장음표시 사용
41쪽
tiae observatione, vel kb exquisitis Literarum comis profecta; ut nemo unus ex multis pate familias, leviter Literis tinctus, non melius prae ciperet: constant locis communibus, sententiis tralatitiis: quibus confirmandis quae adhibentin auctoritateς, vel ab exemplis historipis, vel ab aliorum nomine & effatis perit e, in. eadem sunt
merus nusquam: Hesodus & Demosthenes s mei: qui omnes pro Plutarchi consuetussi nς se quentes esse debebant: semel Phocylides, Sotades, Epigramma: sub finem Pythagorica Symbola quasi h sacco effunduntur. Nil non in hoc genere abhorret x Plutarcho. U. Frequentia sunt exempla historica, quae sane libellum iucunda varietate distinguunt; ita tamen ut nonnulla eum non Plutarcho scriptum arguant, partim ab ipsa veritate, partim arat loqne. qua in germanis Plutarchi libris reseruntur .
aliena: Veluti p. i, D, de Iraemisioelis silie, aliter est: in Mus Vita p. In 8, B, & Apophth. p. I 8si D. Stilponis factum p. s, F, aliter refertur De Animi Tranq. p ps, C. Tum illud sal
fum, Megaram h Demetrio eversam. Theocritichii negotium p. II ,B , C, diverso narratur a Pluintarcho Sympos. p. 633 . C: quem dissensum excusans Heusingerus editor, frustra est. Diophansus
42쪽
udeatur Themistoclis filius, qui sola Cleo uniuUSententiae auctor proditur Crates p. 4 . E, qui sui Foeraues. Epaminondas, in Blatonis diseipui me. moratur p S, B. Socrates GQrgiae respondialassicitur, quod Polo respondit p. 8,--Α. - Librariis. forte γε s haec tribuenda dicat . . At illa aequita outendum est ubi in magna per totuim librum diligentia & doctrina pauci occurrui verrores et non, ubi stequens est per totum librum negligentia. oz V1. Materiae pars eriam stant siqgulatia di sta judiciaque Seriptoris. Horum I non pauca sunt. in quibus nec ratio nec consilium appareat rquaeque magis cum puerili negligentia ac tem ritate, quam cum cogitate fori hentis diligentia conveniant. Arrogantia puerorum claris paren-ribus natorum, laudatur Cleophanti Oxemplo, P. I, D. - Thraseau dictum p. a. F, ita insertum, ut nil ad rem pertineat. Bonum paedago
gum oportere statum esse Phoenicis, Aelituis pae gogo, p. A, B: nec additur qualis suerit Phoenix, quae ejus in hoc munere dotes. ΜΟΙ de magistro dicturus ita praefatur, ut dicat hoo
munus esse παντων μέγιστον καὶ κυριωτατον
43쪽
tentia constabit: videtur Scriptor, ut novus iuscribendo, fisurae concinnitate inductus, ei reni
ac sententiae vqritatem posthabuisse. P. s, C iQuod ait: Reliqua omηia bora sunt humana, parea, nec fluuio digna, nobilitas, divitiae, gla, ria, pulcritudo, sanitat, robur corporis: fila honorum nostrorum doctrina immortalis es aedivinar est hoc Scriptoris Stoleum παρακουσμα , obiter sando acceptum , nec intellectum: nec cer .
te ab pu crepandum, qui de Educruione scribat; quippe quae illorum humanorum honorum ratio. v m habere debet: &, quasi παι o, doctrina, non item inter res humanas censeaturr tum ipse sibi repugnat Scriptor ἔ nam, si sola minia est stupdio digna, quid dieamus de reliquis Educasionis Pgrcibus , γωμι, τρος , aera ν, de quibus antea cum studio praeceperat: sed hic locus, ut tinua sere libellus, eg rhetoricis ampullis manavvit. Aliud deinceps subjicitur duo
haec ini tota hominis natum sunt κυριωτο , νους αἰωρος ' neutrum, quid sit, e plicatur: at laudatur rhetorice, est usa ampulla. P. I, F το δε τοῖς λογισμο ῖς περιειναι τῶν ηδενων, σοψων 'το δε ὀργῆς καταχρατειν, ἀεν ος ου του τυχόντος εστ ' gradatici ne rhetorice quidem justa, quippo .majore pd minus procedens: deinde σοφων in μjor est munus, major lacultas, quam ratione νθ Gre Folupratra; hoc enim σωφροσυνυ est, tem
44쪽
perantiae, ut item iram continere: at σωφρω, συνη una est ex quatuor virtutibus, quarum cono
junctione exsistit σοφία. Apparet ignorantia &confusio generum: a qua Scriptorem ne ita quis dem liberare possis,.si σοφων in σωφρονoe.mutes. Ergo hic eum caeteris error Scriptori relinqua. rur. Ρ. 8, Κ, locum περὶ παι M peroratium cula concludit, cum hoc initio: Καὶ περὶ Mὸν παγλιate οὐκ o δτι δεῖ πλειονα λέγοντα διατμ- βειν ' ubi duplex cernitur inscitiar primum, quod παδείας multas partes silentio praeteriit, ut S. I, ostendimus: deinde, quod continuo subju gir: Sed praeter ea, quae diximus uriis, immo nocefarium, s. Pomparare sibi Heterum Inhros. An ergo librorum. comparatio non est
Conjuncta eum παιδεία Si est; quare dieit, fenon scire quid ampuus sis πήδεια dicat: Sin
Contra, quare eam huic loco addit Sed earn Conjunctam cum παιhIα esse voluit; quandoquidem eam mox δορπον πήδεἱαι voca Pra ineptum autem de librorum possessione comparanda ita effertur, ut nec pes nec caput et co Neir faciendam enim ait, Me α τὸ γεωργωδες '
τὸν γὰρ ωυτον τροπον οργαν Φηρ παιδεῖαo η πῆμή te τῶν βιμων erri καὶ ἀπὸ omie τὸν ἔλσώ- λην τηρεῖν συριβέβηκιν ' quod & verbis infiω- tum, & sententia ineptum , nec probabilem in rectionis mutationem capit : quod suo loco in Antisma
45쪽
madversionibus ostendimus. P. Io, F et M teria ab Antiquis instituta sium , ut hac exercitatione collactam facultatem taciturnitatis ad hominum arcana transferamus; salsum, & ab. rei natura & historiae fide alienum. P. ra, D: Pueri is ma-Iorum hominum conficieturins sum prohibendiuisae F 'thagoras preetaenigmam, praecepit,.quae apponam F explicabor his dictis novem
auriungit Symbola, quorum non nisi primum &quartum ad rem praesentem pertinet: reliqu omnia aliena sunt. P. Ia, Fr Adolescentes volup- salibus dediti, F reprehensionibus suorum minus obtemperantes, matrimonio confringuntur e quo est tutissimum juventutis vis iam hoc ita simis Pliciter praeceptum, magis patrem a icomoedia, quam Plutarchum, di omnino homin*m cogitatu de hoe argumento praecipientem. dece*t propter multas, quas h es res b*bςt, cautiones. Harum iste udicam, eamque fortasse minimi momenti, i addidit: uxor sis 6μι ovi, quae ma ritum distilis G nobilitate generis non multum veret; quippe qα ιώθι discunt uxores, non
mortii, sed servi Vs fiunt. Nulla mentio fit
animi, ingenii, morum, virtutum muliebrium , quibus suturam matremfamilias instructam esse -opor e t; qugrumi nisi racio habeMur, i pater iurum matrimonio non corrigaἔ, sed nepotes iis vim vitiis rabaoἔios quaerδt.
46쪽
, sessio II, Part. I, Cap. II., De Formar s. I,
Distributio Materiae. Forma duplex est: altera rerum, de qua nunc dicendum: altera orationis. de qua postea dicemus. Rerum forma contine tur duabus partibus, D stributione Materiae αArgumentatione. Materia in distributione bis riam spectatur: vel tamquam Disputatio universe, cujus partes censentur Exordio, Traistatione, Epilogo, allis et vel tamquam ipsi res F quaestio, disputationi proposita, quae est Educatio Puerorum. De utraque deinceps videamus. I. Disputationis partes, suo quaeque habitu 2 modo, alienae sunt , Plutarchi consuetudine &ingenio. Exordium brevius & jejunius quam pro rei gravitate & momento, Praesertim principum Philosophorum scriptis explieitae. Tracistatio non habet certam viam & rationem: non adest definitio rei propolliae, non status quaestionis & constitutio loci, non singularum paristium majorum in minores divisio, non in arguis mentis nexus, non in exemplis apta cum argumentIs convenientia: omnino disserendi ratio &copia Plutarchea nulla. Epilogus brevis, idemque cum praedictione conjunctus, plane abhorret a consuetudine Plutarchi: qui non subito, sed sensim, , tractatione ad conclusionem, Pr gredi solet. II. Educationis partes facit quatuor, γενεσπ.
47쪽
fροφὴν, αγωγην, παλιαν. Recte quidem. sed singularum vim & naturam nec definiendo aperit, nec describendo significat: earumdem partes aut nullas, aut paucissimas, notat: ipsa tractatio e 'rum & explicatio levior quam pro ipsarum pondere ac momento, & pro doctrina jam ab Antiquis exposita : quam iste non cognovisse videtur.
Quid sit ἀγωγὴ, & qualem intelligi velit, ipse
Ignoravit. Porro, fines materiae minime cepit rqui περὶ παιδων αγωγῆς professus, deinde p. Ist,
Α, ἐπὶ το των μειρακιων ἡλικιαν tranSeair fim phora coepit Institui: currente rota cur urceus
exit' Sed semel ad aetatem adolescentum pro gressus, quare non eo loco de philosophiae institutione egit' quare hanc contra omnem Antiquitatis morem attribuit pueris Est hoc proinfecto υσπερον πρότερον. Aliud est in hoc genere non minus prreposterum. Quatuor illae partes natura sua hoc ordine procedunt; ut prima sit γένεσις, secunda τροφὴ, tertia ἀγωγὴ, quarta παιδεια. Mitto jam in unaquaque quot quantos que locos omiserit. De ordine videamus r γένεσις tractatur p. I-a, Ar transit inde ad αγωγμ,
ibidem si, Λ: ad τροφ- , 3, C: quam sorte quis 'τροφὴν pueri exspectet et immo est τροφὴ infantis;
docet, praestare natis, is matribus, quam is nutricibus , ubera praeberi: tum deinde p. 4, A, ud aetatem progreditur , qua puer pse gog
48쪽
radatur: quod est iplum ἀγωγε, ' cujus gram, maticam significationem , ab isto ignoratam, nos in Animadversionibus aperuimus. Sed ita hue di illuc vagari, est ne, non dicam Plutarchi, sed omnino viri cogitate & via disserentis, nec potius pueri temere oberrantis Seet. II, Part. I, Cap. II. De Forma: g. MDe Argumentatione. Hujus vis quae exsistere possit ex ejusmodi via & itinere disputationis, sicile est ad intelligendum. Sententiolae non sunt invenustae singulae, sed conarcinatae nullo
ad conclusionem apto nexu. Frequens digressio ad locos communes, & rhetorica declamatio. Sed rationum nexus, ut saepe ex ipsa materiae vi& natura apparet, ita Scriptore turbatus saepe , saepe quaestus ineptis formulis & comparationibus. Hujusmodi haec: P. 2, F, repetitio ejusdem formulae καὶ τι ν τ' αλλα λαυμαθιν; & mox, καὶ τὶ nr τα πολλά ἔλεγειν; P. 6, C: quum de
institutione doctrinae ira egisset, ut eam univeris ac declamatione laudaret, neque ullam omnino ejus partem verbo suo nominaret, jam monet se sanani & incorruptam παιδείαν, non panegyricas nugas, commendare. Quo loco videtur rhetoricas exercitationes significare; sed ita omnia mi cet, ut, quo illa monita pertineant, ne dilige ter quidem attendens facile animadvertat. Sed hanc ipsam correctionem ita subjungis, ut de una
49쪽
extemporali dicendi saevi tate dieat, & eiusmodi
praefatiunculam praemittat, qua de aliis prae aerea rebus dicere Velle videatur: προe δὲ τούτοις τἰ αν τode παῖδας πηστὸν ἔτερον διδαξαιμεν, κHσισιν ἀγαθοις ἶπιφυεσθαι παραινεσαι κενὴ Quid aliud est πρὸς τουτομ quam praeterea P Saltem dixisset, ἀντι δε τουτων, horum loco: vel denique, πρὸς ταυτα, adversus haec. Caeterum, homo magis incogitantia, quam Graecae oratio
nis ignorantia, labi solet. . Ibidem p. C, interponit comparationem ineptam, & ipsius proposito disputationis cm-trariam: Ante virilem, inquit, aetatem ex tempore non est dicendum. Ubi facultas oratoria radices egeriι, tum ea libere uti licebit. Nam
quemadmodum qui diu fuerunt vincti, postea
soluti, ob diuturnam vinculorum eonsuetudinem titubant: ita qui orationem multo tempore comstrictam tenuerunt, hi. etiamsi aliquando subito oporteat dicere , nihilo minus eamdem dicendi formam retinent. Ista igitur comparatione VO luitne commendare praeceptum, an quamdam ei cautionem adjungere Τ Utrumvis voluerit, inepta est comparatio. Et Graecis verbis quam. Cumque.adhibeas medicinam, nulla ejusmodi reperitur, quae iis aliquam sanae sententiae rarionem addat; ut hic item error non librario, sed auctori vibuendus sit. Denique cum in toto loco
50쪽
est ordo praeposterus, & rerum doctrinaeque inopia & inanitas, eum fini praemittitur frigida& puerilis sormula: Βουλομu δ' raste ἔτι μων - μαι τῆς πωδεἱας, ωe nise περὶ ρωτο ελεῖν ' i. e: Ac dum adhue institutionis memini, volo meam de ea sententiam exponere. P. 8, F : Καὶ ταυτα μων δὲ τω λόγ* παρ φορτισαμην, D ,εγξm καὶ τἄλλα τοι φέρον προς τὸν ὀρθὴν των νέων ἀγωγο συνα νω. Duplex est rationis negligentia. Primum , quod hanc sui defensionem adversus eos, qui eum solis di. vitibus praedepta dare insimularent, ea de caussa
se tamqnam extraordinarium onus suscepisse dieit , ut deinceps reliqua ad rectam adolescentum educationem facientia attexere posset. Quasi vero sine his non potuisset sequentia attexere. Alterum quod omnino ejusinodi formulam appo nit: quae quamvis veram habuisset sententiam. tamen disputationis nexum turbaret.
σω παραδείγματι φωτεινότερον πει- τον λόγον. Quid autem est,. quod volo dicere ρ ut orationem exemplo dilucidiorem faciam. Denuo interserenda rhetorica sormula , Orationis nexum rurbat.
Sed illud , ut orationem exempla dilucidiorem smeiam, quid sibi vult' Nam sine hoe, saltem illud prius, Quid aurem est, quod volo dicere, aliquem sensum habuisset. Et λόγοe quidem est vel illud .