Titi Livii Patavino Opera Qvae Exstant Omnia

발행: 1825년

분량: 470페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

sed etiam historiae Pomanae exstinctum lumen eSset, ita proximorum aliquot consulum neque multa admodum, neque illustria gesta conspiciuntur. Cn. Octavii Cn. F. Cn. N. T. Annii Lusci consulatus nihil serme insigne habet, praeter incrementum luxuriae, quia tum ex attalica horoditate regium instrumentum hastae auctionum subiectum est; nulla

iam verecundia emendi habendique, quod populus ipse divenderet. ΙΙ. Α Massiliensibus legati venerunt, pro Phocaeensium populo deprecatum, quorum urbs, Propinqua Leucis, in partibus Aristonici fuerat: id quum exodio populi romani fecisse viderentur nam et Amilochi bello pertinaces hostes egerant , SenatuS uΓ-bem nomenque omne Phocaeensium deleri iubebat. Massilienses igitur, quod inde profecti conditores suae urbis cssent. haud sechri quam pro parentibus solliciti, accuratissimis precibus impetraverunt, ut ingratiam amicissimae fidissimaeque civitatis, saepius hostili, semper infidae parceretur. Regibus deindo amicis, qui auxilia nostris imperatoribus tulerant, qυae Praemia Persolverentur, quum maturo deliberatum esset, annitente M. Aquillio proconsule, quem Mithridates Ponticus muneribus suum securat . illi

Phrygia maior; filiis Ariathis, qui eodem bello occiderat , Lycaonia et Cilicia concessae. III. IIaec partim eum in annum inciderunt, qui L. Cassium Q. F. L. N. Longinum, L. Cornelium L. F. Cinnam consules habuit. Tum quoque sollicita civitas agrariis actionibus erat; et aliorum metu, alio-

432쪽

. IN LOC. LIB. LX LIVIANI

Tum e pectatione, quorsum C. Gracchi multis bonis artibus efflorescens adolescentia eruptura esset. Quum enim impigrum Sese incorruptumque supra aetatem ostenderet, ae magno Populi LVore uteretur, qui pro Vectio disertissime dicentem incredibili alacritate, multisque summae benevolentiae testimoniis exceperat : inimicos Tiberii invasit timor, ne hic multo acem bior ipsis adversarius atque formidabilior excresceret, quam quem Sustulissent. IV. Nec enim obscurum erat, quieturum sperari non Posse : idque iam satis patefactum nonnullis eius actionibus contentionibusque fuerat. Quare huc consilia tum sua optimates Conserebant, ne uCErrimi iuvenis vigorem armari tribunitio iure paterentur.

Nihil igitur evenire, ut putabant, felicius Potuit, quam quod designatus quaestor dimitti aliquo posse videbatur, donec ipsi res urbanas Per commodum

ordinarent.

V. Sors etiam 'savere huic proposito visa, quae M. Aemilio M. F. M. N. Lepido, L. Aurelio L. F. L. N.

Oreste consulibus, provinciam ei Sardiniam dedit. Sardi enim, quum sub haec temΡora rebellassent, causam dederunt Patribus alterum eo consulum cum exercitu mittendi. Missus est L. Aurelius : quaestor additus C. Gracchus. Aiunt, negotium istud haud. Duquam ingratum adolescenti suisse . quod bellicae laudis haud minus , quam togatae , studiosus , RU quo militiae detrecta vel labores, et solvi se civilium Ce taminum necessitate laetus lubensque paterotur: Plo-

433쪽

rique contra credunt, ingenio turbidum ac sactionum appetentem fuisse. In ConseSSo tamen CSt, quaecumque ab initio illi ratio mensque fuerit, ullas etiam

Causas, et nescio quam Vim Occultam, sive renitentis traxisse animum, Sive ultro mentem magis etiam validiusque impuliSSE. I. Sane Caelius Antipater, qui temporibus illis vixit, C. Gracchum, scribit, Priusquam tribunus plebis siccet, multis narrare solitum, sibi, quo temporo quaesturam petebat, Tiberium fratrem per quietem esse visum haec verba dicere: WNihil agis, Cai; quanis tumlibet cunctantem , idem mecum Xitus manet. DHoc anno seculares Iudos quartos celebratos esse quidam voluerunt: nam, quod mireris, in re tam illustri, et quae nota temporum insignis esse debuerat, multum opinionibus dissidetur. Neque certior est de censura suspicio: quamquam hoc quidem anno Q. Fabius Maximus Servilianus, L. Caecilius Metellus gerere potuerunt: quos quia Censostes fuisse cevium CSt, neque magistratus illorum tempus aliud reperitur, hoc anno Creatos Putare possis; et, quoniam consores alios sequens annus habuit, ob vitium aliquod abdicasse : tanto proclivioribus ad religionem animis, quanto plura et foediora nuntiata tum prodigia suorunt. VII. Ex quibus terrae motus, et fulmina, quamquam illo templa aliquot in Capitolio tremuerant, his Romae et circa percussa disiectaque passim multa orant; tamen, quia frequentior horum auditio est, haud ita commovit homines: utro ius Visum, quod

g. 6. Cic. de Divin. I, 26. - Val. Max. I, 7; VI, I, 5, et VlIl, S. I.

434쪽

circa solstitium aestivum, non solum Aetna mons ingentibus flammis colluxa t, sed etiam mare ad insulas Liparaeorum sic efferbuit, ut, quibusdam ambustis

navibus , socii navales exanimarentur.

VIII. Multis postea diebus , intermicantibus saeponaminis , limum ebulliit mare : qui postremo speciem molarium lapidum concretus praetulit. Ilaec quum ex Sicilia T. Quintius Flaminius praetor ad senatum praescripsisset, consulti haruSpices, Seditiones portensti , dixerunt. Iis avertendis legati missi, qui et Liparae, ex in parva insula, quam meram Vulcani v

cant, diis manibus utque marinis Sacra facerent. Nec idoo mitior circum cas insutus grassata mox pestilentia est, contracto, ut creditur, morbo Per corruptos afflatu mortifero pisces, quia magnam eorum vim quaquaversum ardenS mare inStam expulerat, et multitudo incauta et avida, tanquam munere deorum oblatam, in cibum verterat.

IX. Interriti lex de peregrinis Urbe pellendis a M. Iunio Penno tribuno plebis , cuius pater cum Q.

Aelio consul fuit, Perlata eSt, quamquam eam C. Gracchus, Priusquam ex urbe Proficisceretur, dissuaserat. HumaniSsimus adolescens, Urbis usu prohiberi peregrinos, durum P secto et immane arbitrabatur. Ideo quo minus quorumdam pro civibus sogerentium audacia prohiberetur, non repugnahat: temperamentum requirebat, quo nec malis impunita delicta essent, nec boni laederentur. Esse ex dignisalsurbis minariae, ut quae Ca ut Orbis terrarum rasol, misdem gentium Omnium Delut communis Patria haberetur. Sic etiam Iouem deorum princ*em, eundem et re momnium ci Patrem Celebrari.

435쪽

X. α Neque enim alienum est, inquit, imitari numi-- na, quise colimus, et, quorum beneficio ad summum m in terris imperium pervenimus, etiam benignitatemra exprimere. IpSa quoque natura sic coniunctum estis universum genus hominum , ut in illius Ieges pec-ra care videantur, qui ullam eius partem tam superbori fastidiunt. Corpora similia omnibus, animos quoque is virtutis atque rationis Capaces dedit; Caelum, terra rum, maria publicavit: quae igitur tanta voluitis omnibus esse communia, noluit Prosecto, noluit. is quosdam, 'non ob aliud, quam quod certis locisis non sint nati, pro impuris atque contaminatis ahis attactu nostro Conspectuque submoveri.

I. is Atque haec ita honesta sunt, ut nulla tantam esse utilitas queat. Ρ ter quam tolli debeant aut M abrogari. Ego vero legem tuam , M. Penne, haudis minus damnosam reipublicae , quam indecoramis esse iudico. Nae si tu illis temporibus vixisses, is qurim conditor Urbis Romulus tanti mox suturiis imperii valida sunῖ amenta iocit. Peregrinos exesseis iuberes, suasque res sibi habere. At ille longe sa-

is pientior non in lirhom modo, sod otiam in civitatem, is titque adeo societatem regni, peregrinos accepit ris quod ita probatum usu atque auctoritate exemplumis Est . ut nunquam u maioribus ea doinde sit tuto dia missa largitio.

XII. ci Ex quo igitur hominum genere illi ad totis gravia bella sortium fideliumque virorum infinita is millia paraverunt quod nisi factum esset, Veteresis Romani vix libertatom tueri. nedum quaerere imis perluin potuissent , id tu universum una rogatiotiora ex oculiS nostriS, et paene eri animis atque merum

436쪽

M ria removere conabere ' ut quemadmodum ea hu-ra manitate Populorum omnium amorem olim conciri liavimus, ita his novis consiliis acerbissima commo-υ veamus odia, quae summo Studio vitanda essentis quantumvis potentibus. Semel iterumque iactum is est, ut exire Vrbe socii iuberentur: neque temereis quidquam unquam aegrius Sunt Passi, quum ta- ω men ob maximas suspiciones, nec in perpetuum

D emitterentur.

XIV. M At nobis egregius Orator Peregrina mem a pia commendas, qui homines indidem negas ad- ,1 mitti oportere. Quasi vero nobis, aut Cuiquam sanira capitis sit necessum , alia quam maiorum iacta con-υ Sultaque Sequi, quorum virtute atque Sapientia is tantas opes adepti sumus. At illi maluerunt in consa sortium cuiuslibet fortunae vocare quoslibet ido- ω Deos , quam ut vocordi cupiditate, quae nunc magna. ratio multitudinem imperitum stimulat, plura seis habituros commoda putarent, si qui in Urbe essentis soli haberent, neque partem ullam decerpi a pe-m regrinis paterentur; quasi vero illi hac conditionen nobiscum degant, ut plus percipiant utilitatis, quam

B afferant.

XIV. is Sed ea in pari stoliditate, aliorum invidia, is aliorum libido est, ut quia coenaturos minoris, et M habitaturos largius putent, aequum iudicent, quid is libet contra decus imperii Di hemanas societatis is iura delinqui. Sed qui praecipui rerum harum ma-m chinatores sunt, magnam sibi Paratam osse Pra D dam intelligunt, si commotis tot millium fortunis,

D in se suaque auctoritate vel levamentum trepidanis tibus, vel novum iniuriae auctarium esse Positum

I. aa. Cie. pro Coria. Balbo. e. r3. - Diocl. apud Vales. p. 34 r.

437쪽

υ ostenderint. Quibus enim harum rerum committe- is tur curatio, quanti vendent unam sorte dieculam, is ut in urbe muneant diutius, quam permissum Iegera sit, quibus vel parva mora magnam allatura utili. si tatem videbitur.

XV. M Nam aut negotiis, aut quia morbo gravatis is incommoda migratio erit, aut caritate urbis, in qua is nati quidam sunt, alii Iubenter et diu vixerunt, ne, sestinare cogantur, magna pars pecunia volet de , , pacisci. Neque deerunt, qui neque dictam intrais diem exportare res suas queant, neque apud lim, spites, a quibus tractati tam hostiliter fuerint, aura sint relinquero. Quid autem de iis loquar, si a leges nominatim excipientur, ut audio 7 quos utique nin a que Pauperrimos omnium, neque Parcissimos essera necessum est. Tales potius hominos, qui huiusmo-ν di ob causas pudendis rogationibus hane urbem in- D sumant, quum sint ab honestate, et side , et amore , civitatis alieni, quam qui apud nos non censentur, i, exigendi orant: quibus ego similes omnino fuissera puto multos in iis nationibus, quae, quum aliis

υ reflorerent, Per avaritiam atque stultitiam respu- , blicas suas amiSerunt. MXVI. Haeo et alia quum dixisset Gracchus, nihilo secius legom popuIus scivit. Credo ad seditiones minuendas Pertinoris visum, turba hominum ignotorum atque ali norun civitatφm exonerari. Nam ut quisqueborum improbissimus orat, turbulentae Plchi tribuumquo saepe comitiis gaudebat immisceri: et hoc genus hominum Plus etiam, quam ingenui cives, tumultuabatur. Hac Iege Patrem M. Perpernae, Ciu qui Aristonicum coporat, in peregrinitatem eMe -

438쪽

dactum, non sutilis coniectura est: is enim post filii mortem, repetentibus eum Sabellis, Civitate romana, tanquam, nihil ad se pertinente, caruit: memorabili casu, ut qui consul populi romani fuisset, civis romanus non suisse iudicaretur. XVII. Eodem anno triumphatum ex ASia reperio. M . Aquillius a. d. III idus novembr. triumphavit. Dinetum ab hoc in triumpho Aristonicum, sunt qui putent : mihi verior ea opinio visa est, quam Superiore Iibro retuIi. Honorem istum haudquaquam sine multorum indignatione decretum ei suisSe, argumento est, quod paulo post a P. Lentulo principe Senatus, subscriptore C. Rutilio Ruso, repetundarum postulatus suit; et absolutus magna cum insumia iudicum, sic quoque manifestum fecit, quibus artibus, qualiumque hominum studiis triumphum esset adeptus. XVIII. Proximus deinde annus M. Plautium L. F. Nupsaeum, M. Fulvium M. F. Q. N. Flaccum consules vidit. Tum quoque non leviora prioribus Pro digia nuntiata: fruges in arboribus natae; Iactis et

olei pluviae in Veienti agro, Iapidum Arpis; hu

etiam in Capitolio visus; et ambigui sexus homo r pertus Romae: ob quod decemviri libros adire iussi, magna imperio pericula, et incertos bellorum motus instare retulerunt. Africae quoque vastatio horribilis ad instar prodigii accepta est: cuius omnes in agris fruges herbasque, 'cum ipsis arborum soliis, postquam immensa locustarum nubes exederat, deinde vento depulsa in pelagus suerat, duplicata calamitas est;

439쪽

Iisdem bestiolis, quae vivendo sumem secerant, morte sua pestilentiam atrocem excitantibus. XIX. Stabant immensi in litoribus acervi, undis eo propellentibus, mortiferamque tabem cum teterrimo laetore exhalabant, donec Vulgato per omne genus animalium morbo, cadaveribus passim omnia complinrentur. Nam et in Micipsae regno ad octingenta millia hominum tum interiisse, et in provincia carth giniensi supra ducenta millia. traditur. Etiam Uticae, ubi circitor triginta millia militum castra habebant, ad totius Africae praesidium, eadem die per unam portam mille quingenta elata sunera sunt; non remittente malo, donec totus ille exercitus tanquam

internecione deleretur. XX. Haec tam tristia non maiore tamen Cura fimnatum , quam Propior in Urbe timor, assecerunt, M. Fulvio triumviralem licentiam in consulatu impotentius exercente. Vir enim inquieti praefractique spiritus , legibus perniciosis tranquillitatom pacemque publicam sollicitarct videbatur. Sociis enim, qui sepelli agro querebantur, civitatem romanam solatii causa dabat; ipsis quoque hanc mercedem, ut ampliorem amissis, cupide amplectentibus. Ferebat praetePeu, ut provocare liceret ad populum, iis, qui lege

Penni postulati civitatom mutaro gravarentur: tantaque haec contumacia agebat, ut multis Patrum Precibus minisque ventro in curiam Vix compulsus, Paselim mononii, partim oranti senatui, desisteret ince-Ρlo , responsum non dederit. XXI. Neque tamen perlatae leges sunt, bona quadam fortuna Massiliensium interliciente necessitatem,

440쪽

qui ab accolentibus Gallis pressi. ad auxilium populi

vomani denuo confugerant. Neque consuli res illa, neque senatui ingrata accidit: illo triumphi spem agitante animo ; Patribus importunum consulem prinbahili aliquo praetextu extrudere Cupientibus. XXII. Quare non disti culter obtinuit. ut ipse sociis auxilio mitteretur. Censores his consulibus Cn. Sem vilius Cn. F. Cn. N. Caepio, L. Cassius Q. F. L. N. Longinus produntur. Hi aquam. Te ut a vocatur. R mam et in Capitolium adducendam curaverunt: Iegibus veteribus censoriis quaedam addiderunt. Aemilium Lepidum augurem, quod sex millibus aedes con duxisset, quodque piarim in alsiensi agro nimis sublime

exstructam haberet, adesse iusserunt: adeo tum adhuc luxus hic videbatur censoria animadversione coercendus; quod si quis non multis post annis secisset. eum sordidius, quam senatorem deceret, habitare, dicturi

homines erunt. .

XXIII. Princeps senatus ab iisdem censoribus lectus est P. Lentulus. Iisdem temporibus diu iam qua si sub cineribus gliscens ignis . coniuratione fregellana emicuit, aliquanto immaturius, eoque reprimentibus Acilior. Nec dubi Labatur, si diutius thgi consilia desectorum Potuissent, quin bellum sociale, quod post aliquot annos violentissimum e arsit, eo potius tempore suerit erupturum. Nilnc Priusquam latius Contagio serperet, Degellanam urbem L. Opimius praetor obsidione cinctam, quum ad bellum tolerandum nullis rebus satis instructa esset, haud disticulter in potestatem redegit; prodente insuper patriam

SEARCH

MENU NAVIGATION