장음표시 사용
181쪽
Decimo quarto .Petrivi in caesared,solas visio' ς' nem vidit,de gentiu uocatione ac admisione ad me. Ex qua quide uisione caelitin eide, dilucidast autoritas Petri. Na positus in metis excessu, uidit coetu apertubat inde uas quoddam uelut Lmtbeum mugitu,quatuor initi'submitti de coelo ra terra, in quo erant omnia quadrupedia, et serpetia terrae,et uolatilia coeIi. Et facta est uox
ad ea. Surge Petre, occide Cr manduca. Q na via mira uisione,Petrim admonebatur,etiam geres
hiscorporare christo. Gentisi enim immunditim per quadrupedia terrae, per bestias,reptilia eruolatiliasignificabatur,et illas id deus intra lintheu Ecclisi e recipietis decreverat.Propter si ebatur Petrin evi mactare primat, hoc est,puerbu Dei,s Crgladio quovis vlms incidente penetrarius est,tetru peccatifunguine essunde, ret,ei'; deinde uesceretvr,hoc est,more cibi Ira
i i ceret eas in corpus Ecclesiae, Or incorporaret
eas cb L. Nu ista no indicant Petrii totius Eeelesiae caput fuisse cui sic iussum est,etia gentes
isti Ecclesia recipere, et eas corpori christi aduonare ut cr cui nosteria istud s adbuc caereis. vos apostolos latebat,ia aperte fuerat monstratum Et ne scrupulus aliq s alicui' ambiguitatis uel dubitationis eu teneret,ier fu j admonitus.
182쪽
INTERROG. VEL s. PROP. euaten' ita in me Christi erudiret. Na itu praemonii' ab angelo corneIι fuerat, ut riodi eius rei gratia mitteret ad Petru, Petroque iussum est Menties albu, ne quicq haesitaret una cu illis ire. Oiffiigitur accesiisset ad corneltu Petrus,
habitu concione,nondum finitis uerbiε, ilico ceα
cidit super eos qui tum aderunt1 iritus functus. VItimb, in Inodo Hierosoldimitanasuu senalentia Peti res primu dixit. Quu enim suborta essit qaaestio, uper obstruatione legaliot onoadios Hierosoldimis fuisset coactu, in illa Petr', ut princeps Cr cdput ceterori sua sententium primus dixisse resertur, nimirii s gentibus ad Ade christi couuersis,no esset iugu hoc imponendu, et hoc praecipue,s per ipsius praedicatione, Deusic en prae caeteris ad hoc munus eligente,gentia
ιes aliqui credidissent, er sanctuJum tartite ut ex Iudaeis c5uergrecepissent. Qua sententia quu Paulus et Barnabis cosirmassent,postremo Lacobus eunde approbauit, utpote qum decuit in sua side,totius Onodi recensere decret m. Ex quibus omnibus euidenter ostenditur, quot er quantis praerogatiuis er ijs diuinis P trus prae alijs Apostolis donatus sit,ut firmisiis me credendumst Petrum σ esiorum Aposto lorum principem, ex totius Ecclesiae caput σpastorem a christo esse institutum eis in prio
183쪽
Petri Romana sicilicet Ecclesia fientiat.Et certe per cathedra nibit aliud, g pastorale munins dia . 'cit significari,contendens per hoc nullam aliam autoritate tribuere summo Pontifici,qua pascendi gregem christi pabula doctritae Euangelice,uel praedicandi verbi Decet disciplina Ec clesiastica regiai,cuiusimodi mun', dicit Petro,
sed et reliquis ex aequo Apostolis a christo fuisse delegatum,per legitimam succesionem, qua . lοκκ Graecis dicitur,ad posteros deriuatu. Quod probat autoritate clementis, restrentis, quomodo Petrus circa mem vitae sua clemen*-Iacob. ei praedicationis siue σ doctri e castedram fiat. Do- tradiderit. Ipsi inquit Petruo trado a Domino mini epi
mihi redditam potestatem ligandi er solumodi,ut de omnibus quibuscunque decreuerit m terris,hoc decretum sit Cr in coelis. Ligabit eoni quod oportet ligari,σ foluet quod expossitfoluctanquam qui ad liquidum Ecclesiae reas Ium nouerit.Hoc dicit esse uerum er legitiomum munus pastorale. Autoritatem a tem qua Papa qui in Antiocho adumbratus,merito rex Daniςl. Limpudens facie dicatur sacrilege in gregem orsi uendicu er muste,adulterinam eT t aranicam esse. . Quid aequalitatis habeant caeteri Apostoli rintroier Did non,paulo inserius dicemus.
184쪽
INTERROG. VELI. PROP. militum ad reliqxa attinet,si Vel sper carathedra Petri, ita pastorale munus dicit signifcari,ut non possit esse papa,sic tio pascat uerbo Evangelicae et apostolicae, iusti me ei corradicimus. Ni supra diximus, christum his duobus uerbis usum luisse,quoru alterurinis
cat pascere Cr regere,ulterri pinccre duntaxat.
vageticae doctrine pascere,et duroi regere visaga iustae correctionis. Propterea nams pastor iste,etia bacuIubabet.Si ergo potimes,ntic alijs prefi negotijs,regant fotu, Cr no pascant,nan gd propterea no erunt potis es Nos certe non
probamus poti x nisi qua urgentibas negoririjs praepeditur Ecclam no pascat. Veruntamε si neglexerit hoc facere,no protinim ob id adiamitur ei potificatus. Nequaqua enim boc conseo quitur. Manet enim papa, etiam si non pascat, etiam A non amet, cum amor magis videatur req iri in papa quum pastura. Nam christus cum Petro committeret curam ovilis sui,dices. Pasce oves meus,requisiuit etiam,num se dirigeret, etiam plus alijs. Vnde quia prae ciet ris amueius ainduit, hunc a christo prae caeteriris,accepit praerogatiuum, ut cunctis illius o. uibus ueluti pastor praeficeretur. Eisne deae
heret eum, qui ad tantum fastigium sublim ampliore cinore christum prosequi . Ses
185쪽
test ulter ab altero separari, potest manere primatus,vbi non fuerit amor. Nes enim quum ista christus Petro dixit, amorem tunc ei convitulit, sed amanti dedit primatum. Prtus igitur amor fuit in Petro,quam primatus, quem amas accepit, Cr potuit etiam Petrus post acceptum privatur ex amore decidere, priusquamsciliocet confirmaretur uirtute ex ulto. Niquamdiu
non fuerat ah iritu sancto confirmatas, potuit haud dubie pectasse mortaliter . tunc per se
feta norimanente primatu . Quemadmodum ergo,non admittit primatum Papa, quoties non
fuerit amans christi, Cr Papa est Papa etiamus non amat christum,ita Papa minet Papa, ea tiamsinon pascat pabuloEvangelicae doctrinae,
gregem christi. Et quemadmotumfusum est, quod ne umore nequeat haec potestta esse, ita falsum est, quod non posituse absque pastura. Nam sicut manet absoluendi potestis cir baptiaetandi, atque etiam confiecrandi Euchristium, amore per peccatum sublatoni pastura per eriternus occupationes neglectu, ita manet Cr hisee potestas, quanquam ad temp*s depereat amor, er negligatur pastura.
si autem Uesus per cathedram Petri, nissu aliud uult significari, quam pastorale munus, contendens per hoc nullam aliam autoritatem
186쪽
ima potestas praerogatiua prima, a nobis abu de explicatum esse credimus. Qua quidem autoria te sic constitui nimirum quod autoritas Petri in imperium,nulla sit coarctatum certa prouinci nullis circumscriptum certis limitibus, sed pateat ersisse extendat, per uniuersum terram orbem, bene consequitur,uniuersalim illi omisnium, quae in Ecclesiastica domo dispensunda, ordinanda er constituenda forent, autoris rem attributum, vi merito fuerit uniuersa in iis Apostolus, er successores babet, quibum commissa est, uniuersalis Ecclesiae cura Cyprmincipatus, quemadmodum totus Ecclesiis curam primatus commissus fuit Petro . Et quis non est Ecclesiae Romanae Ponti' universuistis babendus,cui totius Ecclesiae uniuersalis cura principatusique committitur Ex quibus Grboc comt,quod superius initiis terrogatorio lintersierebatur cui is genere dictu est,passe oues meas non dubia aut ambiguit sinsium cotineresd gd sibi uelit, expeditu esse inotellectu,nimirum ut peculiariter ad Petrum,.
0 3 siccessores PQG id restratur: Pere' enim christi gregi praefictyest,q eiusde ouiu,no barsi
quidem,aut illarusta generatim omniu cura geveret. Si ergo generatim absis usta exceptioe omnes oves fuaschristus curae Petri subiecit et regi
187쪽
INTERROG. VEL S. PROP. / in genere diagna est, pasce oues meas s Et certe
sat superque superius demonstratum est,ex ipso
contextu verborum christi ad Petrum, ista uni Petro, Cr nem:ni aliorum Apostolorum copea
tetere posse. No est ergo ista haeretica erschiomatica opinio, sed orthodoxorum patrum, CrEcclesiae catholicae uera sentetissed potiusvelissus est haereticus er finistinaticus,qui contra apa tam scripturam, cui sanctorum patrum astipuatitur expositio, credit, er ut veram sententiam amplectitur , hoc dictum cui in genere diactum est,pasce oves meas, intelligi debere, seis eundum id genus,quo Apostoli continentur, id . est, quatenus Apostola ipsi dictum fit, ut σad
ceteros Apostolos, id dictum ex aequo pertineaut. Quod autem dicit nos imperite fermone uti, ac turpiter incurrere in utruns, quod is proin Hematibus 1pectari uitium er erratum docet Aristoteles,in una eadems oratione,ridendum potius, quam conuellendum existimamus. Nam 'quis tam incipiens, quis tum ineptus,ut rem tam
diuinam tractintibuου praescribat Aristotelica 'praesicripta.er philosophorum decreta, quibus se per omnia conforment s Non damnamus Ariastotelica praecepta, sed neque eisdem nos a laatosuolumus. Porro non est hoc novum, sed adversarijs nostris Minodum familiare, influitare nimirum catholicis tanquam indoctis er imp
188쪽
ritR.Humana etenim Lupientia,Crsiculari elaisquentia turgidi, despiciunt nos tanqua idiotar er isdoctos. Facient id olim Sabinus Heraclia: Trucem Macedoniorum Episcopus, qui patres . , Niceni concilij imperitos et idiotas appe uit. Habita enim congestione eorum, quae per diuersa concilia sacerdotum exscripto prolata sunt, s: est qui in Nicaea conuenerunt, uelut idiotis Cr fimplicibus derogauit,ut restri Socrates lib.
a. m. histo.cap. s. Haec non idcirco recensiuimus, quod nos alia quomodo uel conserendos nedum aequandos exisistimaremussapienti mis, doctifimis cir sanαctifim' illis patribMNicaeni concit sed ut hoc
exemplo,baereticorum inter quos Velsus non postremas partes obtιnuit superbiam er arroagantium ostenderemin, qxi magno supercilio reprae si catholicos omnes, tanquam imperitos spernantur Cr fastidiunt. Deinde Velsius amplius contra avtoritatemer potestatem pontificis objcit dicens. Potoorae munus, i legitima Auccessione comitti dein eat,quanta Cr qualia in eo requirantur, baud Obsicure bli docetur.Quae sub Episcopi definitiaone ab Umijsfacta,quam Graeci 0γου uocat,
tre licet,proponens Paulum sic ad Timothe 'scribit. oportet Episcopum irreprehensin Titum. bilem
189쪽
PROPUGNATIO. tr. conditionem ergo a Paulo enumeratae, reissitudinem ressiciunt pastoralis oscij, er idoeirco qui eiu nodi bonis conditionibus carent, non fiunt boni pastores aut Episcopi, sed Jorum ossicio er nomine, studio autem Cr exeris ercitatione, reuera fiunt mercenari . Ita θωctant hae conditiones Paulinae, ad Episcopos, ut talis esse teneantur, quales eos uult esse Paulus, veruntamen st tales non sint, non co tinnuo amittunt Episcopi oscium,aut potest rem. Indigni quidem fiunt pastorali aut Episcoopatu dignitate, Cr merito deberent eu privariri, non tamen idcirco eos esse priuatos Scrioptura docet. Ezechielis siquidem tricesimo quarto reprehenduntur mali pastores , qui non Dei gregem, sed semetipsos pascebant,aps positis Propheticis minis, priuationis pastoriralis Uicij, per ipsum Deum exercendae, pa flores tamen relinquuntur . Mali quoque erarant pastores,de quibus Dominus in Euangelio Flaub. 23. ait.Super calbedram MDACrc. ertamen manebunt pastores,eruoluit christus esest audiendos. Iam uero quod Vesus affirmat Polam bie definire Episcopum, Quis non rideat s chriΝαβomus certe hoc loco sic scribit:Dicturus iugo de Epificopatus oscio, cui modi esse Nisi pum decea indicat.Et post pauca: Episcopatra
190쪽
INTERROG. VEL s. PROP. inquit ex eo dicitur quod omnes inspicia cumcla peculatur. Et Theophylactus . Episcopaα in viis ab irr ισκρη ὀρ dicitur,hoc est,est,pro videre, G pro picere uniuersis, quos sub eius cura Cr tutela susceperit. Aug. lib. ly.de civit. Dei c.io. Epicopatus nomen est operis,no hom
bulum,quod ine qui procitar,es quibuη pr scitur upe tendit, curam eorum scilicetgerarens. Epi qxippe super,scopos uero latentio est: . Ergo Eposcopi u Graecedi uelim Latine, super 'intendere possimus dicere.
Non bὶc Paulus demit Episcopum, sied Epio scopi describit licium,indicans cui modi esse .
αuod si dixerit Vesus se non proprie acu cipere definitionem, quae essentiam rei expliacat , cur argumentatur ab illa definitione diacens, cui desinitio non convenit, eidem nec deis snitum conuenit,insinuare volens, idcirco pontificem, non esse pontificem, si desint illicon ditiones, quas Paulus in Episcopo reqgirit. . Iam vero quae siequuntur, nihil sunt, quam
mera malediota, mendacia Cr contumeliae, ut
summum P tisicem, quas Veso fuggerit, non spiritus ita propheticim, quem raudulem ttr iactitatsedit intris Albanicus, cuius obtericlptra voluptati. Denia