis c naturalibus, indieat berum in ordine ad hoe arbitrium, seu libertatem indifferentiae. Ant. proiae e. Is Eceleliastici v. 8. Ante hominem vita e mors, bonum malum, quod pracverit et dabitu Iul. Confirmi ut . Homo nonduin enatus vel renovatus

habet liberum arbitrium, a libertatem indi Terentiae quoad actus intermis spiritualiter malos, quales sunt utor sormalibus Consessionis A i gustanae bili velle dolum Here, velis homi Mium die o inmota enim alias misericordissi. mis Deus posset talem aeterna poena castigare, si non sore in poteli, te illius hos actus malos omittere ergo etiam habebit liberum arbitrium quoad actus internos spiritualiter bonos eum aera eripi a loe cit pari formi.

ter u 1ad ne loquuur de malo ac bono, vita ae morte. a firmatur a. Homo peecator habet liberum arbitrium

ad elaeientos actus fidei intem dilectionis Dei,

qui actus etiam juxta adversarios sunt spiritualiter esupernaturaliter boni: ergo datur liberum arbitrium seu libertas inlifferentiae eum praevia cognitione ad actus internos spiritualiter bonos . Aut probatur. Homo peccator, si hos aestus non elidiat, in aeternum damnabitur

gni est quo sit in ejus libera potestate hos actus eli-eiendi duriis mum enim videtur punire aliquem, quidem poena aeterna propter mi ilionem actus illius, quem et ieienti nullam habet potest uem profecto manibus, pedibusque ligatus non a meitur gravi aliqua poena etiam Dium modo tam porali ex eo , quid non recedat, idque Propterea principaliter quia in his ire uiti stantiis non est in ejus potestate nee ουνε poterit contigisse , quos homcihi etiam ex ulpa praeeedenti juste vincula sustineat; ast

inculatum propterea de novo gravibus afficere eo quos non ine edat, videtur exuere omnem clementiam.

Vide de hoe ulterius . s. 7r. Diees eum Λugustans onsessione: Iuxta S. PauIum Apostolum . Cor. cap. a. v. 6. Aa malis homo non

perciρ ea, qui sunt si renas ergo peccator qui compa-νatur est jument s. e si ius factus est udis, Pial m. 48. v. x3 in habet vires sumetentes in ordine ad actus spiri. tualiter bonos internos. Respond. negando consequentiam quod enim homo animalis, seu i ut alii loquuntur apud Corneliun a Lapide hie homo sensualitatibus Qeoncupiscentiis deditus, non sentiat actualiter ea quae sunt spiritus, ex eo iud provenit, quasi vero Divina gratia adsutus non haberet potentiam o vires sustieientes, sed potius, quia renni ordinari Divinae gratiae eooperari Pulsit Christus ad cistium , e talis sensualis non aperit: gestit elatissimum Divinae gratiae lumen densissimas penetrare tenebras ast Oneu piscentiis immersus sponte valvas oe-Iulit. Talis homo animalis non percipiens ea, quae sunt spiritus, S. Iuda ivstolo in sua Epistola ad vivum de Ieriptus erat Consession istarum Migister ut herus, qui praecep ta Ditem aliqui De ea logi, praesenim i lud non concupister, servaturam sit bile redidit, Ieiunia Ecclesia. ni ea sustulit, Siserdistibus di Monaehri contra sua vota expres T. κores coneessit, ae ipsemet pes imo pra ivit exemplo, sacrilegum cum quadam Moniali contrahens Matriamonium. En hominem animalem, ex cujus post ista tamia mila, dissidia in Romino Imperio , dissidentia Sta. tuum inter se, Bella cruenta ce des, suere exorta, sus vires, sed ut indigeant

bulandum, non, quos uirus habeant prquia vites sunt valde aia huc imbecilles, ita aliquo sui lentante dc adiuvante. Alter textus ad Ruma. nos . . ubi Paulus videCur ad reribere lini velle , non

autem perficere, ne quidem loquitur de spiritualiter bonis, sed potius ibidem au us discursum movet de motib eoncupi*entiae primo-primis, rationem praevenientibus

sieque in principiis Catholicorum , juxta dictati dicenda,

rationem formalis peccati non habentibus, quos equidem mediante gratia Divina potest velle, seu optare abesse ut autem actu semper emaneant suetur penes ipsum non

stare Deus etenim eosdem saepe permittit apud homines quoque justos pro majori humiliatione. Si conquestus est

Pauliis a Cor. cap. a. v. 8 de stimulo carnisi Responsum tamet v. s. tulit a DE , quod lassiciat sibi gratia sua , qua nimirum ervicaciter adjuvante , omnem eonsensum deliberatum, ac voluntariam delectationem exis

eludat. Ceteroquin Deus non solum preficere , sed etiam veris in nobis operatur c media o te nimiium sua gratia coadjuvante uri clarissime attestatur Paulus ad Philipp.

cap. a. v 3.

et 3. Dices II. Homo peccator eam paratur in . Seriptura, VPP. mortuo, nam stipendia peccat mora ad Rom. cap. . v. s. liena stimii tu servo ad Rom. . v. o. sed mortuus nultas prorsus habet vires in ordine ad vitam x actus vitales, atque servus nullam libertatem respecta sui Domini ergo neque peccator. Res hoc argum tum probare nimium, quod nempe peccator neque haberet amplius liberum arbitrium in ordine ad actus naturales, politieos, a spiritualiter bonos externos seu ti mortuita nullas prorsus hibet vires io ordine ad vitam octusque vitale, seivus deperdit libet talem respectu Domini ei iam quoad bona naturalia , qualia ab adversariis adducuntur, uxorem ducere, domum fabricara ere. Item argumentu in hoc pariter probaret contra ipsosmet Adversarios,

quod neque justus a peccato iam libertatus haberet libe tatem indifferentia in ordiae ad actus internos spirituali.

ter bonos etenim si cui D. Paulus locisit peccatorum vocat seretum peccath, ita liberatum a peccato v. g. 'pellat servum Iustitiae ergo si debemus adaequitam instituet paritatem inter servum temporalem inter hos, uta obriue non erit libertas indisserentiae ad actus internos spiritualiter bonos. Itaque inter mortuum & servum ex una, c inter peccatorem ex altera parte non est adaequata paritas in omnibus, sed tantum in aliquibus puta, quod flauti mortuus vitam perdit, ita merator gravis gratiam habitualem sanctificantem , quae hominem vivificat Item, sicuti servus ubedit Domino, ita peccator obediat concu piscentiis, d liberatus a peceat obediri justitiae in san-ςtitisationem . Hoc modo face Textus v. 6. b. a.

se ipsum explicat, dummodo legatur in sonte.

ARTICULUS

De causa peccati. XIX. 7 . Dices a Iuxta eumdem Apostolum a. ad Corinthios enti dime hae docent, quod tames eu ereat e conservat

averti se a Deo, seu Christus ait Ioan . c. g. cum sicu.tur

ex se ipsa loquitu Ita in ut rani , Gi- Catholicis quod

37쪽

cap. I. g. I. Art. IX Tracta s de Proposit.

in ira ullatenus ad me sermale peccati, sed sola reatu damnationis flecta T. G. a Iiud I ii ream . . Icerim inora sit ausa ejusdem nam quoniam ex una parte maI tu levissimus indignationis, aut carnalis concupiscentiae. gravia stu sunt r. Inis c. s. v. I. idque praesertim quamvis suerit primo primus, ac rationem praeveniens; verum , si Divina simul cooperatur gratia, quae nulli ho contra vero, si homo per sdem semel apprehendit justi. minum denegatur ex altera vero parte in principiis a tiam Christi, ne eamdem iterum deperdidit tales ipsi tholieorum quilibet homo rationis ea pax habeat liberri simi motus irascibiles, vel carnales ex parte hujus, venisismum arbitrium ad observanda dicta mandata, eonsequen mererentur, ut sibi non imputarentur ac tuam aeternam, ter te te soli homini malitia adseribitur, contra sanctis sed per umbraeulum meritorum Chris ri tegerentur, atque simam voluntatem Divinam haec mandata transgreditur . sic ex hoc eapite ratione tentae voearentur veniati peccata.

7ν Eeontra vero in principiis duersariorum ex una Ubi tamen, ut sint talia apti. simile justos, IV. Requi- parte saltem aliqua mandata Dei in peeie illud in De ea logo non concupisces sunt servat impossibilia ex altera vero, non obstante hae impossibilitate, homo peceator talia

mandata tra nigrediens committit ornrale grave peccatum, poenae aeternae damnationis subjectum , tu i in vis non habeat

libertatem disserentiae evitandi illud, ac servandi manda. tum Viderint modo Adversarii , qualiter stantibus his plinei piis defendere adhue possunt, quod nullatenus Deus, sed solus homo sit Auctor peccati. Numquid talis homo

nondum renatu ι, vel needum renovatus culpam potius in Deum coniiceret, clamans o Domine mur, tu VIIme noscem η sus unitam meit in , o non obstante Ib aliquando prae .ceptum servat impossibile sensus , ne vires novas tales de si, ut servare ρ gem ergo Niu tu es ausa ea tressionis statis prae t/, quam ego tu enim potuisse non prael. ρα ua vero Me praeeeptum se me a te positum rea potu ι

observare. Reeera si ex aliquis malefactori, ob ertum delictum in vincula coniecto, pone etiam, quod stimulis conseientiae agitatus talis Malefactor ipsemet suum delictum oram Iudice manifestaverit , at sponte in lacubieti I Si ec, inquam, huic malefactori manibus pedibusque ligato de novo mandaret , ut illim suum thronum aece Jeret, alias novam gravissimam sub lauriri poenam, talis ex . nisi prius vincula solvi juberet, eenseretur immisericordiis mus , nec malefactor utpote in his ei reum stantiis impotenti ullatenus adscriberetur ulpa, seu tamquam peccaminos transgresso hujus an .iti de aeeessu ad Thronum regium, sed potius Regi ipsi me impol Tibilia mandanti. rc. Non redis Ursa Catholire, quod milia, que de

impossibilitate servandi nonnulla praecepta, ae delibertate, γ, Adae eeeatum per concupiscentiam quasi vi neu lat. dicuntur , teneant, atque defendant Lutherani in udi gistros eorum Gerandum, 'omer apud Piehler Pirt. II. Theologiis inmieae Cotrov. I 'rt. I. IlI QIv. ubi I. admittunt definitionem S.Iugustini peccati utile, ouod

fit dictum, factum, vel concuριrum coatra legem Del. Cujus explicationem Catholicam tu Lector benevoles, vide aput Reiffenu uel Dact. 3. Theia inrat. s. r. q. a. I l. Etiam runt, ut transgressa contingat ex infirmitate, vel ignorantia, aut prava oneu piscentia sine persecta advertentia.d consensu, atque peccator desuper doleat, ct Mediat

iis Christi meritis tegi petat , quod si hie lapsus i puta ablatio etiam unitis oboli fieret a iusto scienter, medi.

lato, cum complacentia, advertentia, consensu , vel

si loquendo de praecedentibua tuta motibus in deliberatio

nullus onciperetur dolor , etiamsi cognoscantur similes transgressitones, tunc omnes istae transgressiones juxta ipsos forent peccata mortalia , imputarentur a Deo, fides a spiritus sanctus excuterentur,is deinceps ipsis omnes motus etiam in deliberati, eoneu piscibiles, ac irascibiles &c. m. putarentur pro gravi peccato, usque dum iterum persi.

dem apprehenderent uilitiam Christi. Ita ut heram is

quod hi dicunt de renatis seu reno IIs, d de non renat s , aut renovaris, idem tenent Calvinissa de praedestinatIs, ac non

praedestinatis, de quibus omnibus adhuc ieciirret sermo explicando Propositiones damnatas Iansentanas ,&Quesne lianas Interim solummodo noles velim, quam dii te ulter imo imperceptibiliter memtarati cath. .lici sistentes in ilictis principiis. salvare queant, Deum no esse uci, rem peccati, saltem quo eas transi relliones, quae non

sunt in libera potestate hominis, sicque praeeem desuperlata tali homini se reatu imp .nlibilia.

ARTICULUS XX

Di de iis bonis versus.1 TN ompendium redigimus hune articulum, pote

longiorem, si ei uer tamen nihil su., st.. niihale dec r .am doctrina int rmittentes , quod subinde in tinnullis litoque praecedentio us asticuli su poti ri tamen verba si senalia poni in v I pro .,iri ela, itate, levitate Obseris vatum sali. Qui lotam Cisses ita. te. Λugustanam verbo.

tenus videri eapu, eam in Theudogia Polemi ea P. Pi-chler prope finem re ero. gitur in pr semet s. Repetunt primo doctrinum sutim δε ad jus,MMIiae bos a sperabus Art. IV. ι I. Iι ac alibi saepta traditam. ipsi dividunt peceatum ut si inmortale dc veniale, at conquere.tes, quod albo accusentur aut Loona opera Probibeant, longe in alio sensu , quam Catholici. Nos enim Catho M tan um asserant, cui a in confiere non de eamus. Se ne veniale dieimus , quod vel e piruitate materiaeleundo vir ευη concisorores Carbo cra , quoa olim de bis sputa ablatio unius oboli apud divitem vel ex imperse rebus parum doeqerint, tantum Me ιέι crras Irrhi , certactione actus pura ob desectum plene advertentiae ac de sejuη a fraternuater, peregr/-atdones, Rosaria, Montrebar

solvit amieitiam Dei, etsi aliquam me

reatur poenam temporalem. E contra vero catholici ex formatore isti Ecclosa superis placiat quod Cathone ab genere suo . junt , omnes transgressiones legum esse Ipsi admo uni non perinae, Mi --, μω hinc Inurina se peceat mortalia , sicque aeterno suppliei digna , putatque πιπιtia praedicenι, atque insuper uacorii sentisne ablitionem unius oboli , levissimam indignationem imo faciam, de eua altum antea erat Leat um. Quarto junt dod mireris 3 motas quoque primo optimos rationem fidem hane just cinJvam pavidis O ci. aliis plurimum ιοη- praevenientes , posito etiam , quod in somno citra ut stationis afferre, qua non esunt cui tranquill per Iuram causam prius in Vigiliis datam eontingerent, die uni bona opera, sed taη-- uic nam is at per fidem piscem esse transgressiones contra praeceptum Decalogi μη eon Babeamu ad Deum e Domuum o rum Iesum C illum.

77. Quare asserunt III. cire divisionem preeati in mor axent omines, quod σης ii in viscatavam non deleant f taleis veniale respiciendum potius esse ad personam, quo ex praecise oraca, qua ιιι ιjam es in impius legem transgreditur, quam ad paruitatem materiae qua e diabolo su ρν faucia, quae cussotitur, Turiae perter- Iem non admittunt e. si enim illa sit persona venia haud resinas mentea, quatenv imiMe recor, e con uno, ndignas quales inquiunt esse homines nondum per Raptismum ι per merita, o Iouiam citu in viam bis sae ορνe-νena ον vel renatos quidem, ast per sua precata iterum ensam peccata sua ς amplius Natari. Ita ut heirunt i

Iasitiam Cisis depeνGMesri omnes transgressiones legis Ubi etiam indeliberate, vel absque libertate indissis rentiae eon o. Catho te ipsi ad naula puncta respondent i Adtingentes, apud hosce lare merata mortalia, poena aeternae 'primam jam Ditis Arta a V. L XII. Probatum, quod

38쪽

Damnaris Martim ut h. c.

saera Seriptura non lum Iei, verum etiam dilectioni ac Pinnitentiae, aliisque bonis operibus adseribat remiisionem Peccatorum, augmentum gratiae, de Regnum qi rum vel de congruo vel de condigno mediate, vel imis mediate, prout nimirum est latu promerentis, a quali. M operis de quibus integer iactatus in Theologia spe .cul viva habetur, agens de gratia .mericis. Venite misne sct λινι meι, inquit Christus apud Mati. c. I. v. l. ac

seqq. fossit Regnum paratum vobis a eonstitutuae mund/ NResur vi vim e dedistis mis manducare fit vι, e dedistis . , bibere . Illud uisi eiecit et ea per nequeunt Theologi Catholici, quomodo Consellion istae volentes, fidem justificativam debere apud illum , in quo existit, serre bona ope. , tamquam bouos mictus, quomodo inquam doceant consequenter doctrine sui Migiitri ut beii, qui inter pro-Positiones a Leone X. damnatas 3 r. voluit, quod etiam N B. Iustus in omni opere bση peeeetri ubi ergo apud Iustifica-τum vera, proprie talia bona opera Quod si et bona opera velint peccata intelligere, gratis admittimus in similibus nos non debere confidere. 8t ad secundum, si aliqui fuerint Concionatores Catho. Iiei, qui nullam in pulpitis mentionem secerunt i quod tamen ignoro de se re bonis operibus, partieulares hi

rum , seu

nimirum circa annum Christi s 3 teste Ioanne ianda

existentium insuper sincere adderent undamenta Catholieorum , cur hi negent, solam fidem salvare, nescio sanes qualem consolationem de pacem, ac utrum non potius Conseientiae stimulos atque anxietates essent habiturae dicti viculae , Ommiseratione dignillimae. Pacem habeamus apud Deum per fidem, sed per fidem vivam, quae sine operibus mortua est si omnem NB nulla hie exeupitu tu habuero fidem , va us montes reosferam. Maritatematitem o babuero , ibi sum, inquit post x Corinth. c. s. Commendent ergo Domini Pastores ovieulis suis enixe charitatem habebunt enim exinde sorsan ire fidem ignorantia in vincibili laborantes , a ceteroquin a via

mandatorum Dei graviter aberrantes saltem hoc reme. dim testans salutis terne

ad simum etiam nos Catholiet volumus, ut fides site juncta cum fiducia in Deum, selum modo negantes quod hae sola justificet, Audiant, quaeso, errantes ovi euolae verba formalia oetrinae Catholi eae ac redeant ad ovi. te, in quo unus est Pastor Textus igitur e sonat Sessi UI. Conci Trid. Qua de Iustificii tione. Is nuntur

ipsam Iustitiam, dum excitat divisa gratia, o adjut , shomines male laeerunt, longe pejus tamen eat holi ei, si dem ex auditu concipienIeι, obere moventur a Deum, re propter partieulares hos abusus cum ingenti perturbatio de ιδι, vera esse, qua vivinitur revela. o promissa suae atque Iliad la Hiini, a Deo justi ar Impium per grat amne , de damno Eeelesiae a fide apostatarunt; nam propte abusum an est Ion a sua, uti communiter receptum sonat proverbium. Ceterum salsitas hujus amerti,nis Λugustanae videtur ex ipsis ejusdem Verbis tu i

enim I uti fatentur nostri Coneio natores praedicarunt de seriis a Iejuniis observandis, de Confraternitatibus, Rosariis in irachalu e. eo ipso praedi earunt de bonis operibus. Vosne haee opera puerilia publie pronuntiare, & e inseri. ptismat soli eo Imperatori Carolo V. praesentare auli sui. sis eum ipsa me coronata Capita sepius eadem opera quae vos aerula nominatis summa devotiones, ae populi aedifieatione exercuerint puerilitem egit S. Basilius, qui tempore antiquiis mo id ellii rea Annum Christi ερ. Lubi ver .iau adhue agnose itis Eeclesiam' eleberrimum suum oro nem instituit Puerilia exere uerunt famosissimi sancti Patres, de Eeelesie Docilares, Hieronymus, Chrysostomus, Gregorius Nati antenus, qui primis adhue sareulis

mentionatum S. Inistitutum, seu uti vos voeatis, dona. ebatum amplexi saerunt Absit ab impio filio suum sin. ctilsiniim aeque a doctissimum Patrem, nec non Ecclesie

Colummam S. Augustinum nominara puerilem, eo quod sinctissimam undaeetit Religionem ' Ut aeram im sanctiissimum Patriarcham Benedictum, pariter primis quinque laeulis florentem, sub cujus eae ullo quam plures imperatores, Reges, Prinei pes se se absconderunt. Ista ne xercere, aut pro stimulo Virtutis in Cathedra Populo proponere pus vos sunt puerilia ad tertium punctam patet responsio ex praeredentici si enim mention m opera puerilia non sunt, nec inutilia, potuerunt laudibiliter in Cathedra Populo proponi. Quod si in aliquibus locis de ne eessulis fidei neque in pulpitis, neque in instructionibus Caleeheticis quidnam fuerit a d.

ductiim error erat particularis, quales eorrexit quampi res Cone Tris tractando de Re formatione , exinde tamen nihil sequitur ad intentum si enim in agro repe. ritur triticum, & zizania , atque in vera Christi Eeele.

si boniis mali, mirandum non est, quod etiam in ali. quibus locis mali subinde vigeam abusus. Ad auartum in primis non video, quomoJo fidem msis eativam habens posse esse adeo tranquillus , cla seeurus de sua salute quoniam in priaeipiis ut heri iuxta propositionem a Leone X. damnatam ordineor nemo B. cadeoque nee justus est certui se non semper pereare m-raliter propter ceustissimum superbiae ιι ium. Insuper sim

mini Pastores aput suas ovieulas subinde Eeelesiae Catholico non assingerent nescio quae salsa, quali adcicere ne quidem cogitavit: si ipsis proponerent quod sententia

ejus, per redemptionem qua est In Miso IEs dum peceatores se esse latelligentes a mula Iustit o/more, quo inlive eonearisatur , ad eoa derandam Dei sericoeddam saeomertendo, a spem eruunt, s.fidente , Deum M propter rarisum propitium fore te.

ARTICULUS

De Casta sancti XXI.

est, ut mitema fidem eorum, oe bona opera vixtarieatisnem. Ut inaesar imito otest exemplum David iubello

tes, defendunt, posse sanctos in Coelia non solum coli, verum etiam invocari, atque ab ipsismet auxilium peti, idque erui saltem deductive ex laera Seriptura . Et dato etiam, quos illic non haberetur, susseere deberet nua praxis etiam antiquissimae celesiae , pernia S. P. timorum quinque saeculorun

stata.

8 . Ut autem haec veritas Catholica magis intelliga. ur, ante probationem Iuta et praenotandum, quid sit Castus, e quid Invoeatis. Itaque ultus ut sie, est eaece leariae in altero elueemis Invis, effas via eum debita aut Iseuomu a contestatis. Solet Is in sensu largiori etiam diei adoratI , quamvis rigorose loquendo adoratio eompetat soli Deo. Dividitur autem ultus ut si in pia tEum seu C Diaum, de in Morissum pro diversitate exeellentiae in altero recognitae : nam si excellentia alterius respicitur pure naturalis, qualis est in tineipibus, Magistratibus, Parentibus e etiam ultus exhibitus censetur mere polieitus ac Civilis. Si solemus apud magris Prinei pes flectere genua apud Illustres praesentes detegere caput ce. Quod si vero meellentia alterius respietatur supernaturalis, cultus exinde exercitu erga talem dicetur inrissus, qui exhibetur Deo est ultus Lais aeci si Beatissimae Virgini 'peνdaliae si Sanctis, Dialiae, de quibus vide euienstuet Tract. s. - - c. D L . e. 3. e 4. Loquendo de reacatisne eadem est peritis Auxio HI patrocia aduriau eum ais a fiducia. Λddit igitur invocatio super cultum adhuc duo , nimirum incrum ανδ , ac ad illos, quos colimus, quorum patrocinium seu

39쪽

3r. Cap. II. F. VI A XXI. Tractans de Proposit.

audii lium imploramus , directas , pro quo suum intelligunt S. Hieroi, unam ct Clit ostemus.

81. Selendum ulterius, quod, dum Deum invocamus, 37. Respondetur II. Dato etiam L nullatenus tamen con nullatenus patrocinium eum ipse sit superius sed potius est, quod ex Scriptura non sum eienter olligetetur li-ὰukilium humillime lagitemus ab Eodem, tamquam ab ita Invocatio Sanctorum, debere pio hoc sancto exereitio. Λuctore omnium gratiarum, Donorum , qui ex propria sua Virtutes, potestate QAuctoritate, potest petitato. bis elementitsime conferre . contra Sanctorum requentius, saltem in petitionibus, imploramus potius PauocIrium, ut

Isti tamquam singulares Dei a ei sint Intercessiores, Patroni, α duoeati nostri apud ipsum Deum, pro nobis nobiseum orando, quatenus tamquam Auctor omnium gratiarum hoc vel illud beneficium elirgiri, seu hoe aut illud malum miseri rorditer avertere dignetur. Et hine

ad eum lamamus miserere nobis ad Sanctos vero , orate pro nobis. Olo tamen per hae dicta negare, quod ali quoties Sinctorum non solum Patroci dum verum etiam

auxilium immediate petatur, suspirando E. G ad Beatissimam Immaculatara Virginem pro dono Castitatis, ad S. Antonium Paduanum pro irventione rerum deperditarum ad S. Apolloniam pro avertendo dolore dentium die non quasi putaremus, Sanctos habe in hanc potestatem largiendi .

miles gratias ex se ipsis, sed qaia existimamus, Deum hilaetamquam speciali illimis Amicis huiusmodi potestatem quasi praemium accidentale dedisse, vel quia 4 in vita quoad

talem Uirtutem singulariter eminuerunt vel in simili parte corporis amore Dei tormenta prinei pallio sustinue. runt, ut hac ratione aliis invocantibus similia dona conserte queant. Majoris claritaris gratia pro exemplo nobis ierurat in agnus aliquis in Ailla Regiam inister, quem Rex in figetum aestimationis, atque amoris sui plurimis cumulat muneri 'sus apud talem Ministrum vel possum immedia i rogare auxilium , supplicando E. G. pro aliquo ex his pretiosis munusculis sibi Rege dono datis, implorare patrocinium, quatenus meum agat patronum apud ipsum Regem, apud quem ma gratia supplieo. Unde maximam Catholicis ieiunt in i iam , qui eos quasi dololatras,

Et linteos proclamant nullatenus enim nos olimus Sanctos tamqiram eos, cultu Latreutico, nec imploramus, qua a se habentes Virtutem sanandi oce sed generamur tamquam mico Dei Patronos . vel auxiliatores mediante ipsomet Deo, qui honoratur in Sanctis su

quo tamquam immenso omnium donorum mari diversa gratia um flumina prinei paliter exeunt, ultimato iterum in illud mare redeunt. H. N. 86. Respondetur I. Saltem deducti. ex aera Scriptu ira habetur , lieite invocari Sanctos in Caelis. Probatur Primo, Iuxta Sacram Scripturam possunt invocari pii homines in hae vita adhuc degentes ergo recte exinde e. ducitur, multo magis posse invocari Sanctos in altera vita existentes. cur enim hi in gratia jam confirmati, atque singulares ami ei Dei essent deterioris conditionis, tiam

homines in terris , non raro, quamvis ceteroqui pii, nonnullis tamen imperfectionibus maculati e Antee. Prob. ex c. I s. ad Romano v Io ubi S. Paulus ait Oscro vos, ut diu Dei a me In ον attonitas pro me ad Deum di ad Colos Iap. q. vers. a. Oration instar ercisum eor Traditio postoliea, quam declarat praxistinua celesiae ex Patrum antiquisti mortim Testimoniis, bis innoteseens . Sic in primo statim faeculo priter iturgias S. Petri HI acobi, Divus Dionylis Areopagita sua sic, ut quis se pamitaris conscia aria ad at quem Sanis ctum , ut se adbudet, ae pro se roget Meculo II S. Irenaeus lib. s. ap. 9. Beati iii:nam Virginem Mariam proposuit

tamquam Advecatam Faecutioi I. cigenes in Lament inquit Inc*Iam me renibus prosernere is deprecar unjureis sua Sax os, ut ιθ non audent petere Deum proptir imi latem peceat succurrant saeculo r. cum tot adsunt S. PP. textus, ut nee o versati moderni nominatim nismer, audeant negare, pro runc j-m viguille invocationem Sanctorum in efficax nostra A rario inquit S. Ambrosiua precat. M praeparot ad Missa. B. νον- ι suffragia et e e. Aps Ourum Ixtercessionem imploro Ne Maris rivim reces deposco e c. Confessorum orationes expostulo. Cui adstipulatur . Augustinus in meditat. r. 6o. Exaudi me Trinita Sanctoνum per merita propi tarum , per sexfrula Apostolorum , per cons. intiam Narrarum , per rim Confesso-νmn, per Castitatem Hr inum , ef NA per intercessione in omisnium Sanctorum Plures miles textus di rationes reperies apud Controversistas nota uter apud Picliter Rrri a-ιtiae Theot Polemicis hie fundamentaliter resutantem rerieonem Augustanum Lomer, qui per quaterniones plus tua in quinquaginta veritatem istam Catholicam impugnare praesumpst Recogitent Domini Pastores ultimam vita sum

luctam, ubi , antequam in longam eatur aeternitatem pugnandum ad buc est eum potenti illo adversario, ex tam

si an non consultum tunc oret cum S. P. Λugustino Ambrosio, Waliis B. virginem Mariam atque Sanis istos conellia re sibi tamquam adjutores, Pationos, quar eosdem cum Luthero excludere

88. Dices i. Clistus qua Homo , uni eus est Media

ror , Propitiator , Ponti se Intercessor noster , et quem aeeemim aliamus ad Deum juxta illud I. Timolia ea p. a. v. s. Unus e Nediato De edi hominum, 'Cbrista Iesus ergo Catholici non recte invocant plures .n mirum Sanctos , tamqtiam Mediatores Intereetares pro nobis ad DEUM. Respon Explicando textum disting. Ant Christus qua Hom unus est Mediator de liuereestor noster ad Deum princi lix, o in quem ultimato omnia redundant , concedo ; minus principalis nego . Christus itaque qua Homo in tantum est unieus Mediator noster tinei palis . in quem ultimato omnia redundant , quatenus ex jusdem meritis , sanguine, E B. Redemptione omnes Reliqui facti sunt sancti, amici Dei cxe valentes exinde suum pro clientibus r- ponere Patroe inium is quasi Dispensatores Dei p. aesta re auxilium, prout textus, si lateger ponitur, se ipsum, simul o pro declarare videtur eouentibus iar milibus: Unus Deus, unus smiaiatis et e hominum Homo Chrsus Iesus Ni seu M.tur . Iuxta aeram Scripturam Angeli possunt i Redemptionem eme ipsum pro omnibus . Alias sane si in voeari ergo etiam Sancti cum eadem sit uti obique i per Christum minus principalas '. media i Interces R. ratio. Λnt probatur; si enim Angelum in voeavit Iacob l res excludereatur , nec tales sorem pii in terris , nee Patriarcha se cap. a. v. . ibi Iacob invalia ad η. Angeli in Caelo contra ipsos textus saerae Seripturae telum, flevit, era uarit eum se Eliphas Iob Amiso suo super lux in Responsiora I adductos . ille ante oculo c. s. v. r. in miseriis sequens dedit consilium ad aliquem tuos in uia Regia unicii Regis filium, omnia ni id Sanctorum conieνιere . Super quem textum . Augusti Patrem valentem, simul tamen etiam potentes Mini.

nus apud Pinedam per sancto intelligit Auetis. Nee tos, ct Regis amicos, vim ex honorari eupit. Num obest Conei lium Laodicens teste Theodoret piohibens male , ut lio Regis injuriam facit , qui equidemur , invocationem Λngelorum Etenim in primis illud erat suo prinei pali Patrono lium Regium sibi eligit aliqui

Concilium praeei se a Cieulare, quod non habet Auctori ties tamen etiam Regios illicos o Ministros aceedit praeei setatem fidei consormiter Quaest. Prolegora nisi quoad ea, respectu quorum a summo Pontifice approbatur, aut a in

ut vel sibi ulteriorem prud Regbiim Principem favorem. vel apud ipsum Regem Patrem Supplicatam impetrentia Ecclesia reeipitur. Deinde prohibuit invocare Angelos gratia non absolute sed tamquam Deo minores, qui sabricas. sent mundum, prout voluit Simon Magus. Ita . au. Sy. Diees II. Sancti in tanta distantia tali a terra non vident, nec audiunt nostras preces, neque lotelligunc

40쪽

Damnatis Martini Luth o c. 33

interne directa ad ipsos suspitia in partim laribus nostris E eontra vero Catholici, etsi ultro admittant. In SerI.

nece otibus : ergo non sunt in voeandi, cum seret a plura non esse prohibitum, ut Lateis distribu tuta ueta. e ruthraneus. Λntee. Probatur ex illo Me e. o. Utventes ristia sub utraque specie addunt tamen sed nee se ibi- sejunt se morituros , moretu vero bj noverunt amplius. Et ex dem praeceptum positive a Di mino . ut porrigitur ipsis Isaia . s. Dabam nescivit nos, e Israe Pisavit πω sub specie utraque Item porrigere Laieis ueharistiam

s. l. Si etiam eum nostro et nardino et v veis in suo sub una tantum specie nec pugnare contra veteres Cano. Speculo transmitteretur, Sinctos nec videre, nec audire nes, nee contra Exemplum Ecclesiae antiquae , in qua tu

in partieulari nostra desideria dc preces, needum sequi , do sub una , modo sub du bus Eucharistia speeiebus a. Hos non esse in voraqdos, eo quod adhu possent gene batur. Veritas hare Cathoi te ut pateat magis, raliter pro omnibus eosdem implorantibus suam interponere Supponendum est, ii in sub unica tantum speeie intercelsionem apud Deum omnia audientem , omnia vi panis vel vini realiter contineri Christum r

Septem praetensi. ω a Confesso e sugustana te septem ν-ticula Carbolici j v at ab us refutantu . oo, Antequam deseendam ad resutritonem singulorum, praetrionendum censui quod is ipsa Consessio Aue ustana, priusquhm singulos referri praetensos in Ecclesia Catholicam, si introductos abusus, incipiat a verbis veritatis non ton. sentaneis, laudat et bis sibi ontradictoliis, ut nimirum vel se eorum Consessi , an quit m νmbolum δειρ a sit on imis ipsi met lorum fa, , Initium itaque ei rea abusus in tari ii sis init memorata insessio Auguctan taliter quod de viis articulo fide dissent aη ab Ecelsa albatica, cum tamen in supelioribus Articulis rite fidem justificativam , bona perari ea atitatem Saeνa

taliter a Catholieis discrepent ke. En in prinei pici sit sitatem ratem in pilogo post Alieulum VII. aiunt, quod M plurIbus abusus die potuisset ere ex tamen in prinoi pio inquiunt, pisco tantam esse ab usu , quos ipsi tamquam

novos, d contra voluntatem B. Canonum receptos omitistunt . En in fine contradictionem l pergamus nunc ad

tanter in cor lec tit, ne vino vini vi verborum auulsCbν ι . Cur autem tam in conleeratione panis, quam vini reliqua ponantur per eonec miramiam, seque realiter

totus Christus ratis est, quia Christus utrobique, rum sub speciebus aeque panis, a vini, adest non dentem. Res II. Quamvis Sancti has hominum preees non tum carneis sanguine, corrire o anima, Divinitate α iderent, possent tamen a Dei, quasi audire, seu percipere umanitate, ita tamen, ut vi vervorum in onsecrati Per speetalem evelationem. Res III. Sinctos similia, uti ne panis ponatur immediate corpus ilia vero ipso linet Λngelos, videre in Deo tamquam clarissimo spe. Culo Textus pro contraria sententia adducti , si quid Probarent, solummodo ostenderent, quod in Antiquo Testamento non fuerint cognita ista suspiria, in voeationes in hae vita degentium, cum Patres in Lymbo laxissimi im Me speeulum , nempe essentiam Divinam, simi-Ies in voeationes repraesentantem, necdum intueri potuerino Dei nil praefati textus nec sunt ad propositum; pri us enim uti ex contextu patet, solummod vult, mortuos nihil amplius conducens ipsis ad bona opera , dc ad pora geniann Paenitentiam noscere, sicut noscunt viventes, semorituros, exinde etiam remedium contra peccatum Polla ut alta nere Meum us textus declaratur, quod AKra. tiam Israe ita non amplius noverit tamquam litis ob sua

Pete ita Si pari e sponsus in Parabola Evangeliea dedecem viέginibus diei ad si tuas, estis M. Clementissimus avertat Deus, ne si nilia suo tempore verba , Ne sera os loquatur ad ea tholicos Mum Caelestes eum spon.

qui anaiquisti irius Origenes Homii 37. in Matthaeum. quam mortuus Etenim post resurrectionen, non rnplius

moritur ad Rom. . . . o. sed tamquam vivus, cquidem homo- Deus, ac consequenter propter naturalem connexionem partim inter se, o propter unionem Hypostaticam , naturam inter humanam ct i. nam in qua .

libet speei existit citus Clit istus . . . 93 Respondetur , Nullum est a siligni bile in . Seti. plura mandatum Divinum , quo hi istus aicis praeepisset sumptionem Euchalissiae sub utraque specie. Probatur . si ore assignabile aliquod tale mandatum , esset deducenilura ex ii quod Chiastus in ultima cena, dum institui sat est illimum Eucharisti sieramemum sub utraque specie His Qvini adjur,etit hae sol malia Matth.

e p. 6. Bione ex hoe m. xes. Sed ex his verbis non eruiutur m datu in Domini pro tricis ergo Majc rem ultro fatentur adversorii in sua conia it. ne ugustara Minor probatur ex eo , quia Christus ibidem ultimam Cien mi nus test non pia cite per modum s. amaenii, sed Qt super per modum sacrificii, direxitque veniit nata veita B,bιte ex hoe emnes ad Apostolos , quos consecravit a. eerdotes adeoque ex his verbis non eluitur mandatum Di,n,in pio Meis, ut urnam Eu. haristiam etiam sub speciebas vini cruntii matur: illi, ad quos Christus direxit l, .c, d.itiina, obtemper me hiberum omnes ; ita enim legitur M. .ci cap. t . v. 13. Et bibe Ar x lis omnes Ubinam autem vel ex S. Seriptura, vel ex comis

muni antiquae Ecclesiae pella.. ne habetur, quod pariter praeter post ilos biberint ex 'o alie E. G. Paterno milias Coenaculi, ct alii an servientes quod si non lignum est, ad alios extra pistolos illa verba non fuisse, Christo Domino directa. y . Probatur a. Si mand ti m Christi Domini in Itima cena sumendi Euth. rilliam sub utraque speei suisse di. rectum praeter postolos ad omnes etiam Lateoc tunc ipsi met postoli numquam porrexissent Eucharistiam Laiis eis sub una specie, sed sic porrexerunt ergo Major tet, quis enim pudeat dicere, Aposto in causa tam ardua fuisse transgressos mandatum Chiisti Dominia minor Gro probatur Etenim postoli fidelit,us, ad audiendam e rum prius doctrinam congregatis, distribuerunt potius Eu.ehatistiam sub speeiebus panis, juxta illud Ac . tap. a. v.

a. Erant perseverantes j doctrina Apostolorum , et commuisnuatione fractu j panisci de qua ractione panis pono.

lus . Corinth. cap. o. v. 16. ait: panem , quem Iraarimus , nonne participatio corporis Denun est ubi haud dubie pariter de speciebus vini mentio facta sui stet , si in omni distributione panis Eucharistic etiam calix Domuni non solum potitiss. , sed etiam e manda io Christi

in Communione Micorum necessirio addi debuit et Pt secto neque Israelitae comedentes Agnum Pascha m. vel miη oc. Et tantum consuetudo non Ira vetus aliud Mannam de Cinio pluentem quae B erant figurae Eu.ere Noe vero consuetudo non Ram eon ea serιsturam, baristi leguntur adjunxisse temper e neressario ali- figura non liueat hic argumen.

ARTICULUS I.

De utraque specie. st Laicis aluin utraque specie sacrament in Carna D.-babel sed etIam contra vetere Ca ne edi Exemplum Ecclesiae H quem potum cur ergo a

rapta est. Ita Aeatholici irari ad figuratum it

SEARCH

MENU NAVIGATION