장음표시 사용
191쪽
nibus trium cubitorum 1 summo intortis. Aliud quoque impori simile, cornibus parvulis, colore rubeo , saltat plus quam equus. Aliud insuper capreae simile , cornibus supra dorsum, duobus amplius cubitis protensis, quae, quoniam illorum suismus febri conseri, ultra quadraginta aureos venduntur. Aliud priori simile, absque cornibus, sed pilis rubeis, colloque duobus cubitis longo. Alterius quoque magnitudinem cameli , colorem leopardi, collum sex cubitis protensium, caput capreoli narrabant. His addebant avem sex cubitis a terra altam, tenuibus cruribus, pedibus anserinis, collo, capite ibcet parvo, rostroque ad gallinae sormam: parum volat, sed cursu superat equorum velocitatem. Plura etiam relata satietatis causa omisi ; nam & deserta loca incolere serpentes asserunt, quibusdam in locis quinquaginta cubitis longos, abs. que pedibus, scorpionis cauda, & ab his integrum vitulum vorari. In haec cum serme omnes convenissent, nullam causam mentiendi s nam boni videbanturὶ ratus, tradenda aliis censui, communis causa utilitatis. FINIS.
192쪽
194쪽
HI sTO RIAE de Varietate Fortunae mmutas, ex otio boniano codice, Ponti Disolas, quae inter vulgatas δε-
sideramur , adjungimus. st me quidem majorem in m lem excrevissent, si Florentiae , ubi ducentae circiter nondum in lucem edita Hservantur , commorari, ea que exscribere per otium t euisset. No irae ex his sum, in quas acerbius invehitur Laurentius Valla, Antidoti libro tertio adversus Pontum. Neminem enim virum eruditum latet ,simultates haud leves alteri cum altero, litterarum causa , intercessisse ; quae quandoque provocare solent non modo ad scripta sapienti homine indigna, sed ad intestina odia, quae Chrisianum hominem minus decent. Valla exarsit in Potrium, quod hic Elegantiarum libros reprehendisset, ut Valla toflatur initio Antidoti. Pugius autem in eum sulum exacuit, quod hae a Vasia multis inclocis episeolae earperentur. Quo factum est, ut scriptis se se invicem proscinderent. Loca quae Valla reprehendit , in maraim adnotavimus. Nonnulla etiam olerisio disim ximus, qua mixtus Lazina visa sunt, quo lux major dictioni asse
196쪽
Pontus Pl. Sal. D. Ioanni ae Prato. OC ita posui, ut videas me non timere nonnullorum stultam atque inscitam loquocitatem , quos ais me reprehendisse, quod scripserim in meis literis Barthoumaeum δε- Monte Politiam. Sunt plures , qui euesti.
gio, cum legerint unam aut alteram ora
tionem Tullii, vel Terentii pagellam , existimant se oratores; dc veluti Minerva altrice educati, censores scribentium fiunt, ipsi muti atque elingues, non solum Latini sermonis ignari, sed etiam materni: de quibus verissime scripsit Petronius Arbiter; Posquam, inquit, alia quis versum pedibus infructum , sensumque teneriorem verborum ambitu intexuit , putavit se continuo in Heliconem venisse. Et quidem dixit optime. Amant quidem antiquitatem; & cum eam imitari volunt, ita inepte loquuntur, ut magis fatuitatem redoleant, ' ac repraesentent antiquitatem. Non scribam quami hoc reprehendendi tui causa, sed monendi. Scripsisti ad me Hie repre- dudum in quadam epistola, quae erat scripta paucis versibus: Tenuit me Mattheus Bardus. Qiyd hoc stultius fieri potuit Aesidis . in Bardum antiqui stultum dicebant. Itaque dum vis imitari an. tiquum morem loquendi, non considerans quid antiqui senserint, hominem eruditum & doctum, stultum cognominastii Etenim si more ' suo de Burdis scripsisses, hunc errorem tu' st Foree gisses. Mos enim & usus, qui est loquendi magister, ita di- β. legendum, Ci vult. Sed non purgo me, dum te reprehendo. Id scias volo ab his tuis dicendi magistris , quid reprehendant in eo quod scripsi,rectene an perperam Latine scripserim; utrum usus vetet, an antiquitas respuat; in quo tandem dicant mσ
197쪽
errasse. Ueniant in medium, id ribatu, culpent, arguant. congrediantur, si placet, libenter aliquid di lcam : neque recusabo vinci ab doctiore, aut erubescam cognoscere aliquid etiam ab insulso. Hortare aliquem ex illis, in humanitatis distentis. causa errorem meum monstrent. Forsan ' dicendo fiet doctior. Sunt tamen quidam, qui velut ignobile, canes, non cursit, non odoratu valent, sed tantlim latratu, quorum ora' abeanti obtundenda essent, non vocibus, sed saxo. ' Valeant in m
iam crucem , ut ego etiam aliquid proseram antiqui. Ad haec respondeas volo : non rescripsi literis tuis antea, partim oblivione . partim occupationibus. Nunc autem cum literae tuae casu in manus venerint, sumpsi calamum, & haec anto coenam ad te exaravi manu veloci. Vale. Romae v II. Kal. Octobr.
Os AvrT me pridem Cardinalis famcti Marcelli, an mihi esset satisiactum
de Bulla Faventina , cum poritonem suam misisses ad Vicecamerarium. Dixi me adhuc nihil accepisse. Miratus est aliis esse satisfactum, me vero negle ctum, abs te praesertim. Citius enim mihi qu1m alteri satinsfieri oportuit, qui majorem laborem pertuli. Ideo vellem cetiror a te fieri, si pro me aliquid habuisti, & quid de ea re sperem. Si missam facere debeo eam pecuniam, licet indignum esset, tamen seram aequo animo, neque molestum erit plus apud me officii remanere. Vale. v. Kal Octobr. Digitia o by
198쪽
Pontus P. S. D. Leonardo Aretino , viro clarissimo. E Iiteris Faventinis non rescripsi ad te citius , quia Volebam convenire Cardinalem sancti Marcelli, ut scirem, recte ne, an sicus intellexissem. At is, antequam mihi responderet, cum dixissem qua de causa ad eum irem, ostendit mihi & literas ad te suas , & ad te meas. Deinde ait pecunias non a te solutas, sed scriptum de solvendo , & disse, sonem esse pretii, seque interrogasse olim me, an porti nem meam percepissem. Ego his contentus discessi. No-Iui ulterius verbis insistere de re praesertim lavi , neque enim revocanda sunt omnia. Scio enim eum dixisse, cum hoc me interrogasset, atque ego respondissem nil me de hoc senibre: potest-ne esse Habueram tamen antea super hac re a te literas, sed eae in mentem non venerunt. Accessit quod, quum de hac re inquerer cum Bartholomaeo de Bardis, intel-Iexi te posuissexv. ducatos, cum 'peterent XXV. At is nunc petereurusimiliter ait, nil solutum esse, sed a te habuisse Iiteras super pretio, in quo dissidebatis. Hic itaque error meus, qui non bene intellexi , existimans xv. ducatos datos esse. Ita enim videbar accepisse ex verbis eorum; nam fraudem nu Iam suspicatus siam, sed negligentiam; & eb magis, quo antea nescio quam spem injeceras mihi. Itaque cum vide, rem de falario camerae tractari, de me vero sileri , miratus.1hm. Dolus ergo nullus est neque Iuus, neque meus, at error meus, qui tamen leviusculus est, & de re lavissima. Nihil minus existimo quam ejuscemodi rem, ad quam ne co
199쪽
pam eta. Sed haec hactenus. in dissensio , imo lis, & sere VanδP 3ψε- jurgium inter Secretarios & Λdvocatos, utri sint digniori gradu ponendi penes Pontificem, veluti in Coronatione, in Missa, in Procelsione. Atque hoc inde prόcessit, quod, cum Pontifex nuper Processionem faceret, nos petivimus ab Epis copo Electensi quo loco iremus. At ille dixit; Post Asvocatos propinquiores Domino nostro. Hoc cum secissemus, illi aegre tulerunt, reclamantes, nos debere praeire. Denique post eo deventum est, clamoribus eorum, qui semper lites αjurgia tractant, ut committeretur Cardinalibus sancti Eustachii & sancti Marci, qui nos audirent, x referrent. Ρapa nobiscum est. Sed nosti ejus humanitatem 3 nescit contraire importunitati eorum. Dicunt enim , in coronationibus summorum Pontificum, Secretarios semper praetisse,&se esse loco digniori penes Papam. Episcopus Aretinus negat 3 ham is Id fecit Are' solus est , quem habeamus ex iis qui interfuerant corona-E dic, f T tionibus Pontificum. Ideo tu, cujus est dignitatem officii no-la I v. libri v. stri tueri, adversus istos foraneos declamatores assiste nobis,
di scribe quid observare vidisti, & quid tibi videatur ι deinde scribe Pontifici, ut dignitatem familiarium suorum tuea tur. Nullum enim est dubium, eos, qui secreta Principum tractant, dignioris esse officii illis, qui, tanquam Publicani, latrant propter questum , ad unius etiam lenonis voluntatem. Ego aliqua scripsit pro nobis, & tradidi Cardinalibus legenda. Tu quoque, oro , aliquid scribas, vel Cardinalibus, vel Pontifici; sed rectius est Pontifici: nam si ita est, ut olim Secretarii propinquiores fuerint Papae, nunc vero negligantur, ignominia erit ossicii sempiterna. Antonius Luscus abest, cujus sola auctoritas istos prosterneret. Tu quoque, si adesses, solo verbo rem conficeres. Sed age literis, neque id omit- Vesta Eid. tas, & hoc quamprimum: ' mihi autem quantocius responde; nam dabo tuas literas legendas Pontifici. Vale. Romae xl x. Octobr.
200쪽
Pruius P. S. D. Leonardo Aretino V.C. V DIv I, quo nil gratius aures meae audita hoc tempore poterant, de tua, Nicolaique reconciliatione. Id summum in modum gaudeo, & eo maxime , quod, cum te,
quem semper pollicitus eras , praestitisti spartes tuae erunt, hoc etiam prudentia tua emcere, ut non solum reconciliati Ο Paν- -- facta , sed etiam amicitia restituta esse videatur. Parum enim esset odium, ' nisi subsequatur charitas & amor, quae detur hie ver-
propria sunt animi ingenui, rectique, & ad virtutem bene instituti. Reastume, quaesis, pristinam illam, mihique notam familiaritatem ac benevolentiam cum Nicolao, daque Operam, & incumbe, quantum potes, ne quid accidat, quod eam possit labefactare: ut non solum amicorum intercessi ne, sed voluntate quoque vestra, ac judicio, haec reditio ingratiam existimari possit. Tibi quidem hoc summae laudierit, & spero voluptati fore. Certe amici nostri omnes nemo ex iis enim , qui sunt in Curia , te amat, quin mihi summa benevolentia sit conjunctus) hoc habent loco maximi beneficii. Magnus accessit cumulus laudibus tuis ex hac re, quibus ut nihil detrahatur ullo tempore, firmitate animi &perseUerantia opus est. Nam cito praeterita inimicitia laetaset, & tuum , dc Nicolai nomen. Hanc vero restitutam gratiam, summam tibi bonorum omnium, doctorumque benevolentiam conciliasse summa tua cum dignitate '. Scripsi quin . que ad Nicolaum , licet paucis: expecto quid mihi respon- quid. - ω deat 3 nam neque illum, neque te aliquid mihi de ejusin di re significata, est ut nonnihil admirer, praesertim cum neutri vestrum fuerit ignotum, quantum id mihi esset co