장음표시 사용
241쪽
veritum: δ aetas , octinvo mense : qui stim in locis etiam quarto, 3 usque ad octavum annum. ' Partus bis anno : tempus utero quatuor moisium : numerus secunditatis . ad vicenos : 7 sed educare tam multos nequeunt. Diebus decem circa brumam statim dentatos 1 nasci. Nigidius tradit. Implentur uno coitu, qui & geminatur pro-rier facilitatem ' aboriendi. Remedium, ne prima D subatione, neque ante sticcidas aures coitus fiat. Mares non ultra trimatum generant. Feminae senostiue sellae, cubantes coeunt. Comesse fetus
his, non est Nodigium. Suis fetus sacrificio die quinto purus est,
eis. Arist. lib. s. hist .anim. cap. II. pag. 36o. & Varro Ioc. cit. 3. ad olfavum. J Vide Notas& mendationes muri. C L X I U. . Partus . t Varro loc. cit. p. 33. Tempus utero. l Arist. lib. 6. hist. Cap. 18, pag. 277. dc Alb. M. lib. s. 6. de animal. Ira a. 3. cap. I. p .aos. Florentinus , Varro , Iocis citatis. Columella, lib. 7. cap. s. pag.
ε. Ad Ucmos. J Atqui sus stam Lavinii triginta porcos peperit albos, teste
Varrone, loe. est. & post Varronem Marone. lib. g. v. 43. I toreu 1 mi inventa sub ilicibussus a Triginta evisum fetin mixa, jacebit: Alba ,solo recubam , aut circum is
7. Ped educare. J Arist. Se Albettus Ioeis cit. Columella, pag. 17 i. de lactentibus fetibus suum : Non debet, inquit, octo capitum numerum excedere: Non
quin ivorem securiditatem scrofarum majoris esse numeri. sed quia celerrime fati cis, qua plures educat , dce. Ita etiam Varro loe. eit. At Palladius, lib. 3. in Febr tit x ε. pag. go. ut plurimum sex nutriri debere, expertus asseverat, Columellanicue ideirco , quem laudat. deserit. g. I sentur. J Ex Arist. lib. g his .anim. cap. 38. Pag 728. si nempe u geat veneris impetus, O 0-- λασα. Alias non unus initus satis est , ut patia-lo ante Philosbplius idem admonuit. s. Aboriendi. J Ita MSS. non abortiendi. Ita & Varro apud Nonium. cap. L. n. 24. Vinum quod ibi narum sit in qu dam loco , si prunam biberit, fieri ut ab
Io. Sulatione. J Festus in fragm. vet- suillum pecus. Immundi mi sunt sues.
inquit , ex omni ma ueto pecore ,- r-
dotissima libidinis r ita ut opprobrium mulieribus inda tract- st, cum subare subira dicuntur. I. Mares non . I Transcriptus hie loeus ex Arist. lib. s. his . anim. cap. 13. pag. 164. Columella, pab. 26s. Mares ab annicula alais commode progener ni, dum quadrimatum agant e possunt tamen
etiam semestres. O Q. Sed tum ex Arist. tum ex Gumella, adscribere Plinium
oportuit , non ultra trimatum generans utiliter, aut commode et quandoquidem g nerant omnino verres ultra trimatum r
ra. Femina. J Arist. loe. est. non sua, sed verrium senectute fatigatas, cubantes coire feminas prodit. bis. Comesse.J Arist. l . cit. AElian. lib. o. hist. anim. cap. 16. Columella, lib. 7 cap. X . pag. 27 4. Illud autem quia pertinet ad religionem patras familias. non reticendum putavi. Sunt quadam scrofa. qua mandunt fetus suos r quod cum H, non babetiar prodigium. Namsues ex om-bus pecudibus impalimrusima famis sunt,
r . Die quinto. J Vide Notas Se mend. mim. C L X V. is. Purus est. J Hoc est, ad sacrum iaciendum idoneus.
242쪽
pecoris die octavo. bovis tricesimo. Coruncauus I ruminales hostias, donec bidentes iarent, puras negavit. Suem oculo amillo putant cito exstingui: alioqui vita ad quindecim annos, quibusdam& vicenos. Verum efferantur , & aliaS obnoxium genus morbis, anginae maxime, Sc strumae. Index suis invalidae, cruor in radi- Fce setae dorso cvallae, caput obliquum in ilicelsu. Penuriam lactis praepingues sciitiunt, & primo fetu minus sunt numerosae. - In luto volutatici generi grata. Intorta cauda: id etiam notatum , *s facilius litare, in dexterum quam in l. tuum , detorta. δε Pinguescunt Lx. diebus, sed magis tridui inedia saginatione orsa. Animalium hoc Iomaxime brutum , R animamque ei pro sale datam non illepide existimabatur. δ' Compertum agnitam vocem suarii stirio abactis , mer-
s. Donec bidentes. J Bidotat, inquit Festus. dicebatur quoddam tran um, Modi in eo bidentibus hostiis Dorificaretur. Bidentes autem sunt oves duos demes longioreseereris habentes. Sed aliis etiam animalibus communis bidentium appellatio fuit: unde illud ejusdem , Bovem bidentem a dentium numero dicunt appellari. 19. Su- oculo. J Arist. lib. s. his .anim. cap. I 8. pag. 7x s. sed familiari adhibita cautione , φαο, aiunt. Alberius M. lib. 6 de animal. trach. 3. cap. I. Pag. xo s. id quidem frequenter ait ita contingere , sed non semper. Nos pIures
unoculos vidimus sues. o. Atioqui visa. J Arist. Ioe. cit. Albertus , x x V. ut plurimum agnos vivere pronunciat. xi. Angina. J Nonius cap. I. n. Is . Anina , genus morbi eo quod angat, o Grace συάγρο anellatur. Aristoteli lib. 8.hist. anim. cap. 26. pag. 96 . id morbi genus vocatur. Suariis in Gallia. l. tac. Plautus in Trinum. act. 2.
se. 4. V. 1 9. Sues moriuntur angina hic
acerrima. Vide de angina in hominibus quae dicenda sunt lib. is . sech. 3. xx. Et struma. J Seiosulas intelligit,
ἀι Columella , lib. T. cap. Io. pag. 271. de morbis suum t strumosis sub lingua sanguιs m. mendus est. 23. Caput obliquum. J Vide Notas &mendationes num. C L X F I.
et . In L . I Arist. lib. g. hist. anim
-λω πιαμ. Varro, lib. 1. de re ruit. P. A. pM. 8 L. Voluetantur in Iulo. quaest 1llorum requies , ut Iavatio hominis.
Hine poetis dicitur , Amica luto fur. Adde dc AElian. lib. s. hist. anim. cap.
11. Facilius litare. J Hoe est, expeti ad laetificia siles detorta in dexterum potius . quam in laevum cauda : ut quas f ei lius litare sit observatum.16. Pinguescunt. J Arist. Ioe. eit.
27. Saginatione. J Magis pinguescunt, inquit. si a tridui inedia inceperit saginatio et quemadmodaris alia sere melius pinguescunt , fame assecta prius quam
g. Animamre. J Ne piuisceret, inquit Cicero , lib. 1. de Nat. Deor pag. ias. qui hujus verbi haud institi Clirysippum Philosephum auctorem Leit rudi Ac Porphyrius lib. I. de abstin. p. g.
113. Idipsum A: a Varrone sic repetitur, lib. 2. de re rust. cap. . pag. 82. Suillum nem dierant a natura datum ad epulandum : itaque iis animam datam pro sale . r ut earnem servaret.
29. Compertum. J Eindem ii istoriam fusius persequitur .Elianus, lib. I. hist.
anim. mp. I9. Narrat enitia pirat is ad
Tyrrheniim litus appullos, gregem suillum inde raptum navi ini Qui de , & ab
243쪽
que navigio inclinatione lateris unius remeasse. Quin & duces in urbe forum nundinarium domosque petere discunt: & feri sapiunt vestigia palude confundere, urinam in stiga levare. Castrantur feminae quoque, sicuti cameli, post bidui inediam γε suspensae pemis I prioribus, vulva recisa : celerius ita pinguescunt. Adhibetur & ars tecori seminarum, sicut anserum , inventum M. Apicii, ra fico arida saginatis ac satie, necatis repente mulsi
ora enavigare ecepisse e starios veto, qui conticueram, civin piratae adstarent, ubi eos recedere a terra sensetunt, clamore assueto sues ad se revorasse : easque dominorum agnita voce, statim in alterum navis latus , qua clarius vox ea exaudiebatur, simul eoneurrentes navim
pessumdedisse : quo fac tun sit ut debitas furto poenas naufragio piratae persolverint et incolumes vero sues ad suarios
3 o. Et eri sapiunt. J Diseunt aliena
diseiplina mansuetae sues assueta loca repetere : sapiunt vero, hoe est , suapte prudentia norunt apri, urinam , quam in fuga reddunt. eum paludis aqua con fundere, ne ab observantibus, seu venatoribus , agnoscatur , &e Hac voce usus
Cicero, cum illud protulit, sibis
miram non sapiunt, aliis monstant viam. Vide Notas & Emend. num. CLXVII. I. In fura levare. I Leviores se adfiagam reddere, vesica urinae pondere exonerata. Hae dς re iterum, lib. 18.seci. ε .31. Castrantur. J Columella lib. 7. cap. s. de suibus : Feminis quoque Nuia τε ferro exhulcerantur,ct cicatricibus elaκω ntur , ne sint genitales. Sed uberius Philosephus , lib. s. his . anim. cap. 79. pag. III s. unde Pliniana haec emana
3. Post bidui in diam. J Ut vaeua sint
34. Suspensa. J Et quidem prioribus
pernis, si librariotiun Plinii oscitantiae fides : Nam Albertus M. lib. 8. de animal. trach. cap. 3. pag. 278. suspendi
jubet posterioribus pedum sursum , idque
res ipsa postillat, ut intestina retrahantur, inquit, a matrice. nee deorsum de- ei dant. Aristoteles , ex quo uterque ha sit, loc. cit. κ ρεμ αντει ς λαιὸν σπι-
3s. Vu a recisa. J Ingressu matricis.& quasi vestibulo. 36. Celeriin ita. J Arist. & Alberti
37. Sicut susserum. J Iecora suum fieo saginatarum . & anserina , laudat Jul. Pollux , lib. 6. cap. s. pag. 282. vide quae .icturi sumus, lib. Io. lech. 27. 38. M. 'or. J Tres Roma tulit Apieios . gulae studio omnes infames. Hie de quo Plinius modo, medius illorum aetate fuit: majore fama , quam ut pluribus sit nobis indieandus. T i rii principatu vixisse , πις Τιcεριου narrat Atlaenaeus , lib. I. pag. T. Senem item , in Consistat. ad Matrem ,& Plinius ipse Iib. 19. sech. I. De tu ganea librum scripsit Apion Grammatieus, ut diximus in Auctorum indice. 39. Fico arida. J Ita M S S. Omnes, Editi, fico carica. o. Ac satie. J Sunt qui malint. ae a satie 'ne tu, hoc est , post satietatem. Fulv. Ursinus . in append. ad Petr. Ciacon. de Triclinio , pag. s. . mavult, ac siti enecta : nobis neutrum arridet. Vide quae de anserum ieco- te dicenda sunt, Iib. Io. sech. 17. ν
r. Repente mus. J Alii tepente Iegunt libris invitis. Repente ne tu magi placet, nempe post mulsi potum t quo augeri corpora dicetur lib. xx. se 1. 1 .
244쪽
potu dato. Neque alio ex animali numerosior materia ganeae : quinquaginta prope sapores, cum ceteris singuli. Hinc Censoriarum legum paginae , interdictaque coenis abdomina, glandia , testiculi, vulvae, sincipita verrina , ut tamen '' Publii mimorum Poetae coena, postquam ' servitutem exuerat , nulla memoretur sine abdo- smine, etiam vocabulo silminis ab eo imposito. LXXVIII. Placuere autem & seri sies. Iam Catonis Censoris
orationes aprugnum exprobrant Callum. In tres tamen partes diviso, media ponebatur, lumbus aprugnus appellata. Solidum aprum Romanorum primus in epulis apposuit P. Servilius Rullus, pater ejus io Rulli, qui Ciceronis Consulatu legem agrariam promulgavit. Tam propinqua origo nunc quotidianae rci cst. Et hoc Annales notarunt, horum scilicet ad emendationem morum et quibus 3 non tota quidem coena, sed in principio, bini ternique pariter manduntur apri. Vivaria horum, Ceterorumque silvestrium , primus togati generis N o T i. Glandia. J Partes in sue extiose, la glandium duritie ae figura eognominatae. Ouantum conjicere lieet ex serie latque ordine rerum hic appellatarum , ex intestinis aut inguinibus glandia petebantur. Partem intestinorum esse ait Ptileianus. Alii e eervice peti volunt, quam Columella lib. 7. cap. s. in deletibenda se a suum , glandalos uncommendat. E gutture alii, quod in sue glandulae appeuentur, ut Plinius admo. net lib. x i. sect. 66. quae tonsillae in homine. Vide quae de ea voce rursum dicturi lamas, lib. 36. se a. a. 43. Sincipita verrina. J Ouid 3 Sincipitar At in vertino rapite nihil sapi. di praeter rostrum. & aurem. Illud nimirum est : sinciput, quasi te issum eaput esse : sive dimidium capitis, non vero partem anteriorem : neque tam occipiti, ut Grammatici somniarunt , qtuum toti rapiti integro contrarium habere significatum. Magnum certe ex antiquorum uis argumentum est , quod iis in adagio fuit. Frons recipitio prior. Quin sinciput occipitio prius dixere , si contraria lunt
Publii. J Fuit hie Publius Syrus
M imus, cujus jocos de cales Maerobius refert, lib. Saturn. cap. 7, pag. 364, ae Gellius, lib. II. cap. 14. Pag s66 Augusto Caeari gratissimus Mimos aevi sui superavit omnes, in quibus & Labdirium Mimographum. 4s. Mimorum poeta. J Hoc est , qui mimos seriptitavit. Mimus est, laseivum poema. ovid. lib. 1. Trist. Eleg. I. V. seribere si sta est imitantes turpia mia
46. Se itutem. J Ita M S S. omnes. Salibus & ingenio libertatem promeruisse a patrono suo, scribit Macrobius
in Pseud. I. sic. R. . 31. Nam mihi hodie natalis dies est. deeri, eum omnes vos concelebrare trimam , eastum, glandium, Dmen,Deita in aqua jaceant.
Callum Plautus a sumine , a lumbo Plinius diversum Deit. Vide I. x r. seist. 8 . 2. In tres. J In tres partes divisis olim apro, earum praestantissimam veteres,qnae ex re ipsa lumbus aprugnus appellabatur,
D Non tota quidem. J Vide Notas MEmend. mina. C L X U I II.
. Vt υarra .l Gellius, lib. x. c 2 o. p. lyI. Vivaria, qua nunc dicuntur, inquit ,
septa quadam loca sunt , in qvibus fera viva pascutitur. Graecis Ga
245쪽
invenit Fulvius Lupinus, qui in Tarquiniensi seras pascere insti. tuit. Nec diu imitatores desuere L. Lucullus , & Horten.
sius.7 Sues ferae semel anno gη:nunt. Maribus in coitu plurima aspe. 1 ritas. Tunc inter se dimicant , indurantes attritu arborum costas, ' lutoque se ' tergoranti s. Feminae in partu asperiores , & sere similiter in omni genere bestiarum. Apris maribus , nonnisi anniculis generatio. In India cubitales dentium flexus gemini ex rostro , totidem a fronte, ceu viculi cornua, exeunt. Pilus aereo similis agre-ici stibus , ceteris niger. At in Arabia suillum genus non vivit. Capuae L X XIX. In nullo genere aeque facilis mixtura cum sero , qua-
INTERPRETATIO. torve. I Lut inlue tergora incrustantes. N o T AE alis Mn pare. Alias tria distinguit idem scriptor eo ipsb eapite vivariorum genera : ornithonas, Ies volserest leporaria, las garentus: piscinas. Ira etangs. APTO-rum vero ceterorumque silvestrium vivaria , Varro auctor est leporaria quoque olim esse appellata. teste eodem Gellio: aeuem ranistifundum Tusculanum, inquit, a M. Pisone, in orario apri
s. Lupinus J Ita Reg. 2. Coib. I. 2. Paris. Chim. &e In Parmensi editione, Hirpinus. At Hirpinum a Lupino, voce' potius quam re ipsa disrre. Festus admonet , i cribens r Irpini appellati nomine Iupi, quem imum dicunt Samnites: mm lenim durem secuti agros occupavere. Haec Porro Plinius ex Varrone acen it, lib.3. lde re rust. cap. ix. apud quem Fulvius
Lippinus perperam scribitur. s. Q. Hotransius. J De quo vide quae
in eo luxuriae genere Varro elegantur admodum narrat, lib. 3. de re Lust. cap. I. p T. I T. 7. Sura fera. Causam Plutaretius investigat. in quaest. natur. pag. 'IT. e r es domesti eae saepe pariant , alio tempore : senae semel, & sub idem omnes serme tempus : ineunte nimirum aesta
8. Maribus in eoitu. t Acist. lib. 6.hist. anim. eap. V. pag. TIs. s. Tergorantes. J Ita Reg. I. aliique r
Io. Femina in partu. J Vbi pepererint, ισυ λάγρου, Arist. Alberius M. Iib. g.
1r. Pi .l Apris Indieri nimirum. I L. Ar in Arasia. J De India hoc prodidit in octavo historiatum libro Aristo.
teles, cap. 33. Pag. 98I. Be Photius in Bibl. eod. 73. pag. I 8. Ctesia parum fide digno, ut Philosephus ait, teste eitat . neque eicurem ibi ullum esse, neque ferum silem. AElianus item lib. I K. hist. anim. c. 37. De AEthiopia Porphyrius t ἐν 'Mθιμα- .l No. At SoIinus, haud dubie Plinianam orationem paraphrasi amplificans, cap. 33. pag. 61. de Scenitis Arabibus e Pra-terea suillis camibm prorsm abstinent: sa ne hoc animalis genus,s invectam illo fuerit, moritur illi . Hane Arabiam Graci Eudamonem , nostrι beatam nominaverunt.
See . L x X I X. a. AEque facilis. J Acin stibus.
246쪽
liter natos antiqui hybridas vocabant, ceu semiseros : ad homines quoque, ut in C. Antonium Ciceronis in Consulatu collegam, a pellatione transsata. Non in suibus autem tantum , sed in omnibus quoque animalibus, cujuscumque generis ullum est placidum, ejusdem invenitur & ferum , u pote cum hominum etiam silvestrium sy tot genera praedicta sint. Caprae tamen in plurimas similitudines transfigurantur. ' Sunt capreae, sunt rupicaprae , ε sunt ibi Ces pernicitatis mirandae , quanquam onerato capite 7 vastis cornibus gladiorumque vaginis: in haec se librant, ut tormento aliquo rotati inpetras , potissimum e monte aliquo in alium transilire quaerentes, Io
lunt. quod Umbros antiqui, aut Imbros, Ibrosque, sparios appellarunt, uti monuimus sech. 7s. Hinc liybridae canes nati mixto genere venaticorum & gre-sariorum , teste Porphyrione , carmen illud Horatii interpretante, e lib. I. Sa.
'brida quo pacto sit Persius usem. Id porro Antonio, inditum cognomen videtur, quod cx diversae gentis, sortisve parentibus ortus sit e δὲγ in Graeei
s. Rupicara. J Eo uetins Galli vo-vant, quasi hircos silvestres : Animal est in Alpibus iis , quibus a Sabaudia dispestitui Delphinatus , maxime stequens : summos vertices incolit rupium, unde nomen e atque ut cecinit Praeses
de Boisileu, in Alpe, pag. 8 I. fuga devia Iemper
Incolit, Alpinti tantum fera cognita saxis :Et tanquam rapido Iagrans a fulmine,
duris Concretas glacie cautes, ct cana pruinis Faxa perit.
6. Sunt ibices. J Ab ibere, quod easus singularis nomen. Paradino assentior,
aienti in eo opere quod inseripsit, dς Tom. II. Galliae montibus, ibieem Plinii esse te
Chamou, genus in Vapincensi Delphinatus agro frequentissimum : quamvis D. de Boisileu , ei generi quod bouque in nominatur, rupirapta ue esse diximus, ibicum nomen attribuit : M Bochartus item, parte r. lib. de animal. c. 2 . pag. yxo. Sed perperam : Harum enim ferarum, quas chamou Vocamus, proprium ac singulare esse, neque commune cum iis quas bouruerins appellitant, id quod de ibi eibus Plinius reseri, testis est oeulatus Nie. Chorier, tib dehist. Delphin. primo , pag. Ut Iupe nimirum una editi uima, in aliam haud exiguo dissitam intervallo se librent, ceu tormento aliquo actae ac rotatae : neque in pedes quidem , ut ceterae , sed in eornua ipsa , quibus affixae petris adhaerescunt primo , tum inde r vultis sponte , incredibili vi quadam, quo libuit, demum exsiliunt. 7. Vastis cornibus. J Hoe est , Iatis, quanquam exiguis : neque sunt ea ibi cibus , ut rupicapris, in dorsum rejecta rsed in adversviri, hoe est , anteriorem partem projecta , & adunca: qua aduncitate assigunt se petris, in quas insiliunt. g. Gladiorumque vaginu. J Sic MSS. omnes ineredibili eonsensia: nequicquam
refingere haee verba aliter contendent Rhenano. Gladiorum vaginae ea eornua Vocitantur, quoniam vaginarum smilitudinem reserant, intus cava, in mucrin
247쪽
s atque recussa pernicius, quo libuerit, exsultant. Sunt δcoryges, soli quibusdam dicti contrario pilo vestiri, Jc ad caput verso. Sunt de damae, dc pygargi , & ' strepsicerotes , multaque alia. haud dissimilia. Sed illa Alpes, haec transmarini situs mittunt. CAPRI F LXXX. Simiarum quoque genera hominis figurae proxima, L δ α caudis inter se distinguutitur. 3 Mira solertia : vico inungi, , laqueisque calceari imitatione venantium tradunt: Mucianus dc latrun-
lentes , unde cornibus adhaeserant. Io. Sunt o 'es. J Herodotum transeribere Plinius nune videtur, de Libyaliaee prodentem, lib. 4. Melpom. pag. 18 s. hominum ibi silvestrium genera multa conspici, Ararumque pariter in hoc orbe penitus ignotarum : quales sunt
ψ .... Shou ... y- .-ρουν λιν,&e. Orygum Libycorum picturam ex hibet Boeliartus, lib. s. animal. pag. 'ΤΙ. quam secum communicatam ait a V. Cl. Dan. Huctio. Asticanam esse seram, tum hoc loco, tum lib. I . scist. 94. Plinius admonet. Fallitur Bellonius, qui orygem veterum putat esse, quam vulgo Gaetellam vocant. Nam Gaetellae bina sunt cornua in se recurrentia: Oryx vero unicornis est, auctore Plinio, lib. XI. feci. Io 6. post Arist. a nobis ibi Ia dandum.
i. Soli quibusdam di Ti. J Cum alii tauros silvestres asseverent in AEthiopia esse pilo similiter in eontrarium verso, ut dictum est sect. 3 o. I a. Sunt Africanae nimirum Herodoti, a nostris, quas Gallinaims nuit cirpant , longe diversissimae. Describit ili is AEliamis lib. 14. hil . animal. cap. I .rs. Et tuam. J Α elunibus albis nomen. Ε caprearum Libycarum genere. I4. Strepsicerotes. J Vide quae dicturi sumus, lib. x . sech. 4s.ls. J Capreas, rupicapras, ibices. i6. Hac. J oryges, damas, ceteraque, gignunt transmarinae regiones, hoc est, Africa , Libyaque. Sest. LXXX. I. Hominis Ut Ennius, inquit Cieero, lib. I. de Nati
Simia quam sumsi, turpissima bestia , lnobis. De eo argumento prolixius tota sech.
ioci. libri undecimi. Simiarum genera. indolemque describit satis curiose Scaliger , Lercit. pag. 67'. M
x. Caudis inter se. J Aliae enim eauda
carent, quas m καους Graci vocant: caudatae aliae, quas cercopithemia. Unde apud Martialem, lib. I . Digr. Icia. simius loquitur. Sι mihi eaura foret , eercopithecus
3. Mira solertia. J Aeumen ingenii, in quibusdam apte imitandis. 4. Vfeo. 4 Imitati venantes selet simiarum quoddam genus: quare se
ipsae inungunt : calceosique inducunt, quos exuere deinde nequeant. Strabo in Indiea hil oria . lib. is . pag. 699. Ire 3 is ore , es. , &e. Duplex , in-
quit, animalis hujus venatio est: quidi lpe quod naturae instituto visa imitari, ltugaque se ad arbores recipere maxime iconsueverit. Q circa venatores . eum iiii silentem arbori simiam viderint, posito in consipectu illius eum aqua catino , suos oculos ea inungunt: deinde pro aqua, visci eatino supposito, recedentes in insidiis se procul Olloeant. At ubi desiliens ex arbore sitnia. se visco in unxerit , connivendoque palpebrae eo- haeserint , accedentibus illis excipitur,
α ροῖς mi &e. Imitatur quoque simia, inquit, si quem calceos induentem vi-
248쪽
eulis lusisse , ε fictas cera icones usii distinguente : 7 Luna cava tristes esse, quibus in eo genere cauda sit, novam exsultatione adorare: nam desectum siderum & cclcrae pavent quadrupedes. Simiarum generi praecipua erga fetum affectio. Gestant catulos , quae mansite factae intra domos peperere, omnibus demonstrant, tractarique gaudent, ' gra- It citationem intelligentibus similes. Itaque magna ex parte complectendo necant. ' Efferatior cynocephalis natura, sicut Satyris. Calli- triches toto paene aspectu ἡifferunt : barba cst in facie , cauda late fasia primori parte. Hoc animal negatur Vivere in alio quam AEthiopiae, quo gignitur, caelo. I LXXXI. Et leporum plura sunt genera In Alpibus candidi, CAP. LV. quibus hibernis melisious pro cibatu nivem credunt cilic : certe lique D
INTERPRETATIO. a Gratulationem. J Videntur intelli- I sibi de ram festiva prole gratulemur. gere dum catulos suos tractamus . quod lN o T AE. derit : ideoque graves ex plumbo calceos pro his venatores suppomini. tum
laqueos siuri ieiunt , ut intrare quidem pes valeat, sed firmo interim vinculo
6 Rectat cera leones. J Amitas ab ho-sἰilibus effigies, ex ipsa ludi ratione, hoe est, ex ipsb latrunculorum motu, usu magistro dii inguunt. Vide Notas &Emead . num C L x I X. De simia cum Carolo V. Imp. latrunculis colludente , nota historia cst.
. Luna eava. J senescente ante eo I tum. Haec quoque SolinuS, cap. 17.
8. Sιmiarum. J Solinus loc. cit. s. U. ratior. J Reliquum caput Solinus transcripsit, loc. cit. IO. Ono ι phalis. J De hoe simiatum
genere, cui factum nomen a canina capitis figura, egit Arist. lib. 1. de hist. anim. cap. is pag. I97. aliique. Bellonius. Palmerius, ae Salmasius illud esse existimant, quod Galli magor appel-
. Sicut Sauris. J Vide Notas &Emend. ixum. C L X X. De eo genere siniatum lia e Solini paraphrasis. r Sunt quas vocant Satyros, facie admodum grata, gesticulatis moribus inquieta. Sin. LXXXI. r. Et isorum. J Sicuti caprarum, de simiarum, inquit, ita Se leporum. 2. Iu Alpibus eandidi. J Quales vidiste se in Alpium tractu, qui Delphinatum attingit. Vapincensi agro, seribit Ioeupletissinius testis, Nie. Chorier, lib. i. hist. Delphin. pag. 6s. In iisdem Alpibus esitasse lepores, perdicesque albas, Sealister , Exercit, 19. pag. 2Is. Scessitus Upsalensis, in Ephemerid. Erru
ditorum, I 667. D. 22. lepores, vulpes,
sciurosque candidos, hieme visos a se refert. In Norvegia, teste Th. Bartholino , de nivis ulu, cap. Is . ursi, lepores, eorvi , aquilae, milvi, accipitres que albi. Haec porro Plinius accepit ex varrone, lib. 3. rci Iust. cap. II. pagis
3. Niυem eredunt J Sed temere credunt: neque enim in eo cibatu eausa eandotis est posita. Domestica minialia, imprimisque anseres, nivibus avide vesci observavit idem Bartholinus , quanquam variis ea pennis essent. Assiduus nivium conspectus afferre potest matri cum phaninuae speciem coloris hujus.
249쪽
cente ea ' rutilescunt annis omnibus: & est alioqui animal intolexandi rigoris alumnum. Leporum generis sunt de quos si Hispania cuniculos appestat, fecunditatis innumerae, famemque Balearibus insulis, 7 populatis messiibus asterentes. Fetus ventri exsectos , vel uberibus I ablatos, non repurgatis intcrancis , gratissimo in cibatu habent: laurices vocant. ' Certum est, Balearicos ad vcrsus proventum corum auxilium militare a Divo Augusto petiit se. Magna propter venatum Cum φ viverris gratia est. Inficiunt eas in specus , qui sunt multisores in terra , unde Sc nomen animali 2 atque ita ejectos superne ca- Io piunt. N Archelaus auctor est , quot sint corporis caverime ad excrementa lepori , totidem annos esse aetatis. Varius certe numerus reperitur. Idcm utramque vim singulis inesse , ac sine mare aeque gignere. Benigna circa hoc natura, innocua & escule nista animalia fecunda generavit. Lepus omnium praedae nascens,
Et est alioqui. J Vide Notas &
end. num. C L X X I. s. Hispansa cuniculos. J Falli Varronem, Plinium , AElianum, Galenum, alios, qui cuniculum vocem Hispanam esse velint, Menagius ait in Amoenit. Juris Civit. Cap. 38. Pag. 167. A Graeca voce κυωνκωις originationem mavult defluet, unde emsicsta primum. deinde cuniculiu effictum sit. De reliquis alii sane viderint: quod vero Plinium & Varronem in hoc album reserat, immerito saeir, quippe qui absint ab ea mente longissime, ut mox dicemus. AEliano interim lib. 33. hist. anim. cap. I s. κ λeς. Polybio, lib. I x. pag. y II. κυm A. Gallis istis.
. Populatis mustam. J Strabo, lib. s.
s. Certum est. J Strabo, lib. s. pag.
34 . de pag. Is 8.ro. Viυerru. J Strabo loc. cit. pag. 4. hoe ipsum resere. γάλ--Vocat-ηλζύη φερει, hoe est, mustelas silvestres ex Africa importatas. Galli, des fureis. Sub terra tanta est hujus animalis serocia , ut decup Io majorem se cuniculum superet, atque interficiat: extra i
ebras, depouit hvic letoeiam. lii. Vnde se nomen. J Ab eo quod, ut
Varronis verbis utar , lib. s. de re rust. cap. I x. sub terra euniculas iψ facere soleaint, ubi lateaint in agm. Non igitur Uarro, Pliniusve , vocem Hispanam cuniculum esse voluerunt : sed in Hispania primum a Latinis colonis eo deductis, ex foraminum, quae animalia ista sub terra fodiunt similitudine, ipsis .etributam, mox donatam civitate & La
2. Archelaus. Pollux, lib. s. p. I 2. pag. 2 3. & AElianus, lib. 1.hist. anim. cap. L. Archelaum in eam rem citat & Varro, loco proxime appel
13. Idem utramque. J Hoe est , eunctis seminis non modo eoneipiendi, sed implendi etiam potestatem cile. Haust hoc
Archelaus ex Democrito , cujus verba exstant lib. 19. Geopon. cap. 4. pag. 66. Negat merito Aristoteles, negat experientia. Vulgati erroris caulam aperuimus seist. 7. hujus libri , cum de fibris seu eastoribus ageremus.14. Benigna. J Haec Plinius ex Herod. lib. 3. Thalia, n. Io 8. pag. 2o . ubi totidem plane verbis exstant. II. Omnium praeda. J Quem omnia ve- .nantur, inquit Herod. sera. ales, homo : ὀ ἰυετα θνριου , 5 θνιθας, 5 -3ς- .
250쪽
solius I praeter da sypodem super tat, aliud educans , aliud in ulcro pilis vestitum, aliud implume, aliud inchoatum gerens pariter. Nec non & vestes leporino pilo secere, tentat tim est, tactu non pertia de molli, ut in cute , propter brevitatem pili δ' dilabida s. L X X X II. Hi mansuescunt raro , cum seri dici jure non pota 1 CAPRτ sint: complura namque sunt nec placida, nec fera , sed mediae inter L V i utrumque naturae', ' ut in volucribus, hirundines, Rapes: in mari, stelphini. Quo in genere multi & hos incolas domuum posuere stC A p u et mures, haud spernendum in ostentis etiam publicis animal. 3 Arrosis LV M. Lanuvii clypeis argenteis, Marsicum portcndere bellum : Carboni Imperatori apud Clusium fasciis , quibus in calceatu utebatur , cxitium. Plura eorum genera in Cyrenaica regione: alii lata fronte, alii
que superiatare eertum est , idque Alianus docet lib. . hist. anim. cap. xl. ac Plinius ipse libro 7. se h. s. at seper-ntare tam numerota sobole, haee vero est unius leporis, peculiaris ac propria
II. Prater dab dem. J Hoe vero Plinius Herodoti verbis adjecit. Quid verodasypodis nomine intelligat, haud ita
proclive est statuere. Leporis epithe- 'tum μαγος videtur , a villosis pedibus si e cognominati. Et a lepore tamen nune diversim facit : a cruriculo Pariter, & a luore, tum hoc Ioeo . tum libro de eimo, se a. 83. Haesitasse ipse vi. detur, lib. 7. sech. s. cum ait: Prater
mulierem pauca animalia coitum novere gravida. Vnum quidem omnino , aut alte
rum superstat. Leporem enim, dasypodemque intelligit , quae num inter se distrepent, dubitare eum ex ea loquendi sormula. unum aut alterum, sor apte colligas.1 g. Aliud implume.JIta MSS. omnes. Transsate dictum pro depili. Haee iisdem iste verbis. Herod. loe cit. Oppianus , lib. 4. Cyneg. sub finem, V. 122.
Alianus . lib. 2. hist. anim. cap. I L.
Is. Dilabidas. J Vestes nimiruan : vel dilabidam, ut habent Reg. I. & Com. I. i. quod ad brevitatem pili referri potest.
Se t. LX X X I I. r. Hi mansuescunt 3 Lepores scilicet, de quibus proxime dictum est : non dama, uti ex postrema superioris capitis syllaba, huc perperam translata, effingere conati sunt Parmen. sis editionis auctores. x. Apes. J Ita M S S. omnes. Varro, lib. . de re rust. cap. I s. apes in seras& eleutes dividit. Feras Leo, inquit , ira sisestribus locis pascitant: cicures, qu sin cultis. Ferae certe dici non possitnt, praesertim eae quae assiiduo hominum interventu , qui alvearia curant, fuerint delinitae r placidorum enim animalium in morem inter homines degunt. Sed neque placidae omnino : quandoquidem facto examine aliquando abscedunt: aculeis saeviunt , hominumque contactum fugiunt. Paria feritatis ae placiditatis , delphines hirundinesque, argumenta prae
3. Arrosis Lantivit. J Vide Notas de Emend. num. CLXXII. De bello Mars eo diximus lib. 1. stet. 8s.