Fragmenta

191쪽

170 BELLANICI FRAGMENTA. 144.

Iem 1674. 4. Sed Homerum a Dione Chrysostomo vindi. care studuit peculiari dissertatione Godo . Tir in V reb. 1687. 4. . 6 sqq. 'Taelzes in PosthomericiΦ, Postquam Penthesileam Hip-POlytae soror etro, Lanr--- reginam, uraum Smyrn eo lib. 1. P si nericoriim vera. 18. M. Mininre Troiinui iam venisse nariauit, quod Uxorem suam inter xenandum inuit oleidisset, versu 13 sqq. ita peior υτα μὲν ωδ' ὁ Κοῖντος ἐοῖς ἐστεεσσιν ἀείδει. 'Eλλανικος Θυσίας δε καὶ ἄλλοι ανδρες ἀγαυοὶ κύδος ἀεξησασα, πως τε γάμοισι ιιιμη.Tαῖς γὰρ ἀπαισιον ἐστι παρ ἀνδράσι βημεναι υνα, Εἰ μὴ μὲν πολεμοισιν αριστήσωσιν π ανδρα . . . .

In re bus Amazonum, quum omnia sint incerta, valde dissentiunt scriptores, id quod partim ex αει- Post homericis et Scholiis ad Lycophri 1327 patet, partim ex iis, quae Ne in ad Apo dona 6, 9 annotauit. Concsupra si ag n. LXXXXII. - iam oratorem intelligem dum esse, paene certum puto. Certe is in Epitaphio p. 55 - 69. d. Reiah nonnulla de Amazonibus retulit. Et trahi huc possunt quae .. 57 de expeditione illarum in Atticam traduntur. Quioam sint ἄνδρες illi ἀγαυο qui eum H uamco consena erint, Goliasina docere Voluit his verbis εἰς Ηρόδοτον ἀ-τεινάμενος λαν. Iam

Herodotus varia quidem de Amazonibus narrauit 4. 110 117. ex quo uim capite huc pertinent Verba: υ γα

nendum putem ἀριστευσωσιν εὐάνδραs. Etiam ἀειωοασι mutauerim in ἀεξ σουσα.

De alio loco Hellanici, quem laudat Mini. Pin. Rhod. 1, 1129 et quo continetur eius do Dacisis Idaeis

192쪽

HELLANICI FRAGMENTA. 145. 171

sententia dixi in Pherecydis reliquiarum collectione, P. 146. q. editionis alterius, quae Lipsis 1824 8. Prodiit. cXXXXV. Proctus in vita Homeri, quae nuper auctior edita te eod. Escurialensi in laudato illo libro Bibliotheh der αα Litteri und Kunu P. I. inter Inedita, P. 8. Ελλάνικος καὶ Θαμαστης καὶ Φερεκυδης εἰς 'Oρφεα λγἐνος παραγουσιν αυτου ναίονα γαρ φασι τὰν λιηρου πατέρα, πιαὶ ais τον Ἀωδου γευέσθαι Ἀπελλίδος, του Μελανώπτου, οὐ Ἐπιπραδέως, του λαρικρήμου του Φιλο-ως, του 'IMμονίδα του Εὐκλέους του -- ος του 'Oρφέως.

fragm. LXXV. intelligetur et causa, cur hunc lo cum ad Phoronida retulerim, et insignis, ellanici cum

aliis vi cum Suid ibi laudato, consensus de cognatione Heεiodi atque Homeri. Maeon enim, quem murenisus et Cleanthes in certamine Homeri et Hesiodi p. 226. d.

Robina voeasse dicuntur Βίωνα ii omine haud dubie cor-Tu Pto, Et ex nostro aliisque locis naen dando, Maeon igitur, Homeri pater, et Dius, pater Hesiodi dicuntur h.

l. si esse patre pellide, apud Si id. l. l. Dius vocatur stius Ampelidis. Iam etsi hic ab aliis aliter nominatur, a Charace apud in v.' χηρος 'Aτελλῆς, pro quo

'Aπελλῆς reposuit recte Kuster , in certam. H. e H. P. 229. υπέλλαιος, etc. tamen quum non nimis magna sit

talis nominum disserentia, quae cernitur etiam in reliquis Homeri et Hesiodi maioraim nominibus, notata iam ex parte ab He io ad PHAEL p. 19. . certum ian in est, eum tot scriptoribus antiquissimis, Hellanico, Damaste, Pherecyde, Charace, Cleanthe, putatum fuisse Homeri et Hesiodi auum et quanquam ego non nego quod emi L p. 18. dicit, mythicum esse, si a Musis ab v pheo, Lino Musaeo vates genus ducere dictus si nona

193쪽

men spreuerim temere talem genealogiam, si quidem eam cum constantia quadam asserri viderim a scriptoribus summa intiquitate venerandis Immo priorem saltem eius partem veram esse existimo. Neque enim improb hile esse videtur, in tot fabulis, quibus obscuratam olim scimus magnorum virorum . in his Homeri historiam et senealogiam, latere ipsam Veritatem, et quamuis illam senealogiam, qua et Homerus et Hesiodus ab Orpheo de . Mendere dicuntur, negari non possit ab aliis nimis sortasse exornatam fuisse tamen, quum largiri debeamus, eam a multis scriptoribus eodem e simili modo tradi, et nihil ei repugnantiae inesse non dubito, quin hoc satatem certum putari possit, Homerum et Hesiodum recte dici cognatos fuisse. Niihi certe quidem valde verisimile est, Homerum, qui debebat Hesiodo paulo iunior existimari a nonnullis qui nimio eius amore capti tenerentur, studio saeium fuisse Hesiodo antiquiorem. Nam ut taceam 'hor- apud Gellos, 11 et multa alia testim

nia et argumenti ae quia facile e tot virorum doctorum de hac re libris, v. c. e Robinsoni diss de vita.

scriptis et aetate Hesiodi P. XXXIX. sqq. peti possunt, non asterenda mihi putaui. Varro apud Gel l. l. dixit, non esse dubium, quin aliquo tempore eodem vixerint. Cuius genteiuia etsi Proclo etiam iudice P. 10. confirmari non potest nobili illo epigrammate quod dicitur inscriptum suiεs in tripode, quem Hesiodus ipse posuerit initionis Helicone, et quod in muniati Analecit. Vol. Tu.

P. 180. n. CLI. legitur, firmissime tamen sustentatur auctoritate Darm m. Oxon. 1. 44 sq. et Herodoti 2, 53.

quorum locis i iter se collatis manifestum esse arbitror, Homerum Hesio a suis e paulo iunx γxem , sed eiusdem tamen aequalem. II nc ipsam sententiam, cui non ne scio quae opponi possunt vid. Seide ad Eratosthenis Geograpbicorum fragmenta P. 13. 14. Omninoque Harles. ad Faru isi Biblioth Graec Vol. I. qq ut P. 567.

sqq.). defendit nuper Curio Carti in secunda diis ad Ismsiodum, ut scimus ex eius epistoli Americani ad se.

194쪽

BELLANICI FRAGMENTA. 45, 146. 173

Im laudatis, Th. III p. 88. Nam ipsam dissertati nem non vidi. Hoc vero dato dubito an quis me sit

leuitatis et temeritatis accusaturus qui arbitrer, non redi. ciendam esse genealogiam ab Hellanico aliisque allatam, atque adeo Hesiodum et Homerum fuisse cognatos, h. e. eodem auo et proauo sos eaee, quicquid contra dicat

Proclus p. 10. cuius argumentum nullam omnino vim habere posse iam mo docuit p. 20. Sed reliquam inde amelanopo retro genealogiam ego quidem non magis defendere audeo, quam illam ad fr. LXXV. e Sui allatam, qua elanopus proauus utriusque poetae, dic tu Homeri abavus. Quanquam enim cum illa conse tit ex parte locus quidam in certi, et Ire u res nolo

tamen sequi auctore anonymos et obscuros, et videor mu

hi pro certo affirmare posse, sic nimis antiquum existero Hesiodum.

Idem Proclus in eadem vita Homeri p. 11. γέγραφε ποιησεις δυο, 'Iλιαδα καὶ Odυσσειαν. ἐνων καὶ Ελλάνικος ἀφαιρουσιν αυτου, οἱ si τοι ἀρχαῖοι καὶ τον μιλον Post αφαιο- ναύτούς edara excidisse, nisi quis vellete sequentibus intelligere τον Icύκλον, et pro Σωων sortasse reponendum esse μνων, neque tamen hunc bene cum Hellanico iungi, Hunitis ostendit P. 22. Equidem Vellem nominasset bonus Proclus illos scriptores, qui adeo antiqui essent, ut opponi recte possent Hellanico, historiarum quidem auctori. Quidni vero Hellanicus grammaticus etiam hoc loco intelligatur' Saltem is cum Zenone aliquo grammatico . . . Myndio, iungi recte potest. a gis tamen mihi placeret, qui nomen corruptum ανων -- raret in 'Rων, ut intelligeretur Demetrius Adramyttenus, qui non raro simpliciter hoc cognomine 'Iξιων appellatur. Hic enim , quamuis duobus sere saecultis post Hellanicum Grammaticum atque adeo post Aristarchum vixit, tamen

auctore Suida in istiui infraci inire, Aristarcho oua

195쪽

174 HELLANICI FRAGMENTA. 146.

est magistro, h. e. Aristarchi de rebus criticis et grammaticis praecepta sectatus, et scripsit εἰς 'olor ν ἐς γirma Iam quum supra f. 10. compluribus exemplis docuerim, permam in Hellanici Grammatici audaciam suisse in excogitandis ac proserendis nouis et inauditis oeorum Homericorum interpretationibus mirum videri non po- reat, eum ab Homero adeo ibiudicasse Iliada atque Ody Mam. Nam haec potius vertat, ' ίδα καὶ 'Oδυσσειαν, tepetenda censeo et post φαιρουσιν αὐτου supplenda. Quum autem Ixion quoque, ut ellanicus, inter Grammaticos soliolae Zeno loteae referendus sit patet cur eiusdem criminis reus agi a Proes potuerit. Ita ambo fuerint impii in diuinum poetam, et IYionis εἰς Oμηρον ξ1 -

γησις aeque muli continuerit contortarum interpretationum exempla Sicut igitur hi negabant Iliada et Odysaeam ab Homero esse proiectas, sic antiquiores Grammatici, οἷ αρχαῖοι, tantum afuit ut idem ferrent iudicium. v etiam iusto plura opera, in his τον Κυκλον, ei tria

buenda cenaerent. Diuilia πιν Corale

196쪽

GRAECOS AUCTORES SYNTAGΜA RECENS A CTUM.

ANT VER PIAE

Ex FPI cINA CHRISTOPH. PLANTI NID. LXM DENUO EDIDIT CORREXIT ET AUXIT

198쪽

PRAEFATIO.

Quo primi in tempor Aristidem oratorem Latinum a nobis non Mim maxilia vigiliis facium edidimu , qu piam in ' crapto o Permest 'mi parum coniectum

sagaci, partim veterum librormn poliatione emendaveramus, tanqu3m aliuετρον huic operi rationem ex ingenio scriptores hiopas emendandi, eaque losei, quae nos prorsus Chironita ain ulcera, Misite aptequq restit endi, non incommode, ut 'itin tum videbatur, minis ximiis cum praesertim 'c etiam huc esset ac ces urum, quod simul et emendationum in Aristide factarum redderetur rati'. et eaedem layεβim ad . imili . i':

auctoribu Honda loca viam pa uiacerent. J frenuis,

in rebus 'nibus, et sacris qt prosenis, vim havere maximam similitudo, posteaquam permentis imbecilli

tatem veras omnium rerum aDOsees explicare non pos

semu ea en in o quoque 'N'ti ilJud effecturam, 'a ad unius emendationi Mimitus -iurdum a liae plures alibi non inepto Mari u reacerenti Quod sinu

199쪽

17s G. CANTER PRAEFATIO.ium inius Graeci scriptoris auxilio suscipere sustinuimus, ut ex eo seo solo Graecorum omnium librorum emendationem tradere nos profiteremur; id nunc . si resumptis viribus post aliud opus absolutum loco multo commodiore paulo pluribus ac maioribus fulti subsidiis, plenius et uberius docebimus. Ad primo quidem loco de Aristide nostro correctionum exempla sumemus, quae in eo sunt Propemodum innumera. Nam Praeter nostras coniecturas, et collationem orationum duarum ab Aldo editarum, atque

etiam nodicem ab A. Nieni cum verere quodam colla tum, tribus manuscriptis post Aristidem iam editum usinos sumus quorum duos Venetiis hiuliothecae duae, altera S. Antonii, altera S. Ioannis et Pauli, tertium ex Augustanae areis.. bibliothecam Wolfius nobis utendum dedit. Quin etiam M. Sophiani eodicem, a

tim ab ipso correctum, Partim cuin veteribus collatum. Pinessus Patavii nobiscum communicavit S e do vero loco Heliodori historiam adducemus, ex

duobus aluiquis coalesina mirum in modum a nobiseriendatam. intenta ,siniim in Vocle, odi eollatum hoc opus a quodam fuit deinde ex alio in Itali, eripio libro G. Falhenburgius idem emendavit. E. .iliusque rori libri imis hi unitari collectis Heliodorum nos conerimus 'nostris etiam alicubi coniectitis interiectis Tertio loco volumen oratoriri ab Aldo amini excusorum, Ly,iae, Dinarchi, Andocidis, Me proseremus vina quidem, o nos ingenio iuvante Iocis plurimis repurga imus uario auccedent Synem liquot opuscula, Graece et Latine primiti a nobis edi tar quae mobis I. Oporinus et L. V. inellus e suis hi QOJesu, Hr Wolfilis ex ougustana suppeditarunt. Itaque piris e scriptorum siter se collatione, partim

nostra sagaci freti, non difficulter eadem Ymtitulavis. Et quoniam haec numero Pauca sunt, ex aliis quoque scriptoribus, ut Polybio, mus:ydide Iustino Clemente,

et linquis emendat ei, aliquot conglutinabamus P.

200쪽

stremo libros octo novat um lectionum tanquam tria

xium vocabimus an quibus nostra muta, quaedam etiam veterum libroriim .s Ut AtDe sunt nostrae huius disciplinae ive tandamenta sive subsidiar quibus nisi rursum hoc opus maioribus viribus et animis aggredimur ' Quod enim ad ordinen tradem di attine . in eo nihil . itablinus. Ete iiii qu a lix rae in vias corrumpi ac degmine e soleant. singulatim strinum ostendemus a, se quae a rati veLaddi, vel omitti temere soleant, docebimus atque etiam ad syli bas, et vecta plura tum supernua , tum desiderat. 3 ephi nnis Hinc ad coniunctionem vocabuloriundisvius a xum, et Hessalax distimetionem coniungendor iiii Hogx Menim L . alia quaedam denique ad hoc negotium quae pertinent, breviter addemus. Quibus in om*buat vi idem, quod olim observaVeram γε um veniet. in qua tanquo codicum ope serimur u emendatae Prii ex tur. 1inta, patens eos desinungari igniantur. in . restiquis, quae rectoris submittuntur iudicio discernantur.

Hunc porro laborem nostrum, qui re vera maior: ruit

quam videri cuiquam poterit, C. Plantine, tibi Mi tuto volumus . eum quia singulari quadam benevolentia inemeosque chalatus , hactenua proiec uita es, quod ego seu citatis iti parte non exigua pono tum quia sic de literis omnibus meritus es ac mereris indies, dum summa in .dustria, maximis sumptibus,r :ine si eleg maa libros

opthnos publici auris Dei, item ut ait m studioso, inin in eohorte censeri vesit, quin multis muninibus tibi se devinctum lateri cogatur. Gratum igitur huno animum nostrum, et Publicis et privatis de uisis o pG

et nobis testatum, nunc quidem relinquere visum fuit: id quod tu, qua es unianitate, nisi omine nori p-xistiterpretasi xala.