장음표시 사용
111쪽
in expostulatione pologetica ad Regem Navarra',
cap. 28. Authoritatem antiquorum ac SanctorumPatrum con-
x Mos errores quantum vivendant Calvini a paret in particular ex Francisci funis Animadversionibus
EGAN quaesta Simomaco Ecclesia Romana per Aposolicos Missisnarus.
-ntonii E-c situ, qui deserta avita fide, religiosa professione, exHibernia Angliam profugit , nec enim Hiberniae tellus animal tam venenatum in suo gremio sustinere potuit. Vulgavit ille contia Apostolicos Missionarios alunmianimita arte confictam, de quaestu sacrilego ac Simoniaco , quo singula flagis venalia exponunt, taxat ut iam pretio quod ex eorum abiblutione aut dispensatione corrogare debent tanta blet esse transfligis alitia .niandi l bido. Nolo ego quod mihi promptum foret rem hanc pluribus pcrsequi, sed tantum paucis,c absque ullius Offensione calumniam adeo perniciosam dissipare, ne pergat
incautos in errorum inducere. mera Patrum comectura. Sunt vana sust iciones quisus bona Patre plum tu indulserunt s. Et in hoc Antiquorum Patrum contemptu non aliis quam sui Calvini vestigiis egregie insistunt. Agens enim clamninde concupiscentia mini. Bbs. 6.Io.Neque opus est in ciuit inultui investuando laborarequni hic Heteres senserint s. ID sati, factione, rnwι .isb. s. cap. 38. Parum me movent, qIra n meterum scripturisat actionepassim occurrunt. De Laici in necessitate baptizantibus, instit. lib. . cap. Is'. IO.uuod autem multis ab hinc seculis adeoque ab ipso fere Ecclesia exordio usu receptum fuit, ut in perιculo mortis LM-o baptizarent , non ideo quam 'miratιone defendι Atq; imprimis quaero, Egane, quibus uigumentis, Ex his patet simul mirus Ecclesiae Chiistianae con tabulis, ac testibus hanc accusationem graVIssima In pu temptus, simul manitest. halucinario, Quod tun hi blicaoibis luce confiimas Hoc ut praestes Onanni leges, Sectari appellent ad primitivam Ecclci iam , qu UD Ophus Angliae statuta re lituunt, quae jubent Accu-a oscunt in fallibilciri, nihiloiiuniis antiquorum Pa sitorem legitima criminis probatione destitutum Im-trum authoritatem lic vili pundant, ut suum illi iudi postoris infame nomen ac po nam subire Hic vero, Cium praNonant in accusatione gravissima nihil aliud Eganus mi suam In contemptu Sanctorum cum Chris regnant 'm, en tutius fidem, eamque levissimam, in catis suae testi- Calvinum eo progress im ut eos larva , Carnificet, e monium adducit Cum tamenJus omne tam civi- uappelle lib. i. niti t. cap. I. . 27. Inde, inquit, te, quam Canonicum, ipsum Actorem,&Inunicum, Olli mus hil eos Christo reisquum tacere, oui pro malevolum, Minfamem, Apostriam, a testiun hilo ducunt οὐ intercesmnem nisi accedunt Gorgμε. niunero penitus excludat Vide si quid Juris deli- 'notitin , aut ius ama. Et in libro dciatione basti C. Cum oporteat de Accusat. Et rufa t. denim Resernianda: Ecclesiae. Omitto Dominicum,usim ' nu vin. Et in C. Alienterrorιs, . . .
In ea, nifices omitto Methardum, L binμm c simi EY qui tuis latus este conficio tantum abesse ut tuoles bestias. Et Initi t. cap. 2o 'μμης si με testimonio suscepta accusationi ullam veritatis um-Quisaaetuo esse aures revelavις, 'μσμαΠρp 'ρς bram concilies , ut potius te ipsum execranda calupo tantur Respondeat huic maludis Domin x0 niniae authorem impostorem poenis obnoxium lius Ecclesiae primitivae S. Augustiη-S I dς assumttei costaris. Neque vero arbitior ipsi Aca-ctis Uussiquu inquit, honorariam v c ,hqηρ - ilioli eorum tribunalia adeb esse aequitati inini ca , ut Christam in qu lternit Sancta, per ita b d iutiendos enseant fugitivos in suo Dominos cri Atqui Calvinum cum auectis sancto Sspcri uri, A di milia produeentes,nulla alio teste, nullis tabulis,nullacti, manifestum est. Ergo illos Christum v xi m pςx veri jecie compio baranere nimis perspicuum evadit Deo cris eo mo aequivoca ιombit in articulis fidei, specimen o multis uiatim adnotare juvat. ea Calvini discipulus ut Luthe anos in suam Sectam specie concordiae tallaciter attraheret, anno 116. scripsit Co Uionem fidei in qua asseruit, Corpus Christi veregre ter esse prasti, Coena Scommunione Eucharisti- Sed cum Lutheram conclamarent , era teste,
Zuinoanos Calvinistas iam suam doctrinam Sectam desi uisse , idque hi Bezae graviter exprobrarent. Tum demum Beeta insigni astu respondit, seouidem id scripsisse , sed per hoc intelligendam non
esse Coenam Domini quae celebratur ιntem , sed a memisiam auae 9lebratur in caelo , ubi Claristus et erita
realiterpraesens HL an quales Prothei quam deles pro reformanda Eccletia Apostoli Hoe Behae factum
Secundω, interrogandus mihi est Eganus , quo pacto fieri pollit ut istibnarii Apostolici impune,
de ex praescripto .in cellaria Romanae, ut ipse tingit, quaestum Suraoniacum ubique exerceant, quem ipsa Ecclesia , clim Pontifice Romano , in oecumenicis Conciliis congregata, sevcristinus semper legibus damnat, ac Poenis insectatur 'egantur censura ac poenae ravissimae contra Simoniacos ab Ecclesia Romana constitutae in Concilio Romano primo sub Alexandro II Pontifice. Extant contra eosdem Decreta Concilii Placentini, ubi traduntur suisse quatuor millia Clericorum tempore Urbani II. Eadem fuit mensin sentcntia Patribus ex toto orbe Christiano congregatis in Concilio enerali Lateranens VI. sub Innocentio III cap. 36. Nec minor nostr aevo cura incessit omnes Ecclesiae Praesules in Tridentina aliud
logia R. p. se . Tom. contra quam firmissimos legum obiccs opponit eis.
D. in decreto de Ruformatione cap. I.
His accedunt gravissima Pontificum diplomata, quaestui
112쪽
ς Art. IV. Calumniae Novatorum.
quaestui Simoniaco omnis in Ecclesiam aditus leve rissime praecluditur. Et quidem Eugenius IV prae e Contra futuam Conclusionem Andreae nil prodentium Pontificum ac Conciliorum vestigiis insisten Mi Protestantium Fuscipienda. suo diplomate, post multa in hane rem deeret , his verbis concludit Statuentes praeterea quod universi A serit ille , in sua Recantatione , post diutur singuli, etiam praemissa quavis dignitate praediti iam num studium , ac considerationem Ecclesiae qui qilomodolibet dando vel recipiendo Simoniam Romanae , autheranae , se tandem Conclusisse.
commiserint, aut ut illa fiat Mediatores extiterint, seu Fidem Ecclesae Anglicanae tutiorem securiorem es. procuraverint, sententiam excommunicationis incur se pro sua talutes, quam viam Ecclesiae Romanae. rant c. Et ne harum legum vigor lapsu temporis vel Itane tu concludis, infelix Dialectice: Expendisti in minimo laxaretur, proximo saeculo diserte innovan igitur, te fatente, pro veritate Ecclesiae Romanae t rura Leone X. instra Constitutione quae incipit Eu tius paene orbis Christiani comminis testimonium, perna. Constitutiones, inquit, per Antecetares per nulle quingentos annosa Christo usque ad Luthe- nostros etiam in Sacris Conciliis contra huiusmodi Si rum . omnium populorum , omniumque genti uinmoniacos editas innovamus, easque inviolabili terser consensu receptum Adeo ut toto illo faeculorum Vari praecipimus, ac paenas in eis contentas pro ex decursu, praeter Romanam, nullam omnino possis de . pressis&insertis haberi, delinquentes , etiam au signare Ecclesiani palam cognitam, de qua potuerit thoritate nostra, assici volumus. Atque has Consti veridicali perpetuus illius symboli articulus, Credo in tutiones perpetuo valituras in quovis Ecclesiae tribu Sanctam Ecclesiam Catholicam. Nulla ergo in orbenali severissime observandas, non minori semper cura errarum per mille quingentos annos phiblice nota alii, atque alii Pontifices instaurant sui Catholica, id est, universalis Christi Ecclesia, vel
Quis ergo, nisi fatuus, uni credat Egano fugitivo, sola debuit esse Romana. a m ex hac praemiua Apostatae,in Ecclesiae Romanae hosti jurato , contia concludis, rejecta Religione Catholica ac Romana, haec quae adduxi testicionia, ac publica Ecclesiae Juia, securiorem tuae saluti fore Confestionem Protestan- ac tribunalia toto orbe norissima. tium in Anglia, quam uota Ecclesia Catholica, Hinc ego vos, Academici Oxonienses, qui Eganini aliae Sectae per orbem diffusae, & maxima pars ipsius
bello testimonium apposuistis,&omnes cordatos mo Angliae tanquirin falsam, erroneam, achaereticam pror-nitos velim , ut omnia sedulo circumspiciatis antea sus damnant,&execrantur. Adeo ut nullum toto Or-
quam autem hujusmodiTransfugis, multo minus si beangulum, nullam Sectam, aut Sectarium mihi postisdem praebeatis, qui prius honestatem omnem quam demonstrare, qui in constituendo Capit , primam, fidem exuerunt. 3c hierarchia Ecclesiae cum Anglicana Protestantium
Veniunt illi ad vos investimentis ovium, intus aut Secta conveni.it.
sunt lupi rapaces , qui non dubitant'travis calumni Tune Sall, Sal, ut ipse putas, magnae sapientiae,
Ecclesiae Romanae famam lacerare, ut hac infami ar tune sana mente ponderasta pro Ecclesia Romana tante vestram gratiam ac patrocinium promereantur. La tam tamque constantem omni aevo Miraculorum gloret, mihi credite, latet intusti audulentus Sinon, qui iam, quam ipse Christus publicam verae Ecclesiae no- multa de Datuas mentitur, paratus interea, si res serat, tam ac testimonium csse pronuntiat. Non enotas
vestram quoque Trojam incendere, eoque se proiipe quanta Compostelli, ubi aliquando vixisti, edanturre quo libido, quo lucrum, quo novus furor impule prodigia omnibus conspicui, quinta Laureti in ipserit. Tales, inqvit Erasmm ad Umbaldum tantum sinu Ecclesiae Romanae , ut alia sileam toto orbe no- quaerunt centum,&uxorem, caetera praestat illis Euan tissima. Sattibi nota constantia tot Martyrum signis gelium, hoc est, potestatem vivendi ut volunt Ne innumeris a Deo comprobata, qui omni aevo veritatemque hic de genio irrequieto quo transfugae illi agitan Religionis Romanae suo sanguine ita consignarunt, ut tur nostri tantum temporis sensus aut censura est. In nulli Tyrannorum iocinentis multd minus unius natam illis levitatem ac depravatam indolem vivisco pseudo-Episcopi blanditiis a primaevae fidei consessioribus depinxerunt nobis primi Ecclesiae Patres , ne sone dimoveri potuerint. malis artibus incautos in fraudem inducerent. Non Hanc tu Religionem pro animae tuae salute tibi de- existimes, ait S.Cyprianus de unitat. Ecclesiae, bonos serendam concludis, & amplectendam Sectam pau-delciaesia posse discedere triticuiri non rapit vela corum Protestantium, cujus originem, aut progressit natus, nec alborem solida radice fundatam procella sub omni aevo a Christo usque ad Lutherum, & tu, Morbi vertit, inanes paleae tempestate jactantur, invalidaear universiis ignorat Proculus veritate, prae aliis Sectu, bores turbinis incursione evertunttir. In eandem quae ipse condemnas, nulli imparticulare Dei testim sententiam notat Tertullianus per huiusmodi Eccle nium, nullum generale Concilium, nullum divinum sae spumas ac vilia purgamenta, sincerum illius cor Miraculum, nullum saeculorum aut gentium consen- pus magis purum , integrumque conservari. Ἀvo sum poteris in medium proferre. Quidquid enuntulent quantum volent paleae levis fidei quocunque pro tu protestantium sive er arcano, tibique ignoto amatu tentationum, eo purior massa frumenti inhor Spiritus testimonio, sive ex Scripturarum intelligentiare Domini reponetur Haec omnia in levissimis illis lis a Deo donata, praetendes idem sibi Purita-Egani moribus quam apertu eluceant quisquis obser es, idem Anabaptistae, idem independentes,idein reli-vare voluerit, facile concludet, nihil aliud ab hujus quarum Sectarum colluvies eodem iure vindicabit. modi protheo,quaminatas artes, fraudes,ac calumnias. Non tantum ergo totius orbis Cathotici sufflastio edexpectandum fiussu tuo etiam judicio constrictus: condemnatus teneris.
Heu Sali miserande , at infatuat adeone tuus ille in Christo Pater, aut potius parricida , cpotuit dementare omnem bonae meatis. azicin
113쪽
eripere, ut in Conclusonem tam stolidam , tam cae-Cam, tam infamem te adactum fateares Qua tandem faetum est, infausti mrtamorphos , ut qua poterra tibi aliis Sal esse Citistianae Sapientiae, nunc ut insul-1um cadaver ad nihilum valeas ultra, nisi ut. nitiaris foras ab hominibus ubicque gentium tuo merito
At agnosce infelix, agnoice tandem, quantate involverit mentis caligo, quae caeco impetu cin hanc erroris abyssum praecipitem adegit Rc voces, dum licet , inustum gradum , quo ad interitum festinas. Aderit brevi dies illa extrema , aut potius nox caliginosa, in qua dabitur profligatae vitae eriata et O agnoscere, nunquam reparare. Respice vel nunc statum animae tuae miserandum, in quem te ultro demersisti. Extra sinum matris Eccletiae tanquam abortivum te projecisti: facrum Sacerdotii ministeri uni tot modis temerasti vota Deo nuncupat ausi Sacrilego proculcasti omnia salutis remedia tanqtiam inane ludibrium longe abjecisti. Et adhuc tot scelerum reus haud crio advertis , quam horrendum te judicium, quam dira sententia, quam immane barathrum expectet. Quid dico expectata Jam coram orbis tribunali tua perfidia patefacta est , omni ui judicio condemnatus,& vinculis tuae conscientiae constrictus teneris, in profundum gehennae, nisi resipiscas, qua nescis hora abrielendus. Ridet intereat exultat in interitu tuo infausta Haeresis , ejusque Ministri, quibus tenefandis errorum catenis mancipandum tradidisti. At luget ex adversis funus tuum Patria chai illima quae te olim genuit luget Eccletia qu. e te a teneris in sinu O-vit luget Caelus ille Sanctillimus, qui te optin. is legibus exemplis instituit. Si enim censemus communi luctu deflendum corpus quod deseruit anima, quomodo non deflenda est alum quam deseruit Deus Atque utinam tandem tu teipsum deflere incipias tneque ero poteris, nisi terreus es, a salubri luctu ac lacn rumis temperate, si oculis tuis serio proponas statum animae tuae tot modis horridii ac luctuosui deformata omnia pristinae Religionis vestigia obliteratam pietatis speciem, extinctam probitatis imaginem, aut potius in imaginem Satanae sacra lego surore transfor
Pandit adhuc Clementiae sinum prodigo Filio benignus Deus. Humanum esse novit labi, errare, sed daemoni proprium in curore petiturare. Unica id salutem restat via, a lapsu gradum revocare, errΟ- res agnosceri, ac palam abdicare. Non desunt tibi etiam Anglia non indecora magnorum heroum cxempla, qui non dubitarunt abdicato quovis ossicio, digrum lc,4 Aulae gratia, errores potius corrigere &ad Romanae Ecclesiae gremium convolare, quam ce tissimum aeternae salutis naut agium incurrere. Et tu tandem Saul, qui hos secutus errantes, sequere dum
licet pinnitentes utque in oppugnanda Christi Ecclesia te subito in Satilum transformasti, ita in propalanda ipsius fide ac veritate , te deinceps Paulum exhibe. Hoc a te suo jure deposcit toties indigne proculcata Religio, violata conicientiai aequitas caput est , nunquam nisi sic evitanda mors illa immortalis, gehennae nunqualia extinguendae supplicia. Quod si in ista qua detineris mentis caligine, incipiat tandem tibi radius aliquis divinae lucis obori-
ri, reflecte oculos ad Petram unde excisus es , neque pudeat postro terrorum labyrinthos ad agnitam olim Ecclesiae Catholicae semitam respectare. Utque tibi ad hoc non desint Considerationes idoneae, quas in Dei conspecti sincero animo revolvas, non recusevi utinam in suam quoque salutem laborem brmandi in hoc pere pauca quaedam ac diluciae argumenta,quibus necesse est a Novatom erroribus ad veram Ecclesi in quemlibet adduci, qui apertam salutis viam animo non penitus obcaecato investigare voluerit.
Restitantur Calumniae Sectariorum in t Anglia maligne consera contra mire Societatis bidem. Ihilo iram tempore studiosius agunt Sectari illi,4 quam ut Patres Societatis praecaetcris perlcquantur, exterminent, populo reddant execrabiles, ne
illi suis erroribus pergant obsistere. In hunc finem maligne illis affingunt opiniones maxime detestabiles, uti delicito usu aequivocationum ad tcgendam con-jurationcm in Regis vitam : de absolutione , ne-gitione istius clamini sitiam cum juramento in articulo mortis de licita occisione Rems haeretici ut Religio Catholica introducatur depositione illius per subditos si a Papa exco inmunicetur: per dispensationein Papae posse mendacium fieri licitum , Malia quae hic sequentui. Sed contra has calumnias. Primo manifestum est ex Societatis probatis Doctoribus in Libris publicis, toti orbi conspicuis, doctrinam illitas odiosis illis, calumniosis assertionibus prorsiis adversari. De quibus, aliisque huiusmodi, pluribus Metriin-B- canin opusculo a. Secundo, Patet hoc evidentc ex publica Declaratione pilus Regis Galliae Henrici IV. qui in hoc contra Calvinistas calumniatores Jesilitarum patrocinium pridem luscepit. Sic enim inter alia pronunciavit coram Senatu Parisiensi in pervigilio Nativitatis Christi anno i6os. Neque vero illi aliquid
docerit, quo Ecclesiastici mihi non tribuant quod estilibuendum: cc unquam inventus est qui ab iis necem Regum iudicerit. Quare, totum hoc quod illis obiicitur, nihil est. Ita haec, aliaqtie manifeste confirmat Antonim Possevmm . paratusacro tomos. Tertio', ut horum singula in particulari reddantus omnibus manifesta prorsus, cirrefragabilia , Ipsius Societatis Anglican e Declarationem de singulis diserte
ad verbui expressam, hic ex ipsis actis fideliter subji
Deciaraiis Patrum Socier. ESU Provincia Anglicana facta in Congregatione Provinciali ha bita Gandavi ad I. Iulii anno 168s. CVm non solum detestandam nobis conjurationein malitiose affinxerint in Anglia Haeretici, verum etiam varias a Christiana, vera Theologia per- quain alienas,s ummeque execrabiles opiniones atque sententias, videlicet. I. Licitum esse per aequivocationem susceptam invitam Regis conjurationem tegere , etiam cum legitiis me quis aJudice interrogatur.
II. Posse quempiam qui criminis commissi absolu-
114쪽
ia Art. U. Sectarum singularum Dogmata particularia
tionem Saciamentalem acceperit , illud in articulo
mortis legitime interi Ogarum, etiam cum juramento,
negare, quam vis ipse sponte de illo sermonem insti
III. Lices subditis interscere Regem Protesta tem, utco amoto introducatur fides Catholicat, si Regicida eo titulo morti adjudicetur , eum Martyrii
IV. Regem a Papa excommunicatum a Subditis suis deponi, Moccidi posse. V. Papam sua dispensatione lieitum posse facere in ullo casu mentiri, aliave contra legem Dei mala perpetrare, ut inde boni aliquide veniat. VI. Licere uxori maritum concubinarium e medio tollere.
patres professi Provinciae Anglicanae juxta tricianalem morem congregari declarant, se neque didicisse. neque docuisse, neque audivisse ab ullo e Patribus nostris edoctas unquam filasse praedictis propositiones: imo singulos, eas omnino detestari Actum Gandavi in domo tertiae piobationis Anglorin Societat. Jesu
De juramento Fidelitatis ibidein se decernitur. Ut uniformiter quod in Congregatione rogatum suit
inter Nostros in modo agendi circa iuramentum Fide litatis, ut vulgo nominari solet, procedatur. I. Profiteamur onines tantam a nobis singulis erga Regem nostrum cum res tulerit , sincere iurandam, Mexhibendam obedientiam, atque fidelitatem, quanta ab ullis ubivis Catholicis subditis qvibuscunque Principibus exhiberi solet. II. Juramentum Fidelitatis ruti jam est,uariis heter Oxis inspersum clausulis , sulcipi non posIe, prae-lerti in cuni id summorum Pontificum Brevibus sit damnarum c.
Actum in Congregatione Provinciali Patrum Anglorum Societatis ES Ucelebrata Gandavi in Domo tertiae probationis ejusdem Societatis die s. Julia 68i. Nonne haec persecta fidelitas est ex ipsa Christi sententia, Reddere quae sunt Caesaris , Cesari, &ritiae sunt De Deo Experimenta certe hujus Fidelitatis habuit Rex Carolus Primus. Sccundus, du a suis subditis Heterodoxis& securim ille,& hic exilia passus, Patres,& Catholicos Angliaet Hiberniae habuerunt sibi fidelissime &constantissime adhaetentes,etiam cum fortunarum,terrarii, & bonorum paene omnium factura. Haec nemo ignorat qui in praeteritorum temporum rebus recenter gestis aliquid habet memoriae. Quis non meminit, dum Rex exul in Gallia versa ietur, quot legationibus ex parte Catholicorum in Hibernia solicitatus ierit ut eo securiis advenire , ab Omnibus Regni Catholicis recipiendus ad extremum usque spiritum defendendus. Ae postea ipsis
in suum locum Proregem transnittentes, quomodo contra Regis hostes helcrodoxos pro ipsus jure ac corona usque ad extremum Patriae exitium fidelissime
Recentiri ipse memoria retineo,dum idem Rex tolus II in Belgium profugus cum Fratribus advenirer, quanta fidelitate prae aliis,Catholici Proceres plurimita Angli, quam Hiberni ipsi adhaeserant ac eorum Legiones integrae se Regis ac Ducis Eboracensis obsequio mancipaverint. Haec sane, Malia quae praetere , potentissima siuit Catholicorum erga suum Regem fidelitatis exempla, quae si memolia recolantur, facile o.
terunt obstruere ora loquenti iniqua, Mabaeinio, novoque Rege praemia potius,quam calumniarum ni dem promereri.
Novarum Secrarum dogmata Particularia pra.
CAlvinus,qtii fuit tempore posteriorLurheio qui e
mersitan.1si7.omnes fere Lutheri errores complexus est , insuper novos addidit, quos imperius vanulocis singillatu ressitavimus. Quoniam vero exillis profluxerunt plurima dogmata recentiorum Secti-rum , illos etiam hic sub unum at pectum summatua
Docuerunt illi, Scripturam esse per se claram, Lib. lam Regulam Fidei.
Traditiones non esse admittendas. Aelesiam Romanam successii temporis a veri t. de desecisse. Pontificem Romanum non esse Caput Ecclesiae,nec iudicem controversiarum fidei. Sanctos non esse invocandos, nee honorandas eo rum imagines,aut reliquias. Sacramentum Confirmationis, extremae Unctionis, quaedam alia non esse admittenda. Sacrificium Missae abrogandum : Communionem dandam sub utraque specie. Purgatorium non admittendum, nec indulgentia nec preces pro defunctis prodesse. Coelibatii in non requiri in Ministris Ecclesiae. Liberum hominis arbitrium ad opera bona, krru
ba per primum peccatum periisse. Ex sola Fide nominem justificari , non ex Mento bonorum operum. Jejunium, abstinentiam, Quia praecepta Ecclesia explodenda esse. In his plura particulari dogmata
continentur alia singularia Lutheri accurate exprimuntur in Bulla Leonis X. in sne hujus Tractatus.
Dogmata Calvino prostri hu addita. DEum secundum essentialem persectionem non el-
se infinitum. Nec ubique praesentem hoc natu, do, se ubique in coelo. Decreta Dei non esse ab aeterno Dei aeternitates inon esse indivisibilein , sed divisibilem, siccessi, an Ouisttim non esse mortuum pro omnibus ed ' solis praedestinatis. Illum in eruce desperasse , nec vere ac proprie de stendisse ad inseros. per suam mortem ac passionem nihil sibi meruille, Christum ab initio multa ignorasse, quae postea di dicit Sed in hunc errorein lapsius est etiam Lutherin. Imaginem Christi honorandam non esse. Praedestinatos esta ab aeterno quoslam ho nunes ad gloriam,&quositam ad damnationem, sine ullo ipsorum merito, aut horum culpa, sed ex Dei beneplacita, Hoc decretum praedestinationis tam fixum esse ut tollat omnem arbitrii libertatem negotio praedestinationis.
Gratiam per Christum dari solis praedestinatis filiis non dati gratiam habitualem sive sanctificiui
115쪽
Art. V. Sectarum sngularum Dogmata Particularia. io i
tem, sed tantum actualem. Et hanc non suffcere adservandum totam legem Decalogi ac per eam tolli usum liberi arbitrii. Deum esse audiorem peccati , homines ad peccata impellere. De Baptismo infantium docet, Omnes sitos fidelium nasci sanctos, & ut salventur Baptismo non indigere. Infidelium ver filiis Baptismum non prodesses filios denique illegitimos ad Baptismum non
De Sacramento Eucharistiae, Calvinus eum suis, negat Corpus&Sanguinem Christive rein realiter esis praesentem in Eucnaristia, sed tantum figurative: quod est omnino contra Lutherum, Luthera nos, quorum domu propria, ut dixi, reperiuntur in hujus Tractatus fine expressa prout ab initio damn
Haress Anglicana Protestantium, purisa
ΡRotestantes in Anglia Religionem libi fabricarunt
a caeteris protestantibus Germania in multis diversam, uti supra cap. 2 ostendi eos nec quidem in articulis fundamentalibus per omnia convenire Est autem Secta Protestantium consata ex var iis dogmatibus
partim Lutheri, partim Cilvini, quibus alia sitiat adiuncta dos .mata, ritusque ab utroque diverti. Nam pilmδ, protestantes Regem statuunt esse Caput supremum Ecclesiae Anglican e 1 Admittunt Ecclesiam debere conflari ex Archiepiscopis, Episcopis, Decanis, a liisque gradibus Ecclesiasticae hierarchiae s. Varios recipiunt Catholicorum antiquo ritus altaria, cerens, supercilicii non tamen realem Christi praesentiam in coena Eucharistica. Estque haec in Aligila Religio Regis,&aulae, cui per Varias Leges conantur reliquas Sectas consormare.
Puritans contra sunt rigidi Calvinistae, nee nisi purum Dei verbum juxta Cilvini placita se admittere profitentur. Hi in negatulo Regis primatu in excludendis gradibus Hierarchiae Ecclesiasticae in elimitanandis omnibus Ecclesiae Romanae ritibus, Piotestantibus e diametro opponuntur. Qui talio nomine presbyteriani nuncupantur: eo quod velint Ecclesiam suam, exclusis Episcopis ac Manistris, a solis Senioribuslscis administrari.
Independentes, qui maxime Cromuest tempore inmerserunt, in hoc Puritanis ac Protestantibus adversantur, Qu9d neque Reges, neque Episcopos, neque Seniotes id Ecclesiae Regimen admittant. Sed velint quemlibet sibi Ministrum esse is quemvis sine ulla persenae ac sexus distinctione esse legitimum verbi Dei praeconem, idque quovis loco, ac tempore, dum sentit se a Spiritu Sancto ad praedic dum Dei verbum imis pelli Ac proinde templa, altaria, pulpita, rem frustraneam,&emedio tollendam existimant Prositae verbSectae desensione contra reliquos Sectarios hoc argumentum valide intorquent vobis omnibus licuit Ecclesiae Romanae antiquos ritus acueremonias omnes evertere ac rc mare, quibus centenis annis ante vos usa silerat. Ergo nobis multo magis licebit vestros Ritus, Ecclesia ac Caeremonias abolere, quae tantum de novo emerserunt, neque parem cum Ecclesia Romana authoritatem, aut antiquitatem obtinuerunt. Videant quaeso Protestantes Puri rani, nisi a suo errore reis cedant, quo pacto ab hoc Independentium argumenm sese expediant.
Annotario articularis ad Sectam Anglicanam, alia ue modernas. Vox una&doctrina communis Sectariorum hujus
temporis haec est Ecclesiam Romanam Lueta fide defecisse, Min gravilli mos errores prolapsam per mille ducentos annos. Et hanc esse causam cur Clerus populus A bae, Holiandia,N Germania ex parte non modica, Eccleti im Romanam deseruerit, oppugnare coeperit. Atqui non hanc, sed longe aliam ad ea deinficiendi Causam fuisse, ipse defectionis primordia luce meridiana clarius demonstrant.
Primδ, incleros populo Anglia, integris illis mille&duceiaris annis viguit, floruit, trita naphavit Religio RO in ana, cum summa Cleri, Populi, Principum vener uicine. Nullus horum eam incusavit, nullus redarguit, nullus totis viribus non defendit. Invadit subitos lenricum Octavit m Angliae Regem libido iniqua repudiatus coniugem legiti illam,cu ducendi BOlenam pellicem. Obstat vehementer Pontifex Romanus Regiae libidini,ckanathematis poenas intentat. Has ut Rexfh-gis, e Bolcnam retineat, Pontificis jugum excutit,Ecclesiae Romanae hostes advocat, opinis illitis spolia sitis asseclis in praecla in exponit. Res mira per tot saecula toro Regno Fides Romana ut sancta dessalutisera, &sine ruga colitur,&defenditur: nullus eam tot Praelatoruin erroris in fide accusavit, nullus lapsam iro stratam ad verrit. Et ecce subito, ut primum, obsolenam, Romanae Ecclesiae Rex adversatur, S ejus praedia in praemium proponit, mox toto Regno proclamatur illi a fide pridem devia, erroribus deserinata,vitiis prostrata, nova Babylon haec scilicet omnia tot iaculis Clerum, opulumque universum latuerunt, loneca sis flenti exemplum, gratia ac praemia, populo univerisio ad detegendos EccIesiae errores subito oculos aperucrunt.Ex ciuibus cuilibet evidentissimum est,non Ecclesiae Romanae errores, sed Regis libidinem defectionis causam Angliae praebuisse.
Ad Bestium si pergamus, simili prorsus modo ac
causa haeresis Batavica exordium sumpsit, nisi quod in Anslia, Regis in Pontificem, in Belgio Principis in Hispanos offensio, desectionis&haeresis causam ministravit. Notior haec res est in recenti hominum memoria, historiis, quain ut hic exponi debeat. In Germania, primam haeresis Lutheranae causam iri inem sutile ravem Lutheri iram istentionem in Pontificem Romanum , quod in praedic tione bienni Indiligentiarum ApostCircarum, aemulis assumptis, ipse neglectus xclusus fuerit Placuerunt ipsi Indulgentiae, quas praedicare ambiebat, placuit fides Ecclesiae Romanae, quam semper hactenus tenuit, iublice praedicavit displicuit suae Persenae contemptus , qui illum in serias egit. Illum ut vindicaret, rum demum omnia in Pontificem Icclesiam probra excogitanda, evomenda fuerunt.
Haee qui siquis singula maturὸ expenderit priorum
Desectionum modernus Sectator, fieri non potest quin evidenter perspiciat, causam suae separatio
116쪽
ro Art. V. Sectarum singularum Dogmata particularia.
nis ab Ecclesia Romana, non esse hilius Errores , sed quibus dicunt in verbo Dei nulliam undamentum priolum, quos Ollandi, Libidinem, tiam, aut ambi allignari, cum nomen Trinitaris , aut Personae di tionem. vinae nulli, in Scripturis reperiatur, ideo ue i. Haec modern Sectator, siunt qu te cum illis ab dentur ad Arianismum declinare. Sed hi breviter in Ecclesia epararunt, haec sunt propter quae illi errores terrogandi, An credant Sclipturam Flandricam, et se tot saeculis ignotos pro separationis suae larva, Eccle purum Verbum Dei Credunt mordicus. Et anaensae attinxeruit Hujus evidenriae se ita considerario nomen Scripturae Flandracae uspiam in verbo Dei plures salutis suae studiosos adegit, ut ad Ecclesiae scripto reperitur neque dicitur haec cum hebraeo ori grcnatum matur redirent, quod Z tu, nisi perire malis, facias necesse est.
Secy nova, Tremblintium dicti. Non ita pridem anno Christi 6 sue originem sumpsit in Anglia , nova Secta, Tremblantes dicti, qui caepetim Londini, quasi stro quodam
perciti, in compitis, ac triviis comparere solo indusio tecti, caetera nudi. Hi nati a visiones , situque somnia tan litam revelationes divinas populo referebant, ac velut concionabundi & divino Spiritu agitati monebant oportere in timore tremore salutem operara, atqtie hinc illud Tremblantium nomen
accepcre. Morum aliqui comprehcnsi sunt&Ja
Mysteitum autem Trinitatis, e tres Persenae, etsi non istis terminis, satis tamen te ipsa exprimitiatur in Scripturis, ut in epist. .JOan. .F. V.7. Tres sunt qui te=momam dant m Coelo, ter Verbum,&θιratus Soctus
re hi tres unum sunt , cpιm alibι. II. Docent Mennistae Caristum de corpore Uuginis Mariae nihil accepisse, sed tantum per illius Corpus tr susse, sicut lux vitrum pertransit ideo que daci Joannis primo, Erat lux vera; unde consequens ellet, Christum non fuisse verum hominem. Sed contra hunc errorem clara est Scriptura ad Galat. . vers. . Misit Deu stium suum , fastum ill Sctast, quorum praecipuus crat Jacobus Nouoi h ad Romano I. Veii 3 de Christo pro 'tu desei ta malitia, in qua sub atriaYio astebat ea RVΠς ApQitDixi inus es e exsemi, Dadiistrorum metatorem, his anaticis se duceni praebuit. 'μη - Non dicitur lux facta ex vitro:
Et quamvis publice stigmate inustus , linqua etiam rem QRR 'δς Ventre et dum Corpus illud
candcnti ferro perforata, de ergastulo demum inclusus fuerit nihil tamen de lita insania remisit. Pergitque etiamnum haec malesana rabies per alias Angliae provincias multorum antinos occupare. Docet haec Secta primo, Scripturas ram veteriS, quam novi Testamenti nequaquam esse Dei verbum. nihil assumendo transierat. III. Docent orandum non esse publice, neque voce altiori adeo ut dum mensae orationem praemittunt moris sit vultum pileo, aliove modo obtegere. Quia scriptum est Matth. 6. vers 6. Tu autem cum oraveris intra in cubiculum tuum, clause ostio ora pa-
secundo, In Scripturis non contineri Vesam tu 'N - - cem, quae homines ad salutem adducere debeat. A I ' RU disiun , aut etiam interdictum si Tertio, omnes omnino homines hac vetulae se , xςm Q 'ul Qtas , ut alibi quam in cubieulo lutari luce instructos esse sic ut necessarium non sit Jδxς Hi JΠςHOVi non dubitarent S. Stead eam docendam Ministros aut praecones ullos designari. Quarto, Homines non justificari per fidem in
Christum, sed per Opera. Quinto, Pro hominum co moribus post mortem, neque constiturum esse coelum, neque infernum, in quo vitam agant immortalem. Denique corpora nostra, postquam mortua sepulta fuerint, nunquam amplius ad vitam reditura. En qualia haec aetas etiamnum monstra parturiat quae facile refelluntur ex iis qliae de Spiritu privato, aliisque fidei articuis supra tradidimus tract. i.
Secta Genabaptisarum, est Menno. nistarum. MEnno in Frisia non contentus amplecti dogmata Ana baptistis propria se novae Sectae ducem constituit, habetque per ollanda am, Frisiamque asseclas complures, qui a Menno passura Menni
phaniana S cum eo morem primaevae Ecclesiae e suo cael eliminare, 'ulias tor. I. versv non in cubicillo, non in abscondito, scd in publico suppliculoco orasse memoratur Positis autem genibus clamavit voce magna dicens . Domine ne statvis illis hoc
IV. Arbitiantur homini vere Christiano piaculum esse crines longiores alere, aut collari , aliumve vestis ornatum admitteres ips proinde in externa pecie, vestitu de verbis singularem modestiam sectantur. Et quoad crines quidem prolixiores, doctrinam suam probant ex Apostolo I ad Corinth. 9 vcrs i . Vir quidem si comam nutriat, ignomιnia est ια. At videant ne Christum, Sc Apostolos, ac plures
Sanctos hoc piaculo involvant, ac refbrmato siclini. An non .Reg. . . . Samuel caeterique .ietarem comam alere jubentur natur molem sequi noli
debuit ipse Christus, qui Matthaei, cap ἀ - o. Na
zaraeus appellatur. Quoad Vestitus ornatum , laudatur quidem Joamies Baptista Matth. r. quodsipreta vestitus elegantia cultum asperum illosin Itaque praeter eriores illis cum Anabaptistis com assumpserit, laudantur plures alii in Catholiccirum munes , de pueris non Baptizandis de peccato originali non adnuitendo de repudiando inter Christianos Magistratu politico de Juramenti, ac de Bello inter Christianos semper illicit, de anum bus
justorum in coelum non recipiendis ante extremum judicium.
caenobiis qui Baptistae exemplum ecuti, rudi lacerna , de cilicio corpus domant. At nulli hactenu in coetu Mennistarum hanc laudem adscribi cognovimus Satis notum est quam exquisitis artibus cutem suam curare consileverint. Sed hae sunt Novatorum artes non novae, ut colliges ex iis quae tradidimus se
Mennistae insuper tale sentiunt de mysterio pra, . i. post camis de lita iuvat in L Truux-xi, o dii ione trium Personarunt, ea Vundo. - νδ Qxuin Haresit
117쪽
Art. V. Sectarum singularum Dogmata particularia. os
tia a carne suilla ideoque ab initioJudaei anometitanquam Messiae adhaerebant. Sed cum adverterent illum loeo Sabbathi diem Veneris celebrare,&lvino abstinere, circumcisionem non octavo die, sedci ca II. aetatis annum adhibere, ab illo in plurimis des
Cum Christianis habent Turcae aliquod genus Baptismi qui in nuda Caeremonia consistit, qua fere quotidie certas lotiones, Baptishrata usurpant. Credunt etiam Christum esse Filium Dei, eumque ex Maria Virgine sine virili semine generatum : agnoscunt quoque magnuin esse Dei Prophetam , sed negant esse Dcum. Ex Alcorano plura habent propria Mahometo figmenta. I. Credunt data Fatum, quo singuli homines ad bonum, vel malum destinati sunt. 1. Quod Milomeli, tanquam fideli veritatis culis, ac reprobationis ordine rationis posterius es toti iudicii tiadendae sint claves Paradisi. aescientia niturae reisVerantiae, au non pς se Institura carnis Resurrectione Sectatores MahODum haec discordia stV et introdueendos in beatissimum Paradisum, ubi Hares Gommari, set inmimi. ANno cos. Leidae in Batavia exarsit ravis controversia inter Franciscum Gommarum , J cobum Arminium Proselibres Leidenses , quae tandem in apertum Schisma erupit, reliqua Reipublicae membra in oppositas partes distraxit. Tuubatur autem Gommarus rigidam Calvini haeresim docens, Deum csse authorem peccati, ac decreto immutabili praedestinasse ab aeterno paucos homines ad gloriam antecedenter, independenter ab eorum meritis, caeteros verb ad gehennam reprobasse independenter ab eo riim demeritis ante praevisionein peccati etiam originalis eosque ultro in peccata impellere, ut suam in illis iustitiam exerceret. Contendebat ex adverse saniori doctrina Arminius. Deum non ita procedere, sed decretum praedestinationisse praescientia tuturae perleverantiae, aut non everantiae in fide Christi Dum hae discordia stylum arma per Hollandiam passim commoVeret, omnes ad cibum G, iatina de ae abundarent,ac mu convocata est a Statibus Synodus Ordracena mi lienim puleherrimcuum as usum libidinis copia sup- 1619. multis Ministrorum ex Germania, Angli peteret Hoc sicilicet Coelum est Mahometanum.
confluentibus, ut sua authoritate per lententiam definitivam hanc litem dirimerent. Ac tandem Gom marci ope Magistratus sustulto contra Arminium lis Hanc tamen doctrinam ipse Mahomet damnare convincitur, dum Christum suminum castitatis amatorem praeconem, magnum fuisse Dei Prophetam, Mei magis adiudicata, quam exim cra fuit, ac BarneVel PVi natum arenoscit.
dius authocitate, meritis, ac late gravis, tanquam In hae etiam vita indui Mahomet suis Turcis Armini fautor, septuagenari malo C pite suppli pluralitatem uxorum, Mutinam pro alia mutare litatium luit atque Ita Conventus ille insignis plussan edit guinis quam erroris exhausit. Sed in hoc intelix Arminii Schola, quod cum Calvino doceat, Infantes natos ex parentibus fidelibus sine respectu ad Baptismum salvari, nempe ut filios Abrahae, &in illius faedere comprehensos.
Sem d Errores diraecipui Turcarum sive
ceat, pluresque ipse uxores habuit. Credunt Mahometani omnes homines in suis Sectis aut legibus salvari posse, sive sint Iudaei, aut Christiani, aut Saraceni c. Deruque ut asseclas suos in perpetua caecitate retineret, prohibuit Mahomet sub poena capitis, ne de Alcorano, vel lege a se data disputa leno quod diceret notas esse Mysteria disputando tractari. Haec figmenta ut hominibus magis persuaderet, videri voluit varia miracula patrasse, diserte in Al-AUtho hujus impiae Sectae sui Mahomet circa corano rudiarib . dicit se in Luna miraculum fe- annum Domini 6i6. qui natus est in Arabia Fe cisse quod ejus assectae dicunt contigisse, quando lices, ex patre Ismaelita, Saraceni enim ab Isinaei Lunam in duas partes divisam ipse in manus acce- filio Abranae ex ancilla originem laxerunt. Cum es piam reparavit,in in coelum reinist, sed istius prodi- se humili loco natus, nobilis matronae melos pasce gii neminem praeter Mahometem conscium bisse. bat, cumque esset vaserrimo ingenio , tantum suis ar Moriturus anno Domini 6so in urbe Mechatibus effecit, ut Dominam sitam in uxorem acceperit praedixit se ab Angelo Gabriel tertia die resuscitan-Ac tandem post multa cum Judaeis , a Christianis dum sed cum Ganriele non comparente Corpus p commercia, per varias fraudes&imposturas, Prophe tresceret, ad tegendam ignominiam Haumariis Maiae nomen obtinuit; adebit dum comitiali morbo cui hometis suecessor sepulcntum illi magnificum erexit, obnoxius erat aliquando laboraret, uxori, aliisque per ad quod Mahometani saltem semel in vita ex longi suaserit, se ex conspectu Angeli Gabrielis sibi apparen quis etiam regionibus peregrinari solent. tis in animi deliquium concidere. His in vulgus sipar Postrem,adverte, ex amplitudine hujus se, hae, &sis, dum a pluribus ut verus Propheta coleretur, vo multitudine hominum qui eam sequuntur, nullum lumen aliquod variis figmentis resertum conscripsit, posse formari argumentum pro illius veritate, ut sor- dictum Alcoranum, quod sibi e coelo transmissumes mari solet ex amplitudine Catholicae Religionis. Quia se fingebat. Ut autem omne genus hominum ad su illa tam late propn alaestibia coaetione armorum Mam Sectam colligeret, doctrinae suae articulos ex omni amore libertatis ad omnem carnis voluptatem libium paene gentium Rcligione conflavit, suaque ipsis dinem, quam omnibus impune concectit. Neminem figmenta adjecit verbiotest ad se trahere puritate doctrinae, aut di-Docuit itaque cum Christianis, Manue credunt vinorum miraculorum testimonio, cum potius dog- Turcae dari unum Deum Creatorem Coeli, terrae mara habeat divinis Scripturis,& honestati naturali a- Negant tamen Trinitatem personarum cuma reticis peria contraria. Quod sedulo notandum contra m Sabellianis adedque Vetbum Dei esse Deum negant dernos Sectarios, qui argumentum pro Religione Romana ab ejus amplitudine desumptum, ex ista Turca- cum Macedon
Cum Judaeis utuntui Circumcisione, Mabstinen rum multitudine infringere conantur.
118쪽
ro Art. V. Sectarum singularum Dogmata particularia.
Graecorum Schisma , aer Errores necessario simul causare omnes creaturas, non tamen ECclcs Oileia r.dis, sive Graecorrum, conjuncta sim ideo sunt tres caulis, scd unica causa habens an per in Ecclesiae Romanae, donec cuca annum dem Ilintiam, dc eandem voluntatem prodiictivam 869 impius Photius Schismati initium dedit', qui post omnium creaturarum , neque hinc Verentur Graeci; S. Ignatium , ex Sede Constantinopolitana ab Impe ne aliquid Patris potentiae aut sufficientiae detra. r.uore depulsiim, in eam intrusus fuerat, cu contra atur. Cinones ordinatus. Cum ver, Pontifice Romano Alicra Graecorum haeres est, quod contenchri Confirmationem obtinere non posset, ab illius obe Eucharistiam conticiendam esse in pane fermentato dientia se subduxit. de Christum in ultima caena ita confecisse , ideoque Idem schisma, ob similem causam redintegravit docent apud Latinos qui celebrant in Azymo Sacra. Michael Constantinopolitanus circa annum oue8 qui metuum csse invalidum. contra Canones ad eandem Sedem evectus, dum a At contra, Ecclesio Latina docet celebrandum es S. Leone Papa reprobaretur, caepit eos damnare Se se in AZymo, quamvis nolit Sacramentum esse l. persequi qui Latinos ritus Constantinopoli, in validum si conficiatur in fermentato , cum anu Graecia obici,ab.uit Baptizato a Latinis rebaptiza ti,c aEymus, sive fermentatus in cadem specie coare, cin quibus diui articulis Ecclesiae Romanae hae Ventat. reseos labem aspergere. Donec post mulias lites Probatur alitem contra Graecos Christum eb. Graeci suos eriores in Concilio Florentino abjura brasse in paneia2ymo ex Matthaei capite 26. vers. n. xunt sed non multo post iterum graeca levitate ad Prima autem die adymmum accesserunt discipuli ad t- vomitum redierunt. Ac tandcm Deo superbam βm dicentes , ubi τι paremm tibi comedere Past natim pictatem Vindicante, infest Graecia , quae noluit Cum ergo in diebus azymorum apud Iudaeos pane Clitisti in terris Vicario subesse, crudelissinum Turea flagitium fuerit uti ferment.uo, manifestum est clarum jugum subire coacta est. stum more caeterorum voluisse in aZymo celebi ut,
Praelec inpium Schisma, quo se ab Ecclesia Ro qui non venit legem solvere , sed adimplere. P .mana Graeci separarunt, in varias quoque haereses hos, Ecclesia Graeca postquam a Romana defecit a prolapsi sunt, quas etiamnum tuentur alios errores paulatim prolapsa est. Primo negant Spiritum Sanctum a Patre Filio Hic vel 5 ad institutum nostriura praecipue oblet. que procedere, Volunt enim a solo Patre spirari, si vandum est. aut hei ac Calvisi asseclas insignini ve suam procossionem ab aeterno habereri ideoque quitia hominibus illudere, dum audent actare tua graviter damiunt Ecclesiam Lat nam quod in sym Religionciri Cmni tempore ab Ecclesia Graeca bolo expressc apponat nomen Filii, dicatque, qui ex amplissima est, agnitam approbatam fuisse, Patre, fisoque procedit, contra quam habeatur expli ex iis quae supra disserui patet imprimis, Graecos; citc in symbolo Nicaeno que ad annum circiter 869. cum Ecclesio Romata Praetextum huic errori quaerunt ex verbis Christi semper conjunctos filisse , quo tempore nihil de R:
Joannis c. v. 26. Cum venerit Paractitus, quem ego ligione ut heraira aut Calainiana bmniare potat mittam vobM a Patre Spiritum veritaris , qui a Patre runt Secundo, satis constat etiana hoc aevo, a
procedit. Ergo inquiunt non procedit a Filio, cum ortu Lutheri eu Cilvini, nunquain hos a Graecissblius Patris mentio habeatur. Fratribus agnitos filisses, imo in suis Scriptis horun Sed inepta est conloquentia quae desumitur ab errores acta cer oppugnasse. Tertio Ecclesia'A .ci:
quainvis schistriatica, in pluribus tamen articuli contra modernos haereticos cum Romana consentit. Ad mittunt enim etiamnum Graeci septem Sacramen.ἰMilia Sacrificium retinent. In Sacramento Euclii
auctoritate negativa, hoc modo, Christus illo loco non dixit Spiritum Sanctum a Filio procedere , ergo id negavit. Sic enii dum de Verbo divino dicitur Ioannis . Omnia per ipse m facta sunt , sequeretur, nunc mundum esse a solo Verbo sive Filio, non au ristae verum realemque Christi Praesentiam , sine ius tem simul i Patre&Spiritu Sancto creatum, cum ii stantia panis, omnino agnoscunt Confestion ilo loco de ibi Verbo divino mentio habeatur Cae Sacramentalem in usu habent Pro deflua chi. l. . Iterum ex aliis Scripturae locis satis diserte colligitur, eiunium quadrages male accurati observant. t Spiritum Sanctum etiam a Filio procedere, ut Ioa,nu nam igitur potest eis nostris Sectariis , qui liac
36. vers. s. ubi Christus de Paraclito loquens dicit: mnia condemnant, cui Graecis concordi I De meo accipιeto annunciabit vobis , omnia quaecun certe eorum coiulitio, Matrem suam Eccletiam Rque habet Pater mea sunt propterea dixi, 3kia de meo manam deseruerunt, nec ulli bi teriarura Fi ane R' accipiet. Atqui Paraclitus tanquam creatura nihil a Veniunt.
Christo accipere potuit ergo ibi Christus sive pilius dicitur Paraclito originaliter communicare aliquod dictis proponitur Ideat misieranda GD- esse increatum tanquam personae divinae doni Sectarii. iod porro opponunt Graeci, Si Spiritus Sanctus a Parre illi procedat, necesse erit ineptesta I Masinatur ille , se esse innova quatam Christi Lrii duo illius Principia sive duas causas , quali Pater Aclesia, de qua ignorat, inter tot Sectas, ubi lio ad Paracliti spirationcm per se non esset iis ciens tempore subsistat, aut ubi delituerit per mille quin re Respondetur, inanes esse argutias: Etsi enim ac tos annosa tempore Apostolorum usque ad Lutheruserant Latini Patrem, e Filium duas esse per simas, aut Calvinum. negant tamen duo csse distincta Principia, aut ditas II. Hanc tamen Ecclesam imaginariam vult oin causas, sed docent utrumque simul unicum csse prin bus adeo notam esse, ut quisque debeat relicta lucipium, de unicam causam. Sicut de ipsi Graeci ad clesia Romana,&quavis Secta, ad eam sistam con cmutere debent non solum Patrem, sed tres peribita iure, sicut coluita a ad Arcam Noe.
119쪽
III. Per hanc ibiam, iecenter exottam, nullo adhuc signo aut mi iaculo a Deo comprobatam, credit reformamiam fidem Ecclesiae Romanae, hactenus tot signis, miraculis, testimoniis toto orbe pallim receptam. IV. Credit suum Caetum aetate, numero, autholitate exilem , de vix in reliquo orbe conspicuum, solum tamen prae omnibus Iapere, Sin ores suos docere, de totam antiquitatis sapientiam, authoritatem,ex
Perientiam illi cedere debere. V. Profitetur se esse unum ex illis, qui se ab Anti- icta Ecclesia segregarunt, neque tamen adhuc inter se Convenerunt de Nova Ecclesia , quae sit unain communis omnibus ab antiqua Ecclesia segregatis. VI. Agnoscit se numerari inter illos homines , qui post Lutherum S Calvinum jam per centum annos te in varias Sectas sormant 4eso inani ncque tamen ullum habet ille cellius signum aut argumen-rui pro sua Secta , quam pro aliis, quas ipse damnat, Se oppugnat. VIII Fatetur se pro norma fidei, lignore salutis amplecti prae omnibusConfestionem paucorum Protestantium, quam constat a reliquis Chtistianis reprobari , neque hactenus ab ullo Concilio generali, aut speciali Dei testimonio, aut ullius miraculi indicio confirmatam esse.
VIII Confidit salutem suam novo Sc exiguo hominum Caetui, qui pro Regula sitae fidei , 5 intelligentia Scripturarum tantum habent privatum Spiritum, sive potius proprii Capitis sensum , per quem
advertit illos hactenus in varias Sectas discindi, neque de una fide, neque de neccssariis ad si lutem fidei sundamentis inter in convenire , ut supia ostendi. Qii pacto poterit homo ille coram Dei tribunali
suo errori excusationem praetendere Habet ante oculos ab ipsis Apostolorum tenaporibus Ecclesiam antiquam,unam, omni aevo miraculis a Deo, de communi consensu abhoi nibus comprobatam on qua modo ipsi Protestantes fatentur nihil deesse in Articulis iunciamentalibus ad salutem necessariis. Interea sciens ac volens salutem aeternam credit tui paucorum hominum , apud quos jam palam secimus nihil minus quam verae Ecclesiae Idaeam aut umbram extare. Hoc certe aliud esse non potest quam clausis oculis velle errare, ac sponte perire. Poterunt hac opportune Personae convertenvi per amiae interrogatione proponi, ut tum suumsic claram arivertar, cs vera Ecclesia se inungat.
In qua instincte exprimunIur, est damnantur Errorci Martini Lutheri est Sequacium umonseruis Parnu annexu. nos errores, censura cri peropportunum erit Lector hic in promptu , s simul habere i in Ad perpetuam res FXurge Dominet judica causam tuam, memorcsto improperiorum tuorum , eorum quae ab inspientibus fiunt tota dies inclina autem tuam ad R. P. Arsari Tom. I.
preces nostras, quoniam surrexerunt Vulpes quaerentes demoliri vineam, cuius tu torcular calcasti solus, de ascenturus ad Patrem, esus curam, regimen,&ad ministrationem Petro tanquam Capiti, Quo vica rio, ejusque Successoribus instar triumphantis Ecclesiae commisisti. Exterminare nititur eam aper de sylva, .singularis Perus depascitur eam. Refert fu Lutheri conmmacram Pro Pastoralis igitur officii, divina gratia nobis injuncti cura quam crimus, praedictorum errorum Virus pestirerum ulicrius tolerare seu dissimulare sine Christianae religionis nota, atque oris thodoxae fidei injuria nullo modo possumus Eorum autet erroriun aliquos praesentibus duximus inserendos, qtiorum tenor sequitur, desest talis. I. Haeretica sententia GJ , sed itari, Sacramenta nova legis justificant gratiamuli dare, qu non ponunt
II. In pueropos baptismum negare remanens peccatum, es Paulum, s Christumsimul conculcare. III. Fomes peccati etiam si nusium adsit actuale eccatum , moratur exeuntem a corpore animam ab ingressu caeli.
IV. Imperfecta charita morituri, fert secum necessario magnum timorem qμι seselo satu ectfacere poena
missum crederet non enim Iugsicit remissio peccati, Gratia donatiosed oportet etiam credere esse remissum. XII si modo consid- absolvi propter tuam contritio-m,sidpropter verbum CHRISTI, QvdonquesoLis,c . Hic, 3nquam, confides sacer tu obtinueris absolutionem , credesertiter te absolutum verere quidquidsit de contritione.
XII. Siperimpossibile confessuwnon esset contritur aut
Sacerdos non seris,sedjoco absolveret, sitamma redatse absolutum,versime HI absolutus. XIII. In Sacramento Poenitentia, ac remissione eula. x in plus facit Papa, aut EP scum, quam insim usarer ris imo ubi non es t Sacerdos, aeque tantum quilibercsr si in etiamsi mulier urpuer esset. XIV. Nustin debet Sacerdota reo dere, se esse contritnm, ne acerdos requirere. XV. Magnmen error eorumquιadSacramenta En
120쪽
non esibi conscii alicuj- peccat mortalis, quod pra-
miserint orationesium in praeparatorii, omnes siti ad
uiuetu si manducant, ta bibunt sed si credant, considant se gratiam ibi consecuturas , hae sola fides facit eos puros, ta dignos. XVI. Consultum videtur , quὸd Ecclesia in communi Concilio paruere laicos sub utraque flecte commum- candos, nec Eohem communicant sub utraque flecte,
suntharerici, sed schisematici. XVII. Thesaur Ecclesiae unde Papa dat Indulgentiaου - δε- merata CHRISTI Sanctorum.
XVIII. Indulgentiae sunt miraudes fidelium, remissiones bonorum operum ei sunt de numero eorum quaticent Nnon de numero eorum qua expediunt. XIX. Indulgentia his qui veraciter eas con sequuntur, non valent ad remissionem poena pro peccatis actualtam debita apudaevinam Iustitiam. XX. Seducuntur credentes indulgentias esse salutares. ει adfructum stiri utιles. XXI. Indulgentia necessariasura solumpublicis cri-nibin, Sproprie conceduntur durissolummodo, σιm
II. Sex generibin hominum indulgentiae nec sunt
necessaria, nec utiles videticet mortui seu morιturis,m- firmis egitime impeditis,his u non commferunt crimι-
, his qui crimina commiserunt,sed nonpublica hiae qui
XXVI. Excommunicationes sunt tantum externapoena, nec pravant homιnem communibωθιrimatibus Ecelsa orationIbus.
XXV. Romanm Pontifex Petri successor , non essCHRISTI mcarius figer omnes totius mundi Eces fias ab ipso CHRISTO R. Petro institutus. XXVI. Verbum CHRISTI -Petrum. Quodcumque solverassiper rerram, caec extendatur dumtaxat ad gata ab ipso Petro. VII. Certum est in manu Ecclesia aut Papa promseus non esse tuere articulos ei rmo nec leges morum,
XXVIII. Si Papa cum magna parte Ecclesia sic, vel
Aesentiret, nec etιam erraret adhuc non eis peccarum authoesis contrarium senrare, praesertim ιn renon necessaria ad salutem , Anc fuerit per Concitium universiae aeterum reprobatum, alterum approbatum.
XXIX. mi nobis factae enervant auctoritatem Conciliorem,stibere contradicend eorum gestiae, tabu- dicanae eorum decreta, re confidenter confitendi, quiri quid rerum videtur e probatumfuerat, e reprobatum a quocunque Concitio. XXX. Atiqua articuli Ioannis Hus condemnati in cincitio Constantie .sunt Chri anissimi, verissimi, Evangelici quos nec universalis Eccle posset damnare. XXXI. In omni opere bono ut peccat. XII. Opin bonum optimefactum, est veniale peccatu. XXXmmrrescos comburi scontra voluntatem
XXXIV. Praeliari adversm Turcas,est repugnareDEO
vj .ranti inrauar.rtes nostras per illos. XXIV. Nemo int certusse non semper peccare mortaster, ρν ter o uiri L mumi perbia vinum.
XXXVI. Loreum Arsitrium post recatum , est res de solo timis, E dum facit quod in se est,peccat mort
XXXVVPurgatoriumnon potestprobari exsacrastri. plura,auae sit in Canone. XXXVIII. Anime in Purgatorio non sent secure 4
earumsalute,saltem omnes: necprobatum sultis aut rationibus, ausrsturas, ipsis esse nec extra tum mora. H, aut augenda caratatu.
XIX. Anima in Purgatoriopeccant sine intermissione, amat quaerunt requiem, , horrentpae 4. XL. Animae ex Purgatorio liberata sufragi suum. Dum minin beantur, quamsi per se satisfecissent. XLI. Praut Ecclesia ci in Principe scHarunon malefacerent, si omne accos mendicitatis detrem. Qui quidem errores, respcisti vὰ, quam sint pestili. Π, quam perniciosi,quamicandalosi, quampiatunati simplicium mentium seductivi, quam denique ibi
conrra omnem charitatem ac S. R. E. matris omnium
fidelium, d ma strae fidei, reverentiam atque netaura Ecclesiasticae disciplinae obedientiam scilicet quae seni est. origo omnium virtutum, sine qua facile laeti- quisque infidelis esse convincitur, nemo sanae menta ignorat. Nos igitur in praemissis, utpote gravistinus, propensius sui decet procedere, nec non hujusm pesti morboque canceros , ne in agro Domitacd tanquam vepris nociva ulterius serpiat, viam pracludere cupientes, habita super praedictis erroribus Q eorum singulis diligenti trutinatione , discussione, ac districto examine,inaturaque deliberatione, omnibuS-que rite pensitis, ac saepius ventilatis cum venerabilibus fratribus nostris Sanctae Romanae Ecclesiae Cardi. nalibus, ac reguliunum ordinum Prioribus seu Mini. stris Generalibus, pluribusque aliis sacrae Theologia, nec non utriusque juris Professoribus sive Magistris,N quidem peritissimis reperimus eosdem errores,respective ut praetertur articulos non esse Catholicos,nec tamquam tales esse dogmatigandos, sed contra Ecclesiae Catholicae doctrinam sive traditionem, atque ab ea veram divinarum scripturarum cceptam interpretationem, cujus auetoritati ita acquiesccndum censuit Augustinus, ut dixerat se Evangelio non uille crediturum, nisi Ecclesiae Catholicae intervenisset auctoratas. Nam ex eisdem erroribus, vel corum xl quo vel ab- auibusζpalam sequitur,eandem Ecclesiam,quae tutii sancto regitur, errare, classemper errasse. Quod cstutique contra illud, quod CHRISTUS disci utis ibis iii Astensione sua ut in sancto Evangelio Martitaei legitur in promisit dicens : Ego vobiscum stiri usque ad
coiisummationem faeculi. Nec non contra sanctorum Patrum determinatione , Concilioruin quoque summorum Pontificum expressas ordinationes, seu canones, quibus non obtemperasse, omnium hae resium,& schisnatum, teste Cypriano, fomes&causa semper De eorumdem itaque venerabilium Fratrum nostrorum consilio de assensu, ac omni uin, dc singulorum praedictoium, matura deliberatione praedu ta, auctoritate inrupotentis Dei est beatorum Apostolorum Petri de Patui,&nostra, praefatos omnes,& singulos articulos seu errores, tamquam ut praemittitur respective haereticosaut standesolbs, aut falso , aut piatum aurium offensivos , vel simplicium mentium seduc hivos. veritati Catholicae obviantes, damnamus, reprobamus, atque omnino rejicimus , ac pro damnatis, reprobatis, & rejectis ab omnibus utriusque sexus Christi fidelibus haberi debere, harum serie decenuinus,&declaramus. Inlubentes in virtute san-