장음표시 사용
121쪽
LIBER PRIMUs . Iouebant introitum , nequa aut illorum inscitia, aut horum licentia, parvisque, ut saepe fit, causis, magna fieret rerum commutatis , neu quam etiam susceperant a principio belli personam, ut medii essent, & adhuc tuebantur, intempestive deponerent . Ac tametsi
Gagius, qui ad Langensis Porciferae hic est Pagus valli in idoneo loco castra posuerat , magnopere e s adhortabatur , ut auxilia sibi mitterent, alia ratione se non esse ad hostes iturum, quos numero, & loco siseperiores esse intelligeret; tamin in eo perseverandum Genuensis putabant, ut ne prius mitterent, quam noster essit exercitus ultra eos montes prosectus, qui Liguriam a Gabba Cisalpina dividunt, & Ligustica', ut dictum supra est , fauces apellantur: idque ipsum in Aranguesa-
122쪽
1o DE BELLO ITALICO, no scedere adscribendum, e que de
causa curaverant, quod verebantur,
ne patefacta ante id tempus seciet te, statim in finibus suis Austriacos hostes haberent , id quod Reipublicae detrimentosem csse existimabant. Simul descendere aperte, P tamque in partes auxiliis missis nol bant , nisi prius exploratis quantum poterant rebus, quarum prope certus videri tum poterat exitus, atque adeo ostendendae amicitiae tempus Opportunius , cum tribus magnis PhuIippi , Gallorum, & Gagii exercitibus conjunctisu in Galliam Borbonii Cisalpinam irrupissent: Ipsi autem adversiis vastitatem , caeterasque belli clades & Ligusticarum faucium angustiis , & tantorum exercituum conjunctione tutiores essent.
At Gagius neque sine Genuensium
123쪽
sium auxiliis Ligusticas superari poise
Luces dicebat , neque ducis conssederati esse judicabat , eos relinquere post se non aperte sectos, a quibus omnia fere ad bellum necessaria expe- standa essent, & quorum auxiliares copias tamquam obsides habere pos set perpetuae ipserum erga Borbonios voluntatis. Interim Philippus Gagio ad duo millia Draconum , & provincialium Hispanorum Pyrochitropnorum coo tes summa virtute, quibus Augustinus Ahumada praeerat, auxilio misit; item Patris, Socerique nomine Marchionem Chetardiensem Gallum, ocO-Walium Hibernum, qui apud se in
exercitu erant, Legatos Genuam musit: quorum alter Sarmatica erat legatione notus, alter, ut postea confecto bello cognitum est, concilian
124쪽
io G DE BELLO ITALICO, dae pacis auctor praecipuus fuit, cum post incommodam plures Genuae menses simulatam valetudinem , mutandi, ut dictitabat, coeli causa, in Britanniam profectus est . Hi igitur in Senatum introducti, Galliarum se se, atque Hispaniarum Regum nomine, quorum insignis semper fuisset, de praecipua tunc esset erga Rempublicam benevolentia, dc fides, venisse oratum dixerunt, ut auxilia Genuei ses Gagio submitterent, quae nisi statim submittantur, non posse Hispanos, Neapolitanosque omnino pro gredi , & futurum fortasse, ut ad nihilum incredibilis eorum virtus recideret, ausi qua sunt ascendere altis simos montes, transire rapidissimum
flumen, extremam tolerare inopiam,
quae facilia ex dissicillimis non tam animi magnitudo illis innata nationi
125쪽
bus, quam Genuensis auxilii fiducia
redegerat: non se se arbitrari temporis causa, aut simulata Genuenses amicitia secietatem cum Borboniis instituisse: Quid tam porro justae , Ve raeque amicitiae repugnare, quam si, quod triduo, ad summum quatriduo praestaturi ex se dere sint; siJelissimorum id amicorum precibus repraesentare illiberaliter quodammodo dene gent debere eos communem potius utilitatem, ex qua omnia homines interpretari isdem oportet , quam isderum formulas, & verba spectare: factum esse Aranguesianum ta-dus , ut communibus viribus commmunis repellatur hostis: at Genuensium cunctatione ista inopportuna non repelli, sed invitari hostem, ut Gagianorum militum paucitate contempta Ligusticas continuo fauces O O a cupet:
126쪽
io 8 DE BELLO ITALICO, cupet: quibus occupatis , & Gagium ad rem gerendam inutilem e ficiat, ipses quasi in vinculis habeat, ne ea, quae Reipublicae inter' esse cognoverint, quaeque ille admodum timet , decernere audeant. Id vero si accidat, fluo tunc Arangu sani foederis consilium P Quo virium communicandarum spem P Sin autem in consiliis capiendis unam intueri fortunam vellent, omnia ha henus a cidisse Austriacis adversa , Borboniis secunda: illorum semel , atque it rum ab invictissimo Rege Gallorum fusis in Belgio ac superatas copias , quas BataVorum etiam, de Britannorum exercitus sublevabant: unam esse in Italia Genuensium ci-Vitatem , quae certissimam Borboniis victoriam creare possit: ejus patefa-ecta secietate fugae se statuit Austria-
127쪽
LIBER PRIMUS. I cos mandaturos, neque ullum consistendi illis in Italia locum sore. Proinde vel amicitiae, vel utilitatis, vel denique fortunae causa ne cunctarentur auxilia Gagio submittere di libere jam , atque audacter descend rent in causam, & quos hostes jamdiu senserint, pro hostibus aliquando haberent. Genuenses Legatorum permoti eloquentia, quam Bomoniorum adjuvari victoriis intelligebant, & quod ingratum sane videbatur tantulae, ut apparebat, rei controversia, in ipse societatis initio seciorum offendere animos, & quod eo erant progressi, ut magis liceret non coepisse, quam coeptum. semel non exequi usque ad extremum . Millia hominum octo , quae ad eorum, bellique usiim pertinebant, auxilio mittenda esse Gagio
128쪽
ito DE BELLO ITALICO, statim censuerunt. Horum summa
imperii tradita Joanisi Francisco Bri-gnole-Sale est, cujus postea, cum Reipublicae Principatum adeptus est dissicillimo tempore virtus nobilitata est. Item S. C., quo mitti auxilia
decreverant, renunciari Austriacis, e rumque sociis per legatos oportere suos statuerunt. Tanta autem erat
erga Reges observantia Reipublicae, ut ne Regi quidem Sardiniae ipsi nominatim bellum denunciaverit, tame si Vormaciensi irritata foedere seas ab eo imminui , trahique in discrimen opes videret. Et per eos forte dies acciderat, ut Eques Alfierius, qui in agro Nicaeensi Sardiniensibus copiis praeerat , in Genuensium oppidum
Albintemelium, ubi Hispanorum erant horrea constituta, impetum faceret,& praesidio dejecto, frumenti, pabu-
129쪽
lique, quod subito poterat per equites comportaret, reliquum, ne cui Genuensibus usui esset, incendio corrumperet . Denunciationem Reipublicae Britanniae Rex cum intellexisset, minaciter respondisse fertur cum suarum classium Priefectis imperaturum
dixerit, siquid in eam rem sibi videretur ; Quanquam Genuensium apud eum Legatus neque amici, ne que hostis loco habitus Londini per-IDanserit. Rex autem Sardiniae nihil accidisse novi dixit , si Genuenses bellum denunciarent, quod suis f vendo hostibus jamdiu gererent, neque ita tamen occultissime, ut perspici non posset. Quibus auditis Hieronymus Curius , qui apud Regem Genuensium Legatus erat , in putriam rediit, illato bello. At Ba tholomaeus Laumellinus, qui oppido
130쪽
11L DE BELLO ITALICO, Novis Genuensium jussu praeerac, ad Comitem Sculemburgium in castra Austriacorum se contulit, atque
ita ex auctoritate Senatus cum eo
egit: Genuenses neque priores Amstriacorum socio, atque amico Regi Sardiniae , neque sine causa bellum denunciare: necessario facere, invitos, atque Omnia prius expertos, siqua pollet aequitate componi: unum
se se infimis pene precibus orasse, ut quae Reipublicae optimo semper
jure fuissent, atque essent, ea esse insigni injuria ne desinerent: ne id
quidem propter Vormaciense foedus impetrari potuisse: Gos jam ab Rege Sardiniae fines violari, ad Albim temetium effringi, diripique tiarrea rquonam haec omnia, nisi ad Rebpublicae perniciem pertinere ξ proinde non esse ipsis succensendum, si,