장음표시 사용
291쪽
tostimoniis Convenisse. Qiue quum ita Sint, usque eo de omnibus bonis male existimat; Usque eo senatoria
judicia perdita profligataque esse arbitratur, ut hoc
palam dictitet, non sine causa se cupidum Pecuniae suisse, quoniam tantum in pecunia praesidium experiatur esse; sese sid quod difficillimum lacrit) tempus ipsum emisse ε judicii sui, quo cetera facilius emere
POSSet: Ut, quoniam criminum' vim subterfugere nullo modo poterat, procellam temporis devitaret. Quod si non modo in causa, verum in aliquo honesto praesidio, aut alicujus eloquentia , aut gratia, spem aliquam Collocasset; profecto non haec omnia colligeret atque au- Cuparetur; non Usque eo despiceret contemneretque ordinem Senatorium, ut arbitratu ejus deligeretur ex senatu, qui reus fieret 7 : qui, dum hic, quae opuS es-Sent, Compararet', causam interea ante eum diceret.
Quibus ego robus quid iste speret, et quo animum intendat, sacile perspicio. Quamobrem vero Se colafidat aliquid perficere posse, hoc Glabrione 'l praetore,
et hoc consilio ', intelligere non possum. Unum illud intelligo, quod populus romanus V in rejectione ' judicum judicavit, ea spe istum fuisse praeditum, ut in pecunia poneret; hoc
dum ah isto Aeheseo praetore en raret. sive Innoeentem, sive nocentem, ut ipse tempus protraheret. 8. Compararet. Largitione et eorruptela s. Verhnm hoe Glabrione e glosse. mate natum. Aseonius et cod. unu Paris. omittunt. xo. comitio. Consessu indἱenm. r. Volg. praetor i. r. Natua error e compendio P. R. I. V. L. ra. Rei ιione. Utrlinque certunnum rus iudicum ab accusatore et r.
4. Perinta. Omnino nulla. Pros gata. Violata. addἱeta, Dummaria. 5. Emisse. Esseeisse pecunIa ana , ut, Interpo,ito illo inquisitore Aehaico, res do eretur in annum aequentem; quo anno ab hoe p tore, et ab horum jud Ietim magna ' parte ad alios Musa transferretur. s. criminiam. Quae a me proferentur. - Proeeliam temporis. Ab optimo praetore et severissimis iuvieititi, impendentem. r. Qui reus feret. Quem accusan.
292쪽
erepto praesidio, ut nullam sibi rem adjumento sore
IV. Etenim quod est ingenium tantum Z quae tanta facultas dicendi et copia, quae istius vitam, tot vitiis flagitiisque convictam jam pridem omnium voluntate judicioque damnatam', aliqua ex parte possit de sendere λ Cujus ut adolescentiae maculas ignominiasque Prieteream; quaestura, primus gradus honoris, quid aliud habet in se, nisi Cn. Carbonem in spoliatum a quaestore suo pecunia publica λ nudatum et proditum consulem λ desertum exercitum Θ relictam provinciam psortis si necessitudinem religionemque violatam 3 cujus legatio' exitium fuit Asiae totius et Pamphyliae: quibus
in provinciis multas domos, plurimas Urbes , omnia sana depeculatus est, quum in Cn. Dolabellam scelus' suum illud pristinum renovavit et instauravit quaestorium ; quum eum, cui legatus et pro quaestore fuisset, ot in invidiam suis maleficiis adduxit, et ira ipsis periculis non solum deseruit, sed etiam oppugnavit ac
.rei IeIehatur : Verres optimos quosque reiecerat, quos nullo modo eorrumpi posse arbitrahatae. Vide infra ad P. 6, not. I. Tv. r. conuictam. Quae tot monti mentia vItiorum set Indie; ia eonvinetitur. Gradus est ad damnatam, quodamia I tu . Frustra autem Lam hin. ex Μss qtii eonisneeam habebant, eon jeeit eoinquinatam. u. Damaeam. Quam omnes iam damnatam vellent, et damnandam esse itidieant. 3. m. carbonem. Eadem fusiua
narrantur in . cap. 13. 4. Nudatum. Vehementer rem iterando auget orator, quasi parum an
tea inisset Settim. lane periodum Iaudat Diomedes, edit. Polach. 463 ,
ω qnae eompositione adeo decoratur. tit, si quid solvere et commutare vo lueris, pereat omnis Terum atque ver horum et dignitas atque potestas M. Ceterum ille verba quaedam Ioeo mutat, nempe quod e memoria recitaret. 5. Sortis. Vide Divin. eap. 19.6. Legatio. Post qtiaesturam legatus
sit Verres Dolabellae, etiἱ Citieia
provIneia constituta fuerat. Verr. I. RP. II
I. LamhIn. malit vi plurimas domos, multas urbes m. Quod probat Graevitia, si librὲ subseHberent. 8. Melus stium . Ut enim Cn. Car nem , dum quaestor eius eas l. spo liavit ; sie Dolabellam insidiis oppugnavit et aecusatum prodidit. Verr. I,
293쪽
25 a M. T. CICERONIS prodidit. Cujus praetura urbana, aedium s Sacrarum fuit publicorumque operum depopulatio; simul injure
dicundo, bonorum ' Possessionumque, Contra Om- Dium instituta, addictio, et condonatio. Iam Vero Omnium vitiorum suorum plurima et maxima constituit
monum senta et indicia in provincia Sicilia : quam isto Per triennium ita vexavit ac perdidit, ut ea restitui in antiquum statum nullo modo possit; Vix autem permultos annos, innocentesque praetores aliqua ex Parte recreari aliquando posse videatur. IIoc praetore Siculi
neque Suas leges, neque nostra senatu SconSulta, neque communia jura tonuerunt : tantum quisque habet in Sicilia, quantum hominis avarissimi et libidinosissimi aut imprudentiam subterfugit δ', aut satietati supersuit. V. Nulla res per triennium, nisi ad nutum istius, judicata est; nulla res tam patria cujusquam atque avita suit, quae non ab eo, imperio istius, abjudicar tur '. Innumerabiles pecuniae ex aratorum bonis novo nefarioque instituto coactae; socii. fidelissimi in hostium numero existimati; cives romani servilem in modum cruciati et Decali; homines nocentissimi propter
s. AEditina siacrarum. Verr. I, 49 et seqq. I . Bonorum. Bona et pos essiones. Verres quum itis diceret, addixit ae tradidit quihus voluit, neglectis eorum . qui ante se Priet rea suerant, emetis ot institutis. Vere. I, 4r, et seqq. II. Tentierunt. Contra Verria libidinem sietilia neque suae legea, neque nostra s. C., ne commune quidem gentium tua opem ullam attulerunt.
ret. MMerfixie. Nihil est siculis reliqui, nisi quod. Ignorante illo, ant
lassato et Latiato . servaverunt.
V. I. Tam patria. Tam legit;mo jure possessa, qualia sunt quae ab avia ad parentes. atque inde ad silicia hereditario jure veniunt. Manut. habet patrita. u. Ahitidiearetur. Eius judicis aenistentia auferretur.3. Aratorum. Aratores frumenti decimam populo rom. dabant: hos tribus amplius deenmia per publicanos nae anhornatos Verrex exhausit. Vere. III. Coterum breuiter hie pereurrit quae laxius suo loco, in accusat; ne explica . 4. Socii. De his et seqq. vid. verr.V.
294쪽
pecunias judicio liberati; honestissimi atque integerrimi , absentes rei facti, indicta causa damnati et
urbes piratis praedonibusque patefactae; nautae militesque Siculorum , socii nostri atque amici, same necati ; classes optimae atque Opportunissimae I cum magna ignominia populi romani amissae et perditae. Idem iste praetor monumenta antiquissima partim re-
esse Voluerunt, partim etiam nostrorum imperatorum, quae Victores civitatibus Siculis aut dederunt9, aut reddiderunt, spoliavit nudavitque ' omnia. Neque hoc solum in statuis ornamentisque publicis secit, sed etiam delubra omnia, sanctissimis religionibus consecrata, depeculatus est; deum denique nullum Siculis, qui ei paullo magis affabre atque antiquo artificiosactus videretur, reliquit. In stupris vero et flagitiis nesarias ejus libidines commemorare, Pudore deterreor : simul illorum calamitatem commemorando augere nolo, quibus liberos corajugeSque suas integras ab istius petulantia conservare non licitum est. At enim haec ita commissa sunt ab isto, ut non cognita sint ab omnibus. Hominem esse arbitror neminem, qui nomen istius audierit, quin lacta quoque ei us nesaria commemorare possit: ut mihi magis timendum
5. Portus munitissimi. syraeuaas per h. I. signiseat . quarum in portnm vIetores piratae sunt Ingres.si. ere. V, eaP. 3ο. . inportunissimoe. Quarum, ad Ili et moreaturae tisum, maxima erat opportunitas. - nominia. Quia sugientem populi roinani elassem Ineen
derunt. g. ras Frane. I, in ornamenta . .
s. Dederunt. Quum raptis urbibus ea, quae helli iure ad se pertinebant. sIeUἱa relIquere et Eonservavere; qua vero Carthagἱnienses e Sicilia asp rtaverant, ea veteribus dominis restitue
qnod videtur prohare Grutetus. I. U. L ar. At enim. Objectio per ironiam.
295쪽
sit, ne multa crimina Praetermittere, quam ne qua in istum fingere existimer. Neque enim mihi videtur haec multitudo, quae ad audiendum convenit, Cognoscere
ex me causam VoluiSSe, Sed ea, quae SCit, mecum re-
VI. Quae quum ita sint, iste homo amens ac perditus alia mecum ratione pugnat: non id agit, ut alicujus eloquentiam mihi opponat; non gratia, non auctoritate cujusquam, non potentia nititur : simulathis se rebus considere; sed video, quid agat; neque enim agit occuliissime.Ρroponit inania mihi nobilitatis , hoc est, hominum arrogantium nomina; qui non tam me impediunt, quod nobiles Sunt, quam adjuvant, quod noti sunt: simulat se eorum praesidio confidere,
quum interea aliud quiddam jam diu machinetur. Quam spem nunc habeat in manibus, et quid moliatur, breviter jam, judices, exponam : Sed prius, ut
ab initio res ab eo constituta sit, quaeso, CognoScite.
Ut primum e provincia rediit, redemptio β est hujus
I. r. Inania. Vana et flatilia, qtium ab eis virtus absit . sie ad Appἔtim: is Etiamne in ullam Appietatem, aut Lentulitatem valere apud me pi
quam ornamenta virtutis existimas pQutim ea consequntus nondum eram, quae sunt hominum opinionibus amisplissima , tamen ἔsta vestra nomina, numquam sum admiratris; viros eos. quἱ ea v la reliquissent, magnos' a hi trahar M.
u. Nobilitatis. Hominum nobilium qui Verri savebant. II erant Q. Hortensius, Patronus eius, eonsul designatus ;trea Metelli, quorum Quintus consul erat designatus, Nareus praetor designatus , Luellius Siciliae praeerat; C. Curio consularia; Q. Metellus Pius seipio a Μetello Pio, Numidie; stio
adoptatus, ae praeterea scipiones omnes, et inreeui. 3. Noti. I. e. In mea. Aeerbe illetum per agnominationem verborum nobilis et notus. Sin pro ciet. . Clodia muliere non solum nobili, sed etiam nota is, et pro Flace. . hominea apud nos nos, inter suos nobiles . . 4. Ascon. . . quiddam dinis. Undem. Eori . . a. quid iam diu ia. I. V. L. s. Redemptio. Hominea, Corrum pendorum iudieiorum artisees, grandi mereede a Verre redemerent procurationem eorrumpendorum iudieum , operam anam, in rina absolutἱone praestanda, vendiderunt. Contumeliosa dueta metaphora ab operariis, qui opus aliquId faciendum, eerto pretio, redimunt, seu conducunt. Sic Pis. 36.
296쪽
judicii facta grandi pecunia : ea si mansit in condition o atque pacto USque ad eum finem, dum judices rejocti sunt7. Posteaquam rejectio judicum facta est, quod et in sortitione istius spem' fortuna populi romani, et inrojiciendis judicibus mea diligentia istorum impudentiam vicerat, renuntiata eSt tota conductio9. Prioclare se res habebat: libelli nominum vestrorum consiliique hujus in manibus erant omnium; nulla nota ', nullus color, nullae sordes videbantur his sententiis allini posse: quum iste repente ex alacri atque laeto sic orat humilis atque demissus, ut non modo Populo romano, sed etiam sibi ipse condemnatus videretur. Ecce autem repente, his diebus paucis V, comitiis consularibus lactis, eadem illa Vetera consilia pecunia majore repetuntur, eaedemque VeStrae famae fortunisque omnium
Inde apparet non ita novas esse eas societates quas nos assur ces πο
mus, multoque hae in parte nobis solertiores suisse Romanos, qui non granditiem, seu Incendium. a d ipsam mortem atque Infamiam redimerent. 6. Abest ea. I. V. L. I. Rejecti sunt. Indicum nomina primo in tirnam sortito mittebantur, ut de pluribus necessarius rinmerus rotisceretur; postea accusator aereus, ex illo numero rei ieiebant, quos sibi aut iniquos, acit ex al;qua re inis commodos sore putarent. Tuue in emrram lociam, qui rei ti fuerant, subsortiebatue praetor alios, quibus itidi eum legitimus numerus compleretur. His Persectis, nomina selecto.
rum indienis in bibellis seu tabellis palam inseribebantur, ne pravi aliqui
ae inter eos obtruderent. 8. Istitis spem. Sperabat Verres im- Probos senatorea ex urna educendos:
eit sortuna populi romatiἰ, ut optirnIeriusque nomen edueeretnr. Di immia Cieerotiis suit in rei ieiendis snspeetis; imptidentia Verris in retinendis qui aperte erant improbI. s. Aseonius conditio, quod probant
Gron v. et Ernest. - Renuntialia.
Postquam rejeeti sunt iudices, displἱ-etiit negotium redemptoribus, et resilierunt a eonditione et Paeto. ro. Nota. Nullus fraudi Ioetis inhoe indicio, qualem in Varronian illo adhibuit Hortensius. II. I. intelliges ex annot. ad Divin. cap. I. i. His diestis patieis. Familiare Cieeroni pro in paucis post diebus . Sie Catull. ω ecimabis bene, mi Fabulle, paueis . ai di dederint, diebus . u. comitiis consulariatis. Qui hos Ioeteiasius Verris defensor et Q. Moia tellus consules des; citi fuerant. Fiebant autem comitia eonsularia vulgo ante diem vi kal. sextil. αο jul.):aeeusationis vero primus dies fuit no
297쪽
insidiae δ per eosdem homines Comparantur. Quae res primo, judices, pertenui nobis argumento indicioque patefacta est : post aperto suspicionis i ii troitu ad omnia intima istorum consilia Sine ullo errore pe
VII. Nam ut Hortensius, consul designatus, domum reducebatur e campo, cum maxima frequentia ac multitudine : fit obviam casu ei multitudini C. Curio ;quem ego hominem, honoris potius quam contumeliae causa, nominatum Volo. Etenim ea dicam, quae ille, si
commemorari noluisset, non tanto in conventu, tam
aperte palavique dixisset: quae tamen a me pedeteriti in cauteque dicentur; ut et amicitiae nostrae, et dignitatis illius habita ratio esse intelligatur. Videt ad ipsum 4 fornicona Fabianum in turba Verrem; appollat hominem, et ei voce maxima gratulatur=; ipsi Horten. sio, qui con Sul errat sactus, Propinquis necessariisque ejus Α, qui tum aderant, Verbum nullum iacit; cum hoc consistit, hunc amplexatur, hunc jubet sine cura esse: α Renuntio, inquit, tibi, te hodiernis comitiisa esse absolutum n. Quod quum tam multi hominos honestissimi audissent, Statim ad me desertur : imo
i 3. Insidiae. Da disserendo iudieio. ide plura ad rap. s. 14. Alii, is iudiei ueis. I. V. L.
VII. I. sie plur. eodd. et vet. edd. Cruter. antem eum Pall. et Viet. vi a
multitudine di. c. curio. Consularis et trIumpharilia vir, pater C. Curionis violentissimi illina tributii plebis, quem Caesar deis
sensorem tanta pecunia paravit. Sueis ton. in Iul. cap. 29. 3. Pedelent . Prudenter : ne Odio aut ira Impulsus videar. 4. Fornicem. Arcum triumphalem Fornix Fabianus erat in saera viaeonstructus a Fahici censore A. U. C.
645), qui, devictis Allobrogibus.
Allobrogicus est cognominatus, ut
videre est apud Velleium , II, ro: . Fabio Paulli nepoti ex victoria e gnomen Niobrogies inditumis. Adde Plin. XX XIII, 2, 5O. Val. Maxim. VI, 9. 5. Addunt multi victoriam. Quae
vox commodicia abest a pl. NSS. I. V. L. -Praesertim quum paullo infra ait virenuntio. . . te absolutum α; lib
6. 'tis. Hortensii, non C. Verris, ut putat uot m.
298쪽
Vero, ut quisque me viderat, narrabat. Aliis illud indignum, aliis ridiculum videbatur : ridiculum iis, qui istius causam in testium fide, in criminum ratione in Judicum potestate, non in comitiis consularibus positam arbitrabantur; indignum iis, qui altius perspiciebant, et hanc gratulationem ad judicium corrumpendum spectare arbitrabantur 7. Etenim Sic ratiocinabantur, sic honestissimi homines inter se et mecum loquebantur : aperte jam ac perspicue nulla esse judicia : qui reus pridie jam ipse se condemnatum putabat, is, posteaquam defensor ejus consul est sa-
Omnes siculi, omnes negotiatores', omnes public ad
Privataeque literae Romae sunt, nihilne id valebit λ nihil ', invito consule designato. Quid judices non
Crimina, non testes, non existimationem populi romani Sequentur λ- non : Omnia in unius potestate ac moderatione vertentur.
VIII. Vere loquar, judices : vehementer me haec res commovebat. Optimus enim quisque ita loquebatur: uiste quidem tibi eripietur; sed nos' non tenebimus judicia diutius : etenim quis poterit, Verre absoluto, de transferendis judiciis recusare 3s Erat omnibus molestum : neque eos tam istius hominis perditi subitala titia, quam hominis amplissimi nova gratulatior. Olim ωίδεδane. Inde quum hexametrum oriretur. Lamh. eonieeit aes eraretur, qnod in us pl. est invent m. 8. Quod tota Sicilia. Non semel hobia illud mirandum Oecurrit, qua aete Cieem l qtientes ceteros Indueat. ita Di non iam oratorem audIre. verum diversis homInuin eolloquiis ades evideamur. s. Negotiatores. Cives romani, qui I. cie. pars Metinua. in ste; lia negcitIantur: te timonIa do. nique tum publica . tum privata io. Nihil. Fingit hare Orator h. i. etiosea a Verris amicis responderi. tr. Moderatione. Unus I Oriensiu Omnia reget ac moderabitur. VI H. r. Tibi. Te accusante, a iudia eici per consulem liberabitur α. Nos. senatores. 3. Amplissimi. Curionis.
299쪽
commovebat. Cupiebam dissimulare me id moleste serre; cupiebam animi dolorem vultu tegere, et taciturnitate celare. Ecce autem illis ipsis diebus, quum praetores designati sortirentur, et M. Metello obtigisset, ut is de pecuniis repetundis quaereret Α; nuntiatur mihi, tantam isti gratulationem esse tactam, Ut is quoque domum Φ mittorot, qui uxori suae Nuntiarent. Sane ne haec quidem res mihi placobat: neque tamen, quid tantopere in hac sorte si metuendum mihi esset, intelligebam. Unum illud ex hominibus certis, ex quibus omnia comperi, reperiebam: fiscos I complures cum pecunia Siciliensi a quodam senatore η ad equi
tem romanum eSSe translatos; ex his quasi X fiscos ad senatorem illum relictos esse, comitiorum meorum snomine; divisores ' omnium tribuum noctu ad istum vocatos. EX quibus quidam . qui se omnia mea causa debere arbitrabatur, eadem illa nocte ad me
venit; demonstrat, qua iste oratione usu S esset: Com-
4. Quorreret. Quaes; tor esset, in amritim sequentem. Designati enim pr. νώ ore . antequam magistratum inirent.
sortiti solebant, de diversis quaestionibus in Urbe exercendis; vide adeale. Vere. I, de Praei. urban. s. meros d. m. sed abest a pluribus mS. I. V. L.
6. Aorre. In hor mririere , quod M. Metello Praetori sorte ObiIgera . . Fiaeos. SPOri . Pecunia resertas. qtiam Verres ex stellita furtis eo tissa.
g. demiatore. suspicantur senatorem
alii crassum, alii Hortensitam; equi. rem vero Publicium quemdam tempo-
.ibti, illis in vividenda populo pecu
nia famosum. s. Sic reete Ascon. et Manut.Vulgo abest meorum - Η- autem loeo e
initia aedilitia significantur, quae post con utaria et praetraria fiebant. Verepa pecuniam hane dederat , ut, nempe corruptis auitia glis, aedilitate dei; tetur Cicero, quam Petebat. o. Dioisores. Ex h. l. patet suumenique tribui su Isse disisorem. l. e. hominem mi pecuniam . quum quia eandidatus largitione in populum titivellet, in te;hu sua viritim diai ree. Initio per se non turpia rea erat et heianignitate enim populum eonciliari imges sinebant. Sed postquam per hos
eorruptae anni tribua, eam tandem Ob eausam infame et suspeetum disiis soris nomen factum est, atque in Eon-
vIeii Ioeo dierum. Vere. III, 69.
a. Alii, vi saeere debere . Loeuttici Ciceroni similiaris, qua subaud inacere.
300쪽
memorasse istum, quam liberaliter ' eos tractasset etiam antea, quum ipse praeturam PetiSSet, et Proximis β consularibus praetoriisque comitiis; deinde continuo esse pollicitum, quantam vellent pecuniam, Simo aedilitate dejecissent. Hoc alios negasse audere ε; alios respondisse, non putare id perfici posse; iuventum tamen esse sortem amicum ex eadem familia
Q. Verrem, Romilia β, ex optima divisorum disciplina, patris istius discipulum atque amicum, qui, Η-S quingentis millibus depositis si, id se perfecturum
polliceretur; et suisse tamen Τ nonnullos, qui Se una facturos esse dicerent. Quae quum ita essOnt, sane benivolo animo me, ut magnopere Ca Verem, Praemonebat. IX. Sollicitabar rebus maximi S uno atque eo Perexiguo tempore: Urgebant comitia; et in ' his ipsis
oppugnabar grandi pecunia. Instabat judicium ; ei
quoque negotio fisci SicilienseS minabantur. Agere, quae ad judicium pertinebant, libere, Comitiorum metu δ deterrebar; petitioni toto animo Servire, Propter
ra. Quam liberaliter. Dederat Verres se ler ἰram octoginta millia i 6 4 oo
anspieionem eamdem injicit Orator Verris pecunia corrupta fuisse comitia, ut M. Metellus praetor, Q. Hortensius et Q. Metellus consules renuntiarentur. x 4. Lambiti. addit se. I. V. L. 35. Romilia. Suhaud. eae tribra. Moris erat ut quum minus notus apis pellaretur Romanus, a tribu sua desi
ad eorrumpenda suffragia. II. Lainhin. edidit eandem e Con-jeetura uotomatiDI. I. V. L. IX. r. Rebus maeimis. Petitione aedIlIiatis. et accusatione: quae duo quam sibi contraria sint pro Mureri. p. 2I. explicat . ubὶ haec maxime ad Isium locum sariunt: .i nescio quo paeto semper hoc sit, neque in uno atque altero animadversum eat, hediam in pluribus, simul atque eandid tua aeensationem meditari visus est, ut honorem desperasse vIdeatur is. Et multa in hane sententiam α. Vulg. abest in. Ernest. post Lam bἰmina e 11ss addidit. I. V. L. 3. comitiarum melia. Quia aecusatio libertatem et minas exigit; petitio blandimenta et preces; et ut pro Mure . loc. anpra et t. ait is aecusandi teris rores et minae, et Populi opinionem a spe adipiscendi avertunt, et amicorum',itidia dehilitantis.