장음표시 사용
331쪽
lices, in laac causa ea res in discrimen adducitur. Reus cst enim nocentissimus : qui Si condemnatur,
desinent homines' dicere, his judiciis pecuniam plu
rimum posse; Sin absolvitur, desinemus nos de judiciis transferendis recusare. Tametsi de absolutione istius neque ipse jam Sperat, nec populus romanus metuit. I o impii lentia singulari, quod adest, quod respondet, sunt qui mirentur : milii, pro cetera ejus audacia atque amentia, ne hoc quidem mirandum videtur. Multa enim et in deos et in homines impio nefarieque commi Sit; quorum scelerum poenisse agitatur, et a mente consilioque deducitur. III. Agunt eum praecipitem Poense civium romanorum; quos partim securi Percussit, partim in vinculis necavit, partim implorantes jura libertatis et civitatis in crucem sustulit. Rapiunt eum ad supplicium dii patrii: quod iste inventus est . qui e Complexu parentum abreptos filios ad necem duceret, et parentes pretium pro Sepultura liberum posceret. Religiones
vero caerimoniaeque omnium sacrorum sanorumque violatae, Simulacraque deorum, quar non modo ex suis
templis ablata Sunt, sed etiam jacent in tenebris ab
isto retrusa' atque abdita, consistere ejus animum
parit ue esset, quia particula ne paullo
ante, et statim alio Aenara ponit r. Sansna est: Denique, utcumque hoc
sit iudicatum, finem judietum illudeontroversiae do iudieiis constituet rnam si damnatur Verrea, reconcilia hi tor senatoribus amissa existimatio; sin autem absolvitur, nemo recusare honeste poterit, quo minua ad equites iudieia transferantur. I. Ea res. An iudieia penes Ordinem senatorium manere debeant.
s. Pinnis. FurΚs ultriethua. sie paullo post: in poenae civium romanoruni a , et in Pison. 3ο, ac DOm. s. De puleherrimci h e toto loco. conis ferre Operae pretium esset aeripiam elatissimis sensititia D. Iuven. sal. XIII. III. I. Quos partim. Nare fuse traiaetani ne Verrina ultima de suppl. e. 28 et sqq. a. Retrusa. Ne sacrilegium pateret.
332쪽
sine furore atques amentia non sinunt . Neque iste mihi videtur se ad damnationem Osserre solum , neque hoc avaritiae supplicio communi, qui se tot sceleribus obstrinxerit, Contentus eSSe : Singularem quamdam poenam istius immanis atque importuna natura desiderat. Non id solum quaeritur, ut, isto damnato, bona restituantur iis, quibuS erepta sunt; Sed et religiones deorum immortalium expiandae, et Civium romatio-rtim cruciatiis, multorumque innocentium Sanguis, istius supplicio luendus est. Non enim furem, sed ereptorem β; non adulterum, Sed expugnatorem pudicitiae; non sacrilegum, sed hostem sacrorum religionumque; non sicarium, Sed crudelissimum carnificem Civium sociorumque, in Vestrum judicium adduximus : Ni ego hunc unum ejusmodi reum post homi- Dum memoriam fuisse arbitrer, cui damnari' expediret.
IV. Nam quis hoc non intelligit, istum absolutum diis hominibusque invitis, tamen ex manibus populi romani eripi nullo modo posse λ Quis hoc non perspicit, praeclare nobiscum actum iri, si populus rO-
manus istius unius supplicio contentus fuerit φ, ac non sic statuerit, non istum majuS in sese Scelu S conce-3. Non sinunt. AIe Iuven. . e ni In ratemplum et violati numInis aras. Et quod praeeipuis mentem sudoribnsurget Te uidet in somnis: tua sacra et maior imago Humana , turbat pavidum , cogitquct sateri ..4. Suppileio. Quod avaritiae, seu repetrandarum damnatis instigi solet; P cuniae erat redditio et exsilium. 5. Mutorem. Quasi legum poenaseontemnentem. Verris erimina omnia ad apertam vim ita deducit Cicero, ut mira eorreetione rem amΡliscet, et gravius prior; semper voeabulum subjietat.
retiar ; morio mulctandus, proptoriis, libertatis et eivitatis, cἱvium rom. Dece, imminutum. IV. i. Nobiscum. Cum senatoribus.sImiseat populum rom. in alios qu que aenatores animadversorum Trihuianis enim, lege Pompeia hoe ipso ann lata, licebat 'iamcumque vellent . ad populum trahere condemnandum.
v. olim erit. sed Prise. lib. XVIII. pag. II 5s, ed. Pnis . lim . sie deinde , statueris. I. V. L.
333쪽
pisse, quum sana spoliarit, quum tot homines inno
centes necarit. quum ciVOS romanoS morte, Cruciatu,
cruce assecerit; quum praedonum duce S, accepta Pecunia, dimiserit; quam eos, Si qui istum tot, tantis,
sua liberarint λ Non est, non est in hoc homine cuiquam peccandi locus, judices : non is est reus, non id tempus , non id consilium; metuo ne quid arrogantius apud tales viros Videar dicere, ne actor quidem est is, cui reus tam nocens, tam perditus, tam
llis ego judicibus non probabo, C. Verrem contra leges pecunias cepisse λ sustinebunt tales viri, se tot senatoribus, tot equitibus romanis, tot civitatibus, tot hominibus honestissimis ex tam illustri provincia, tot populorum privatorumque literis non credidisse λtantae populi romani voluntati restitisse λ Sustineant: reperiemus, si istum vivum' ad aliud judicium perducere poterimus, quibus probemus, istum in quar stura pecuniam publicam, Cn. Carboni consuli datam, avertisse; quibuS Persuadeamus, istum alieno Tnomine a quaestoribus urbanis, quod priore actione didicistis', pecuniam abstulisse. Erunt, qui et in eo quoque audaciam ejus reprehendant, quod aliquot
4. Id temptis. Quum aenatores in. v Idia eorruptorum jussiciorum laborant. Id consilliam. Ex op ἱmo qn que adaeἱtum. Itaque eorruptores non habent, quid aperent. s. meetis. Conviet . O vire. Lar gitionibus Menniarum. - Tor seriauis ritius. Teashua scili t In Verrem pro luetis. 6. Vistim. Perieulum eat enim, aiabsolvitur, ne populi manibus diseeria patur. . Iae. Gronovius, dram eorrἰgera. dum puta , . empti frumenti nomine . Errat tota via. I. V. L. - Non enim haec pertinent ad praeturam sicilienissem , sed ad illud tempna quo Cn. Carbonis proquaestor Verres meu Iam puhlicam alieno. s. salso Nomine aver tit. Vid. in . e. 18. g. Didirisιis. Ex testibus.
334쪽
Dominibus 9 de capite, quantum commodum fuerit, frumenti decumani detraxerit. Erunt etiam fortaSse,
judices, qui illum ejus peculatum ' vel acerrime vindicandum putent, quod iste Μ. Marcelli et Ρ. Africani
monumenta, quae nomine illorum, revera populi TO-mani et erant, et habebantur, ex sanis religiosissimis, ex urbibus V sociorum atque amicorum non dubita
V. Emerserit ex peculatus etiam judicio : meditetur de ducibus hostium, quos accepta pecunia liberavit; videat, quid de illis respondeat, quos in eorum
locum subditos domi suae reservavit'; quaerat non solum, quemadmodum nostro crimini, verum etiam quo pacto suae consessioni possit mederi; meminerit, Se Priore actione, clamore populi romani infesto atque inimico excitatum, consessum esse, duceS R Se Praedonum Securi non esse percussos; Se jam tum esSeveritum. ne sibi crimini daretur, eos ab se pecunia liberatos; lateatur id, quod negari non potest, Se Pri vatum Τ hominem, praedonum duces vivos atque inCO-lumes domi suae, posteaquam Romam redierit, HSque dum per me licuerit, tenuisse : hoc in illo majestatis
s. Nominiatis. Quod aliquot debitoribus de capite, i. e. de summa frumenti seu de toto frumento quod populo rom. debebant decumani, tantum Verrea detraxit, et in privatos
naua eonvertit quantum aua reserre arbitratus est. eo. III. passim. o. Pectiliarum. Peculattis appellatur, non solum pecuniae et nummorum
rapina, sed et eriusvis rei, quae publiea ait et populi rom. II. Lamhinus . . et ex urbibus . .Qnod Carat. prrabat. V. r. Emerserit. Fingamus eum in peculatus iudἰeio absolutum iri; meditandum illi erit, quomodo ae de mdat, ete. Verri denuntiat Cicero iudicium majestatis. propter duees hostium liberato , aut etiam In domo, ut Iste
dicebat, servatos, et mereatores inno. rentissimos in eorum Ioeum subditosae trucidatos. Verr. V, 39-52. u. Idem Lambinns habet .. reserva. ritis, quod male, ni videtur. consona eum a periore ae liberavit a. I V. L. 3. Prioatum. Quod maiestatis eri in
4. Lamh. . retinui se .. I. V. L.
335쪽
judicio si licuisse sibi Ostenderit, ego oportui SSe Concedam. Ex hoc quoque evaserit: proficiscar eo β, quo me jam pridem vocat populus romanus. De jure si enim libortatis et civitatis suum putat esse judicium : et
rocte putat. Confringat iste sane vi sua consilia senatoria; quaestiones I omnium perrumpat; evolet ex Ve
stra severitate: mihi credite, arctioribus apud populum romanum laqueis tenebitur. Credet iis equitibus romanis populus romanus, qui ad Vos antea producti testes, ipsis inspectantibus, ab isto civem romanum, qui cognitores' homines honestos daret, sublatum
esse in crucem dixerunt. Credent omnes V et xxx tribus 9 homini gravissimo atque ornatissimo M. Annio, qui, Se praesente, civem romanum securi percussum esse dixit. Audietur a populo Pomano Vir PrimariuS, equeS romatius, L. Flavius, qui suum familiarem He.
s. Eo. Ad indieliam illud. ad quod
me populus, omissis aliis, jam pridem voeat. Perdueli; OD;s, i. e. in patriam parriet dii iudieium intelligit orator, quod in campo Martio, triginta quinque tribubus convocatis, siebat deesse, qui civem auum vinculis, virgis, morte denique contra leges Poreiam et Semproniam , asseeisset. sceleris huius poena erat capItalia. Porro quum
esset Cieero aedilia eurulia, habendae eoneiotiis ei diem dicendi jus habe-hat, aeque ae tribuni plebis. De his vid. pro Rabir. et T. Liv. I, 26. ,. De Dra. Arbitratur entiu populus ale violatis . quibus libertas et iura eἱ-vium sanciuntur, legibus pertinere ad se iudieium.
ruin des rope uti l s quaerentium largitionibun suis perrumpnt. Illa au- rm consilio se Ioνia vo at qucid illis unusqnisque praetor eram senatorum
consilio praeest. g. cognisores. Dieantur h. l. homines qui aliquem eognoscunt, quique de ejus statu possunt testificari. De his et seqq. vid. Vere. V. s. Tribus. Quarum aliae rustieae, aliis urbanae meebantur; ω laudati simae, inquit Plinius, eorum qui rura haberent; et In urbanas transse ignominiae erat, desidiae, probro .. Porro quum romiti Is emturiatis rei
perduellionis itidiearentur, ut est in Tabb. XII : . de ea pIte eivia nisi per
maximum e mitiatum ne feruntOis;
idemque Cicero testatue sext. 3o, de Leg. III, I9; et ea a magistratibus
majoribus tantum convocari possent; magistramn minores, si quem aCCH-sare ad populum vellent, diem romiistiis centuriatis a Consulibus aut Pia tore Drbano Petebant. Hoc vero locra
336쪽
IN VERREM AC T. ΙΙ, LIB. I. us Arennium, negotiatorem ' ex Alaica, quum eum Syracusis amplius Centum ci VeS romani cognoSCerent,
Iacrymantesque defenderent, pro testimonio dixit, securi esse Percussum. Probabit fidem, et auctoritatem , et religionem Suam L. Suetius, homo omnibus ornamentis praeditus, qui juratus apud vos dixit, multos cives romanos in lautumiis δ' istius imperio crudelissime per vim morte esse multatos. Hanc ego cauSam quum agam, beneficio populi romani, de
IOCO Superiore ', non vereor, ne aut istum vis Ulla ex
populi romani susseagiis eripere, aut a me Ullum munus sedilitatis amplius aut gratius β populo romanoeSSe POSSit. VI. Quapropter omnes in hoc judicio conentur omnia : nihil est jam , quod in hac causa peccare quiS-qMam, judices, nisi Vestro periculo, possit. Mea' quidem ratio, quum in praeteritis rebus est cognita, tum in reliquis explorata atque provisa esti Ego meum Studi iam in rempublicam jam' illo tempore ostendi, quum Iorago intervallo veterem consuetudinem retuli, et
tribris nomInantur, quod his etIam ainragiis populos, ante an magii latio. mem, In tribus dIvideretur, et quod in ipsis tribubus eenturiae eontinerentur. Cons. Ursin. et Vales. ad Liv. I, 43.
IO. Ne tiatorem. De negotiatoribus .ido ad Vett. II, II. x I. iam hi Dianae aliquot edd. a Pro havit M. Errore sorsan operarum. I. V. L. ra. Multimiis. Quod nomen erat Syracusarum earcerἱ. id. Vere . , II. ra. De loco stiperiore. Nempe pro rostris in foro, seu de suggesto in eampo Marti , utpote aedilis saetas, e Deionem habebit. Quod populo rom. acceptum munus refert. x 4. viantis. De aedilInm solemn Ibus ludis, mi intinera voeabantur. Et de hae oratoria allusione vid. Aet. I, II. II. Perperam Iterum aliquot edd. Lambital, gramus. I. V. L. I. r. Nihil est iam. Postquam diligentis ae satoris Omeia praestitimus. a. Mea quidem. Quod ad me attinet, ex iis, quae, in comparanda aceu satione , egerim, provisum est, quid a me onne exaperiari debeat. 3. Urninus coni. ω iam tum illo tem Pore is, quia in e d. ras Invenerat ω tantum illo temporeis. I. V. L. 4. Veterem eonstietudinem. Ut homines honesti, non adoleseentes, aut quadruplatores aecusarent. id. Diviti.
337쪽
rogatu sociorum atque amicorum Populi romani, meorum autem necessariorum, nomen hominis audacissimi detuli. Quod meum factum lectissimi viri atque ornatissimi quo in numero e Vobis complures fuere) ita probarunt, ut ei, qui istius quaestor si fuisset, et ab isto laesus inimicitias justas persequeretur, non modo deserendi nominis, sed ne subscribendi quidem, quum id postularet, sacerent potestatem. In Siciliam sum inquirendi causa prosectu S : quo in ne-
tiam multitudo literarum et testium declaravit; pudo
rem vero ac religionem, quod, quum Veni SSem Senator
ad socios populi romani, qui in ea provincia quae Stor
munis defensor deverti potius, quam ad eos, qui amo auxilium petivissent. Nemini meus ad vetitus labori, aut sumptui, neque publice, neque PriVatina,suit. Vim in inquirendo tantam habui, quantam milii lex dabat; non quantam' habere poteram istorum studio, quos iste vexarat. Romam ut ex Sicilia redii, quum iste, atque istius amici, homines lautis et urbani, sermones hujuscemodi dissipassent, quo animos
s. Quaestor. Q. Caecilina. - Instas. Has finisse aimtilatas dixit in Divin. quam de hoe toto loeo eonsule. Nunc vero aliud argumentum vietoriae fina aperit. s. celeritas reditionis. Quum totam Siciliam quinquaginta diebus obierit. . Ad hospites meos. Ut ne umbra quidem anapIeionis in mea sdo resideret , neve me gratia aut mennia adae sandum Verrem induetum crede
g. Xon quantam. ostendit Cieero se non nἱmi studio aut apparatu In Verrem inquisisse, sed accusato rio iure modeste tuum intra legem se e continiasse, et se tum fidelem erga Sie Os patronum exstitisse, tum tiam non Iniquom in Verrem aerusa in Orem. si enim Sieulis iniurias stiastileisci cupientibus mos gerendus sui aet , multra plura a volentibus eoiligere potuisset. Vide quid de nimia arcu lorum aeveritate dieat, pro Flacco, quum L.aelium Flaeei aeensat rem ita
338쪽
IN VERREM AC Τ. II, LIB. I. 297
testium retardarent, me magna pecunia a Vera a Cusatione esse deductum . tametsi probabatur ' nemini, quod et ex Sicilia testes erant ii, qui quaestorem me in provincia cognoverant, et hinc homines maxime illustres, qui, ut ipsi noti sunt, sic nostrum Unumquemque optime norunt; tamen usque eo timui, ne
quis de mea fide atque integritate dubitaret, donec ad rojiciendos judices VenimuS. VII. Sciebam in rejiciendis judicibus nonnullos,
memoria nostra, pactionis suspicionem non vitaSSe,
quum ipsa in accusatione eorum industria ac diligentia probaretur. Ita rejeci judices, ut hoc con Stet, post hunc statum reipublicae, quo nunc utimur, simili splendore et dignitate consilium nullum fuisse. Quam iste laudem) communem, ait, sibi esse mecum : qui quum P. Galbam judicem rejecisset, M. Lucretium retinuit; et, quum ejus patronuS ex eo quaereret, CUPsuos familiarissimos, Sex. Peducaeum, Q. Considium , Q. Iunium rejici passus β esset, respondit, quod eos in judicando nimium sui juris si sententiaeque cognosceret. Itaque, judicibus rejectis, Sperabam, jam onus
meum vobiScum esse commune; putabam non Solum
notis Τ, sed etiam ignotis probatam meam fidem esse
I. V. LVII. r. metionis. Quam eum Teos issent, ut praevari rentur. u. Pos4 hune statum. Ah annis deiscem , ex quo tempore indieat senatus. 3. I tidem. Optimas iudicum rei etionis. 4. P. Galbam. Irum integerrimum. - M. Lucretiram. Malum hominem, et eorruptioni obnoxium,quem a Verre retentum Ceero reiecerat. 5. Reseri passus. Aseonina arbitratur rejeetionem a reo primum. ahaecusatore postea fieri, quod uerἱal IlovIdetur. Itaque interpretatur rejerissee ipse; nam ne reiicerentur ab areusa istore, qui poterat obsistere p Μ n. 6. Nimitim sui Dris. Pertinaeius auae opinioni adhaerentes; et qui nulla gratia a semel auscepta sententia d dueἐ p xent.
. Notis. Λoti et ignoti activa significatione , pro iis quἱ norunt et
339쪽
298 M. T. CICERONIS et diligentiam : quod me non sesellit. Nam comitiis
meis', quum iste in sinita largitione contra me uterct-tur, populus romanus judicavit, istius pecuniam, qiue apud me contra fidem meam nillil potuisset, apud se contra honorem meum nihil posse debere. Quo quidem die primum, judices, citati in hunC re iam Consedistis, quis tam inimicus huic ordini fuit, quis tam novarum rerum, judiciorum', judicumque cupidus,
qui non CONSPectra consessiaque Vestro commoveretur
Quum in eo vestra mihi dignitas fructum diligentiae vreserret; id sum assequutus, ut una hora, qtia CCUPidicere, reo audaci , pecuui OSO, Pro so, perdito,
spem judicii corrumpendi praeciderem; ut primo die,
testium tanto numero citato. Populus romanus judicaret, ipso absoluto rempublicam stare non posse '; ut alter dies amicis istius ac defensoribus non modo Spem Victoriae, sed etiam voluntatem defensionis auferret; ut tertius dies sic hominem Prosterneret, Ut, morbo Simulato, Hori, quid responderet, Sed, quemadmodum non responderet, deliberaret : deinde reliquis diotius λ, his criminibus, his testibus, et uri, Dis, et provincialibus sic obrutus atque oppressus est, ut his ludorum diebus tuterpositis, Nemo istum Comperendinatum, sed condemnatum judicaret.
VIII. Quapropter ego, quod ad me attinet, judices,
qui non norunt, saepius ut h. l. patur. 8. Meis. Qui hos mea res aera aedili ras agebatur. id. Ao. I, s. s. Itiineiorum. Subaud. noMorram.
xo. Diligentia'. Quam sedi e in rei;eiendia indicibus adhibueram. Ir. Ati ei. Ad corrumpendum.- Perdiso. Qui nullis rationibus, modo ad finem perveniret, Par Eliat. I 2. Stare non posse. Quod qui in-togerrimi iudiees haberentur, si eor- raptissime iudicarent. 3. Reliqtiis diebus. sex; nam die-
hos novem primam aetionem trans uetam esse Ostendit.
14. Ηis LMνrum diebus. Per hos dies, qui prope quadraginta luterpo siti sunt, ludorum eausa. Vide Act. I.
340쪽
IΝ VERREM ACΤ. II, LIB. I. 299
vici : non enim spolia C. Verris, sed existimationem populi romani concupivi Meum fuit cum causa accedere ad accusandum ; quae causa fuit justior', quam a tam illustri provincia defensorem constitui et deligi Preipublicae consulere '; quid jam reipublicae honestius, quam in tanta invidia judiciorum adducere hominem,
cujus damnatione totus ordo cum populo romano et in laude et in gratia possit esse Θ Ostendere ac PerSuadere, hominem nocentem adductum esse; quiS eStin Populo romano, qui hoc non ex priore actione abstulerit , omnium ante damnatorum Scelera, surta, flagitia, si in unum locum conserantur, vix cum hujus Parva parte aequari conserrique posse P Vos, quod ad vestram famam, existimationem, salutemque Com-mrinem pertinet judices, prospicite atque consulite=: splendor vester facit, ut peccare Sine Summo rei Publicae detrimento ac poriculo non possitis. Non enim poteSt Sperare PopuluS romanus, esse alios in Senatu, qui recte possint judicare, vos si non potueritis. NecesSe est, quum de toto ordine desperarit, aliud genus' hominum atque aliam rationem judiciorum requirat. Hoc si vobis ideo levius videtur, quod putatis onuS esse grave 7 et incommodum, judicare; intelligere debetis primum, interesse, utrum id onus VoSinet ipsi rejeceritis, an, quod probare populo romano
VIII. r. conetip. Non ut quadruplatores, tamquam hostem devictum spoistiare volui; quaesiui tantum ut hena de me populus rom. existimaret, quem videret eum iusta gausa necessisse ad ecusandum, s. e. renm nocenti si
intim in iudieium adduxisse. di. Malo aliquot MAS , illustrior. I. V. L.
metim stile pendet. Griev. habet a reipublieaeque Consulerem. 4. Absititeris. Persuasum habens re eesserit.
s. consulite. Nam ego , quod ad me attinet, vici. 6. Aliud gentis. Alium ordinem, equestrem scilicet. . Graoe. Quod multae sint sub-onndae inimicitia .