De capella regis utriusque Siciliæ et aliorum principum liber unus auctore Josepho Carafa c.r

201쪽

179 Proeeres Aulae serentes duodecim sanamula, seu vexilla, in

quibus expressiae erant imagines Crucis , quorumdam bairct rum Pontificum, aut Martyrum. Imperatorem comitabantur

Magnates Aulae, & Imperii, quorum quilibet sui ordinis gerebat indumenta. Sed in sesto Palmarum parabatur ambula- 'crum ab Imperatorio cubiculo usque ad Oratorium foribus, ramisque stratum. Despotae sua etiam habebant vexilla, suas itidem lampades . Ingrediente Imperatore Ecclesiam Dillatinam , Cantores, Lectoresque acclamabant: DIHurnum sciat Deus imperium tuum', & hujusmodi acclamationes frequentissinis erant in ipsa Liturgiae celebratione. Tum Imperator osculabatur Imagines, vel Crucem , aut Evangelium , atque Solio insidebat, in aedicula extra cancellos Bematis, quae dicebatur Solea, eique adhaerebat Magnus Domesticus tenens manuensem Imperatorium. Proceres vero adstabant, servato o

dine suae dignitatis . Imperatrix, & coeterae Augustae consistebant in quibusdam aulis, seu cubiculis medio in Templo politis , quae dicebantur sedes Imperatricis, uti legitur apud Cangium lib. s. Constantinopolis Christianae. Sacris operabatur Pa triarcha, aut Protopapa Palatii. In Paschate decantatis Matutinis , & inchoata Liturgia, ante Apostoli lectionem accedebant ad Imperatorem Solio insidentem Proceres cuncti, &illius osculabantur pedem, manum, & genam. Feria quinta Magnae Hebdomadae Patriarcha, Episcopi, caeterique Praes les adibant Palatium ad salutandum Imperatorem in sella Regia considentemὸ quem Patriarcha thure adolebat, tum os culabatur caeteri vero Praesules osculabantur Imperatoris mamnum , & genam. Eadem seria quinta , hoc ritu agebatur ab Imperatore lotio pedum , quem ita describit Codinus cap. I a.

Consituunt duodee pauperer, eo ue subue s ,sive tuniciis curtis braceis, seu eallis , ct calceis vestunt posita se Di in Imperatoris emelavi, Protompa ad januam eons stem, recitat illud Benedictus Deus noster, eum Tri gio. Dein de lecto per ill- Ppregella, quando processit urique ad uti verba: Mittit aquam in pelvim. Posea adducunt jam antes praeparator pauperes Agillatim quemlibet, guorum quivis ma Au cereum ardentem gessi inise quidem jedente, Protoso

Z a autem Diuitiaco by Cooste

202쪽

I8o autem Evangetam legente , illud uepronunciante: Coepit lavare pedes discipuloruin λ idque saepius, donec sinuet omnium pedes abluuntur , lavat Imperator dextrum e urique dein

situmque sindone, quo praecinctus es, abstergit, , osculatur. Tuo peracto , terminatur officium lotionis. Dantur a rem euilibet paveri tria aurea numismata: postmodum i

choatur Liturgia , seu Misa. In magno Sabbato post Apost

Ii lectionem tres e Lectorum ordine efferentes ex Ecclesia lauros, eas spargebant ante Imperatorem . In Paschatis ossi cio accipiebat Imperator a Protopapa lampadem , dum legebatur Evangelium, Proceres vero a caeteris ministris cereos:

sed circa vesperam adibat Ecclesiam S. Sophiae ad audiendos Vespertinos Hymnos, ubi ipsie, & singuli Proceres thure colebantur a Patriarcha . Addit Codinus, olim morem viguisse, ut in his Vesperis ingrederetur Imperator Sanctuarium,& sanctam Mensam thure adoleret, tum etiam Clericis dono daret centum libras auri. Praeter has ilemnitates memorat Codinus cap. 9. Festum adorationis Crucis, quod Dominica quadam ad id designata in Palatio celebrabatur . Eo die Archidiaconus

eum Cantoribus afferebat Crucem ex Ecclesia Palatina: cui Imperator, circunistante Aulico comitatu, obviam ibat usque ad januam, eanaque semel, atque iterum adorabat, &osculabatur. Memorat etiam cap. I9. benedictionem quamdam singulis mensibus in Palatio faciendam, hoc ritu . Decantato Matutino, & ossicio benedictionis, Protopapa accedebat ad Imperatorem medius inter Archidiaconum serentem Crucem, &Protopsaltem serentem urceolum, ubi sanctificationis materia continebatur. His obviam ibat Imperator , tunc Protopapa acceptam ab Archidiacono Crucem imponebat fronti Impera toris cum precibus, isque Crucem osculabatur, acclamantibus omnibus: AI Multos annos. His peractis, si quod in promptu erat Rescriptum a Principe subsignandum in alicuius gratiam, signabatur, omnibus pariter accinentibus: Ad multot annos. Fuit & alia in lignis caeremonia Aulae Constantinopolitanae, quum singulis annis, desinente Quadragesima, ad Aulam deserebitur e Monasterio , ubi asservabatur celeberrima

apud Graecos Imago SS. Uirginis Uictoriae, seu Hodegetriae ;

203쪽

I8I quam summa religione Graeci coluerunt , atque in bellicis expeditionibus deserre consueverunt. Atque haec festa in Palatio

agebantur, ut tradit Codinus, qui cap. II. alia quaedam reis censet, quae extra Palatium celebrabat Imperator , sive in ,

Ecclesia S. Sophiae, sive in aliis Ecclesiis , ad quas accedebat aut ad Vespertinum ossicium , aut ad Liturgiam ἱ praeeuntibus nonnullis Imperatoriis ministris cum lampade, & vexillo Imperatorio, qui ibi Principem expectabant, usque ad Rei Divinae finem. Et hinc patet, antiquum, usitatumque esse morem , ut in magnis sblemniis Principes Regia pompa ad- snt Rei Divinae, quae celebratur, ministrantibus Clericis suis in Ecclesia Palatina. II. Olim Francorum Reges consiuevisse in Aula sua insigniores solemnitates singulari cultu , & apparatu celebrarμ , , non obscure colligitur ex anti quis Scriptoribus, qui adnotare solent loca, ubi Reges Pascha , vel Natale Domini celebrarunt, hae phrasi, Tenuit Rex Natale , qua indicatur, pecu- Iiari quadam ratione haec solemnia in Aula Regum peracta suisse. .ibus vero ritibus Liturgia Palatina olim absolveretur

minime constat, uti observavit Petratius lib. 2. cap. 37. &s quentibus; neque enim aliud e veterum monumentis colligitur , niti quod hisce sestis diebus Principes Regalia induebant

ornamenta , splendidis epulis Aulicos excipiebant , donis,ae beneficiis quosdam cumulabant, Comitia, sive Placita generalia agebant. χω etiam Angliae Regibus usitatum fuit ;siquidem Anglicanarum rerum Scriptores frequentissime in-nuunt habita Placita generalia a Regibus in magnis solemniis. Neque silentio praetereundum est, olim Episcopos Galliae, instante Natalis Domini sesto, consuevisse munuscula quaedan

ad Regem transmittere, eumdemque per epistolas sciscitari, an bene valeret, ut pro illius valetudine preces apud Deum sunderent, quarum litterarum sormula exstat apud Marcul-phum lib. a. cap. & I. In celebrandis vero Divinis -ciis tradit Petratius lib. a. cap. io. servatum fuisse in Capella Palatina Regum Galliae, primo ritum Gallicanum , tum sub Carolo M., &ejus stirpe ritum Romanum; at imperantibus

Regibus tertiae stirpis ritum Ecclesiae Parisiensis ἱ & hine Guilleba

204쪽

igalelmus Carnotensis refert, S. Ludovicum Regem celebrasse Divina officia secundum morem Pori ensa Ecclemae; hine etiam Bullae Clementis UI. a Tilletio relatae permittunt Capellanis Regiis ritum Pariliensem , huncque viguisse usque ad Car tum Ix. & Henricum III. quo temporis Romanus ritus in Capella Regum Galliae obtinuit. In ea Capella is est ordo agendi solemnia, & Liturgiam, quem ex Dumontio, & Rousi latio libro 3. cap. I. q. 6. Caeremonialis Galliae, & ex Petratio toto libro secundo de Oratorio Regis Galliae, aliisque desumpsimus. In magnis solemniis quandoque Episcopus aliquis , quandoque aliquis Capellanus Regis Rem Divinam faeit in Capella Regis. Nam in festis Pentecostes, Circunacissionis,& Purificationis, Sacrum facit Episcopus aliquis, qui amplissimae Societati Equestiti Spiritus baneti sit adicriptus. In Paschate , Natali Domini, Festo omnium Sanctorum , pariter Antistes aliquis operatur Sacris, tum ad Missam, tum ad U speras, quae iis diebus solemniter a Musicis Capellae Regiae decantantur. At in aliis festi vis diebus, ut in Ascensione Domini, Assumptione Dei parae Virginis, Dominica Palma-Tum , Feria quinta Cinnae Domini, Parasceve, Sabbato Sancto, aliisque festis, quibus Rex staemni Liturgiae adesse vellet , Sacrum facit aliquis e Capellanis Regis . Is etiam agit sacrum ministerium in Vesperis: quae olim decantabantur in

Capella Palatina singulis Dominicis, & festis diebus; sed jus

su Regis anno I 669. statutum est, ut nonnisi in recentitis s lemnitatibus decantarentur. Pariter a Capellano aliquo Regis, cerei in die Purificationis, & rami olivarum in Dominica Palmarum benedicuntur ὁ & Regi traduntur a Magno Eleemosynario, qui etiam initio Quadragesimae, cinere adspergit Regium caput. Ad Capellanum quoque Regis spectat lingulis diebus Sacrum facere coram Rege, 3cdum Milia celebratur, deeantiri selet a Musicis Palatinis aliquod Responsorium. In Capella Palatina Capellani Regis dextram occupant ; Episto pi, Abbates, Capellani Reginae , & Delphini sinistrania eprope Regem adest Magnus Eleemosynarius, huic adhaeret Primus Eleemosynarius; ex altera vero parte adest prope Regem ejus Consessarius. Locum inter Altare , & Regem Oc

205쪽

eupant Eleemosynarii Regis Mechetto , & Mantellatia induti ; post bos conlistunt Capellani, Clericique Capellae Regiae.

uin vero Rex Christianissimus solemni Liturgiae adest , pergit ad Palatinam Ecclesiam , praeeuntibus militibus praetoriantis, nitu tympanorum, ae tibiarum , & iis , qui Regis sunt a cubiculo , sequentibus vero Magnatibus Aulae, & Meiis Equestris Confratriae Spiritus Sancti: tum, si Eucharistico pane reficiendus est, ingreditur oratorium , ubi Regem expediat Consessarius, cui peccata sua confitetur. Interea sit-Ient bellica instrumenta, atque sex milites agendis apud Regem excubiis destinati, cum eorum Duce consistunt ad Oratorii sores. Sacra Confessione expleta, redit ad Ecclesiam , ,

ibique sub umbella , seu baldacchino consistit, supposito genibus pulvinari. Tum Epi simpus, qui Sacris est operaturus, salutato Rege , eumdem adspergit aqua benedicta , & Sacrum inchoat: quo incipiente , Rex Eleemosynario, qui ei proximus est, servandas tradit chirothecas, pileumque ; ac Magno Eleemosynario, vel Primo Eleemosynario accipit libellum precum, vel Divini Cursus. Decantato Evangelio, Diaconus Sacrum Codicem porrigit Magno EIeemosynario , qui illum praebet Regi deosculandum , his verbis: Ree sunt verbas Ia, quibus Rex: Credo, consere. Quandoquo tamen honoris eausi alicui Episcopo , ex iis, qui adsunt, tramditur Evangeliorum liber, ut ad Regem deferatur. Ad OG sertorium fit a Rege Oblatio. Et olim quidem, ut reseri Pei- ratius lib. a. cap. 43. quotidie, ae bis in Missa Rex osserebat, nempe ad offertorium, & ad finem Liturgiae: utraque tamen Oblatio exigui fuit valoris, & nonnisi sub Ludovico VIII, &Ludovico XI. aucta est ad aureos duos. At uberiores erant Oblationes in Parasceve Domini ad adorationem Crucis, & in aliis solemnitatibus, praesertim Epiphania, quo die Reges

consueverunt offerre aurum, thus, & myrrham. Hae oblationes olim concedebantur Capellanis Regiis; sed lubente is Henrico II. anno II 8. concessae fuerunt Parochis locorum,

ut i Rex degebat: & hine mos invaluit, ut ubicumque Regium fuerit domicilium, Parochus illius loci, singulis diebus nummum aureum accipiat nomine quotidianae Regiae oblationis.

Nunc

206쪽

Nunc vero temporis una tantum in Missa fit a Rege oblatio unius nummi, sequenti ritu. E Clericis Regiae Capellae unus porrigit primo ex Principibus Regiae stirpis , vel alicui Magnati ex illorum numero , quos vocant Officiales Coronae, nummum offerenduine interea ab aliquo Eleemosynario Regis apponitur pulvinar ad infimum Altaris gradum, ac prope ipso sistit flexis genibus ; ex altera vero parte sistit Magnus Eleemosynarius flexus &ipso genibus, tenens argenteam concham. Tum Rex ad Altare accedit, eumque sequuntur duo praeto riani milites cum eorum Duce, procumbit in genua, num

inum accipit a Principe Regiae stirpis, atque in concham injicit ; deinde Patenam osculatur, & salutato Altari, redit ad locum unde discesserat. Ad elevationem sanctae Hostiae, Cantores Palatini decantant hos versiculos: Oolutaris ae caeli pandis ostium: Bella premunt hostilia : Da robur , fersa lilium. Hujus moris initia repetit Petratius lib. a. cap. SS. a Ludovici XII. aetate; quum anno IIII. plures Europae Prin cipes, inito foedere, illi bellum indixere. Ea Occalion e tas,

Episcopi Gallicani pro Regis , Regnique incolumitate preces illas effundendas decrevere; quod nedum in Regia Capella , sed & in aliis quibusdam Gallicanis Ecclesiis observatur. Cum ad pacis osculum Sacerdos pervenit, Diaconus porrigit pacis instrumentum Magno Eleemosynario, vel digniori Episcopo praesenti, a quo desertur ad Regem. Si a Rege sumenda sit

sacra Eucharistia , id hoc ritu peragitur. Antequam Sacerdos consecrandum panem Offerat, Magnus Eleemosynarius accipit a Clerico aliquo Capellae Regiae capsulam argenteam serico velo tectam , &in argentea concha positam, in qua capsula plures continentur Hostiae , illarumque unam tradit eidem Clerico praegustandam, ut periculum faciat, Rege praesente. Deinde reliquae Hostiae exhibentur Regi, ut illarum unam se ligat, quam serico velo involutam deserunt ad Antisti tena

Sacra facientem, consecrandam pro communione Regis. Hau

sto ab Antistite Christi Domini Sanguine , apponuntur propoAltare pulvinaria duo, seabellum, ubi Rex genua flectit, &mappa , quam manibus suffulciunt duo Principes Regiae stirpis, vel in horum absentia duo Proceres Regni, Magnus Ele

207쪽

iriossynarius, & Primus Eleemosynarius. Tum Antistes Sacra faciens versus ad Regem, eumdem paucis alloquitur ad rem, de qua agitur, &consiueto mox Ecclesiae ritu, illi Eucharistiam porrigit. Qis facto, Priaesectus Domus Regiae praebet eidem vinum hauriendum, ut facilius Eucharistiam deglutiat . Olisti usque ad Henrici I U. tempora , Reges Galliae utram que speciem sumebant; exinde mos invaluit, ut iionnisi in Coronatione sua, communionem utriusque speciei percipe rent. Prieterea in Liturgia Capellae Palatinae Regum Galliae servatur mos vetustissimus Eulogias, seu panem benedictum distribuendi. Nam Clerieus aliquis Regiae Capellae exhibet Antistiti celebranti panes nonnullos in argentea concha ab eo dem benedicendos ; tum iidem panes Magno Eleemosynario traduntur, qui accepto ex iis uno, disse stoque in partes duas, hasce praegustandas tradit Clerico, S. Eleemosynarioruin uni ad periculum faciendum. Praegustatione faeta, Magnus Ele mosynarius desert Eulogias ad Regem, Reginam, Regiamque prolem, ab iis, quas velint, seligendas: caneris vero

Principibus Regiae stirpis, & Aulae Magnatibus inferior Eleemosynarius Eulogias distribuit. Huic ritui sititilis est alter, quo in Paroctia Regii Palatii benedicuntur panes Regio stem male distincti, qui ab Aula ad Ecclesiam magna pompa d seruntur , Rege adstante Rei Di vinae sub umbella, atque ad offertorium cereum offerente . Panes illi benedicti dicuntur Eulogiae Regis. Atque hi sunt praecipui ritus in solemni Li- turgia Capellae Palatinae Regum Galliae . Ibi solet Rex Christianissimus adesse Divinis officiis in praecipuis solemnitatibus , praesertim vero in Magna Hebdomada, &seria quinta

Coenae Domini pauperum pedes abluere, hoc ordine. Die spraecedenti, ab aliquo ex Eleemosynari is Regis, & a Medico, Chirurgo, Tonsore Aulicis, tredecim seliguntur pauperes , quos nulla lue, nulloque ulcere insectos probaverint, eorumque nomina describuntur. Hi sequenti die ad AEdes Regias dueuntur, ubi totis eorum pedibus, amputatis umguibus , ac capillis , tunicam induunt rubet coloris ad genua usque demissam; tum ab eorum consanguineis deducuntur ad Aulam quamdam Domus Regiae, ubi sacra caeremonia est per-

208쪽

I36 agenda. Ibi sedent in scamno, e regione Antistitis, qui sellae insidens brevem habet ad eos concionem , tum dicto Psalmo M rere, eis absolutionem impertit. Quo facto , singulis Rex Christianissimus dextrum pedem abluit, & osculatur ἐMagno Eleemosynario pelvim , altero Eleemosynario pedem pauperis fulcientibus. Lotione expleta , ibidem accumbunt mensae; singulis tredecim sercula apponuntur , Rege eis ministrante, Regemque adjuvantibus Principibus Regiae stirpis,

aut Magnatibus Aulae. Singulis etiam tredecim nummi a Roge donantur. His omnibus peractis, Rex una cum Aulico comitatu pergit ad Liturgiam audiendam in Cipella Palatina tum serens accensum cereum comitatur Sanctissimuin Christi Corpus ad Monumentum. Eadem die, tredecim pauperum puellarum pedes a Regina abluuntur. In Parasceve, Rex Sanctam Crucem adoraturus accedit post Sacerdotem , Diaconum , ac Subdiaconum , atque offert tredecim nummos ; Eucharistiam a Monumento ad Altare deserendam e mitatur; & sacro ministerio peracto, accumbit mensae , solisque herbis, ac leguminibus vescitur . Tum nonnullis alieno aere oppressis veniam iacit, soluta pro eis pecunia; tandemque ad Matutinum officium pergit. Pariter in Magno Sabbato, ac Paschate, Divinis O iis in Capella sua interelle solet: quo die quandoque strumosis manus imponit, uti et iam in Pentecoste, Festo omnium Sanctorum , & Natali Domini . Nim Christianissimi Galliae Reges eam vim curandi strumas divinitus accepere quam quidem a Clodovaeo RG

ge , qui primus Christianae Religioni nomen dedit, profluxisse nonnulli opinantur . Sed obitat silentium veterum, prae sertim Gregorii Turonensis , qui nullos memorat Reges primae, aut secundae stirpis hac virtute praeditos, quamvis horum facta accurate describat . obstat etiam, quod illorum Regum plurimi, non unctione caelestis olei, sed elevatione super clypeo, ut olim moris erat, inaugurati fuerint Reges. Quin etiam leguntur nonnulli tertiae stirpis Reges curasse rastrumas, qui tamen Remensi oleo e caelo delapsis ad Clodo-

vatum ungendum, minime peruncti suere. Prima huius moris velligia occurrunt in vita Roberti Regis, filii Hugonis Ca-

209쪽

ISI peti , quem Helgaldus scribit impositione manuum infirmos

curan : & de S. Ludovico disertius testantur Guillelinus Nangius, atque Gauffridus de Belloloco, illum signo Crucis struinossis sanasse. Exinde Galliat Reges ad haec usque tempora hunc morem servarunt, de quo plura tradunt Galli Scriptores . Itaque instantibus praecipuis anni festivitatibus , si Rex velit strumolis manum imponere , Magnus Eleemosynarius eum conscium facit quot, & qui curantii sint: notumque fit univeris , Regem , statutis die , & loco, euraturum strumosbis quibus interea temporis eleemosyna e Regio aerario conceditur . Stata die, primo Medici, ac Clururgi Aulae diligenter explorant , an revera strumis laborant , qui curandi sunt , tum hi flexis genibus Regem expectant, qui singulis manum in fronte imponens, profert haec verba: Re e te tangit , Deus te fanat. Singulis deinde Magnus Eleemosynarius nummum elargitur, inquiens: Orate pro Rege. Hanc strumarum in rationem sibi quoque vindicant Angliae Reges a de quare Polydorus Uirgilius lib. . Hist. Angi. scribit et Eduatam LRex

Anglorum, qui ct sanctus appellatur , solebas divinitus fistacita fanare sirum Oi, quos quidem immorarie munus jure

quas haereditario ad Reges posteriores manavit: nam Regell-μα etiam maene ea , ae quibaseam θmris, non sine μ remoniis prius recitaιis, strumos anam. Et Petrus Blesensis ep. Io. ad Clericos Aesar Regiae probat ex hac ipsa virtute

sanetitatem Regiae Majestatis: Iandus , O Christus Domim

est, nee in vanum accepis unctioir sacraescramemum, em

ros Macta si nescitur, aut in disium venit fidem ejus su nissimam facio aefectus inguinariaepesiis, O eurati ero u

Iarum. Hinc nunc temporis Angliae Reges Catholici e Stuarda familia, de Ecclesia, & Fide Catholica praeclarissme me riit , statis quibusdani diebus , post recitatum a Capellano suo Evangelium, di quasdam preces , strumosis manum impinnunt; uti a Jaco III. Principe religiosissimo factum novimus . Hispanis vero Regibus caelestem vim inesse sanandi vexatos Daemone scribunt Borrellus in libro de praestantia Regis Catholici, aliique . Denique in Capella Regum Gallia , s soluta Liturgia , Episcopi recens promoli praestant fide- A a a li-

210쪽

I83-litatis iuramentuna, de qua re alibi agendum erit. III. Hispaniae Reges in magnis soletnniis adesse selent Rei Divinae in Capella sua Palatina, ad quam sese conferunt

hoc ordine, uti apud Dumontium , & Rossuetium in aere-inoniali Hispaniae legitur . Praecedunt duo officiales Aulae, quos Austris vocant, virgas manu serentes, sequuntur Adolescentes Aulici, Cubicularii, Praefecti Domus Regiae, Magnates Hispratae, Rex, & Asturicensum Princeps , prope Regem Cardinales, ac oratores Principum, post Regem Dux Praetorianorum militum. Ingredientem Regem Major Caperulanus, aut Apocrisiarius Pontificius, vel aliquis Antistes adspergit aqua benedicta. In Capella locus Regis est prope Altare a dextra illius parte, seu cornu Evangelii, ubi in tabernaculo quodam velis obducto, quae dicuntur Regiae Cortitur consistit; prope adest Praefectus Regiis Cortinis, cujus muneri incumbit vela obducere, atque reserare. olim in scamnulo prope Regem sedebat Supremus Praefectus Domus Regiae ; sed decreto Philippi U. Regis anno IIo3. uti reserunt Dum ntius,& Rossuetius, ea sedes concessa est Duci Praetorianorum militum , vulgo Capitano delia Guardia det Corso: quare Supremus Praeseelus Domus Regiae sedet primo loco in scamno Magnatum Hispaniae , etiamsi ex illorum numero minime sit. Dextram quoque Altaris partem occupant Major Capellanus, &Antistites, siqui adsunt, sedentes prope Aram, tum Magna tes Hispaniae scamno insidentes . Ex altera vero parte, seu cor nu Epistolae consistunt Praesecti Domus Regiae, Legati Principum, & Capellani Honorarii. Regina Hispaniarum intra ligneos cancellos adest in aedicula quadam , cui proximus est locus Matronis Aulicis destinatus. Ita vero rem hanc describit Turturetus in libro de Sacello Hispano cap. 4. Prope Aram, O juxta Cornu Evangelii eriguntar Regia Cortinae , ad quas per nullos gradus es ascensus , sed eontigunt imum pavimentum.

Sub iis Rex moratur , ct considet in sella. Proximus sequitur Praefestas Regiis Cortinis deducendis , ct reducenta , qui semper ad i. Primus Magiser ,seu Majordomus Re ae juxta sedet in sua humiliori, quam vocamns Hispaniae Silia rasa. Subsequuntur exteri, qui ad n Hispaniae Magnates evite