Ecclesia Africana sub primate Carthaginiensi per D. Emanuelem a Schelstrate sacrae theologiae doctorem, et Ecclesiae Cathedralis Antuerpiensis canonicum ac cantorem. ..

발행: 1679년

분량: 386페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

s Ecclestia ficu

di Apostolis concessit: unde D. Augustinus enarratione in ci c. ad ARPM , illa verbarulligat contris: es inum sciribit qua sinissa alligamenta 3

temporalia Sacramenta fastigamenta medicinalia sunt contritionis nostra, Sacramenta interim temporalia,quibus habemus consolationem Additque alligamenta esse, cum imponenda est maηus ab aliquo pransi , quod proprie a Sacramentum Poenitentiae spectat. Unde apud Victorem Vitensem liba D persecutione andalica, fideles Asti clamabant

caelis. De hoc est , quod Tertullianus loquitur libro de poenitentia Turulli cum alteri Deo collocatam investibulo paenitentiamfecundam eam confessione fieri , quam graeci exomologesim vocant, innuit intra & addit , ex omologelim esse nosternendi ct humiliscandi hominis disψliram , in qua lati luctio comprehenditur. Paucis haec Omnia

dotes apud Dominum grata est. Ubi duas pland sacramenti Poenitentiae partes adducit Cyprianus, addita absolutione per Sacerdotes impedi. tienda , quam nec ipsi Donatista negarunt scribente contra Parmenianum sancto Optato lib. 2. Dum manus imp nitis, delicta donatis.

Quod ipsum a fidelibus Afris raeditari apud Vi rem Vitensem audivimussupra. . Seduitur quintum sacrMaentum , quod est mureniae unctionis de quo locutus it s. Augustinus enarration mini. Ha cum a Malo. scriptum reliquit , mi omne. ta atque aliter accipimus quadam, nostis , ore accipimus, quadam rictum corpus Mapimus Q ao

nam enim Sacramentum per totum corpus accipimus, quam extreme unctionis , quod Sacerdos administrat Chrismate ungendo oculos, aures, nares , manus, aliaque membras de extrema unctione revera. locutus est auctor tractatus debeatitudine Catholicae conversationis equi agrotat, insta Dei misericordia coiisdat, Eucharistiam cum deo devotione accipias, Mompie benedictumi ab Ecclesia petat, sinae vas μι-- -r, o secundum Aristolum orarissu Mi histri ais.. ac lib. de visitatione infirmorimi Octum basius sacra nori exprimis ψβ

Auctor

142쪽

euent , sunt tamen scriptoris perantiqui. 8. Sextum Sacramentum ei ordinis, quod auctor libri de operibus cardinalibus D. Cypriano adscripti inter ea Sacramenta enumerat, quae iterari non possunt: cum enim capite de ablutione pedum auctor anonymus geret de Sacramentorum stabilitate , addit intrari nemosa A

cras ordines semet duus renovat. Idem omnino D. Augustinus libriui contra epistolam Partheniani agens de non iterando Baptismo&ordine ab haeretico conato uiro me nim, inquit, Sacramentum est, 'g'stim tua insecraris ne homini datur, uiscuit Bani itur, i domi

ordinatur cideoque in Catholicasti iniqu/non licet iurari. Et libro. i. De Bapti imo contra Donatistas cap. i. appellans, Sacramentum ον-dinationis. Idem pune libito de bono coniugali cap. 24 ssat Ordinaria cleri ad plebem congregandam, etiam plebi congregati non fibsequatur, manet ramen in istis ordinatis Sacramentum ordinariosis Plura habet D.

Augustinus is Concilium Cartha niense . Quod ordinationis ritus posteritati xonsecravit ut ius molocolina. 9. Septimuit 'di ultimum est matrimonium . obesivi amentum esse novae legit, post Apostolum testitur Augustinus, eum scribit bono coniugii cap. . Quod nuptiae , quoad populum Dei pertinent,

etiam in Sanctitate Sacrament sint. Et libro I. De nuptiis ac concu- Augustinus. sistentia lib. I. cap. io Testatur de Paulo Apostolo quoddam Sacra mentum nuptiarum commendat idelibus coniugatis. Vnde diei Apostolus:

intelligemus,quid sibi voluerit idem Tertullianus libro de monogamiar ut igitur in De nubas secundum ct Apostolunt 'tamen vel hoc curas qualis es id matrimonium Ostulans, quod eis a quibus postulas, non Iicet habere , ab Episcopo monogam , a Presbyteris, Diaconis eiusdem

Sacramentia viduis, quarum sectam in te recusasti. Agit de hoc loco - briel Alba ineus libro i. m. v. i Et ait nihil aliud , mulis Albuspi,is res ab Episcopo , presbyteris, diruiduis marinim petere, quant eis nubendi consilium , futuri coniiugis vivendi constetudinem,

143쪽

Ecclesia,ne fidelium quisquam gentili nuberet vel Iudeo aut haereti eo. cum durante persecutionum tyrannide fidelis sic facile prodi contiis gisset Lunderi Tertullianus lib.2. M uxorem, non modo eam muli rem increpat, quae gentili nupserat, verum etiam eo , qui eius

xviii ' modi nuptiarum authoon extiterant: -- οὐιiarium prata mali Ma . Hae Gabrie Alinspineus , cuius ratio licet mitto vera, aliam tamen addere libet ex ratione sacrament , ob quam Ecdesa Abieliis sese nuptiarum causae inmiscuit, ne quod sacranioni a Paulus a Christo institutum asseruit in Ecclesia, per fidelium cum

infidelibus nuptias prophanaretur. Et hisce jam habes septem Sacra menta a Romana Ecclesia huc usque asserta is vel ex solis fricanae Ecclesiae scriptoribus , contra omnes novatorum calumnias roborata firmat

De sacro inpellectili ad sacrificium requisiod missa Africana.

nimirum C calices.

. svi sacrarum vestium a Pesta in Romanam Ecclesiam intνoductin

144쪽

existimet idem Risia sisereatum fuit usque ad Gregorium magnum. 8. Aliud restimonium etitu ex Uulmi ante missam dici solui in Eccle-sa , cumque Calestinus Onisse antiphonatim salmos dici statuiserante altare, uti nunc sit ante introitum , flatim hoc ipsum amplexa est Ecclesta Carthaginiensis obganniente quidem Hilari , sed laudante

Augustitis, unde clarum It Asticanam Ecclesum itin sacri ij a natu minuisse. i. A Ceurat observavit ante nos eminentissimus Cardinalis Bona

Lx libro. i. Rerum liturgicarum, cap. . Cum Romana Ecclesia praeter summum orbis catholici principatum . specialem habuerit in univei sum occidentem, hoc summorum pontificum, hoc Card. Bona. , Episcoporum piorumque principum studium, hane curam fuisse, , ut omnes gentes , Quae in occiduis partibus sunt, traditiones di, ritus Romanae Ecclesiae in ordine misia sequerentur; ex quo paul , tim factum est , ut propriis, si quos timebant, usibus abrogitis, Romanos receperint , adeo ut inplerisque Ecclesiis veterum comis suetudinum, non solum nulla remanserint vestigia , sed ipsa etiam

memoria evanuerit. Africanam Ecclesiam ut fide, ita ritibus cum, Romana convenilis, ex scriptis Tertulliani, Optati, Cypriani, Augustini non obscur colligimus is huc usque vir eruditus de purpurati coetus gloria Cardinalis Bona, qui dum si icanam Ecclesiam

cum Romana inritibus convenisse scribit,deprimaeva Africae Ecclesia intelligendus est , quod quam verum sit,is antiquori sententiae . . consonum de ritibus 1 inissae. sacrificio , tunc oriendemus , cum prius egerimus de sacro altaris ornamento, Missis, vestibus ueris administerium sacrificij requisitis. a. Ut itaque I primo incipiam res Romanameelesia olim altare

suum habebat collocatum in medio partis istius, quae orientem respicite D. Augustinus serm. ε cap. I. scriptum reliquit. mensa Christi ista in Augustra. media Uita. Et Tertullianus in Apologetico, cap. 36. Inde susspicio, Tertulliam quod innotuerit nos ad orientis regisnem pracari. Si Romae altaria lintea

ut cooperuitantur peri s. Opinus a Glevitantis libro 6. Quis

145쪽

' si Romae candelae accendebantur in usum liturgiae, aera purgationis Gesta migi Caeciliani, Felicis edita in appendice post S. Optatum habent i cumuon emum esset ad domum, in qua Christiani conveniebant sedente Paulo

Epitcopo. . . . Data sunt lucerna argentea septem , cereosala duo candela breves anea cum lucernis suis septem . item lucerna anea undecim cum ciuem suis. Et apud Victorem Vitensem lib. 2. de pei sic itione

Wandalicari Vidit quidam Fausti Ecclesiam solito in ornatu fulgentem redamus M amifulgoris candore Hreu quoquefulgentibin, palliis M-----υπιρ- is rutioinum si Romae crux in altari ponebatun mini Tertiissiano iuste, Christiani ad omnem fere actum mici uterentur,o teste usustino trin tu iis in Ioannem, nisi adhibitum suisset sacrificio , quo credentes aluntur illud ipsum rite non perficiebatur in quis dubitare poterit , quin crux aliqua materialis etiam super altaribus sticanis fuerit collocatis Tertullianus sarie in Apologetico gentiles refellens qui nos cul. Tertullian. pabant ob crucis cultum tuta, inquit, o qui crues nos religisses urat , se ainuus nostereris, cum lira maliqua propitiatur. Non ne- sat Tertullianus Christianos religio, crucem venerari solitos, quinimo fatetur teste Beato Rhenano adverse religionis sutore eius tem rasisti οι nihil in templis habuisse praserquais crucis insigη sveraram ad orientem versam. Quod ipsum ex pretiit Gulielmus everegius in Aon raphia te inplorum primitivae Ecclesiae, ubi videmus unicum altare cum cruce in bemate collocatum. 3. Praeter haec omnia altaris ornamenta, usum librorum liturgico

rivia si in Asrica, ex omnibus illis lucet, quae de traditione Grorum Odicus Donatistas interis Catholicos agitata fuerunt. Depi rat S. Optatus, lib., contra parmeniamini; quod persecutione ex με optatus cia plerique instrumenta diνina Iegis imFὸ midia . Ea Gesbium

bili Vix nu . gationis Caeciliani habe ni de Eugenio protulit -dices quatuor. Et de in pux Felice Sarsereri tulit codilaes quinque. Et cum ventum esset ad Domum ς ' Victorini protulit radices Octo. Et cum entum fuisse ad Domum Proucti protulit codiιes quinque maiores, ct minores duos, Diter hoc item

codices aliquos sui te ritu les liturgicos vel exinde coli gitur, quod omnes hi codicς in Ecclesiam petetinerent, quae sine liturgicis librissiarum perficere non poterat succedunt vas aurea large'xea, Ni Romana EcclHis nunc temporis in usum sacrificij adbilin. 4 Ecclesia

Asrictima suis primordiu adhibitis. 5. Opiatus ini iram libro .

146쪽

Dissertatis II. Caput VI tol

eontra Parmenianum agit de Mensurio ab Imperatore ad eomitatum evorato, scribit illo proficiscente ob imo ei persectitionis orti. nienis commendata cuidam aniciam Emit olim μυ ---θ opum auem quam plurima ametita era nec desederetina , nusecvim

portare poterat. Illis autem annumeranda suisse urceoli, patenas -- ' lices non olum ex Concili Cartilaginiensis quarti Canone quinto evincitur, ubi Subdiaconum de manu Episcopi patenam calicem vacuum , ac de manu Archidiaconi Urceolum cum aqua accipere deberes, praescribitur, sed ex actis quintu purgationis Coeciliani, ubi

Felice curatore reipublici exigente traditi sunt a Paulo Episcopo ei itique Clero Casin duo res, ii uri . . argo, ut , irinus ira uentra. s. Cypriami quoque epistola 63 sese inmonitum satetur,

ut in calice Osserendo Daminua traditio serνetur cygod ipse Dominus in Curian. ultima coena calicem adilibuisset. Tertulliaes tempore fideles in ca8- cibus suis figuram pastoris depictam habebant, unde illud libro de pudicitia , cap.7 procedant pictura calicum vestrorum , d cap. io Tertullian. s fori patrocinabitur pastor , quein. in ciuice depingis. Φ Demum ad Uris sacerdotum & ministrorum vestes accedamus,

quas sacras suisse dea communi usu distinetis, ex traditione habemus cuius dum originem ignoranius, eamdem ab Apostolis ex regula per Augustinum tradita descendisse dicimus eum eminentissimo Cardinali Bona, qui de refert Honori Augustodunensis desumptum ex

gemma animae eap.89. Testimonium sed Clemens tradente Petro ono . Au Anflos asum sacrarum vestium ex lege sumpsit; ct Stephanus Papa in sacris vestibiu milsu celebrari constituit. Habet hoc ultimum Honorius Augustodunensis ex Diallatio Bibliothecari, apud quem tamen verisba illa lolige aliter concepta sim in vita stephani Papae hic constituit, Anastisai. s. d. His inimissibus sacratis is usu questriam non ui , ct η' Mi b. in Eutimi inti m. ara eadem comparent in secundo Catalogo -- morum Pontificum tempore Iustinianiam peratoris conscripto Mephanus constituit Sacerdotes aeriinvestes s ratη - ηεψam quotidia π avis non uti, nisi in Ecclesa tantum . quae verba planum reddunt sensum

ab Honorio depravatum. Ubi enim ille innuit a Stephano decretum eum sacris vestibus missas celebrari ibi nastasius Bibliothecarius, auctor a catalogi innuum , ' Stephano vetitum , ne extr liturgiam aut Ecclesiam sacris vestibus uterentur , quod supponit sim antecedentem sacrarum vestimes, prout quoque tradiderat Honorius, nar di m a Romanam Ecde Ui od bini ex Petri traditione, dc

147쪽

mentis institillo. Quod si extu siserit in Romna, quid ni Africana Ecclesia, quae ritus suos a Marana minuisic huc infulas

trahit Cardinalis Bona lituo i. cap. aq. quarum meminit Tertullianus lib. de monogamia, cap. a. depremm Uulas, loquens cleric inrum ordinationibus Gesta purgationis Felicis de Caeciliani testantur Traditoribus persecutionum tempote inter alia data fuisse vasa Eccle- Gesta purga si. . tunica 3Juliebres 82. mafortea 38. tunica viriles I 6 caliga viri-tioo. Iesparia I 3 castiga muliehes taria 47. Et etiamsi de hisce vestibus

dui,irari posset, an ad sacrificium pertinerent, dubitari tamen non sinit camui i. concili Carthaginiensis q. quin ministri sacris vestine n induti oGrrent, cum illo cautum sit ut Dia in umore μυ- h P -- νι lectionis alba utatur. Quod praecis convenit cum ijs, quae pro Romina Ecclesia statuisse Stephanum Papam, audivimus lu-prI. Et de his alijsque Sacerdotum altaris ornamentis intelligendus est Victor Vitensis libro x de persecutione Urandalica, dum scribit vidi vi missum a Geisei ico Proculum quemdam in Provinciam Zeugitanam , qui coarctaret ad tradendum ministeria divisa re libros cunctos Dominis

cerote . . . adinsitan pus tradmissumantiba ipse rapaci manu cuincta de putabatur, πι- δε - rimisi πονησι h ista sibi Ofinis asastinat sta imo Pruvim halin rei executor, In mulin is medens linguam in brevi turpifima cons. tus est morte Et haec quidem de sacro supellcctiliad altare doministerium baifici dicti

lassiciant.

s. Nunc de ipso aerificio agendum , quod Africana neclesia usitato apud nos vocabulo missam nuncupavit praeclarum huius vertistatis habemus testimonium in Concilio Carthaginiensi z. Quod sub Genethlio Carthaginiensi ab Asticani, variarum Provinciarum mi ias is anno 39 . celebratum fuit , temonea statuit: rem1risiare quemquam in publica miga presbyter non licere. En totius Africanae Ee lesiae judicium demissa nostri posteritati consecratum, cui suum testimonium adiungit ad initium saeculi s. Augustinus Africae lumen

praecipuum , im Sermonem ς Io de tempore his verbis intonat: in

An n. lectione qua nobis admisas legenda est... fratres Charisimi audituri sumus , quod fit Israe post transtrum maris rubri Sc. Accedit quint Victor Atricanae Eccletiae Episcopust. χ, Wandalicae persecutionis eam passim usu receptam insinuat . cum hanc, andalonini legem pro

Li, viridi Ἀωςa i talia describit intimin vitrum ευ- λεωσδεν stri, iuriis, misi uere demissa illula Ecclesiis Micini, Gebrariso ita contis Donatistas

148쪽

pax a Deo commendata volentibus est. Et liqueras, cuinam ritus illeiolitus de blemnis in divinis sacrificiis erat consonus heminentissimus Cardinalis Bona libro . de rebus liturgi eis, cap. 6 exillimat, uoad praecipua cum iis convenisse , in quibus nulladiisentiebat Ecclesia, cuiusmodi sunt panis de vini praeparatio, oblatio, consecratio, consurimatio , desipsius s cramenti communiore volentibus distributio. si vero de modo & in controversia est, quibus certis,eces , sau

morum modulationes , ministrorum apparatus, inuriticationes , de similia peraguntur , ea ex Augustini regula variari potuisse in Astica iaddit cap. . Marium Victorinum Afrum lib. i. adversus Arium, senistentiam citare ex liturgia Africana, quae in ordine Romano non extat sicut inquit, ct in oblatione dicitur munda tibi populum circum victorinus vitalam, amulatorem bonorum verum circa tuam sub tantiam venientem.

Fulgentium quoque Ruspense in fragmentis editur, si mondo c. i. S.Fu ntius in epistola, ad Corinth, quodam testimonio liturgi Assicanae uti, is quod in Romana non reperitur. . Ex quibus innuit, ex aliis cara Mna quibusdam coniecturis suspicor, ritum Africinum illismile tune iis esse, qui in Hispania Morarabicus dictus est.

6. Quod si quaeras, undenam hane coniecturam desumpserit Carisdinalis Bona, aliud profecto invenire nequeo, quam orabes ex Afri in ea ad Hispaniam transiisse, Wregno illo occupuo ritus suos simul introduxisse, unde non Afri solum sed Hispani mixtarabes vocati

teste Iacobo de intriaco Acconensi Episeopo, ut quam missam M a rabicam fideles in Hispania habebant, eamdem ab As is mutuarant r.idque artesiari videtur Ioan bapt.Grammaye Africae illustratae libro sal 6. cim dicit se nolle referre de Veteridiis Christianis tam Maro

ci quam Tuneti δὲ intubia degentibus, qui Moet rabum ranslata in Gram D. Arabicam misia utuntur. Verum eum Arabes primis Ecclesiae saeculis, si qui in Ahica latebant, sub Romanorum imperio constituti essent. illioue ante tempora Christi nati, usque ad arvum Augustini Romanis legibus pareren: cum pace eminentissimi ordinalis Bona dixerim.

quatuor primis sareulis missio mea abium in Africa non siisse susceptam sed potius antiquam Romanam, de qua intelligendus sae avus Mila stati lib. bliena inura Domitiis crisa est mimoe

149쪽

fis nec mutatum quidquam, nec additum, necabiarum,pax a De ---πιῆνοι entibus est. paenam autem haec missa tuerit, ii de modo Ecriis contioversia est , potuit in aliquibus precibus fuisse varia , ut preces 1 Victorino Atro Fulgentio Rulpenti ex liturgia Africana citatae .aliae quaedam sint, quam hodiernae ii tamen de praecipuis lia turgiae partibus controveisia est, eadem omnino fuit, quae hodierna Romana, idque ne gratis dixisse viderer, ex authoribin Afris antia quiquid Asticanam liturgiam repetemus,m cum Rinnana compo-

. Perantiquus Tertullianus de missa Cadiecumenorum acturus . enutrian. libro de anima jam verὸ inquit, prout scriptura eguntur, aiι psalmi

canuntur , aut adlocutiones proferuntur. Et S. Augustinus serm io.

Augustiniit de verbis Apostoli primam lectionem audivinius Apostoli, deinde audivimus salmum post hac evangelica Iecti decem leproses mundatos nobis Uendit. Quae omnia non ita intelligenda veniunt, tanquam ad altare more hodie recepto a siceidore bo omnia recitarentur, sed a lectore Cyprimu in pulpito, di de Celerino lectore epist. 3 . scribit Cyprianus, Iuper 'apitum. . . legat pracepra cte Velia D miri ibique pulini canebaris tu in Ecclesia θιri , ut loquitur Augustinus epist. 19. cap. i8. Id est me submissa. Post Evangelium verZ Tertulliano testantetiones proferuntur . seu hominae ab Episcopis fiebant ad populum, 'tunc dimittebantur Cathecumen , quibus dimissis convertebat se ad OH Gim altare sacerdos , juxta illud optati Mileuitani inter vicina momenta, dum manus imponitis delicta Danatis, mox ad altare conmesiam nicam Milonis inroemiuere non otestis. Non quoius Optatus veliti statim orationem Dominicam fuisse a Sacerdote inchoatam, utile rique eontendunt volentes cum Eminentissimo Cardinali Bona, more Africano post canonem Paenitentes fuisse absolutos, sed stilum, orationem Dominicam inter caetera recitandam unde S. Augustinus epi stola s. distinctionem facturus inter precationes , orationes, wρο- ο Aut stis titioncs in canone contentas , precatimes, inquit, accipim in dic .u, quaa facinivi in celebratione Sacramentorum antequam illud , quod est in D mini mensa incipiat Benedici oratiora cum Benedicituris Sanctifc

ivir, o ad distribuendum comm situr , quam -- petitionem ferὶ-- m D m tua oratione concludit. Ubi vides more Africano Dominica oration em fuisse finem sacriscij, quin imo more per omnem

fore Ecclesiam recepi teste M ustino, ut intellisto emis, non nisi post Sanctiis

150쪽

Disertatis V Caput VI. ros

Sanctificationem aut consecrationem is non nisi post fractionem aedistributionem etiam Romae orationem Dominicam fuisse recitatam

inicie antelliges.quid sibi voluerit Ioannes Syracusinus Episcopus ad Gregorium magnum, quia oratisiim Dominicam mox rs.Cariam diri istis v flarii lis. Ad quod . Gregorius nihil aliud reposuit coramnem Mima': . Dominicam idcirco mo οφ precem duimin, quia mei Apostolarum μή in ad ipsam μι-οι oratiora Mariseis ustiam consecrarem Fuies Gregorius magnus, qui liturgiam quoad ritu sin preces in alium ordinem redegit, .m illis de anni circulo illum ad modum, quo nunc Romana legit Ecclesia, composuit, plura quidem ex antiquo ritu relinquens, alia vero mutans Quam mutationis sortem quoque

passi est oratio Dominica, quae, cum in fine liturgiae omnium esset ut tinis , mox post canonem ante hostiae contactionem fuit collocata. Qui ex re lacu colligimus, missim antiquam Romanamm ordine celebratam, quo vidimus celebratam fuisse Africanam.

8. Aliud huius veritatis testimonium habemus ex antiquo ante 9oo annos conscripto iactenus inedito Ponti fieum catalogo , ubi legitur in Caelestino i. Hic constituit, ut antiphona Ante sacrificium Caulog.Macaneretur , quod non ante sebat, nisi tantum epistola B. Pauli recitabatur crisanctum Evangelium. Desumpsi vero ea ipsa auctor catalogi ex. alio antiquiore sub Justiniano Jmperatore confecto, qui habet incin testino Bisfisi si sumi centumuinquatinta se rent ante acris c x in' cium mah, quia ante M p bat , nisi totum pistola Pauli Apostoli sinum e uellum missa celebrabantur. Eadem sere verba

. ex hoc catalogo libro Pontificali inseruit Anastasius Bibliothecarius ex quibus habemus, ante quintum sarculum Roma lectis epistola, Evangelio missas fuisse inchoatas, sub Caelestino autem non omnes Iso Psalmos, ut habet corruptus catalogi uibri Pontificalis textus,

sed aliquos antiphonatim , ut scribit Anastasius Bibliothecarius, legi debuisse, prout nune introitus inchoante presbyter, Diuiis is tatare Dei. Et respondente ministro i aino 'isi Mificat Ἀνι niuim meam, c. Hisce vero postis,considerandum testimonium D Απ stini ex libro x retract. cap. 13. desumptum, ubi scribit Hilarium

Tribunitium in ministros Carinaginiensis Ecclesiae fuisse irritatum, o Augustii morem, qui tunc esse apud Carthaginem coeperat, ut hymni ad altare dicerentur de saImorum libro sive ante Oblationem sive cum distribueretur populo, quod fuisset oblatum , maledica reprehensione, ubicumquerterat , Iacerabat , asserens seri non oportere. Et inquit Augustmus:

SEARCH

MENU NAVIGATION