장음표시 사용
171쪽
plus instituto onere recipit. ' odium adversus equos gerunt naturale. in Sitim & quatriduo tolerant : implenturque, cum bibendi occasio est, & in praeteritum , dc in staturum , obturbata proculcatione prius aqua: aliter potu non gaudent. Vivunt quinquagenis annis, quae-s dam & centenis . Utcumque rabiem S ipsae sentiunt. M Castrandi genus, ctiam feminas, quae bello praeparentur , inventum eth : sortiores ita fiunt Coitu la gato. XXVII. Harum aliqua similitudo in duo transfertur animalia rR Nabun AEthiopes vocant , collo similem equo , pedibus & cruri-io bus bovi, camelo capite, albis maculis rutilum colorem distinguentibus, unde appellata Camelopardalis, Dictatoris Caesaris Circensibus ludis primum visa Romae. Ex eo subinde cernitur , aspectu magis , quam feritate , conspicua: quare etiam Φ ovis serae nomen i
cap. T. pa'. 7i6. AElianus, lib. anim. cap. 7.
Io. Sιtim. J Arist. lib. 8. hist. anim. cap. XI. pag. so T. Didymus in Georgicis , Iib Geopon. cap. 22. Pa6. 433. triduo sitim tolerare ait, με- . Etiam diebus ipsis iiovem durare sine potu refert Tavernerius, testis αἰ-
tempore coitus , sine ullo cibo ae potu, quadragenis. ii. Viυunt. J Arist. lib. s. hist .anim. eap. 26, pag. 76s. & lib. s. cap. II. PU. scis. I L. Vtcumque rabiom. J Hare de Veneris rabie Solinus uitellexit : quem abiresia it impune Salmasius. Nos ad morbum, quo & nes vexantur, referimus: Aristotele lib. s. hist. anim. cap. 17. pag
966. eamelum eadem . qua canes , rabie vexari admonente.
3. Castrandi.JArist. lib. s. hist. anim. cap. 79. pag. III c. AElianus lib. 4.hist. anim eap. 8c Alberius M. lib.
g. de animal. trach. s. cap. 3. pag. Se T. XXVII. r. In duo transfertur. J Cameli similitudo. inquit, duobus aliis animalibus nomen fecit : Gnielopardali stilicet, de struthocamelo. De isto inter aves diretur r illud Nabrin AEthiopes vocant, &e. Vide Ninras & meod. num. L I V. x. Nabun. J Solinus Laee totidem verbis , cap. 3O. pag. 36. Italis Grassa --catur , ex Arabico Grapha , ut videre est apud Bochartum , parte prima, de
animal. lib. 3. cap. LI. pag. sos. ubi& Nabun ab Arabico Naba deducit, quod emino significat. quoniam ea fera sublato collo reliquas antecellit. Vide
Notas & mend. num. L V. 3. Camelopardaia. J Ex camelo & p dali sive panthera conflato nomine, unde Horatius: Diversum c usa renus, panthis ea-
vano lib. de ling. Lat. pag. 16. Ca--ωι suo nomine Syriaco in ramum venit, ab Alexandria Camelopardalis ad sta. quia erat figura ut eamelm , maculis ut panthera. Iconem exhibet Aldrov. lib. r. de quadrii p. bisulc. cap. 33. pag. 9 I. Describitur accurate a Philostorgio. lib. 3. hist. Meles cap. XI. Pag. 4O. . Casaru. J Anno scilicet DCCum. triennio ante eo us necem, ipso tertium,
Emilio Lepido Cois. His ludis exhibitam emetopardalim Dio quoque scriptis prodidit, lib. 4 pag. 2 3. s. ovu fera. J Οvis a mansuetudine
morum. fera δῖ κσκ- ut a nostraitibus discernatur. Constantius a Bochario laudatus , pag. so7. Iurat δε- ---petur . inquit , nullam tamen feriorem.
172쪽
XXVIII. Pompeii Magni primum ludi ostenderunt x Chama, CApum
quem Galli Rufium vocabant, eiugie lupi, pardorum maculis. Iidem X IX. ex AEthiopia, quas vocant 3 κους , quarum pedes posteriores, pedibus humanis & cruribus, priores manibus fuere similes. Hoc animal postea Roma non vidit. sXXIX. Iisdem ludis & rhinoceros, unius in nare cornus, CAP. XX. qualis 3 saepe visus. Alter hic genitus hostis elephanto et cornu ad saxa limato praeparat se pugnae , in dimicatione alvum maxime petens, quam . scit elle molliorem. Longitudo ei par , crura multo bre
ut nullum iustius quam omis nomen inveneru. Vιdamin eam se se ad manvi puel. Iarum, ac pane infantium submittentem, eum ei panem, fenum , pomum, Ae eapam
regrinam & externam sonat , sieu alio veluti orbe natam. Hine seras Julius C pitolinus in Gordiano tertio, pag. Is s. alias ait esse mansuetas, alias efferas. Sic in Plauti captivis , act. I. sc. h. vox ea
Iuber ea lim avis fera eo mitius: semει fugiendi si data est occasio , Satis est: nunquam post idam possit
Ses. XXV II I. r. Chama. J Lupum cervarium intellige. Sunt enim hue reserenda ea, quae mox sech. 3 . de lupis
dicentur : Sunt in eo genere qui te arit Mantur, qualem e Gallia in Pompeii AI. arena syectatum distam. Cum vero Iu-pum cervatium audas, cave putes sertitum id nominis, quod ex lupo cerva- 'ire nascatur et id enim falsum t sed quod ripo aviditate par, & eet vis idem sit insensus, ut docet oppianus lib. 2. Ha- Iieui. v. 6 s. inde cervarii lupi appellatio. Vide Notas & Emendationes. num.
Solinus iisdem verbis cap. o. Pag
3 Kψος. In M S X. ωμιμ peregrinum hoe genus ex AEthiopia semel tantum Romam advectum describum Strabo lib. I C. pag. 77s. ex Artemidoro: Diodorus lib. Bibl. pag. AElianus lib. I . his . anim. cap. 8. ex Pythag rae libro de Mari rubro. hoe est, hortum, appellari apposite aiunt, quod tanquam hortus variis distinguatur coloribus. Cave autem cum κἀεις
eonfundas, de quibus Aristoteles lib. 1.hist. Anim . eap. 33. pag. Is 7. qui nihil aliud sunt quam caudatae simiae, seu cercopitheci : ἔτι V ο- cos, inquit, ἡ- θηκοώ . μν - . Hoc autem genus, nihilominus quam simiae Iplae, vulgare, vi sem. Romae esse duntaxat semel, haud sacile mihi persuaserim. Seei. XXIX. i. Iisdem ludis. J Totumhoe caput Solinus ad verbum expressit e Plinio , eap. 3 o. pag 16. Plinius ex Agatharehide , libro de Rubro Mari.
cap. 36. cujus Graeca exstant apud Photium in BibI. eod. xso. pag. I 6 I. Vel
ex Diodoto Si eulo, lib. 3. Bibl. pag.
Emendationes num L V II 3. Sape visus. J Augusti triumpho de Cleopatra , visum est e Rhinocetotem Dio seribit lib. I s. pag. 46o. Domitiani temporibus, uti ex Martiali distimus t Antonim Pii ae Gordiani, ex Capitolino: Elagabali, ex Lampridior etiam & Trajani , - nummi docent apud Occonem, quinto ejus Consulam. . Alter hie. J Post diaeonem, uti diactum est in xi. dc Ia. I ulli e 1 by c, O le
173쪽
is3 C. PLINII NATUR. HISTOR.C νue XXX. Lyncas vulgo frequentes & sphingas, fusco pilo, mam-XX I. mis in pectore geminis, AEthiopia generat, multaque alia monstri
similia: pennatos equos, & cornibus armatos, 3 quos Pegasos vocant: Φ Crocottas, velut ex cane lupoque conceptos, omnia dentibus fran- 1 gentes, protinusque devorata conficientes ventre : Cercopithecos nigris capitibus, pilo asinino, & dissimiles ceteris voce r7 Indicos boves unicornes, tricornesque : Leucrocotam pernici iasimam feram, 'asini fere magnitudine, cruribus cervinis: collo, cauda, pectore leonis, capite melium, bisulca ungula , oic ad aures o usque rescisso , dentium loco olle perpetuo. Hanc seram humanas voces tradunt imitari. Apud eosdem dc quae vocatur eale, magnitudine equi fluviatilis , cauda elephanti, colore nigra vel fulva: ma-
Vacta rascemifero Lyncm dedis India
Panthetae simile esse ex .Eliano apparet qui lib. I . hist. eap. g. lyn eas cum pantheris conserens, eas ait -ρ--κ-ς - S--ἀς , tae γε μνώ - λασίης , panthera magis esse simas , summu hirsuta. aurib-. Rem pluribus stabilit argumentis Mehartus partex. lib. s. de animal. cap. g. pag. 796. Ubi salii recte monet eos qui lyncas in luporum genere collocant. Habuisse se ex Assyria lyncem , in primisiae, Bumequius refert, epist. s. pag. 64. quem vide. x. E phingas. J Simiarum genus Athimplearum. Vide Notas & Mendationesnvin. L V I II. 3. Pegasos. J Vide Notas & mendationes num. LIX. . Cνο--. J Vide Notas & Emendatione num. LX. s. Velut ex cane. J Crocottam ex canelumque hybridam esse docet etiam Α rtemidorus apud Strabonem , lib. I 6. pag. 7 s. Κυς-μ γ'. χι --ι λύκου Ναυ- ννς. Adstipulatur: Agatharchides apud Photium, dc Diodorus lib. 3. Bibl. pag.
. Indicos boves. J In AEthiopia quoque hi generantur : simi alia multa, quae Indiae quondam peculiaria & propria
8. Lemeraratam. J Ita M S s. omnes ν Uessu voratur a Ctesia in libris de rebus Indieis, in fine operum H rodoti, pag. 66 . atque adeo ab ipso Plinio. sect. s. hujus libri, ubi ex hyaena eoncipi & leaena AEthiopica dieitur. Haee porro Solinus iisdem verbis, cap. 32. pag. 8 .
s. Asini . J Nisi subsit in Solini
contextu mendum , quod quidem subesso suspicor , legi oporteret, asini feri, M
Io. Capio metium. J Est, inquit, leuerocotae ea capitis figura, qualis est melibus, de quibus dicetur se . ss. I i. Hanc feram. J Hoe vero crocotae , de qua proxime habita mentio est, Agathatehides adscribit, apud Photium. -.21O. pag. II 6 . I x. A ut eosdem. J AEthiopas seiliret, ut ea quae subjicientur inferius, demonstrabunt. De hac porro tale nihil usquam legere me memini . nisi apud Solinum haec eadem transtri atem, cap. 12. pQ
174쪽
xillas apri, majora cubitalibus cornua habens , mobilia, quae alterna in pugna sistit, variatque infesta aut obliqua , ut inque ratio monstravit. Sed atrocissimos habet tauros silveures majores agre stibus , velocitate ante omnes, colore fulvos, oculis caeruleis, ' pilo in contrarium verse , rictu ad aures dehiscente , juxta cornua Fmobilia r tergori duritia silicis, omne respuens vulnus. Feras omnes Venantur: ipsi non aliter, quam foveis capti , seritate semper intereunt. Apud eosdem nasci Ctesias scribit, quam mantichoram appellat, triplici dentium ordine pectinatim coeuntium , facie dc auriculis hominis , oculis glaucis, colore sanguineo , corpore leonis, cauda scorpionis modo spicula infigentem : vocis, ut si misceatur
gr. alterna. J Solini haee pataphrasis, de cornibus tales e Non ruent, inquit, sed moventur , uι - exigit pratiandi: quorum alterum, quo cum pugnat, protendit: alterum repliear: ut si nisu ali. quo fuerit alterius aeumen obtusum, acre βαιdat aIterire .
I . Sed atrocissimos habet. J AEthiopiasti licet : Dictio eniin hae suceurrit una, eui verbum istud respondeat. Et lane de inutis AEthiopiae eadem eunt Plinio refert Diodorus lib. Bibl. pag. I 68. & Agatharchides apud Photium, Ioco cit. ut ex alterutro haulisse haee Plinius videatur,x Indiae Solinus temere adscripsisse,
Is. Maiores agre/bus. J Agrestes pro
mansuetis nunc accipimus, quibus agros vulgo aramus : agri enim hae in re silvis apposite satis opponi videntur. Et fa- ne Agatharc bides qui Plinio praeivit, Ioco eit hos quos agrestes Plinius v eat , --ους appellae, mansuetos Se domesticos. Strabo lib. I 6. pag. 77 F. tauros AEthiopicosin,ς vocat,sive silvestres, quos nostris opponit et is mερ ἡ Igitur agrestu hoe Plinii loeo, ut Glossae monent, non inita est, sed ακου- Zevis, in agris & rure versans. 16. Velocitate ante omnes. J Vide Notas de Emend num. L X I. II. Pilo an contrarium. J Pilo ad caput
I8. Axta eornua. J Hoeest, tauro aeque atque ei quae vocatur eale. de qua dictum
est proxime. Solinas item in pinphrasi
loel hujus: postquam seripsit de ea te,
de tauris haee deinde subnectit: Hi quoque, inquit, eircumferunt coν nua flexibilitate qua volunt, &
I9. Feritate sempeν. J Ouoniam delapsi in foveas, aliove eapti dolo, irae imp tentia se prae eant, inquit Diodorus lib. 3. Bibl. pag. I 68.
Nam AEthiopiei quoque caeli animal mantichoram esse, Juba admonuit , ut Plinius refert , sech. 46. hujus libri. nquam in exeerptis Ctesiae quae nunc extant, Indiae illud adseribitur: quod 3e Ctesiae librum eum seeutus facit & Ari
αι Θ 3 - - , εc reliqua, quae totidem sere verbis , Plinius transtulit, ceterique scriptores proxime appellati suta pariter intexuere libris 1 r. Mantichoram. J Ita MSS. omnes, ipseque Aristoteles lib. 2. hist. cap. x .
pag. I 8'. vocat. Ctesias ante
laudatus, nisi error librariorum est. M tamque voeem id indis sonardait, quod Graecis Me φριγος. Philostratus lib. 3. de vita Apoll. cap. 14.. Pag. IIO. M Re Ou.
175쪽
fistulae & tubae concentus : velocitatis magnae , humani corporis vel
X X X I. In India & boves solidis ungulis, unicornes: dc seram nomine axin hinnulei pelle, pluribus candidioribusque maculis, 3 A-
s crorum Liberi patrix. ' Orsaei Indi i simias candentes toto corpore venantur. Asperrimam autem seram Φ monocerotem , reliquo corpore equo similem, capite cervo , pedibus clephanto, cauda apro, mugitu graVi, uno cornu nigro media fronte 7 cubitorum dusim eminente. Hanc feram vivam negant capi.
, o XXX II. Apud Hesperios AEthiopas sons est Nigris, ut plerique
existimavere , Nili caput, argumenta, R quae d ximus, pertiuadent: juxta hunc fera appcllatur φ caloblepas , modica alioquin , ceterisque membris 3 iners, caput tandum praegrave aegre ferens : id dejectum semper in terram : alias internecio laumani gcneris , omnibus qui oculos ejus videre confestim exspirantibus N o T AE.
Sec . XXXI. I. In India. Hactenus de AEtlliopia r nune ad quadrupedes Indico i ub caelo genitas tiansilit Or tio. Boves Indiae unicornes laudat etiam Solinus Ioc. cit. 2. His hi pelle. J Vide Notas &Emend. num. L .X II. Porro de Axibae AEthiopi ea nihil adhuc compertum . Sacrorum. J Hoc cst, cjus Dei sieris privatim dicatam. Vide Notas &
. orsat Indi. J Indos Nyctos hoe
Ioeo intelligendos esse putat Aldiov. lib. I. de quadruped. pag. 4os. idque ex Ligorii nummo colligit, cujus epigraphen legit Τ Σ Σ Ε Ω Ν , cum in nocerote ex aversa parte Viri errorem
in hac epigraphe leἡenda detegit Spanhemius, in diuert de usu Numit in pag. 338. post Reinesium , lib. x I. Var. lec .
s. Samias candentes. J De hoe simiarum genere multa Philostratus, lib 3 de vita Apoll. cap. I. pag. III. . 6. Monocerotem. J Diveis a plane haesera est ab asino Indico, quanquam &ipse monoceros sive unicornis est, &solidipes: non ut ista, elephantinis pedibus. Diversam utriusque animalis de criptionem habet Manuel Phile , lib. de Hopr. animal. pag. 86. de so . Hanc ve. ac quam Plinius refert, totidem verbis mutuatus est ab eo Solinus, c. 32. pag
go. Rhinocerotem porro cum monoce IOre cave confundas : Gestat in nareeornu ille. iste in fronte. Monocerotem in superioris athiopiae jugis erebio rc- periri Marmolius est auctor , a quo ea fera describitur aecurare , lib. I. cap. LI. pag. 6s. Nostris, ta laco ne. . Cubitorum duῶ m. l Vide Notas demend. num. L X I II. S. Hanc feram. J De asino Indico,. qui par iter monoceros est , id quoque Ctesias refert loe. cita Sc ex sitelia A.-lianus, lib. 16. his . auim. c. p Lo. Sed . X X X I l. I. Suia uiximus. JLibro s. se o. 2. Catobli μες J Iisdeni sere vel bis totus hie locus a Solino tepulit ir, cap. 3O. pag. s6. Haec sera capitis immodici pondere piaegravatur adeo ut nunquam non humi despieiat: utide & illi
3. Ivers. J Vide Notas 3c Emend. niun. L X I V. Hane hujus nix deuripti nem sumpsisse Plinius mihi videtur ex Alexandio Myndio . qui de ea multa prolixe seripsit libro 1. de pecudibus &quadrupedibus, ut auctor est Atheuau&lib. s. Pag. 221. Αecruatior paulo ea est quam tradit Mianus lib. . hist. an . cap. s.
176쪽
XXXIII. Eadem & basilisci serpentis est vis. Cyreiaxica hunc
generat provincia , R duodenum non amplius digitorum magnitudine, candida in capite ma Cula , ut quodam diademate insignem. 3 Sibilo omnes fugat serpentes e nec flexu multiplici , ut reliquae, corpus impellit, sed celsus & erectus ' in medio incedens. Necat frutices , Inon contactos modo, verum dc amatos : exurit herbas, rumpit saxa. Talis vis malo est. Creditum quondam, ex equo occisium hasta, α per eam subeunte vi, non equitem 'modo, scd equum quolie absumptum. Atque huic tali mbiastro cupe enim enectum concupivere reges videre si mustelarum virus exitio est : adeo naturae nihil Iophacuit elle '' sine pari. Injiciunt eas cavernis facile cognitis v 7 solitabe: nccant illae simul odore , moriunturque , de naturae pugna conficitur. XXXIV. Sed in Italia quoque creditur luporum visus esse C AP u . ri u i xx II.
INTERPRETATIO. Creditum. J Creditum olim, basiliscum ab homine ex equo Oeetium liana : ae statim subeunte per hastam veneno , cum equo equitem simul absum
bit, cap. 27. pas . 13. & Nicander in Thetiacis, pag. 28. I. Duodenum nom a1nplius.J vide No eas & Emeiid. num L x V. 3. Sibilo omnes. J AElianus id quoque, Iib. x hist. .anim. eap 7. ex Archelao. Lucanus eleganter , lib. s. v. 7 4. Sibilaque effundens eu M terrentia
Ante venena nocens, ure sibi summ-t
Uustus, ct m vacua regnat basiliscis,
. In medio incedens. J Solini paraphrasis r Cum movetur , media eorporis lparte serpit, media arduus est , mee με s. Creditum quondam. J Vide Notas de Emend. num. L X V I.
6. J Gallis, MIetras. Paritet haec Solimis habet, cap. 27. Pag τ . Soli tabe. J Hoe est, non herbida laetave tellure , sed exesia squoique .
ob virulentum ineolae serpentis malum. Vide Notas & Emend. num. L X V II. g. Necant illa. J Serpentes incerti sene generis r varieque idcirco, nunc virili. muliebri nunc quoque se Xu es eruntur. Sup. XXXIV. I Sed in Italia. Hoe ita Solinus aecepit, perinde ae insolet lupis Italiae caelo genitis peculiareae proprium , non commune cum ceteris, cap. a pag. I s. Italia lupos habet. inquit. c, quod cum ceteris si nile uonsiti homo quem prius viderint , eonticistit, x Creditur Iuporum. J Credatur id sane vel ab imperita plebe, vel a sedulis nimium vatibus e Negant certe hae aetate Philosophi non mediocris notae, id ratione ulla, ullove experimel to comprobari. Quanquam Servius ad eum Maistonis versum. Ecloga s. Vox quoque Moerim
177쪽
noxius e vocemque homini , 8uem Driores contemplentur , adimere ad praesens. Inertes hos parvosque Africa & AEgyptus gignunt : asperos trucesque , frigidior plaga. 3 Homines in lupos verti, rursumque restitui sibi, inim esse confidenter existimare debemus . crede-3 re omnia, quae fabulosa tot seculis comperimus. Unde tamen ista vulgo infixa sit fama in tantum, ut in maledictis , versipelles habeat, i dicabitur. Euanthes inter au res Graeciae non spretus , si tradit Arcadas scribere , 7 ex gente Anthi cujusdam , sorte familiae lectum, ad stagnum quoddam rcgionis ejus duet , vestituque in quercu Aiaxo penso transnatare, atque abire in deserta, tranfigurarique in lupum,& cum ceteris ejusdem generis congregari per annos novem. Quo in tempore si homine se abstinuerit , reverti ad idem stagnum : &cum transtrata verit, effigiem recipere, ad pristinum habitum addito novem annorum senio. Id quoque Fabius, eandem recipere vestem. II Mirum est quo procedat Graeca credulitas i Nullum tam impudens
voce dese atur u quem prior viderit lupus. Vnde otiam proverbium hoc natum est, Lupus est in rabula e quoties supervenit stide quo loquimur , em nisu Iua prasentia amputat facultatem loquendi. -nquam de lioe ipsum ex Platone cist ratas refert Geoeon. auctor lib. I s. cap t. pag.
ro . Nun. Licetum , &e. 3. Homines in lupo J-di euntur ii, qui ludificationibus daemonum magicisque artibus in t .iporum se vertunt imagines. Id contigisse prope Coloniam Ubiorum , exusto sententia judicum eo ui lupi effigiem , eum Iuberct, sie inuebat, ante decem annos quam scriberet Martinus Deirio, ipse testatur ex judicialibus actis, lib. 1. Diiquis Mag. cap 18. p x . 99. ubi de eo argumentopluta. vide & Olaum Magnum, lib. I 8. tribus postremis capitibus totis.
est e. J Melam Pomponium carpit , qui lib. 2. cap. 1. pag. 38. sic setipsit: Neuris statum fraudis tempus est, quo , si velint, in lupos , iterumque in eos
s. Vespestes. J Versipel Ies dicti sunt,
quolibet genere se commutantes , inquit Nonius, eap t. pag roh ubi &illud Plautinum adducit , ex prologo in
Ita vespellem se facit, quando subet.
Et in Baechia. Act. 4. Sc. 4. V. I .
Nullus frura esse potest homo, nisi qui
Improbis eum improbus sit, harpager et furibus furctur quod quear: spetrem frugi convenit esse hominem , pectin cui sapit,
Bonus sit bovis, malus malu ut cum que rei st. ιta animum habeat. Unde versipelles dicti, qui mores. ce pellem Vertime, mutamque . instar RaeΛυν, λώπιων. Haec vox & apud Petrou.
exstat in stam. pag. L o. ubi de homine, qui magica arte lupi forniant i duerat : Intellaxi, inquit. illum versipeialem esse, nec postea cum rllo p inem gustare potui : non . si me occidisses. In Reg. I. 1. Coib. Paris ut male Tu versipelis habeat. Vide Bu eq. epist. t. lat. 3 .ε. Tradit Are da/. J Tradit hoe ip- sum D. August. ex Varronis relatiI, lib.
. Ex gente Anthc J Sensus est. gentem Anthiam ex familia sita sertito elegisse , qui duceretur ad stagnum. Vide Notas & Emend. num. L X V III. g. Id quoque Fabius. J Vide No &m 4. num. L X I X.
178쪽
mendacium est, ut teste careat. Itaque Agriopas , qui ' olympionicas scripsit, narrat Demaenetum Parrhasium in sacrificio , quod Ar-cides N Iovi Lycaeo humana etiam tum hol ia faciebant, immolati pueri exta degustalie, & in lupum δ' se convertisse: eundem decimo anno restitutum athleticae , Cerialle in pugilatu, victoremque s Olympia reversum. Quin & caudae hujus animalis creditur vulgo
inelle amatorium virus exiguo in villo, eumque , cum capiatur , abjici, nec idem pollere, niti viventi direptum. Dies, quibus coeat, toto anno non amplius duodecim. Eundem in fame vesci terra. . N o T AE. s. ob remem. I Olympia sunt ipsa
certamina r olymionicae vero, certaminum victores : ta ἐλυμπιον.M. Horum nomina vide apud Eulebium Sealigeri. pM T. I o. Demanetum. 1 Totidem plane verbis recitat haec Augustinus loco et raro , ut ex eodem Varrone Plinius hausisse videatur. Ex quibus Paulanias emendandus , qui Demarehum hunc pro Demae
Civit. eap. II. Nec Varro, inquit. propter alma arbitratur in Areaia tale nomen Uctum Pani Lye o , Dcao, nisi propter hane in lupos hominum mutationem , quod eam nisi vii divina fieri non
putare Ir. Lupus enim Graιe λο- dicistir, unde Atosiis nomen apparet inflexum. I3. Humana etiam tum. J Hoe est, non.
dum immanitate illa, quae postea mitescentibus iuculis exolevit, abolita. r . Se convertisa. J Se addidimus ex M S S. r. L. COIb. I. x. Chim.
εce. Augustinus : in lupum fuisse mutatum. s. hestitutum athletica. J Vide Notas&: Emend nn m. L X X. 6. Victorempti Olympia. J Vel id oppidi nomen , de quo lib. . . sectia 6. vel Olympia, dicium pro Olνmpiis , ludis s)ilicet, ae certaminibus: qua de forma loquendi pluta dicemus I. s.lect. O . n 3 2.1 . Quino, cauda. JHaec Solinus tran eripsit a Plinio totidem Verbis, cap. 1.
pag. rs Spectatisfi m illud est , inquit:
Caruda animaru hujus milius amatoricis
amittit, eum evi metuit: nee habet potentiam , nisi viventi detrahatur. Amatorium simpliciter, vel eum adjecto, virus amatorium , poculumve dicitur, quod ad amotis impellit insaniam. Interea quae disputari solent, ponit Quintilianus. lib. 7. cap. 4. & s. ac lib. 8. caP.
s. an amatorium Venenum sit . necne.
I S. Dies . quibus coeat. J Subintellige , ex superiore periodo , Vulgo ereditur rid enim pio incomperio M Tabuloso ipse
reseri, Aristotelem secutus, qui lib. s. hiit. auim. cap. 31. Pap. 783. Fertur,
inquit , da lupi partu , ad fabulam proxi
tem de partu Aristoteles pro lidit. id de
coita refertur a Plinio : satis apposite rnam si certa sitit statutaque his tempora utero se tendi, si duodecim dierum spatio pariunt. totidem diebus coire necesse eli. At Solinus pro comperto & in-s dubitato narrat, quod ceteri fabrilosum putarunt: Coeunt lupi. inquit, loco eici toto anna non amplius dies X II. Solinum sequitur Albe: tus M. Iib. O deauimal. tract. 2. cap t pag. 6o I Non ita porro rem accepit AElianus, quem ad modium ceteri : ted Iupra dixit a grepartu solvi, dic busque ae ii libus conti is duodecim parere. Iib. hist. anim. cap 4. Oυ ρα διως οἱ λύκοι γ ναm, ' O i μ ιις Aut se, ψ νυξὶ ροσαυαις. Is . Vesca terra. J Solinus et Vescuntur in fama terram Aristotelis verba, unde haee emanarunt, ita se habenu , tib 8 hist. anim. P. s. Pag. 89s.
179쪽
Inter atieturia , ad dexteram commeantium praeciso itinere, si pleno id ore secerit, nullum ominum praestantius. Sunt in eo genere, ' qui cervarii vocantur, qualem e Gallia in Pompeii Magni arena specitartum diximus. M Huic quamvis in fame mandenti, si respexerit, I oblivionem cibi subrepere aiunt, digrcssumque quaerere aliud. v I XXXV. Quod ad serpentes attinet , vulgatum est colorem ejus plerasque terrae habere , in qua occultentur. Innumera elle genera. I. R Cerastis corpore eminere cornicula saepe quadrigemina : quo rum motu, reliquo corpore 3 occultato, solicitent ad se aves. 2. Ge-I Q minum caput ' amphisbaenae, hoc est,& a cauda, tanquam parum cia set uno ore fundi venenum. Aliis squamas esse , aliis. picituras : om, INTERPRETATIO. a si rest xerit. J Si retro aspexerit. I rasque serpentes habere, oce.b Colorem. J Colorem ejus terrae ple- l
Λc r Lupos aiunt esurientes certam terram devorare , idque huic ianimensre nn mali. Plinius , qu uiue simia Solinus . illud πνα neglexit. Expressit vero Albertus Ioeo proxime citato : Fametur Iupi. hiquit, ataruando terra fa-t antur, qua gia vocatur. Glossae Isidori r Glu. glitis, humici tenax.1O. Qua cervariι. J Lovs cervires. De his egimus, cap Is xi. Huic quametis. J Solinus , cap a. pag. Is . At hι quos cervarιos dieιmus, quamvis post longa 16unιa repertas agrecarnes mandere coeperant , Miu quid easure pissunt, obliviscuntur , ammemores pro tu copia , eunt quastum quam rei querant satietatem.
xx. Si restexerat. J Ita reseripsimus ex Reg. I. 2. Coib. I. 1. Paris Cnim. &c. α mox sub epere ex iisdem,pto respexit, di surripere. Sect. XXXV. I. Colorem eisti. J A terris , inquit, in quibus Iareant. eoi rem pleraque serpentium mutuantur Plinio adstipulatur Nieander in Theriae, pag. 17. de amphisbama, eui eu-tis aemula terrae .
Sed tamen hae mutila est : is si tu, sa-pe quaternis Cornιbus, aut bisse , atque hoc discin
Occuliato. J Uel ut M S s. occulio. Solinus : Reliqua eorporis de industria
. Amphisbana. J Lucanus , lib. s.
s. Aliti squamas. J Solinus loco cri.
180쪽
nibus exitiale viri s. 3. ε Jaculum ex arborum ramis vibrari : nec pedibus tantum 7 pavendas se Pentes, sed dc missili volare tormento. . Colla alpidum intumescere, 'nullo imas remedio, praeterquam si cons stim parces contactae amputemur. Unus huic tam pestifero animali tensus, vel potius affectiis est. Conjugia ferme vagantur: snec iis si cum pari vita est et itaque alterutra interempta , incredibilis alteri ultionis cura. P rsequitur interfectorem , unumque eum inquantol. t populi agmine notitia quadam in stat , perrumpit omnes disticultates, pcrincat spatia , nec nasi amnibus arcetur, aut praeceleri fuga. Non est fateri, rerum matura largius mala, an remedia rogenuerit. Iam primum hebetes oculos hv c malo dedit : eosque non in fronte ex ad vel si cernere, sed in temporibus : itaque excitatur 3 pcde Cepius quam viiii. ' Deinde δ' internecinum bellum cum Φ C purichneumone. XXIV. INTERPRETATIO.b s/d se, misti. J Sed de volare instar l ς Cinisu ra. J Mas eum semina set me missi is tormenti. t vagantur.
se deunt, e quιbus τι maxima turbinati, penarrant anιmal quodcumque obvium foν-runa fecerat. Lucanus lib. s. U. 822.
Ecce procul favus steritisse robore trunci Torsit, O, immisit i seculum vocat AFLca serpens:
Perque ea ut Paudi, transactaque rem- 'pora fugit , e,cA m M GLecis, quod in nodum jaeulite mittit, AEliano teste lib. 6. his Lanim. c. ap. 18. Latinis secutus dieitur I e eo Galenus, i. de Thetiae. c. 8 p s. o. 7. Pavenda, serpentes. J Ita ΜSS. omnes : ubi editi , caven M.
8. Colla assidum. J Tum scilicet, eum
s. Nullo ictus.JSie ridianus lib. 1. Ust.
anim. cap. 14. Negat idem lib. s. ea . 38. eos qui ab aspide mors sine, ultra horam quartam vivere. Asielitiuntur ScGalenus libro de Theriaca ad Ptibn. cap 8. pag. 9 I. N Phile, pag. II . Aeeto tamen succursum esse Huic malo non semel, Plinius ipse admonet lib. Σ3.lcch. 17. Tum vero in Ianabilem esse morsum prodidit Plinius alter, Iib. 3. de re medica , cap. ule . si morsum aspidis tecutus est sanguis. Verum non de quavis, sed de AEgyptia solum aspide. Plinius noster hic agit, ut mox dicemus. ro. Vnus hirae J Solinus loeo eit. II. Coujugia. J Hoc est, paria ipsa, marisque cum semina conjugationes,quas Graeci appellant. vide Notas Zel mendationes num. L X X l I.
xx. Ex adverso cernere. J Ira Reg. 2. At Reg. I. ceνneret. Paris ne ex a erso
i 3. Pede Iapuis. J Vide Notas & me . num. Lx XI I I. I . Deinde intemeranum J vide Noto& mend. num. L X X I U. Ir. Ichneumone. J coem AEgyptii li die murem Pharaonis itu murem AEgyptii vocant, Bellonio teste, a quo describit