장음표시 사용
41쪽
a Cap. V l. An Regula Fidei Spiritus Privatus.
nam, qua viae, de operationes hominum reste diri Contra argumentaberis in eadem se a. Quod guntur procedit ex interno Spiriciis Sancti testimonio debet Frustra etiam fingunt Scripriuam claram esse praede esse venim sed mea Fides interpretatio procedit stinatis, solis autem reprobis obscuram. Nam se vel ex interno Spintus Sancti testimonio ergo mea debet maxime clarus Scripturae sensus manet hominibus per esse vera Quid jam restat Sectario, quo veritatem petuo obscurus: cum nulli constet quinam homines in suae fidei mihi declaret, aut ulli sapienti, qui deme piniculati sint reprobi, quinam electi. Neque admit cera cupit Et tamen Scriptura . Petris moner Fideles rent, ut arbitror, rcprobum esse SAugustinum, aut quod debeant esse Parari ad satisfaviendum omnipo-SHieronymum, qui Scripturas sibi obscuras esse pro scenti vos rationem de ea qua in vobise stristentur, ut supra ostendimus. IV. Quod si dicat, se potiusquam me possidere in-
GA RU VI ornum spiritus Sancti testimonium; quia scilicet est
in vera Ecclesia, vel quia est praedestinatus, vel quia
Frastra recumrur ad internum Spiram pravo Seriptura id testatur. Respondetur, hoc ipsum nunc
resimonium esse in quaestione, ac proinde idem probat per idem, ac
LT Um ex argumentis hactenus allatis evincitin , Se merum circulum committit. Quaeritur enim, unde L claricis,qui Ecclesiae Romanae auuioritatem reji constet te habere Veram Ecclenam, aut verum Seraciunt, destitutos esse susticienti tegula fidei&judice turae sensumi Relpondes te id scire ex interno pultus
controversiaium,elimque extraScripturas quaerendum testimonao Duin autem inquitur, unde cognosci
esse: rccurrere demum coguntur ad latebras Spiritus possit, te potius quam me habere illud internum Spi- privati,cujiis testimonio dicunt se interius in anima di ritus testimonium t Respondes, quia sum in vera Ee- vinitus edoceri, ut possint singuli de vero Scripturae clesia. Ubi vides te circulo inextricabili belle inelua sensi judicare,ou reliquas fidei controversas decidere sum, neque per Spiritum piivatum ullum tibi, aut fi-Sed contra, Vanum, fictilium esse illud spiratus de controversiis exitum reperire. privati restimonium, certissimis argumentis hoc modo His etiam argumentis manὶfeste convellitur nova demonstrabis. Secta Tromitorum, qui sibi persuadent se interno quoia Primo, Internum Spiritus Sancti testimonium non dam Spiritus Sancti: enthusiasmo edoceri, atque o potest sibi contradicere, Sed sibi contradiceret, si illud milia ex arcano ejus impulsu operari. Quamvis hunaberent nostri temporis sectarii. Ergo Spiritus interni Medico magis opus est quam argumento , ut lanatotcIbmomum, quod praetendiuit, est vanum mereri cerebro, vanescant illa emotae mentis
Ostenditur raditiones necessarii esse μιι-
tendaS. Minor probatur,Lutheram ex interno Spiritus testimonio dicunt Epistolum DJacobi non esse veram Scriptulam,sed potius inanem&strainincam, ut loquitur Lutheius: lvinistae autem ex codemSpiritus instincti
affirniant eam Epistolam esseScripturam vere divinam. Iteriina,Lutheraiuajunt perii tacitum Verba, Iocest Uristimant Seciali omnem doctrinam ad salutem Corpus meum, significara realem Christi praesenriam L necessariam tam quoad fidem, quam quoad mo- Calvinita contra per eadem verba intelligunt istam res in Verbo Dei scripto continera, ideo Verbum Dei figuram Corporis Christi. Haec autem est manifesta non scriptum, sive Traditiones omni conatu rejici- contradictio,pi Oritia tamen utraque pars aeque strenue unt. E contra Traditiones necessario admitti debere, allegat internum Spiritus privati testimonium. Sc ad fidei Regulam pertinere, omnes Catholici do-II. Cum vero in Omni contradictione, alterutra pars Gent, demonstrant.
necessario debeat esse talia, sequereturprimo, Spiritum Ptimh: Quia multa sunt puncta fidei, quae ex Scri- Sanctum esse auctorem fallitatis, quod est prorsus in pluris cognosci non possunt, sed ex isti Ecclesiae re pium. Sequeretur secundo, nullum a Christo relictum ditione. Ergo Traditiones sunt necessariae ut habearaio esse modum convincendi aut judicandi haereses, quas Regula fidei adaequata Assirmptum probatur, ex eo tamen ipse praevidit necessario emersuras. Nam qui quod punctium si fidei extare Scripturas Divinas
vis Haereticus non minus facile affirmabit se habere in Hoc autem ex ipsis Scripturis non potest cerib comternumviritus testimonium,quam quivis aliusSanctus inare. Quamvis enim Scriptura asserat se esse Di. disdelis. Si interim extra Scriptiiram, praeter Spiritum iam non ideo eerto constabit illam esse talem, nisi privatum, nullum admittas judicem in controversis fi prius habeatur motivum credendi Fide divina iplam dei, nullus omnino supererit modus haereses judicandi Scripturam, quae hoc affirmat, esse Verbum Dei quoa aut convincendi. Poterunt enim singuli sempcr prae eriare non potest. Sicut etiamsi in Alcorano in tendere se habere internum&arcanum Spiritus Sancti meti saepe asseratur, ipsum Alcorani librum a Deo -- dictamen, quod nunquam per alium Spiritum priva litus missum esse, non ideo tamen illi credimus, uerum aequc arcanum S Obscii rumdcbite refelletur,nun tanquam a Deo missum recipimus. Ergo hoe pun- quam enim potest aliquid incertiun aut ignotum, per a. inum fidei quo credimus extare Sacras Scripturas, in Ilud aeque ignotum resutari potest haberi absque pei petua Ecclesiae traditione. III. Quando itaque Seetarius articulum aliquem suae quae testariar hos libros ab initio a Deo inspiratos de di fidei, aut verum Scripturae sensem probat ex Spiritu latos fuisse. privato hoc modo. Quod procedit ex interno II. Secundo Punctum fide est etiam intest Spiritu Sancti testimonio debet esse verum. Sed Sectarios receptum , diem Dominicum non Sabba- mea Fides du interpretatio procedit exinterno spiritus thum esse colendum: Baptizatos ab haereticis,non esse, Saeusti testimonio, ergo mea Fides interpretatio de rebaptizandos: apud Lutheranos, infantes dum babet esse vera metantur,per usum ratioru internum fideiactum elice
42쪽
re se in his tamen Scriptura nihil omninora cernit. Ergo necessarium cst admittere aliquodve bum Dei non se istu quo haec credenda proponuntur. III. Tertio, Tiaditionum necessitas multiplici Scriaptararum testimonio comprobatur: dc praecipue ex S. Pauli Epist Lad Thessal caputa. Itaque fratres tenere aditsones, qua accepi sivepe Serm em,si per Mρistolam nostram. Ubi clare indicat Apostolus, se multa tradidisse per solum sermonem, quae a fidesibus nonrrunus observavi velit, quam quae per epistolam icti-ptam exposuit Solo autem serinone ea se tradidisse ostendit, cum sermonem suum ab epistola scripta di-mnguat perre dicenove per semonem , e per Epiastolam. Ex hoc loco manifeste probari Ecclesiae Traditiones fide recipiendas docet S.Chrvsbst. in eundem Apostolilocum mepatet inqui id quodnon omnia per epistolustrad derint, sed miata etiam Analutem, eadem ver de ἀν-- tam ista, quam illa. Quid clarius Eodem prorsus modo de menteApostoli loquitur SI sillus, Oecumenius, Theophilactus, Damascenus. Quarto, Iὁem est de Traditionum necessitate ceteterorum Patrum ab ipso Ecclesue exordio consensus. S.Dionysius Areopagitassiauli Apostoli Discipulus,Ecclasiasticae Hierar. cap. . Primi, inquit, illi Sacerdotalis munerisDucessuma illa& substantialia partim scriptis, partim non criptis institutionibus nobas tradiderunt. IV SBasilivi cognomento Magnus anno post Christiim 369. doctrinam hanc apertiuina exponit lib. de Spiritu Sancto cap. 19. Orata, in*ais, quae in Ecclesia
sermoturacpradicantur, partim ex conscripta doctrina habemus, partim ex Apostolorum traditione in m sterio adnos delata qua urra, eandem ad pietatem vim habent, Gnemo his tantradisis, arui es mediocrem saltem Ecclesia orum jurium experientiam haberi Ac plures biisdem traditiones non scriptas continuo subjungit, ut symbolum esse Apostolorum, Unctionem in Sacramento Confirmationis adhibendam, aliaque quae in
V. S.Cyprianus, qui in Ecclesialatina vixit secundo post Christum eulo lib. a. epist. . Admonitos, inquit, nosset, ut in Catie, erendinominica traditioservetur, nempe ulmixtusaana ineratur, eaqua in Calice iascenda,cen nuspiam in Scripturis admonemur. S. Hieronymus traditiones aperte agnoscit in epist. ad Marcellam de erroribus Montani AH, inquat, nam Quiaragesimam ex Apostolisa Traditione tempore nobM congruos unamus ios Patres eandem doctrinam uno ore profitentes brevitatis studio praetermitto, qui dum hae aliaque ex traditione agenda proponunt, noc ipso requirunt ut credamus ira agendum esse. Augustinum tamen qui suo tempore Ecclesiae primistivae conciliis interfuit, plurimasque haereses debella- .it,pro indubitataTraditionum auctori tate lententiam serentem audiamus in epist ii8. Ida, inquit, non siripta se tradita custodimis, quae auidem toto terrarum orbeelservantur,dantur intelligi ea vel ab ipsis ' σωότει plena u cinctius quorum estis ceu saluberrima amctoritas ommendata atque statuta retineri, cur quod Dσminicamino F Resurrectio, di Ascenseo se iam ta faventin Spiritu S universaria Solennitarecelebranis rur. Et ne quis hoc loco dicat hanc traditionem non esse Iegem ne sinam,postea listinguitillam contra obse vationes quasdam particulares non necessarias, dum subiungit, Alia vero qua per loca terrarum Regionum. que variantur liberas habent observationes. R. HAUM E TOm. I.
nix hoe Augustini laco colligitur Traditiones in
Ecclesia alias esse s uia, quae ab Apostolis cum Spiritus S. assistentia institutae sunt; alias immediate a Christo et Apostolos traditas, 5 ideo Divina numcupantur Alias denique eis Ecclesiastea viae usu&auctoritate Ecclesiae in Conciliis aut aliter vim lens o tinuerunt: nam omni repub. recte instituta non minorem vim habent consuetudines legitim approbatae, quam leges conscriptae. De harum auctoritate ibidem sic pronuntiat Augustinus, Insesentissma insania est dise
VII. Ad eognostendum autem quaenam Apostolicae Τraditionis vim obtineant, hanc Regulam tradit idem Ausust. lib. q. de Baptisino .. . Quod inquit in
versa tenet Ecclesia, nec in concilii, nstitutum, sed semper retentum est, non nisi auctoritate Apostolica tu ditum rectissime creditur. Doctrinam hactenustata ditam tenuit semper univerin Christi Ecclesia in cinciliis oecumenicis congregata, contraria expresta anathemate damnatur inConcilio Nicaeno H.t .ari.7. S suis Traditione Eeris vestri piam sive e nsuetudine valentem non curaverat, anath mast.Et Tridenti primitivae Ecclesiae doctrinae insistens Ses . post decretum de Scripturis Canonicis sic dees rat; Traditiones,inquit, tam ad fidem quam ad mores pertinentes,tanquam veloretenus Christo, vel Spiritu sancto per Apostolos dictatas pati pietatis assectu
ac reverentia sancta Synodus veneratur.
His opponunt Sectarii aliqua Scripturae loea ut Isaiae
29. In vanum colunt me docentes mandara es doctri ιλ- r. Et Matth. Is Imritum feesu mandarum μι propter ad unem vestram. Denique Id ei. r. ι taesu de vana conversatione vestra paterna aditionis.Sed haec omnia fiustra adducuntur, cum nullo modo agant de traditionibus novi Testamenti , quae nondum in mundo erant,dum ista scriberentur Aa solos autemJudaeos illa verba dirigumur,quod ipsi praeterTraditiones Divinas per Moysen acceptas, alias inducerentLegi Di-vime contrarias Male inde conclude adfecerunt Iudaei, ergo idem facit Eccles Christiana. VIII. Ex his patet, semper Ecclesiam Christi praeter Scripturas etiam veras Traditiones ad Regulam Fidei necessarib admisisse, sine quibus nequidem constare posset aliquas Scripturas a Deo dictatas esse ut has qiste in manibus veriantur de non alias esse Divinasol plura alia Fidei dogmata in sola Traditione sendata. D Non sufficiunt tamen ad Regulam Fidei adaequatam Traditionesti Scriptura sacra, sine ulterioriJudice controversiarum, quem in Ecclesia Romana infulis bilem esse in cap. sequenti demonstrabitur.
Ostenditur celsam Romanam ain suo capit/esse Regulam animatam, est Iudicem infastibilem
controversiarum Fidei. Eram Christiaeelesiam quam solam esse Roma. V lam supita ostendimus hon posse subsistere sine Regula&Judice visibili contra essarumsdet,quos 'estarii omnes destituuntur, probatum est c. 3. . de dein ceps. Nunc in eadem Ecclesia cum suo Capite reperiti Judieem controversiarum fidei infallibilem paucis m. gumentis ostendemus.
43쪽
Cap. VIII. Iudex infallibilis Controversarum Fidei.
probatu ista insallibilitvi ex Scriptum. I Lla debet esse inhilli bilis fidei Regula, cui Christus
litam assistentiam promist, ne possit in rebus fide deliniendis errare. Sed hae Ecclesiae in Petro ejusque Suecetaribus talem assistentiam promist. Ergo Ecclesia tam is Petro quam in ejus Succetatibus debet esse Regula fidei nLubbilis.
XIrobarucininor ex verbis Christi Matth. ti, Tura Petrus cs super hanc Petram adificabo Ecelsam meam. Promittit igitur Christus se aedificaturum Ecclesiam supra fundamentum omnino firmissimum, quod labii deficere non potest deficeret autem si deliniendo res fidei aliquando erraret, tota enim Ecclesiae integritas in integra fidei veritate consistit: hac veritate semel de-Sed in nullo Apostolorum apparuerunt signa plura
aut illustriora quam ea, quae supra cap. . demonstra vimus de continuis miraculis, antiquitate, amplitudine, unitate, perpetua successione Ecclesiae Catholicae Romanae.Ergo ex his signis ac testimoniis certo constat doctrinam , quam Eccles illa credendam proponat, certam esse &infallibilem. Ac proinde in materia fidei ejus dominam ac sententiam decisivam non posse sine
scelere repudiari. Idem sic ulterius deinonstro, Deus non tantum Verbis, sed etiam aliis signis ac miraculis hominibus loquitur, ac suam mentem manifestat; uti patet ex illis signis ac prodigiis, quibus Apostolos in novo, Moy semin veteri Testamento verae fidei praecones esse declaravit. Jam vero Deus aer, aut permittit sciens&itudens Ec-ficiente, ipsam Ecclesiam deficere necesse est. Promis clesiam Romanam suo nomine hominibus proponi, ut sonem hanc pergit urgentissinus verbis ire lina confir veram&in rebus fidei infallibilem, cum iis notis, mira- mare: Eeporta inferi nonpraevalebunt a Perm eam.syrae eulis ac sgnis perpetuis, ex quibus homines debeant valeret autem potcstas inserorum ad Versus Ecclesiam, prudenter iudicare, illam a Deo, tanquam veram cin-
si ullo unquam tempore in decernendis fidei contro fallibilem designati.Nam illa signa pro Divino testimoversiis inhaeresim incideret, quod nunquam Ventu nio communi iudicio viri prudentes probi toto orberum Clitastus .iperte pollicetur omni aevo admigere,&exillis se obligari ad recipiendi XI. Ex quibus manifeste sequitur, vel Cluistum in Christi Ecclesiam tanquam infallibilem agnovire. Oromittendo hesticem fuisse, quod impossibile est, Vel XIV. Debet autem illud judicari prudens motivum Ecclesiam ab eo visibiliter, datam nunquam in fide ex quo homines pii ac prudentes passim judicant se de- desectiiram. Promisit enim fiindamentum Ecclesiae fu bere assensum praestare. Atqui non potest Deus Eccleturum stabile, tamentasset labile, promisi portas am illam proponere sub illis signis, quibus hominci inseri contra eam non praevalituras , tamen de ea in debeant ageredendum prudenter induci, nisi per haec
errorem&haeresim prolapsa infern triumpharet velit mentem suam pro ea vere manifestare. Ouo enim
Hane Eeclesiae visibilis infallibilitatem ex his Christi modo potest de re aliqua mentem suam hominibus depromissis clare intellexit, declaravit Apostolus clarare, nisi exhibendo signa ex quibus homines pru- 1 ad Tim 3. Ucιas quomodo te oporteat conversarii do denter intelligant,rem illam aDeo sibi proponi,& reve--Dei quae estEccle Dei viviaeolumnaramamrem lari, Nam talia signati miracula,quibus blitus est De stmeritatu Si Ecclesia in qua Oportet conversari est com res veras declarare, apponere rei falsae, aliud non esset mna firma, imo ipsit mammmm veritatu, quomo quam homines ultro in errorem inducere, quod in Dedo potest in docendo a veritate fidei deflecteret Si enim um cadere non potest.
tori semel succumberet, hoc ipso lapsa&prosti x j - XV Deesaratur vis hujus argumenti in simili. Si Rex ceret; quam tamen ipsa Veritas, Petram fidei, binistri sciens itudens permittet et mandatum al1- inuincibilem, ipsam columnam, ipsum fis quod aut diplonin suo nomine,&sigillo consueto mu- veritatis appellat, niri,&coram suis subditis, se praesentei injectante, Ex his pati evidentia conficitur Ecclesiam Ch isti publice promulgari sine dubio debcrent omnes pru- semper fitisse Visibilem. Nam eadem Ecclςs Ont denter judicare hoc esse mandatum Regis,eumque vel- quam poreae inferi nunquam praevalebum, dist xe di te id subditis significare. Ouod multo magis in Deo lo- citui Petra, columna, firmamentum, quae remm ym eum haber, qui semper os timpedireminicula, aliasi visibilem a sensibilem designant. Eadom a Christ que notas, ex quibus tanquam proprio Dei sigillo judi-
comparaturSagenae pistratam bono quam mMO LOR Gnt homines Ecclesiam Romanam, tanquan insilli greganti: ac Lucernae super candelabrum,SCVirat su hilem Dei nonune,in divina auctoritate proporii
pia montem positae, Mat. . quibus nihil potestςM si Ecclesia se proposita esset falsa&fallibilis, uiagis visibile. Ita intellexit, ita sensit,ita loquitur primαν terius sequeretui Deum sibi esse contrarium Vellet
doctrinae testis August. de unit. Eccles cap. 6 nim ἡ- - si homines obligati ad eam recipim -- XII. Non est, inquit, Ecclesia operta, quia non ς dam, ut jam ostensum est,&nollet eos obligari, si Ec- ub modi . sed super candelabrum ut lucea Omnibu eles, illa sitiata, quian domo sent', sed Donatisti 'ςlux Opςαδς 'Vi xvi. Deriiquest Ecelesa illa visibilis non esset infal--1udiunt tam lucida testimoni qu illam x xQQxbς α sinistri in Irusti m isdemonstrant; & malunt clausis oculi QKςRd .m uia. enim nobis constaret in Scri-mmontem, quam in eum ascendere.
Eadem infastibilii Ratione manifesta compro
XII. T 1 sciatio imprimis independenter a Scriptu- IrisAoc modo formatur. Ex miraculus signis quae in Apostolis apparuerunt,certis constabat do-
strinam quam proponebant fuisse ceriam anfallibilem , ab omnibus merito recipiendam, ut ipseMetarii adnuttunt. pturas ex quibus fidei articulos habemus, vere esse divinas, Mab errore immunes aut Evangelium Mat .
thaei esse Verbum Dei, & non Evangelium Nicodem quod olim conscripst Hoc certe non aliunde quam ex tacita testimonio accipimus, ut ipsi Lutheran fateri debent, qui ipsas Scripturas non aliunde quam ab Ecclesia Romana acceperunt. Ergo si Ecclesia auctoritis esset obnoxia errori, incerta plane&dubia esset omniω
44쪽
Cap. VIII. Iudex infallibilis Controversarum Fidei
Retierim infertur contra Sisarios rimim Rom. in Gheontroversiissuprema est irrefragabi-
ω authorit-. XVII. Et nonstrata tam evidentibus argumentis
L Ecclesiae hujus inrallibilitatesaeile declara-
modo probarent Apostolos & Evangelistas cum esserit homines, in tradenda Ecclesiae doctrina errori obnoxios fius atque ita adversarii incaute illam primitivae Eeclesiae navem perserant, in qua ipsi se navigare
Reiondeo igitur secundo , disting. consequens, Pontifex in rebus fidei potest errate, sine asssistentia divina concedo:cum allistentia divina, lego; hanc autem Vicarium Christi,& in definiendis fidei controversiis haberii assibilem.Ergo de fide est Pontificem Romanum esse vicarium nristi. ωm definiendis fidei coimtroversiis falli non posse. tur Pontificis Romani authoritasirrefragabilis indefi stubernanda Ecclesia Christus illi promisit,ut osten-niendis fidei controversiis, sic enim ulterius argumen iam est supra, . tandum. XX. Objic seeundd. Aliqui Pontifices de facto ali- Ecclesia Christi visibilis in articulis fidei non potest quando errarunt ergo non sunt ab omni errore im- errare, ut jam ostensum est. Sed illa pro articulo fidei munes. semper agnoscit docet, Pontificem Romanum esses Resp. disting. antecedens Errarunt aliquando tamquam personae privatae, in rebus quasi Cathedra
non definiueriint, conccdo.Errarunt tanquam Pontifi
ce, siVe Christi Vicarii aliquid e Cathedra docendo, aut definiendo pro universa Ecclesia, Nego Christus Id porro ex declaratione Ecclesiae probant superiuc enim nee ipsi Petro , nec Apostolis caeteris tanquam allata Scripturae Sacrae testimonia, Matth. 16. Gram persenis privatis immunitatem ab omni errore pro revitas per hanc Petram adificabo Ecclesiam meam dee misit, sed tantum in Actibus, quibus tanquam Aposto-Quod necessario intelligendum est de Petro cum suis b Ecclesiam docebant. Suecetaribus, cum noruerit Christus Ecclesiam cum XXI. Objic. tertio: Summus olim Pontifex cum Sy- Petri vita extingui,sed per successionem Moiiarchicam astoga Judaeorum avcra fide abemvir, quando Chri- perpetuo gubernari in ea forma, qua illam ab initio stum ejusque doctrinam repudiavitErgo Pontifex Ro- fundaVit. nianus cum sua Ecclesia a vera fide aberrare potest. XVIII. Quod autem Christus Petro eum Successo Resp. negando sequelam. uspiam enim apertὸtibus supra in in vita promisit, id repetitis verbis post reperitur ea promissio facta Pontificio Synagogae J Resurreclionem suam coram universo Apostolorum daeorum quam Christus Petro ejusque Successori- Collegio confirmavit Ioan ult Pasce agnos meos,pasce bus confirmavit Matth. I6. V. 18. Tu es Perem, Usupra Ουes meas. Ubi sine exceptione totus Christi grex hane Petram ad cabo Ecclesia- meam . sporta inferi Petro, ejusque Succetaribus verae Doctrinae pabulo muna Iebunt adverti eam Scc. nutriendus traditur , omniumque Pastor univerialis Objie. . Quando Christus dixit, Tu es nervis instituitur super hane Petram assificabo Ecclesiam meam, non intcl-XIX. Denique ex perpetua Ecclesiae etiam primi lexit Ecclesiam stabiliendam supra Petri personam, sed tivae praxi& consuetudine aperte constat , plurimas tantum supra Fidem quam proniebatur.Eigo Ciu istus Haereses a Romano Pontifice, etiam sine Concilio ge per illa verba, Petro, iusque succetaribus infallibi-nerali, damnatas esse, ut Pchagii,Pristilliani,Joviniani, clem indefiniendo authoritatem non promisit. Vigilantii, aliorumque multorum. Has vero hoc ips Re . negando antecedens. Quia sic Christus, pr pro certissimis Haeresibus tota Ecclesia rejecit, quod missis tam amplis,nullam praerogativam dedisset Petro, Romano Pontifice damnatae essent Testatur id diser magis quam cuivis Apostolorum4 fidelium, quibustes Augustinus de Haeresi Pelagiana scribens Seri 2 Fides Petri communis erat. Negari autem non potest de verbis Apostoli iam, inquit, de hac causa duo con qui per illa verba ad solam Petri persenam directa. si h particulariarmissa sunt adsdem soluam, in concedatur illi in stabilienda Eccleua peculiari pote-ue etiam rescripta venerunt, ea afinita ME, ω amat stas, aliis non communicata Soli enim Petro, non ouando iretur 'ror.Concilia autem eo tempore alia eius Fidei cum caeteris communi, dici potuit, Tu es Pe
nabit non tuisse quam particularia, notat cum caetc. trus: Tibi dabo chives regni coelorum: Quodcumquem Sinnichim in Goliatismo cap. 1i. Audiat quoque solveris super terram erit sblutum&inccidis&α Cum coaevus Augustino S. Cyprianus lib. 2. epist. 3. Non autem Petrus esset mortalis, acclesia semper dura- assumti Hareses orta, aut nataseuntSchisemata auam in tura, debuit potestas illi concessa ad Pontifices ejus se, quia Sacerdoti Dei non o emperatur, nec in in Succetares derivati. Eccle ad temp- Sacerdos i ad te in iudex vis II. Objic. s. Sola Christi persona est verum Ecclesiae fundamentum. Ergo non potuit Ecclesiis infallinuitas supra Petrum ejusque Successores aedia
m. Re . Solam Christi personam esse n&Bjiciunt Sectari primὁ Homnes possunt errare mentum Ecclesiae primatium, per pam veris Petri es- ut diuitur ad Rom. 3. Omnis homo mendax. Sed vi sundamentum Ecclesiae secundarium, cum potesta-Ergo Pontifex in rebus fidei pos te vicaria a Christo tanquam primo'principali funda, IV.
Objectione aliqua breviter dissi mur.
Respondeo primis , retorquendo in adve sarios argi mentum. Homines possimi errare: Sed Lutherus est homo rigo Lumerus potuit errare , deserendo Romanam.Ecclesiam in qua baptizatus, professus fuit,&novam sibi sectam fabricando. Imo eodem mento derivata. Huic enim innititur tirma illa& infallibilis authoritas, quam in Petro eiusque Successorabus stabilitam, ab ipsoaeclusae exordio tota semper antiquitas agnovit. Haec igitur est via regia quam tenuerunt patres no G haec Petra immobili cui in onu controversia
45쪽
3 Cap. IX. Methodus resutandi Sectar. inquavis fidei Controver.
firmiter adhaeserunt, haec Regula cinissima, cui nun IV. Ergo ut ruam mentem sequar, rejecta Ecclesia quam se, moresque suoi consermare dubitarunt.Quid Romana tam amplavi antiqua, debes mihi ostendere, ergo mirum, horum temporum Sectarios per totet ubinam dicatur in Scriptura, tuo sensui&explicatio-rocum labyrinthos continuo circumagi Respuunt ni esse adhaerendum , eamque prae caeteris tanquam Fidei Regulam, deserunt firmam Petram, viam regiam infallibilem eligi debere. Hoc enim est punctum fi-
declinant, devias ingrediuntur se ras,quas non nove de quod jam disputamus v. g. an tua explicatio derunt Patres eorum,quarum novissimaad interitum d reali praesen sit vera,nostra autem falsa , omnia au.
cimtsempiternum tempuncta fidei debent ex sola Scriptura constare,uti ipse doces profitens. incipiam in rota scriptura
C A Uur IX. victum reperies, quod tua, aut tu Sectae explieano
Meth. bre' expradicra res υνα se ευμ Sectae ibi contrariae explicatio sit erronea. Ergo ex in quavis Fidei, πυ-υ rua confessione trabeo, me non debere, nec talva fide
doceat, nullum fidei articulum est recipiendum, qui I. Nitimo Disputationis ingressit, interrogandus est in puro Dei Verbo scriptus non reperitur. Advertarius, qui se profitemresse Res malae Re Quod si dicat, se allatum Scripturae textum non perligioni per quam Regulam mormam infallibilem sum interpretationem ed per alium Scripturae locum velit meam fidem in aliquo puncto reformare, et explicare. me illa scriptura redibit eadem quaestio. roneam declarare. idem argumentum quod jam deprimo textu aluili- Respondere certo debet , s velle meum errorem mus, cum iliam adveriarius pro sua doctrina, alii pro reserinare per purum Dei Verbum in Sculpturis Sa se illi contraria stare intelliganti cris contentum. Est enim articulus primarius Reli Quod si extra scripturae verba , aliquam Glossam gionis Resormatae , solam Scripturam esse Regulam opponat , aut spiritum situm privatum praetendat. ndes judicem controversiarum, seponendo autho Contra haec omnia pati ratione valebit idem argu ritatem Ecclesiae, Traditiones, Concilia, ac proinde mentum. Nihil credendum quod in Scriptura ex
praeter purum Dei verbum nihil omnino esse audien pressum non continetur. Sed tuam glossam, aut tuum dum spirituum esse divinum, aliorum vero emoneum, nusII. Sed contra oppones hoc modo. Si meum erro piam in Scriptura contineri ostendis. Ergo non licet rem velis retis are per purum Dei verbum: Quaero tuae glossae, aut spmtui fidem adhibere. abs te primo: In qua Editione Scripturae contineatur purum Mincorruptum Dei Verbum in Angli t sit 'u, aut Genevensii, quam amplectitur tua Ecclesia V. Dostquam sectarius coaetiis est fateri eripturas Resermata, an vero in Editione vulgata quam admit L nullibranterminis asserere iam mentem & ex tit Ecclesia Romana,nam viae Scripturae in multis dis plicationem cuivis alteri esse praeferendam;testat tanta ferunt tum ut dicat sibi constare ex ipsis verbis Scripturae per Respondebit,in Anglicana aut Genevensi, non iaram consequentiam suum sensum esse verum, aliorumto in Romana. in contra, eto mihi ostendi, ubi falsum. Exempli gratia, contra Realem praesentiam sienam habeaturin Scriptura, Editionem Anglicanam es argumentabitur Christus accipiens panem benedias purum e incorruptum Dei Verbum, potius quain it, ac legit dicens, Hoc Leor meum. Romanam Si dicat, id declaratum esse a Partamen VI. Sed non potestillic esse Corpus Christi realitecto Anglicano, vel a Statibus Hollandi , vel qrudi inquit CalVunas,neque extra actualem communionem, mile. Peto iterum, ubinam legatur in Scriptura Edi inquat Lutherus Ergis Scriptiira dicit Corpus Christitionem, quae declararistat Partimento Anglicano, vel cibi antum esse figurative, velut infert Lumerus tan- Statibus illis esse purum Dei verbum Z Haec eum in tum in actuali sumptione Item naso Exemplo Seri- Seripturis ostendere prorsus nequeas,nullo modo eo priua dicit Dan. O. Nisi nianducaveritis Carnem Filii res meum errorem ex solo dc puro Dei Verbo refor hominis, re buberitis ejus Sanguinem non habebiti, mare, quodjam sulcepisti,&praestare teneris. Qu9 Vitam in vobis. Ergo communio sub umque speeicini seceris, tua Religio reformata, quae id profitetur est necessaria, per legitirriam consequentiam. eonvincitur esse erronea. Hac prima methodo, si re Sed quaero ex Adveriario, an non sciat , multa cte urgeatur, necessario constrictus tenetur Adve consequentias deduci ex Sci cura, quae videntur in rius absque ulteriori progressu specie aperiae, sed reipsa sun falsae,ex hac consequen-
Secum Methodus tram peciem aperta: re major me enotam Verbum C ut ulterius procedamus, per me jam licet, ex divilium est minus Patre, inhaeresim inductus est currio Editione, versione v. g. Anglicana clarὰ ostenda inultis millibus Arius, ac eodem modo permalas contur me errare credendo cum Ecclesia Romana, verbi sequentias ex Scriptura per errorem deductas incia eausa, Realem ciristi praesentiam, perseverantiam rum plures alii inmaereses innumeras. in Eucharistia, aut Comessionem Sacramentalem, aut Peto igitur ut ostendat mihi in Scripturis diei ratium quemcunque fidei Romanae articulum. --- sequentiam quam ipse ex Scripturis diaMea III. Quando Adversarius aliquem Scripturae tex esse infasiistium ivina . Alias enim vellet me et tum contra protulerit, hoc modo urgendus eriti dere aliquid errori obnoxium, in Scripturis non Scripturae textum a te prolatum abrer inrelligunt consentum , quod ipse tamen nefas esse contendita explicant Catholici Romani pro sita fide, ouam a Manifestum autem est hoc nunquam ostentanam,cum re inteli gat in exponatu pro riis domina illi con nulliprivato homini in Scriptura pretraria eius consequentias fore infallibilis. Itaque
46쪽
Cap. IX. Methodus refutandi Sectar in quavis Fidei Controvers 1
VII. Itaque Advetiarii fidem non esse divinam, sed in solo Dei verbo .sstendum esse profiteatur quod mere humanam ambiguae veritatis sic ostendo nunquam legirur Christus fecisse. Nullus articulus innixus motivo fassibili, vel authO XI. Restat ergo ut Adversarius fateatur primo Fideiritati humanae est atticulus fidei divinae Sed omnis nostrae articulos non posse ex sola Scriptura iudicari. inicium quem Adversatius per solas consequentias aut reformari. Secundis,Sectam sitam esse erroneam deducit ex Scriptura nititur motivo fallibili, vel au quae hoc tanquam fidei punctum piofitetur Tertio, moritati humanae. Ergo nullus articulus quem sic in controvertiis fidei, apsus Scripturae, necessario deducit ex Scriptura, est articulus fidei divinae Ac recurrendum esse ad iudicium Ecclesiae, quam test proinde non divinam Scripturam , ted suam Diale tur ipsa Scriptura a Cnristo institutam esse iudicem inctica1 non Verbum Dei, sed verbum Aristotelisse rebus fidei Audi D. Augustinum de hac re primiti- gulam fidei ultimatam constituit. multibi enim Seri vae Ecclesiae sensum tibi clarissime exponentem lib. Lptura definit omnem Adve sarii ex Scripturis argu contra Crcston. cap. 33. M Scripturarum anobis tenementationem sere legitimam, ab omni errorisse si tur veritas, cum id facimus, quod universejam plariculo immunem si cuit Ecclesiae, quam ipsarum Scripturarum comme
VIII. Si dicat primo saepὸ consequentiam esse bo is dat authoritas in quoniam sancta Scriptura fallerenam certam, etsi id in Scripturis non asseratur is non potest, quisquis falli metuit, hujus obscuritate Sed contra, saepe etiam eontingit esse malam&in is quaemonis, Ecclesiam de illa considat, quam sine ulla certamides autem omnino certa esse debet se ambiguitate sancta Scriptura demonstrat. Et ut contingeret veram esse degitimam , aliud , P Or us est, consequentiam esse legitimam , aliud esse metosta se a a. Verbum Dei multa enim sunt veri certa ex ratio XII. Iossunt alia via infringi argumenta syllogistine naturali, v. g. me esse hominem, non ideo sunt Ver I ca, quae Sectarii in quavis fidei controversia hum Dei. Atqui nihil est de fide, nisi quod creditur Catholicis opponunt sive ostendendo totum syllo- propter solum Dei Verbum, nihil autem est Verbum sismum qui proponitur ad rem non pertinere: sive Dei, nisi quod in Scriptura continetur, secundum ad singulas argumenti propositiones negando, propter versarium sed jam habemus nusquam in Scrietur vinum quod patebit omnibus Sectariorum sylsogismis contineri quod illa consequentia , quam advertatius in materia fidei esse commune. morum singula in deducit, sit bonari infallibilis. Ergo ista consequen ipsa dilutatiorus praxi hic breviter deducemus. tia, doctrina quae illi innititur, non constituit arti Hoc itaque aut simili modo argumentabitur Sectainculum fidei divinae rius, v. g. contra praesentiam Christi In Sacramento Si dicat secundδ, multa apud Catholicos esse fidei, Eucharistiae: Si verba Christi, Hoc est Corpus meum. quae tantum deducunt ex verbo Dei per legitimam statuerent Christum praesentem in Eucharistia,Corpus conscquentiam, v. g. me esse conceptum in peccato Christi esset simul incidio&in terra. Sed idem Coo originali, vel hunc hominem esse verum Pontificem pus non potest esse simul in coelovi in terra, Ergo Vese Ergo potest etiamAdversarius fidei articulos per con ba Christi, Hoc est corpus meum, non statuunt C:hria sequentias ex Scripturis declarare. stum praesentem in Eucliaristia. Respondetur, negando consequentiam. Quamvis Item, contra cultum imaginum. Committit ido enim Catholicus sic procederet, perhoe suae ficiei non lolatriam , qui facit sibi sculptile , ut adoret illud, contradiceret, prout contradicit Adversarius. Non eur. . Sed Catholici adorant statuas imagines enim habent Catholici pro fidei suae articulo , quod Sanctorum. Ergo Catholici committunt idololatriam sola Scriptura sit tota Regula fidei, cum admittant per cultum imaginum. traditione ει definitiones Ecclesiae, ad cujus infallibi Item, contra absolutionem Sacramentalem. Fides lejudicium referunt suas consequentias, ne a verita docet tum Deum peccata remittere. Sed Catholicite aberrent , neque sola earum bonitate in credendo credunt peccata remitti per Sacerdotes in Consessione nituntur. 4 starii autem docent, sistendum esse in Sacramentali. Ergo Catholici id docendo havera sila Scriptura , tamen ulterius pergunt ad conse fide aberrant. Et lic de caeteris sellogistas qua possint quentias a se formatas errori obnoxias m aliis controversiis ab haereticis formari. Neque conlequentia sarie fabricatas reserunt ad XIII. Cavebit hic Catholicus nisi insigniter erudi- limam Ecclesiae , cui Christus in judicando infallibili tus more scholastico ad singulas propositiones re-tatem promist, ut supra cap. 8 ostendimus spondere, alias polixa nimis disputatione se intric X. Si dicat tertio, Christum aliquando articulos fi bit,in facile Aaversario aliquam elabendi viam reli dei ex Scripturis percon sequentias deduxisse, ac pro quer. Hanc ut praecludat,i adversarium breviter, inde se posse in negotio fidei per consequentias sine er clare constringat.
roris periculo procedere. Respondebit ad syllogismum propositumhoe mo-
Respondetur, consequentiam hinc nullam esse, do transeat major, minor,&conclusio. Sive uno ver-
vel hinc apparere, quam facile sit in deducenda con bo, Transeatrorum. Quia nihil hacit ad rem Nuc sequentia errare. Nam hoc ipso quo Christi infinita piam enim in terminis legitur inscriptura haec conclu- sapientia consequentiam aliquam aeducebat, infalli si tu syllogismi r Verba Christi, Hoc est Corpus bile erat eam recte deduci: An hanc Christi sapientiam meum, non statuunt Garistum praesentem in Eucharia infallibilem habet noster Adversarius Secunddinde stia. Ut verost articulus fidei, debet aperte in Scri- pendenter ab omni consequentia, quidquid Christus plura contineri, juxta Sectarios. assirmabat etiam extra Scripturas, hoc ipsis erat fidei XIV De hoc autem disputamus, an ille sit articu- divinae, quod de se, uti spero, noster Adversarius prae lus fidei. Ergo conclusio tui syllogismi non insere id sumere non audebit eoque miniis quod sibi ex pro de quo est controversa , quod tamen fieri debet in feta adimit potestatem agendi per consequentias, sed legetum argumentarione. Pari modo, nihil ad rem
47쪽
3 Cap. X. Methodus convincendi Scelar. per Dilemmata.
facit haec conclusio secundi syllogismi, Ergo Catholia Scripturis Verbi incarnationem, absque eo quod illud
ci committunt idololatriam per cultum imaginum credatur propter discursum dormam syllogisticam Neque tertii sellogismi, Ergo Catholici docentes pec quia haec fundatur tantum in hoc principio merem cata remi tripcr Sacerdotem errant contra fidem, turali: Quaecunque sunt eadem uni tertio sunt eadem Secundo, responderi potest ad eundem, vel alium inter se: atque ita fides nostra, ex vi hujus motivi, non quemlibet Sectarii syllogismum, hoc modo Trans at esset certior quavis scientia naturali. totum Nilui ad rem de qua disputatur Non enim VIII. Clim igitur haec sit quaestio incerta, ela inter potes ruum syllogismum, sive totam ejus formam mi Theologos disputat , in Scripturis non contenta hi in Scriptura extat bere, cum tamen ex integra S de aut decisa, debet Adversirius extribere Articulum degitima ejus forma dependeat veritas tuae conclusionis, quo disputatur, non in consequentia 4 1 sormara, sed quam vis esse de fide, quod non potest expresse in Sta in claro Sc aperto Scripturae sacrae testimonio, de quo pluris exhiberi nemo possit dubitare. Tale autem Testimonium pro Tertiis, retundi potest quodlibet Sectarii argumen areiculo fidei Catholicae contrario nunquam prole
tum cujus singulae partes in Scriptura non continentur, Te poterit.
Respondendo si velis ad singulas propositiones hoc Scio quidem Bellarminum , eu plures alios contra
modo: Ne o mavorem seravndi Scriptum, hoc est, si haereticos per consequentia procedere, dia dissbl-ve Major sit vera, sive falsa,partim resert, quia illa non vendis eorum syllogismis singulas propositiones diffu- est veritas fidei, cum aperte in Scripturas non conti se examinare. Sed quia illa via prolixior est , iisneatur, quod ad omnem veritatem fidei requirunt Se qui scholas non multum triverunt nimis intricata, hanc Clarii.Eadem ratione procedendo. I minorem,Nego ego aperio artc disputandi compendiosam, facilem, consecuenis secund- Scripturas. Quia nec ma nor, nec consequens, nec legitima ejus ex Antecedente ill tio in verbo Dei expresse revelatur. XV. Si clamet Adversarius Majore Minore aut consequentiain esse clara esse legitimam S c.Responde, Est clara Tibi, t seac; Est clara Scripturis, nego: Ego autem in negotio Fidei non debeo Tibi, sed Scripturis Fidem adhibere , cum in quaestione fidei seu Scriptura fit judex®ula infallibilis, uti i
XVI.Si sorte Adversarius ulterius contenda Majore, S: Minorem posse ostendi ex Scripturis de hoc ne litem intra catam moveas,Responde, sed quomodo probas Scripturam cogitasse de illa conclusione inde inserenda, cum illa in Scripturis non legatur, imo nec ullas
M. Patrum interminis eam conclusionem ex illis praemisssis intulerit. Ergo tu mihi pro articulo fidei obtrudis unam conclusionem ex tuo tantum cerebro fabricatam, quam non scimus aut Scripturae, aut ulli
Patrum unquam in mentem venisse. An non vides quam longe a tuo proposito dic scopo aberras, dum conatis tua soinnia,S illationes extra Scripturam formatas, pro puro Dei verbo nobis venditare λει iis quibus haec scribo magis aliquando accommodatam. Et hos iterum moneo, ne ullo modo permittant Adversarium extra hanc formam divagam , cum Sectarius qui extra Scripturas nihil se credere profitetur, illam disputandi formam admittere teneatur, vel
primum illud fidei suae erincipium abiurare. Hanc vero respondendi viam si Calliolicus tirmiter teneat, nec patiatur se ad alia perarga abduci facile Adversa-pse profi rio, responsone inexpectata perculso, os occludet, paucis verbis apertam de eo victoriana reportabiti
tauerim Diammara Sectario breviter prop/
XIX. Alder ustatum est Haereticis, quando cum V Catholicis conversantur artis de fide quaestionibus ex improvis eos lacessere, quas ut re sellere possint, methodum supra tradidimus. Hic juvat ex altera parte breves quasdam Interrogationes per modum dilemmatis Catholico subministrare, quibus
insultantem adversarium facile compescat,& ex quo-Si urgeat, Conclusionem, quae infertur ex Majori& vis responso constrictum teneat, eumque adigat, ut si-Minori revelata, habendam esse pro articulo fidei Re ne ambage afficinando, vel negando praecise respon- spondes Prius probandum esset ex puro Dei Verbo deat, hoc modo. tuam conclusionem ex duabus praernusiis revelatis deri forma a te illatam esse 'oc autem in Scriptura non ostendes. XX. Quaero, An tua Ecclesia v. g. Lutheram,sitan-XVH.Secundo,Quaero abs te, dc an ignores hoc liqua, an novae Si respondeat est antiqua.Quaero igi- ipsum inter optimos Theologos incertissimum esse,An tur,ubi fuit, aut quis antiquorum ejus unquam me- concluso quatenus deducitur ex duabus praemissis re minit per soo annos a Christo usque ad Lutherum velatis pro articulo fidei haberi debeat.Negant diserte Si dicat esse novam Inser,ergo non est Ecclesia Chri- Valencia, Orca, Molina, Turrianus, Comptonus de sti, quae antiqua est, ante mille sexcentos annos ab eo alii complures in Philosephia Sc Theologia versicissi constituta. mi. Quia inquiunt, sola revelatio S authoritas divina non movet ad assensum istius conclusonis illi enim in illimur ex parte propter formam syllogisticam sive formalem connexionem praemisiarum cum conclusione, quae tamen se a&connexio non est in
XXI. Quaero.Vera Christi Ecclesia est nefassibilis,an infallibilis Si respondeat, est infassibilis. Quomodo Scripturis revelata. Hinc opinio probabilis est mul ergo falsa est Ecclesia Romana quae ab initio fuit veratorum Theologorum cum C etano Suare,vegasi Christi Ecclesia, ut ipsi Sectarii admittunt. Si dicatino, Complono S c Fidem non esse discursvam , sed esse fallibilem. Quomodo ergo tibi constar tuam Ee immediate , implici acstu credi revelationem divi clesiam Lutheranam non esse hodie falsam, si vera E nam mystcrium revelatum v. g. revelatam esse in iei possit esse fallibilis, S a fide deficere.
48쪽
Cap. X. Methodus convincendi Sectar. per Dilemmata. 33
Si respondeas illos non esse Luthera nisi ni articulos Dilemma III. essentiales, sed tantum accidentalem. Quaeroi telum. XX Quaero, Vel homines possitnt salvari in ta An illi articuli, quos vocas accidentales , continean-esesia Romana, vel non possunt Sinon possunt, er tur in Scriptura , an non Si contineanu in Scri-go totus mundus damnatus est a primis Ecclesiae rem plura, non minus essentialiter sunt articuli a Deo Poribus per soo annos usque ad Lutherum , quorempore nulla alia nota fuit nominibus Ecclesia Christi nisi Romanaci possint in Romana calvari, cur Lucterus ejus Sectarii eam deseruerunt Item, Religio Romana in Anglia ante Lutherum fuit Ver vel nunquam in Anglia fuit vera Christi Reli- revelati , quam quivis alius in Scriptura contemtus : Omnia enim quae divina veritas in Scriptura proponit , aeque sunt Verbum Dei aequaliter participant innnitam Dei revelantis authoritatem. ac proinde necessarium est aequaliter esse credenda. Si autem dicas, in Scriptura non reperiri ergo glomam Anglia suscepit Christi fidem ab Ecclesia Ro- jam cogeris admittere articulos tuae fidei esse extra fi-mana saeculo 6 per Augustinum Anglorum Aposto dem, hoc est extra Scripturam, in qua sela profiteristum, vera autem Christi fides prius deiecit in Ecclesia Romana saeculo quinto, secundum adversirios ergo Anglia nunquam sabuit veram Christi fidem, si vera est Sectariorum doctrina. En quanto dedecore Sectarii sitam patriam improvido errore afficiant. Diumma IV. XXII. Quaero, Ecclesia Lutherana, si fuit inmundo ante Lutherum, vel erat visibilis, vel invisibilis. Si asseras fuisse vis bilem, dic quae , quis eam vidit, quis
tuam fidem contineri. Ergo corriut tota fanricatu
thetanismi in illis fidei articulis quos sibi de novo fa-bneavit, is quibus dissidet ab Ecclesia Romana.
XXV. Quaer.Asseris Ecclesiam Romanam defeeisse vera fide circa annum Christi quingentesimum, hoc enim docent Sectarii. Quaero, an defecerit illaci ta simul, an successive per partes Non tota ini. de ea unquam scripsit, aut mentionem fecit. Si autem Quia hoc tantundem ester, ac si omnes qui toto orbe dicas fuisse invisibilem, idem eodem jure de sua Ec- sunt in Ecclesia Romana hodie decumberent Romani, cras surgerent Lutherant. Igmentuma die quaesis,quaenam historia rem tam prodigiosam comm
XXVI. Neque dici potest quod Ecclesia Romana
defecit recessive , hoc est, una pars caeperit negare aliquem articulum fidei, quem Ecclesia eatenus affirmavit. Nam omnes quae id fecerunt a reliquo Eccleelesia dicent Turcae, dicent Anabaptistae, dicent novi Tremblantes, sive Tremuli, an ideo illis credemus Dilemma V. Quaero, Vestra Ecclesia si fuit in mundo antea inerui vel fuit sancta, vel non sancta Si fuit sancta, assim aliquem ex sanctis Lurheranis ejusque vitam, aut miracula in ulla historia sacra, aut profana a tem si corpore tanquam saeretici semper separati fuerunt. pote Christi usque ad Lutherum. Si non fuit ian Ergo non potuit ipsum Corpus Ecclesiae Romanae acta ergo non fuit Ecclesia Christi, quae sancta esse de vera fide successive deficere. Exemplum sit in Beren besii semper ab initio tot habuit sanctos Apostolos, gatio , quando circa annum Christi millesimum cae- Martyres, Conse res pit negare in Eucharistia realem Christi praesentiam,
nil. aximrςliqua Ecclesia se illi opposuit, illumque uti lim
reticum damnavit,ut fit se tradit Historia Ecclesiastica, XXII Quaero, Scriptura sacra non est nata cum quae omnia Ecclesiae dissidia ac schiseiata semper ac-Luthero, sed eam accepit ab Ecclesia Romana a cen curate commemorat. Ante Berengarium aurem nul-rum circiter annis quando ab ea defecit. Quaero igitur hoc modo Ecclesia Romana, qua Lutherus accepit Scripturas sacras,Vel fuit tunc temporis vera, vel filia Ecclesia. Si dicas fuisse veram damnandus est Lutherus& omnes eius assectae, qui Ecclesiam veram lus omnin5 in ulla historia reperitur publice in E charistia realem Christi praesentiam negasse. Ergo tota semper Ecclesia usque ad Berengarium illam affirmavit, adeoque manifeste ostenditur primitivam Ecclesiam realem Christi praesentiam eredidisse , ab deseruerunt. Si autem respondes fuisse falsam, quomo ea fide nunquam successi ve defecisse. Hujus dile do ergo constat Lumerum Lutheranos non habere malis evidentia convictus traditur in Gallia Comes Eliam Scripturam, clim illam acceperit a falsa Eccle Turrenius generalis armorum celeberrimus, iti- si , quae multo facilius potuit occulte Scripturam, maria olim Sectariorum columna, qui non ita pridem quam publice veram fidem paulatim corrumpere rot bellica tropho publica Romanae fidei professionei Quomodo ergo potest Lutheranus gloriari se puro coronavit. Dei verbo credere adhaerere. Dilemm M. Diumma VII. XXVII. aeroDonum Miraculorum vel est certum XXIV. Quaero, Religio Lumerana qua talis eosistit signum verae Ecclesiae , vel non est certum ejus se ex articulis pure negativis v. g. Non est Purgatorium; num si dicas non esse certum signum verae Eccle No est Papa, Non est Missa dcc.Quaero igitur.Αn articuli illi continenciir in Scriptura, an non Si affirmas,ostende mihi locum ubi Scriptura dicat, non datur Purgaronum &α Si negas posse in Scriptura assignari Ergo Lutheranismus qua talis constat ex articulis,
Scriptura non contentisci ergo non nititur Verbo Dei
Miracula pro signo certo & indubitato verae Ecclesiae proposuit Matthaei ιν Caeci vident, claudi ambulant&c. Marci M. Signa autem eos qui crediderint haec sequentur, in nomine meo daemonia ejicient&ααper haec signaJudaeos&Gentiles ad suam Ecclesiam
49쪽
3 Cap. X. Methodus convincendi Sectar.per Dilemmata.
Si autem admittas donum iraculorum esse eer i Ut clarius hoc breviusque probetur,assumosa tiariam signum veta Ecclesiae Jam chirum est Ecclesiam is, quod adVersarii ultro concedunt.Pontifex Ronu Romanam esse veram , in qua sola, etiam hoc aevo, nus est Caput, a Pastor universalis singularum Eccle. miracula priscis similia reperiuntur. siarum ut sunt pari ac sejuncti Ergo est etiam Ct
put ac Pastor omnium Ecclesiarum ut sunt in unum Dilem. X. conjunctae ac congregatae in Concilio generali Patet consequentia, quia per collectionem in unum glegem. XXVIII. Quaero ex moderno Sectario; An agnoscat sive in Corpus Concilii, Ecclesiae particulares non de- antiquos haeresarchas, verbi gratia inrium esse vere sinunt esse oves Christi, quas diserte ac sine excepti haereticum Mitte condemnatum, an vero id neget. Si ne Christus ipse suo interris Vicario subjecit, dum di. negat Arium vere esse haei elicum ciam condemnat xit Petrowalce oves meas. Confirmastatres tuos. None. ρtimaevam Ecclesiam quae Arium ut haereticum pro nim desinunt esse oves,aut degenerant a natura fiatrum scripsit. Si vel o agnoscat Arium vere esse haereticum, per mutuam conjunctionem inter se,&cum suo Capite idem de Luthero, moderno quovis Sectario , ad inconcilio generali. mittere dcbct Uterque enit eodem modo ab uni Ex quo ulterius patet,Concilio nullam immediateiversa Ecclesia Romana damnatus deparariis fuit de Christo collatam esse authoritatemsed illam quam ha ideo toto orbe pro haereticis habiti. Nam scut hoc et potestatem a Pontifice derivare, cum Claristus nul- tempore dicit Lutherus Ecclesiam Romanam errare, fiater Petrum reperiatur gubernandae Ecclesia ita in rumis saeculis idem asseruit Arius, elatamen apud noritatem concessisse. omnes est haereticetis. Sicut Lutherus citat pro se Scri II Probatur secundo haec doctrina,ex ipsa Concilio-pturas, ita multis magis urgentes pro suo ereorectra rum Generalium solemni ac legitima declaratione, quivit Arius ut probaret Filium in divinis esse Patre mi summi Pastoris alii horitatem Concilio majorem agno norem Pater major me est. JMn. r. Et ubi Scriptu scunt Atque imprunis Concilium Florentinum, rae dicunt Patremi Filium unum esse, Arius expl:cat Patribus tam Grecis, quam Latinis conflat uni,sums ori metaphorica morali unitate voluntatis.Denique consensu sic decernit P. II Collat. 11. DefiniUMS 'quidquid pro se praetendet Lutherus eodem,jure pro se dicet, aut olim dixit Arius. Elgo necesse est lu- therane Ecc. ut vel Anum haereticum esse neges,vel te
PONTIFICIS ET CONCILIORUM. Q Honiam Muthoritas Ecclesia docentu, quam furas.ibilivim- , exire flet in actumperissinitiones Pontificum, aut Conciborum, necessa-νtam es t cultates modernas quae de his moveri
solent tirim explanare , ut curatores animarum in
qua vis particuliari quastione sanamEcelesi a doctrinam discernere, ac tueri valeant.
An authoritas Concilii generalis sit supra authori.
ratem Pontificis AFfilmativam partem sustinuerunt aliqui Doctores
Catholici, qui hcet contra haereticos agnoscant,
Pontificem esse supremu in terris Caput universae Ec-ctam Apsoticam Sedem &Romanum Pontificemseu fforem esse B Petri Verticu Apostolorum, oe verum
si morium, Eooxius Ecci EsLE CADvT, Gomni Christianorum Parrem , ac Do roREM existere, G umversum orbem tenere primatum, sini Petro pasto
di, regendi Gubernandi universeum Ecclesiam aDρ'mis nostro Iesu Christo lenam potesatem traiutam es
En Decrerum legitimi Concilii, a Pontifice conus' mali, declarat Christi Vicinum totius Ecclesia CapuΠec in universum orbem tenere Phinorum Par a. tem orbis est Ecclesia in Concilio congregata : 0 poterit ergo Pontificis authoritatis subaucere, nii, sorte ultra univei sum orbem ad spatia ignota se reci piat.
Accedit altera definitio generalis Concilii Latera nenss ultimi , sub Leone X. sessicit ubi postquani declaratrum est decreta Concilii Basileensis conta Pontificis authoritatem nullius esse roboris, ita sub'
jungitur Solum Romanum Pontificem pro tempore e senum tanquam AvTii ORITATEM svpRA OMNIA CON HABENTEM, Conciliorum induendoram reaAsse , ac dissolvendorum plenum jus ae potestatem -m ex sacra Scriptura te monio, di ctorum Patrum, ac Misrum Romanorum Ponti scum et iam Praedecessorum nostrorum , sacro mque Cainos σdecretis, sed propria eria, eorundem Conciliorum com
fessione manifeste constas. Facit horum Conciliorum in propria causa tam luculenta consessio, ut super a cles id tamen intelligunt de Ecclesia ut est singillatim caneum putem prolixiora eam in rem argumenta coa ac spatii in sumpta, non vero ut collecta, in unum cervare , quibus facile est tractatus integros in Corpus legitime congregata. Ita docuit Gerson lib.de pilare. potestat Papae, Almainus de author. Ecclesiae, Tosta III opponunt aliqui primδ. Decreta Concilii Con rusHinc tortipari. a. cap. a. aliqui ex Sorbouicis, stantiensis Seg. ., Cone Basileens Sess. a. o Contra 'NOS. videntur Concito generali asserere authotitatem Pon Dicendum est, Pontisci competere autho iratem uice majorem Concilio generali majorem.Est haec communis Theolo runa doctrina , quam plures dicunt fidei proximani e oppositam sententiam erroneam appessant,ac strice Hi oppugnatar, cum Bellaimino de concita . cap. 1. Calc cario, aliisque.
Reseondeo , Concilia ista'iload hoc confirmat non fuisse, ideoque in hoc nullum robur obtinere, ut eonstat ex Bulla Leonis X. in Concilio generali Lateranensi, in qua declaratur, utrumque Concilium
50쪽
Cap. X. Quaest. II De Authoritate Pontificis supra Concilium.
in hoc negotio masses, insumque Concilium Basile- ense Conciliabulum appellatur, quod tutius ostendit
hic Bellarminus , ac Turrecremata
dulitas, qui ut inter heterodoxos cupiditatibus sius aliquando velificentur, nimis facile ad tales persuas
ne animum convertuntiqtu tunc vixit,
Oppones secundb In primo Concilio ab Apostolis Hieroselymis celebrato, non Petrus , sed totum Concilium clixit 'sum AEd risui Sancto ino- Asor. Et decreta istius Concilii authoritate Ecclesiae propria, non Petri nomine I ad fideles Antiochiam
Respondeo haec quidem gesta filisseauthotitate totius Concilii, sed non excluso Petro ejus Capite, a quo decreta illa vim iobur accepere, sicut iuum modo deciera Concilii Tradentini proponuntur fidelibus ter Theologos Contra Gersonem, Almainum in nomine Concilii , id omnes intelligunt de Concilio ἰb despotcstate Ecclesiae, Alphonsum de Castro, prout in eo Pontifex includitur. Ostatua dcicnsbrii p. a. cap. so Adrianum VI anis pones tertio Matthaei 8. Christus dixit ipsi Pe tequam esset Pontifex, uast uir de Confirmatione. tro. Si peccaverit in te frater tuus , die taesesae. EG -μοHib. a. a. . cum quibus sensisse videtur Bajus, go ipsa Ecclesi. in Concilio congregata , potestatem uri patet ex ejus Epist. ad Doet. Gravium data an Is72. iudicandi immediaica Christo accepit. N aliqui Scarbonici , qui tamen non negant defini- Respondeo , praeceptum illud non intelligendum ioni pontificis etsi fallibili obtemperandum esse. Sed de Ecclesia in universili Concilio congregata , alias istorum sententia ab aliis Theologis varia censura no-eium impleri non posset trecentis annis post Chri ratur, adeo ut Bellacininus hanc etiam dicat erroneam,
I. Espondeo,&dico, Pontificem Romanum innuoli bilem habere authoritatem in definiendis r bus fidei pro univeti Ecclesia , etiam absque Concilio generali. Haec doctrina communis est passim Ostiam quo tempore nullum in Ecclesia ibit Concilium generale. Per Ecclesiam igitur Christus hic aliud non designat , quam quemlibet Superiorem, aut Congregationem, quae in Ecclesia legitimum judicium exercetri recte enim dicitur fieri ab Ecclesia , quod fit a persona publicam in ea habente potesta-
IV.Postreino, hic extorquendum est telum quibusdam qui hoc tempore in Partibus haereticorum se VO- haeresi proximam plures recentiores absolutὸ
Probatur haec doctrina primo, illis argumentis quibus lilyra ostendi Pontificem esse supra Concilium,
nulli omnino a Christo, praeterquam Petro, imm diate collatam esse authoritatem; fallibilem regendi, Wdocendi universiam Ecclesia1n , dum soli Petro cum succetaribus determinate in in singulari dixit Luc. Ego rogavi pro te ut non deficiarfides tua, o Tu
eant Missionarios Apostolicos, nec dubitant tamen, byMando contem confirma naster tuos. Et Joan χI. ut evehant potestatem Principum saeculatium, Apo Petre ---8 Pasce oves meas. Et Matth. 6. Tu es stolicae sedis authotitatem insta Concilium deprime Petre Usupra hanc Petram aedificabo Ecclesiam meam. re ac confidenter asserere, hanc esse Eccles Galli II sed nequis ulterius dicat, soli quidem Petro, canae certam re indubitatam doctrinam succcsibribus collatam suisse potestatem immediatam Verum in hoc produnt crassam rerum Gallicarum docendi univetiam Ecclesiam potuisse tamen Chi ignorantiam, dum suam, &paucorum labem, omni stui requirere assensum Concilii generias, tanquambas Galliae Theologis assecare nituntur. Testatur id conditionem sine qua Spiritus Sanctus Poruificis defini- celebris scholae Sorbonicae Doctor Andraea Duus tioni non assisteret. lius agens de ea sententia quae asserit Pontificem esse Contraiium evincunt verba Christi seperius allata, si1pra Concilium generale, Tract de Rom. Pont. po Quae cum sint absoluta, non patiuntur ullam hujusm teitate P. 4. q. T. Totin inquit orbis, exceptispaucu di conditionem opponi praesertim cum illa gratiam is Doctonbin, eam sententiam amplectior; seratio ac Privilegium continean , quod nunquam ultra μι- Iid imis, cum exScriptώra, Concitiis, UPatri Principis verba restringendum judicatur. Et vero
b - , tum ex principiis Theologia petiti confirmatur parum Ecclesiae usibus consentanea suisset in Pontifi- Atque ita Doctor luculenter ostendit in Anteloquio Ce haec docendi,&definiendi authoritas,si non esset ab ,.quo pacto. Concilium Basileens , in hoc puncto erroris periculo libera absq; Concilio generali, quod Pontincta' authoritati inimicum , ab univeis ta nunqua sine ingentilabore ac molimine lino aliquan-clesia explosium semper rejectumque fuisses, nee aliam do, obsistentibus Principudissidiis ex toto orbe Chri- in hoc esse fidem Galliae , quam univetialis Eccle stiano nullo modo cogi potest. Hunc igitur Ecclesiae sitae univinae Caelum requirere ad decidendum quamli-Hujus rei praeclariim praebuere argumentum Epi bet fidei controversiam, ne quidem priidentiae est hu- scopi Galliae, Doctores Sorbonae, quando Parisiis manae, multo minus providentia divinae. anno Icir. Prodiit libellus nonymus de Ecclesiasti Sed age, si lubeat Ecclesiam universam tot itin Cain Politica potestate , qui cum in line quaestione ribus toties satigare. Demus jam grandaevos illos Videretur Pontificis authoritati adversari , Cardina Concilii Patres per mille viarum discrimina ab extre-lis Perronius, una cum EpitcopisProvinciae Senonen mis oris in unum caelum , locumque cum suo Capi- ira,&postea Aquensis Provinciae Antistites , gravi te convenisse. Proponitur congregatis nova quae-ems ainbellum notarunt , ac suo decreto conde piam fidei controversia , itur suffraiga. Sed ecce,ut mnarunt. Quorum sententiam ipse Author libelli saepe factiun, aliud sentiunt Patres, aliud Pontifex. Cu- postea amplaciis est, suumque errorem debite retra jus hic sententiae standum eritu Non solius Concilii. 4havita cum fatearis hujus assenium tantum requiri per mo-
Desinat ergo talium Missionariorum inanis illacte dum tandisionis ut Pontificis definitio sitiruullibilis. R. P. Afri Tom. I. Ea Ne-