장음표시 사용
251쪽
acuta , s alii hcrinaceorum genere pungentibus pilis. Theophrastus ainctor est, . in Gyaro intula cum incolas stigal sent, ferrum quoque rostile eos, id quod natura quadam de ad Chalybas facere in ferrariis officinis. 7 Aurariis quidem in metallis, ob hoc alvos corum excidi,s 1emperque furtum id deprehcndi : tantam ellia dulcedinem furandi. Venisse murem ' cc. denarii et, Casilinum obsidente Hannibale : cumque qui vendiderat fame interi ille, cmptorem vix ille , Annales tradunt. Cum candidi provenere, laetum faciunt ostentum. ' Nam soricum occentu dirimi auspicia , Annales refertos habemus. Sorices &ipsos hieme condi, auiator est Nigidius : sicut glires, quos Censoriae leges, princepsque M. Scaurus in Consulatu, non alio modo
coenis ademere, quam conchylia, aut ex alio orbe convectas aves.
Semiferum S ipsum animal, cui vivaria in doliis idem qui aeris, instituit. Qua in rc notatum, non congrcgari, nisi popularcs ejuidem II silvae :& si misceantur alienigenae, amne vel monte discreti, interire dimicando. Genitores suos fessos senecta alunt insigni pietate. Senium
INTERPRETATI O. b Senitim. J Senium ipsis est hiberna αstate , quae subsequitur, juvenescunt.
s. Alii herina teorum. J Alii, inquit,
6. In Gyaro. J Theophrastus in libro
de animal ἱbus , quae repente apparent. Antigonus Carystius, in Mirabit. c.ip 2I. ex quo Stephanus & Suidas acceperunt. verbo Γυαυς. Elianus. lib. s. hist. anim.
7. Auranis quidem. J Cumis in aede ovis aurum a muribus eorrosum refert Livius. lib. L . pag 3o8. Antii coronam auream, lib. 3o pag 313 8. CC. denariis.J Vide Notas & Emend. num. C L X X II I. Ducenti denarii molietae Gallicae libras esticiunt odi
s. Nam soriciam. J Valerius Min. lib
I. cap. I. n. s. occentus autem soracis au
ditus rario Maximo Difctaturam: C. Flaminio Magisterium Eruitum deponendi eausam prabuit. Ausenius e madrupes o ci- inrbus quis jungitur auspiciis ' Mus. Resert in eam rem lepidum Catonis dictum Augustinus, lib. 2. de Doctr. Christ. IO. Sιcut gliras. J Glis, un Dir. De quo quies, & ea quiete finitur : . . . . ruisus
vulgatum illud Martialis,l. r3. Epigr. 13. Tota mihi dormitur hiems, , pinguior illo Tempore sum , quo me nil nisi
Inter coenarum sereula locum habuisse haud postremum idem docet, lib. 1. Epig. 18. Somnisulosos isse porrigit glirer , &c. Plura dicemus ea de re, lib. sect. α.rr. Prmee que.J Princeps non pro primo hie accipiendus, ut Gelenio vilis naesi di sed pro Senatus Principe. Plinius lib. 2. II. Scauro Consule, qui mox Princeps fuit. i. In Consulatu. J Anno Urbis D c x xx xx. Meminit hujus legis sumptuariae, sive eitariae, ab AEmilio Scaurolatae , auctor libri de Vitis Illustribus. is. Idem qui oris. J Fulvius Lupinus. de quo dictum est sect. 78. Varro, lib.
de re rust. eap. I 2. In eodem consepto fere habere solent de anima tibin eschlearia . atque alvearia, atque etiam dolia, ubi habeant comet os glires.
252쪽
finitur hiberiis quiete. Conditi enim & hi cubant : rursus aestate juvenescunt: simili dc nitelis quiete. L X X X III. Mirum , rerum naturam non solum alia aliis de- CAPu Tdiisse terris animalia , sed in codem quoque situ quaedam aliquibus lo- L V III cis negalle. R In Maelia silva Italiae , non nisi in parte reperiuntur hi Fglires. 3 In Lycia dorcades non transcunt montes Syris vicinos : ona
gri montem, qui Cappadociam a Cilicia dividit. In Hellesponto
ici alienos fines non commeant cervi: de circa Argi nullam i Elaphum montem non excedunt, aucibus ctiam in monte fissis. si In Poroselene insula viam mustelae non transeunt : 7 in Boeotiae Lebadia illatae Iosolum ipsum fugiunt, quae Iuxta in Orchomeno tota arva subruunt, talpae , quarum e pellibus cubicularia vidimus stragula : adeo ne religio quidem a portentis summovet delicias. In Ithaca lepores illati moriuntur exircinis quidem in litoribus : ' in Ebuso , in litoribus, cuniculi: juxta scatent in Hispania, Balearibusque. Cyrenis mutae fuere ranae, illatis e continente vocalibus durat genus earum. Mutae
dere. Mus agrestis est nitela, sive nil dula , quem Graeci αλωῖον , Galli
mulor appellitant. rubeo colore, cui nomen vusetur a pilorum nitore Parmenses editores priscam lectionem everterunt, ut mustisa te event, reesamantibus libiis MSS De colore nite-
Iino Plinius lib. t ε. sech 69. sed . L X X X III. i. Mirum. I Arist. Iib. 8. hist. anim. cap. 33. pag. 97 P. 1. In Arusia. J De qua Livius lib. I.
pag. H Silva Masa Veientibus adempta :M que ad mare imperium prolatum: more I bisu ostia urbs eondsta. 3. In Lycia dorcades.J Δορ- is δε, κειν, nomen sortita, quoniam sit acutissi.
mi visus. Α prisca lectioite discedit Pili
timus, eum Lyciam mutare in Citieiam conat ut . Galli damam vocant. undarm: sequiore sexu , une daine.
. In Hellesponto. J AElianus, lib. 6.
A Graeca voce , quae eervum s nat, factum id ei monti nomen. 6. In Poroselene. J Arist. lib. s. hist. cap. 3 - pag. 98 . 7. In Balotia Lebadia. J Arist. loe. eit. At auctor libri, De mirab. austuli. pag. H63. Κορος ἀ--: quem Antigonus Carystius sequitur, his . mirab. cap. X i. dc Stephairus, verbo Keφωum. Aristoteli vel O praeter Plinium subscribit AElianus, lib. I 7. hist. anim. cap. Io. '8. In Ithaca. J Arist pag. ygi. Mortui , inquit, reperiuntur lux in mare . reversi in em partem , qua suerant in insulam importati. s. In J Subintellige, moriuntur. vel bo ex praeeedenti sententia repetito. magis mireris. inquit, cuniculos in Ebuis illatos, eum primum litus attigerint , interire : Hispaniae, Baleariumque loca, non admodum ab Ebulo dissita , incredibiliter iis scatent. Vide Notas Sc Emendationes num. CLXXV. Io. CFrenu. J Arist. loe. eit. Auctor Iliabri. De Mirab. Auscult. p. IIss. AElianus, lib. s. hist. anim. c. p. 31. II. Muta sunt. J Arist. de auctor Iibri mox citati. Ablianus item, cap. 37. In nimiam aquaium sigiditatem ranarum flentii causam retundit Tete taes,Chi-liad. 8. Eist. I 67. v.
253쪽
lunt etiam nunc in Seripho insula. Eaedem alio transsatae canunt: quod accidere Si in lacu Thelialiae Sicelado tradunt. In Italia muribus araneis venenatus cst morsus: eosdem ulterior Apennino regio non habet. Iidem ubicumque sint, orbitam si transiere , moriuntur.3 In Olympo Macedoniae monte non sunt lupi, nec in Creta insula. Ibi quidem non vulpes, ursive, atque omnino 7 nullum maleficum animal, praeter phalangium : aranei id genus, de quo dicemus suo loco. δ' Mirabilius , in eadem insula cervos, praeterquam
in Cydoniatarum regione , non e illa : item apros, & attagenas , io heri naccos. In Africi autem nec aprOS, nec cervos, ncc capreas ,
CAruet LXXXIV. Iam quaedam animalia indigenis innoxia advenas in-L IX . terimunt: sicut serpentes parvi k in Tirynthe οῦ quas terra nasci pro-N o T
I L. Sicendo. J M S S. Sisandro. Juxta Pietum Thessaliae oppidum, laeum hunestatuit AEliairus, eadem reserens loco et t. Sed Iacus nomen non appellat.
is. Orbitam s. J Nicander in Thetiae. pag. 1'. Phile, lib. de propr. anim.
cap. de mure araneo . pag. Io. AElianus, lib. x. his . anim. cap. 37.
I . In Olympo. J AElianus, lib. 3. his .anim. cap. 33. ex Theophrasto.is. Nee in Creta. J AElianus, loe. eit. de Solinias, cap. XI. Pag. 3O x6. Ibi quidem. J Diodorus lib. 4. Bibl. pag. 221. Solinus, i . eit Auctor libri, De Mirab. Auscult. pag. IIJ T. I . Nullum maleficum. J AElianus lib. s. hist. anim. cap. I. & .l in Ioc. cit. In Delphinatu, a Gratianopoli milliati uno, Turris est, quam vocant ineolae, La Gur sans Uenin. ' Leuo nulli subeunt impune dracones, Nullaque sussensis iustumit aranea tela,
Ita cecinit Praeses de Boisileu , lib. de septem mirae. Delphin. pag. 4s. Nec
serpentes, nec araneas, nee busones, nee
stelliones ibi ullos esse . sed & aliunde allatos statim interire , testis est oculatus Nicol. Chortet, lib. I. hist. Delphin. pag. 46 ag Ditemus suo Iou. J Libro xi. seci. 18. de lib. x s. sech x .is. Mirabilius. J Solinus, Ioe. cit.
O. Is Cy niatarum. J Hine illud Senecae , in Hippolytor Tua Cretam sequitur cervas, dec. Et ab Achaia Cretae oppido. cervas Achaineas appellatas laudat Apollonii scholiastes, ad lib. . ut dicemus in Notis & Emend. ad librum
x I. num. X C II I. 2 r. Et attagenas. Jvide Notas & mea dationes num. C L X X V I. 21. Nec apros. J Arist. lib. g. his .anim. cap. pag. 98 I. Africae non ademit ursbs : sed apros tantum , cerVOs, eaprasque silvestres. De cervis 3c apris eadem prior Herodotus, lib. 4. Mel-POm. n. Is 1. pag. 186. Deinde .Elianus, lib. I 7. his . anim. cap. Io. De cervis diximus, sech. fr. De ursis P Iinio adstipulatur Albertus M. lib. xx. de
animal. tra 2. 2. cap. I. pag. 6 O. Nec cervi, inquit. nec capra , nec c prea , nec
tis viiυunt in Africa . Vide tamen quae diximus sech. s . libri hujus.
M S s. omnes , in Mirinthe. Ultores Doniae seripserunt. quod id oppidi no- aen sit prope Mycenas, quod olim in- teteidisse Plinius & Strabo narrant. Sed
cum regionis, montis,e potius nomen,
quam oppidi, hie locus pol cere videatur , libentius scripserim , in Minthe. Ei enim in Peloponneso . prope Pylum M , . mons Stiaboni. lib. 8. pag. 4 ditur
254쪽
ditur. Item in Syria angues, circa Euphratis maxime ripas , dormientes Syros non attingunt : aut etiamsi calcati momordere , non sentiuntur maleficia : aliis cujuscumque gentis infesti, avide & cum cruciatu exanimantes: quamobrem & Syri non necant eos. Contras in Latmo Cariae monte Aristoteles tradit a scorpionibus hospites non Flaedi , indigenas interimi. Sed reliquorum quoque animalium, dcst praeterea terrestrium , dicemus genera.
ἀδικώ. Item Mianus, lib. s. anim. cap.
3. In Latmo. J Antigonus, his . mirabcap. 8. Apollonius Drn Ius, his . Commenta cap. XI. ex Λristotelis opere, cui titulus, N.---Αristoteles ipse, lib. g. his . anim cap. 3s. Denique AElianus, lib. s. hist. animal. eap. 4. . Praterea terrestrium. J Ita M S S. omnes. Editi perperam, is prater tere stria, inie-- genera Tempus est jam . inquit, reliqua animalium genera dicere . indeque terrestria alia, eviusmodi sunt arbores, heris , fruges, Deid . ac metalla.
255쪽
I. I. T imperiorum obedientia , , aua diatare memoria. J Ita omnes ad unum codices manu exarati, librique impressi : ut mi l rari satis non sit, cur Salmasius in Solin. pag. 3os. mutari haec ini hune modum Mit: ct in priorum obedientia vini, eorum qua ἀμi dicero memoria: ut elephantes dieat suis prioribus, hoc est . ut qui dem arbitror, natu majoribus Obedientiam praestate Operae pretium porro visum est, reteris quae subsequentur notis, praemittere non icionustum Joannis P. isseratii earmen, ante anum omnino centum exaratum, eum mera simplexque sit orationis Pliniana de elohantorum natura ingenioque paraphrasis, quae comment
Parma quidem primis, s non rirata. Catin ,
Hactenus obtularit tenui tibi Musa liritu At nune ingenti magnum te munere donet, Aonidum decus, columen, rerumque mearum. Panis fores. Memmi, penitusque reclusa dehiscant Limina , quo celsis valeat succedere tectu , Arma virosque ferem turrito bellua tergo. Dum loquor, acee mos intrat mansueta penates: Accede, vastam propius mecum in ice molem. Multa hie inυenias natura areana sagacis, Forsan humanos elephantum in corpora sensus Imbuti pietate animos, cultuque deorum,
AEquoreis sistrantur aqvu . 2, supplica gestu
Sidera suspiciunt agri , tacitisque supini
Calum onerant votα,-lumina Solis adorant, Purm ubi Eois rutilum caput exerit undis. Post domitos thyrsis onus, Gangemque subactum. Mite ultro subiere iugum currusque Uai. Submisi genibus , porrectisque arte eo rollis, Purpureos reges augustaque sceptra salutant. Non obtrio gerunt, doctisve aliena Camenis Pectora, sed memori ri tinent sibi tradita mente. Sermoni auscultant patrio, parentque monenti.
256쪽
NOTAE ET EMENDAT. AD LIB. VIII.
Credimus t an fassio narrat seri ἄν vetustaι. Argivi ne notu simata die se trophantis numerum ludunt,'se ne n ollia eretis Mendo modis, unctaqua eient simulacra palastra. Threicios memorem , veluti moderante Iansa , Congressu r aut ut celares jactata per auraσMartia tela cadant, es eique rotentur in orbem tAddo per extentum Iolitos inradere funem. Sublimesque x librare per aera , vulio Attonito, frustra e traves metuente ruis π.suid quo/-ingressos plenis eonvivia mensis, Aembitum pendent spondas transisse per omnes, Nee tamen e coetu quemquam strinxisse frequenti, Cum summis suspensa toris vestigia ferrent fProcedunt quoties motis ad pabula east is,
Maximus agmen agit, euit qui proxim- avo rum sua acies nunquam eommittitur amni Abin rapidi explorant vada gurgitis ante minores.
Si quis in oecultam fraudem delapsus, altis Insiderit foveis e tum sedula turba profundam
Congestis properat ramis aquare LMunam . Incolumem ut soriis tandem suertia reddat. Nilus adhue celebrat miros unius amores a
Exarsit Pharia qui peruum igne puella,
certavitque suis riualem expellere donu. Nam modo collatos trepi tanti a plebe quadrantes , Poma modo involvens gremio furtiva reducto , Per eausam, roseas ausus tractare papillas.
Conee re alii Paphia quoque semina summa rmie acres siquidem tulit unguoraria curas a Ilii sicanius forensi atate Menander: im S aisectu prasentu Iatus, alio Absentis de eritim testatus inani. Errantem solis hominem deducere siliis. Ae monstrare viam pueris, O parcere norunt. Asta Iacustos Ilere exstimulaveris ira. nigeros angusta neges cum semita tantos Egit in occursus, pecori elementia prudens Consilit infirmo, teneros O, dimovet agnox. Contenti modico viυunt, minimumque sopors Indulimi r ido patieu tamaria morbis Corpora, Nestorea veniunt ad D senecta. Muciant smiles natos r connubia turpis Nescia adutierit :-Ueneris cum faedera jungunt. Nuua nisi in tenebris, quamvis cones'. voluptas.
Otia sectant- r sed si est ad prMia ventum.
Palma ardent studio, flagrantqua cupidina Iaudis, Argentum ,'phaleraι. Harique in via facti.
Vel media de morte petunt: o, nomina gaudent Dina quod aremis includat pagina chartis:
Curus ut Mannibatis e fortis Patrocluι, 6 ADAE
257쪽
Barritu querula totum implevitve theatrum. Accepta voces uermis, O dira precari Muneris auctora consurrexere mirites. Ergo istuc tu. Magne, scelus, meritumque luebaυ Supplicium, eaderer tib ea eum truncus arena.
id refejam dentes, seu dicere cornua mavis.' Phidiaca famam artis, e r silinum unde Tonantir. Oraque Cecropio secit spirantia calor Hos simuι exhausta nequeunt defendere vires. Insidiaque urgent, es. spicula densa latronum: Arboris impingunt trunco . seactosque relinquunt. Castoreo ut ressimant usuram Iuminis astu. abid. II. Herbas supini tellura precibuε asserata. J I in Reg. x. ali que. At Reg. 3.& Paris. ae vetustae editiones omnes ante Gelenium, alligata, quae vox satis probabilem sententiam habere potest : ceu tellure sibi irata, & tanquam obstructa. surdaque ad eorum preees , Deos ita invocent. AElianus, a quo haec eadem referuntur, lib. s. his . anim. eap. 49. nihil sere ad)uvat: ait hune morem iis esse, ut hersas in caelum seu pulverem projiciant , cum ex accepto vulnere morti se proximos sentiunt, tanquam Deos ob ea quae tum injuste patiuntur, ita obtestania
lieus legit, ablegata , eodem plane intellectit, hoc est, remota alienaque ab e rum precibus tellure. III. Indu arant minores. J Parmensis editio, aliaeque vetustae , Indicis Arabies minores. At Sigism. Gelenius, e teum MSS. fidem secutus. sinceram lectionem restituit r quam nos rursum ex Solino defendimus. Sic enim ille cap. 11. de Indis, pag. 78. Elephantos venantur, quibus perdomitis ad mansuetudinem , atia ara , aut vehuntur. Et vero quis Arabi eorum aliquando elephantum meminit I U. Ruod prius India victa . triumphote Libero. J Oui currui elephantos junxisse Ba num seripserint, adhue m res desidero. Dimorus Siculus lib. 4. pag. xit. nihil de vehieulo, nihil de pluribus elephantis : Taurum egisse primum omnium triumphum super Indieo elephanto. eui is insidereti testatur : Q - ω ι-- των θριαμζον ame' ἐλεφανγς 'Iνδεκου κα-γαγῶ. Nonnus pariter lib. 26. pag. 6ss. Baeehum ex Indica expeditione reducem, sublimium clePhantum cervicibus i sidentem repraesentat. 'Hλιζάαν λοφίησιν ἐφεδριοσων ελεφ πν. V. Proeilivi negat potuissa Pompeii triumpho iunctos errari portu. I Sie Reg. r. L. Paris Chim. aliique omnes, atque vetustae editiones ante Hermolaum, qui ingressi portam reposuit. Nos lectionem tot testimoniis confirmatam repudiare ausi non sumus. Portae enim angustias declarat , quae fuere ejuscemodi, ut eum in
Urbem ingressi singuli elephanti fuissent, juncii curru, bigarum lautar, egredi
V I. Aut laseliaeme Ur icha erita re. J ini pernicitate reposuere in editione Parmen si aliisque, lapii sunt in errorem eodicum nonnullorum vitio, in quibus pernici legitur, ut in Res. I. Ciab. r. 1. & Paris ero pirrice, ut in Reg. 1. scribitur di quam vocem primi editores Plinii haud satis videntur pereepisse. Quid porro magis ab elephantium tarditate abhorrens. quam ipsa pernicitas Haud ita vero aspernanda vocis sequentis lectio, quam Reg. L. & Tolet. exhibent: collidere. nimirum, quod verbum armatae illi saltationi, quam I)yirhieheu vocabant, perquam alcommodatum videtur. At in Reg. 1. dc Paris . qui melioris notae, eo
258쪽
πII. MoseM homine tricliniis aurubitum iere. J Exarati manu libri, quotquot ibid.
vidimus, eum Chi R. & Dalee. eodice vetere , hanc lectionem exhibrat, quam nos edi curavimus: non uti vulgo impressi, Plotisque hominum tricliniis aceubitu beri hane postremam vocem Pellicerius in notis MSS. improbae, mavultque accumben m. Nobis autem religio fuit a vetere lectione, non tot codicum modo testimoniis, sed & Alliani ipsius auctoritate corroborata discedete: eum praesertim Ioel hujusce sententiam vel unius voculae immutatio labefactet. Plinis h n ina dictum a Plinio, ut a Marone, Late loca milite eo lat. VIII. Sia ρο ρο euncta. J I in Paris cod. & editi omnes. Reg. r. Sed per euncta. Reg. 1. Sed Gincta. Salmasias pag. 3oc. reainfero eundiam. Si quid νuvat indulgere conjecturae, mallem. sed οὐ eunu , quam fere cuncta , quoniam ad vestigia veteris seripturae propius id accedat. IX. Sed erutum alteri tradore. l Ita M S S. omnes, RU. I. 1. &e. Quanquam nonnulli cretum malunt. hoe est, visum vestigium alteri s ubsequenti referre aenuhelare. Sed ii sunt qui obseleta verba sectantur, & dictionis obscurae ambagibus oblectantur. Expresut rem eximie AElianus lib. s. hist. anim. cap. s. seri-beus, agmen elephantum ordine procedere , α ab ejus agminis duce. ubi narium sagacitate herbam ante pedes positam senserit humanis caleatam esse vestigiis, eam evelli, eique qui a tergo est proximus , olfaciendam porrigi, atque ita deinceps, dum ia extremum. qui elaudit agmen, pervenerit : is enim simul atque olfecit, barritum ingentem edere, quasi receptui canat, & ad fugam hor
X. Hominis viso. J Seeuti sumus eodices Reg. I. 1. Paris. Chissi. die. spreta Ibi . librorum editorum lectione , homine Vfo, haud dubie vitiosa. Sic extremo rapite, cum prius legeretur. 6, flatim intelligere eur sit timendum, eorundem codicum ad monitu, atque ad Plinii mentem apposite, cum sit timendum. X I. Cum Imperatorum nomina annalibus detroxerit. J Auctoris mentem assequi a M. eum minime possent Plinii editores, hane postremam vocem eorruptam rati scripsere, eum Imperatorum nomina annalibus describeret, contra fidem eodi eum Ree. I. x. ceterorumque melioris notae, a se Piptoris mente longissime aberrantes, eu-jus haee sententia est: Cato, inquit, Imperatorum Punicorum nomina annitibus sitis apponere neglexit: idem tamen , quod nomm elςphanti esset, qui tune foristissime praeliatus, reserre operae pretium duxit.. X II. Initur autem biennio. J V istam est Pollicerio in notis M s S. post piniatianum, scribi oportere. Initur a triennio, Credo, quod Philo phus ita sensisse videarur, lib. s. de hist. anim. cap. 13. Pag. νεε. Πάλονεήκι-τ ἐχιδ. Q, ues, cetis, Tertio post anno coitum repetit. C dices tamen repugnant, & Solinus cap. 11. pag. 47. Biennio coeunt, νmis nec mptins ira anno Lebus, non pristi adgregarium numerum reversuri, quam vivis aquis abluantur.
XIII. Anno quingentesimo qu rio. J Nihil mς labri hoc loeo movent, in qui- sis chus legitur D i I. Confidenter enim D I V. scribi oportere pronuncio, ex coli su- libus Fastis. in quibus L. Caecilium Alexςllum Procos animadverti de P Elanis 3e Siculis triumphasse , anno ante Consulatu perstutinum. Ineidisse autem eius Consulatum in annum Urbis D III. Plinius ipse comprobae sexeentis locis , in quibus institutam a nobis susceptamque t porum rationem , ae designationem annorum Urbis conditae. certissimis noti argumentisque corroborat. Ac ne per sequar omnia, quod esset infinitum. instar omnium illud esse potest , quod se chione proxime iubsequente ait, M. Antonium, A. Postumium , Consules suisse anno De L v. Id enim stare nequaquam potest, ut cuivis Consulatus ad caliaculum revoranti facile patebit, nisi Metzlli Consulatus ei anuo, quem signavimus , iusseribatur. XIV. Ferist ira tradit. J Non igitur verum est quod tradit Asconius Pedianus. o.n is in Orat. Cie. in Pison. pag. 7. Cn. Pompeium iis ludis, quibus theatrum a se
factum dedicavit, eleph intorum pugnam Prunum omnium dedisse in Cireo. Nisi
259쪽
sorte Iegendum sit, X X. e hantorum, ex Plinio. Tantum enim Hephanserum numerum. ante hos Pompeii ludos, pugnasse in Circo, non est ullis , quod stiam,
Ibia. XV. XVIII. J XVII. tantum exhibent Iibri omnes, sed transeriptorem vi. tio : nam Seneca, lib. de brevit. Vitae , cap. II. pM. TI . Num O , inquit, primum in Circo elephantorum H odeυ Pnti pura um edidis, commiss more Fratii noxiis hominib- , ad ullam rem bonam pertiner ' Mox abrena scuta, repossitismus ex Reg. I. I. Paris. Chissi. 3c C. pro arrena. Ae paulo post, Pilum autem. voeula hae posteriore addita, ex iisdem e d. ibid. XVI. Dirasque Pompεio, quas ille mox Mιt, impreearetur. J In libris editis, 'nas impreearetur. Nos illud pana expunximus. veterum omnium codicum fide rest enim indubitatum glossema : absque quo, iras imprecari ac luera, a bonis auis ctoribus usurpatur. Ibid. XVII. Pedites quingenior. J Lectio ea est omnium eodicum plane eonsentiens. Quinquagenos tamen legendum esse ex Suetonio Hermolaus censuit, 3c Pellieetius in notis M S S. Verum Tranquilli loeus ab illis eiratus, longe diversum ab hoe spectaculum, in quo paria omnia utrinque essent, haud dubie signat. Ven tiones edita, inquit, per dies quisque, ac novissime pugna divisa in ΔΗ acies, quini genu pedibur, elephantis vicenii, tricenu eruitibus, hine inda eam mi . Adstipuantur autem receptae lectioni ea quae mox sequuntur. Nam si totidem turriti elephantes, hoc est , xx. cum sexagenis propugnatoribus, adversu eundem peditum equitumque numerum , qui superius notatus est, dimicarunt , quinquagenario illum majorem fuisse omnino necesse est , aut iniquum admodum certamensuisse. 1ι;ὸ XVIII. Capra celerrima mirificantur hordei sueto. J Plinii quoque transeriptor
Desiunt hausto hordei sulco. Sed sunt qui utrumque hoe loeo hallucinatum velintetistit mentque hordei succum nunc esse Zythum , sive eetvisiam , qua eum tractabilem fieri r Γλεφ m Graeci dicunt, ebur hoe nomine intelligunt, non ipsum animal elephantem. Testis Dioscorides lib. h. cap. res. de Zytho : ἐυεργὸς si h M pM , ,εται elata. Et Plutarchus, in fine libri. Num improbrevi susestiat ad infelicitatem , pag. 499. τώ μολακον Ut ἀ- , s λα- λω- ιιιδουσι, &e. Censet ita sine Satiriasius, gloriaturque de hac animadve
. sione, quam in sium illud opus inseruit, eui titulum feeit . fudicium da Plinio,
pag. Io 6. Admonitus, credo, a Samuele Bocharto, qui parte i. tib i. de animal. cap. L6. pag. 26 I. id ante eum adnotavit, miraturque a Salmsio in Plinianis Exercitationibus ad eum Solini locum sitissidi praetermissum. Meharto ipsi praei τὰ interpres Plinii Gallicus . Anton. Pinetus, in suis margi libus notis. Recepit id denique Pinetus ab Anton. Saraceno, eujus sunt eruditae in Diosco. rident notae, ad eum locum quem proxime appellavimus. Sed quid ego verear ab istorum suspieione de eonjectura discedere , de omnem inconsiderantiae notam depellere a Plinio, eum se extra controversiam positum, hordeum quadrupedum fere et bum esse, ut Plinius affirmat lib. I g. sect. I idque usus ipse quotidianus approbat, eas hoc genere cibi in primis delectari Hordei certe haustibus placati elephantes raptos, agnoscit etiam Scaliger in lib s. Arist. de hist. anim.
cap. 2. pag. IOII. dc multo ante, AElianus lib. Io. hist. anim. eap. Io. Te
η ἡ-ροοίοις Θὼδε ροῖς ζώοις , Ucι m οἰ μὰγιται, κη κριθαἰ, dcc. Hordei succum Plinius pro hordeo usurpat fere . ue sech. I , iactu bubuli succum , pro bubulo lacte. Da. s. X I X. Iidem minimo suis yxidoro terrentur. J Nikil invitis libris immuto i etsi cuipiam venire in mentem possit minimi suis legi Mortere . propterea quia in
Geo n. lib. II. cap. I. pag. 4O2. Zoroastres amrmet porrelli recens nati
260쪽
'T X. Nee πικρύω quam singuisi. J In libris hactenus editis ita legitur. N.e Massim quam semel gignera . pluresve quam singulas. Sed verba illa. quam simia ' 'genere, plure-e. admonitu meliorum codicum expunximus : desunt enim illa in Reg i. 1. Paris. Tolet. aliisque : Et vero sit Urfluunt, cum undique abs tuta sit petiodus. iis inductis. Nec moveor, quod lectionem impressim Solinus agnoverit, scribens, cap. 23. pag. 47. Nou AEnnra .ecem, ut vulgus existimat, sed biennio, ut Aristoteles definit, utero gravescunt, πις ώmplius quam semel gignunt . nec Iures quam singulos. Aristotelis enim, quem Plinius hoc loco transcribit , haee verba sunt, e libro s. histor. anim. mp. 33. pag. 3εε. K-s ' ὐm Ast , mereas hi biennio utero gestat e parit autem sensi se . Patit quidem singulos . 1 ed non semel. XXI. Anisnalium maxime odere murem. J Non murem . sed suem odisse ait Ibid. Dateram pius ex Rob. Constantino e deceptumque Plinium assinitate vocum Ade μις pronunciat. Τamen a Plinio facie Albertus M. tib xx. de animal. tracti.
2. eap. I. pag. 186. Dicitur autem hoc animat, inctuit ille de elephante , timis antirem , ct abhorrere grunnitum portorum. i:a ut altiquando fugiat ex his. Faeit &Basilius homil. in Hexaem. pag. II v. ωμο- ν ά;αμαι τ-- -γεῖν ς τ ι ν Dr φἀκ- επι - ελεψα . Non elephantem admινον magis, propter hunc, magnitudinis tumorem, quam murem qui formidolosus est elephanto XXII. Experiri in callo saροω. J Haec vetus est & incorrupta eodieum M S S. Ibid. Iectio Reg. r. h. Paris Chiin. ΤOlet. &e. quam Plinii emendatores ira eorr peram , expedit in easto manus vim seporis. Et Vir. edatio, expetit sim saporis. X X II I. Vt his tina: ascendendi ιn tantam iantuinem cificultas dracom , ita- Sin. I 2.
qua irer Ace. J Ita Reg. r. a. Paris. Me. scis iidem arcestendi legum . mendose, ut suspicor . pro ascendendi vel scandendi , ut editi habent, vel lacossendi, ut Salmassius, pag. 3o T. & sos. Dracim cerre non draco, etiam in suis eiaicibus Iogit Pintianus. - XXIV. Nisi naturam, spectaculum sibi ac paria consonentem. J In editis . nisi IMA natura stinacidum sibi paria componentis. In Reg I. dc 2. nisi natura syriiaculum .sibi paria componentem. In Paris & TOIez. ac Parm. edit. natura spe Iacutam sibi .ae paria. Pellieerius in notis M S S. nisi natur m. 1'ectaculum sibi, paria compsenenum: Ut hae duae voces, s=ectaculum sibi, sit Parium quae natura compotiat, quaedam appositio. xxv. Arctati ue. J Corrupta haud dubie ea Vox est . cum Reg. I. legat. Ibid
morsusque. Reg. h. motuissur Alii mortu quo: quorum admonitu. nos qui pris-rum lectionum vestigiis in hoe eastiganάt genere tribuimus Plurimum . scriben- , dum cum Pellicerio censemus. intortuque . hoc est . spirarum volumine . si faveant eruditi huic conjectiuae. Sa in asius pag. 3os. legit, arcti rue, nimis, ut puro, Rigide. xxv I. In Italia appellata boa occisa in Vati no solidus in alis spectariu sin. ra. st infans. Aliantur primo boae bubub tactis succo. J M S S. omnes, Reg. r. L. Coib.
a. 1. Paris Salm. Tolet. dcc. Huntur trimo: sed, ut reor. mendose. Favet eerteseeeptae lectioni Solinus, eaP. h. pag. is . hune Iocum transcribens e Captat primo reges bubulos . , qua plurimo lacte rigua bos s . ejus se uberibus innectit. 8 e. Ego primo vel plurimo magis probarim, quam trimo. Priυo autem, quod Salma fio plaeet, pq. 87. obaletius est, quam ut arridete hoc loco possit. Sed hiede is serpentibusque sermo , quae alites hominesque haustu absorbeant . in me
moriam revocat Tertulliani locum , lib. de corona , cap. Io. pag. 6. Draco etiam terrenus , inquit, de longinquo homines spiritu absorber. Ubi Rigaltius: Draco terrenus , nempe Satanas infernus, spiritu c, ostiatu Do homines absorbat , etiam dalonginquo. Imo argumentatur Tertullianus a terreno dracone ad insernum, ut suis giendam longissime duerat idololatriam. Draco etiam tetimus de longinquo miscet . multo magis infernus.
XXVII. Unde nomen traxere. I Falsa luee ἐτυμ vs Salmata videtur, pag get. Ibid.