R.P. Richardi Arsdekin Soc. Jesu ... Theologia tripartita universa complectens nunc bibliothecam perfectam viri ecclesiastici, ordini sequenti. Tomus primus. Controversiae heterodoxae ac scholasticae. ... Tomus secundus. Pars 1. Theologia speculativa

발행: 1687년

분량: 202페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

Cap. III. De Sacram Eucharist. Controversiae Recentiores. 7

nsus quem illi sustinent Ut ille qui det et minate da nobis tradenda erat , sed verum ipsius Corpus tradi nmatur. Ergo potest sensus ille sustineri tum,&eius verus Sanguis essii sus est. Ergo ChristiuSed ex hoc effugio sequeretur, siquis diserte dice illis verbis assirmat velum suum Corpus&Sanguinem velle sustinere propositiones Lutheranas, Cilvinianas, in Sacramento contineri. Sic ut inuens proprio Jm lenianas, non posse illum redargui. Quia prae identico non possint illa verba aliud significare quam, tendere Iemper potest, Non esse damnatum omnem Contentum sub hac specie panis est Corpus meum. omnino sensum,&c. Quam latum se ab Apostolicis Ut si Christus in Cana Galilaeae , volens viverborum Decretis effugium semper captari possit quis non vi aqviam sibi praesentem in vinum convertere, dixisset, det Sensus igitur in his, aliis iste censeri debet da Hoc est vinum quod vobis fundetur. Si quis autem mnatus, quem verba contextus inatus proposi negaret illis verbis hoc posse praestari,non verborumtionis damnatae per se important, iuxta institutionem, proprietatem, sed Christi potentiam oppugnaret Ne proprium sensum verborum quibus propositio da cessarium autem est Christum voluisse illis verbis se inmnata exprimitur ita inoinni libura.di sine tergiver Sacramento Eucharistiae realiter constituere, vel Ec- satione proceditur clesiam suam decipere, quod sc declaro: Quinto opponunt, Recessiis nimius a doctrina Hae Si aliquis Pater probust prudens promitteret se reticorum modernorum qualis est de Christo proci filiis relictitrum alui summam, sicut Christus promi-mnibus Omnino mortuo, de gratia aliqua indmeren sit se Corpus suum relicturum discipulis manducanti, Minerei scientia plii ramum nocet eoium conver dum,&idem parens postea in ultimo testamento scri-

Itoni, cum ab his longissime recedant. Ergo potius nium relinqueret cum his verbis: Hoc est aurum amplectenda ea doctrina quae ab his minus recedit, quod vobis tradetur Quis hominum dubitaret illic sive, ad illos nimis accedit, elli cum illis non conve velum aurum, non tantum auri figuram aliquam continerit vel patrem illum tune delirasse. III. Regiit. apud Omnes certa est cum S.August. lib. 3. de doct. Chrsι cap. I. Quando verba Scripturae sumi possunt pioprie , nunquam accipienda esse figurate, nisi aliunde constet id esse manifeste necessarium.

Resp. Accessum illum, de quo agitur , multo plus

habere periculi, ne Haereticos modernos insito erro re nugis confirmet,i obduret. De hoc nemo melius testari potest quam pli Haereticorum modernomina Doctores inter quos Samuel Maresim in Ollandia celebris Doctor Cilvinianas, in Praelatione ad suum Catechismum de Gratia, sic loquitur : Ipsius Papae aut horarassensim labaici per has controversias de Gratia, in quibus Pauli&Augustini sequaces motum est ex contextu de quibus loquatur plurimas defendunt propolitiones,qitas Pius V. Gregorius XIII.&Urbanus VIII ... damnaverant,&c. Sunt quidem haec verba Doctoris Idaei elici nec proinde iudicis idonei Sed ex quo facile colligi pollit, quid maior ille accessus etiam apud hetherodoxos operetur. De his infra plura scholastice tradimus, explicamus in hoc Tomo LParte II de Gratia Divina, Controversia . usque ad Controversiam io Extant Theses variae , aliaque de iisdem recentius edita anno

CAPUT III.

De Chris praesenti i in Sacramento Eucharistiae.

. . Atholici omnes astirmant in sacramento Eu- charistiae, post panis&vini Consecrationem, Quod hic minime constat, cum Christus non minus potuerit se in Sacramento collocare vere , tiam figurate, idque verbis illis propri lign:ficare. Quod si nolis hic eam regulam retineres, eodem jure poterunt Ariani explicare loca Scripturi, in quibus dicitur Christoes esse imus cum Patre aeterno , de unitate aliqua improprie dicta. Ut cum dicit Christus Joan. Io. v. 3. Ego & Pater unum sumin , illud recte intelliget Arianus de unitate metaphorica , sita conco dia voluntatum, non vero de unitate substantiae proprie dicta Neque unquam poteris ostendere ex Scripturas Arianos in hoc a veto Scripturae sensu aberrare,

nisi ad illam regulam nos adstringas , quae requirit

ut verba Scripturae absque necessitate linproprie non intelligantur.

IV. Hune Christi sensum , regem ejus praesentiam declarat Apostolus Paulus i. ad Corinth. Io. lix beneδΠιonu cui benessicimus, nonne communicatio Sanguinis Chri .R:Epanis que rogimm nonnepar-tιcipatιo Corporis Christis Et iterum: Quicunt manducaverit panem hunc vel biberit laticem, igne reus erit

Corpori Sanguisu Dominι. Quomodo reus erit Corporis Domini indigne Christum vere, ac realiter esse praesentem ita ut vir mansucari, si corpus Domini non manducet,sed ejus tute Consecrationis substantia panis nultetur in Cor figuram Non admittet certe Calvinistaeum, qui in-Pus,in vinum in sanguinem .Domini, lolis accidenti d:gne tractat figulam aut imaginem Christi, reum esse hus panis vini remanentibus culpae, cum ni istum in sua imagine aut figura hono-

Negant Calvinistae per Consecrationem Christum randum eise prorsiis neget. eonstitui praesentem realiter, sed tantiam figlirativὸ V. Nulla igitur hic apud Apostolum, nulla apud Ev- sicut mhil adsit praeter ipsum panemin vinum , an angelistas figurae menti O,sed omnes eadem verba, fias quam figuram aut signum repraesentans Corpus eLICorpis meum,quodpro vobu tradetur. Eodemm Sanguinem Christi pro nobis oblatum. Et in hoc do aperte impliciter proponunt ubd certe mi- sunt contrarii ipsis Lutheranis , qui admittunt saltem nime secissent, si per Corpus Christi figuram Co in usu hujus Sacramenti realem Christi praetentiam,sed potis Christi intelligi voluissenta, quomodo enim illud remanente simul panisvi vini substantia intelligi vellent, quod suis verbis toties repetitis non I Probatur Catholica veritas ex manifestis Chri expresseruntasti verbis Matth. cap. 26. IIoceI Corpus meum auod pro vobis tradetur me Ii Sanguis meus qui pro obuefundetur Atqui non figura Corporis Christi pro

82쪽

ε Cap. III. De Sacram. Eucharist. Controversae Recentiores.

Fanu quem ego dabo earo mea est prosecuis vita rem asse realem praesentiam , sed illam semper docuisse, se miramae nou is declarasse ac promisisse ostendit, per suos Patres, Doctores posteris credendam subiungens, Hic talpanis qui de caelo descendit, , qua proposuisse. manducat huncpanem vivet in aeternum. Quid attrem Praeter testimonia Patrum primitsuaeEcclesiae pro reali miri aut timui,meram particulampanis in sui memoriam Resentia jam breviter adducta, juvat paulo expressi iudiscipulis porrigere , aut quid habet haec triticeita oculis objicere vel ba potissimum S. sr ι,, Cyrilanis buccella cur manna coelesti praeferenda, Mui si Hierosolymitant , qui quarto saeculo tam diserte tam aeternam manducanti allatura dicatura Haec au rem'. nc exposuerunt quam si hodie contra Caluinitem omnia in ipsum Christum verem realiter in Sa asseclas decertarent. S. Ambrosius ipsius . Ausu. cramento praesentem rectissime quadrare intelliguli stini primus in fide magister, 'xtinium primitivae tur ecclesiae oraculum sic loquitur lib. de Sacramen VI. Ad haec omnia opponunt. Quando Christus is cap. 4 Sermo, inum, christi hoc conficit Sacrameη. dixit, asem viris, debet vitis intelligi figurate, Ergo tum cM Sermo Christi ' Aempe in quo facta sunt quando dixit, Hre Ura m meu Corpus Christi intel mnia. Iussit Domin3 factumen coelum, jussis D ligendum est figurateL Sed quis non videt,ex illo argu mmu , ta facta iterra, ussit Dominus, facta sunt-mento eodem modo posse sic inferri, Ego sum vitis, ria ussit Dom/nm,es omnis creatu generata eLi. Ddebet intelligi figurate, Ergo, Ego later unum su de ergo cluam operatoriusArsermo Christi. Si ergo i mus dcbet intelligi figlirate ex met phorice cum Aria ta 3σmsermone Domini Iesu, ut inciperent esse qua nonnis atque ita codem argumento evertes omnia quae erant; quanto magis operatorisu est, ut qua erant, rade Christo in Scripturis proprie dicuntur, quo rea alia commutentur Coelum non erat , mare non erat eristem ejus in Sacramento praesentiam auferre molitis. anon erat,sed audi dicentem , ipse dixi actasAnt, Veium haec, similes ex Scripturis conssequentiae, per i e mandavit Screatasunt. Ergo tibi ut respondeam, methodum tertiam seperius assignatam retundi de Non erat Corpus Christ ante conjecrarionem sed piabent consecrationem dico tibi quod jam civin II Christi. θ' Nune ulterius sic concludo In cognokendo Scri dixit c DElum Z Si ex his nondum vides sesampturae sensu primitiva Ecclesia non potuit errare sed primitiva Ecclesia contra solam corporis figuram, te illa agnovit realem Christi in Eucharistia praesentiam, excoecatum , aut dementatum agnoscas necesse

non vero figuratam. Ergo fides de reali Christi prae est. sentia non potest esse erronea. Audi ejusdem circiter aevi Oristum Hiero lymita-VII. Ad minorem probandam Patrum primitivae num in sua Catechesi mystagogica Cam ipse dixe-

Ecclesiae manifesta adduco testimonia rit, me es corpus meum, Qui audebit deinceps ambia S.Cyprianus1ermoneri coena Dom. Panis,inquit, iste gere es cum idem ipse tam asseverante dixerit , me quem D6minus discipulis suis porrigebat non frigie est Sanguis mem , quis unauam dubitaverit, ut d catsed natura mutatus est, omnipotentia Verbi factus est non esse eius sanguinem ' quam olim in vinum con- caro. id quaeis clarius dici potest vertit in Cana Galliae , re non erit di in cui creda-S. Hilarius tib y. de Trin. De veritate Carnis&San tur, quodvinum in sanguinem transenutaris Quo-guinis non est relictus ambigendi locus modo possit hodie in rem hane similitudo cla-S. Augustinus verba Christi in sensu litterat clare rior, aut luculentius argumentum adducia Versa te

agnoscit Conc. t. in Psalm. 33. Ferebatur in manibus quo volueris, vel cipsuin, vel prinutivam Ecclesiani suis. Quomodo , inquit, hoc intelligatur in Davide erroris necessario condemnabis. secundum litteram non invenimus, in Christo autem Addo aliud restimonium, argumentum invinci- invenimus serebatur enim Christus in manibus suis, bile ex apertis monumentis Historia Ecclesiastica de qtiando commendans ipsum Corpus suum est, hoc est mente primitivae Ecclesiae. Corpus meu; ferebat enim illud corpus in manibus suis. Ex illa patet evidenter ab infidelibus saepLae ve- S. Ioan Damasci δεμ lib. . e. Dominus dixit, hementer accusatana&passam fuisse ReligionemChri- hoc est, non corporis signum, sed corpus, non San stianam , quod Christiani essent Antropham,id est, guinis signum, sed Sanguis comestores carnis humanae , quia Christi sui carnem S. Epiphanius insept. Mnod a T. 6. Nunquam inve- sanguinem manducabant, ut infit testimoniis citantes neque Dominum, neque Apostolos,neque Patres eis, ostendam. Atqui hoe ita intellectum, de incruentum illud Sacrificium quod a Sacerdote oster ducatione reali Christi in Eucharistia , mr imaginem dixisse, sed ipsum Sanguinem. Ecclesiae Patres tunc viventes nunquam Nonne hic audis, nonne vides Scrii turam Chri quod paucis verbis facere poterant, dicendo , non stum, Apostolos, Ecclesae Patres realem Domini in manducamus corpus sanguinem Christi , sed tan- Sacramento praesentiam uno ore aperte profiteri.Cer tum illius figuram, scilicet panem vinum in passio-

te, nisi velis agnitae vctitati oculos occludere, necessa mis, dc mortis illius memoriam.

tium est ut cum S. Hilario jam citato concludas me Ergo ex illa Infidelium accinatione,&Christiah veritate carnis sanguinis non est relictus ambigendi rum responsione manifestissimum est, do trinam pri- locus mitivae Ecclesiae fuisse eandem quae nunc est Romanae, Sic enim ad extremum argumentor Si primitiva Christa Carnem & sanguinem in Eucharistia vere ae Ecclesia negasset realem Christi in Sacramento prae realitermanducari. sentiam, hi Patres, qui eam aperindocuerunt, fuissent In linjus argumenti, quod assumpsi, probationem olim haeretici, Sc ab Ecclesia separati. Sed hoc nemo evidentissimam, subjicio Patrum de illa accusatione unquam dixitaut cogitavit, imo fuerunt ipsi primiti tunc in primordiis Ecclesiae sedulo tractantium apervae Ecclesiae praecipui Doctor ac defensiores Ergo a restimonia. manifestum est primitivam Ecclesiam nunquam ne Accusitio ista patet primis ex Terruilians , qui seia

83쪽

Cap. Iu De Sacramento Eucharistiae Controversiae Recentiores. Θ

quo bio consistit contradictio, sed sunt duae affectiones positivae ejusdem corporis, scilicet piaesentia ad hunc locum, simul praesentia ad alium locum separatum. Hoc si neges Deum alicui corpori posse concedere, non hoc Sacramentum, sed potius Dei omnipotentiam oppugnas. Quinimo reipsa umim corpus in duobus locis discretis divina utute aliquando extitisse, patet Adur. p. ubi Christus in via D. Paulo apparuit, praesens adfuit, palam locutus est , Satinis, Sole , aruid me perseaxeris nec tamen idco caelumi dextelam patris dese uisse dicendus est, iuxta illud Actor. ,. v. I. Oportet itum caelum suscipere sque ad tempus restitutienis ommAm, id est, extremi iudicia. Apparuit etiam corpola luet Christus Dominus Petro Romam cogitanti, cum diaceret, ad Romam iterum crucifigi ut restatur Divus Athanasius in Apologia pro sua fuga, m. --brosius contra Auxentium. Confirmantur haec a paritate rationis. Quia possunt duo corpora divina virtute in uno eodemque loco simul constitui, cie mutuo penetrare quod tamen non minus est contra naturalem constitutionem corporum,qu.u unum corpus in duobus locutdissitis colici cari, Patet Joannis1o. v. s. quando ad Apostolos venit Iesus Ianuis ela s, ubi cum penetratione dimensionum in eodem loco fuit anua corpus Chrsti, uti passim admittunt Santa Patres, qui in hoc Christi ingressu manifestum miraculum agnoscunt, ut Min Nativitate ac Resurrectione Domini corpus Virginis, sacrum sepulchrale pene

trantis.

Opponunt secundd, de ratione corporis, sue quantitatis corporeae est, in loco extendi, sive habere partes extra partes. Atqui coipus Chiisti in modica Hostia non habet suarum partium extensonem. Ergo nequit Christus corporaliter in Hostia consecra

ta contaneri.

Resip. Majorc tantum esse veram de extensione intrinlcca, sive, quod debeat habere paries inti insecὸ inter sedistinctas, quoad situm internum non ve-r,quod debeat una pars esse uno loco, Maltera pars alio loco quoad stum extrinsecum. Cum enim stus ille extrinsecus ait:um strantum proprietas naturalis, qtiam corpus exigit habere quando relinquitur in statu suo naturali, non est cur Deus non post istius exigentiae effectum actuale impedire, sunt combusti nem ignis, aut illuminationem corporis ex natura sualueidi. Hic proinde a Doctis merito reprobatur opinio inanis Cartes constituentis essentiam corporis in actuali extensionein impenetrabilitate partium,msi ea aliter explicetur, ut aliqui conantur. Sed hoc ondus habere non potest apud heter Oxos qui pasim profitentur se illius Principiis adversari, uti fuse,&adductis praecipuorumluonim Prositarum, Acad mlarum decretis , ostendit Fridericus Spanhemius ex

Academia Leydensi in Hollandia Prosetat in libro suo de novissimis circa res sacras in Belgio dissidiis,

pag. 7o.&seq. Confirmatur aperte ex ipsis Scripturis haec doctrina Lucae cap. I8. v. 1c. Facilius est camelum per μramen acus transire, quam divitem intrare in Ognum calorum ubi aperte indicatur Deo possibile esse ut camelus transeat per foramen acus,cum dicat hoe fucilius esse quam divitem retinentem divitias intra re in regnum Dei, quod tamen cum divina gracundo circiter Christi aevo vixit, ologia, cap. 7. Ist. I. 6. eontra Celsum ubi sic loquitur: Dicimur sceler timimi de Sacramento hir uilicidii. in ista credis de homine, potes&facere. Tu homo es, Sipse quod Christianus Excipe rudem angi unem e panem tuum satia, vescere libenter. Quod si noni res facere, non debes credere, homo est enim Christianus, quod Di Adde hominis etiam Athei, ac Philoisphi Celebris

de hoc testimonium e vereora comment in meta-pb7s mundum, inquit, peragravi, multatque, adeoque

omnes regiones circuivi, vanas sectas inveni, sed Christiana deteriorem, aut eluuia fatuam non reperi cum Deumsuum, quem colunt, devorant.

En quid post accusationem istam supra quid alibi

dicat idem Tertullianus lib. de Resur carnas c. e. Caria corpore: Sanguine Christi, eicimur,ut anima de Deo

saginetur.

Qu2d ad eam S.C prianus de cana saeculo tertio. Quam praeclarus, inquit, est calix iste , quam religiosa huius potus ebrietas, per quam accedimus Deo, non habentes sensum hujus tundi, sanguinem fugimus , intra ipsa Redemptotis nosti vulnera linguam figimus, quo interius , exteriusque rubricari , a sapientibus hujus seculi judicamur mentes. Quomodo quaeso utimi illi verae Ecclesia Christiani, a Sapientibus innicis fuissent udieati Amentes, Quomodo accusat ut Antrophagi Qitomodo Deum suum quem colunt devorare t si illi in memoriam Christi sui, panem tantum, vinum in suis caelibus more Calvinistico manducarenta Illi certe ipsi sapientes ethnici in memoriam amici absentis. aut defuncti, aut Cereris macchi sui, non raro cum pane e vino convivia celabrabant risitu proinde ipsis circa primos Christianos , absque res Christimanducatione, mitum vel novum, vel supplicio dignum visum fuisset. Ex praedictis omnibus hoc irrefragabile formatur argumentum. In primitiva Ecclesia primi illi Patres,

primi illi Christiani, imo primi illi infideles qui

estianorum Ritus ubique explorabant, in Euch ristia realem Christi praesentiam aperte testantur: nec erat in sequentibus iaculis ulla secta quae eam negaret usque ad Berengarium , qui, errorem illum convicrias retricitavit eodemque tenore hodie tota Ecclesia Romana, imo quoad hanc realem prinsentiam Lutheran , in credendo procedit. Atqui minutiva Ecclesia fuit expers erroris, ut ipsi sectarii

Romana semper hodieque in hoc est

conformis. Ergo omnino seritu con- contra hunc apertum omnium saecul O-

sellus Calvini deliramentis adhaerer. sint umbrae quas Calvini assectae pro se sequenti earum solutione patebit.

Refectuntur inania, fodernorum 'fugias est Doctoris i sortii in Anglia. Opponunt prinio, si Christus effet realiter praesens

in Eucharistia deberet idem Christi eorpus esse simul in duobus locis discretis, scilicet in caelo, in altari. Atqui idem corpus eodem tempore esse in duobus locis involvit contradictionem, quia sic esset in caela &simula caelo abessiet. Resp. Negando minorem, mi praesentia in loco, non est negatio praesentiae in alio loco in

84쪽

' a IV De Sacramento Eucli

tia est absolute possibiles alias Abraham, David,&Salomon, Momnes etiam pii Reges QPrincipes

Catholici coelorum regno excluderentur. Alia argumenta mere plebaeja,N per se futilia a quovis his principiis instructo facile dissolventur. Ex quibus manifeste corruunt nova Asserta D.Mor- hei in suis Tractatibus de Controversiis Religionis Romanae pag. a . . a. ubi maiori confidentia quam peritia asserit, Transubstantiationem in Eucharistia rem esse impossibilem cincredibilem, utpote contrariam Senseuum testimonio,&necessarib inducentem ad delitia Scepticorum non tantum in aliis artibus cicientiis ed etiam in ip si Theologicis. Sed, ut breviter concludam: Quisquis Theologus est, aut PhiloΕphus mediocriti, satis novit non tantum quatuor, sed quinque esse hominis sensus, Fidem autem non esse ex visu, gustu , c. led ex solo Auditu, ut testatur Apostolus ad Romanos io Ddes ex aud tu, auditus autem per verbum Christi. Verba autem Christi de reali sua praesentia in Eucharistia a- de sunt clara apud praecellentissimos primitivae Ecclesiae Patres, quos supra recensui, ut non meam nos ad alios scepticos, quam ad Christum Evangelistas, irimos Ecclesiae Patres a D. Mori ore legari.

De manatrone Lutherana ct rasientia Christin solo usu.ARgumenta quae hactenus evincunt in Consecratione vi verborum panem mutari converti in Christi Corpas,&vinum in Sanguinem probant non seri impanationem , id est, panem cum Corpore Christi in Eucharistia non permanere, uti contra LN-therum docet Ecclesia Catholica cum Trident. Sessis cap. . Non enim dici potest una substantia in aliam converti, nisi prima desierit, Waltera in ejus locum succedat. Sic lignum non potest converti in ignem, nisi forma ignis introdum, forma listi deserit neque dici posset virga Moysis conversa in se pentem, si virga cum serpente permaneret. II. Declarant autem hanc transubstantiationem testimonia Patrum supra allata , qui asserunt panem fieri Corpus Christi, mutari, converti c. Audi quaeis in quarto saeculo primitivae Ecclesiae loquentem S.Cyrillum Hieros Catechesi. m et Aquam olim in vinum converiit in Cana Galilaeae, non erit dignus cui credatur quod vinum in sanguinem

Gansmutaverita

Idem eodem saeculo profitetur Gregorius Nyssen.

Orat eatech. cap. II. lecte ergo nunc quoque Dei Verbo significatum panem, in Dei Verbi corpus credo transmutati. Denique S.Imbrosius disertis verbis scribit de pane fieri corpus Christi lib. . de Sacrament cap. . Panis iste panis est ante verba Sacramentorum, ubi accesserit corvecratio de pane fit corpus Christi. Ac pergit ibidem ostendere nihil hic esse creditu difficile

Si enim, inquit, creavit Deus coelum&terram quandonon erant, quanthmagis poterit panem vinum, quae jam existunt, in aliud commutare.

III. Altera controversia cum Lutheranis est, quod doceant Christum esse realiter praesentem in selo usu, sumptione Eucharistiae, sic ut in Hostia consecrata

rima Controversae Recentiores.

non perseveret dum exponitur in templo , servatur in pyxide, aut ad aegios defertur. Sed contra, Postquam Christus consecrationis verba protulit, Eucharistia aliquo temporis spatio in ejus, aut Discipulorum manibus versabatur, antequam singuli ex Discipulis illam manducarent. Ergo si ante Communionem Christus erat sub speciebus Euchasisticis, non est ratio negandi quod postea extra usum sit iisdem perseveret. Vel peto a Luthermis ut ostendant, ubinam in Scripturis dicatur , quod statim post usiim Christus recedat, & evanescat Nullum certe in Sacris litteris exstat istius doctrinae vestigium. Quinimo ex antiquissimo usu primitivae Ecclesiae constat Elichanstiam asservari , ad aegros deserti conluevisse. IV. Probatur id primo ex Tertulliano, qui lib. a.

ad uxorem testatur Christianos suo tempore consuevisse Eucharistiam ad suos domum deferre , ut eam opponuno tempore silmerent. Et in Serm de La u. narrat mulierem quandam, cum arcam, in qua Sanctum Domini fuerat, indignis manibus aperire tentasset, igne inde surgente deterritam fuisse. En consuetudinem secundi post Chi istum saeculi quo authotille vivir, etiam divino miraculo comprobatam. S. Iustinus Martyr ejusdem saeculi in o . a. asserit, post Sacra peracta Diaconosublitos fuisse deferte Eucharistiam ad fratres absentes. S. Ambrosius in Orat de obitu Sapri, narrat Satyrum fratrem suum particulam Eucharistiae ad collum suspendisse in naufragii periculo, .se filuum

evasse. S. Hieronymus in epist ad Rusticum, reser S. Exuperium Tolosae Episcopum, Christi Corpus in canistro vimineo comportasse. Denique haec Fides, mis,4 Consuetudo in primitiva Ecclesia adeis certa,&indubitata suit, ut S.Cyrillus in epist ad Esseniam, in terminis affirmare non dubitet eos imanire, qui asserunt Eucharistiam si in alterum diem asservetur vim suam amittere. Errare non potuit Fides, consuetudo primitivae Ecclesiae, aut qui eam sequuntur. Ergo errare necesse est eos qui solo Luthero duce illi adversantur.

CAPUT V.

De Surisio misse, ct Communiane sub Ira

que vecte. Docet Ecclesia Catholica contra Sectarios Modernos, Christum in ultima coena non tantum Sacramentum, sed etiam Sacrificium per Sacerdotes offerendum instituisse, per illa verba , Hoc facite in

meam commemorationem m. prout a vera irim

tiva Ecclesia semper intellecta fit erunt. I. Probatur primo, ex Apostolo adHebraeos, es. . v. ι . ubi declarat de Christo vere dici, Tu es nee dos in aternum secuissem ordinem Melchisedech. Cum autem Sacerdotis proprium munus sit offerre Sacrificium, non potest Christi Sacerdotium in Feclesiam esse in aeternum sine perpetuo Sacrificio in Ecclesia offerendo. Atqui cruentum Crucis Sacrificium semel tantum offerri potuit, cum Christus saepius mori, Mimmolari nequeat. Ergo tan ii restati perpetuo offerat peritos Ministros incruentum Missae Sacrificium, alias Apostoli verba erunt ab omni veritate

aliena.

Sacrificium autem illud sub specie Panis sini

85쪽

Cap. V. De Sacrificio Mi &Communione sub utraque specie. t

offerendum esse indicant eadem Apostoli verba, dum Elisebius Emissendis. s. de Paschate Melchisedecliasserit Sacerdotium Chialti sore secundum ordinem oblatione panis&vini, hoc nitrumin quod in Euchaci Alalcitisedech cujus Sacrificium conlistebat in Panis stia celebratur, Christi Sacrificium figuravit. Vini Oblatione, uti patet Genes. vers. ιδ. Mel S.Justinus Martyr in Dialogo cum Triphono. chisedech Rex Satimproferenspanem: vinum,erat enim ni a Sacrificia quae suo nomine facienda Jesus Chri- Sa erdos Altissimi. stus tradidit, id est, in Eucharistia panis ioculi, II. lyrob.itur secundd, ex eo quod Deus nullo quae in omni loco a Christianis fiunt, praeoccupatiois unquam tempore reliquerit Ecclesiam suam sine si ne usus Deus, sibi grata esse testatur. Hi iterum S.Iu- quo Sacrificio, quod in signum supremaeni estatis it stinus secundi saeculi testis Sacrificium Eucharisticum ti offerri debeat. Nam in statu legis naturae reperi in omni loco a Christianis oblatum fuisse testatutamus publicum Sacrificium Deo oblatum per Abelem, Ergo vel errarunt omni loco cum M. Patribus Chri- NOE, Abrahamum&c. In lege Mosaica plurima e stiani primitivae Ecclesiae, vel aberrant hujus tem-rant vastituta Sacriscia, holocausta, victimae liba poris Sectarii huic Sacrificio coiitrarii. mina. Ergo nullo modo credibile est blam Eccle V. Quoad Laicorum Communionem ; docet Ecastam Christa relictam eii omni vero publico sacri cles Ronialia non esse necessarium praebere Laicis scio destitutam, quo possit Omni tempore Deum communionem sub specie vini contra plerosque Se- placare, laudisi impetrationis hostiam osserre,vitae clarios. ae necis Dominum agnoscere, quod oblatione a Primb. quia nullum in Scripturis extat praece-

erificii proprie praestatur H Quod divino cultui adeo tum administrandi Laicis Eucharistiam sub specie vi- proprium est, ut nulla unquam Gens Deum coluerit, ni, ut infia ostendam. quae sacrificium aliquod aut victiniam non obtulerit. Secundo, Quia ipse Christus duobus discipulis Quomodo igitur cogitari potest Christuna, qui vo in Ematis porrexit Eucharistiam sub sola specie panis,luit Ecclesiam suam toto orbe diffundi, non ordinas Luc. a. . o cognoverunt eum n fractιone panis, uti se sacrificium aliquod publicum,&s Ecclesiae pro eum locum explicat Hieronymus, Augustinus, prium, in quo omnes gentes convenirent,vi cultu Chrysostomus,4 plutes alii. Et tempore Apost conformi Deum adorarent. Quo autem acrificio lorum de fidelibus dicitur, Actor. a. Erant autem poterat populus Christianus melius conjungi, ac de perseverantes in doctrina Apostolorum , communio-

signari, quain per oblationem corporis, sanguinis nefractionis panis. Ubi nulla calicis sit mentio, uti Cnristi in sacrosancto Missae sacrificio nec M. ao. na autem Sabbath cum convemssemωs ad Ad hune finem ab exordio Ecclesiae Christianae frangendum panem. instituti sunt Sacerdotes, erecta sunt Altaria. Ad Tertiis, quia de communione data sub unica sp quid enim serviunt Sacerdotes,, Altati , nisi ut cie saepe memorant Patres erimitivae Ecclesiae, ut infra victimae,& sacrificia osserantur, sine quibus totus il patebit, quod sine errore neri nunquam posset, si exle apparatus inanis esset,i proprio usu destitutus raret praeceptum Cluisti de communione sub utraque III. Probatur tertio, ex perpetuo usu Ecclesiae specie. Christianae Missae sacrificium fierendi, ad haec usque VI. Contra haec, praeceptum a Christo latum es- tempora continuato adeo ut mirum sit, ab iis qui se se de praebendo Laicis Calice probare conantur Sestimaevam Ecclesiam venerari sequi profitentur a clari primo, ex Matth ab. v. a . Bibite ex eo omnes. ud unqi iam fuisse cogitatum. Versim ea verba ad Glos Anostolos pertinere decla- Saetificium hoc jam inde a Christi temporibus in rat Marcus cum addit, Et biberunt ex eo omnes,sti Ecclesia ubique oblatum fuiste testis locuples est S. I licet Apostoli runc in caena praesentes. renaeus, qui floruit secundo poli Christum saeculo, opponunt secund5, verba Christi Dan. 6. verss.

scribit enim lib. . e .sa Chri istum in coena Aposto Nisi manducaverim carnem Fita hominis ' bibererisios novam novi testamenti Oblationem docuisse,quam Ius Sanguinem non habebitis vitam in vo-. Ergo

Ecclesia, inquit, ab Apollolis accipiens in universo non habebit vitam qui non sumit Eucharistiam ubmundo of er Deo juxta Malachia vaticinium specie vini. Sed facile negatur consequentia, non IV. Eundem Ecclesiae primaevae usum prodit nun requirit Scriptura ut omnes bibant Sanguinem S. Augustinus in Psalm. n. Ipse Dominus, inqvit, de sub specie Vini, sed tantum ut bibant Sanguinem corporein sanguine sit,instituit Sacrificium iecun Christi quocumque modo id fiat Jam ver5 sub spe- dum ordinem Melchisedech unde ipsi Apostoli cie panis necesse est torum Christi Corpus cum San- sacrificare leguntur. An ergo Apostoli a Christido guine conjungi, cum illic Corpus Christi non mor-ctrina aberrarunt. tuum, sed integrum, gloriosum. vivum prout m

Idem toto orbe Christiano saetiscium fieret do in coelo existit, sub unica panis specie constitu scribit iterum Augustinus de civitate De lib. ρ. q. tur. Ergo hoc ipse quo aliquis Cnristi Corpus su-aa loquens de oblatione Melchisedechi , Ibi in scipit sub blaspecie ranis, Christi pariter Sanguitie quit apparuit sacrificium quod nune a Christianis relicitur. meque ullus Scripturae Leus plus requi-

offertur Deo toto orbe terrarum. Et lib. de Trinit. rit, quam ut sumatur Sanguis Christi, non vero ut sub

cap. ι . Quid grati iis orserri aut suscipi possit quam vini specie recipiatur.

Cato Sacrificii nostri VII. Et sane graves admodum erant causae cur S. Ambrosus in Luc. cap. r. Cum sacriscamus, Christus noluerit praeceptum sumendi calicis omni- Christus adest, Christus immolatur bus Laicis imponi. Nam in quibusdam regionibus S.Hieronymus super verba Malachia, In omnino praesenim frigidis, Ma vino, ac commercio remotis, Coait,omui oblationem, nequaquam immundam, ut aliquar do moraliter impossibile seret vinum in ea a populo Israel, sed mundam , ut m ceremorula clui quantitate procurare quae tot populo sufficeret Mastianorum gnum quoque ac sicquens adesset peticissum effusio-

86쪽

ν Cap.VI. De Confessione Sacramentali.

nis, ac irreverentiae , si deberet calix per omnes totius fessionem aperiantur, cui soli peccatorum suor populi, nus aut ora circumferri, totira impleri toties litia selet esse manifesta. detergi&c. Non negant tamcn Catholici posse usum Neque refert quod Christus Magdalenam,&calicis ulli unquam Laico concedi , sicut Regibus quosdam alios sine particulari peccatorum consessi, Galliae concessiis traditur, sed docent de illo omnibus ne abselverit. Cluistus enim, cum esset Deus, pote-

concedendo nullum omnino praeceptum divinum ex statem habuit absolutam peccata contra stram legem tare. Qiiod autem Sacerdotes cicbeant sub utraque spe commissa quocunque modo condonandi At mi. cie communicare, non ideo id fit, quod hoc aci Sacra nistra Ecclesiae, cum a Cluino constituti sint utamentum, sed quod ad Sacrificium requiratur, ut per ces ad ligandum aut solvendum juxta statum poei, Sanguinem quasi seorsim sub lpecie vini sumptum in tentis , debent ejus statumi delicta expendere, moblatum, Mors&Passio Christi repraesentetur teqtiam sententiam ferant hunc autem poenitenta Nullum autem de praebendo Laicis calice praece statum purus homo absque distincta peccatorum comptum a Christo constitutum, aut a primitiva Ecclesia sessione cognoscere nequit. agnitum sitisse vel ex eo patet,quod Paulinus Presbyter III. Atque ut aperte pateat hoc Poenitentiae tribruin vita Sambrosii narret, dum jam S. Ambrosius esset nat eo quo diximus modo a Clunsto constitutum fuisse e vita excessurus, Sacerdotem nomine Honoratum di- a primitiva Ecclesia perpetuo usurparum ipsam in vinitus ter advocatum adfuisse,&S. Ambrosio domi suis Patribus loquentem audiamus. nicum Corpus obtulisse, sine ulla sanguinis mentione, S. Augustinus in Homil. 9. s.f. Nemo sibi si quod, inquit, ubi accerremisit Spiritum. Et ipse Do cat, occulte ago, apud Deum ago, novit Deus qui minus non tantum manducant carnem &hibentisan mihi ignoscit quid in corde ago : Ergo sine causa di-guinem, sed etiam seipsum sub bla panis specie sumen clum est, qua sementis in terra soluta erunt in calueti vitam aeternam promisit, I n. b. Qui manducas hune ergo sine causa sunt claves dam Ecclesiae Dei. m. Panem vivet maternum straneum Evangelium, frustranea verba Chrili promittimus vobis quod ille negat. In quonicile

C A PIIT nobiscum has scripturas Augustinus intellexerit:

confessionem occultam soli Deo, non Ecclesiae min,

De Confessione Duramentali stro factam reprobaverit.

Audi iterum δε execrare tam perrum nota

I ID Ocent Catholici lapsis in peccatum mortale a temporis errorem Augustin. lib. a. demisit. InfirmI Christo praeceptam esse consultionemSacramen cap. Sunt quidam , qui sibi ad salutem susticeletalem, sor maliter integram,&distinctam quoad spe autumant, si soli Deo cui nihil occultum est suaciem numerum delictorum,coram Sacerdote ad hoc confiteantur criminaci nolunt enim, aut erubescunt,

legitime deputato sive dedignantur se ostendere Sacerdotibus, quos ta-Hanc confessionem, quam auricularem Vocant,ne me inter lepram depram discernere per gant passim Sectae M, existiniantes sufficere se coram rem Dominus constituit.... Ergo ad te venire roges Deo peccatorem agnoscere. Quamvis nec in hoc in e Sacerdotem , fac illum conscientiatum tuarum ρο- seonines convenianta constat enim Lutheranos multis nitus participem. En quomodo penitus integram locis in Germania etiam coram Ministro suo peccata requirat fieri Sacerdoti peccatorum Confessionem. tatem generice confiteri. In hoc errore concordant Audi porro qua censura hanc omittentes ibidem per- Novatores nostri cum haereticis Novatianus aprinuti stringat. Non seducar te, inquit, illa somniantium silva Ecclesia damnatis, qui oris confessionem, Sacer perstitio, quae in visitando confirmat,quasi salvet a- dotis Sacramentalem absolutionem penirus sustule cerdote inconsulto, ad Deum peccatorum consessio.

runt ut tertio post Christum saeculo testatur S.Cy Idem inculcat antiquissimus Athanasius Sermi primus . . epist. 1. QS. Augustinus de haeresibus a verba. Invenietis pullum alligatum. Nondum, Novatianorum. Fieri autem non potest ut doctrina inquit abluta simi vincula, tradas teipsum discipuli illa nunc sit vera, quae in primitiva Ecclesia fiat hae Jesu adiunt enim qui te solvant pro potestate ea quam

retica a Salvatore acceperiinta quaecunque enim liga

II. Probatur doctrina Catholica ex Scripturi quae inquit in terra erunt ligataviis ccxlis. hanc absolvendi potestatem Saccrdotibus aperte con Idem docet S. Basilius Atmoe t. aνδ. Necesu cedunt Matth. I8. Quacumque ligaveritu supertem - io m peccat iaperiri debent, u bu credit. eli iti e MEgara Uincoris, o quacunque solveritusve ter pentitio mysteriorum Dei. ram eruntsolutata in coetu Et Joan χo. Accipite Spi Idem necestarium si confirmat S. Chi vicissi lii. ritumsanctum, quorum remseritu peccata remisontur, de Sacerae . Qui laborant Christiani vhio ibi per ει quorum rei ventu retentaseunt. Item Jacob. I. Va6. suadeant Sacerdotum curatioI se submutere OpUr Confitemini alterutrum peccata vestra tere.

Itaque ex illis Chi isti verbissc argumentor In Ec S.Cyprianus tertio post Christum saeculo, M. cles Christi,quae est perpetua, constituti sunt peipe lapsis, Confiteantur singula delictum suum dum ad tuiJudices cum potestate ligandi, atque absolvendi nulli ejus Consessio potest, per manus impositio peccata. Atqui Judex non potest abselvere aut re nem Episcopi, raeri ius Communicationis ac

mittere peccat , nisi ad ipsius tribunal fuerint relata, piant.&debite exposita. Ergo ad peccatorum absolutio Innocentius I. qiunto',st Christumiscisso, in virinem a Christo institutam necessarium est, illa a poenia Ambrosii. Depondere aestimando delictorumSacer tente Sacerdoti debite exponia. Non enim potest Iu dotis est judicare, sed quomodo nisi illi innotescant. dexabselverea delictis sibi incognitis, Sacerdos autem Ex his terim aliud inferre non potes, quis

nequit vicosnolamissi illa apoenitente percon tali Scriptum , rarare Patres primitivae Ecdesae,

87쪽

Cap. VII. De Purgatorio. 73

aut certe allosa veritate deviare , qui Sacramentalis peceat semantur. Quod factum tam publicum in

e uitatem non admittunt luce totius populi, de iustificatio ram aperta, etsi Scripturae non foret, satis ostendit quis fuerit sensus&fi-

C A RU VII des antiquissii istius Ecclesiae ante Cliri sthim, de poe-

.., ni temporali post mortem remanente , c de virtute

orationis,in sacrificii ad illam redimendam. De Purgatorio. iv. Hoe autem esse indubitarum Scriptiuae restia octrina Catholica est , praeter infernum da monium, hanc esse praxim constetudinem in veramnatorum , extare alium locum quem Purga Christi Ecclesia , ut ne vel nurimum haerere possis, dicimus, in quo animae justorum , quae in hac testabitur primitivae Ecclesiae Doctor Zooraculum .ficienter expiatae non tuerunt, altera vita ex Augustinus M.decu pro res tu cap. a.In Maci abae

purgantur antequam ad coelestem gloriam recipian tum inquit,libro legimus oblatum pro mormis Satur. Negant haec Lutheranii Calvinis olim erificium t sed etsi nusquam in Scripturis veteribus negavit Aetius orationes fidelium defunctis prodes omnino legeretur , non parva est universae Ecclesiae,se, cujus dominam inter haereses reponit Epiphanius, quae in hac consuetudine claret authoritas , ubi in Ec Augustinus de haeresibus Aetii. precibus Sacerdotis , quae Domino Deo ad ejus al-Probatur primo necessarium esse talem O tare funduntur , locum suum habet etiam commeneum expiatorium superesse. Saepe homo , qui pec datio mortuorum.Αudiis ssis,ibidem eap-Non simicavi mortaliter liberatui a reatu culpae , poenae ae praetermittendae supplicationes pro spiritibus o ternae,non tamen ab Oinni ena tempoisi Sed ho tuorum , quas faciendas pro omnibus in Christianamo discedens ex hac vita cum reatu poenae tempora MCatholica Societate defunctas suscepit Ecclesia. lis non Porest in coelum admitti nihil enim inquina En uerum suam dc Apostoli mentem inculcatactum intrabit in regnum coelorum. Ergo debet se exponit August. lib. 1o Homil. 6. Qui temporali-peresse locus purgatorius in quo illa temporalis pcn bus poenis digna gesserunt, per ignem quendam pur m persilvatur. gatorium transibunt, de quo Apostolus ait, salvus erit, Major probatur manifestis Scripturae exemplis sic tamen'itas per ignem. Primo Moules inaron propter peccatum incre V. Eandem Ecclesiae fidem ante Augustini tempo-dulitatis, quod ipsis remissum erat, puniti sunt mor ra consign:it Tertullianus tib decorona mιsitis cap. s. te temporali a Dco illis constituta me ingrederentur Oblationes pro defunctis annua die facimus.

tenampromissionis, uti patet Numer. io.&Deuter. Eandem declarat . saeculo Conci caseum CaΜ. s.

II. David post impetr.itam veniam adulterii, Milo nisteriis illius Dioecesis,ut fiat oratio Pro eo Cartha micidii punitus tamen sui a Deo morte filii admo sinense. cap. ρ. Poenitentes. si casu in itinere Velindum dilecti ex adulterio genim Nathan Propheta mari mortiti fuerint,vicis subveniri non possit, memo ram remissonem peccati initam poenam superstitem ria eorum Morationibus, oblationibus commen- declarantea. Reg. Ιχ. Transtulit quos Dominu pec detur. eatum tuum , verumtamen pamuis qui tib natu H Nec quisquam fere est SS. Patrum, qui hanc ma---ietur. Idem pater in eodem David a Reg. a . teriam ait Mit, quem non possim huius doctrinae te- ubi jussus est unum ex tribus pestem, famem, vel bet stem adducere. Quid enim singulis opus est cum lumea me vindictam peccati ab eo hunuliter agni iterum S aperte, Sume dubitatione August. de verbisti, a Deo Verre condonati. Quando igitur con Apsolserem.s . restetur hanc esse fidem tuam, tingit interveniente morte poenam temporalem Dro Ecclesiae universae. Diationibus, inquit, sanctae Ec- peccato remissi restantem in hac vita non persolvi, clesiae, Sacri licio salutari,&eleemosynis, quae pro manifestum est in altera vita debere expiari a non in defiinctorum spiritibus erogantur , non est dubitan

coelo, nec in inferno, ergo in Purgatorio Sicut etiam dum mortuos adjuvari ... Haec enim a Patribus univer-

inter hismines Rex aut Princeps condonataeo eri si observat Ecclesia. nias Majestatis,&poenam capitis, iubet tamen tu haec audit,&adhuc praefracte purgatorium ne- aliquando aula abest , aut carcere ad tempus de gat, securus cile potest se nunquam ad Purgatorium

tin L perventurum.

III. Probatur secundo dari hunc purgatori locum Ad Augustini de hoc testimonium supra allatum

Matthaei v. 32 cui dixerit contra Spiritum sensiam, num. . en qitam demum futiliter se expedire cone- πον remit etvrei neque in hocsculo, neque infuturo. Ex tur Doctor Moriam nunc apud Angius celebris, de quo saris aperteeollisit ii aliquam esse peccatorum te hac controversia agensis 1 . Ausustinus, inqui non missionem in saeculo futuro: quod ex codem loco colli ex propria sententia locutus est,sed ex aliorum scilicet git etiam S. Augustinui lib. 1i de civit. Dei, cap. 1 . Hieronymi,cuin aliis viris magnis,quibus noluirAug

Pater idem ex Apostoloci ad Corinth. . . iue Ipse anus repugnare. Agnoscit igitur . Haeronymum, O te a erit 3ctamen quasi per ignem. Quod de Malios magni nominis viros in Ecclesia illa primiciva

igne purgatorii interpretatur idem Augustinus in Psal ita nobiscum sentisse , renuit ramen S. Augustinum, Π.FMimnum quamvis idem aperte pronunciantem, illis annume-Denique disertis limis verbis id Scriptura declarat rare, quia nempe ex uuadam aliorum reVerentia, aut a Machabaeoni8. ubi Judas Machabaetis niaximis in respectu humano sic locutus est Neicio certe quis pensis jussie publice Sacrificium offerri plo mortuis, Spiritus etiam privatus poriterit ortae reVelare ar- qui in acie occiderant, ut a peccatis solverentur cuia canum illud Augustini consilium , dissimulati ius factum ibidem his verbis approbatur AE agi nem tanto viro indignam. Sed unde provenire se fur resalubris es cogitasι pro defuntiu Areare in a. leant , isti modi inama effugia docet nos ipse Au

88쪽

Cap. VIII De Indulgentiis.

sustinuslib. de unitate Ecclesiae cap. 18. - ideri ali probatur , ex locis quibus ostenditur potestas ct quid dicered tacere embesi , minania quι non ium, ut Matth. 6. Tibi dabo claves regni coelorum, erubescio quodcunque ligaveris, c. potest verb quis ligari,

Drν - ii quoad culpam, quoad poenam, ergo de abibivi. Et ri Viii. illudJoan. 1o. Quorum remiseritis, c. intellagitur

De Indusere iis etiam quoad poenam. Θ ' Probatur quarto eadem veritas ex Conciliis, DocentCatholici dati in Ecclesia potestatem con primo ex Ancirino, ean. a. ubi quibusdam Diaconucedendi Indulsentiam, quae consistit in remissione qui sacrificarunt idolis, revertentibus, conceditur re. poenae temporalis debitae peccatis actualibus commis laxatio poenae can. r. ubi conceditur facultas Epuia post Baptismum,&remissis quoad culpam, extra Sa stopois indulgendi iis qui manducaverant sacrificata cramentum tacta, ex thesauro Ecclesiae satisfactionum idolii, si resipuerint: in Concilio Nicaeno can. a. restantium Christi, Sanctorum: idque tam quoad vi idem Episcopis conceditur: inconcit. Tribur re-Vos, quam quoad tarunctos qui in Purgatorio versan lato in c. cum ex eo de paenit.&remissi damnatur ab-tur usus quidam concedendi illegitime indulgentias . Negant hanc potestatem passim haeretici moderni idem abusiis damnatur in Conc Romano deprenit sillis in nocti rore piiiverunt alii ab Ecclesia pridem da remis in .vi in Concit Constantiensi, sessi 8 in damium nati. Primo valdenses, appellati pauperes de Lug tis articulis miclefi,inter alios damnatus fuit hi quod duno, quorum octaVus error fuit, indulgentias quae indulgentias negaverit. summo Pontifice conceduntur nihil prorsus valere Quintδ, ex Patribus , idem confirmat Cyprianus secundo, Joannes Wicletus cujus errores damnant ut rem 1 de seu ubi reprehendit sacerdotes , quia in Synodo Constantiensi ε 3 in articulo Mesem 1 nimis sint indulgentes in renutienda poenitentia,qua asserente, Fatuum esse credere Indiagentiis Papae, de indulgentiis indiscretis etiam potest intelligi : 1- Episcoporum: Cui Concilio generali interfuerunt sit perte id probat D. Hieron ut habetur e mensis m, depra mille Patre Anno i is Hunc secuti sunt Hus poenitent distina. I. aeriae. lib. a. aduxorem horsitae apud Cochtium de hist. Hussitarum. Hos maiores tatur illam post mortem suam ad statum viduitati

habuit Martinus Lutherus qui ab Indulgentiarum op- inter alia, ad frequentandas stationes, poenae fati litignatione sectae suae principium fecit, uti patet in t factorias. ius articulis a Leone X. arid. Damnatis. Postrent Frustra autem opponunt, quod per hanc indulgem Joannes Calvinus Indulgentias copiosius oppugnavit tiarum concessionem laedatur divina justitia r nam in sua In nitione Christianas quomodo illa laedi potest , quando illi satisfit tam ex Conrra hos probatur doctrina Catholica primo, propria, quam ex aliena satisfactione ab Ecclesia illi Quia silpra de Purgatorio ostensium est manifeste, a summisse oblata me obstat etiam quod dicatur tem poenam temporalem frequenter superesse postcuia Luc. II. Cum feceritis haec omnia, dicite servi inutipae remissionem. essemus. Quia id tantum indicar meritavi praeiria Probatur a. hanc poenam temporalem per Ecclesiae bonorum operum non tam nobis, quam divinae gra- Indulgentias porteremitti, primo ex sacris Litteris i. ad tiae acceptationi deberi Cum quo clarea contistit Colossenses, i ubi Apostolus dicit, Nunc gaudeo in ista opera bona esse simul satisfactori , expiatoria passionibus meis pro vobis,&adimpleo ea quae desunt poenae temporalis ex eadem Dei gratia occeptati pallionum Christi in carne mea , pro corpore ejus, ne, uti ex pluribus Scripturae exemplis sepra ostendi- quod est Ecclesia mi patet eum esse passum pro fide mus. Et sic poterunt Sancti non sistum pro se Gristibus Ecclesiae:quod verδ dicitur, quae desunt passion facere quoad poenas temporales, sed etiam pro aliis; Christi,non intelligitur,quod Christus plene non satis constituendo inde thesaurum indulgentiarum, velut fecerit,&non suffecerit ad redemtione human nature melius dicam, illum augendo jam per Christum con- sic enim falsum est, & haereticuili,sed intelligitur, quod stitutum, ut supra declaratum. Christus,&Ecclesia sit una persona mystica,cujus caput Plura de indulgentiis ae ubi leo reselvuntur insta est Christus, corpus vero est congregatio fidelium, ins Parte ILL Tractarum. cap. s.c ultra. quilibet vero justus est quas membrum . ut habetur

. Cor. II. Deus vero sua praedestinatione constituit, C A PUT X.

quantum meritorum deberct esse in tota Ecclesia tam

in capite, quam in membris his vero verbis demonia De ejunti Ecclesiastitu. strat Apostolus aerumnas Sanctorum excedentes pec Rimb, docetEcclesia Romana, certos ieiunii diescat acljungendas passionibus Christi ad communemo ab Ecclesia constitutos fit,praecepto observandos

totius Ecclesiae utilitatem c. Cum ergo de excessii esse. et contra sustinent moderni Sectarii, Institutio- poenalitatum rarum saneti non sint remunerandi in nemjejunii pro certis diebus esse penes Communitates seipsis, nec alteri eum applicaverint,sequitur,quod hia singulas pro opportunitate temporis,&occasiosus oc-nismodi merita reposita situ 1n thesauru Ecclesiae distri currentis. buenda per Vicarium Christi,the iuri illius claves,sive Secundo, docet Ecclesia Romana,meritoriam esse potestatem habentem , ut dicitur in L cap. unige apud Deum abstinentiam a certis cibis diebus illis ab Eeclesia constitutis. Contendunt exadversis modese Probatur tertio exta ad Corinth. 1 ubi Apostolus m Sectarii, abstinentiam illam impiam esse,&Christia- dicit, cui vos donastis, nam quod donavi, nae libertati contrariam. ex persbna Christi donavi; scilicet, poenainperindui Terrib, doctrina estEcclesiae Romanae, per praedi- entias, per quasi a condonatur in persona Chri Ctum ejimium aut abstinentiam nos posse satis-sti, id est, in potestate sibi a Christo relictia Idem iacere divinae justitiae pro poenis temporalibus p

caus

89쪽

Cap. IX. De Ieiuniis Ecclesiasticis.

caris nostris debitis. Contra docent illi, hanc contra Christum gravem esse blasphemiam , uti inter Sectarios recentiores deducit Guillelmus Perkinsiusde Jejunio Controv. n. cap. r. f. a. Horum singula quam evidenter testi sint contra Scripturas,&testimonia Patrum prinutivae Ecclesiae, insequentibus di- Iucide expono. Ac primo, de jejunio Quadragesimal doctrina Ecclesiae Romanae clare probatur Exoda. cap.S . versan ex jejunio Moysis quadraginta diebus Gnoctibus in ipsis Scripturis semper probato Mundato. r.ex ejunio Eliae I Regum c. ιν. v. δ. in jejunavit O. rubiis MnOcntibus donec pervenu et usque ad montem Dei Horeb. 3. Matthaei cap. 4. v. a. D unio Christi O.dic bus picac sancte suscepto. ponunt Sectaris jeiunia haec miraculosi suisse, ac proinde veti Ecclesiae non imitanda. Fateor qui-clemini aculosa tuisse ii quantum illi omni alimento

abstinuerunt. At Ecclesiae pro tuo modulo per certorum cibo na,&quantitatis abstinentiam non tantum licite, ted etiam pic siilcepta, postea dicto modo praecepta misse , ex testimonii a Patrum primitivae Ecclesiae manipeste demonstratur. I. Sub ipsum Ecclesiae exordium anno Christi o. Constitur Apostolicarum lib. c. cap. .apcric dic-fficii rhis verbi. Pol id es Diphamat m, servandum n bt est;Gunium Quadra quod vitae Chrui ta

II S. Ignatius Martyr anno Claristi oo in Epistola sua ad Philippensesasi dra'simiae, inquitiaerit timae sternaris, continet enim exemplum conversatιont δε- minicae

III S. Ambrosus anno sermone . de eodem jejunio sic pronunciat Hoc secit causa salutuno aeuurem utilem nonsolum docerra verbo, sed etiam exemplis

institueret in iisdem vestigiu quabus adsidem curramus,

ad abstinentiamgraderemur.

IV. S. Hieronymus anno ut de hoc pi olixiora ipsius etfata praeteream , sic rem breviter declarat lib. 2. adverius Ioviniamim cap. I. Ipse Dominusquadrat Hadriam Christi orum ieiunaum. Et cavit. V. S. Augustinus vitio ro ii qua stionibus super Genesin lib. i. cap. 6 9. Non frustra quadra inradies Iemnisinum sunt constitura quibus Mysis, ta Llia. σε emminusIGunavit. Idenudeclaratillicibus in Psil-muin ioci. Epist. 9. cap. s. iatres caeteri quos brevitati studens praetereo.

Sed ne dicas haec patrum testimonia rigidum praeceptum non importare, audi inier primos Ecclesiae ci-ntiti Pontifices Clemeiamni Roniaiuim uano Clari stilo in Canone Apostol. 68. Preuu Disium, vespres-0ter, velDi omo, vel Liator, via Cantor Sanctam Paschae Quadragesimam non e una , praeterquam sistropter ineram tem Voras ι ed .rtur inponatu's Dι-cus Asegregetur. Si quem eo adducit ventris uagi vies ut haec nec audiit nec intellig.it, De co cum c- teri paraemia dicendum menter aures non habet.

Ex his sitis convincitur , quod possit Eccles pro nimbus fidelibus in communi alios etiam ejunii

lies praecipere. Patet id magis in particulari tam in antiquo quam Novo restamento , Lib. I. Re mc p. I . vers. 24. Lib. 2. Paralipon. .ip. o. vers. Jeremiae cap. v. vers. 6. I. Lib. i. Esdrae cap. S. vers 11. Esthetis cap. . vers. 3. Actor cap. 6.

Testis hujus potestatis in ip primo Ecclesiae saeculo est S. Ignatius Martyr , in Epistola sita ad Philippenses otii passonu Dominica hebdomadam Gunare quarta di sextaseria ne neglgam. Idque ab Ecclesia pro aisu etiam Hebus statutum constat in secundo saeculo ex Decreto S. Vibani Pomtificis anno χχ . apud Gratianum DistincL 76. Statu

mus , ut Gunia quatuor temporum me ordine celebrentur: Primum ιnsno Quadragesima, θι--- hebdomada Pentecostes, tertιum vero in Septembr/, quartum

in Decembri mor obto t. Ubi etiam ludicatur hoc praeceptum ejusque observationem temporibus ant rioribu in more positum fuisse. Doctrinam vero modernorum Sectariorum huic Contrariam, etiam tempore S. Augustini pro Haeresi

agnitam Qisse , patet ex ipsius libro de Haeresibus, hae

reli N.Aeriam ab Aerio quodia ent, qu in Arianorum

haresim lapsus, propria quoque dogmata fertur addidisse

nonnulla, dicens, orare , vel offerre pro mortuu oblationem non oporιere, nec IIMutasolennιter celebranda esse i Iunia sed cum qu6que voluerit, I unandum , ne inde

tur essesub lege. Ab aliis Patrum ac Conciliolum in hanc rem testimoniis abstineo, ne sim Prolixus pauca raIuum argumenta quae apud Advertarios precipui pondetis sunt breviter dissosvo. Obiiciunt igitur primo, Ecclesia nullum potestimponere praeceptum quod obligat sub peccato , quod probant ex Miirrhaei cap. s. Frustra collint mela centes doctrinas e mandata hominum. Atqui jej nia dc abstinentiae Ecclesiae Romanae sunt tantum mandata hominui . Ergo illa non obligant sub pec

cato

Respondeo, negando majorem , ad probationem

dico , tantum ibi .imnari mandata hominum quae

sunt contraria legi divinae, uti ex contextu patet, praeceptum autem ieiunii non repugna legi divinae, cuml ejunium non iit res mala, ipsa lex divina praescri-,at obtempcrandum esse legituno superiori rem non malam praecipienti. Unde idicule Adversi rii, dum

urgent servandum piaeceptum divinum , non obediendo mandati hominum, volunt ipsum praeceptum divinum contemni, quod nundat Obedire praeceptis

superiorum, uti abet Apost. )bedite Praepositis vestris, Et passim in Scripturis. Objiciunt secundo Dicit Christus Matthaei cap. h

Modrastralper os non coinquinat hominem. Ergo abstinentia a carnibus c. non potest praecipi sub reatu peccati mortalis. Respondeo Quod intratinos, per se quidem non com luinat hominem , sed coinquinat hominem obed retia illius hominis qui tacit cibum veritum peros suum intrares Altis ne quidem peccasset Adam comedendo fluctum vetitum, litisine peros intravit. Neque in novo ctamcnto peccassent rideles comedendo singili nem&s ut socata quando erant ab Apostolis prohibita in Ac . Postolorum cap. I. Ridiculos autem reddit Adversarios,quod Christus hic respondeat Pharisaeis, qui superstitiosum a supremum urgentes rigorem , volebant illius Discipulos iii minari , quod manibus illat manducarent.

Qiud hoc facit ad Midiun, expressum Ecclesiae

praeceptum ex Scripturis latribus supra demon

stratum.

90쪽

6 Cap. X. De Peccat Origin Mori. Ven.

objiciunt terri3 Ex Apostoloci ad Corinth. cap. minis concupiscentiam ergo id. v. as. Omne quod in macello venit, manducate, catum.1 i interrogantes propter conscientiam ... si quisv Respondeo ad primum , Apostolum non monet. cat infidelium&vultis ire, omne quod vobis apponi ut peccatum, sive concupiscentia nullo modo sit neotiatur mairducate, nihil interrogantes propter conscien rore nostro mortali, sed ut non regnet, scilicet petii. tiam. Si quis autem dixerit , hoc immolatum est erum voluntatis consensum, uti etiam M. Patres ex idolisci nolite manducare , propter illum qui ludi plicant. eavit, propter conscientiam,conscientiam autem di Ad secundum, distin uenda est minor. Coneu co non tuam sed alterius piscentia nostra non est a Deo illam primum volen Relpondeo breviter, interrogando , quid ibi dicat rein creante in Adamo, concedo non est a Deo ita Apostolus,nis ut quae tunc piohibita non erant libe iam postea permittente in poenam peccati originali remanducarentur, quales erant carnes in macello e nego: hoc sensu recte dicit Scriptura illam non es nates, aut indiscriminatim appositae, quae prohibi se ex Patres unde non sequitur concupiscentiam esseta erant non manducarentur, quales erant carnes pro ipsum peccatum oliginale , sed tantum poenam pec-

positae tanquam idolis prius immolatae quasi init cati originalis quod praesupponit. lorum honorem sumendae. Quid quaeso facit hoc Ad tertium, talia est major quia Christus nonhro manducandis in peccato carnibus laut cibis assumpsit ignorantiam, febres, aut alios morbos, hostea pro certis diebus ab Ecclesia absolute prolia non enim proderant haec ad seneris humani redem bitis Si tunc potuerint rite ab Ecclesia prohiberi tionem. Unde quando de Cnristo dicitur ad Hebiae

carnes appostae tanqitam idolis immolatae, Actor vers. 7. Debuit per omnia fratribus assimilis, etiae'. o. ' at usus sanguinis suffocati, cur jam ab rum est illud non intelligi de omnibus miseriis huinu. eadem Ecclesia non pollini certis diebus carnes aut ci Ius a peccato distinctis , ergo nec de concupiscentibi alii interdici Quinimo ex hac prohibitione car etsi in illa peccatum originale non consistatinium idolis oblatarii hi nostri carnis e ventris pa- Peccatum igitur originale in sensu Catholico satroni suo potius argumento seipso jugulant. Sed nia tum est an ipso peccato Adami in posteros transfiisὸ lunt illi in suo gypto super ollas carnium sedere, sive in privatione justitiae originalis a posteris partici. quam ad terram promissionis per abstinentiam pro panda nisi primi parentis peccatum obstitisset, uti cum

heisci. aliis expli it D. Thoma in a. a. quast aea art. s. De peccato A fortati ac Veniali contra Catholicos

C ATM r α. docuit Gommarus, ac Pelagius, post illosauthe

rus ac Calvinus , Peccata omnia ex natura sita esse

ocet Lutherus Calvinus, peccatum Origina imputentur. Ac Lutheran quidem affirmanit, insole-

ile, quod ab Adamo contraximus consistere in hum peccata omnia esse mortalia, Ma Deo imputari, Concupiscentia, sive inclinatione ad malum concu fidelium vero omnia peccata esse venialia . sive spiscendum, quod Theolos vocant concupiscentiam Deo illis non imputari , excepto peccato infidelita. in actu primo. Negarunt hoc omni tempore Catho iis, cum consequenter doceant per solam fidem honi: lici nem constitui justum. Calvinita vero mordicut Probatur manifeste ex Ratione,&Scriptura. Qilia, tenent omnia peccata quorumvis reproborum esse quidquid habet rationem peccati , id per Baptismum mortalia, praedestinatorum peccata omnia esse ve- rollitur, ut agnoscunt omnes qui Baptismum admit nisi a sive aci damnationem non imputari. tunt. Atqui Concupiscentia illa per Baptismum non Probatur contra hos doctrina Catholica. Quia tollitur. Ergo peccatum originale in concupiscen dantur aliqua peccata quae neque per e mortem anitia illa non consstit. minor apertein probatur , tam mae adserunt, neque poena aeterna digna censentur: ex perpetua experientia, qua etiam baptizati sentiunt ergo dantur aliqua peccata quae per se sunt mere ve- inclinationem ad malum concupiscendum,quam ex te nialia in quovis hominum genere. Probatur antece. stimonio Apostoli ad Rom. . v. 3. Mideo Mam legem dens, Quia mors animae consistit in privatione α- in membras mos ,repugnorem legimentu mea. Ex qua riae atqui sunt aliqua peccata quae non privant amlege proveniunt motus concupiscentiae ad malum ap- mam gratia, aut rcam ccinstituunt poenae aeternaeduli petendum , ut idem testatur ad Gesar.f. V. 7. Caro patet ex illo Proverb. . V. I Septies in die eadu concupiscit adversus iratum, spiritus adversu eam vici,clarius ex illoJacobi . . II mrultu osse imis .em. Unde manitestum est in Apostolo , adecurii omnes ac denique clarissimc ex Evangelio Matthaei cap. in Baptizatisin Sanctis concupiscentiam illam rema s. v. 11. cui irascitur fratrisuo rein erit judisio. i

nere, in quibus tamen non permanetpeccatum Origi autem dixeriorat suo Iracha , reis erit Concitior quinate. Atem rixerat,Fatue, reus eritgehenne ignis. Ubi aperte

Objiciunt Adversarii primo , Apostolus concu distinguitur triplex peccatum iracundiae, quorum tan- piscentiam dicit esse peccatum ad Rom. Q v. u. Non tum tertium constituit reum ignis aeterni unde ma- regnetpeccanem in Orpore vestro murra5 Secundo, dinum evadit alia quae sic reum non constituunt es-Quod non est a Deo peccatum est sed concupiscen se tantum venialia. tia non est a Deo ergo concupiscentia peccatum est ' objiciunt primo illud Ezechiesis 8. Vers. . Ani-Minorem probant ex illo'. Joannis a. v. I6. Omne maua sapeccaverumorietur Ubi ad mortem -- -desis mundo concus centia carnu GJ... qua non ea mae nulla statuitur distinctio peccati mortalis Q e- ex Patre. Tertio, Christus assimpsit omnes hominiri nisis.

miscitas, excepto peccato : arqui non assii sit ho . Reib.

SEARCH

MENU NAVIGATION