Caii Plinii Secundi Naturalis historiae libri 37. Interpretatione et notis illustravit Joannes Harduinus Soc. Jesu, jussu regis christianissimi Ludovici Magni, in usum serenissimi Delphini

발행: 1685년

분량: 663페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

1 6 C. PLINII NATUR. HISTOR.

XXXVI. Notum est animal hac gloria maxime, in eadem natum AEgypto. Mergit se limo cepius, siccatque Sole. Mox ubi plaribus eodem modo se coriis loricavit , in dimicationem pergit. Inca caudam attollens, ictus irritos aversus excipit, donec obliquo capite speculatus invadat in fiuces. Nec hoc contentus, aliud thaud mitius debellat animal. XXXVII. Crocodilum habet Nilus, quadrupes malum ' de terra pariter ac flumine insestum. Unum hoc animal terret ire linguae usu caret. Unum superiore mobili maxilla imprimit morsum, alias O terribilem , pectinatim stipante se dentium serie. Magnitudine excedit

lutulenter, lib. 1. Observ cap. xx. Al- 'latum ex AEgypto telineumonem qui viderunt, forma esse dicunt , qualis est icti dis , ut ceeinit Nicander, in The

intibus verbis describit pocta , quem vulgo Furetum vocamus : cujus insidiae sunt gallinis periculosissimae : ut recte

Gorraeus interpres: Mustela hic pama, vero guam nomι- ne ιιιcunt

Iitida , persimilia . qua villa in corte

volucres Somno irretitau ta lata per ardua rimans ,

Dum recubant, tepidoque fovent sub pectore pullos, E nidis rapim scelerata fraude truci

data sin. XXXVI. I. In eadem uatum

Amno. J Non igitur de quavis aspide

lixe sunt aecipienda, sed de AEgyptia inn- tum , quae quidem, ut Strabo ait lib. t .

ter alias alibi natas. Et vero pugnam a pidis eum ichneumone desertians Nican. det in Theriacis, pag. ix. de sola AEgyptia aspide loqui se profitetur. Nicandrum tequitur , laudatque Strabo loco est. Arist. lib s. hist. anim. pag. Iox Plutaretius, lib. de lert. anim. pag. 966. AElianus tib s. hist. anim. cap. 23. ali-bique passim i Phile, pag. i4 . & alii

multi.

Sect. XXXVII. I. Croe Flum. ISolinus iisdem verbis, cap. 32. pag. 6 . Eadem sere Diodorus habet lib. r. Bibl. pag. 3I Herodotus, lib. 2. Eurerpe, pag. iis . aliique. h. tingua usu earet. J Vide Notas demendationes num. L X X v. 3.-J Unum scilicet e terrestribus animalibus, uti dicetur lib. xi. seeh. 6o. Nam ex avibus supeliorem rostri partem movet phoenicopterus Sed de erocodilo quoque ipIb negant anatomici quid.ini recentiores id esse verum. ' . Pectinatim. J Dentes serratos esse ait, Herod. loe. cit. , hoc est. instar sertae divisbs, atque disjunctos. A Plinio, quod eodem recidit, pectinatini jumai dicuntur , eum dentium ordo superior inferiori non imprimitur modo, sed etiam interitur : Sic manus

junc hae pectinatim, eum digiti alii inree alios inseruntur.

plerumque Diqitigod by Cooste

182쪽

LIBER OCTAVUS. III

lerumque duodeviginti cubita. Parit ova si quanta anseres t eaque extra cum locum semper incubat, Z praedivinatione quadam, ad quem summo auctu eo anno accessiuriis est Nilus. Nec aliud animal ex minori origine in masorem crescit magnitudinem. Et unguibus hic carmatus est, ' contra omnes ictus cute invicta. Dies in terra agit, no- Fctes in aqua , δ' teporis utrumque ratione. Hunc saturum cibo piscium , & semper ' esculento ore, in litore semno datum , parva avis , quae trochilos ibi vocatur , rex avium in Italia, invitiat is ad hian- dum pabuli siti gratia , os primum ejus assultim repurgans, mox dentes , & intus fauces quoque ad hanc scabendi dulcedinem quam ma- Ita xime hiantes : in qua voluptate somno pressum conspicatus ichneumon, per easdem fauces, ut telum aliquod, immissus, erodit

alvum.

XXXVIII. Similis crocodilo, sed minor etiam ichneumone, est in Nilo natus scincos, contra venena praecipuus antidotis : item id inflammandam virorum Venerem. Verum in crocodilo major erax

INTERPRETATIO.

dationes num. L X X V I. 6 manta anseres.J Subintellige,quanta ansieres pariunt. Sic Herod. & Solinus. loe. cit. Arist. lib. s. his . anim. cap. 28. pag. aer-Θι7. Pradivinatione. J Solinus loe. eit Id vero non crocodilis modo, sed etiam testudinibus, eancris. & alpidibus m-mune esse scribit Alciniis, lib. s. his .anim. cap. 1 g. aliud. J Notat AElianus lib. s. Ust. anim. cap. 18. tria haec e mini ma origine, in ingentem crescere m. Ini. tudinem : ex aquatilibus, eroeodilum rstiuili iocamelum , ex volucribus et e qua drupedibus, elepitantum. s. Contra omnes testis. J Recentiores, inquit Scaliger Ecereir. Is 6. pag. 6 6. etiam pitulis stlopetoriim praedicant imperviam cutem eam esse. Io. Teporis utrumque. J Quoniam interdiu aer, aqua noctu tepidior quam aut serenus & roseid .

Tom. II.

animal. cap. I . pag. 1 f. An Vero po

tius veritus ii sidias erocialius, muni liore tum subter aquam loco consistat, aliis cogitandum relinquo. II. Hunc saturum. J Hae totidem veris bis .Herod. I . eit. Arist. lib. s. his .anim. cap. g. pag. Io 24. Plutareti. lib. de solert. animal. pag. ygo. AElianus lib. 3. his . anim. cap. XI. Phile, pag. I x. Solinus, cap. 32. pag. 6 o. aliique. I . Rex avium. J Vide Notas & mendacionta num. L X X V II. 13. Ad hianiam. J Reg. 1. 8c Tolet..d hiatum. 4. In qua vota tale. J Solinus Ioe. eit. Diodorus lib. r. Bibl. pag. 78. Oppianus, lib. 3. Cyneget. U. 4LO. dcc. Sha. X X X U III. i. Staneos. J Grae eis σκίγκος. De eo dicemus opportunius ,

nio repetuntur.

183쪽

,18 C. PLINII NATUR. HISTOR:

pestis, quam ut uno csset ejus hoste natura contenta. Itaque & delphini immeantes Nilo , quorum dorso tanquam ad hunc usum cultellata inest spina , abigentes eos praeda , ac velut in suo tantum amne regnantes, Ilioqui imparcs viribus ipsi, astu interimunt: cal-I lent enim in hoc cuncta animalia , sciuntque non sua modo commoda , verum & hostium adversa : norunt sua tela , norunt occasiones, partesque dissidentium imbelles. In ventre mollis est tenuisque cutis crocodilo : ideo se, ut territi, mergunt delphini, subeuntesque alvum illa secant spina. ' Quin & gens sominum est huic belluae adversaxo in ipso Nilo Tentyritae, ab insula, in qua habitat , appellata. Mensura eorum parva , sed praesentia animi β in hoc tantum usu mira. Terribuis haec contra Rigaces bellua est , fugax contra insequentes 2 sed adversum ire soli hi audent. Quin etiam numini innatant: st dorsoque equitantium modo impositi, ni antibus resupino capite ad mor-U sum, addita in os clava, dextra ac laeva tenentes extrema ejus utrin- qiae , ut Denis in terram agunt captivos: ac voce etiam sola territos, cogunt evomere recentia corpora ad sepulturam. Itaque uni ei insulae crocodili non adnatant : Olfactiique ejus generis hominum , 7 ut Psyllorum serpentes kigantur. Hebetes oculos hoc animal dicitur habere in aqua, cxtra acerrimi visus : quatuorque menses hiemis inedia semper transmittere in specu. ' Quidam hoc unum quamdiu vivat, crescere arbitrantur : vivit autem longo tempore.

XXXIX. Major altitudine in eodem Nilo bellua hippopotamus elitur: ungulis binis, quales bubus, dorso equi, & juba, & hin-

cap. LI.

1. IV hoe t tum Qu. J Ita libri omnes Salm. asius pag. 4ys. in Solin. In hoc

6. J Crocodilorum videlicet, quos captivos in terram Mnnt. . in V Eorum. J Dictum est de iis, lib. 7 scch. L. R. Hebites amiss. J Herodotus, & So. luius, locis eitatis, eadem de oculorum hebetatione, & inedia q tuor mensi uni

s. midam hoc unum. J Arist. lib. 1.hist. anim p. 28. pag. 611. Sect. XXXIX. r. Vngules ii vis. JHoeest, bifidis. Sed binis maluimus, Omnium eodicum mira consetisione in ea Voce, lax i bis iis , 'uc d ploillima videbatur. edere. Heiodotus sib a. pag. II 6. Dioclortis Sic. lib. t. pag. 3 i. , Aristoteles lib. h. hist. anim cap. rL. pag. Is 6. ex quibus haec emanarum, in1σαις - s mc, aiunt , un- ρα, bifidis quales bubm. Solinus hane bippopotami dei eriptionem tranti alit ia pus suum, cap. o. pag. 6 r. AIdro an diis rejicit , lib. i. de quadrup. digit.

cap. I 1. pag. I 81 quod equidem miror, cum non tot scriptoriim modo testimoniis, sed nummorum etiam veterum

auctoritate firmetur: Philippi nimirum Imp. & oracillae, in quibus expressa hippopotami figura, qualis ab his auctinibus delineatur.

184쪽

rii tu, rostro resimo, cauda & dentibus aprorum assuncis , sed minus noxiis : tergoris ad scuta galeasque 3 impcnetrabilis, praeterquam si humore madeat. De pascitur segetes, destinatione ante ut terunt Ideterminatas in diem , & cx agro serentibus vestigiis , ne quae revertenti insiidi. ae comparentur. . - i XL. Primus eum,& quinque crocodilos Romae aedilitatis sua: Iu- Purdis M. Scaurus temporario curi', ostendit. R Hippopotamus In quadam medendi parte etiam magister exstitit. Aisidua namque satietate obesiis exit in litus, recentes arundinum caesuras speculatum : atque ubi acutissimum videt 1 tirpem, imprimens corpus , venam quandam I in crure vulnerat, atquc ita profluvio languinis morbidum alias corpus exonerat, & plagam limo rursus obducit. X LI. Simile quiddam & volucris in eadem AEgypto monstraVit, C pu et quae vocatur ibis : rostri aduncitate pcr eam partem se perluens, XXVII. qua reddi ciborum onera maxime salubre est. Nec haec sola R atis animalibus reperta sunt, usui futura & homini. Dictamnum her ham extrahendis sagittis 3 cervi monstravere , permu1 co telo, pallu

N o T AE. L. Rostro resimo. t sursum versus reducto Sie Columella lib. cap I. Na. res resimas dixit, pro simis. 3. Impen trabilis.J Verisimilius id multo, quam quod ab Herodoto & Aristo tele proditum, tam crassam videt ieet illud esse eorium, ut ex eo hastilia fieri, venabula , pilaque missilia possent, ω 4. Dιpascitur. J Non segeres, i uit, depascitur, in quascumque forte inciderit: sed de die in diem antea obsietvatas: sic

enim nec locorum imperitia, neque rursus assuetarum segetum repetitione, intercipi periclitatur. Ouin & aversius deliinatos Vros intrat , ut observanti vestigia , egressus inde , non ingressus existimetur. Ita sere Solinus c. 32. p. 6 IDiodorus, lib. I. Bibl. pag. y. AElianus lib. s. hist. auim. eap. 33. Miror Salma-lsum, in Solin. pag. 416. indidem emen. . dare, pro in diem, reclamantibua MSS. Sin. X L. I. Primus eum. J Totum hoc caput ex verbo fere transcripsit Solinus cap. 32. Pag. 6 2. Hippopotanno. J Idcirco repetior detrahendi sanguinis appellatus, lib. 18. Oct.

3. Spembuum. 4 Ita rectius, ex eodd.

Reg. r. h. Paris quam steculatus, ut est hactenus editum. Sec t. X L I. i. Ibis. J His terris ignota avis, non habet in Europa nomen, inquit Aldrov. de ibi de Mens, lib. x . ornith l. cap. 3. pag. 3I1. Usecac iam totam nuram in δυο ait Albet tus M.

lib. l. de animal. trach. h. cap. 2 pag.

2si. De ibi de vero, immittendi perinferiorem partem , purgandi gratia , medicamenti magistra. Plinio suffragantur Plutarchus, lib. de Iside, pag. 38 I. ω solere. animal. pag. 371. Phile , lib. de propr. animal. cap. de ibi, pag. 43. Elianus lib. x. hist. anim cap. F. t x. . multu. J Vide Notas & mendationes num. L X X I x. 3. Cerin: monstravere. J Idem repetiti lib. x s. sech. 13. Solinus item de cervis

MCns, cap. is . p . 39. Dictamnum,

inquit, ipsi prassiderunt, dum ex eo passexcutiunt accepta tela. Feris tamen capris,

non cervis, dederunt hoe Aristoteles, lib. s. his . anim. cap. 8. pag. IO 23.

Auctor libri de mirab. ausculi, pag III O. Theophrastus, lib. s. rap. 16.tigoniis Carystius , Dioscorides. Et e nostris quoque , Cicero, lib. 1. de Nat.

185쪽

que ejus herbae ' ejecto. Iidem percussi a phalangio, quod est aronei genus, aut aliquo simili, cancros edenάει sibi medentur. ε Est &ad serpentium ictus praecipua , 7 qua se lacerti, quoties cum his conseruere pugnam , vulnerati refovent. Chelidoniam visui saluberris mam hirundines monstravere , vexatis pullorum oculis illa mcdentes. ' i

' Testudo cunilae, quam bubulam vocant, pastu, vires contra se pentes re vet: mustela rutae, in murium venatu cum iis dimicatione conserta Ciconia origano, edera apri in morbis sibi medem

INTERPRETATIO. n i . l cum serpentibus.

dictamni historia metvit se

Non ita feris incidignita ea is Gramma, eum tergo volucres hasera. Deitta. Verrum utrisque Apule Ius, cap. 62. rit. 3. Si eaprea vel ceretus in venatione telo te cussus fuerit, quum perienerit ad heream dictaramum, is ea pascitur , mox telum excutitur e plaga , sc. Et sine sunt ambo congeneres, formaque ae moribus ser-nie pares. De dictamno dicemus, lib. 21.

ni m. cap 6. pag. Io xl. De phalangio dicetur lib. XI. 1cel. 18.

hac circuitione verbortura . ut quidem remur, intelligit , de qua idem ipse lib. 21. sech. 41. Condrιliori ,sve condrille ...Hwδt1ιν in papillos . eoailro serpenter, argumento probabrii: siqu/dem mures agrestia Iasi ab his , hane esse dic ιntur. 7. Stra se l. ι certi. J Haec de laeetto viridi accipienda sunt , qui propterea ἐς tauriaρος , dieitur. Pandecta. rius: O p I N I c o s Grace , id est lacertas. Erasinus in Dialogo de Amicitia:

Italia magnas habet I.ιcertati virides . . . imosam die Uda pragrandem , e, miremridem in sto cavi decertamem cum ser-peute . . . Paulo post venit ad nos lacerta , velut ostendens sua vulnera , ae remiarum

flagitans, &c. Est enim, ut idem paulo ante dixit, hoe animal natura dc ami- eum homini, & serpentibus inimieum. 8. Chelidoniam. J Dicemus de elieli donia , lib. x s. sci. N 'I. Remeandem narrat Basilius in Hexai m. ho- mil. s. pag. I s. AElianus item lib. 3.

hist. anim. cap. 21.

s. Testudo cunila. J De eunila, libro xo. Iect. 6 I. O riganum agreste vocat Albeatus M. lib. 8. de animal. trach. 2. cap 2. pag. 21 I.

I o. Comtra serpentes. J Ad pugnam eum serpei tibus ineundam. Vide Notas deE: aend. num. L X X X I. II. Mustela ruta. J Rutae pastu, inquit, vires suas adversus serpentes mustela confirmat : percipe enim , dum eun dem murium venatum 1erpentes musteiaque excreent, congrediuntur ae dimi. eant inter te. Vide Notas & Eme . num. LX X X I I. Muliela hare domestica est scilicet, Grxcis nominata, Gallis une belette. Repetit hoc Plinius iturum lib. Lo. sed . e . I x. Cicania oriano i Haee ex Aristotele lib. o. his . anim cap. v. P Io s. Eadem refert & Ailianus lib. 1 historianim. eap. 46. Id velo ambo non ciconiae proprium ae peeuliare, sed & eum aliis multis avibus commune esse aiunt; ut vulneribus euntiam bubulam imponant: eandem enim herbam nunc Latino cunila, nune Graeco Vocabulo , uti mox alteram modo senic li , modo marathri nomis e reprλsentat.

186쪽

LIBER OCTAVUS. Isr

tur, V & cancros vescendo , maxime mari eiectos. Anguis hiberiano situ membrana corporis obductii , seniculi succo impedimentum illud exuit , nitidusque V vernat. Exuit autem a capite primum, nec cclcrius quam uno die ac nocte replicans , ut extra fiat membranae, quod fuerat intus. Idcm hiberna latebra visu obscurato, ma- Irathro herbae sese affricans , oculos inungit ac re vel : si vero squamae obtorpuere, spinis juniperi se scibit. 7 Draco vernam nauseam silvestris laetii cae succo restinguit. Pantheras perfricata car

ne aconito, venenum iΛ est :ὶ barbari venantuc. Occupat illico fauces

INTERPRETATIO.

Vemat J Nitra , ut nitru mania semi ς Si vera m J Si scyramae d- tempore sume. l riores oculos obtexere.

23. Et caneros. J Canemrum certe fluviatilium esu mederi sibi siues in eapitis dolotibus auctor est Plutarchus , in

quaest. natur. pag. 'I8.

4. Anguis hiberno. J Hac de re opportunius, uberiusque , tib xo. sech. ss. Accepta haec porro ex Arist. lib. 8. hist.

ti si in t Plutarebus . lib. de seleti. animal, pag. y L. & AElian. lib. s. hist.

rs. Vt extra fiat. J Nova cute, quae nata jam subtus est , extra prodetinte,

Quae Plinius fideliter reddidit.

is. Marathro herba. J Graeca nune - , ut diximus, abutitur, ut quod seniculum L. tine prius appellavit, id esse Graecorum μαυιθυν obiter indicet. Haeepotro similiter reserunt auctores proxime laudati, secuti, ut videtur, A ristotelem. & Nicandrum, initio Theriactan, PQ. P. I . Draeo veream. J Similem sere medicinam in dissimili morbo . adhiberia dracone, auctor est Aristoteles tib s. hist. anim. eap 8. pag. Io s. Ο s rise. υον, inquit, eQη , - ο- - πικροδες - petri. Draeo , ubi fructuum Uugravatur, pieridu succum haurit. AElianus quoque lib. s. hist. anim. cap. 6.18. Silvestru lactuca. J Loeis proxime laudatis Aristoteles & AElianus dixere πικρά . Est autem πικράς mox silvestre intubum, sive elehorium, ut Dios eotidi plaeet, & Aetio , verbo Σέρις. Hane pieridem Maro signasse videtur, seribens, Et amaris in0ba fibru. Interdum vero etiam πικῶς est genus laclaeae silvestris, Plinio l. ist. se h. 3s. ω Apuleio in Herbario, e. 3 o cui titulus, De laetura silestrit Gracu, inquit, ee

D Hieronynius in Exodo & Numeris, Graecum ἐm mκεἰών, reddidit, eum lactucis agrestibin. Ab amaritudine nomen herba utraque sortita est : quippe major in ipsis est, quam in sativis causdem generis. is. Pan eras. J Hure Plinius ex Arist.

Ex Plinio Solinus, cap. 17. pag. 38. ΔΑ ristotele rursim, auctor libri de Mirab. Auscult. pag. IasI. AElianus, lib. 4hist. anim. cap. 43. Ε irostris Cicero, lib. 1. de Nat Deor. pag. Io I. Quid

quod hodieque homines ipsi in in IuIa orientalis Indiae . quae Java dicitur, veneni vim a satis corporibus vel sic de-

Z iij

187쪽

C. PLINII NATUR. HISTOR.

earum angor: quare pardaliancta es id venenum appellavere quidam. At fera contra tioc excrementis hominis sibi medetur : & alias tam avida corum, ut a pastoribus ex industria in aliquo vase suspensa altius , quam ut queat saltu attingere, jaculando se appetendoque deficiat , dc postremo cxspiret : ὸ alioqui vivacitatis adeo lentae, ut esectis interaneis diu pugnet. φ - Elephas chamaeleone concolori frondi dev0rato, occurrit oleat Iro huic veneno suo. Urii cum mandragorae mala gustavere, Armicas lambunt. Cervus λδ herba cinare venenatis pabulis rcsistit. Palumbes, in gracculi, meruli e , pcrdices, lauri solio - annuum fastidium purgant : columbae, turtures, & gallinacei , herba quae vocatur hellainc : anates, anseres, ceteraeque aquatiacar herba siderite : grues .& umiles , iunco paliistri. Corvus occiso chamaeleone, qui etiam victori nocet , lauro inscctum viciis exstinguit. X LII. Millia praetcrea , ut pote cum plurimis animalibus eadem' natura rcrum , caeli quoque observationem & ventorum , imbrium , tempestatum praesagia, aliis alia dederit , quod persequi immensum cst , aeque scilicet quam reliquam cum singulis hominum societatem. Siquidem & pericula praemonent, non fibris modo Ἀ-

INTERPRETATIO./-J Alioqui id animal vitae

est adeo tenaeis, ut vel ejectis intestinis diu adhuc luctetur, prius quam e clan,

mam.

e Enhas. J Elephas etiamaeleonem aliquando devorat, incaute, quod ejusdem coloris etiamaeleo est eum fronde quam elephas in pastum quaerit : Oeeurrit autem hule veneno si io oleastri esse. Natura rerμm. J Natura rerum e sectici. N o T AE. pellunt Nam ad ictus telorum , quaetblent hostes veneno iniicere maxime Ietali. Germento ibo sibi quisque statim medetur, arefacto , tritoque in pulverem , & ex aqua cyatbi unius mensura polo. Auctor Taverucrius, in Relationibus. xo. E has. J Staini paraphrasis cap. 2s, pag. 47. Si quis easu chamationtem

devoraverat, ver-m elaphantis veneficum,

Meastro sumpto pesti medetur. xi. Vs. J Solinus, cap. pag. 68 x Pluini elius in quaest. Natur. pag. 918.& lib. de selertia animal pag. y II. De hac re iterum lib. 29. sect. 39. 22. Herba mare. I De hae cinare nihildum compertum cuiquam est. Vide Notas & Emend. num. L X X X III. 23. Graecuti. J De his dicemus libro undeeimo, sect.

24. Annuum fastidium J Sie paulo an

ctius fortassis. millia proereo. Tamen lib. o. sect 41. Multa praterea similia , quε prudens subinde omitto, 1. Hominum sotietatem. J In eo posita societas animantium eum hominibus vi detur, quod hominum pericula extis lae, fibrisque, aliaque aIiae via praenuneiant. Quibusdam magis placet. hoc est, auguriorum . quam hominum

legi.

188쪽

tisque , circa quod magna mortalium portio haeret, sed alia quadam significatione. 3 Ruinis imminentibus musculi prae migrant , aranei cum telis primi cadunt. ' Auguria quidem artem fecere apud Romanos : & sacerdotum collegium vel maxime solenne est. In Thracia locis rigentibus de vulpes , animal alioqui si solertia dirum : amnes Fgelatos , lacusque non nisi I ad ejus itum reditumque ' transeunt. ObicrVatum, cam aure ad glaciem apposita , conjectare crassitudinem gelus. X LIII. Nec minus clara exitii documenta sunt etiam ex contem - C. XXIX. nendis animalibus. M. Varro auctor est , a cuniculis suffossiim in Io

Hispania oppidum , a talpis in Thellatia : ab ranis civitatem in Gallia pulsam , ab locustis in Astica : ex Gyaro Cycladum insula incolas a muribus fugatos , in Italia Amyclas a serpentibus deletas.

I M TERPRETAT I O.

b solertia dirum. J Cujus solertia ee- l e Transeunt. J Aecolae amnium e iuriretis alioqui animalibus mitiola est. l transeant. N OT AE 3 Ruinis. J Et id observat AElianus lib.

6. hist. anim. eap. I. & lib. XI. cap.r i. Libro item primo Var. Eist. cap.

. Auguria. J Oblervationes, inquit, ab avibus aliisque animalibus sumptae, id fidei sibi vendi earunt apiid Romanos, ut Augurum diseiplinam Romae intulerint , io leniaeque his collegiam ibidem institutum sit atriue sacratum. In Thraeia. J vide Notas & mend. num. L X x x V. 6. Solei tιa dirum. J Subintellige , pericula praemonent. V se Notas & talend. num. L X X X V I. . Ad eius itum redarumque. J Vide

elio credimus eadem reserenti. lib. de seleri. animal. pag. 96 s. ratiocinatione hae sere adhibita, ubi admota aure lentit aquam stibi er glaeiem labi, ae senitum edere. sonitum edit, movetur: Psa movetur aurem, non eo vetavit: quod gelu non concrctat, humidum est: ubi μνο, umidum s , ne quodsuperstat , subsidat. Iericulum est. sis. X L III. I. Ab ranu J Sie A

tariatarum gentem, circa Paeones Dardanosque positam , ab ranis coactos cedere patria, auctor est Diod. Sieul. lib. 3. pag. Is . N ex Trogo Justinus, lib. s. cap. a. & assilianus lib. I r. hist. anim. cap i. aliique x. Ab loeustu. J Quantam olim stragem in AEgypto Judaeaqtie ediderint,

prolixa disputatione explicat Samuel BOehartus, parte I. lib. 4. de animal. cap. 3. & 6. Pa . 46Ο.

. Eu GFaro. I Id misium repetitur, sech. 81. De Cleonis oppido in monte Atho, narrat eadem Hhraclides in Politiis. De quibusilam eirea Τ rojam incolis. Plinius ipse lib. Io. seci. gr. . Iu Italia. J Haec quoque Solinus ex Plinio , cap. 2. P . Is . Sotion ex Isgono cives inde pulsos affirmat ab hydrorum multitudine. in opust. de flaminibus & paludibus, pag. I 1. I in by

189쪽

s Citra Cynamolgos AEthiopas late deserta regio est , a scorpionibus si de soli pugis gente sublata : & a scolopendris abactos 7 Rhoetienses, auctor est Theophrastus. Sed ad reliqua ferarum genera redea

mus.

X LI V. Hyaenis utramque esse naturam , & alternis annis mares,

alternis seminas fieri , y parere sine mare, vulgus credit, Aristoteles negat. δ Collum & juba continuitate spinae porrigitur , flectique, nisi

circumactu totius corporis, nequit. ' Multa praeterea mira traduntur, Sed maxime sermonem humanum inter pastorum stabula assimulare, nomenque aliculus addiscere , quem evocatum i foras laceret. ' Item vomitionem hominis imitari , ad selicitandos canes, quos invadat.

7 Ab uno adimali sepulcra erui , inquisitionexorporum. Feminam

N o T AE . s. Citra Onamolgos. J AEthiopiae populi lii .suere versus austrum ultimi. de quibus lib. s. sect. 316. Et stipuis. J Animalibus mediae eu-jusdam inter formicam araneumque ser-mae. Vide Notas & mendationes num. LXXX U I II. . RHFtienses. J Vide Notas & mendationes num. L X X X I X. Sin. X L I V. t. J Haee Eliani

lib. r. hist. anim. cap. xs. haec vulgi apud.Oppianum I. . . Cyneget. v. 18'. haec Herodori Heracleotae opinio fuit, reserente Philosopho. lib. 3. de Gener. anim. c. 6.

existimantis hyaenae duplex genitale esse, alterum masculum, semineum alterum , ae marem , feminam, ut Tertullianus est , lib. de pallio, eap. 3. Ahemare e quod Philoisplius tum eo loco refellit, tum Iib. s. hist. anim. cap. 32. pag. PT 8. Plura veterum testimonia, qui in eadem haeresi fuerunt, collegit Bochartus. par-M I. lib. 3. de animal. cap. xl. Pas. 834. 1. Parere sine mare. J Quod seminae utramque vim, hoe est, non concipiendi Dium , sed & alteram eum qua cocam , implendi, potestatem sortitae a natura existimentur : id quod de leporum genere credidisse Arehelaum Plinius admonet,ste . St. Archelam auctor est, inquit, ....utramque Um singulis incle, M sine mararive gignere. Neque vero venire in suspi Monem quemquam oportet, librariorum vitio mei disse hie voculam trochon , Piseipsum inite dicitur, legendumque esse,

trothan parere sine mare: cum Ac exemplaria plane consentiant, Zc ipsa resea-getur orationis series, in qua cujusvis alterius animalis, praeter hyaenam , importuna nimis mentio suetit. Nam qitae sequuntur. Cossum S iuba &e. ad tr elium reserti tum necesse foret, quod ab

horret a Vem.

3. Colluminissa. J Arist. lib. g. hist.

anim. mp. 899. hyaenae ait jubam inesse, simi equo : sed & setas ipsas tum duriores, tum densiores: continirarique toto

doris, ψ δι' G ς-Quae de continuato eum spitia colli rigore Plinius adjicit, de illius deinde transcriptor Smlinus, ab alio quopiam striptore, quam a Philosopho, accepta esse necesse est. Esse nihilominus vera testis αι Has prodidit Bumequius , epist. r. pag 33. est enim id seiae genus in Phrygia frequens,

ab incolis Zirrian nuncupatum. . Multa praterm. t Ouae Solinus ad verbum transcripsit ex Plinio, loc. cit. s. Foras lateret. J M S S fori . 6. Item momitionem. J Ex Aristotele, lib. s. hist. anim. cap. s. pag. 899. SO-linus loe . eit Phile. pag. Io o. alianus. lib. r. hist anim. cap. 22. . Ab uno. J Arist. I . est. Solinus, cap. 27. pag. FI.

g. Feminam J Arist. lib. 3 de Generia

ptim est marem eaperer feminis enim x

190쪽

LIBER OCTAVUS.

caro capi. oculis mille esse varietates, coloriamque mutationes. ' Prae terea limbrae ejus contactu canes obmutescere. Et quibusdam ma

gicis artibus omne animal , quod ter lustraverit , in vestigio hae

rere.

X L V. Hujus generis coitu leaena AEthiopica parit Crocutam, si- Imiliter voces imitantem hominum pecorumque. R Acies ei perpetua et in utraque parte oris nullis gingivis, dente continuo : qui ne contrario occursu hebetetur, capsarum modo includitur. Hominum iermones imitari & mantichoram in AEthiopia, auctor elt Iuba. XLVI. Hyaenae plurimae gignuntur in Africa, quae & atinorum Ita silvestrium multi lucunem fundit. Mares in eo genere singuli feminarum gregibus imperitant. Timent libidinis aemulos, Sc ideo gravidas custodiunt, morsuque natos mares castrarit. Contra gravidae latcbras Petunt, dc parere ' furto cupiunt , gaudentque copia libidinis.

X L VII. Easdem partes sibi ipsi Pontici amputant fibri, pericu- U

INTERPRETATI o. G ei. J Nunquam connivet aciem l gingivae , sed dens perpetuus inest. oculorum : in utraque parte oris nullae t Furto J occulte. N o T AE. s. Praterea. J Solitivis loc. cit. Auehor libri de mirab. Auscult. iarer Aristotesisvpera, pag. AElianus. lib. 3. hist.

io. quibusdam. J Soliniis loc. eit. Et in amatoriis quidem vim ei Turcae maximam tribuunt, teste Bu equio, epist. I. pag. Sect. X L V. I. Parit erocuram. J Reg. a. i. Chissi. Parii indexque hujus ope.

ras, corccotram. Haec Leucrocota est, de otia dixivivis, cap. LI. quae Cte- hae vocatur, AEliano lib. 7. his . auim. p. 22. Imitari vero voces humanas, Diodorus talium putat: labo- Iat AElianus ut affirmet.

a. Acies ei. J Vide quae adversus Salmasium dicturi sumus in Notis S Emend. ad lib. xi. num. L X X v I II. 3. Mantichoram. J De qua superius, sech. Io. SMi. XLVI. I. Asnorum si estiam. JDe his eadem tepetit Solinus, cap. 17. pag. 3I. Describuntur a Philostorgio.

vulgi errorem nunc reeitat , quem ipse refellit lib. 32. sect. Is . SeX..tium seeutus , diligentissimum, ut vo cat , medicinae auctorem. Sunt enim parvi castoribus, substrictique, ut in sue, testes. inquit Diosc. l. 2. c. x6. & adhaerentes spinae: l ut quibusdam placet. etsi alii pernegant : unde revelli dentibus nulla ratione possunt. At habent iidem in inguinibus geminos tumores sive folliculos, membrana sua contectos, quos inter exstat his liquor pinguis exsudat, quem castor saepe admoto cire lambit & exsugit: postea hoe veluti oleo, quas potest corpolis partes eontingere, oblinit. Hinc erroris ansa oblata imperitis. Similes tumores cum in omnibus leporibus vulsus observasset, lepo res omnes mares simul & seminas emeredidit. Ita sere Rondelet, lib. de amphib. eap. 8. ω post eum Saracenus ini notis ad Diosc. lib. x. cap. 16. Fiber Gallis est Bieυre. ou Castor, animal an Polonia finitimisque provinciis , dc in Nova Franeia notissimum. His adde quae Plinii is lib. scia. II.

SEARCH

MENU NAVIGATION