장음표시 사용
121쪽
per Beata Manua, hacque ex traditisne antiqua in Ecclesiis metti est, ct olim quidem essure is Astica celerita teste Tertulliano. s. Quod B Monica inustica Agapas instruere solebat, hoc a D. Ambrosio , in Italia facere vetabatur, rati ex abusu desunipta ina D. Augustina allata Occa tionem quoque dedit Agaparum usum auferendi ab Astica 6 Faustis Manichein agapas ei ciebat, quod parentalibia sentilium
Irabitur sorsan aliquis,quid in causa esse potuerit, quod Ee.clesiae apud antiquos Afros vocarentur melIIODe Martyrum. S. Augui .lib. 21. de civitate Dei,e io nos Mart ibus nostris ηοη templa
mi visitis fabrica nis huius autem nominis origi iii indagaturus Cardinalis Bona tib i. de rebus litui oris, cap. i' num. . eum repetitabantiquo Christianorum more, quo fideles ad effigiendam αλ
cutorum tyrannidem primo & secundo saeculo in areis de caemeteriis in quibus Martyrum corpora quiescebant, ad synaxim peragen amniis, convenirent unde saeculo tertio statuit Felici supra sepulchra Mar-vrum musu celebrari. Et saeculo quarto, cum ei nutu extinctis tyrannis. ωprofligato ethnicismo iam licere ubique in Italia Chriuo Deo templa erigere, casta custoditum stit, nullam omnino Basilicam sine Maintriam relicitatis consecrari, unde Ambrosius epistolas . ad
Ambrosin. Marcellinam formis cuin Basilicat dedicare am, mi ita uiuam umore interpellare caverunt dicentes di sicut in Romana, sic Basilicam dedices. Re Ondi, faciam si Martyrum reliquia invenero. Adciunt II, se Christianus Lupus, Mardinalis B, na reperii vero Sanctois, rum Martyrum ervasi de Protali reliquias, atque ira Romano more dedicavita,
uod Ronu in italia, hoc Carthagine tamquam in altera orbis Asticani R 'nia observatum Lit i cum f. Cyprianus in Carthaginiens civitate a Paterno proconsile de presbyteris suis interrogatur, referunt iacta Martyrii . quorum meminit Pontius Cypriani Diaconus, Pr An, pix,- constitem dixisse de icti in Africa contrarideles publicato sunmm ivit a. ni, ut Mia cociari u Miam, πιν mimisimulantur. Nec
122쪽
oenitariorum ingris in sacerdotibus Afrisobiecisset proconses, nisi,
eos una eum plebe tua in emiteriis frequentius convenisse, denum ciatum fuisset. Si erantiquum Carthaginiensis Ecdesiae presbyterum Tertullianum consulimus, libro de corona militis loquisur de antelu Tertulliam canis coetibis qui in locis a gentilium conlpectu remotis, qualia cceine teria eratri ut terra, per noctem vel summo mane cogebantur, quia illis in locis martyres suos sepelire consueverat non Roma solum
sessetiam Africii, dantiqvie Rinnae consuetudinem Afri super sepulchra uesani liturgiam celebrabant florescentis Ecclesiae tritio in iis solum loris templa erigebant, in quibus Corpora, serrum condita agnoverant, aut passionem eorum peractam receperant. Egregius est Canon Carthaginientis euiusdam Concili de salsis meme Canon. 3.riis martyrum reuius tit .8 3. Codicis Africanae Ecclesia item placuit, cod. Afriς. . ut altarii, qua Uim per agros , per vias tamquam memoria marty - rum constituuntur , in quibus nullum corpus , aut reliqui martyrum
gine traditur. Nam qua e somnii per inanes quasi revelationes quorumlibet hominum ubicumque constituuntur altaria, omnimodo impro bentur salse memoriae martyrum erant sacella de oratoria per agros ocvias in Africa sine reliquiis martyriim erecta , eaque cum altaribus suis everti mandat synodus Carth giniensis, quod sciret haec exsom . niis, inanibus quorumlibet hominum revelationibus tanquam martyria ubicumque fuisse extructa,cu juxta Romanae Ecclesis morenuquem Africa sequebatur . ibi solum illaria essent erigenda, ubi vera
martyruin extabat mei noria Populin Christianus, inquit D. Augusti Augustin. nus lib. 2 o. Contra Faustum cap. 2I. Memoria murum eligiosa, solemnitate concelebrat , o ad excitandam imitationem , ut meritis υ -- Uocietur, atque Orationibus adiuνetur, ita tamen ut nusti masei - , sed ipsi De - - sacrificotau Ἀ-νis in inmoriis Marinum in stituam in m. Ex locis ubi Martyres sanguinem suum siderant, aut eorum corpora sepulta erant, templa ibidem constructa memoriae artyrum vocata fuere in Aina, uade te uilla vorum meminit Victor
123쪽
Vitensis libro. t in bonorem D. Cypriani extructorum , unius
quidem , ubi sanguinem sedit alterius vero ubi corpus eius epultum erat, dici poterant memoriae Martyrum is si Procopio testante Cariathaginienses Cypriano templum magnificum ante urbis niceni ad littus maris statuerint, id dedicari numquam potuit, nisi Martyrum
reliquiis in eo collocatis , ut memoria Martyris non minus esset, quam nuncuparetur observatione dignissimis est , quod Baronius tomo s. annalium in huius rei confirmationem adfert dereliquiis s. siephani Maria tis Scribit Marcellinus in Chronico de Orosio hispa- Marcesilaus nia presbytero missus ab Augustin Episcopo idem Or in pro disienda
anima ratione ad Hieronymum presb erum, reliquias Beati Stephani nuper inνentas rediens primus intulit Occidenti. Addit Severus Minois
ricensis Episcopus in epistola encyclica per Baronium ex Codice, ti no ad ann. i8 primum publicata, Orosium ad Minoricam ins
iuvisit, rein ad Misis drauis miti sicque fictum est. s. ste phani protomartyris reliquias in Atticam allatas, in quorum bionorem memorias seu Ecclesias ubique per Africam fuisse exstructas pluribus
D. pistin enarrat D. Augustinus lib. 1a de civitate Dei, cap. 8. Nondum est autem biennium, inquit, ex quo apud Hipponem regium capit esse ista memoriar . . . Calamaverὸ ubiis ipsa memoria prius esse coepit. . . . Vzali etiam , qua Colonia Utica Vicina est, multa praclara per eumdem
Martyrem facta cognoνimm , cuius ibi memoria οπι priusquam apud noso uiscuo εν- ιο Nimia es. Alias plerasque civitates enumerae Baronius ex Astica . quae de languine eum tenuissimis fit agmentis os sum s. stephani per o osum allatis receperant, di in eorum honorem memorias conmuxerant , ac sissi altari in iis erecto per fenestellam , ut
loquitur Evodius, aut foramen, ut appellat Hormisda, easdem reliis quias recondiderant. Scribit Euodius demiraculis S. Stephani lib. t. Evodius cap. 32 de muto ex paralysi factori exuens fbi manicam tunicasua , quod rarium non haberet, per fenestellam memoria ad interiora ea sanctarum reliquiarum manu iniecta mittebat, atque exinde rursum
dexteram red--ο risiis iam innas , Ouiquam initimo ρι- timmo isquendi gratia dei persis i. Quo ex loco non modo constat de senestella altaris , sed etiam de miraculo obtento ex cultu reliqui rum . quod ne solitarium quisquam existimet, D. Augustinus lib.α cap.8. Addit alia miracula per attactum reliquiarum S. Stephani obtem , ut mulieris caecae ad aquas Tibilit ius, ubi memoria eiusdem vir τ'
124쪽
Minyris constructi erata Lucilli Episcopi in castellos reticensi, qui
in eo memoriani Martyris Dbricare secerint et mortuorum quam plurium per em s. Martyris, aut exanimi Corporis seper altare
Martyris collocationem ad vitam revocatorum unde Baronius occasionem desumit invehendi in pertracta fronte Hagiomachos adversus sanctorum reliquias bella gerentes, contra impetrata sanctorum ope. miracula impie debachantes. Ne vero hanc ex genuinis Africanae Ec-
in actis per Augustinui praecipuum Ecclesiae Dotiorem descriptis partam contra novatores victoriam eminentissimo Annalium parenti eripuisse videar, cultum reliquiarum invocationem unctorum. ει impetiata ope Martyrum miracula relinctuo, di ad memorias Martyrum reverto , in quibus epula speciali consuetudine apud Astas
q. Curiosum est quod magnus Augustinus libro 6. Consessionum. cap a. de matre sua Monica Mediolani secum demorante testatur cum itaque ad memoravi sensiorum, sicut in Africa solebat, pultes , ct Augustin.
-- --m attulisses Addit id fieri consuevisse, ut partim summet, partim largiretur alijs sed iraim cauus critii bis cum ι-nibin uult pragustandi atqucursendis, ius elisin quam vi m citi ira sua alato sui seisi temeratum , unde dignationemμ--rer, non ponebat. Et si multa essent, qua illo modo videbantur honoranda memoria defunctorum, idem ipsum unum, quo ubique poneret , si cumferebat quod jam non solum aqua immum, sed etiam tepidin mum, cum suu rasentibin per sorbitiones exigua partiretur. Nec novum hoc
fuit in Africa sed ex antiquo agaparum more 1 temporibus Apostol rum introducto sumebat originem scribit s. Judas Apostolus cap. i. suae Epistolae, hi sum in lapis, sive ut vetus interpres veriit, epuli lata, Arincve stra macula. dum si merulantur, fine timores mi ascenter . ad quem locum Oecumenius, ra. Et ius Noviomagens Episcopus Sermone is quod tunc temporis mensae essent in Eceleliis , quae parabantur: unde Tertullianus in Apologetico cap. 9. Coena nostra Tertullian 'de nomine rationem suam ostendit. Vocatur Agape , id quod dilectio
penes gracos est, quantiscumque sumptibus conster, lucrum est pietatismmisis facere sumpti . Si quidem inves quinque refigeri ista juvamin. Et infra i mn, iis ris libitin, quam uinis MDeum retustetur, editur quo orientes cuiuiu mi inquinitum pii dici utili, ita Sa rurantur ut qui meminerint etiam per noctem adoramdum Deum Hie quae verba Gabries Alba ineus litat observos reciae Minotat,
125쪽
hanc Agapem ut cenam vesper fieri tune solitam nisi enim nocti
proximum fuisset hoc convivium, non dixisset Tertullianus . eos meminisci debuisse , dandam de nocte operam orationi. An hoc sena per in Alrica vespere fieri consueverat, naud liabeo dicere, nullum enim apud script es Afros de hisce conviviis invenio tem monium,
praeterquam apita Augustinum , quod tamen de continiista epulo-ritin consuetudine in As ita extat indubitarum. . Monio ipsius -- ter cum canistro fructilais pleno in memorias artyrum ire co sieverat , ubi pultes, panem is merum in templo mensa ad id erecta posuisset, ipsa praegustabat pocillum,is tune adstanribus
pauperibus largiebatur, iique aliae essent Martyrum memoriae hil epulis honorandae, reliquum quod ex cibo fi potu supererat, secum capiens ad alias Martyrum memorias deportabat, ibique mensa extru
es post gustatum cibum circumstantibus erogabat. s. Quod B. Monica in Amaticere confleverat, hoe in Italia Mediolani cum peraure tentasset,ab ostiario necte prohibita derat.&- hoc Episcopum vetuisse σηπit , inquit in Augustinus, tam piὸπιφαι obedienter amplexa est , ut ipse mirarer quod tam facile accusatrix potius consuetudinis sua, quam disceptatrix illius prohibitionis secta sit.
Qu' ab Apostolorum einpore Agapae non minus Itomae, o Me diolani , quam aliis in regionibus fuerint observatae ex eo colligere
licet , quod D. Ambrosium suo tempore eas primum prohibuisse dicat Augustinus , cumque Astica fidem sitim cum ritibus ab italia mutuari , suile colligere licet , agaparum morem cum caetris Christianorum ritibus exinde sumptos Unde consueta ante riuuliani tempora puta , libro ro contra Faustum , cap. 1o adhuc viguisse attestatur Augustinus t Agapa nostra pauperes pascuηt, frefrugibus'e carnibus. Et infra quoniam plerumque in agapibus etiam carnes pauperibus erogaηtur, misericordium Christianorum smilem dicitis sacrisciis mortuorum. Et cap: hi cum Paullus Manich ius dixisset
Faustus a nos vertio idola in Martyres , quos oris , inquit, milibis colitis, nicheui dem i. 4 Mai vim fucatis inda Di R etpondet Augustinus, populum Christianum memorias Martyrum resigiosa lemnitate A isti concelebrare AH auum, inquit respiciens ad Agapas se in me -- Mart rum inebriant, quomodo a nobis approbari possunt, cum eos etiam si domibus suis id faciam , sana domina condemneta Agapas quidem
religio e institutas tuetur Augustinus cies quosdam exinde occasionem fest uisurgitandi mihialis non dissitetur, undevi Concilium Carthas,
126쪽
Cartilaginiense a sub Aurelio statuit Can Io ut nussi Misimi vel Canon. o. clerici in Ecclesia conpipentur , is forte transeuntes hos'tiorum ne Concilij csitate illic resciantur, populi etiam ab huiusi di conνiviis, quantum ς-Whyg 3
scri potes, prohibeantur. Adiuiti Augustinus huic Carthaginitnsi Concilio, ne ex obiectisnnodo a Fausto scandalis, sed ex Ambiosi 'quoque decreto edoctus, i feri ,- debere nec ab eis, quisbrie face Asiniosus rent , ne ulu .ccasio se singurgitandi daretur ebriosis Unde consensit demum anno. 397. Morem illum Episcopis clericis Afris interdicendum esse , populum verost huiusinodi conviviis , quantum fieri
poterat, prohibendum. Aliam rationem obiecerat Faustus, Agapa Christianorum similes fuisse Sacrificiis mortuorum, ad quod L . Augustinus ninil aliud
reposuit, κ/m quorum M ustis in hoc quoque similes sis. Ac si di Auinimi xisset,id quidem verum esse, sed non ex eo, quod aliquis ritus Chi stianorum similis sit ritui paganorum, ideo statim esse explodendum. Nec similitudinem illam negare potuit Augustinus, cum sciret, convivia illa in memoriis Martyrum celebrata eis fuisse plane similia , sic enim scribit libro 6. Contes . cap. I. de matre sua Monica ab Agapis abstinentes: quia illa quasi parentalia , superstitioni gentiliuo essent 1uillinia. Parentalia tella Calepino , nihil aliud erant quam Calapiniis. qua in parentum aut propinquorum funeribvi feri consueverunt. D. Hieronymus autem in Hieremiam exinde parentalis dicta tuetur, quod
hoc omi genus fili parentilat praestiuent. Et revera habet Ovidius
a. Fastorum . Hunc morem Eneac ietatu idoneus author, ovidius. Attulit in terras juste latine tuas, Isse Patris geni solemnia dona feresat. Hinc populi ritus edidicere novos, At quondam dum longa gerunt ulnacit vi armis Belli, parentales deseruere dies.
Parentalium ritus tandem desisse Romae scribit Ovidius , cicero Philippica prima an mire, , c. φινου- hi in securi estis . cior'. decreturum fuisse, ut parentalia cum βρρlicatis ubiu miscerenturi ut
inexpiabile religiones in rempublicam inducerentur is decemerentur supplicationes mortuorum plura addit, neque adduci se posse, ut quemia quam mortuum cum Deorum religione coniungat Dat cui ita sepulabrum nusquam extet, ubi parentetur, ei publice sunlicetur. Ex quibus, quidquid colligi possit de Parentalibus Romae sublatii, ea tamen in Africa
127쪽
perseverasse, non ex Augustino dumtaxat colligimus, sed ex cano. Canon. 6 . ne 6o Codicis Africani de paganorum conviviis ubi illud etiam eis /i,dui, , quoniam contra pracepta divina comivia multis in locis exercentur, quaa erraregentili aura sunt, ita ut nunc a paganis Chri-
cum etiam in natalibus beari morim Martyrum per non eas civitates, in Ufis lacu sacris talia committere non reformident. Quibus diebis etiam , quod pudoris est dicere . saltauones sceleratissimas per vicos atque putes exercean ut ratνον tu honori innumerabilium feminarum pudor devote venientium ad sacrati mum diem , injuris incipienti bivi
appetatur ris etiam i tu sancta religionis pene jugiatur accelsus. Quo ex canone non modo constar, qui idam in Africae locis convivia , rentalia a paganis stige in icta, sed, Christianos in Asica per paganos ad convivia in memoriis Martyrum retinenda fuisse coactos quibus dum i ij fideles saltationes, choreas, 'alci vias quam plurima superadderent, nec Ecclesiasticis statutis obedirent, vitum est. ad brachium seculare recurrere, Imperatorum rescripto poenis a malo omnem conviviorum in Ecclesiis ritum ex Africa tollere.
De pace a Martyribus petita Afrorum Episcoporum auctoritate in ea
128쪽
slatione, cum constet lapsos o Maechos a Martyribus ad uisivos cum
nem Deo relictam Martyrum meritis Mineri credebant. 6. in elucet Martyrum auctoritaι, quam Lucianus aliique excedebant, dum suo non Christi nomine libellos Pacis passim Omnibia concedebant qui facta tumultu Pacem ab Episcopi extorquebant. T. Ex Martyrum indulgentia subsecutiu E iscoporum contemptus , quem graviter tulit. D. prianin , qui Epistor reconciliationem vindicavit.
L. Bservavit iam dudum Gabriel Alba spineus doctissimus Au-o reliὸnentium Antistes lib. I. tit.ao is quod antiquitus Ee Aib spin
is clesia nihil rarum aut praetiosum habebat, quod non impertireturri Martyribus, de omni quasi eius ure , ac authoritate illi succurre., bant etsi nullum ordinem , nullumve characterem haberent, i , men Iolvebant, ex laicis Episcopi , si non dignitate ac mun ,, re, saltem potestate fiebant, eoque aestimationis apud homines, pervenerant, ut plus propemodum authoritati sis ponderis, quam vel presbyteri, vel Episcopi haberent. Tertullianus Quid e g iuniis.s Episcum, si Diacοηin, si idua, si Virgo, si Doctor, Leriam Martyr , lapsis a reguia fuerit ubi pluris facere Martyres, quam Episcopos, is, presbyteros, atque aliquid supra Episcopum addore videtur is HG us Iu Albaspineus , ut is sonat Christianus Lupus in laudatum Tritulliani locum capitis ex libro depraescriptionibus desumptum tradens. Martyrum seu Confessorum summam olim suisse in Ecclesia digitatem, eumque titulum ab ipsi Episcopis suisse assumptum , ut
habet famosa S Cypriani Synodus, in qua legitur Confessor Iambu synod Caris a Germanicia, Confessoris Nary Iade a Midista Martyr Secundia thaginiens. 3.stius a Thambeis. Confessoris Martyr Cyprianus a Carthagine. Quin imo Tertullianum in libro ad Martyres ita pios allocutum et Bentdicii ortunias.. Martyrri defigηati. Ad quae verba idem Christianus Lupus . Vox Limus. Bene:
129쪽
is Benedictus erat olim titulus adeo eminens, ut etiam Romanus, Pontifex non haberet eminentiorem , quibus verbis allucii ad Tertullianum de pudicitia, ubi scribit de Zephyriia, Benedictiis Papa. a. Neque Martyres solo titulo , sed recipia quoque fuerunt auctoritate insignes, id quod praecipue elucebat in pace , quam aptis dare consueverant tum in aliis regionibus, tum etiam in Africanis. Tertullianus libro ad Martyres in principio agens de bello eortim cum d Tertulliam mone, asserit illo pacem habere cum Ecclesia Patmii, inquisiquidum in Ecclesia non habentes a Marino in carcere exorare consevoverinit. Erant Tertulliani temporibus graves in Ecclesia persecutiones. Ob quarum evitationem plerique lapsi a communione Ecclesiae separabantur, ali in fide conluvies' professionem illius etiam in exilio de carcere tuebantur commeabant vero lapii ad carceres pacem a Coninsessoribus petentes , anicquam pro Christo mortem obirent ;Modo . , Ille vero vicissim, inquit rerdinandus Mengora incan.as. Illi bc- , ritani Concilij petentium desideria ponderantes singulorum rati is es merita , delictoriamque genera expendentes, pacem nonnuu, Iis concedebant, eamque libello seu litteris a se subscriptis signatam ad Episcopum destinabant, qui diligentius examinatis singulorum
desideriis, poenitentia,exomologest, manus impositione praevia ad communionem eos admittebat. Nec aliud indulserat Martyriis bus Zephyrinus Papa , contra quem Tertullianus iam in haeresim lapsus declamat libro de pudicitiari a tu iam cit η Mart res tuos efundis
τmini ' hoc otestarem, tu quisque ex consensione vincula induit, adhuc mollia in ηον custodia nomine, alim ambiunt muror, statim adeo finite. --ι, ρ- ecrariumse ut i in lacryma circumstagnant maculatiois siue, nec ulli magis aditum carciri redimi , quam qui cclvam ρ sierunt. Vistinis viri ac faemina in tenebris lane ea iis libidinummiis, ct pacem ab his qiιmini, qui de sua periclitantur: Hi ad metalla confugiunt, ct inde communica rores revertuntur, ubi jam aliud Marsi rium neccessarium es delictis post Mars sum nouis. Ut vero laudatus Tertulliani locus recte intelligatur, notandum
omnino, tria olim in Ecclesi fuisse nominatim delim, is quae Glinquenies ab Ecclesiae communione separati ad finem usque sine pace
manebint, ob moechiam nimirum, Idololatriam, chomicidium, nituniam quae peccata Tertulliano erant ad mortem, dea mare, De reser se da iit loquitur eodem de pudicitia libro. Cum autem orti dii anire uirope S. Zeplurimis Pontilex pacem imordiis paenitentia unctis dari Disitired by Corale
130쪽
dari permiserat , edito Romae indu qntiae decreto id Africam statim absolutionis usus permovit, nec ab Episcopis solis , sed&ab ipsis Martyribus in exilio aut carceribus constitutis, qui litteras pacis dare confiuverant, moechiis fornicatores cum lacrymis praecibus pocem expostulabant. Addit alios ad carceres, alios ad metalla consu-gisse , inde communicatores revertebantur, cattestantur Lucianus cum alijs Martyribus epistola ad Cyprianun inter opera eius X VII. Scias, inquiunt, nos uniνersis , de quibus apud te ratio constiterit , quid Lucianus
ps omnisum egerint, dedisse pacem banc formam εν ei alii hi xxvi MEρiscopis in tescere, min. Opimino cuiusMictis au ibin pacem habere. Prasute de Curra, ct exorcisia, o lectore, Luci inius scrint. Et idem Lucianus epistola inter opera Cypriani ai ad Ceserinum scripta scire Bbtristi, quid circa nos actumst. Cuni Benedictus Mari)ν
Paulus adhuc in corpore esset, vocavit me , ct dixit mihi Luciane μν. Christo tibi dico, ut si quis post arcessitionem meam abs te pacem petierim, des in nomine meo essed T omnes , quos Dominia in tanta tri, lutione arce), ire dignatin est , universi litteras ex compacto unives pacem dimisemus idem a Luciano petierat Celerinus epistolaria. Rogo ceterinus.
itaque mi sine, o peto per Dominum nostram IESUM Christum, ut cauri collegi tui meis Dominu refero ctas ei petas ut quicumque i. ostrum μυ-- fuerit, istis sororibia nostru Numeria. Candida
tale peccatim remitrant. Hunc Celerinum fuisse quemdam in Africa Contes rem, colligimus ex litteris D. Cypriani ad clerum Romanum Lucianum autem fuisse Africanae cuiusdam civitatis Episcopum, ex Ceserini de collegarum mentione colligim tu addit lue Cyprianus epistola 23. Frater noster Lucianus cia ipse unus de confessori, tu . fide qui Cyprianus/dem calidis, o,irtute robustii, lam Dominica lectione fundat vi
mum est imperii jam nilem se vulgi auctorem constituos Ex quibus non solum de Episcopatu Luciani constatio litusum fratris, quo Episcopi collegae se invice' nuncupare solebant, sed etiam de quodam Luciani in concedenda pace excessu, de quo auxis piaeGtum fuit eritis. q. Audivimus quidem a Tertulliano supra, moechos a Martyribus communicatores reverti. Additque Cyprianus epist.2 3. de Luciano, Tenudun. quod epistolam cripserit omnium nomine , quae omne evangelium
solvere videreturo seripsit sim omnium nomine, inquit, Cyprianus.