장음표시 사용
111쪽
x. I xtat in breviario ea nonum Hipponensium titulus 38. Dec scripturis ea nonicisi scriptura ranonica in Ecclam egenda qua r reprater quia alia non lagantur eiusque tituli integrum cano in renovatum fuisse in Concilio Carthaginiensi terito, pluribiis tuetur Galliae stilendor Permisius cap 8. coim Anglis eos . Verum pace Pomm dixerim , cum breviarium Hipponensis concili non siegenuinus synodi foetus , sed potius eidem suppositus, ne inlacrum
Carthaginiense Concilium ordine tertium breviarium Hiplinoimse eo secerit, quod illi attribuitur mallem ego eanonem phim Coneilio Carthaginiensi terti attribuere , utpote quod titulci 47 eum ex-Canon. r. hi, latice verbis. Item tacuit , ut rate scripturas Canonicas nihil Carthar. i. in Eccissi lagatur sub nomine diνinarum S pinnarum. Sunt autem C in amica Scrmura, id est Genesis, Exomi triticis, Numeri, neute-νο--- , IESU -- -rii in Ruth '- -
Prophe mm msaias, meremias, E cbieniante Tabias Iudio, Elthe , Esdra libri a Machabeorum libri a. μν testamenti Euan geliorum libri 4. Actuum Apostolorum liber x. Epistola Pauli 4. Petri Apostoli epistoIa et Ioannis Apostoli 3 Iacobi apostolici Iuda postes i. Apocali, si Ioannis Apostoli liber I. Meminit huius Canonis D. A gustinus epist. 3s Ad Quintianum , ubi dicit, eodem Concilio sta tutum de libris Canonicis , quo cautum sui , neclesie alterius
alter Episcopus reciperet , quod reperitur canone ai. Concilii Camthaginiensi a. Cui diuere Aurelius Carthaginiensis, Augustinus Hypponensis , aliique quadraginta minor Epistopi tmimiebricupapae anno I97. a. Scio Annalium arentem obstare epocha huius Sunodi, quod Codri M. s. habeatur in quodam vetusto codices de conirmandos Canon transmarina eclam consulatur. Editio autem vulgata habeat istorum ver borum loco De etiam fatrii censacerdoti nostra Bonifacio νει
Baronius,no sub Stricio,ita Bonifacio potius hunc Canonem statutum filisse saeculo quinto. Verum Barimis se opponit Cardinalis Perivilius,
112쪽
Aliud vero , si Bonisec, nomen retinendum sit, hoc de consulendi Romana Melisia additum non fuisse in Carthaginiensi s. sed aliquo posteriore Concilio , quod anonem repetens eum, ut omni dubitatione obviam iret , ad Bonifacium primum mittendum duxit, cui obesse non debet,quod ante Bonifacium primum Innocentius Papasmilem e talogum librorum Canonicorum epistolae, Ad Muperium inseritisset. Quandoquidem notum non erat in Asilia, quid Romanus Pontifex ata Gallicorum Episcopum scripserat in speciali epistola.
3. Ad quem autem Pontificum resatus sit Canon de libris Canonicis, parum interesse existimem, dummodo constet, ab Africanorum Praesulum Concilio sedem Apostolicam desuper suisse consultam et per illud enim verificant Patres, Asricam in fidei quaestionibus retulisse ad Romanam Ecclesiam, ut ad suum originem recenseretur Traditio, unde fide advenerat, illine fides rei ita repeteretur. In libri, nonicis, qui ventrum Dei scriptum continent , primum intuemur M oeum erga sedem Apostolicam venerationis lignum , illudque tanto magis admiramur, quaeito instantius Romanae Ecclesiae sensus iudicium ab Afris expostulabatur i si non duo, unum saltem suit ex Provinciis fricae circa initium quinti saeculi collectum Concilium , quod Canonem de libris Canonicis ad Romanae Eecles Traditionem
recenseri iussit risumque Synodum illam sub Aurelio Cartilaginiensi Episcopo, Augustino omnium sanctorum Pa rum Cori heo cel bratam agnoscimus, deconsulenda in rebus fidei Romana clesia ne in posterum dubitemus statuerat hoe Canone Africana Ecclesia de libris Canonicii, di statutum amplectitur libro a de D sit in Christia
na cap.8. magnus Augustinus, qui enumerans veteris testamenti libros tam historicos, quam legales, & Propheticos in canone supra relatos, subditi R. quadraginta quatuor libris veteris testamenti te minatur amboritώ. Eadem sele scripsisse attestatur S. Doctor libro a. retractationum, cap.A. Dixi his quadraginta quatuor libris testamore
Hieri, terminatiuisiuis 'in hoc dicit Augustinus, ut dictum
113쪽
irrisu ob huius nonis et lentum ininstimete noti maluisse agnovit vir quidem doctus, sed adversae partis Cnristophoriis Justellus, ideoque in Codice Canonum Ecclebae Africam Graecia
latine a sese edit ad illa verba Canonica . Machabreram libri a. Iesi M.' notat : Hic cam Carthaginensis Concili extat in Collectione C mnum Cresconi, Africani Episcopi nondum edita, sed ibi Machabeorum libri recensintvir m in omnibus gracis codicibin editis , M. SS.
solos Machabeorum libros impugnandos ducit christophoni Justes lus, sed ex quibus fundamentis, quam ex vanis coniecturis Graeci dum tam manuscripti, quas per Zonaram, Baletamonem, aliosque graecos editi, non babeant hoc ipsum de si Mobis remm libris,
patum interest, cum non graece sed latine per annos septingentos de plures ante BalZamonem fuerint conscripti. Speciosius quidem vid tur, quod ex Cresconio desumitur , qui eum Africanus fuit Epist pus, in edita nunc temporis tomora. Bibliothecae juris Canonici coialectione Canonem M. Carthaginiensis Concili de scripturis canoniciscitat, omissisaluobus Machabeorum lilvis. ω Cresconio anu.sor Dionysius Exiguus , qui sub Justiniano Imperatore primus, quod sciam, Canones Africani Concilii sub certis numeris Canonum coulectioni inseruit, & canone et . hoc de duobus Machabeorum libris expressit Crestoniussa Codice illo Dionysii Exigui usus fuit, ut
constat ex versione omnium graecorum Canonum is numerorum citatione, quae a Dionysio Exiguo mutua vitri, cum in collectione Cresconii illud desit de libris Machabeorum , vel vitio exsoriptoris, vel ipsius Civionii inadvertentiae adscribendum venit, cum in ne latinorum Conciliorum editiones in Concilio Carthaginiens a. eadem illa contineant. Eod si dubitandum existimes, dubitari statem ruin sinit qui Canonis constitutioni interfuit D. Augustinus , cuius haec est decantata toties lib.48. de civitate Dei,cap. s. sententur Auginimis. Libros Μη habeorum non Iudai, sed Ecclesta pro Canonicis habet. s. Caeterum si inquiratur , cur adversae religionis viri in libros Machabeorum calamum praecipue constringant, notum est apud omnes in controversis versatos, id potissimum fieri oblocrumex libro. eam et Margento a Iuda Machabeo Hierosesymam transvita, ut .offerretur exinde sacrificium pro peccatis mortuoriani, unde auctor istius Libri concluditis sancta ονοβIub is est si iis, δεβη exorare ut a peccatis Hyantur. Hic nodus , quem dum novatores solvere non ponierunt , i in Maesia inuavitne apocryphos
114쪽
relixerunt nempe eo devenire debilitiam simium Mamurraeusta miserunt in rebus fidei effugium, cui ut viam cludamus, nullo alio quam magni Augustini testimonio egemus, quod libro I. de cura pro mortuis uerenda cap. . hisce verbis concipit tiri Machalienuni librularimus oblatum pro mortui suriscium: Ied etsi nusquam in scripturis, inibis omnis, urerem , in parν tamen es universa colafra , qua iu olomaiseriarum initu , ubi in Iraclia sacertitis, qua D- mim ad His aliare duntur, lacum μι--ιt etiam c. m. n. motastrum. Qqod liber de cura pro mortuis Au=stini sit, ex seeundo Augustini de retractitionibus libro indubitatui essicitur, ut ex praecipuo totius Africanae Ecclesiae lumine non modo libri Machabeorum , sudis ipse locus de oratione pro mortuis ob quem, novatoribus impetuntur , maneant stabiliti. Addunt Dionysius Exiguus4 collectores Greci in collectioni us Africanorum Canonum, hune de scripturis canonem antiquae Patrum Tradition esse consomniem quia a Patri in ista accepimis succusta lago 'Oribus, inquiunt Praesules Africani , qui im initio quintis iussor run
libros Machabeorum per manus receperant maiori .im ecpa maerei se
nuerat S. Cyprianus, qui libros Machabeorum in Canone suo tempore receptos docuit, ut constat ex epistola s. ad Thi baritanos, clibro exhortatorio ad Martyres cap. V. de XI. ubi loca ex iis laudat uti QTertullianus primis Africanae Ecclesiae temporibus contra Iudeos
De Traditionibus in Astica receptis, ubi de jejunio, oblationibus pro mortuis, ac macis lano.
115쪽
4. Excepta erat in quadragefima dies cama,scuto dira flatio mim, quia bin hora na sacriscium offerebatur in Africa. s. Secundum Traditionis exemplum sumitur ex oblinio pro mortalis γνο
1. iter devia novatorum somnia unum est, idque long absur- dissimum, quo conti Traditiones calcaneum erigunt. Scribebat quondam Tertullianus de carne Christi cap.a. Si tantum Chri-
Mηα es, crede, quod traditam est. Sed miscae huic doctrinae repugnat erronea Lutheri in com ad eap. 1 ad Galatas, Brentii in protegomenis, Calain lib. . institui. cap.8. g.8. alior inique sententia, quod nulla Triditio prpter testimonia scripturet agnoscenda sit pro dogmate neces. o Et si Apostoli quaedam instituerint praeter scripturam, haec ad
ritus Mordinem Ecclosiae pertinere, ac libera fuisse, neque hodie ceristo agnosci posse. Falsa veris permiscent, quo incautos facilius decipiant, quae tamen subtiliter distinxit magnus Africanae Ecclesiae Doctor Augustinus epist. I 8 ad Ianuarium, cum illas traditiones liberas dixi Quae v riauit in regionibus catholicis, illas vero necessario observa
das agnoscit, quae per universam sub caelo tenentur Ecclesam, προπι Mum erit esus uerint res re Ita autem, qua Mascriptasta miritis custodi , qua quidem ut terrarum orbe observamur, dantur intelligi, τι ab ipsi A stoli , res plenariis Conciliis, quinim est in EcclUa celeberrima auctoritM , commendata atque statuta retineri, scuti quod mini pastu θ resurrecti ct ascensio in calum, o adventus de celo Spiritus Sancti anniversaria solennitate celebrantur , ct quid aliud tale occurrerit, quod serratur ab universa quacumque se diffundi Ecclesta.
mittitur , quam offeratur, alibi sabbata tantumo Dominica, ami iuuin nominico in i quia actis Milasmodi animadverti istum hoc genus rerum liberas habet obsispationes, nec disciplina ulla est in his meliora irru oties ciminatu sum me. μιραώ. -ασι videris Disitiro b c oste
116쪽
virit Euisse ad quamcumque serta dere rii. Haec A istinus, quo testiuiomini se Traiiiiionibus terhibente, obstructa manςre oportet haereticorum ora, quae in debellando tam firmo religionis nostrae sundamento potius in uni. y-n veniiuulequidqxu in ut Uinferuntia Augustino antiquiorem addimus idque ex Carthaginiensis E insae elo, milianum, qui libro de cisiona militis a de Tradiatione, quae ex auctoritate scripta orium ducere credebatur, pergit de non iuriptio Ero quaramin, ani Traditis non serj----Griuriam
aliari observationum , quas sine ullivi scriptura instrumento solius Tr ditionu tituli, exinde consuetudinis patrocinio vindicamin. Denique ut a baptismate ingrediar, aquam adituri, ibidem , sed .iquant prius in Ecclesia su Antistitu manu contestamur, nos enunciare Dialal , ex
aia , omnisin mandatum a Domino , etiam antelucanis coetibin , de aliorum manu quam prodenitum sumimis oblationes pro defunctis, pro natalitiis , annua die facimus. Die Dominico jejunium nefas duciamus, vel de genicula adorare. Eadem immunitat a Die Pascha in Pentecostem usque gaudem M. Caticu aut panis etiam austri aliquid decuti in terram is te patimin ad --m progressum atque pro natum , ad
siplinarum, si egem expostulas scripturarum . nullam invenies. Tradi 'si tibi pratentata austrii consuetudo confirmiarii, o des observatrix. Rationem Traditioni consuetudini, fidei patrocinituram o ipse per- Picies , aut ab aliquo, qui perstexerit, disces. Et insta alio de velamine virginum proposito exemplo risu igitur exemplis, inquit, renuncia-
117쪽
consueuidinem. quia pleraque faciunt ad fidei Catholici maiestatem contra novatores tutandam , omissis iis, quae de baptismo scripsit inferius a nobis attingenda, caetera parum latius hic exponemus. 3. Eucharistia Sacramentum , inquit, o in tempore victus su mus , nec ratione caret addita de tempore victus particula , ut enimis observat Gabriel Albas neu libro. i. obsorii . , primis seruulisse Cluistianos iniecta*ndam religione, metuque proposito videmus, is pri hibitos tangere , videre , timere , atque adeo sacrosanctum, Domini nostri Corpus consecrare, hi Mempore ieiunium celebr , r. r propterea planum est diebus illis , quibus eiunia integra, exercebant, hoc est, quibus abstinebant, usque ad auctoritatem, demorantis stellae , ut loquitur Tertullianus, numquam missas c , lebrasse , neque Euchariuiam praebuisse manducandam , conis
is tudinemque ac morem illum missis celabrandi, diebus jeiuni ini, non usirpari solitum, nisi cum dimidiato die, non autem inno, atque integro ieiunium observandum iudicarint. ,, praeclarum inii Gabrielis Albaspinei documentum , quod ut clariusexponamus. notandum ex Augultino epist.Iis inter illa eiunia , quae integro die observari consueverunt epulandam esse quadragesimamri quadragesima fano eiuniorum habet auctoritatem. Addit ex quadraginta dierum Wiunio ' Moysem de Eliam in veteri, per Christum in nova lege observato conruetudinem in Ecclesa roboratam: ni ut quadriginta
isti dies iste ascha Uemniu , caesa insinvia r. .roii. Ex Mibus conficii.ius , observatum fuisse in Atrica, quod Canon, Laodicem statuit pro Phrygiam non oportet in φυφrages ἄν rem
erri, excipit Dominicam, utin Tertullianus supra, namque, inquit, Tenulliam mi Dominico eiunium nefas ducimus. Unica excipiebatur in hebdom. mada sancta feria quinta, quae memoriam ingerebat coenae dominicae Ianitatius de qua Ianuarius epist ii 8. quaesierat ab Augustino: quid per quintam:
sertim ultima hebdommaris Pascha fieri debeat, Hesserendumst mane, o rursus post cinia Ἀ-immmda serendum, Miratum je Mindam n obuiisηmfini fueresis ,--idum. Quo ultimo in gustia nus morem Abicanae Ecclesiae ieiunandi usque ad vesperam, de post missam tunc celebratam Αs os enare solitos innuit,de quo lib.χ. Ad uxorem Tertullianus loquens de ethnico, cuius uxo Christiani est r iussiam qui denique solemnibus Pascha ab antem uxoremstiuris sustinebit quis ad conpiνi- Dominicum illud, qua itfM- , sestim rismiliat ,
118쪽
q. Erat eradina Domini excepti in limsragesina, modesset similis dies illis, qui stationum dicebantur, quibus dimidiata serva itur jejunia unde Tertullianus libro et ad uxorem f.cit distinctionem inter ieiunium de lationem ut si statis facienda sit, maritis de die Tettulliam
condicat ad balneas , si jeiunia observanda sunt, maritia eadem die con-νipio exerceat. Jeiunium in primi diva Eccletia obtervabat, fideles eundo latilino inaneud liccloiram, horrido, inculto, cinereque consperso sacco qualidi, sese prosternebant ante conspinus Domini, ae
omni genere praecum , orationum , ieiuniorum arnuti manantibus ubertim ex ore lacrymis Dominum exorabant, idque extra tempora consueta, etiam iis,quibus pro inclementia aeris deprecabantur, ita Tertuli.testatur, quanti geniculationibu ct jejunaiianibin nostris opulis
non sunt siccitates o tune nec minunt iidelium luctu moris non erat
sacrificium otiirre, Zonara namque testanter Sacriscare De mira z--αceIebritatis est, ea ero celabrita bilaritatis atque utilia. Aliud est de die lationis, quae ut lib. de oracione Tertullianus testatur, de mili Tertulliam
rari exemplo nomen invit, nam quemadmodum, inquit Albaspineus, excubiae militum, d eorum praesoribus paulli standi, excubandive functio, statio vocabatur : ita verisimile est, Christianos moram illam, quam in Ecclesia iaciebant pro sidelium tutela , excubias dei
tione in vocasses, fiebatque a summo mane usque ad holam nonam , interea quod fideles precibus 8 rerum divinarum contemplationibus vacabant corpora lue ieiuniis, adgeniculationibus, lachrymis, paenis, laboribus exercebant denique hora nona sacris peractis, ct Eucharistia accepta nam numquam a statione nisi ea accepta recedebant s.liqnem si truebant, domumque revertebantur. Unde illudquorumdam apud Tertullianum lib. de olatione i qu. Diuμνοί si M-τη villis My cor remmuni. Nec aliud reponit Tot illianus, quam poli acceptum corpus Domini stationem durare posse , licet aliqii velint perseverare non deberes: Ergo, inquit, devotam De Obsequium Euchar sia resolνit an masti De Obligatet nonne colemnio erit flati tua , sic a aram Dei fleter accepta Corpore Domini, reservato , utrum-
ixemplum stari uium , in diebus Mercurii 3 veneris observabam tur in Africa frigescente postea fidelium charitate ordinara sint h. iunia, quibus hor nona finiemibus sacrificium si sequebatur, iam ε decrescente fervore Christiano sacrificium promiscite omnibus ami bus Gebrari consieverit, idque ante horam semiri, quae cum duode-
119쪽
duodecima nostra seu meridie coimidit, fiuit celi rationis tem
τ nulliin, Pergit Tertullianus loco superius relatori oblatione pro defunctis . pro natalitiis annua die facimus. Idem Tertullianus libro de monogami loquens de muliere, cuius vir obiit pro anima eius oret
Quae ad epulas aut agapas spectant, intra tractaturus, hic non moror , te solum in inutimissu pro defunisis, laratione pro anima defuncti, cui refrigerium vivens adpostulet, di in prima relurrectione consorintium , quod certe locum non habebit, nisi ut ante ex libris Machais orum vidimus , salubris is sancta cogitatio esset, pro mortuis Cyprianus. exor re. Sanctus Cyprianus praedecessorum statuta considerans, sise
ei celebraretur. Pergit de Victore cum contra inconcili a Sacerdotibis datam Geminium Faustinum reis erum aus si tutorem constitum non est, quod pro dormitione eiu apud νο far oblatio , aut deprecati aliqua nomine eius in EccIesiastequentetur. Erc. quibus non solum habemus praecurum ex Synodo Africana testim nium, sed m. priani sensum de oblatione Scoratione pro mortuis
indubitatuin, id quod 1 Monio Augustini mater pro comperto ita Augustiniis beris imminoieriere, lanissis , inquit B. Augustinus lib. consessi ramis itum. 3. ηοηὸν linis sium πηρήμνου - , aut
condiri aromatibisci aut monumentum electum concupirit , aut curarit sepulchrum atrium risis ista mandarit nobis . sed tantummodo memoriam sui, ad altare tuum feri desideraνit Matris praeces excepit Au gullinus, & eodem cal3. x Dr nutre defuncta orat, Fundo, inquienis tibi deus nolle pro illa famula tua longe aliud chr marum genusic. Et eos. qui negabant sacrificandum pro mortuis, ut haereticos damnandos in Aetio ostendit tibi . de ariesibus Augustinus, cuius stalius e lectione, cum nobilissima quaedam matronaininistros Diasib, an negire possint Augustiivim de orationibus pro defunctis re stantem sectam novatorum abiuravit, A ad Catholicae res Minis
6. Omitto triginta alia Traditimus emta ab authoribus Asris p steritati Disitired by Corale
120쪽
iia, quacumque nos μηνersatio exercer fontem crucis signaculo terim M. Consonat Cyprianus cpisi ad plebc Phihail conlittentem Cyprio . tu fons ut signum Dei incolume serpetur. Et auctor in opere de Baptismo Cluilli,quod si inter caetera Cypirant In cruce Domini gloria
oleo quo Chrismate inunguntur fir sacrificio, quo aluntur nihil eorum rite per citur. Si ullum,hoc saltem lignum erit religionis nostrae hucusisque incorruptae cum , quod Africana Ecclesia signum Crucis semper
adhibuit, nostra in occidente ad Ronianae Ecclesiae Traditionem numquam praetermist. Et dum lio simi verae religionis minavicinos haereticos erigimus , dicimus cum Basso Graecorum Imper tore, hoe ipsum in scripturis expressum non inveniri . Qua enim Bassulam
De Ecclesiis Asticae seu memoriis Martyrum, ubi oc de epulis ad memoria SMartyrum fieri consuetis.
x. Cum olim supe Martyrum corpora erigebantur Itaria postmodum in Italia nulla dedicata sunt Utica fine reliquiis artyrum. a. ri Roma, ita Carthago in Africa , ubi primo in cameteri conveniebant, ct pace Ecclesiis reddita altaria ne veris arurum reliquiis erant res ibita. Adducti hanc in rem calion codicis, O D. Augu-