장음표시 사용
151쪽
Uta . Possidius in indicitis: miraminium de canticis-astare Iiberiain. Periit vero hic liber, aut latet, quod occasionem tribuit Cardinali myd-3 3 A Bona exclamandi libro a cap. 3. M atque utinam hic extaret, multa, enim in ipso haberemus, quibus hie tractatus illustrior redderetur. Et ratione illius plura quoque tradit de introitu non latis antiquitati consona Veritas autem, ut elucescat, quaero ego, quid sibi voluerit Augustinus, dum apud Carthaginem morem inccepisse testatur, quo
ante oblitionem dicreentur ulmi ante aliare Lan se san Hilarius arguat psalmorum ante sacrificium recitationem Liscera nullo coa tentare potuisset, cum YTertulliano presbytero Carthaginiensi au&mmilitari uim , --, sacrificium psalmos cantatos i aut/μ- coimi M.
Qiid ergo increpati respondeo nihil aliud, quam ante Altare cum enim lectiones in pulpito legerentur a lectore, psalmi canerentur in Teclesia, Evangelio lecto, tunc solum ad aliare ingrediebatur Sacerdos liturgiam aut missam fidelium inchoaturus Caelestinus vero Papa cum testibus Amalaries Walfrido Psalmos in introitu Antiphon tim recitari statuisset, morem hune eo i asiicana recepit Ecclinat Caelestim namque tempore vivebat Augustinus, qui tune obganniente Hilario morem a Romana Ecclesia amplexum, in Asicam antroductu fatetur, Mab ipsis Carthaginiensibus observari coeptum. Et hine vides, verissimum esse Africanam Ecclesiam in ritibus liturgicis adeo
convenisse cu Romana, ut etiam attenderit ad omnes eorum mutatio nes summis Pontificibus praescriptas, easque tam cito amplexa fuerit.
quam constaret editas. Sit proin d aliqua Matio ex liturgia Africana per questam scriptores As os allata, quae noreperitur in ordine Romano,exinde presectis confudi is potest iturgiam Africanam a Romanassiisse diversam ordo enim Romanus a reptioemtisannis putatur conscriptus, aestimonia Astorum quintum vel lux tum saeculum mspiciunt, quibus temporibus & ipsa Romana Ecclesia aliquas preces habere potuit , quae a Gregorio metho in Sacramentario otio ordine Romano postea omissa sunt.
152쪽
De ritu Africanae Ecclesiae in sacris ordinationibus.
Ecclesia tam numeros clero consticua ex variis ordinibus constitisse, iacent Victor Uitensis, Optatus Milavitan in ordines reo omnes su Asticana Ecclesia fuissescia in Ram a ex variis ruat erum est
i. Biecit in Colutione Carthaginiensi nuuiero' insanus I Constantinensis expine Donati Episcopus , adco multipli-eatos in sua Dioecesi sitae Catholicos Episcopos, ut duos haberet
unum scilicet in civitate Constantinensi nomine Forninatum , Malium extra civitatem Delphinum nomine sibi adversarios quin imo Ade datum Donatistarum in civitate Mileuitana piscopum tres habere in plebe sibi commissa competitores,quorum unus in ipsa civitate Mile vitana iter inTuncensit,teritus Severianus nomine in Ceramussa sedem
habebant. Addit de Ianuario loei S. Episcopo Petilianus Donatistan ii7 Immis sviratu reserua nostri rasentis , in vim siquatinsin , Mutini mitra 'sem - ----iiset M.wε re constat deinde, cinna Otholicis prae paucitate despiciendi penes imperatores accus ramur, maint linius reddere volitisse, de initio colutionis eademo de
153쪽
de re catholicos Episcopos eoram missis Imperatorum voluisse traduc re, quamvis constaret fideles tanto numero per universam ΑΗ- cam fui ita dispersos, ut obinde in singulis civitatibus Episcopos admiserint quid repetam Mizoni Episcopi dioecesima de qua Maximiis ς ' nus partis catholicae Episcopus num. In collationilis et presbytποι hint,
ct λι--em pulum. Quid Mikvitanam severi Ecclesiam ericis resertim i quid Hipponei,sem Augustini pres teris inrocons6euam , de quibus Augustinus attδatur epistoli Dio cum constet in via. Via unica C rthaginiensi civitate fuisse ultra quingenios clericos, ut lib. Ditas, de persecutione andalica scripti Victor Vitensis unisessi claris Eccis Oribasinu ad inviaque marceruuin fere quingenti σι --
a. Ecclesia tam numeroso clero conspicuam ex variis ordinibus eonstitisse, auctorest idem Victor vitensis libro . enumerans, pisecvos. Presbyterat, Duonos, ct alia Ecclesta mo a Loquitur omnino cum Mon uiri s opta, Mileuitano libro x contra Parmeninium certa memisa sua bis. Ecclesia, Episco . Pre teras , Momi misistias Perministros intelligunt plerique antiqui inres Patres ululiaconos
quamvis hocce loco omnes minores sub Diacono serici intellia gantur. Scribit libro I. idem Optatus de Maiorino, qui lector in δεφφνη Diacini Catiliani fuerat. Et commentatur Alba ineus Omnes min res clericisub Diaconu , Diaconisu tres. teris, ne uteri suis Episcos
quam re cubses ibam inor Ex quo loco etiam rationem collinsere licet, cur libros. s. Optatus subdiacono in omnes minoresciericos in unam classem redam, sib ininistrorum nomine citavit. Cterum sequens fit etiam mentio minorum ordinum apud scriptores Africanos Tertullianus est, qui libro de praescriptionibus clamat eo Tertulliano cir haereticos, hodie Diaconus, qui cra lecto Cyprianus quoque epi- Cypriam stola a 4 fecissa me aurem sciatis lactorem Saturum FI padiaconum Optatum Confessorem is epist ita fi ad Magnum I quod hodie etiam geritur, ut per exorcista voce bainana ct Gestate Diνina uelleturi uratur, o torqueatur di in Quae verba iam Hara sunto peripicua.
in Gulielmus Moregius in notis ad canonem ara Antiochemuniivea 3 πην - , exorcia Me,c ruisi AH in Mia quam Mam. rum I in ossicium, inquit cum ordinem dicere debuisset, qOn quidem Cyprianus Pamelio teste alibi exorcistarum ordinis memineat Meminit quoque epistola 28. Favorini coluthi, kepistola s s. ad Cornelium
154쪽
imi minis o clarici, per Felicianum Atalathum. Scripsit haec ad Cornelium, qui in epistola ad Fabium Antiochenum Presbyteris . Cornel.epist. Diaconis, Subdiaconis, Acoluthis, Exorcistis,is Lectoribus addit 4 F biv Ostiarios , quos solos, ne Africaa Ecclesia omisiile videretur , eos omnino addidit Concilium Carthaginiense q. anno 398 sub Aurelio ubi citione Ostiarius caelo is ordinibus accensetur simul cum iis tib ab Ameana Ecclesia in sacris ordinationibus adhiberi Blitis. 3. J autem, ut verbisConcilij proponantur, ante canonem a. age tem Aorrisatio uisim, duo is Episcopis Evangeliorum codicem super caput ordinandi tenentibus, unoque benedictionem fundenis cum caeteri caput eius manibus tangunt, his tur in Cossi Barberino cum hocce titulor
Recapitulatio ordinationis officialium Ecclesiae. 22 ' ς -
Presbyter eum aro1-- usu eum Benedicente io mini βρεν put eius tenente, etiam Omne presbyteri qui prasime,suat, mois,Mjuxta inani spissori super caput illius teneant.
155쪽
byteri, ficium suscipere cantandi, dicente fibi presbyteres vide, more canta , cord credas ct quod corde credis, vere comprobes.
. Et haec sisnt ouae ad ordinatimuimitiis, μ'nta concilio
Carthaginiensi A. promtum, qui ritus inquam omnium utinorum antiquissimus retatur. 1 Ioanne Morino in opere de sacris Ecclesiae ordinnionibus , cui unum memini me legisse, quod obstaret testimonium, eminentissimi scilicet Cardinalis Bona lib. 1. Rerum liturgicarum , cap. 23. Ubi pro minoribu ordinibus laudat Romanam sub Sylvestro Synodum, &Coacilium Carthaginiense q. Sub Anastasio card Bona is Canone 6. Et sequentibus addit autem Dis non ignoro haec duo, Concilia a quibusdam criticis supposititia censeri, sed quidquid de , illis sit, Mia supersunt mora ab Antiquioribus testimoniar , quo loquendi modo non obstuὰinnuit, se accedere sententiae criticorum, quorum unum reperi christophori Iustelli iii ista ad Codicem sustribu . Canonum Africanorum praefatione ita scribentisci is plane repudiandum est , nec fides adhibeodacanonibus reatum Aquatuor,
156쪽
, quos sine auctoritate huic Concilio adscribunt , Moveri autem potuit Iustellus exe0, quod nec Graeci, nec Romani nec ipsamet Asrisam colle ita Canonum ullos ivtvluani ex his et . Concilij quarti carthaginiensscitarint non auetar Codicis Qvionuinastic norum , qui post synodum sist in Carthaginiensen floruit , a Concilia Carthaginiensia ab anno 393. Ad annum qis compilavit rnon quoque auctor Concili vulgo Africani , quod Afri cuiusdam
variorum Canonum compilatio est non Fulgentius Ferrandus Carthaginiensis Archidiaconus, qui sub Iustiniano Imperatore breviationem Canonum adornavit sed nec Dionysius Exiguus, qui Romae floruit, Carthasiniensium Synodorum centum triginta, octo Cano seollictioni inseruit non graeci demum coli rei nonum, quos suis se his Ioannes Zona as , Alenus Arctenus , QTheodorus
Balomon illustrariant. s. Magni momenti videri posset petitum ex silentio antiauoruni conir canones Concili j Carthaginiensis quarti argumentum, illudque hic fusius ad sua principia recenserem , nisi dissertatione sequenti latius de Concilio Carthaginiensi quarto tractare decrevissem sufficiat itaque occasione Canonum de sacris ordinationibus statuentium hie summatim inoliditatem argumenti negati vi ex aliorum monumentorum testimoniis convincere augusto minis 4. Et Eatifcbum C sui tu, re ιιι ηου-is , Placuit Aurelio, universali Carthaginiensi Concilio stituere , quae ad ordim Ecclesiasticos spectant, ut fidem facit praefatio illius Synodi edita ex collectione Isidor Mercatoris,
quia oo ferme annis floruit, nec ex suo cerebro , sed antiquiori codice eam cum omnibus centum riuatuor Canonibus edere potuit,& debuit. Non ignoro quidem , Isdori Mercatoris auctoritatem tanti momenti non esse apud peritos quod notum sit, ipsum in collectione sua pleraque supposititia emisse a ideo cum primus sit , qui synodum e minuit tanquartam in lucent emisit , de ea ab aliquialais dubitaria attamen si acta huius Synodi squa lance perpendantur. non omnia supposititia dici posse , sed Canones liquis huic Synodo,
Iam certo habitam putamus menisse novembris anno 398. Vindicanos esse constabit. Genuinos autem Canones genuina praefatio thdicavit, cum in Synodo illa coistituta monet, qua ad ordines Ecclesia - . e
sticos Camηici necessMia sunt disciplinis Sola ad ordines spectantia 2 'reseres, de cum in tot ritibus Africariam Eeclesiam cum Romana
moverisse osten us, si bula Cartha sui sis rucili de sacris
157쪽
ordinationibus decreta cum Gelasii Sacramentario per Morinum edito , cum libro Sacramentorum Gregori magni per Hugonem Menardum typis excuso, cum antiquo ordine I mano , comparaverimus, inveniemus prosecto, Canones illos de sacris ordinationibus in utraque Ecclesia fuisse receptissimos, Romanis eos verbatim mutuatos Afros, quorum Canones ex Concilio Carthaginiensi . citarunt post Isidorum Regino Abbas Prumiensis, Burchardus Episcopus, maciensis, Anselmus Lucensis, S. Ivo Carnotensis Episcopus , Gratianus monachus in decreto, momnes sere recentiores perit , inter quos nec Morinus, nec Hugo Menardus, nec Bailius ne Baronius ullam de suppositione horum Canonum habuere suspicionem quod si adhuc animo haereas, totam Synodorum Cartha niensium controversiam aggrediamur, Meum inter Africae Concilia
ad Carthaginiense A. Pervenerimus, ibidem fusus decanonibus eius
158쪽
DISSERTATI III. CONCILIIS AFRICANIS,
Mirumque Camulibus cum scholiis A notis,
-dia tantum pars eorum. 4. Prasurum viviraritatis exosum e cammiuo u simitur, oratiastin redditior. Uatuor Synodorum genera habita fuisse in Asrica, in dissertatione a. de Synodis occasione Pelagianorum habitis notat Ioannes Garnerius:earum vero primum genus ab unius civitatis Episcopo cum suis presbyteris de Diaconis, Quod apud Cypriamin epist.q6 presbyterium vocabatur, ac Dioecesinis nostronita tisi tum Synodis correspondet, habitum fuisse secui dum genus ut concilioru unius Provinciae Me illud communi Epiti coporum Provincialium sententia congregaretur , cui senior Episecupus praesidebat , sive per primatis tractatoriam convocatum esset, qui apse praeerat tanquam Metropolitanus: nomen accipiebat vel 1 Provincia vel ab urbe, ad quam Episcopia Primate evocati confluebant is Provinciale tantum vocari poterat nee plenarii n
Tertium genus, inino ex pluribus Provinciis non tamen omnibus,
159쪽
sunt Distopi et ii, hocque Asticanum sed particulare nominabatur .
ut quarto genere discerneretur, quod universale vocatum est, ad quia nimirum ex omnibus Provinciis Africae vel Episcopi quilibet, vel delinati conveniet iant. 1. Quartum genus Conciliorum usitato apud Afros vocabulo dicebatur Plenarium, cuius tam fiequens naentio apud D. Aumisti-
ω iptores Afros inius crimidia di is erit penes Epis.copum Carti iniensem annuatim e vocandum erat ex statuto canon is Concilii Hipponensis ut Gertur titula i8. Codicis Africinii Diue is Cod. M in quibusque annis Concilium μηνοα ad quod omnes Proincia, qua
prima sedes habent de Conciliis suis binos aut quanto delegerint, Ensis rans legatos mittant, ut congregat Conventu plena in esse potest M. Additur eanone 3 eiusdem Ciniscis e Dies ver Concit idem serve-
exegerit crisa communis, id est totius astica, undecumque ad hanc sedem de haeredata litera fueriηr congregandam esse Srnodum in ea PraνIncia . ubi sportunita persuaserit. Ea non hieis coni itutus et Hon
rio .in Theodosio a. Augustis Consulibus, id est an qo . in Carthaginiensi sub Aurelio P uirite Concilio, de ex eo habemus, qualiter plenaria Concilia celebrata fuerint modo in una, modo in altera Pr vincla ordine seroto , idque ad ro Glend. septembris , ut vidimus ex canone s. sustulit demum hunc morem Africana sib Aurelio Synodus anno n. Me synodom plenarian non modo
singulis annis habendam retractavit, sed ordinem illum Provinciarum in medio Africa ad mare mediterraneum sitarum ex sumavit, reseris uante sibi Primate Carthaginiensi xtemporis , de loci potestatem , ut ex canon.93 colligitur.
Gatiis i s. Quaerit Gunerius agens de Conciliis Plenariis is quam obi, aulam nulla milv lieorum synodus Asticana legatur plures Erin se opos habuisse, quam ducentosis viginti ad summum, eum t
is me in Africii serent plures quingentis Ecclesiae Episcopales Cain . sicae . ac reponi, Pod is conmiebat in si lis Provinciis una
160쪽
, tantum turma, id est , media sere pars, ex qua tamen aliqui justas, haberent absentiae caulas , Pt confirmatur Lipsum canone cuius isdam Conciliteap. 6 Codicis Africani relato G presse statuitur, ut quotiescumque Concilium congregandum est. Primates Provi eiamin duas vel aurmas iscoporum siciant , aede fingulis turma canon.'s. viri in , quotquot electi fuerint a diem cingi in missime uu --
rant. Quo ex loco facillime colligitur non omnes Episcopos ad Co citrum adventasse, sed unam serme aut alteram turmam Episcoporum ex caeteris electorum, quod ob varias rationes ita fieri conveniet. , ac praesertim ne Palloribus suis orbatae Ecclesiae damni quidquam patere itur ob Donatistas nanique, qui per As icam vigebant, suam quisque Episcopus virino Episcopo Homi remanenti protestimis commendare salebat Ecclesiam, ob quam disciplinam specialiter in As iareceptam nulli umquam Concilio plusquam mediam Episcopo par tem adfuisse legimus , cum eiusquam quingenii quinquetinis is
copi fuisse perhibeantur. q. Nec illustriori exemplo haec omnia confirmari posse existimem , , quam desumpto ex collatione Carthaginiensi habita anno 398. sub Aurelio Carthaginiensi Episcopo. Cum enim ex ea constet, praeter
sedes sexaginta vacantes, in Africii disse quingento dc 'cem cassis dras , quae Episcopos catholicos liabebant , consultamen in ea mulitione praesentes dumtaxat fuisse ducentos octoginta luatuo , de quibus Rufi hanus scriba dixit i Giholica partis Episcopi sc tam Asa cesim
subscriptionem huic bro insertam, esse itur ducenti sexaginta sex otionis. exceptis bis suos dicunt necdum subscripsisse illos autem, qui necdum subscripserant , post eorum contensum in praesentia caeterorum exis pressum, constitit suis viginti, ut ait Nampius scriba, quos si coniungas cum ducentis sexaginta sex. Scient numerum ducentorum de
octoginta quatuor Episcoporum. Quod si iam quaeras , ubi siqui Episcopi malismihi: Alipim Episeopus Ecclesiae Cassionea, in eadem
collatione primi diei num.αis rationem reddit sciri si, ducem At iucres lini us absentit . μοι - infirmitiis , Mu asM, - ceu neces.sta detinuit. Ducenti viginti Episcopi erant fere media pars Epis
coporum fricae . illique ob aetatem Ac necessitatem domi remanserant, quod, ut iam ante monuimus hunc morem Africa retineret, ut proficiscentibus ad Concilium Episcopis media circiter pars in suis heclesiis rennaneret, ut donatistas di caeteros lupos a caulis ovium a cerenti vi miihm quoque plebi invigilire '