장음표시 사용
271쪽
eetio deinde in Notis M S S. eut Ioeum hune sie immutarent. Larax animal ho rendi morsu , arbores juxta flumina, ut ferro , eadu : homne turra comprehenso &e. Pliniumque seeuritatis, negligentiae, supinitatisque arguerent et de fibro tamen ip-sb id quoque experientia eomprobat, quam cepere oculis ii , a quibus nos & hane morsus vim prope ineredibilem , & alia quae castori a Plinio adseribuntur, tam esse vera didicimus, quam quae verissima. Haec dudum seriptis prodidit Alestius M. qui se ab iis accepisse profitetur . qui, ut ait, erant experti valda circa Castores. Castor , inquit lio. 7. de animal. tract. I. cap. s. pag. 12 I. habet dentes fortes vatas . san exit de nocte de eaveis riparum, amputat ramos arborum qui sunt
circa fluvios , construit sibi casas ex eis. . . . Caudam autem habet Iaram -- mosam . quia per illam natat insequendo pisces r restes ejus su M id si voca reastorium. Dentes autem habet θνtes . ely, est animal mordax, aliqua do mordos homines :-Heunt quidam morsum illum non sanari , nisi iam audiat fracturam ὐ-
sum eastoris .... Et abundant ista animalia maiae in lanibus Amaamia rarabus min ter- Scuvirum, Polonia. Prusia. Rusa. Eadem iterum repetit, lib. 2. trach. 2. cap. I. pag. Quibus sunt ea consentanea maxime, quae de fibris sive castoribus narrant ii a quibus frequenter visos accepimus : Nam & res ab iis . morsu fractas, exstructasque ex arte calas ipsi visas a se reserunt. Castoris dentes aliquando & nos tractavimus, duritiei prope incredibilis : frangi vix ut ulla vi queant. Λααμ porro cujus Aristoteles meminit, animal est amphi-bium , lutrae fibroque eongener : eui vis proinde par inesse possit. Sin. so. XCII. A parm . m. J Libri omnes editi, A partu duas habent Misa. r sed voculae duae postremae absunt a Reg. I. L. Coib. I. 1 Paris. Chissi. &e. Referumtur enim haec verba. A partu duvi, ad dictionem subsequentem , pasta. Duas , inquit, a partu herbas pascuntur, ut ante partum unam. Ita Virgil. lib. . Georg.
apes pasei arbuta dixit. Ibid. X C III. aras se seselis. J Mita hie eruditorum dissmisio de utraque hae
herbula. Posterior Salmatio non plaeet, qui siderim reponit, in Solin. p. xx . Prio rem improbant PelIieerius in notis M S S. & Bochartus, parte I. de anim. l. 3. p. II. pag. 89 I. Arbitrantur hi nimirum Pliniana haee aerepta esse ab Arist tele lib. s. nish. anim cap. c. pag. Io I g. cujus verba haec sani r mi ετω πιαν , . θίει - σὐν επρωρον s εἡ τ σεολιν θ' et ἐπια, s φα - , δε- ἔρχεται opstis m-ινα παπιν. Hoe est, A partu statim, haeis edit, indeq- accurrunt adseselm , --que depasta se rursm ad catulos reisunt. Addunt vesον Aristotelis, qua voee Graeci membranaceam tunieam , qua in utero fetus obvolvitur, significarunt, herbaec jusdam nomen Plinium artatratum esse r atque a partu duabus purgari, quκ ch rion dc seselis appellarentur, somnieulosum alterius vocis interpretem nobis reddidisse : Inde emendatores haud satis petitos, pro thorion, qua aros restri Psisse. At seselis certe nomen retinendum esse, advertus Salmasium evincit apertissim
hie Philosephi Ioeas. Qii id si ex eodem colligam & aron non defendi minio
posse, sed εc oportere Seeundas enim statim a partu vorari est. Ouid si ad vim veneni depellendam , cpiam illae eontinent, pasci a cerva aron, si vera acontem,s nam herba est eadem ex probato idoneoque seriptore ostendero Annon palam fiet ab Aristotele Plinium non discrepare i sed qua ille neglexit . explicatius tradidisse 2 servandamque Aron, quam recem dudum lectio exhibet, manuque scripti libri permulti r etsi in quibusdam legitur, qtia ramo se seselicis appellantur t Auctor is est doctior multo , quam elegantior, Albertus M. lib. 8. dα animal. tract. L. cap. I. pq. xso. Cum, inquit, femina cervi peperit primo . si potes, comedit herbam . qua drancantea vocatur , vel aliam , qua similem virtutembuat contra venenum secundina, quam semper cerva partam comedit. ct tunc retrod partum. Et paulo postr Amplius autem, quando parit erema, suco comedissecundinam , antequam comedat hver terram . o, eum adhue ad aret partui r Et est opin o quorundam . quo Gundinast senenosa, propter quod comedit draconteam. Qui
etiam alios ad usus dracontem acerva mandi docet idem, p. xsi. nempe Ad dent
272쪽
examendos. Noe vero eum aut certo didie isse experimento neeesse est, aut ab iis hausisse seriptoribus . ex quibus Plinius sua concinnavit : qui lib. 1 . cap. Iε. sect. y a. aron commendat ipse pro antidoto eontra venena. X C I V. saltumque demonstrant. J Absurda solini paraphrasis. eap. Is . pag. Et assuescame salire per abrupta. Saltus late Iustrum est, & cubile, ut Turne bus admonuit lib. Advers. cap. 12. Aristoteles . tum loco cit. tum lib. 6. hist. cap. 29. pag. IO. ταθμὰς vocat. EPις --ς νεύρους ἐπi πώς ςαθμουή ἔτι του τὸ γειον αλαῖς Ge αφυ- , m γα α ουαγεισα μίαν . ροσα .ir ν, οῦ ψώωθυ ἐδου γύς ἐ-πὶ.μάχους. Assuescit hinnuleos perere lustra : quem Deum pro profugio habeto saraeum illud est preruptum, uno aiuru : ubi etiam pugnare solet adversus eos qui se adoriuntur.
X C V. Mulcentur fistula pastorali, eantu. J Negat Salmasius in Solin. pag. xxo. de fistula Aristotelem esse Ioeutum et sed de sibilo, qui solo ore editur. esses aecipiendum esse. Tamen eum Philosep lii Ioeum. quem Plinius nunc reddit, lib. s. cap. s. pag. Io I. interpretatus Scaliger, ἁλι- - θηρευο -- - ἔλαφοι σκιῶ-ν S ι όπων, ita vertit, Capiunt venatores eervos Astula cantu. Et
qui plus in ea lite dijuditanda momenti habet , de fistula haud dubie Plutat-chus aecepit , lib. de solei t. antinat. pag. 96 I. Κηλοταε μῶν ἐλαφοι , inquit, 'ἔπποι συριγξι ς αὐλως, τὰ in s. ει - f-ώMAM'tra βια μψει πιὰς εγξι. Illieiuntur ae deliniuntur cervi oe equi si lis atque tibiis paguros e saxorum cavernis in eliciunt utina fistula cantu. xenophon item in Geopon lib. I s. p. s. pag. 467. A ia st lemia ων ἐμιμελών εν- σαι. -' Σαφωγ- , αμ' ηδε-- et Maevoi, ῆ μις-Tibias fistul/υ eoneinuas audientes non aus sunt, &c. X C U I. Atems autem utriuslibet odore comitiales κη orbi deprehenduntur. J In edi- Ibid. tis ad hune diem libris. scriptum est. Accensis autem utri bet, serpentes fugantur. Nos admonitu eodicum Reg. i. 1. Paris Chiill. Tolet. & Salmant. quos Pintianus laudat, has postremas voces expunximus, quoniam ejus rei fit postea mentio : prioresque lanavimus. Solinus tamen Unovisse & illas hoe loco videtur, seribens cap. Iy. pag. 3s. Si fugare AEngues re ιαι , utrum veIis, urar e qua ustrina praterea nidore virium verit ιυ deterit, si cui inest λαγονιψ comitialis. Sed ex dicendis postea hue antevertit. X C v I I. Ruin O, moritur huis timori. J Chissi. cod. timor. Perperam sane r Ibid. timori febrium mederi dixit, quod efficeret id morbi genus ne metueretur. Ita Solinus aeoepisse videtur, cap. Is . pag. 3s. Patuit nunquam eos febrescere: quam ob eatisam eonfecta ex eorum medullis unguina, sedant calores hominum languentium. x C v I I I. Et spina simili modo eminer. Rostrum, ut in paris, est. Interpun-- 1.ctionem hujus loci sanavimus, cum Pintiano, ab Aristotele adoroniti, cujus haee verba, e lib. h. hist. anim. cap. I . pag. vos. και ἡ ἀγς ἐ-ἐπικήν ἐψίαι γῆ π, sie reani debent. Et dorsum melius quam spina j piscium modo a minet.
Prius legebatur, o, simili modo. E/mnet rostrum &e. x C I X. Suillo. J Simiae selliae dixit Aristoteles r T. --- χευίων - Λ Ibiac erri v. Verum quid si pro ames Π μου in Aristotele seribi oportuerit, θήκου Nam eaudata simia nihil vulgatius e de porcaria nihil legere me memini. Sed te ipsa elian leonis rostrum , nec simiarum rostro simile esse , nee sit illo, docent Anatomici. qui elimaeleonem ante annos quindecim Lutetiae dissecuere ista quale sere pistium est. C Circa Caprificos. J De eaprifieo arbore hoc aeeipiendum putarunt CIaimon- Ibid. dus nescio quis. 8c Anatomici Parisienses di eumque intelligerent nihil semeiaeae. cessisse chamaeleoni. ex arboris hujus vicinitate atque ascensu , Plinii placitum falsum esse pronunciarunt. Circa Capricomum ille reposuit: isti plaeidissimum eo tempore id animal esse deprehenderim t. nedum feritate praeeipua , ut Plinius asseverat Nos Caprifieiales dies interpretati sumus de quibus Plinius, lib. x i. sectias . sivi metus tandemia Attici signum derim, Caprificialem diem Uuleano δε-
273쪽
erum. Haee porro Voleatralia celebrari solita , decimo Kal. Septemb. hoe est , sub finem Cani eularium dierum , testatur Romanum Calendarium vetus apud Gruterum, pag. UR &sis ei. C dissimularet Solinus. cap o. pa . s . hoe animal Indieum, unaque tarandum Plinii, AEliani, aliorumque testimonio Seythici . Athiopiae dedit. Eadem AEthiopia , inquit, mittit Lycaonem r Lupυι est te mire jubarus, ct tot modis varius , ut nullum illi colorem dicant abesse. Mittit O
s. 7. 14. CII. Eorum coitus hiemis initio. J Exercuit hie loeus summa ingenia , dum
.eibi; Philosophi , unde lixe accepis sunt. medicinam facere voluerunt Aristotelis fixe oratio est. lib. s. hist. anim. cap. 3 o. pag. 7 3. πιν g ὀνέαν mιe γα ς mi:ς ου ἐλαφεζολις dis &e. quem locum egregie emendavit Petavius noster, lib. s. Var. Dissert. in Uranol. cap. 7. pag. 238. Legendum enim admonuit . gσι. era Neo ιh-ς s φωλε χι νώχει 'Eλας ἀολιῶνος. Coit mense Novembri, Iatet autem νιsque ad Martium. Incipiebat nempe Posideon ei rea xxv. Novembris: Elaphebolion , ei rei ter x x II. Februarii. Cui emendationi mire δε-vent ea, quae tum Philosophus, tum AElianus. Pliniusque , de ursis rum secessu, partu, egressuque narrant. Plinius enim coire hiemis initio scripsit. quod quidem ei rea Idus Novembres statuit ipse Iib. h. sect. 47. Elianus, Itb 6. hist. anim. eap. 3. ς mane mν, hieme parere, trieesimo scilicet , ut Plinius ait, post eoitum dier nee ante tres mentes a partu catulos, frigoris metu, ed cit e latebris, inquit AElianus idem , Ω' H κωρὶν οῦ τλκρω38,m mmc μ- Γ αγαίοιω-ὐ τά-Hoe est , tertio post brumam mense, verno iam tempoIe, ut ait
Aristoteles , Itb g. his . anim. eap. xx. p. 938. Di φωλῆ. . ς ατ αξα,ἐν Uς Mooους Tis is παιῶς ἰαυς, vita etiar ν μονα MMAI παῶν. Sie quaternis omnino mensibus , quod Plinius mox ait, seminae latent: nec legendum , feminaque remis , ut Salmasius putat, in Solin. pag. 3I7. sed femina quaternis. abid. C II I. Nee quidquam rarim quam parientem vi ere ursam. J Vero mihi propius videtur , quod Plinius , quam quod Philosophus narrat, lib. s. hist. eap. 3 o. pag. 7 3. Κύουσαν y-, ευγον ε ι λαζιλ Prmiam ursa non sine negotio eatitur. Rursusque lib. 8. cap. 12. pag. 938. Κ-- γ' αλίς ή - ὐδνis, ex re cur ιλι-
γουν tἈ- . Pragnans uro aut AE nullo, aut a pauras capta fuit. Mirum enim prorsus
est . ursam praegnantem non capi, cum tamen id fieri tam iacile queat . ibmno
C I V. Exeuntes herbam Pandam aron nomine. I Caram ex suis M s S. Salmasius reponit, in Solin. pag. 111. Defendunt Arm. non solum nostri codices,& editiones antiquae, sed & Arist. lib. s. his . anim. cap. 11. pag. 938. & Iib. s. cap. T. pag. Io 11. ν ων . m. Plutarchus item , lib. cli solertia anim. pag. y . H' g αλος. οπιν ως ς φωλεου παρελθη , γ ae. ειθιουσα αγραν αkιον. Et AElianus, lib. s. his . anim. eap. 3. ἔ- -γιλθη, ζ χIM H αρου ς ά: ἰου Pi . CV. Dentium pradomantes ora. J Ita M S S. omnes. Rex. I. L. Coib. I. 1. Patis Chim. Tolet. & vetustae editiones omnes. Ex Aristotelis libro cap. 7. pag. Io xx. eastigavit Barbarus . emn dentiunt. pradomantes ora. Graeca Philosbphilixe sunt: Καὶ τα ξυλα δῖ --τα ,-όμίφυοῦσα , lira a mandunt, tanquam dentiant: Quare agnoscendum potius fuit cum Pintiano , circaque surculos, ae sidentiant, sive reia dentiant, radomant ora. Posset etiam legi, aentium pradomant oras, ut esset intellectus, torpentes diuturna cessatione dentium extremitates . e citare arborum surculis ursia, Ac ad vestendum veluti reparare. Minus apte alii
ediderunt, circaque surculos sentium. Abscedit Iongius paulo a M S S. eodi eum vestigiis, Pellicerius in notis M S S. dum legit, intium predomant stuporem. Ibid. C V I. Oculi eorum hebetantur. J Uiti hactenus libri . oculi eorum hebetantur
erebro. Nos illud erebro expunximus: abest enim a eodd. Reg I. 1. Paris. Vet. lee. eeterisque. Solini parapli rasis. Latent quaternis mensibus I mox egressa ι Hem liberum, tantam patiuntur insolemiam lucis, ut putes obsitas eacitate.
274쪽
C V II. Ingred untur Chissi. eod. Ingrediuntur in pedes arborem. Ibid. Inepte. Albertus M lib. 7. de animal. tract. I. eap. s. pag. 12 I. de ur rAliquando etiam pugnans ambulat. , stat erectus si per pedes posteriores, &c. CVIII. Unum amplius. J Libri impressi, unum non amplius, addita perperam negatione, quam non agnoscunt M S S. Reg. I. 1. COlb I. L. Chrsn. Paris. &c. C IX. Non ut remur plerique, vita hominum supervacuum est. J Pintianus ex Ibid. suis e d . Non in rentur aliqui. Diti ad hune diem interpolato eontextu , Non verentur aliqui dicere. Nos secuti sumus Reg. I. 2. Coib. I. h. Paris. dce. Ita mox . in pecude, ubi editi, in pecore habent, reponi Iussimus ex iisdem M S S.& Chimetiano. . C X. Quo gustato tanta illa vis , ac ceteris quadrupedum imperitans. J In M S S. Sec t. s .codd. legitur, ut eeteris. Unde scribendum fortassis fuerit , quo gustato tantillo ea vis est , ut eueris &e. Solinus enim transcriptor, cap. 27. Pag. I . Leontophonas vocari accipimus bestιas modicas, qua eapta exuruntur , ut earum cineris albergine earnes polluta, jactaque per compita concurrentιum semitarum, leones necor , s quanis rarumcumq- ex ita sumpserant.
CXI. L eum humor ita redditus, ubi t untur. J Lynces subintellige. Salma- ibid.sus in Solin. pag. 88. emendat, ubi gignitur , perinde quasi urina gigni latine dicatur, ae non ad lynces id referendum sit, librorum Ilane omnium adstipulante consensu, ut proxime antea Plinius hae ipsa senione dixit , ubi leo e
C X II. Serpentium Vipera sola terra dicitur condi r cetera arborum aut saxorum Sea. yy. eavis. J Voces hae vipera sola. & tetera , permutasse sedem videntur , si non aliun de Plinius haee aecepit, quam ex Aristotele, qui contrario plane sensit scripsit,
autem sub saxis abdunt sese. Et Aristoteli quidem experientia ipsa adstipulatur, 3c Charasius , lib. de vipera, pag. 7. Ne quid tamen in Pliniano contextu immutem,
codicum omnium consensus Vetat.
C X III. In India vero 'sa monte. J Codices Reg. I. Coib. I. x. Paris. Seo. Chissi. Nyso monte, pro 'o. Nam apud Arrianum . in Indicis , pag. sos. Nysa mons prope Nysam oppidum collocatur. Ut inutilis jam videatur Pintiani conae ra. scribentis, In India Mero 'sa monte: Pellicerii quoque emendantis,
C X I V. Nicomedis Birdinia regis, uxore ejus Consingi iacerata. J Portentum S a. 6 I. id nominis sane videtur, sed ut refingam aliter, codicibus omnibus M S S. sui exhibentibus. equidem laboro. Alio tamen nomine video hane Nicomedis uxorem appellari a Teterae, Chiliad. 3. hist. Iis. Vers nelnpe Dit xelem , tum in libris editis , tum in perantiquo nostro e Xemplari manu ex
CXV. Cascellium. J In libris editis, Ceselium. In MSS. Reg. r. 1. Paris Chissi. Ibi . Dalee. Carcellium, haud ita aberrante scriptura a vero nomine, Cascessium, quod frequens oeeurrit in Inscriptionibus Gruteri. Maerobius lib. 1. Saturn. cap. s. p. 3 i. Cascellius Arisconsultus urbanitatis mira . libertatisque. Ubi temere glossatores Caciliam in notis tonantur reponere. Horatius in aIte Poetica, v. 371. Nec scit quantum Cascellius Aulus,
275쪽
sed tamen in pretio est. Hunc Pomponius. lib. I. Dig. tit. 1. de orig. juris 41. in Jariseonsultorum celebrium albo ponit : -- Cassessivi Mucii Volo i t seliboni , ex Plinio, a itori qui deinde in imus honorem testamento Publium Miarium nepotem ejus reliquit heredem. Fuit autem Leuastoriiu, nec ultra proficere voluit. eum illi etiam Augustus Consulatum offerret. Hine emendabis Valerium Max. qui lib. 1. cap. L. A. Casellium. virmn juris civita scientia clarum appellat, i lege, A. Cas cautum qui multa de partibus Cafaru s se enim emendo , cum vulgo legatur, de temporibus Casaru 2 ιiberim loquebatur. Ibid. C X VI. Titium Sabinum mapia populi Rom. eorona J Ita reseeripsimus, admonitu Reg. I. L. Coib. I. L. Paris. & Chim. ipsiusque adeo Ta citi, lib. 4. Annal. pag. r13. Anio Silano. inquit, Silio Nerva Coss. De manni principium ancessit, tracto in earcerem illustri Equite Rom. Titio Sabino. Obami citiam Germanici. εce. Prius in libris vulgatis, T. Sabinum, hoe est. Titum. Mox ubi editi legebant. Magna Populi Rom. eorona circumstante, vocabulum circumstan-re . ceu glossema expunximus, quod abest a M S S. omnibus. Ex iisdem paulo ante abjecti pro abjecto rescripsimus.
Ibid. C X U II. Bam silans-oceutra , quam significans demo iratio est. J Iti MSS.
ct occultasset e unde legendum sorte, occultans se, quam Anificans Audacior certe emendatio Jani Ulitii legentis, quamis aquam transtiens se occultas et . contra omnium M S S. fidem. Ibid. CXVI M. Ductorem e canibus-ducem. J Janus Ulitius in Cyneg. Glatii, pag. Lox inanis talitologiae vitio haud carere putat ductoris de Luis repetitionem. Perperam prosccto, ut interpretatio nostra deelarat. Addit vidisse Gelaetum in quibusdam M S s. pro duabus his voculis, o ducem, legi Lintiscum e unde ipse L cistam effingit. Suspecta mihi Gesineri fides. Subjicit Ulitius, seripssse Servium& Isidorum , LIcistos diei auctore Plinio , qui ex lupis & eanibus nati: illum Eeloga 3 istum lib. ix. cap. 3. Videri porro id hausisse ex hoc ipsis loco, unde librariorum culpa interciderit. At cur hine potius, quam ex libris Dubii Selmonis, sive Hymologiarum . quorum nos meminimus alias , quosque non semel veteres Grammati ei laudant Ibid. CXIX. Rex Albania. J Non tamen fuit ranis iste Albanus. Indicum saeit Strabo tib rs. pag. scio. Unde Solinum redarguas, & si qui alii sunt, qui hunc Plinii locum ad Albanos eanes detorserint. Paulo pos . cum in Iibris editis legeretur , immobili racente Eaque se nitie ere. Nos codi eum meliorum admonitu, Reg. I. a. chim. Paris ita scripsimus, distinximusque t fauente eo. Seua sexmm.
Ibid. C X X. Moxque inermit. J Ita Reg. 1. & Chissi. Nam Reg. i. & Paris mend se, meaeque in cervicem. Sed adhue deterius editi, mox ingruit. Solinus transeti-ptor : Mox viso et phivito , inquit, notabiliter exsultans, belluam primum asia fatigatit. Notabiliter clixit, quia increvit animis. Nec multo post, rotatam seripsimus, belluam scilicet, pro rotatum.. εχ. CX X I. Canum generi bis anno partus. J Prius legebatur in omnibus editis.
Canum generibui annui partus. At Reg. I. 2. ceterique Omnes MSS. Canum Pne
vibias anno partus. Unde nos partim ex codicum vestigiis, partim ex reipsa intrepide seripti mus , Canum gen/ri bis avno partus. Quin etiam verba Aristotelis, a quo euncta sere haec Plinius mutuatur , l. s. his . anim eap x3. pag. σε I. & lib. s. cap. 2 . pag. 736. de eane paria fere sunt: Tεκπια y-ἰ υεται ι m, o --e . A partu, inquit. sexto mense rursus implentur, nee prius. Ae Plinius demum ipse, lib. io . sech. 83. Ineuntur a partu sexto mense. ιά. C X X I I. Tredecim talentu. J D si libri omnes xv r. sive sederim Iegant, eum tamen , ut alias monuimus, a x Ii I. ad XVI. proeli vis admodum usitatuque librariorum lapsus in hoe opere sit, probatos auctores qui tredecim talenta leriptis prodiderunt, sequi nunc maluimus, quam imperitorum amanuensium errorem er-
276쪽
rate. Equus Alexandri Regu , inquit Gellius. qui hausit a Plinio nostro , lib. s.c. 1. p. 3Iy. γ capite O nomine Bucephalin μιι. Emptum Chares scrinis ta tu tred iam .... aru nostra summa est . sestertia C C CXII. Plutarebus in Alexandro. pag.
C X di III. Alus passim recipiens. l secuti sumus codices Reg t. 1. Paris Tolet. Ibid. Me. ipsumque Pintianum : eum in editis perperam legeretur , pa m rejιcrem. Emendationem certe nostram . & interpretationem mire Solinus adjuvae, in prioribus Notis ad hane sectionem, n. Sed & paulo ante magis probat, regis instratumatus , Pellicerius in notis M S S. quam regio instratus ornatu. iC X X IU. Equum adamatum . . . . usque ad coitum. J In M S S. x quo in re IMd. m. Ouid si legas. usque in rogum ' Nam Hyginus, fib. 1 3. Semiramis, inquit , in Babisma equo amisso in nram se conjecit. CX X U. Scythici quidem equitatus eq-rum gloria strepunt. Ocris regulo eis. J IM . Prius legebatur, Scytha quidem equit tus , equorum gloria strepunt. Ocelso denique ipsoriam rediis. Nobis vero a M S S. fide descis re , Reg. I. 1. Coib. i. L. Patis. Chissi. dce. religio suit : cum praesertim sincerior ea, quam exhibent, lectio vi
C x x v I. Centarerum.J Male invertit omnem hanc historiam Solinus, eap. 4s. Ibid. pag. 7 . seribens : Cum pratio Antiochus Galatas subegisset, Centareti nomina ducis , qui in acie euiderat, equώm ovaturus insiluit, e . Plinio enim AElianus adstipulatur, lib. 6. Eist. anim. cap. 44. l T 'Amrὸχη θιππυ ο Inme-- τω δα- , ψ -γώ-- ο Γαλα ν, αμερῆν τ Ἀ-χυ ὀν Ο μαχ λι- s τυ Γα Κεν-α- εν , s A lianum a Salmasio neglectum miror, qui pag. 8s . in Solinum , Plinium ex ejus transcriptore, cujus fidem de eruditionem cepe ipse desiderat , eastigare hoc Ioco nihil veretur. C x x V II. Ingenia eorum inenarrabilia jaculantes obsequio experiuntur, difficia sin. Io eonatus corpore ipso nixuque invitantium. J Et si defendi recepta lectio potest , tamen admonitu codicum Reg. I. 2. Paris. &c. distingui legique satius videtur.
Inseria eorum inenarrabιtia :faculantes obsequia experi utur ... nisuque rura nitum, vel juvantium. C x x v I I I. Exerasso in carceribus auriga Albato Corace , occupatere prima reum obtinuere. onmentes, effundentra Ommaque contra am lor, qua debui t raris
simo auriga insipenta, facientes. J Locum hunc editores Plinii, verbis partim de
tractis , partim immutatis, partim etiam temςru adjectis egregie interpolarant, in hune modum : Excusso m carceri uriga uuat 3 et palmam occupavere, prima tiam obtinuere, opposita effundentes, omni γε de C. Nos uti edidimus, ex eodiei bus Reg. r. L. Coib. I. x. hi Q. PMis nullo scrς apice neglecto. vel immutato, expressimus. C x x l X. Ad eretam stetere. J Ita nos restituimus, ex codd. Reg. I. 1. Paris ibis Chim &e. Interpolatores metam scr)Pserant, creta pro mera sumitur, quoniam signate metam ita Circo crein solebant , ut esset conspicua. Seneca, epist. io g.
pag. 469. Hanc quam nunc tu Circo cretam vocamus. calcem antiqui Hrebant. Isi
dorus, lib. I 8. Orig. cap. 34. Septem β' ri quadrig/ currunt , quorum sinu est erata.
Plinius ipse lib. 31. sech. 18. Est . vili imo i de creta loquitur qua Ciretim
pr dueere ad victoria notam , instituerunt m orer, in Circensibus ludis perstringe te hoe Ioco quiddam obiter, opem pretium visum est fore: utque a Circo qui dem. in quo nebant, traxisse nomen , pervulgatum est : at duum generum eos
fuisse, haud ita obvium t patricios scilicet. plebeiosque : illos per patres agi sblitos , per plebem istos et inde petitam appellationem: Illos ab Imperatoribus, Consulibus, aedilibusque curulibus: ulosetis assilibus plebis et Patri ei os in circo
277쪽
maximo, in Flaminio plebeios : illos varia anni tempestate, atque occasone : hos stato die. a. d. x III. Cal. Novemb. per triduum , ut veteres Fasti testantur. Plebeiorum Cireensium praeter Plinium hac sect. meminere Livius passim, Valerius Max. lib. I. cap. 7. n. 4. aliique. Asconius Pedianus, Drat. L. in Vere plebeios ludos appellatos ait. quos exactii regibus pro libertate piabis fecerunt , aue pro reconciliatione plebis post secesumem in Aventinum. s.a ις C x X X. Generat mas ad annos trigista tres: ut pote cum a Circo post vices vim annum mittantur ad sobolem. J Iia M S S. omnes. Solinus certe nihil de Cireo, cap. 4 s. pag. 74. In annum tertium , inquit. , tricesimum generant, ut pote etiam post vicesimum mittantur ad Dbolem reficiendam. tam ob rem aliis plaeet, ut pote cum iccirco. Mihi certe non placet : cum enim paulo ante aperuerit , qui Circo equi quaerantur, nunc idem qua aetate a Circo abiant, de veluti manumitia
tantur, ac rudem accipiant, aderit.
Ibid. C X X X I. Mittantur ad sobolem. Opimie ad quadraginta durasse tradunt. IPlinii editores, hane vocem Opunte nihili esse arbitrati , locum hune sie interiapolarant: mittantur ad sobolem reparandam. Et ad quadraginta &c. Sed hane vocem reparandam nulli apnoscunt codices. Reg. I. L. Paris & Tolet. quem Pintianus habet. Opunte exhibent: confirmatque Philosephus, a 'uo haec petuntur , lib. s. hist. MIim. cap. 12. pag. 7s . E, 'orira ty ό φορςἰου Ἀ-ος Herebis ιν o noxae -- op -- -ο α σγάλη συνωπέκιν. Agnovit hane Opuntis lectionem Solinus. cap. 41. pag. 7 . male is oppidi nomen quod in Loeris Epienemidiis suit, qua silet supinitate in equum ipsum transtulit. Notatum etiam a e rimus, inquit, inmitem nomine equum ad gregariam venerem durasse in annos qua
ibid. C x x X II. Si quis prare tum habeat ore. J Conjunxit haee eum praeredentibus
Solinus ea transtri ians, con; unxere & PIulii editores, in hunc modum :flatim edito partu devorat feta , aut partiren ad ubera non admittit , si quu prareptum habeat. Ofacta in rabiem id genus agitur. Sequentibus nos annectimus, eum Pintiano , uniea periodo ea pariter includentes, ex Aristotele , cujus locus hie est in texto volumine de hist. anim. cap. pag. T. ἐ- πs λαζων, ς σωπος. ψ μαινέτω -ρός τ ι ν. Hoc si quis praveniens auferat, odore ejus solicitata equa . surgit: atque ubi olfecit, furit. s.ct. ε . C X X X III. Hi sunt quos ιhieldones meamus se. J Ita MSS. omnes. Nihi Io minus Τhiellones potius, sive Thellones libentius agnoscit Lud. Carrio, Iib. x. Emendat. cap IT,. quod hodieque Germanica lingua Asturcones equi Tedemersappellentur. Pellicerius in notis MSS. Tollutones magis probat, scribente Sene- ea, Murconibus, oe Tollutaribus mannis. Ex M S S. codicum fide, & Pinti num quoque secuti, voculas halce duas, hi sunt, adjecimus, quae in editis desideratantur.
Se r. cf. C X X X I V. Generi mirifiea. J Sincera haec lectio , quam exhibent libri omnes manu exarati, non item ea, quam vulgati Prae se serunt, geruli e nec quam Pellicerius in MSS. notis reponit, ruri mirifico : nec quam Salmasius ex corrupto codice probat, pag. in Solin. muni ea.
Ibid. CX XXV. Nec nis assuetos potant fontes, qua sunt in neuariti. J Bliti ad hune diem libri, qui sunt. Nos ex Reg. r. cod. N Paris qua, ut ad asinas reseratur, quae in armento degunt. Nam gerulas in itinere , quastibet his aquas loeus obtulerit , bibere quis nescit Ibid. C X X X V I. Asino moriente miso. J Constans haec est omnium e leum M S S.Iectio, si unum alterumve exeipias, in quo visu legitur : unde suspicari quis possit, num ea loci sententia sit, Deficiente in asino oeulorum visu , non longa post ipses quoque deficere. Consimile est illud sectionis . hujusce voluminis rSuem amisso oculo putant cito exstingui. Risu digna plane ae sibilo Marii Mattii conjectura, lib. L. Opin. cap. Is . pag. 34. existimantis ex sympathia commu-xi non asino .lum, sed homini etiam, & multis aliis animantibus, quae visi, compare
278쪽
eompare meiente. metunt & ipse, restituendam hule loco integritatem sium eo pacto. Asmo meiente viso, ceterum genus idem facit Subtilior autem multo, citiam verior, meo quidem judicio, Bocharti emendatio. lib. 2. de animal. cap. 13. pag. st . quam ex Salmasio didicit, pag. 338. in Solin. iste ex Nie Rigallio , Rigaltius ex Pellicerio hausit, eandem referente in Notis M S S. Censent, inquam, ii Iegendum , Lalisionum oriente usu . Glorime id gen- defecit, hoe est , recessit amensis. Sed praeter eonstantem ciuicum omnium consensionem , ab ea emendatione suseipienda multa me deterrent. Primum, quod de lalisionibus sequente sectione Plinius agit. tanquam ab se tum primum, nee antea nominatis : Et Asricie quidem unius, non Italiae , peculiarem hunc suisse cibum monet. Deinde ici-cus hie ipsa vitiosa tautologia laborabit: quid enim tune erit aliud. Id genvi δε- fecisse in mensis, quam interiisse auctoritatem saporis ' quod vel bis proxime superioribus dictum est a Plinio. Denique orientem usum boum. oviumve . pro esii eorum animalium recepto tam primum in mensis dici , Latini sermonis consuetudo noti patitur.
C X x x V I I. Ex asino equa muta innitur. J Ita eodices omnes M S S. Sin. ca
Reg. I. L. Coib. I. L. Paris. Chi M. Tolet. Salmant. &c Editores Plinii , eum paulo inserius seriptum cernerent, Giginitur Autem muta ex equo asina , variari scitum arbitrati , istie mulum, mulam illie de suo seripserunt. Vetum ex utrisque uterque oritur , ut Columella observavit, dc nemini non est probe eompertum. Mula autem, inquit ille, lib. 6. cap. 37. pag. 244. non solum ex equa asino. sed ex inna equo. itemque onagro et a generatur. . . . CXXXVIII. Mense tertiodecimo. J In editis, mensa XII. Nos eum iisdem M s S. atque adeo eum Columella, lib. ε. cap. VIII. defendimus. Concepta, inquit, agens de mulis. semina, inuitur in partum adolescunt, ut qua μracto
anno, mense tertiodecimo vix eduntur. 8ce.
C X X X I X. Lenta omnia eis. J Expungenda omnino haee elausilla visa est Pintiano, eui ego ut assentiar, laboro : revocant enim libri omnes, etiam manu exarati, probataeque fidei , qui pariter exhibent, Lenta omnia esse vetulis e quod ita nos refingere ausi sumus, lenta omnia eis , ut vetulu. Ut sit sensus, mulas has ex equo & Aina editas, materna insita quadam Beordia, tanquam eonfectas senio, lente pigreque omnia semper agere. Adjuvat Columella, lib. 6. eap. 37. pag. x s. ex equo & asina generatos matri per omnia similes esse testatus. C X L. Hinnos. J Hinnos rescripsi , non hinnulor, ex illis ipsis antiquis seripto. Ibia, tibus. quos noster in partes voeat, Columella dc Varrone. Adde de Hes,ehium t Γ, os , . . in k 1 ru , ε 3 μη rite δεου. Et pag. 46 6. 'Imς, ο πώλει ἐ-ι-ω --. ἰς, s Hς-Hinnulos tamen dc glosibium vetus approbat , Hinnulus, ἐ- ω re 6 ere. C X L I. Sed generator onagro usina genitus omnes antecessit. J Ita M S s. omnes. Reg. I. x. Coib. I. 1. Paris Chim. 8cc. Resertur enimvero haec vox ad superiora: Generantur, inquit, ex equa dc onagris mulae veloces et sed generator , hoe est , admissarius , onagro & asina penitus omnes anteeellit ad abolem reparandam. Palladius, lili. 4. in Martio, tit. I pag to 6. Creantur. inquit,
ex equo asina, vel onagro equo . . . . Vntis tamen admissarii nascentiis ex on
gra se, asina. qui post in sobois secutura vilitatem , fortitudinemque restituas. Plinii editores, quos ea vox paulo inis lentior terruit, scripsere , sed generoso, de ad
superiorem sententiam id retulere in hunc modum : indomιto animo , sed generoso. agro asina geniim omnes antecellit Uerum hane generositatis notam aedotem ei mularum generi, nee Plinius attribuit, nee Columella , lib. 6. eap. 37. pag. 244. quem locum Plinius hic exscripsit : Neque tamen ullam es, inquit, in hoe pecore , ut animo, aut forma prastanΠ- , quum quod femin bit asinin qua quam post huic aliquatenus comparari, quod progenera onager e nisi.indomitum . f. itio contumax, sivestri more. strigosum patris prasrat h.um. IDMrua 6 -
modi admissarim nepotibus magis quam Aliis utilis est. Nam ubi asina onagro --
279쪽
tur Momni ν- per gra sire infracta feritate . ex eo pro-it, veni formam mouestiam. fortitudinemq- , MIeritatem vitam prafert.1m. C X L II. Scandentia jumenta iratu πι-quo exhortaretur , decretum fecere. n. frumentarii. O c. J Cadentia vulgo editi et redoria scripserat Eudaeus in Commen tariis linguae Graecae. Nos scandentia eum Reg. I. 1. Paris . 8c iis codieibus , quos a se viIos Turnebus contestatur. lib. Advers. cap. I s. m. 8 II. Patrocinante in primis Aristotele, a quo haee aerepta sunt, lib. 6. hist anim. cap pag. γε s. Porro mox , ubi lebetatur olim , decretum fecere. ea veretur. haec duo postrema voeabula, quae in M S S. Omnibus absunt, ceu glossema supervaeuum. fide
sin. mo. C X L III. At num annicula secunditatem poscuntur : tauri generationem quadrimi. Implent fluvii den, eorim anno. Tradunt, si post critum &e. I Praepositionem aa . addiderunt ii, qui ejusmodi dicendi formulam scunditati- μμ cuntur, parum sibi familiarem , ceu minus concinnam damnarunt et ceteraque mox quae sequvnrur. insigni licentia violarunt , sic legendo interpungendoquer
Ari seuerar em quadrimi implens :-singulu dena eouem anno tra πιών. si auum o c. quae dum restit te Pintianus conatur, paene omnino immutat, e-tra eodi eum fidem. Nos eorundem vestigiis, Reg. 3. 1. Paris chissi. insistente se tantum interpungendum censemus, uti edidimus.1Md. CXLIV. Marem femιna repetit. J In Reg. r. dc L. Iegitur, I rem femina repetit. quomodo Cic. tu Verrem, orata I. ad suum larem fa-liarem redire dixiti At lenioni receptae , qtiam & alii eodices exhibent, Aristoteles sus tui, lib. 6. hist. cap. LI. pag. 7 1. 'E s αμαστν Oems, ε. - - Q λυπ-α, προ- ώι- minis ἡ δ. - si vaina errore atiquo taurina insen ais impetiamentum non fuerit 'securus, musmo post die cinum illa deintegra repent. C X L V. Plurimum lactis Alpinti. I Ex hoc Plinii loco Columellam eastigabis . apud quem perperam . tima dicuntur, lib. 6. cap. 14. Pag. 232. Melius, inquit, in hos usu. Atina vacca nobantur, quas ejus regi is incola Cevas appellant: sunt humiris statura , lactis abundantes. dcc. Nam si ab Altino Italia oppido, de quo Plinius lib. 3. cap. 18. nomen hae haberent, non Altinae quidem, sed Alia tinates dicerentur e uti nominum ratio postulat, 3c ipse columella, qui lib. r.
cap. 1. pag. 14s. Altinates oves commendat.lCX L U I. Stat ira gliscente alternos pedes uesicans. starte rue in alvum are- M. J Ab his voeibus novae periodi duximus initium, contextu verborum alias minime inhaerente, cum si e Iibli editi exhiberent, Tota com natio rioribus mnuibus stat, ira gliscente alternos replieans ,startensque in altum &e. Sed de in a mum primi rescripsimus, tum admonitu codicum Reg. I. L. Paris &e. tum ex reipsa : prioribus enim pedibus, eum alternis vicibus replicantur ira gliscente, retrorsus arenam ejaculantibus, in ventrem spargi illam manifestium est. Quod autem Chissi. legit. alte mos ν cans orbes, ex conjectura ingenii additam ab aliquo vocem orbes praepostere, ceteri omnes codices, ipsique res , clamat.1ι d. C X I. V II. Vidimus ex imperio. J A Plinii mente Iongissime Barbarus aberravit, cum neglecta M S S. codicum , vetustarumque editionum auctoritate, scripsit de imperis da micantes, quoniam pugnare inter se ab regno tauros testatur Marci. Nos Reg. r. 1. Paris 4ce. fidem religiose secuti sumus, ac germanum loci
hujus intellelium suo loco primi aperuimus. S.ct. i. C x L V II i. Resso a privis. J Ita restituimus seeuti vestigia Reg. r. L. de Parice d ici quibus prim legitur Placet etiam Salmasio in Solin. pag o. priva eri. Olim privatis , libit vulgati praeserebant. Ibid. C X L.I X. Incedit summotu lictoriam. J Addidit de suo Turnebus. vocem str pitus. legitque, Iumn to strepitu lictorum. Salmas vocem tictorum expungit. pag. so . in Sol in Iegu quae . incedit μbmoto . grexque. Non vidit uterque summotis . vel μό-tu licto , nihil esse nune aliud, quam submotione , sive lictoribus sui oveatibus coosiaesuem hominum multitudinem.
280쪽
CL. Ad Arm.ri ouasum, id est . a tertio Mare Maia/, ad Aquila oetasum . in X. Cal. Aug. J Pellicerius in Notis M S S. Pinti rarum secutus , legendum nis-net, ab Arcturi occasu , adstipulante , inquiunt, Varrone , unde lacus hie ad
verbum sumitur. Tempus optimiam, inquit lib. 1. de re rust. cap. 2. ad admi
r i. m. ab Arcturi occasu ad Aquila occasum. Sed utrique hoc latuit, ita mutua eum esse id a Varrone Plinium, ut quod ille paulo crassius ac re minus accurate perpensa, statuisset, iste eottigereti neque enim , ut Varro , ipse Arctutioerari, qui ineidit in ante diem quintum Idus , sed biduo post, hoc est, tertio Idus, a. missurae pecoris Plinius initium faeie. Quare ad Arctuti occasum , hoe est, circiter id tempus dixit, non ab oerasu. Sie quod ad Aquilae Mecum spectat , qui finis a Varrone statuitur admissurae, toto pariter triduo rursum Plinius ab eodem dissidet, uti monuimus : neque necesse est ut x i II. Cal. Aug. hic legamus, quanquam ita sensisse stimus eruditum Petavium. lib. x. Vat. Dil- .sere, cap s. pag. si . sed in x. Cat. Aug. ut prae se ferunt M S S. omnes. C L I. Mutilus quoque utilior. t Ex Chim. eod. in quo mutitas diserte, ali Sin, rumque vestigiis , Reg. . h. & Paris in quibus utilatis quoquo utilior legitur, editos hactenus libros eastigavimus, qui illia quoqua utilior praeferebant. Columella lib. 7. cap. 3. arietem probat intortis comibus, in quia magis, inquit . bis sitnritu , nam es melior mutilus aries, sed quia manime nocent intorta potius, quam surrecta patula earnua. PauIoque post t Mutilum probabimin marem, quoniam est illud ineommodum in cornuιo , quod cum semiat se vetat quodam natura ιμο cvitis armatum, 'equentor in pugnam praeurrit. sit in feminaι quoque procacior. C L I I. nasivm ano Iani. aliquot modis Milyania r nigri velleris prae uas Ibid habet Pollentia iuxta Alpes t fam Asia rutili, quas Er thraaε vocant : item Batio a
Canusium futui tum , sua pallionis. J Loeum hune , qui vitiosissimus visi
est ad hune diem eruditis. Ela sere interpunctione restituta. sanavimus. I in prius
edebatur e Cotorum plura genera : quive eum defint etiam nomin eis, quas nati σappellant aliquot modis. Hilbania nigri velleris praespuas habet, Polientia juxta Alpes cani : Asia rutili , quas E thraas motanti item Banca r Canusium fulsi r Tarentumo, sua pultiginis. In M S S. quidem legitur canisa rvitili, ex quo Plinii editores
cani asia rutili, effinxerunt : pro jam Asia, uti ex Columella a nobis laudato constat. Datecampius, nativos legit, referrive ad colores. Salmasius Pag. 316. in Solin. omnia videtiir emendando pessumdare : Asiam omittit, de qua Columel-Ia tamen , unde. Pliniana hae emanarunt : Canusium substituit, atque eandem vocem , ubi mox sedem habet. dieam omnium securus expungit : aliaque committie, quae & referre piget, nee refellere otium est. Nos emencationem nostram.& eo leum fide, quam servamus integram, oc probatissimorum letiptorum auctoritate, di simplici ae perae mmodata ad Plinii verba mentemque interpretatione tuemur. Nativas interim Oves appellari scito eas, quarum vellus, quo sponte colore imbutum a natura est, eo ipse in lanifieia textiliaque opera adhibetur . nec saturatur alieno.
C LI II. Et quam Saucia scutulato textu comm Mat in setania. J Libri ante Ibi
nos editi, edi, quam sola ars, audaei admodum conjectura, coiiaemptuque eodicum. quorum nos fidem secuti, ieeure Salaciam agnoscimus, Imperatoriam urbem -- gnominatam, nobile Lusitanorum oppidum i linio, l. 4.sin. 31. Pomponio Melae, ceterisque. Confirmat egregie hane lectionena , tum ipsa pet se orationis structura e tum vero maxime Strabo lib. 3. pag. 344 ubi lanam Hispaniensem laudans, impense texta quaedam valde tenuia commendat, qua Salac .ua, inquit, faciunt: μολη-μ α λεπὶ ω ὐφασι eoων, ω Σαλπεται Ἀπισκευαζον. Ubi Calau- bonus , quin am sint isti Σαλπουτα , fatetur adlluc se quaerere . interimque legem --
ΣεταΓναι. Satis considenter id quidem. Nos de Salaeta hae Pliniana aecipimus. C L I U. Detrita usu pingitur 3 Ita reseripsimus admonitu eodicum M S s. Reg. I. a. Paris. Chia. Desec. dcc. Prius, tingitur perperam legebatur. Pingi vestemnaeam, pro interrexi, familiare esse Latinis scriptori diu, nemini latet.